Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

Μήπως η διέξοδος έρχεται από τα κάτω;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Κάπως έτσι φαίνεται πως είναι πλέον η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα. Με την τρόικα να απαιτεί ολοένα και σκληρότερα μέτρα. Μέτρα γεμάτα… απολύσεις και λουκέτα. Με την Ελλάδα να γεμίζει ανέργους και νεόπτωχους. Με βιοτέχνες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες να βρίσκονται σε οικονομικό αδιέξοδο. Και με το φάντασμα της χρεωκοπίας να πλανάται πάνω από τη χώρα. Αφού πρώτα… χρεωκοπήσουν τα ελληνικά νοικοκυριά.
Τώρα, γίνεται λόγος για ελεγχόμενη χρεωκοπία. Τι σημαίνει το σενάριο αυτό εάν και εφόσον υλοποιηθεί; Η χώρα παραμένει στο ευρώ, οι καταθέσεις δεν κινδυνεύουν, οι συντάξεις μειώνονται, οι περικοπές στο Δημόσιο επιταχύνονται, το δημόσιο χρέος μειώνεται… Ενα άλλο σενάριο μιλάει και για επιστροφή στη δραχμή. Πράγμα που σημαίνει ότι η Ελλάδα θα γυρίσει δεκαετίες πίσω…
Τι μέλλει γενέσθαι; Κανείς δεν γνωρίζει.
Το σίγουρο είναι ότι ο λαϊκισμός περισσεύει στις δύσκολες αυτές ώρες για τη χώρα και την κοινωνία.
Με μια κυβέρνηση που άλλα λέει και, τελικά, όταν πιεστεί περισσότερο από την «τρόικα», άλλα κάνει παίρνοντας νέα μέτρα στο όνομα της οικονομικής σωτηρίας της χώρας…
Με μια αξιωματική αντιπολίτευση που φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται το μέγεθος της ευθύνης της για τη χώρα και τους ανθρώπους της. Που ζητεί εκλογές τις οποίες, μάλλον, δεν θα ήθελε να κερδίσει ούτε η ίδια, γιατί θα ήταν υποχρεωμένη να ακολουθούσε την ίδια πολιτική, κατ’ εντολή των «μεγάλων» της Ευρώπης με τους οποίους έχει παρόμοια -νεοφιλελεύθερη- ιδεολογία.
Με μια Αριστερά που καταγγέλλει με τη συνηθισμένη ρητορική, αρνούμενη γενικότερα το σύστημα στο οποίο συμμετέχει δίχως όμως, όπως δείχνουν τα μέχρι τώρα εκλογικά αποτελέσματα και οι δημοσκοπήσεις, να πείθει τους πολίτες ότι αποτελεί εναλλακτικό μοντέλο εξουσίας…
Ποιος, τελικά, μπορεί να μιλήσει στον απλό πολίτη που υποφέρει από την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική και να του προτείνει διέξοδο; Τι λύσεις υπάρχουν;
Μήπως η διέξοδος έρχεται από τα κάτω; Δηλαδή, από τους ίδιους τους πολίτες; Αυτούς οι οποίοι διαμαρτύρονται, αντιδρούν, αμφισβητούν και πιέζουν για ανατροπή των εις βάρος τους μέτρων;
Λύση, βέβαια, δεν είναι η πτώχευση της χώρας. Ούτε, όμως, η πολιτική του «μεσοπρόθεσμου» που έχει φέρει την κοινωνία σε βραχυπρόθεσμο οικονομικό αδιέξοδο. Γιατί ανάπτυξη δεν συντελείται με υποτιμημένη οικονομία.
Το καταλαβαίνουν αυτό οι κύριοι της τρόικας και οι τεχνοκράτες της Ε.Ε.; Ή μήπως για τους δικούς τους λόγους επιμένουν στον μαρασμό της ελληνικής κοινωνίας;
(Χανιώτικα νέα - 30/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/78883-entos-ektos-epi-t-auta/

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Εκατό χρόνια από τη γέννηση του Νίκου Γκάτσου

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΥ

"Νικημένο μου ξεφτέρι
δεν αλλάζουν οι καιροί
με φωτιά και με μαχαίρι
πάντα ο κόσμος προχωρεί"
(Από το τραγούδι του Κεμάλ)


Εκατό χρόνια από τη γέννησή του, λοιπόν, αλλά μας φαίνεται σα να βρισκόμαστε 100 χρόνια από τον θάνατό του, ο οποίος συνέβη πριν μόλις μερικά χρόνια.
Είναι τόσες και τέτοιες οι αλλαγές, ραγδαίες και σαρωτικές που πρόσωπα σαν τον Γκάτσο φαντάζουν ότι ανήκουν σε μακρινούς, αλλοτινούς καιρούς. Το Κοσμοείδωλο των ανθρώπων άλλαξε, οι ιδέες αντικαταστάθηκαν με αναλώσιμα και αντικείμενα και η ανταλλαγή ιδεών αντικαταστάθηκε με ανταλλαγή αντικειμένων. Οι ηθικές αξίες και οι ιδέες έδωσαν τη θέση τους στα καταναλωτικά αγαθά. Η σκέψη, η βραδύτητα, ο στοχασμός και ο αναστοχασμός έδωσαν τη θέση τους, στην ταχύτητα, στον έχειν, στο φαίνεσθαι.
Ο τρόπος και η αισθητική του Γκάτσου φαντάζουν σήμερα σαν παλιομοδίτικα.
Οι άνθρωποι «κατοικούν» στο εγώ, φενακίζοντας τη συνείδησή τους, αλλοτριωμένοι απ' τις σειρήνες του καπιταλισμού, ο οποίος υμνώντας την ατομικότητα με έναν τρόπο κίβδηλο και επιφανειακό μεταμόρφωσε ακριβώς τους ανθρώπους όλους ίδιους, με μία άνευ προηγουμένου μαζική κοινωνική κλωνοποίηση. Ολοι μοιάζουν πληκτικά πλέον, χάνοντας ακριβώς την ατομικότητά της, τη μοναδικότητά τους. Στο όνομα δήθεν της επιθυμίας, το σύστημα ικανοποιώντας το «εδώ και τώρα» σε ένα ηδονοθηρικό πλαίσιο, σκότωσε στ' αλήθεια την επιθυμία, υποκαθιστώντας τη με ό,τι το Μάρκετινγκ και η διαφήμιση ορίζει ως επιθυμία.
Ο Γκάτσος «τρύπησε» τον χρόνο, τα γεγονότα, την ύλη με το «διαβολικό» πνεύμα του κομίζοντας ανατρεπτικά σχήματα, ιδέες, συμπεριφορές.
Μακριά από τη δημοσιότητα, τις δημόσιες σχέσεις, την πολυλογία, την επιτήδευση μακριά από τις απαιτήσεις της αγοράς, του φακού και τής κοσμικότητας, συγκρότησε ένα ορόσημο ευλογημένο και δυσεύρετο στις μέρες μας, αποτελεί πλέον εμβληματικό πρόσωπο για την Ελλάδα, το πνεύμα της, τον πολιτισμό της.
Ποιητής του ενός ποιήματος (η Αμοργός, το μοναδικό του ποίημα εκδόθηκε μέσα στη γερμανική κατοχή, το 1943), δεν χρειάστηκε να πει σχεδόν τίποτε άλλο. Με ένα ποίημα, βρήκε και μας παρέδωσε το λεπτό νήμα που συνδέει, τον Ηράκλειτο, τον Κολοκοτρώνη και τον Α. Μπρετόν.
«Με την πατρίδα τους δεμένη στα πανιά και τα κουπιά στον άνεμο κρεμασμένα.
Οι ναυαγοί κοιμήθηκαν ήμεροι σαν αγρίμια νεκρά μέσα στων σφουγγαριών τα σεντόνια...».

Ετσι αρχίζει η «Αμοργός» και τελειώνει:
«Χρόνια και χρόνια πάλεψα με το μελάνι και το σφυρί βασανισμένη καρδιά μου.
Με το χρυσάφι και τη φωτιά για να σου κάνω ένα κέντημα.

