Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

Μουσείο Τυπογραφίας: Ενας θησαυρός για τα Χανιά

Του ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΗ
Μαθαίνουμε τα πράγματα μέσα από αφηγήσεις, από ιστορίες. Και κατασκευάζουμε ιστορίες μέσα στις οποίες τοποθετούμε τον εαυτό μας για να του βρούμε μια θέση στον κόσμο που να μας ικανοποιεί.
Ολοι λέμε ιστορίες, από τον πολιτικό που θέλει την ψήφο μας μέχρι τον διαφημιστή στην τηλεόραση που επιδιώκει την προτίμησή μας, από τον γονέα που διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του μέχρι το ζευγάρι που συζητάει ή και λογομαχεί.
Όταν λέμε ιστορίες για το παρελθόν προσπαθούμε να βρούμε τη συνέχεια του χρόνου και τη θέση μας σ’ αυτόν. Τα μουσεία είναι ένας από τους τρόπους για ν’ αφηγηθούμε το παρελθόν και να βρούμε ή κυριότερα να κατασκευάσουμε την αφετηρία μας. Χρειαζόμαστε τις αφηγήσεις του παρελθόντος όσο τις τρέχουσες αφηγήσεις για να ισορροπήσουμε στον κόσμο. Οι λαοί με μακρόχρονη ιστορία είναι εξοικειωμένοι με τα αρχαιολογικά μουσεία που είναι τα πιο συνηθισμένα. Ο πολιτισμός μας όμως έχει πολλές όψεις και η ανάγκη καταγραφής τους έχει οδηγήσει στην ίδρυση μουσείων κάθε είδους, μεταξύ των οποίων τέχνης, μουσικών οργάνων, εργαλείων κάθε είδους, αυτοκινήτων, όπλων, επιστημονικών οργάνων, ενδυμάτων, γυαλικών, χειροτεχνίας, και φυσικά τυπογραφίας.
Η χώρα μας έχει ένα μόνο Μουσείο Τυπογραφίας που ανταγωνίζεται άνετα οποιοδήποτε του είδους του στο εξωτερικό. Το μουσείο βρίσκεται στην πόρτα μας, στα Χανιά και είναι έργο δύο ανθρώπων, του Γιάννη Γαρεδάκη και της συζύγου του Ελένης. Ο Γιάννης Γαρεδάκης είναι ο ιδρυτής της κορυφαίας επαρχιακής εφημερίδας «Χανιώτικα νέα» που είναι συνώνυμη της ιστορίας του Νομού, και όχι μόνο, από το 1967 και εντεύθεν. Είχε όνειρο εδώ και δεκαετίες να δημιουργήσει ένα μουσείο της τυπογραφίας, μιας από τις σημαντικότερες εφευρέσεις της ανθρωπότητας, και το πραγματοποίησε το 2005. Στα 1.200 τετραγωνικά μέτρα του μουσείου βρίσκεται η αφήγηση της τυπογραφίας, οι αγωνίες των ανθρώπων, η εξέλιξη μιας τεχνολογίας που άλλαξε τον κόσμο. Αυθεντικά μηχανήματα από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, σπάνιες εκδόσεις που πάνε πίσω στον 16ο αιώνα και η ιστορία της γραφής από τα προϊστορικά χρόνια έως σήμερα σε μια εκπληκτική μόνιμη έκθεση. Ταυτόχρονα στο μικρό αμφιθέατρο του μουσείου γίνονται πολλές και σημαντικές καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
Η τυπογραφία άλλαξε τον τρόπο μετάδοσης της γνώσης. Έως το 1440 που ο Γουτεμβέργιος εφεύρε το πρώτο πιεστήριο, τα βιβλία αναπαράγονταν με το χέρι από αντιγραφείς σε βραδείς ρυθμούς, με πολλά λάθη, συχνά σκόπιμα. Η γνώση ήταν προσβάσιμη από ελάχιστους. Μέχρι το 1500 είχαν τυπωθεί στη Δυτική Ευρώπη πάνω από είκοσι εκατομμύρια τόμοι. Η γνώση γινόταν πλέον κτήμα της πλειοψηφίας.
Βρέθηκα πάλι στο μουσείο στις 24 του Σεπτεμβρίου με την ευκαιρία της απονομής των βραβείων του τρίτου διεθνούς διαγωνισμού αφίσας με θέμα «Τυπογραφία: Παρελθόν, παρόν και μέλλον» με χορηγό τα «Χανιώτικα νέα». Ένας Κολομβιανός, ένας Τούρκος και ένας Έλληνας ήταν οι τρεις πρώτοι νικητές. Ένα κοσμοπολίτικο γεγονός σε μια κοσμοπολίτικη πόλη. Αισθάνθηκα σαν να ένωνα τις τελείες του χρόνου με γραμμές, από τότε που άρχισε η γραφή μέχρι την τέχνη της αφίσας σήμερα.
Συλλογίζομαι τα προσωπικά στάδια της εξέλιξης του καθένα μας, τους παλιούς εαυτούς μας, εκείνα από το παρελθόν που μας κάνουν να ντρεπόμαστε ή να είμαστε υπερήφανοι, εκείνα που έχουμε κρύψει βαθιά στο υποσυνείδητο ή τους έχουμε αλλάξει την αφήγηση για να τα ωραιοποιήσουμε. Αν βλέπαμε σε ένα μουσείο τις περασμένους εαυτούς μας πώς θα αισθανόμαστε; Πώς θα αισθανόμαστε για πολλά πράγματα που πιστεύουμε χωρίς καμιά βάση; Και μετά συλλογίζομαι το μουσείο με τα αντικείμενα της τυπογραφίας. Η αφήγησή του έρχεται από το παρελθόν και είναι αυτή που είναι: ευθεία, ειλικρινής, ανυπόκριτη. Τα πράγματα κρύβουν τον χρόνο αλλά ο χρόνος δεν κρύβει τα πράγματα. Όλα εδώ είναι μονοσήμαντα. Ο μόχθος του τυπογράφου, η υπερηφάνεια της καλής δουλειάς, ο στόχος της ενημέρωσης. Tα εκθέματα του μουσείου μιλούν την απλούστερη και άρα την πιο σημαντική γλώσσα. Μιλούν για την τυπογραφία που έκανε την επικοινωνία πανανθρώπινη υπόθεση. Ίσως μετά την ανάπτυξη της γλώσσας και την εφεύρεση της γραφής το πιο σημαντικό επίτευγμα του πολιτισμού.
Με το τέλος της εκδήλωσης καταλαβαίνω ότι η πόλη των Χανιών διαθέτει έναν θησαυρό και είμαι από τους τυχερούς να τον απολαμβάνουν. Στην ήσυχη βραδιά ακούω το πλοίο στη Σούδα που ετοιμάζεται για το συνηθισμένο ταξίδι του. Για απόψε δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο. Με ταξίδεψε καλύτερα από κάθε πλοίο το μουσείο τυπογραφίας του Γιάννη και της Ελένης. Αισθάνομαι ότι κάτι οφείλω και στους δύο.
(Αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα νέα - 30/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/mousio-tipografias-enas-thisavros-gia-ta-chania/

