Ούτε βλέπουν ούτε ακούν

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

Πριν από λίγα χρόνια συλλήβδην οι πολίτες κλήθηκαν να πληρώσουν τα... σπασμένα των πολιτικών που με τα λάθη και τις παραλείψεις τους έφεραν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού.

Οι πολίτες αντέδρασαν, αλλά πλήρωσαν. Οχι μόνο με χρήμα, αλλά ακόμη και με την εργασία τους: πολλοί έχασαν τη δουλειά τους, ενώ τα ποσοστά ανεργίας ή ανασφάλιστης εργασίας αυξάνονται συνεχώς.
Το ίδιο συνεχίζεται και σήμερα, αλλά ουδείς πολιτικός εννοεί να αναλάβει την ευθύνη. Τώρα ετοιμάζονται να βγάλουν στο σφυρί και την πρώτη κατοικία όσων χρωστάνε, παρά τις αντιδράσεις βουλευτών ακόμα και της συμπολίτευσης.
Το ζωνάρι δεν... σφίγγει άλλο.
Και αυτό πρέπει κάποτε να το καταλάβουν οι δανειστές της χώρας, αλλά και οι εγχώριοι κυβερνώντες, καθώς:
* Οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι δεν έχουν τη δυνατότητα να συνεχίσουν να πληρώνουν. Και να θέλουν, δεν μπορούν...
* Η απόγνωση στην οποία βρίσκεται η πλειονότητα των Ελλήνων δεν θέλει πολύ για να μετατραπεί σε κοινωνική έκρηξη.
* Η καθίζηση των μισθών και η εκτίναξη της ανεργίας σε υψηλότατα ποσοστά όχι μόνο δεν οδηγούν στην πολυπόθητη ανάπτυξη, αλλά δημιουργούν νέα γενιά μεταναστών από την Ελλάδα στο εξωτερικό.
Αλλά δεν θέλουν να το καταλάβουν. Αντίθετα, συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Οπως έγινε γνωστό μέσα από την έκθεση της Κομισιόν που δόθηκε στη δημοσιότητα, η εισφορά αλληλεγγύης θα διατηρηθεί έως το 2016 και θα συνδυαστεί με τη διατήρηση του χαρατσιού στα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ.
Επίσης, οι νέοι λογαριασμοί με το χαράτσι θα έρθουν οσονούπω, όπως και τα εκκαθαριστικά της Εφορίας.
Προχθές ο αρθρογράφος των «New York Times», όπως μεταδόθηκε, έγραψε ότι «εδώ και καιρό είναι ξεκάθαρο σε πολλούς αναλυτές ότι το δημοσιονομικό πρόγραμμα από Ε.Ε. και ΔΝΤ για τη διάσωση της Ελλάδας δεν αποδίδει» και ότι «λίγοι πολιτικοί αποδείχθηκαν πρόθυμοι να αναγνωρίσουν αυτή την πραγματικότητα δημοσίως, επειδή αν το έκαναν, θα ήταν παραδοχή της αποτυχίας και θα χρειαζόταν να αλλάξουν την προσέγγισή τους, κάτι που έχουν ήδη κάνει μία φορά στο παρελθόν».
Οσο όμως δεν αλλάζουν προσέγγιση τόσο απομακρύνονται από την κοινωνία. Και όσο απομακρύνονται από τον κόσμο, τον οποίο οδηγούν στην εξαθλίωση, τόσο ανοίγουν το δρόμο σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις...
(Ελευθεροτυπία - 2/1/2013) 
Link: http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=378204