Μαύρη μεγάλη μοναξιά με πόσα βότσαλα τριγύρω στον λαιμό.
Τόσα χρωματιστά πετράδια στα μαλλιά σου».

Τι άλλο χρειάζεται άραγε να πει κανείς για την Ελλάδα του 2011; Ετσι συμπυκνώνει, μετουσιώνει και προβάλλει στο μέλλον η μεγάλη ποίηση.
Τι πάει να πει ο τίτλος «Αμοργός»; Αρκαδία κάτι άλλο ή είναι ένα χιούμορ εις βάρος του αναγνώστη που αιωνίως θα ρωτά; Ο Ν. Γκάτσος, σιωπηλός, αινιγματικός, λιγομίλητος και στοχαστικός πήρε το μυστικό μαζί του.
Νεαρός όταν ανέβηκε στην Αθήνα απ' την Ασέα της Αρκαδίας, 18 χρονών ήταν δεν ήταν και παρόλο το νεαρό της ηλικίας του, ήλθε έτοιμος. Φορτωμένος με τις αποσκευές της δημώδους ποίησης, της αρχαιοελληνικής γραμματείας, αλλά και γνώστης του πρωτοεμφανιζόμενου τότε υπερρεαλιστικού κινήματος. Πώς συνέβη αυτό; Μία ακόμα μεταφυσικότητα μέσα στον «ρουν της μυστηριώδους ζωής του».
"Εβαλε ο Θεός σημάδι, παλληκάρι στα Σφακιά και ο πατέρας του στον Αδη, άκουσε μία ντουφεκιά", τραγούδησε η συγκλονιστική φωνή του Ξυλούρη. Ολοι πιστεύουμε ότι οι στίχοι ανήκουν στην παράδοση, έρχονται από παλιά. Κι όμως είναι στίχοι του Ν. Γκάτσου. Αυτός ήταν ο Ν. Γκάτσος, πάνω απ' τον χρόνο. Πάνω απ' την ύλη, πάνω από τη φθορά, με ένα ανθρώπινο μερτικό στη μνήμη και την αθανασία.

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Διαγραμμίσεις

Χωρίς διαγραμμίσεις παραμένουν τμήματα της παλιάς εθνικής οδού από τον Κλαδισό έως το Κολυμπάρι, όπως και της οδού Ακρωτηρίου, με αποτέλεσμα η οδήγηση, ειδικά κατά τις νυχτερινές ώρες, να γίνεται πιο επικίνδυνη. Εχουν γνώση οι αρμόδιες Υπηρεσίες;
 Γ.ΛΥΒ.

Τα έργα αποχέτευσης στον Βόρειο Αξονα των Χανίων

Επείγει να γίνουν τα έργα αποχέτευσης του Βορείου Αξονα στο τμήμα από Κολυμπάρι έως Μάλεμε, όπου κάποιες μέρες και ώρες αναδύεται μια ενοχλητική δυσοσμία. Μπορεί ο γενικός γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, Θανάσης Καρούντζος, να εξέφρασε προχθές την αισιοδοξία του για ένταξη των έργων σε χρηματοδοτικό πρόγραμμα, αλλά αυτό δεν αρκεί. Οφείλουν όλοι οι τοπικοί φορείς να πιέσουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Γ.ΛΥΒ.

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Εσπερίδα για τον δημόσιο χώρο

Eσπερίδα με τίτλο: “Η ενεργοποίηση του Δημόσιου Χώρου - Celebrating Public Space” διοργανώνει ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Χανίων, την Κυριακή 2 Οκτωβρίου στις 6 το απόγευμα, στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (Κ.Α.Μ.), "συνεχίζοντας", όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, "την προσπάθειά του για ανάδειξη και αξιοποίηση των δημοσίων χώρων".
Η εσπερίδα είναι αφιερωμένη στα φεστιβάλ που πραγματοποιούνται στο δημόσιο χώρο, με αναφορά στον ίδιο το χώρο και τις δυνατότητες του. Σκοπός είναι να δημιουργηθεί ένας προβληματισμός, ως προς τους στόχους, τα οφέλη αλλά και τις αντιδράσεις που πηγάζουν γύρω από αυτά, έτσι ώστε να διερευνηθεί η ευρύτερη επιρροή τους στην πόλη, τόσο χωρικά, όσο πολιτιστικά, κοινωνικά και οικονομικά.
Κεντρικός ομιλητής της εσπερίδας θα είναι η ομάδα esterni[1], Milano, Italy. Η “esterni” είναι μια μη κερδοσκοπική πολιτιστική ομάδα με έδρα το Μιλάνο της Ιταλίας με πολύχρονη και πολύπλευρη εμπειρία (κοινωνιολογική, καλλιτεχνική, αρχιτεκτονική) γύρω από το δημόσιο χώρο. Στην εσπερίδα, θα παρουσιάσουν επίσης την εμπειρία τους μέλη της διοργάνωσης του Αστικού Πειράματος Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς[2]. Η ομάδα “Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς” δημιουργήθηκε με σκοπό να εισάγει και να προωθήσει μία αλλιώτικη εικόνα της Θεσσαλονίκης. Τέλος, την εμπειρία τους θα παρουσιάσουν και μέλη της διοργάνωσης του τετραημέρου p_public[3]. Το “p_public” είναι μια διεθνής συνάντηση νέων δημιουργών που πραγματοποιείται τα τελευταία 2 χρόνια στην πόλη των Χανίων με μεγάλη επιτυχία και οργανώνεται εθελοντικά από μέλη του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Χανίων.
Καθώς τα φεστιβάλ στο/για το δημόσιο χώρο τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μια άνθηση παγκοσμίως, η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των καλεσμένων διοργανωτών, όπως και μεταξύ των ακροατών - χρηστών, θα βοηθήσει θετικά στην εξελικτική πορεία των φεστιβάλ, δημιουργώντας έτσι, νέους στόχους και προοπτικές.
Μετά από τη λήξη της εσπερίδας και στον προαύλιο χώρο του Κ.Α.Μ. θα ακολουθήσει το event “cocktail partYcipation”.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ.Χ. - Κ.Α.Μ. και την Περιφέρεια Κρήτης. Επίσης, υποστηρίζεται από τους: TEE/TΔK, Π.Κ./Τμήμα Αρχιτεκτόνων, OEE/TΔΚ, Σύλλογος Ξενοδόχων Ν. Χανίων, Σύλλογος Κατοίκων Παλιάς Πόλης και ΠοδηΛάτρεις.

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Υπάρχει ελπίδα;

Ηρθε χθες το πρώτο «χαράτσι» των νέων μέτρων και σε αρκετούς Χανιώτες που καλούνται από την Εφορία να πληρώσουν εκατοντάδες ή και περισσότερα από χίλια ευρώ ως «ειδική εισφορά αλληλεγγύης» και «έκτακτη εισφορά σε αντικειμενικές δαπάνες» καθώς επίσης «τέλος επιτηδεύματος». Και έπεται συνέχεια με τον φόρο ακίνητης περιουσίας που θα πληρώσουμε με τον λογαριασμό της ΔΕΗ.  Οχι βέβαια όλοι. Εξαιρείται   -αποφάσισαν- η εκκλησία. Γιατί;
Και σα να μη φτάνουν όλα αυτά, μας ετοιμάζουν και νέα μέτρα, κατ’ εντολή της περίφημης τρόικας.
Δεν καταλαβαίνουν, όμως, ότι προετοιμάζουν όχι τη σωτηρία, αλλά τη διάλυσή μας; Οτι το ζωνάρι δεν σφίγγει άλλο, γιατί, αν σφίξει θα γίνει θηλιά που θα πνίξει όλη την κοινωνία; Οτι ο κόσμος δεν αντέχει άλλο να πληρώνει;
Κάποτε μας έλεγαν για την ισχυρή Ελλάδα στην Ενωμένη Ευρώπη. Για τη δυνατή Ελλάδα της ανάπτυξης και της ευημερίας. Μας παραμύθιαζαν με τους Ολυμπιακούς Αγώνες με τους οποίους, τελικά, η χώρα μας όχι μόνον δεν ωφελήθηκε, αλλά απεναντίας, βούτηξε πιο βαθιά στα χρέη και στην καταστροφή. Τότε, ξοδεύτηκαν εκατομμύρια για υποδομές που τώρα ρημάζουν. Και μαζί με αυτές ρημάζουν και οι… υποσχέσεις για ευημερία.
Τώρα, την ευημερία απολαμβάνουν ελάχιστοι. Οι πολλοί βρίσκονται ή πλησιάζουν στα όρια της φτώχειας. Κι ας μας λένε να πληρώσουμε για να μην πτωχεύσουμε και να σώσουμε τη χώρα. Τι κάνει, όμως, το κράτος και η περίφημη τρόικα  για να μας σώσει; Και να σώσει την Ελλάδα από την εγκληματικότητα, η οποία νομοτελειακά θα αυξάνεται και περισσότερο όσο θα αυξάνονται οι άνθρωποι που πεινάνε;
Υπάρχει ελπίς; Ας το ελπίσουμε. Διότι τελευταία πεθαίνει η ελπίδα της ελπίδας…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 21/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/78031-entosektos-epi-t-auta/