Τα Χανιά του μέλλοντος

Σε θετική κατεύθυνση κινείται η πρόταση βιώσιμης αστικής ανάπτυξης που εγκρίθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων. Και αυτό γιατί στα έργα τα οποία προτείνει ο Δήμος Χανίων προς χρηματοδότηση περιλαμβάνονται η σύνδεση του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας με τον Δημοτικό Κήπο, η αποκατάσταση του Ρολογιού στον Δημοτικό Κήπο, η δημιουργία πεζοδρόμου και ποδηλατοδρόμου από τη Χαλέπα έως την παλιά πόλη, η ανάπλαση - πεζοδρόμηση της οδού Χάληδων κ.ά.
Με άλλα λόγια πρόκειται για έργα, τα οποία, αν και εφόσον υλοποιηθούν, θα βελτιώσουν την αισθητική και την ποιότητα ζωής στην πόλη.
Μόνο που το ζήτημα είναι να περάσουμε από τη θεωρία στην πράξη. Και να μην μείνει και αυτός ο σχεδιασμός στα… συρτάρια. Γιατί, μέχρι τώρα στο… ψυγείο έχουν μπει σειρά από ζητήματα τα οποία θα έπρεπε να είχαν λυθεί… χθες, όπως:
• Η αποκατάσταση του Ρολογιού στον Κήπο. Μέχρι σήμερα παραμένουν οι σκαλωσιές.
• Η αποκατάσταση των Νεωρίων. Είναι αδιανόητο αυτά τα ιστορικά μνημεία, που κατασκευάστηκαν στα τέλη του 15ου αιώνα, να μην έχουν επισκευαστεί, αναδειχθεί και αξιοποιηθεί.
• Η μεταβίβαση του θεάτρου “Δημ. Βλησίδης” στο Κουμ Καπί στον Δήμο Χανίων. Το θέμα αναδείχθηκε πρόσφατα από τα “Χανιώτικα νέα”, αλλά μέχρι τώρα ουδέν νεώτερο επί της ουσίας.
Δεν είναι όμως μόνον τα κτήρια - μνημεία που σχετίζονται με τον πολιτισμό και την ιστορία.
Είναι και τα θέματα σχολικής στέγης που παραμένουν άλυτα. Υπάρχει σχεδιασμός για νέα -σύγχρονα- σχολικά κτήρια που να εμπνέουν μαθητές και εκπαιδευτικούς και να κάνουν το εκπαιδευτικό έργο καλύτερο;
Τα Χανιά μπορούν και πρέπει να γίνουν ακόμα πιο όμορφη πόλη. Το αξίζουν. Και αυτό είναι υπόθεση -λίγο έως πολύ- όλων μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 30/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/ta-chania-tou-mellontos-2/

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

Το «γκατζετάκι» και η γιαγιά Τυπογραφία*

Του ΑΝΤΩΝΗ ΠΑΠΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Στα τρισχιλιοστά και πεντακοσιοστά (3.500) γενέθλια της γιαγιάς Τυπογραφίας αντί για τούρτα (λόγω του ζαχαρώδους διαβήτη) της έκανα δώρο ένα «γκατζετάκι , που το λένε τάμπλετ.
Επειδή όμως η γιαγιά Τυπογραφία δεν γνώριζε πώς δουλεύει αυτός ο σατανάς, με παρακάλεσε να τη μάθω κι εγώ ο ανόητος δεν της έδειξα μόνο πώς λειτουργεί, αλλά προθυμοποιήθηκα να της φτιάξω και «ηλεκτρονική σελίδα».
Αργότερα διαπίστωσα ότι «έβαλα τα χέρια μου και έβγαλα τα μάτια μου», επειδή διέπραξα τη μεγαλύτερη κουταμάρα της ζωής μου και αναθεμάτισα την ώρα και τη στιγμή, που έμαθα στη γιαγιά Τυπογραφία να χρησιμοποιεί το ιντερνέτ και να σερφάρει στο διαδίκτυο.
Έκτοτε η καθημερινότητά μου διαταράχθηκε από την τυραννία της γιαγιάς Τυπογραφίας, η οποία μου έστελνε άπειρα μέιλ για να μου γνωστοποιήσει, ό,τι καινούργιο εύρισκε για την καταγωγή και το σόι της.
Στην αρχή ανησύχησα ότι η γιαγιά Τυπογραφία λόγω ηλικίας «λάλησε» και διανοητικά είναι πλέον «κουκουρούκου».
Αυτή όμως τα είχε τετρακόσια και όταν άρχισα να διασταυρώνω τις αναρτήσεις , που έκανε στην ιστοσελίδα της, διαπίστωσα ότι ήταν απολύτως σωστές.
Τρελάθηκα όταν η γιαγιά Τυπογραφία μου «κοινοποίησε» και διάβασα ότι το 1908 ο Iταλός αρχαιολόγος Λουίντζι Περνιέ στην ανασκαφή της Φαιστού «έφερε στο φως» έναν πήλινο δίσκο, που χρονολογείται από το 1600 π.Χ. και είναι σπειροειδώς τυπωμένος και από τις δυο πλευρές του με 45 επαναλαμβανόμενα σύμβολα, τα οποία ήταν χαραγμένα σε κινητές ανάγλυφες σφραγίδες.
Τι είναι γραμμένο σε αυτόν το δίσκο μέχρι σήμερα δεν έχει διαβαστεί, όλοι όμως οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι είναι το πρώτο τυπωμένο κείμενο στον κόσμο.
Τι ήθελα και της έκανα λάικ και κόμεντ, καλά να πάθω. Την επόμενη μέρα η γιαγιά Τυπογραφία άρχισε από τα χαράματα να με «βομβαρδίζει».
Στην αρχή μου έγραψε ότι ένας Κινέζος, που τον έλεγαν Τσάι Λουν 100 χρόνια μ.Χ. παρατηρώντας πώς έφτιαχναν οι σφήκες τη φωλιά τους κατασκεύασε χαρτί.
Το 750 μ.Χ. μετά από πόλεμο στο Καζαχστάν μεταξύ Κινέζων και Αράβων, οι Κινέζοι αιχμάλωτοι για να σώσουν τη ζωή τους έμαθαν την τέχνη του χαρτιού στους Άραβες νικητές, οι οποίοι το 1009 με την κατάκτηση της Ισπανίας έφτιαξαν στη Βαλένθια το πρώτο εργαστήριο χαρτοποιίας στην Ευρώπη.
Παράλληλα μου γνωστοποίησε ότι οι Κινέζοι εκτός από το χαρτί είχαν ανακαλύψει και τη «σινική μελάνη», με την οποία τύπωναν κείμενα, που είχαν χαράξει ανάγλυφα και ανάποδα σε επίπεδες ξύλινες πλάκες.
Δεν ήξερα δε ρώταγα; Στέλνω αμέσως μέσατζ στη γιαγιά Τυπογραφία και την ευχαριστώ για τις πληροφορίες της, η οποία σε χρόνο «ντε τε» με κατακεραύνωσε με νέα συνταρακτικά γεγονότα.
Με ενημέρωσε ότι ένας Ολλανδός, που ονομαζόταν Λοράν Κόστερ το 1423, τύπωσε με ξύλινα μεμονωμένα γράμματα ένα οχτασέλιδο φυλλάδιο, που ένα αντίτυπό του βρίσκεται σήμερα στη δημοτική βιβλιοθήκη της Λιλ, στη Γαλλία. Ενώ το 1454 ένας «σχωρεμένος» Γερμανός χρυσοχόος, που λεγόταν Ιωάννης Γουτεμβέργιος χάραξε και χύτευσε μεταλλικά κινητά στοιχεία με τα οποία τύπωσε στη Μαγνεντία το πρώτο βιβλίο στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας πιεστήριο, μελάνη και χαρτί.
Αυτή την έκδοση, που είναι ένα αξεπέραστο τυπογραφικό δημιούργημα το ονομάτισαν οι μεταγενέστεροι «βίβλο των 42 στοίχων».
Κλείνοντας την έρευνά της η γιαγιά Τυπογραφία μου γνωστοποίησε ότι στο τέλος του 15ου αιώνα όταν η τυπογραφία και η χαλκογραφία διαδόθηκαν στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο, ο Άλδος Μανούτιος ένας λόγιος τυπογράφος, στη Βενετία, καθιέρωσε με τις «αλδίνες» εκδόσεις του την καλλιτεχνική βιβλιοδεσία.
«Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή», που ενημέρωσα τη γιαγιά Τυπογραφία ότι κάνω σέαρ σε φίλους και γνωστούς ότι μου στέλνει, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Τότε μου άλλαξε την πίστη ενημερώνοντάς με, για μια συγγενή της, που γεννήθηκε το 1771 στην Πράγα από ένα θεατρικό συγγραφέα, που λεγόταν Αλόις Σενεφέλντερ, ο οποίος ανακάλυψε μια νέα τεχνική εκτύπωσης, που τη «βάφτισε» Λιθογραφία.
Με αυτή τη μέθοδο το 1846 στο Παρίσι τυπώθηκε η πρώτη έγχρωμη αφίσα στον κόσμο, από τον λιθογράφο Ρουσόν, την οποία είχε σχεδιάσει ο ζωγράφος Πολ Μπορντί για το κατάστημα ενδυμάτων. «Ο Ρουά Ντε Προΰς». Παράλληλα την εποχή εκείνη με λιθογραφικό τρόπο τύπωναν έργα τους και πολλοί καλλιτέχνες όπως ο Ματίς, ο Ντομιέ, ο Τουλούζ Λοτρέκ και άλλοι. Και «για να μην ξεχνιόμαστε» η γιαγιά Τυπογραφία με «σουτάρησε» στον 20ο αιώνα και συγκεκριμένα με ταξίδεψε στο 1902 αναφέροντάς μου ότι ο Άιρα Ροΰμπες επινόησε τη φωτολιθογραφία, η οποία στα χρόνια μας ονομάζεται «όφσετ».