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

«Οδύσσεια» ασθενών στο Νοσοκομείο Χανίων

Από το κακό στο χειρότερο οδηγείται το Νοσοκομείο Χανίων. Παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες κάποιων γιατρών, να είναι συνεπείς με τον όρκο στον Ιπποκράτη, η κατάσταση φαίνεται πως είναι μη αναστρέψιμη. Όπως στο Τμήμα Επειγόντων, το οποίο χρειάζεται επείγουσα βοήθεια.
Εκεί, λοιπόν, την Κυριακή γύρω στις 11.15 το βράδυ, βρέθηκε 77χρονος με αφόρητο πόνο στο πρησμένο -από μόλυνση όπως αποδείχτηκε- πόδι του. Ζητάμε -το αυτονόητο- έναν τραυματιοφορέα για να τον μεταφέρει από το αυτοκίνητο στο Τμήμα Επειγόντων, αφού δεν μπορούσε να περπατήσει, αλλά ενημερωνόμαστε ότι δεν υπάρχει τραυματιοφορέας στα Επείγοντα! Ετσι, αναγκαστικά, κάνουμε εμείς τους τραυματιοφορείς. Τουλάχιστον βρήκαμε καροτσάκι (σε κακή κατάσταση) για τη μεταφορά. Αν ο τραυματίας είχε έρθει μόνος, θα ήταν αδύνατο να φτάσει ως τα επείγοντα.
Φτάνουμε τελικά στο εξεταστήριο και εκεί, κάποιος από τους νοσηλευτές ζητά από τους συνοδούς να βγουν στον διάδρομο. Δηλαδή να αφήσουμε έναν άνθρωπο που πονά, να χειριστεί το καροτσάκι μόνος, να ανέβει στο κρεβάτι της εξέτασης μόνος και γενικά, να κάνει ό,τι του ζητηθεί μόνος! Χωρίς να υπάρχει διαθέσιμος ούτε ένας τραυματιοφορέας (όχι ανά ασθενή, αλλά στην αίθουσα!) που χρήζει ανάγκης.
Οταν έφτασε η σειρά μας, μας στέλνουν για ακτινογραφία. Πηγαίνοντας προς το Ακτινολογικό μας ακολουθεί ένα αδέσποτο σκυλί! Βλέπουμε το σκυλί να πηγαίνει πέρα δώθε και τον «σεκιουριτά» που ήταν βάρδια να προσπαθεί να το διώξει. «Κυνοκομείο καταντούν το Νοσοκομείο», σχολιάζουν κάποιοι.
Επιστρέφοντας στα ΤΕΠ, με την ακτινογραφία ανά χείρας, αφού περιμένουμε κάποια ώρα για να διαπιστωθεί πως δεν επρόκειτο για σπάσιμο, άρα η διάγνωση έκλινε περισσότερο στη μόλυνση, ο γιατρός ζητά και μια εξέταση αίματος για το αποτέλεσμα της οποίας μας είπαν αρχικά ότι θα χρειαστεί μια - μιάμιση ώρα. Περιμέναμε στωικά, μιάμιση ώρα και τελικά κατευθυνθήκαμε και πάλι προς το εξεταστήριο για να δούμε προς τι η καθυστέρηση. Όλα αυτά, παρέα με τον τραυματία, ο οποίος πονούσε φρικτά (δεν του είχε χορηγηθεί κάποιο παυσίπονο, αφού δεν είχε βγει η εξέταση αίματος?).
Από την εξέταση διαπιστώνεται η μόλυνση, οπότε ζητούν από τον ασθενή να ξαπλώσει στο κρεβάτι για να του κάνουν παυσίπονη ένεση. Εννοείται ότι τον βοηθάμε εμείς, γιατί αν ήταν μόνος του κινδύνευε να πέσει και να τραυματιστεί. Στη συνέχεια επιχειρούμε να τοποθετήσουμε το σκαλοπατάκι για να κατέβει από το κρεβάτι και διαπιστώνουμε ότι σ? αυτό υπάρχουν κηλίδες αίματος!
Ζητάμε από τους γιατρούς εξηγήσεις καθώς ο κίνδυνος από το αίμα είναι προφανής και ένας μας λέει πως από το πρωί ήταν βρώμικο το σκαλοπατάκι και πως δεν υπάρχουν καθαρίστριες, ενώ κάποιος άλλος ότι τακτικά καθαρίζεται ο χώρος. Υποθέτουμε πως δεν υπήρχε καθαρίστρια να φωνάξουν (εδώ δεν υπήρχε καν τραυματιοφορέας). Αφού μας γράφουν έναν αντιτετανικό (τον οποίο για κάποιο μυστήριο λόγο δεν έκαναν μέσα στο Νοσοκομείο) και αντιβίωση για τον 77χρονο πάμε να φύγουμε και βλέπουμε ότι υπάρχουν κηλίδες αίματος στον διάδρομο μέχρι την έξοδο!
Και κανείς, βέβαια, δεν ήταν εκεί να τις καθαρίσει.
Χρειάστηκε να επισκεφθούμε λοιπόν και φαρμακείο για να ξεμπερδέψουμε 5 ολόκληρες ώρες μετά, ξημερώματα, από μια μικρή περιπέτεια, που υπό κανονικές συνθήκες θα είχε τελειώσει σε μισή με μια ώρα. Και όλα αυτά, με σκέψεις δυσοίωνες για την κατάντια του Νοσοκομείου Χανίων αλλά και του ΕΣΥ γενικότερα. Ενα ΕΣΥ για το οποίο πληρώνουν οι φορολογούμενοι πολίτες χωρίς να έχουν βέβαια την ανάλογη ανταπόδοση.
Γ. ΛΥΒ. - Μ. ΜΥΣΤ.
(Χανιώτικα νέα - 20/9/2011)