Για να γλυτώσω από τη γιαγιά Τυπογραφία την ενημέρωσα ότι δεν έχω πλέον σάιτ επειδή αδυνατούσα να πληρώσω το λογαριασμό τηλεφώνου. Τότε αυτή προθυμοποιήθηκε και τον εξόφλησε με η-μπάνκινκ μέσω κάρτας, για να συνεχίσουμε να επικοινωνούμε.
Έλεος τι αμαρτίες «πληρώνω» σκέφτηκα, αλλά με βόλεψε και η φάση της χρηματοδότησης. Που να φανταστώ όμως ότι καπάκι θα με έφτανε στα όρια παράκρουσης εξιστορώντας μου με λεπτομέρειες για το πώς ο Γερμανός μηχανικός Ότμαρ Μεγκεντάλερ επινόησε το 1884 τη μηχανική στοιχειοθεσία κατασκευάζοντας τη Λινοτυπική μηχανή στη Βαλτιμόρη των ΗΠΑ, ενώ τρία χρόνια αργότερα το 1887 ο Τόλμπερτ Λάνστον καινοτομούσε με τη Μονοτυπική του μηχανή στην ίδια χώρα.
Για να μην υποστώ νευρικό κλονισμό άρχισα να μην απαντώ πλέον στα μηνύματα της γιαγιάς Τυπογραφίας. Τότε αυτή ανησύχησε κι εγώ είπα «το δεσπότη Παναγιώτη» . Ένα ωραίο πρωί σκάει στο μαγαζί μου και μου δίνει ένα «φλασάκι», στο οποίο είχε αποθηκεύσει τις τελευταίες συνταρακτικές ανακαλύψεις της σε μορφή «πι ντι εφ» . Αρχικά έπαθα σοκ μετά μου ανέβηκε η πίεση και τέλος έδωσα τόπο στην οργή και άνοιξα το αρχείο για να γλιτώσω. Τότε διαπίστωσα ότι είχε βρει στοιχεία για τις «επιτραπέζιες εκδόσεις».
Ανακάλυψε η «μουρλόγρια», για να μη χρησιμοποιήσω άλλη λέξη, ότι το 1870 ένας καλόγερος στη Δανία, που λεγόταν Μάιλινκ Χάνσεν, βελτίωσε τη γραφομηχανή, που είχε επινοήσει το 1808 ο Πελεγκρίνο Τούρι, ενώ ο Αμερικανός δικηγόρος Τσέστερ Κάρλσον το 1937 ανακάλυψε τη φωτοτυπία και αργότερα το 1979 Αμερικάνοι ερευνητές παρουσίασαν το «Ντεσκ Τοπ Πάμπλισινκ».
Για να μη με τρελάνει η γιαγιά Τυπογραφία αποφάσισα να την «σουτάρω» και ψάχνοντας βρήκα ένα ίδρυμα στην Κρήτη. «Λέγε-λέγε το κοπέλι κάνει τη γριά και θέλει». Την «έψησα» λέγοντάς της πόσο γοητευτικό και ωραίο πράγμα είναι να γυρίζει κάποιος στα πάτρια εδάφη, ότι στον οίκο ευγηρίας θα πέρναγε «ζωή και κότα», ότι θα είναι δίπλα στη «γενέθλια γη»της Φαιστού. Με διάφορα τέτοια «συναισθηματικά» υπέκυψε το ερείπιο και την έστειλα πακέτο στα Χανιά.
Που να φανταστώ ότι με τα σκέρτσα της θα τουμπάριζε και τον άνθρωπο που δέχτηκε να την φιλοξενήσει παραπονούμενη ότι στο χώρο που την «εξοστράκισαν» να ζει πλέον, θα ήθελε να την συντροφεύουν και τα διάφορα «σουβενίρ», που είχε συλλέξει στη μακροχρόνια και πολυτάραχη ζωή της.
Έτσι φτιάχνοντας το παραμύθι μπουρδούκλωσε και τον Γιάννη Γαρεδάκη που δέχθηκε να την γηροκομήσει και τον κατάφερε να φτιάξει με τις «παλιατζούρες της» ένα Μουσείο.
Έκτοτε η γιαγιά Τυπογραφία αφού πλέον είχε όλες τις ανέσεις, σκέφτηκε να επεκτείνει τις δραστηριότητές της και χρησιμοποιώντας το τάμπλετ προκήρυξε μέσω ίντερνετ έναν Διεθνή Διαγωνισμό Αφίσας με θέμα την «αφεντιά της».
Τρελάθηκαν οι άνθρωποι του Μουσείου όταν είδαν να καταφθάνουν από τις πέντε Ηπείρους εκατοντάδες αφίσες που πραγματεύονταν «τα έργα και τις ημέρες της γιαγιάς Τυπογραφίας» και έντρομοι με κάλεσαν να την «συμμαζέψω».
Αλαφιασμένος έφτασα από την Πάτρα στα Χανιά και όταν άρχισα να την παρατηρώ, γιατί κάνει «κουταμάρες», με καθησύχασε με εκείνο το «αγαπησιάρικο» και μοναδικό σκέρτσο , που μόνον οι γιαγιάδες διαθέτουν.
Αρχικά ξεκίνησε τις «γλύκες» και κατόπιν μου εκμυστηρεύτηκε ότι έκανε αυτό το Διεθνή Διαγωνισμό Αφίσας επειδή ήθελε να με γοητεύσει θυμίζοντάς μου, ότι το τυπογραφείο είναι το «στούντιο της προπαγάνδας» και με έστειλε όταν μου εξήγησε ότι τα χιλιάδες αντίτυπα της αφίσας την κάνουν μάχη μη δύναμη, η οποία με τον τρόπο της ληστεύει την προσοχή του κόσμου στις «γκαλερί» των δρόμων.
Με αυτά το λόγια με «τάπωσε» η γιαγιά Τυπογραφία και πριν αντιδράσω έκλεισε το τάμπλετ, με αγκάλιασε, άνοιξε ένα χαρτόδετο βιβλίο και με «νανούρισε», διαβάζοντάς μου ένα παραμύθι με την ιστορία της γραφής και των γραφικών τεχνών, που είχα γράψει, πριν γίνω συνταξιούχος τυπογράφος.
* Ο Αντώνης Παπαντωνόπουλος, είναι λιθογράφος - τυπογράφος από την Πάτρα με πολλές καλλιτεχνικές ανησυχίες. Το κείμενο αυτό παρουσίασε στο Μουσείο Τυπογραφίας στα Χανιά, κατά την απονομή των τρίτων διεθνών βραβείων αφίσας με θέμα την τυπογραφία.
** Η εκδήλωση έγινε το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου.
(Αναδημοσίευση από zougla.gr)
Link: http://www.zougla.gr/politismos/article/to-gatzetaki-ke-i-giagia-tipografia