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Γαμο-διλήμματα

Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

ΚΕΙΜΕΝΑ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ 
Γαμο-διλήμματα «Ο γάμος σε βοηθάει να ξεπερνάς παρέα με τον άνθρωπό σου προβλήματα που δεν θα είχες αν δεν παντρευόσουν». Για τον αν η ρήση είναι σωστή ή απλώς κυνισμός της στιγμής, ερίζουν οι επιστήμονες. Και έχουν βαλθεί να αποδείξουν, μέσα από έρευνες, αν τελικά οι παντρεμένοι υπερτερούν κοινωνικά, οικονομικά και ψυχικά απέναντι στους ανύπαντρους ή αν συμβαίνει τελικά το αντίθετο.
Η όλη ιστορία του γαμο-διλήμματος ξεκίνησε σχετικά πρόσφατα, αφού στο παρελθόν η κατάσταση ήταν πολύ απλή: ο άνθρωπος γεννιόταν με προορισμό να αναπαραχθεί και εκεί γύρω στα πενήντα, παππούς πια, μπορούσε να εγκαταλείψει τα εγκόσμια. Η ζωή τότε ήταν μικρότερη, το ίδιο και οι απαιτήσεις και τα θέλω. Από τη στιγμή όμως που ο πενηντάρης έγινε «ένας νέος της εποχής, κυκλοφοράει σαν εικοσάρης και είναι ωραίος σαν εραστής», τα πράγματα άρχισαν να περιπλέκονται.
Περισσότερα χρόνια ζωής σήμαινε αυτόματα και περισσότερους καβγάδες με το έτερον ήμισυ. Και έτσι ο παντρεμένος από τα 20, με «παιδί» στα 30 όταν εκείνος ήταν πενηντάρης, έπαψε να την «παλεύει». Τα υπόλοιπα είναι λίγο-πολύ γνωστά: η ηλικία «γάμου» άρχισε να ανεβαίνει, ο δείκτης των διαζυγίων το ίδιο, δεύτεροι, τρίτοι γάμοι και απιστίες έγιναν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση κ.λπ.
Μέσα στο χορό των αλλαγών -και όχι του Ησαΐα- η επιστημονική κοινότητα έστυβε το κεφάλι της για να χαρτογραφήσει τη νέα κατάσταση και να καταγράψει τα «καλά» και τα «κακά» του θεσμού. Και από το στύψιμο αυτό προέκυψαν ενδιαφέρουσες μελέτες που αφορούν το γάμο. Ας δούμε λοιπόν παρέα μύθους να καταρρίπτονται, άλλους να ανατέλλουν και στατιστικές που θα σας κάνουν να απορήσετε, να γελάσετε, να επιβεβαιωθείτε, αλλά και να αρχίσετε να... αναθεωρείτε ίσως όλα όσα πιστεύατε μέχρι τώρα.

Κορακοζώητοι ή μίζεροι αρρωστιάρηδες;

Ολα ξεκίνησαν το 1858, όταν ο William Farr (http:// en.wikipedia.org/wiki/William_Farr), Βρετανός επιδημιολόγος, σκέφτηκε να ερευνήσει τη σχέση μεταξύ γάμου και υγείας. Ετσι χώρισε τον πληθυσμό μιας πόλης σε τρεις ομάδες: παντρεμένοι, ανύπαντροι και χήροι. Ανακάλυψε λοιπόν ότι οι παντρεμένοι ζούσαν περισσότερο, οι ανύπαντροι λιγότερο και οι χήροι, άσ' τα να πάνε... Ετσι υποστήριξε με δεδομένα ότι ο γάμος κάνει καλό στην υγεία μας. Και ένας μύθος γεννήθηκε! Γιατί παρ' όλο που και στις μέρες μας είναι διαδεδομένο ότι ο γάμος κάνει καλό, οι στατιστικές αρχίζουν και κάνουν νερά. Επιπλέον οι κατηγορίες έχουν πληθύνει: τώρα, δηλαδή, υπάρχουν οι χωρισμένοι, όσοι συζούν, τα ομοφυλοφιλικά ζευγάρια κ.λπ.

Πάντως αυτό που μοιάζει να είναι βάσιμο είναι πως -και πάλι σύμφωνα με μελέτες- οι παντρεμένοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να τη «σκαπουλάρουν» από πνευμονία, από κάποια αρρώστια που χρειάζεται εγχείρηση, από καρκίνο και από καρδιά. Εκτός αν ο γάμος αφορά τα ταίρια της Κρουέλα Ντεβίλ και του Φρέντι Κρούγκερ.

Γαμο-στατιστικές

Ο γάμος κάνει καλό. Παντρευτήκατε; Τέλεια! Σύμφωνα με τις στατιστικές, κερδίσατε 4 μονάδες χαμηλότερη αρτηριακή πίεση από τους εργένηδες. Τα καλά νέα δεν σταματούν εδώ: θα παθαίνετε λιγότερους πονοκεφάλους και αν τελικά αρρωστήσετε, θα νοσηλεύεστε λιγότερες μέρες. Εχει κι άλλο: στατιστικά έχετε 50% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσετε άνοια σε σχέση με τους εργένηδες. Και αν πιστέψουμε το βρετανικό περιοδικό «Psychological Medicine», «ο γάμος, σε σύγκριση με την εργένικη ζωή, είναι ωφέλιμος τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες όσον αφορά την ψυχική υγεία».
Αλλά μπορεί και να μην κάνει καλό... Παράλογο; Καθόλου! Γιατί κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Ετσι λοιπόν, αν παντρευτείτε το λάθος άνθρωπο (αυτό όμως τώρα είναι κομματάκι δύσκολο να το ξέρουμε 100% εκ προοιμίου, αλλά οι επιστήμονες κουβέντα για το άτοπο της θεωρίας...), όχι μόνο δεν θα απολαύσετε καλή υγεία, αλλά και κατάθλιψη θα πάθετε και θα τα «παίξει» το ανοσοποιητικό σας. Λογικό!
Τεστοστερόνη γιοκ για τους παντρεμένους! Για να χαρείτε το σεξ μείνετε ανύπαντροι (αλλά όχι μόνοι...). Καιρός να αγχωθούν οι απανταχού παντρεμένοι: μελέτες έδειξαν ότι ο γάμος μειώνει την τεστοστερόνη των ανδρών αφού δεν χρειάζεται πλέον να είναι κυνηγοί, αλλά «έδεσαν το γάιδαρόπ τους». Και η κατάσταση χαλάει και πάει, λένε και πάλι οι επιστήμονες, όταν γεννηθούν παιδιά, επειδή τότε ο άντρας θέλει να είναι καλός μπαμπάς και ξεχνάει τη... μαμά.

Η συνταγή της επιτυχίας: τα μισά +7

Θα έχετε ακούσει ίσως από τους παλιότερους ότι για να πετύχει ο γάμος η ιδανική ηλικιακή απόσταση είναι «τα μισά συν εφτά», δηλαδή η γυναίκα να έχει τα μισά χρόνια του άντρα +7. Με πιο απλά λόγια: ο γαμπρός είναι 45, η νύφη (25+7) 32. Αυτά όμως τότε, γιατί τώρα για να σας «πετύχει η συνταγή» η νύφη καλό θα ήταν να είναι 5 χρόνια μικρότερη, να έχει παρόμοια ή, ιδανικά, ίδια κοινωνικο-πολιτιστική βάση και (τα σχόλια δικά σας) να είναι πιο έξυπνη από το γαμπρό. Με αυτές τις προϋποθέσεις έχετε 20% περισσότερες πιθανότητες να ευτυχήσει ο γάμος. Αν βέβαια πιστέψουμε ελβετική έρευνα για τον τέλειο γάμο (δημοσιεύτηκε στο «European Journal of Operational Research»). Αν μάλιστα η νύφη έχει τεράστια περιουσία, αμύθητα προικιά, μεταπτυχιακά και διδακτορικά, άψογη δουλειά, αγαπησιάρικους γονείς, δεν έχει αδέλφια και οι αναλογίες της είναι σαν της Μόνικα Μπελούτσι, ε, τότε, και χωρίς επιστημονική βούλα, πετύχατε διάνα!

Γάμος, μακροζωία και... αναχώρηση πριν από την ώρα τους

Και ακόμη μερικά στατιστικά στοιχεία: με βάση την ίδια έρευνα, οι άντρες που παντρεύονται μικρότερες γυναίκες ζουν περισσότερο, αλλά οι γυναίκες με άνδρες μεγαλύτερους ή μικρότερους κατά επτά με εννιά χρόνια έχουν 20% τις πιθανότητες να πεθάνουν νωρίτερα από την ώρα τους!
Το κέρατο ουδείς αγάπησε, αλλά πολλοί το... φόρεσαν: αν πιστέψουμε τις στατιστικές, 70% των παντρεμένων ανδρών και 60% των παντρεμένων γυναικών είχαν παράνομη σχέση. Αρα το κέρατο είναι, όπως δείχνει η παρατήρηση, στοιχείο αναπόσπαστο του... γάμου
Οι χωρισμένοι δεν γιορτάζουνε ποτέ; Ενημερωτικά αναφέρουμε πως, σύμφωνα με τις στατιστικές, κάθε 13 δευτερόλεπτα γίνεται και ένας χωρισμός. Επίσης -στατιστικά- μόλις «νομιμοποιηθεί» μια φλογερή παράνομη σχέση, καταλήγει στο χωρισμό. Και για όσους είναι εκδικητικοί: οι επιστήμονες λένε πως το 80% όσων χωρίζουν εξαιτίας παράνομης σχέσης τελικά το μετανιώνουν.
Αν το θέμα σάς εξιτάρει, διαβάστε (ενδεικτικά) και τα παρακάτω άρθρα:
**www.huffingtonpost.com/2010/11/18/time-marriage-study-four-_n_785746.html
**www.nytimes.com/2010/04/18/magazine/18marriage-t.html?_r= 1&ref=taraparkerpope
**www.psychpage.com/family/library/brwaitgalligher.html
Και ρίξτε μια ματιά στις διευθύνσεις:
**http://health.discovery.com **www.unmarried.org
(Link: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=17/09/2011&id=310489)

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Το μεγαλύτερο από τα περιφερειακά αρχεία της Ελλάδας, το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης, αποτελεί έναν πραγματικό θησαυρό καθώς διαθέτει 700.000 ιστορικά έγγραφα. Στον χώρο του φυλάσσονται μεγάλες ιστορικές συλλογές, όπως η επίσημη και ιδιωτική αλληλογραφία των κρητικών επαναστάσεων 1821 - 1830, 1866 - 1899, 1877 - 1878, 1889, 1895 - 1898 και 1905 (Κίνημα του Θερίσου). Περιλαμβάνονται, επίσης, πολλές ιδιωτικές συλλογές που αναφέρονται σε διάφορες χρονικές περιόδους της κρητικής Ιστορίας, με αλληλογραφία των αρχηγών των επαναστάσεων, των σωματαρχών και άλλων εξεχόντων προσώπων, το αρχείο Κρητών αγωνιστών, τα αρχεία της Τουρκικής Διοίκησης Κρήτης, του Κεντρικού Μεταφραστικού Γραφείου Κρήτης, της Κρητικής Πολιτείας (1898 - 1913), των Νομαρχιών Κρήτης, της γερμανικής κατοχής. Υπάρχουν ακόμη διοικητικά, δικαστικά, εκκλησιαστικά και πολλά άλλα αρχεία, μεγάλο φωτογραφικό αρχείο με περίπου 7.000 φωτογραφίες καθώς και μεγάλη μουσειακή συλλογή με πολύτιμα λαογραφικά και ιστορικά κειμήλια.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το αρχείο του κρητικού Τύπου, το οποίο ξεκινά από το 1831, οπότε έχουμε την πρώτη κρητική εφημερίδα, τη «Βακάι Γκιρίτ» επί Αιγυπτιοκρατίας (1830 - 1840).
Ομως, όλο αυτό το υλικό δεν χωρά στο ιδιόκτητο κτήριο της οδού Ι. Σφακιανάκη, στο οποίο σήμερα στεγάζεται.
Γι' αυτό και το Ιστορικό Αρχείο ζητά νέο χώρο, όχι για να μετακομίσει, αλλά για να μπορέσει να επεκταθεί.
Στους σχεδιασμούς είναι το να μεταφερθεί το αρχειακό υλικό σε νέο κτήριο, ενώ το υφιστάμενο να παραμείνει μουσειακό και να είναι βέβαια επισκέψιμο.
Προχθές, ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων, Απόστολος Βουλγαράκης, ζήτησε για το Ιστορικό Αρχείο την παραχώρηση του κτηρίου των βοηθητικών εγκαταστάσεων και του αύλειου χώρου του συγκροτήματος της Δικαστικής Φυλακής Χανίων, μετά τη μεταφορά της τελευταίας στις νέες εγκαταστάσεις.
Το αίτημα επέκτασης του Ιστορικού Αρχείου δεν είναι καινούργιο. Υπάρχει εδώ και χρόνια. Δε μένει παρά να υλοποιηθεί, ώστε το Ιστορικό Αρχείο να ανοίξει περισσότερο τα παράθυρά του στην γνώση της ιστορίας της Κρήτης μέσα από το εξαιρετικό υλικό του.
(Χανιώτικα νέα - 16/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/77584-entos-ektos-epi-t-auta/

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2011

Επικίνδυνες διασταυρώσεις

Δεν είναι λίγες οι επικίνδυνες διασταυρώσεις στο οδικό δίκτυο της πόλης των Χανίων. Εχουμε γράψει και άλλες φορές για τη διασταύρωση των οδών Προφήτη Ηλία και Ακρωτηρίου (φωτ.), όπου δεν υπάρχουν φανάρια με αποτέλεσμα τόσο όσοι θέλουν να βγουν στην οδό Ακρωτηρίου όσο και όσοι οδηγοί επιθυμούν να στρίψουν αριστερά προς Χαλέπα, να τίθενται σε μεγάλο κίνδυνο. Αναγκαία είναι η τοποθέτηση φωτεινών σηματοδοτών. Υπάρχει τέτοιος προγραμματισμός;
Αλλη μια πολύ επικίνδυνη διασταύρωση, όπως επισημαίνει αναγνώστρια των «Χανιώτικων νέων», είναι η συμβολή των οδών Θερίσου και Παχιανών, ακριβώς μπροστά από το εκεί σούπερ μάρκετ. Μήπως οι αρμόδιες Υπηρεσίες πρέπει να βάλουν σε προτεραιότητα και αυτά τα ζητήματα;
Γ. ΛΥΒ.

Ευχάριστη εξέλιξη

Για το παραμελημένο θέατρο στα Λενταριανά γράψαμε προ ημερών. Και χθες, σε συνάντηση στελεχών του Δήμου και του δημάρχου Χανίων με μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου της περιοχής αναφέρθηκε ότι, τεχνική μελέτη για την καταγραφή των τεχνικών παρεμβάσεων και των οικονομικών παραμέτρων που κρίνονται απαραίτητες για τη λειτουργία του θεάτρου, θα εκπονηθεί άμεσα από τη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του δήμου Χανίων. Ιδού λοιπόν και μια ευχάριστη εξέλιξη. Δε μένει από το να γίνουν όλα αυτά πράξη, ώστε η πόλη να αποκτήσει έναν ακόμη χώρου πολιτισμού.
Γ. ΛΥΒ.

Οι νεόπτωχοι

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Πίσω από τη βιτρίνα μιας πόλης, που επί χρόνια γεύτηκε και γεύεται τους καρπούς μιας -ως επί το πλείστον- εικονικής ευημερίας, βασισμένη σε δάνεια και πιστωτικές κάρτες, βρίσκεται ένας άλλος κόσμος, που κάποτε φαινόταν μακρινός, αλλά ολοένα και πλησιάζει τους περισσότερους. Πρόκειται για τους νεόπτωχους, τους απόρους και τους αστέγους, οι οποίοι αυξάνονται και πληθύνονται και στα Χανιά. Και πλέον δεν είναι λίγοι.
Κάποτε τις ανάγκες τους κάλυπταν τα συσσίτια που λειτουργούν στην πόλη, με κύριο αυτό της Σπλάντζιας. Τώρα, ούτε αυτά δεν επαρκούν, παρά το ό,τι αυξάνουν τις μερίδες φαγητού και υποστηρίζουν εκατοντάδες ανθρώπους. Κάποιοι πλέον περιφέρονται στις λαϊκές αγορές, όχι για να ζητήσουν χρήματα από περαστικούς, αλλά περιμένοντας μπας και πάρουν προϊόντα τρίτης διαλογής, απούλητα προϊόντα («Χανιώτικα νέα» - 8/9/2010) .
Ο Β. είναι ένας από τους αστέγους της πόλης. Είναι πολίτης χωρίς πόλη. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βόρεια Ελλάδα και η μοίρα τον έφερε στα Χανιά. Σπίτι του είναι ο δρόμος. Κοιμάται σε ένα αυτοσχέδιο «σπίτι» από κούτες και χαρτόνια με τα οποία το έχει δημιουργήσει. Η υγρασία και το κρύο τον «τρώνε» κάθε νύχτα, αλλά δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά…
Την ίδια ώρα, η Πολιτεία αδυνατεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Οι διάφοροι τεχνοκράτες, με προεξάρχοντες αυτούς των Βρυξελλών, έχουν μάθει να βλέπουν την οικονομία με βάση τους δείκτες και όχι τις πραγματικές ανάγκες των πολλών ανθρώπων. Δεν θέλουν -φαίνεται- να παραδεχτούν ότι η κοινωνία πια είναι σαν ένα καζάνι που βράζει, έτοιμο να εκραγεί. Κι αν εκραγεί...