Παρουσίαση του ποιητή - δοκιμιογράφου Κώστα Κουτσουρέλη στο θέατρο "Κυδωνία"

Η Εταιρεία Θεάτρου «Μνήμη» και ο Μιχάλης Βιρβιδάκης παρουσιάζουν στο θέατρο Κυδωνία την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου, στις 9.00 μμ, και μέσα στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων "ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, τον ποιητή, δοκιμιογράφο και μεταφραστή Κώστα Κουτσουρέλη.
Στην εκδήλωση στην οποία θα παρευρίσκεται και ο ίδιος ο ποιητής, θα συμμετέχουν η φιλόλογος Λίλα Τρουλινού, η οποία θα παρουσιάσει την προσωπικότητα και το έργο του, η μουσικός Φένια Χρήστου, ερμηνεύοντας δικές της συνθέσεις μελοποιημένων ποιημάτων από τις συλλογές «Αέρας Αύγουστος» και «Ειδύλλια και κωμωδίες», καθώς και ο Μιχάλης Βιρβιδάκης, ο οποίος θα ερμηνεύσει υπό μορφήν αναλογίου τους δύο δραματικούς μονολόγους του Κώστα Κουτσουρέλη  «Κρέων» και «Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη» με συνοδεία στο πιάνο και φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς από τη Φένια Χρήστου. Στο τέλος της εκδήλωσης θα υπάρξει μια σύντομη συζήτηση ανάμεσα στον ποιητή και τον Μιχάλη Βιρβιδάκη ενώπιον του κοινού.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΥΡΕΛΗΣ
Ο Κώστας Κουτσουρέλης γεννήθηκε το 1967 στην Αθήνα από γονείς Κισαμίτες. Κατά περιόδους έζησε στα Χανιά, όπου και τελείωσε το Λύκειο. Δημοσίευσε ​πέντε ποιητικά βιβλία, πολλά δοκίμια και μελέτες, όπως επίσης μεταφράσεις, κυρίως λογοτεχνικές και φιλοσοφικές​ (μ.ά.  έργα των Νοβάλις, Ο. Πας, Ρ. Μ. Ρίλκε, Φρ. Κάφκα, Μ. Βάλζερ, Β. Ζόμπερτ, Κ. Μαρξ και Π. Κονδύλη).
Η πρώτη του σκηνική εργασία ήταν ​το λιμπρέττο της όπερας δωματίου "Ο Μιχαήλ Άγγελος στη Ρώμη" που ανέβηκε το​ν​ Μάρτιο του 2013 ​​στο Μουσείο Μπενάκη σε μουσική σύνθεση​ Φίλιππου Τσαλαχούρη​​​. Για τον ίδιο συνθέτη έγραψε το λιμπρέτο της όπερας "Ζαν - Ιωάννα της Λωρραίνης", η πρεμιέρα της οποίας προγραμματίζεται για το 2017. Το Μάρτιο του 2015, παρουσίασε ο ίδιος στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών τον δραματικό μονόλογό του "Γράμμα στον Οδυσσέα Ελύτη".
Δίδαξε δημιουργική γραφή στο Ίδρυμα Σινόπουλου και λογοτεχνική μετάφραση στο ΕΚΕΜΕΛ, το κοινό Μεταπτυχιακό Πρόγραµµα των Πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης και το Ινστιτούτο Γκαίτε. To 2010 εκπροσώπησε την ελληνική ποίηση στις εκδηλώσεις "Ρουρ - Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης" (Ruhr - Kulturhauptstadt Europas 2010). Για την ποίησή του η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Βραβείο Λάμπρου Πορφύρα (2013). Για την εργασία του στους "Ύμνους στη νύχτα" του Νοβάλις τιμήθηκε το 2012 με το Βραβείο Άρη Αλεξάνδρου και με το Βραβείο Λογοτεχνικής Μετάφρασης από τη Γερμανική Γλώσσα. Διευθύνει την εξαμηνιαία επιθεώρηση "Νέο Πλανόδιον".
Η ΦΕΝΙΑ ΧΡΗΣΤΟΥ
Η Φένια Χρήστου είναι συνθέτης, performer-vocalist και στιχουργός. Έχει σπουδάσει αντίστιξη, κλασικό πιάνο και τραγούδι, ενώ παράλληλα ασχολείται με τον φωνητικό αυτοσχεδιασμό και την ελεύθερη τζαζ προσέγγιση μελετώντας διάφορους μουσικούς δρόμους, εποχές και ακούσματα.
Το 2014 κέρδισε το Α' Βραβείο σύνθεσης τραγουδιού από τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση, με το τραγούδι της "Μοίρα μου και πεπρωμένο" σε στίχους, μουσική, ενορχήστρωση και ερμηνεία της ιδίας. To Σεπτέμβριο του 2015 κλήθηκε να συνθέσει και να ερμηνεύσει επί σκηνής μέρος από το ομηρικό έπος "Ιλιάδα" εν όψει του εορτασμού των Ευρωπαϊκών ημερών Πολιτισμού (26 Σεπτεμβρίου 2015 /Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο). Πρόσφατα ερμήνευσε αρχαιοελληνική μουσική σε συνεργασία με τον συνθέτη Νίκο Ξανθούλη στην επίσημη τελετή διεκδίκησης των Δελφών ως  πολιτιστικής πρωτεύουσας του 2021.
Η σειρά εκδηλώσεων ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ (ανιχνεύοντας τα όρια της θεατρικής πράξης) προσφέρει ένα ελεύθερο βήμα στους κατοίκους της πόλης παρουσιάζοντας επί σκηνής πρόσωπα που ζουν, εργάζονται και δημιουργούν στην πόλη των Χανίων. Προσκεκλημένοι στη σειρά αυτή των συναντήσεων μπορεί να είναι άνθρωποι του πνεύματος όσο και απλοί πολίτες που θα ήθελαν να διηγηθούν το χρονικό της ζωή τους, μέσα από το πρίσμα του επαγγέλματός τους, και να φωτίσουν με το λόγο τους έστω και μια μικρή πτυχή στην εξελικτική πορεία της πόλης στο σημερινό της πρόσωπο.
Ιστοσελίδα: www.theatro-kydonia.gr