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Διαγραμμίσεων συνέχεια...

Για το πρόβλημα της έλλειψης διαγραμμίσεων γράψαμε χθες. Και ρωτούσαμε τι λένε οι αρμόδιοι. Επικοινώνησε μαζί μας ο εντεταλμένος σύμβουλος σε θέματα Κυκλοφορίας και Οδοσήμανσης του Δήμου Χανίων, Βασίλης Χάμπας, ο οποίος επεσήμανε ότι στις προτεραιότητες του Δήμου είναι η διαγράμμιση σε σχολεία και σε διαβάσεις πεζών, ενώ υπογράμμισε ότι σε αρκετές περιπτώσεις, διαγραμμίσεις ξεθωριάζουν εξαιτίας των σπινιαρισμάτων και φρεναρισμάτων από οδηγούς πάνω σε αυτές! Στη λεωφόρο Σούδας, όπως μας είπε ο ίδιος, έγινε ανανέωση της διαγράμμισης πριν από έναν μήνα. Αλλά στο ύψος του ΙΚΑ, οι διαγραμμίσεις ήδη οδηγούνται προς… εξαφάνιση, όπως διαπιστώσαμε σε χθεσινή μας επίσκεψη (φωτ.). Τουλάχιστον, η αποκατάσταση αυτών των προβλημάτων είναι αναγκαία…
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 8/9/2011)

Γραφειοκρατία και κοινωνία

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Το περιστατικό που έγινε προχθές στα Σφακιά με την απαγόρευση απόπλου στο πλοίο «Σαμαριά», τον «εγκλωβισμό» 650 επισκεπτών του Εθνικού Δρυμού στην Αγιά Ρουμέλη και την κινητοποίηση του Δήμου και πολιτών, δεν είναι καθόλου ασήμαντο. Ερχεται να αποδείξει ότι, όταν η κεντρική εξουσία, λειτουργώντας γραφειοκρατικά και όχι κοινωνικά, αδυνατεί να εξυπηρετήσει τον πολίτη, έρχεται η στιγμή που ο πολίτης αναλαμβάνει δράση.
Τι έγινε, λοιπόν, προχθές; Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το Υπουργείο Ναυτιλίας είχε διατάξει την απαγόρευση απόπλου σε δεκάδες ελληνικά πλοία, λόγω των εξελίξεων με τον ρωσικό νηογνώμονα, μεταξύ των οποίων το πλοίο της ΑΝΕΝΔΥΚ.  Η  είδηση βρήκε περίπου 650 εκδρομείς μέσα στο φαράγγι καθ’ οδόν για Αγιά Ρουμέλη. Παρά τις συνεχείς προσπάθειες του γενικού γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Κρήτης, Θανάση Καρούντζου, για να δοθεί μια νομική λύση και να εξυπηρετηθούν οι ταξιδιώτες αυτό δεν κατέστη δυνατόν έως το απόγευμα.
Τότε, ο δήμαρχος Σφακίων, Παύλος Πολάκης, ο πρόεδρος της ΑΝΕΝΔΥΚ, Γιάννης Μπραουδάκης, τοπικοί φορείς και κάτοικοι της Αγιάς Ρουμέλης, αποφάσισαν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους καταλαμβάνοντας το πλοίο «Σαμαριά» και πραγματοποιώντας ένα δρομολόγιο «σωτηρίας» για τους επισκέπτες.
Τι έκαναν, λοιπόν, οι πολίτες των Σφακίων; Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από το αυτονόητο. Εξυπηρέτησαν εκατοντάδες ανθρώπους, οι οποίοι θα περίμεναν ακόμα το… Υπουργείο να δώσει λύση.
Λειτούργησαν με την πραγματική έννοια ως Τοπική Αυτοδιοίκηση. Που θέλει να είναι κοντά και όχι απέναντι από την κοινωνία.
Το θέμα αυτό, όμως, θα ξυπνήσει άραγε την Πολιτεία, ώστε να τεθεί σε ετοιμότητα για τυχόν παρόμοια περιστατικά στο μέλλον; Ωστε να έχει έτοιμες εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση που συμβεί κάτι ανάλογο;
Ή θα «ξεχάσει» όσα έγιναν προχθές, για να τα θυμηθεί όταν ξανά οι πολίτες κινητοποιηθούν, ξέροντας πώς αν περιμένουν τους… από πάνω, θα εξαντληθεί και όση υπομονή τους έχει απομείνει;
(Χανιώτικα νέα - 8/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/77071-entos-ektos-epi-t-auta/

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου 2011

Περί πολιτισμού

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Αναξιοποίητος παραμένει ένας σημαντικός χώρος πολιτισμού στα Λενταριανά των Χανίων. Πρόκειται για το θεατράκι των Εργατικών Κατοικιών της περιοχής.
Εχουν περάσει είκοσι περίπου χρόνια από τη δημιουργία του. Ποτέ, όμως, δεν λειτούργησε με αποτέλεσμα να ξεχαστεί. Πόσοι αλήθεια γνωρίζουν την ύπαρξή του. Σίγουρα ελάχιστοι. Προφανώς, μόνον οι κάτοικοι των Εργατικών Κατοικιών και κάποιοι ακόμη πολίτες των Λενταριανών.
Κι όμως, στον χώρο αυτόν θα μπορούσε να φιλοξενηθούν πάρα πολλές εκδηλώσεις που άλλωστε θα ανεδείκνυαν τον πολιτισμό της γειτονιάς.
Αντί, αυτού, όμως, το θεατράκι παραμένει αφημένο στη… μοίρα του.
Το θέμα αυτό είχαν φέρει στην επικαιρότητα πριν από πολύ καιρό τα "Χανιώτικα νέα" με ρεπορτάζ του Δημήτρη Μαριδάκη ο οποίος σημείωνε χαρακτηριστικά:
"Παρότι έχει κατασκευαστεί πριν από πάρα πολλά χρόνια σε μια θαυμάσια τοποθεσία με πολύ πράσινο και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για μικρές πολιτιστικές εκδηλώσεις δίνοντας ζωή σε αυτή τη συνοικία της πόλης ο συγκεκριμένος χώρος πολιτισμού παραμένει στην αφάνεια κι έχει αφεθεί κυριολεκτικά στη μοίρα του. Σκουπίδια, σπασμένα μπουκάλια, κλαδιά και πεσμένοι στήλοι είναι μερικά μόνο από τα αντικείμενα που συναντάει κανείς όταν επιχειρήσει να εισέλθει στο θέατρο διαμέσου κάποιας από τις δύο εισόδους που βρίσκονται επί της οδού Πατριάρχου Γρηγορίου Ζ'.  Η ίδια απογοητευτική εικόνα επικρατεί και στον κυρίως χώρο του θεάτρου. Κλαδιά, σκουπίδια και σπασμένα γυαλιά σκεπάζουν ένα μεγάλο μέρος της σκηνής και των θέσεων για τους θεατές". 
Το τελευταίο διάστημα κάτοικοι της περιοχής ενδιαφέρθηκαν να λειτουργήσουν το θεατράκι. Ηδη, όπως μαθαίνουμε ο Πολιτιστικός και Αναπτυξιακός Σύλλογος Λενταριανών ήρθε σε επαφή με τον πολιτικό μηχανικό των Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Χανίων μα και άνθρωπο του πολιτισμού καθώς διατηρεί την αίθουσα: "Μάνος Κατράκης" στη Χρυσή Ακτή, Μανώλη Πουλή, ο οποίος έχει καταθέσει προτάσεις για να αναδειχθεί ο συγκεκριμένος χώρος όπως  μια σειρά ήπιων παρεμβάσεων ώστε να αποκατασταθούν βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά του αμφιθεάτρου, η ακουστική, κ.α.. Παράλληλα, προτείνει την πραγματοποίηση τριημέρου εκδηλώσεων όπως  θεατρική παράσταση, μουσική συναυλία κ.α..
Ποτέ, λοιπόν, δεν είναι αργά. Είναι καιρός το θεατράκι να αναδειχθεί. Και τα Λενταριανά να αποκτήσουν τον δικό τους χώρο πολιτισμού. Ο Δήμος Χανίων οφείλει να στηρίξει αυτήν την προσπάθεια. Οι πόλεις που αναδεικνύουν τον πολιτισμό είναι οι πόλεις του μέλλοντος…
(Χανιώτικα νέα - 5-6/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/76855-akrobasies/

Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Κοινωνική προσφορά από τα συσσίτια της Σπλάντζιας

Τα συσσίτια της Σπλάντζιας Χανίων που λειτουργούν επί δεκαετίες συνεχίζουν το κοινωνικό τους  έργο. Τώρα, διαθέτουν και τσάντες με διάφορα είδη διατροφής, εκτός από τις μερίδες μαγειρεμένου φαγητού, κάθε Σάββατο σε συνανθρώπους που έχουν ανάγκη. Το περασμένο Σάββατο ο Σύλλογος, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του, έδωσε τσάντες που περιείχαν κεφαλάκι ή κοτόπουλο, ρύζι, τυρί φέτα, γάλα, ζάχαρη, καρπούζι και ψωμί.
Oλα τα είδη προέρχονται από τα χρήματα που δίνουν οι χανιώτες συμπολίτες μας», σημειώνεται στην ίδια ανακοίνωση.
Αξιέπαινη -πάντα- η προσφορά των συσσιτίων.
Γ. ΛΥΒ.

Επέκταση του Βιολογικού Καθαρισμού των Χανίων

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Χιλιάδες νοικοκυριά προβλέπεται να συνδεθούν με τον βιολογικό καθαρισμό του Κουμπελή μέχρι τον επόμενο χρόνο καθώς το έργο επέκτασης των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων Χανίων εντάχθηκε στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» (ΕΠΕΡΑΑ).
Η ανακοίνωση αυτή έγινε χθες το βράδυ από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, το οποίο στην ιστοσελίδα του ανήρτησε και πίνακα με τις εντάξεις έργων ανά την Ελλάδα στο ίδιο Πρόγραμμα.
Ενα από τα έργα αυτά είναι ο βιολογικός των Χανίων. Πρακτικά σημαίνει ότι θα αποκτήσουν βιολογικό καθαρισμό περιοχές πέντε τέως Δήμων, οι οποίοι δεν έχουν καλυφτεί απόλυτα από το δίκτυο του βιολογικού. Πρόκειται για συνοικίες και χωριά στους τέως Δήμους Σούδας, Χανίων, Ακρωτηρίου, Ελευθερίου Βενιζέλου και Θερίσου.
Για παράδειγμα, ο βιολογικός καθαρισμός των Χανίων δεν έχει φτάσει στις Στέρνες, στον Σταυρό και στα Χωραφάκια του τέως Δήμου Ακρωτηρίου ούτε στα Μυλωνιανά και το Βαρύπετρο του τέως Δήμου Θερίσου. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών θα αποκτήσουν σύνδεση με τον βιολογικό των Χανίων, όταν υλοποιηθεί το συγκεκριμένο έργο.
Οπως μας είπε χθες το βράδυ ο γενικός διευθυντής της Δημοτικής Επιχείρησης Υδρευσης - Αποχέτευσης Χανίων (Δ.Ε.Υ.Α.Χ.), Κώστας Στεργιάννης, η Δ.Ε.Υ.Α.Χ. είχε υποβάλει από τις αρχές του 2011 αίτημα ένταξης του έργου επέκτασης του βιολογικού καθαρισμού Χανίων στο Εθνικό Σχέδιο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΣΠΑ), τομεακό του οποίου είναι το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΠΕΡΑΑ) του Υπουργείου Περιβάλλοντος. Μάλιστα, ο προϋπολογισμός του έργου είναι 14.950.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.
Ο κ. Στεργιάννης εξήγησε ότι η επέκταση του βιολογικού σημαίνει αύξηση της δυναμικότητάς του από «117.500 ισοδύναμους κατοίκους» (σημαίνει ότι τα απόβλητα - βοθρολύματα που συγκεντρώνονται αντιστοιχούν στον αριθμό των 117.500) σε 170.000. Πρακτικά σημαίνει ότι θα συνδεθούν με τον βιολογικό χιλιάδες κάτοικοι του διευρυμένου Δήμου Χανίων.
Ετσι, όπως επεσήμανε ο γενικός διευθυντής της Δ.Ε.Υ.Α.Χ., ο βιολογικός καθαρισμός θα μπορέσει να καλύψει το σύνολο των αναγκών των πέντε Δήμων που προβλεπόταν από την αρχή να εξυπηρετούνται από τον βιολογικό των Χανίων.
Για την υλοποίηση της επέκτασης του βιολογικού, απαιτείται μια τυπική έγκριση της τροποποιημένης μελέτης Περιβαλλοντικών Ορων, κάτι που εκτιμάται ότι θα γίνει έως το τέλος του χρόνου προκειμένου στις αρχές του 2012 η Δ.Ε.Υ.Α.Χ. να προχωρήσει στη δημοπράτηση του έργου.
Σε ανακοίνωσή του το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής υπενθυμίζει ότι «το ΕΠΠΕΡΑΑ είναι ένα από τα μεγαλύτερα σε προϋπολογισμό Τομεακά Επιχειρησιακά Προγράμματα του ΕΣΠΑ, με στόχο τη συμβολή του στην πραγματική σύγκλιση της χώρας μας και των Περιφερειών της με τα υπόλοιπα κράτη μέλη και Περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μέσα από την προώθηση και ενίσχυση της αειφόρου ανάπτυξης, έχοντας ως μοχλό την προστασία και αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής».
(Χανιώτικα νέα - 5/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/76828-epektasi-biologikou/

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Υπάρχει πράγματι Παιδεία στη χώρα μας;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

«Και πρώτα απ' όλα, τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς τ' άστρα;»

Μάνος Χατζιδάκις

Ενα από τα πράγματα που δεν... αλλάζουν σ' αυτή τη χώρα είναι οι αλλαγές στην εκπαίδευση! Κάθε υπουργός Παιδείας εφαρμόζει τη δική του εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Και πριν καλά καλά στεριώσει, έρχεται ο επόμενος και προχωρεί σε δικές του αλλαγές. Και πάει λέγοντας...
Το ερώτημα είναι: Υπάρχει πράγματι Παιδεία; Ή απλώς και μόνο εκπαίδευση; Διότι Παιδεία σημαίνει διαμόρφωση καλλιεργημένων πολιτών, με κριτική σκέψη, όραμα και αντίληψη.
Αν η Παιδεία αυτό δεν το παρέχει, τότε μιλάμε απλώς και μόνον για εκπαίδευση. Που πρέπει να αλλάξει. Οριστικά και αμετάκλητα. Αλλά σε ποια κατεύθυνση; Και πού; Μήπως εκ των βάθρων; Και όχι, όπως γίνεται σήμερα, με αλλαγές κυρίως σε ΑΕΙ και ΤΕΙ και μάλιστα με ένα νόμο-πλαίσιο, που συναντά τις αντιδράσεις, όχι μόνον των φοιτητών, μα και σύσσωμης της ακαδημαϊκής κοινότητας. Με αλλαγές που αποφασίζονται από την κυβέρνηση χωρίς καμία συναίνεση. Και χωρίς κανένα ουσιαστικό και ειλικρινή διάλογο. Ούτε με το φοιτητικό κόσμο, δηλαδή με το αύριο αυτού του τόπου, ούτε με τους πρυτάνεις και τους καθηγητές, που ξέρουν από πρώτο χέρι τα προβλήματα και ως εκ τούτου είναι σε θέση να προτείνουν λύσεις.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου Κρήτης αποφάσισε να στηρίξει τις ενέργειες της πανεπιστημιακής κοινότητας ενάντια στο νόμο, ενώ οι φοιτητές έχουν ξεσηκωθεί, ζητώντας την απόσυρσή του. Σε όλη την Ελλάδα έγιναν χθες φοιτητικές κινητοποιήσεις. Στην Κρήτη συνεχίζεται η κατάληψη του Πολυτεχνείου, ενώ κατάληψη ξεκινά σήμερα και στο ΤΕΙ του νησιού.
Ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, Γιάννης Φίλης, σε δηλώσεις του στον τοπικό Τύπο («Χ.Ν.» - 24/8/2011), καταλόγισε προχειρότητα και βιασύνη στο υπουργείο, ενώ δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι «είμαστε σαφώς αντίθετοι με τις βασικές ιδέες τού κατατεθέντος νομοσχεδίου και λυπάμαι που το υπουργείο Παιδείας δεν άκουσε καθόλου την αγωνία μας». «Καταργείται το Πρυτανικό Συμβούλιο, που διαχειρίζεται τα ζητήματα της καθημερινότητας, που σημαίνει ότι για το παραμικρό θα πρέπει να συνεδριάζει η Σύγκλητος, κάτι που είναι τελείως παράλογο και αναποτελεσματικό», είπε ο κ. Φίλης και πρόσθεσε ότι συγχρόνως καταργείται ο ρόλος των αντιπρυτάνεων, με τον πρύτανη να καλείται πλέον να διεκπεραιώσει όλες τις υποθέσεις, πράγμα που είναι πρακτικά αδύνατο.
Πριν από λίγες ημέρες, χιλιάδες νέοι εισήχθησαν για άλλη μία χρονιά σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Μόνο από το Νομό Χανίων, ο αριθμός τους ξεπέρασε τους 1.300. Οι περισσότεροι από αυτούς πέρασαν σε σχολές της Κρήτης. Δηλαδή θα σπουδάσουν στον τόπο τους. Πιθανώς, η οικονομική κρίση τούς υποχρέωσε να παραμείνουν κοντά στο σπίτι τους και να μη φύγουν μακριά, κάτι που θα ανέβαζε τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Το ζήτημα είναι οι σπουδές τους στα Πανεπιστήμια να έχουν αποτέλεσμα. Τα παιδιά αυτά να βγουν στην αγορά εργασίας, χωρίς να αισθάνονται ότι τα χρόνια που προηγήθηκαν πάνε χαμένα. Και δεν θα πάνε χαμένα, αν τα πτυχία τους έχουν αντίκρισμα. Αν, δηλαδή, έχουν διαμορφωθεί οι συνθήκες, που θα επιτρέψουν την παραμονή τους στην Ελλάδα.
Το στοίχημα, λοιπόν, για την Ελλάδα είναι να κοιτάξει, επιτέλους, τα παιδιά της. Να πάψει να τα τρώει. Να τα σεβαστεί και να τα στηρίξει.
Να δώσει κίνητρα, τα οποία θα επιτρέψουν στους νέους να ζήσουν και να εργαστούν αξιοπρεπώς σ' αυτή τη χώρα.
Είναι, επιτέλους, καιρός η πολιτεία να σταθεί κοντά στα παιδιά αυτά. Αρκεί, όμως, να ενδιαφερθεί πραγματικά. Για τη νέα γενιά. Δηλαδή για το μέλλον του τόπου. Και όχι μόνο να νοιάζεται για τη συνέπειά της στις επιταγές του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, που βυθίζουν την κοινωνία και επιτείνουν τα οικονομικά προβλήματα των πολιτών.
Διότι μια χώρα που δεν φροντίζει τα παιδιά της, είναι σαν να προετοιμάζεται για τη διάλυσή της.
(Ελευθεροτυπία - 2/9/2011)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=306288
(Χανιώτικα νέα  1/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/76616-paideia/

Οι αγρότες και η οικονομία

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Βασικοί πυλώνες της τοπικής οικονομίας ήταν και είναι ο τουρισμός και ο αγροτικός τομέας. Ο τουρισμός τις τελευταίες δεκαετίες. Ο αγροτικός τομέας από τα αρχέγονα χρόνια.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται ότι αρκετοί κάτοικοι του κέντρου που δεν έχουν δουλειά, επιστρέφουν στα χωριά τους και ασχολούνται με την καλλιέργεια της γης. Ετσι, τα χωριά ζωντανεύουν και οι αγρότες, οι οποίοι είναι θεματοφύλακες της παράδοσης και της υπαίθρου, αυξάνονται.
Μόνο που και οι αγρότες είναι αντιμέτωποι με 'μνημονιακές' πολιτικές συγχωνεύσεων και περικοπών.
Πώς αλλιώς να ερμηνεύσουμε την υποβάθμιση του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων παρά το σημαντικό έργο το οποίο έχει επιτελέσει;
Τι άλλο να υποθέσουμε για τη μείωση του προσωπικού δακοκτονίας;
Γιατί να μειωθεί το προσωπικό αυτό όταν ο δάκος αποτελεί μια πραγματική απειλή για τους ελαιώνες του Νομού;
Και πώς η πολιτεία στηρίζει τους ελαιοπαραγωγούς; Με περικοπές;
Οι γεωπόνοι οι οποίοι έχουν απομείνει να ασχολούνται με τη δακοκτονία καταβάλλουν τεράστιες προσπάθειες για να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο αυτό και χρειάζονται τη στήριξη του αγροτικού κόσμου.
Είναι χαρακτηριστικά τα όσα αναφέρονται στην ανακοίνωση του Τμήματος Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου της Διεύθυνσης Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων. Επισημαίνεται ότι «η κατάσταση στη δακοκτονία είναι φέτος πολύ δύσκολη, τόσο λόγω μειωμένης παραγωγής και ευνοϊκών συνθηκών για την ανάπτυξη του δάκου αλλά και λόγω της δραματικής μείωσης του προσωπικού».
Είναι, όμως, ακατανόητη αυτή η τακτική της πολιτείας η οποία θα έπρεπε να κοιτάξει πιο σοβαρά τους αγρότες, τα προβλήματα και τις ανάγκες τους.
Οι αγρότες, αυτοί οι ακούραστοι εργάτες της γης, με ήλιο και με βροχή, χειμώνα και καλοκαίρι, προσφέρουν στην κοινωνία, προσφέρουν σε όλους μας.
Η πολιτεία έχει υποχρέωση να σκύψει στα προβλήματά τους. Να ενδιαφερθεί και να τους παρέχει στήριξη. Και στήριξη με περικοπές δεν γίνεται...
(Χανιώτικα νέα - 2/9/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/76688-akrobasies/

Χωρίς φανάρια...

Χωρίς φωτεινή σηματοδότηση βρίσκονται τα Χανιά, όπως και άλλες πόλεις της χώρας, τις πρώτες πρωινές ώρες. Μετά τις 3 τα ξημερώματα τα φανάρια απενεργοποιούνται και μέχρι το πρωί, η οδήγηση γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη. Δεν είναι δυνατόν, όμως, στο κέντρο των πόλεων να μη λειτουργούν τα φανάρια και να πρέπει οι οδηγοί να διασχίζουν κεντρικούς δρόμους και να περνάνε διασταυρώσεις δίχως σηματοδότηση. Αυτό συνέβαινε όλο το καλοκαίρι και εδώ. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Με ποια δικαιολογία; Στους δρόμους, που κάθε μέρα έχουμε τροχαία ατυχήματα ή δυστυχήματα βρήκαν να κάνουν… οικονομία οι αρμόδιοι;
Γ. ΛΥΒ.