Γολγοθάς

Δεν έχει τέλος ο Γολγοθάς των φορολογουμένων, οι οποίοι δεν βλέπουν -προς το παρόν τουλάχιστον- την οικονομική τους… ζωή να βελτιώνεται.
Οι οικονομικές… υποχρεώσεις προς το κράτος μέχρι το τέλος του 2016 δικαίως προκαλούν πονοκέφαλο.
Ετσι, για να μην… ξεχνιόμαστε:
Την Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου λήγει η προθεσμία για την πρώτη δόση του Εν.Φ.Ι.Α. αλλά και για τη δεύτερη δόση του φόρου εισοδήματος.
Στις 15 Οκτωβρίου θα ξεκινήσει η διάθεση του πετρελαίου θέρμανσης με ανεβασμένη την τιμή του λόγω της αύξησης του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης. Τον ίδιο μήνα οι ιδιοκτήτες ακινήτων θα κληθούν να πληρώσουν τη δεύτερη δόση του Εν.Φ.Ι.Α., ενώ στις 30 Νοεμβρίου λήγει η προθεσμία για να πληρωθεί η 3η δόση του φόρου εισοδήματος (είναι η τελευταία) και η 3η δόση του Εν.Φ.Ι.Α.
Εως τις 30 Δεκεμβρίου θα πρέπει να πληρωθεί η 4η δόση Εν.Φ.Ι.Α., αλλά και τα νέα τέλη κυκλοφορίας, ενώ από την 1η Ιανουαρίου 2017 αυξάνονται οι ειδικοί φόροι κατανάλωσης στα καύσιμα. Βεβαίως, αν σε όλα αυτά υπολογίσουμε το καθημερινό κόστος ζωής, ο λογαριασμός ξεπερνά… εισοδήματα και μεροκάματα.
Οσο όμως συνεχίζονται αυτές οι οικονομικές πολιτικές σε βάρος της κοινωνίας, τόσο το πολιτικό σύστημα θα απομακρύνεται από τους πολίτες οι οποίοι αισθάνονται ότι το κράτος έχει μπει… συνέταιρος στο πορτοφόλι τους και στη ζωή τους.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 29/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/golgothas/

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

Δέκα χρόνια χωρίς τον Γιώργο Φαλελάκη: Ενας ποιητής της ελευθερίας

Η πόρτα έκλεισε
έκλεισε κι έναν άνθρωπο
στη μοναξιά του
Το ρολόι χτυπά
και τα τικ-τακ του
ακαθόριστα, αδιάφορα
να μετράν τη ζωή του
Μία φωτογραφία του γάμου
με χαμόγελα
αξίας ενός κλικ και μόνο
Δύο κούκλες πλαστικές
πέντε κάδρα με εργόχειρο
τ’ ανθοδοχείο,
με τα κυκλάμινα
και τα κρινάκια
άοσμα πλέον και μαραμένα
Ο περίγυρος ενός ανθρώπου, που ο ύπνος του αρνιέται
πεισματικά τα δώρα του
Η αγωνία ενός ανθρώπου
που γαντζώνεται
στα τελευταία στιχάκια
μιας εξομολόγησής του.

Γιώργος Φαλελάκης
27 Ιούνη ’87

Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν από τον θάνατο ενός ποιητή της ελευθερίας, του Γιώργου Φαλελάκη, στη μνήμη του οποίου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση το βράδυ της Κυριακής στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης στο Κολυμπάρι.

Ο Γιώργος Φαλελάκης ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος, ένας ανήσυχος λογοτέχνης, γεμάτος αγάπη, ευαισθησία και συναισθήματα αλληλεγγύης.
Δεν είχε πάψει ούτε στιγμή να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των ψυχικά πασχόντων και κάθε ανθρώπου που είχε ανάγκη. Για έναν κόσμο χωρίς αποκλεισμούς, ανισότητες και διακρίσεις.
Στη ποιητική συλλογή: “Ατέρμονη Ροή” (1996) έγραφε:
«Εχω φυλακή, αρχίζω να κρυώνω, εκεί που η μόνωση μπαίνει στην απομόνωσή μου, λευκά κελιά, λευκά φώτα, απονιά. Χρόνια κουβαλώ την ψυχοπάθειά μου, τη χαρίζω στους γιατρούς. Εγώ κρατώ τα αστέρια, που τρεμοσβήνουν στις αισθήσεις μου και το φεγγάρι, να σέρνεται σ’ ανώγεια του μυαλού μου, κορμί, ψυχή και μοναξιά. Οποιος αντέξει».
Στην εκδήλωση τονίστηκε ότι θα είναι σημαντικό να γίνει επανέκδοση των ποιημάτων του. Μίλησαν μεταξύ άλλων ο κοινωνιολόγος πανεπιστημιακός Μανόλης Τζανάκης, ο εκπρόσωπος του “Στεκιού” Δήμος Λιβογιάννης, ο ψυχίατρος, Αντώνης Λιοδάκης, ο διευθυντής της Ο.Α.Κ. Κ. Ζορμπάς, ο αντιδήμαρχος Πλατανιά Γιάννης Μαλακωνάκης, ο διευθυντής του Γυμνασίου Κολυμπαρίου, Στέλιος Παπαδάκης, ο αντιπρόεδρος της Ενωσης Πολιτιστικών Φορέων Επαρχίας Κισάμου, η ψυχολόγος Ελένη Τάκη, κ.ά.
Παράλληλα, έγινε παρουσίαση του βιβλίου του Μανόλη Τζανάκη   “Μία μαρτυρία ζωής” που είναι βασισμένο στη ζωή του Γιώργου. Επίσης προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Παΐζη “Χλωμό φεγγάρι” και ακούστηκε μουσική απ’ τη δουλειά του Ευθύμη Παρά “Άνοιξα μια πόρτα στο όραμα…” σε ποίηση του Γιώργου Φαλελάκη.
Ο Ευθύμης Παράς είχε διαβάσει τα ποιήματα του Γιώργου Φαλελάκη, τα οποία “άγγιξαν” τη ψυχή του και στη συνέχεια μελοποίησε αρκετά απ’ αυτά.
Διοργανωτές της εκδήλωσης ήταν ο Πολιτιστικός Σύλλογος Νεολαίας Ραβδούχα, ο Δήμος Πλατανιά, η Ενωση Πολιτιστικών Φορέων Επαρχίας Κισάμου και το Κοινωνικό Στέκι - Στέκι Μεταναστών.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 26/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/deka-chronia-choris-ton-giorgo-falelaki/

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Νέα σημαντική διάκριση για ερευνητή του ΙΤΕ Κρήτης

Ο Δρ. Απόστολος Δελής, ερευνητής του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών/ΙΤΕ, επελέγη για χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα χρηματοδότησης ERC Starting Grant 2016. Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του ΙΤΕ, το πρόγραμμα με τίτλο ‘Seafaring Lives in Transition. Mediterranean Maritime Labour and Shipping during Globalization, 1850s-1920s’ έχει ως θέμα τις δομικές αλλαγές που επέφερε κατά την πρώτη παγκοσμιοποίηση η μετάβαση από το ιστίο στον ατμό, τόσο στις ναυτική εργασία όσο και στην καθημερινότητα των ναυτικών κοινοτήτων, στη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα έως και τον μεσοπόλεμο. Πιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα εστιάζει στην προσαρμογή των ναυτικών, πλοιοκτητών και των οικογενειών τους στη νέα οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα της μετάβασης στον ατμό, εξετάζοντας τη ναυτική αγορά εργασίας, τις εργασιακές σχέσεις, τις συνθήκες εργασίας, την καθημερινή ζωή εν πλω καθώς και τη ζωή των οικογενειών των ναυτιλλομένων στη στεριά. Στο ερευνητικό πρόγραμμα συμμετέχουν ερευνητές από την Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Ουκρανία και Ελλάδα,  ενώ προβλέπεται να εκπονηθούν τέσσερεις διδακτορικές διατριβές σε πανεπιστημιακά ιδρύματα της Ελλάδας, Γαλλίας, Ιταλίας και Ισπανίας.

Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα

Ο Απόστολος Δελής γεννήθηκε στο Βόλο το 1971. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Σιένας, Μπολόνιας και Μπρίστολ. Ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή το 2010 στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο με θέμα: ‘Σύρος: το ναυπηγικό κέντρο της ιστιοφόρου ναυτιλίας, 1830-80’. Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2010-11 διετέλεσε μεταδιδάκτορας ερευνητής στο Centre de la Méditerranée Moderne et Contemporaine (CMMC) του Πανεπιστημίου της Νίκαιας, όπου εργάστηκε στο ερευνητικό πρόγραμμα ANR/NAVIGOCORPUS: Corpus des itinéraires des navires de commerce, XVIIe-XIXe siècles. Από το 2012 εργάζεται ως ερευνητής στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Έρευνας και Τεχνολογίας (ΙΜΣ/ΙΤΕ). Έκτοτε έχει συμμετάσχει, ανάμεσα σε άλλες δραστηριότητες, στα προγράμματα: 1) ΕΛΙΣΤΟΚΑΙΝΟ - Οι κοινωνικές προϋποθέσεις της καινοτομίας - Όψεις της ελληνικής εμπειρίας, καλύπτοντας την ερευνητική ενέργεια που αφορούσε στις Τομές στη ναυπηγική τεχνολογία στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο 18ος – 20ος αιώνας και 2) ΘΑΛΗΣ-Οι πόλεις λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, 1774-1914. Ανάπτυξη, σύγκλιση και συνδέσεις με την παγκόσμια οικονομία.
Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται η ναυτιλιακή οικονομική και κοινωνική ιστορία, η ιστορία της τεχνολογίας του ιστιοφόρου και του ατμόπλοιου, η ναυπηγική βιομηχανία και οι θεσμοί της ναυτιλιακής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Είναι συγγραφέας του βιβλίου Mediterranean Wooden Shipbuilding. Economy, Technology and Institutions in Syros in the Nineteenth Century, Leiden, BRILL (2015), ενώ έχει δημοσιεύσει σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και συλλογικούς τόμους, όπως το European Review of Economic History, Urban History, International Journal of Maritime History, Τα Ιστορικά και άλλα.

Ερευνητές... λήψεων, ένα συναρπαστικό χόμπι

Ενα από τα πιο συναρπαστικά χόμπι στον κόσμο των ραδιοφωνικών κυμάτων είναι αυτό των ερευνητών λήψεων! Οπως σημειώνει το ιστολόγιο acroatis, είναι οι άνθρωποι κάθε ηλικίας σε Ελλάδα και εξωτερικό, σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι, εφοδιασμένοι με ραδιόφωνα, "σαρώνουν" τις μπάντες των fm, των μακρών, των μεσαίων και -κυρίως- των βραχέων κυμάτων, για να "πιάσουν" απομακρυσμένους σταθμούς. Κάποιοι παίρνουν το αυτοκίνητό τους και όπου κι αν πάνε, κάνουν αναζήτηση σταθμών - λήψεων είτε στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου, είτε στο φορητό ραδιόφωνό τους.
Συνήθως καταγράφουν τις λήψεις που έχουν πετύχει και "μοιράζονται" το αποτέλεσμα, είτε με την παρέα τους αν έχει τα ίδια ενδιαφέροντα, είτε σε διαδικτυακά φόρουμ για τα ραδιοκύματα, είτε ανεβάζουν βίντεο με τη λήψη που έχουν καταφέρει στο Youtube. Κάποιοι, ειδικά τα παλαιότερα χρόνια, έστελναν αναφορά λήψης στους σταθμούς που είχαν "πιάσει" και οι σταθμοί "απαντούσαν" - επιβεβαίωναν τη λήψη με τη λεγόμενη κάρτα QSL η οποία χρησιμοποιείται και στον ραδιοερασιτεχνισμό.
Οσο, λοιπόν, κι αν έχουμε περάσει στη ψηφιακή εποχή, οι ερευνητές - συλλέκτες λήψεων που μαγεύονται από τον υπέροχο αναλογικό κόσμο των ραδιοκυμάτων, πάντα θα υπάρχουν και θα εξασκούν το όμορφο αυτό χόμπι. Αρκεί να αναφερθεί το γεγονός ότι, ειδικά στα μεσαία τη νύχτα και στα βραχέα σχεδόν όλο το 24ωρο, υπάρχουν ισχυροί σταθμοί οι οποίοι από την κεραία, χωρίς διαδίκτυο, καλώδια, αναμεταδότες ή δορυφόρους, ακούγονται σχεδόν σε όλο τον κόσμο. Η δε "Φωνή της Ελλάδας" από την Αττική επί χρόνια συντροφεύει τους ακροατές του εξωτερικού καθώς από τους πομπούς της είναι δυνατή η λήψη της, σε αναλογικό φορητό ραδιοφωνάκι, κάποιες ώρες σε όλη την Ευρώπη αλλά και στην Αμερική.
Αν κάποιος κάνει αναζήτηση στο Youtube μπορεί να βρει αρκετά βίντεο με λήψεις σταθμών, όπως αυτό που δημοσιεύουμε παρακάτω:

(Αναδημοσίευση από acroatis.blogspot.gr)
Link: http://acroatis.blogspot.gr/2016/09/blog-post_26.html

Οι νικητές του 3ου διαγωνισμού αφίσας που διοργάνωσε το Μουσείο Τυπογραφίας - Μια γιορτή για την Τυπογραφία

Μέσα σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο πραγματοποιήθηκε το περασμένο  Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου η εκδήλωση για την απονομή των βραβείων και επαίνων του 3ου διεθνή διαγωνισμού αφίσας, με θέμα «Τυπογραφία: Παρελθόν, παρόν και μέλλον».
Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, στην εκδήλωση - πραγματική γιορτή για την τυπογραφία- ανακοινώθηκαν επισήμως και για πρώτη φορά  οι νικητές του διαγωνισμού, οι οποίοι έλαβαν σημαντικότατα χρηματικά έπαθλα (1000 ευρώ ο πρώτος, 700 ευρώ ο δεύτερος και 500 ευρώ ο τρίτος, χορηγία της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα»), ενώ παρουσιάστηκαν και οι 30 καλύτερες αφίσες που επιλέχθηκαν από την κριτική επιτροπή και οι δημιουργοί τους έλαβαν τιμητικές διακρίσεις.
Τα ονόματα των νικητών του 3ου διαγωνισμού αφίσας που οργάνωσε το Μουσείο Τυπογραφίας έχουν ως εξής:
1. Χουάν Ντιέγκο Ρεστρέπο, Κολομβία, Ν. Αμερική.
2. Μουράτ Τσίλ, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία.  
3. Ευάγγελος Καλογηρόπουλος, Χανιά.
Τιμητικές Διακρίσεις έλαβαν οι: (Αίας Κόκκαλης, Χανιά, Θεσσαλονίκη, Δημήτρης Αποστολίδης, Θεσσαλονίκη, Αργύρης Αθανασιάδης, Αθήνα, Ηράκλειο, Ιγκόρ Μπέντας, Αθήνα, Σίλβια Κασάδο ντελ Ρίο, Βαρκελώνη, Ισπανία, Ιωάννης Τσιαμαντάς, Καρδίτσα, Κάμεν Γοράνοβ (Kamen Goranov), Βουλγαρία, Δανάη Πετάση, Χανιά, Μπάρμπορα Ματλοβίκοβα & Τζάνα Πομυκάκοβα, Πράγα, Τσεχία, Κωνσταντίνος Κρίγκας, Θεσσαλονίκη, Ολιβέρα Μπατάτσικ Σρετενόβιτς, Βελιγράδι, Σερβία, Δημήτρης Μπούκος & Γεράσιμος Χωραϊτης, Χαλκίδα, Σπύρος Πιττίδης, Χανιά, Αγγελος Γουναρίδης, Θεσσαλονίκη, Γιάν Τζου, Σικάγο (ΗΠΑ) & Πεκίνο (Κίνα), Αλίκη Μαργαρού, Θεσσαλονίκη, Πολυξένη Λουκά & Μάρκελλος Κολοφωτιάς,  Θεσσαλονίκη, Μάρτον Μπόρμπας, Βουδαπέστη, Ουγγαρία, Κάρλ Γκόντφρεϋ, Μπρίστολ, Αγγλία, Σπύρος Καμποσούλης, Θεσσαλονίκη, Ματίας Αζεβέιδο, Πορτογαλία,Έρικ Γκινάρ, Κούβα, Μεξικό, Άλισον Γουάτσον, Δουβλίνο, Ιρλανδία, Αντρέα Μπαρκουίζε (Andrea Barkhuize), Κέιπ Τάουν, Ν. Αφρική, Μιχάλης Μπαϊρακτάρης, Αθήνα,  Γεώργιος Κρητικός, Ουψάλα, Σουηδία και τέλος Τυπογραφείο Στοιχειάγρα, Αθήνα).        
Μάλιστα, το Μουσείο Τυπογραφίας είχε την χαρά να φιλοξενήσει υποψήφιους που ταξίδεψαν από το εξωτερικό (Τσεχία και Ισπανία) -τα έργα των οποίων ξεχώρισαν και βραβεύτηκαν με τιμητικές διακρίσεις. Και φυσικά δεν έλειψαν οι παρουσίες από διάφορα μέρη της Ελλάδας, Καρδίτσα, Χαλκίδα και φυσικά Αθήνα και Χανιά.
Αρκετοί από τους 30 διακριθέντες, που δεν κατάφεραν να παραβρίσκονται στο αμφιθέατρο του Μουσείου Τυπογραφίας για την εκδήλωση, έστειλαν μικρά βίντεο, εξηγώντας ποιοί είναι και πως εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν την αφίσα τους. Τα βίντεο αυτά προβλήθηκαν στην απονομή, και για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού, μέσω της τεχνολογίας, μπορέσαμε να "γνωρίσουμε" σχεδόν όλους τους 30 διακριθέντες!
Η εκδήλωση ξεκίνησε με καλοσώρισμα από τον ιδρυτή και πρόεδρο του μουσείου, Γιάννης Γαρεδάκης. Χαιρετισμούς απήυθυναν και τα μέλη της κριτικής επιτροπής Γιώργος Ματθιόπουλος, καθηγητής Εφαρμογών στο Τμήμα Γραφιστικής της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθηνών, Αλέξανδρος Κοκκόλας, γραφίστας, καθηγητής Γραφιστικής στο Κολέγιο Βακαλό και Ελένη Σταυρίδη, γραφίστρια των Χανιώτικων Νέων. Την εκδήλωση συντόνισε η διευθύντρια του Μουσείου Τυπογραφίας Ελια Κουμή.
Ειδικά για την βραδιά της απονομής, ταξίδεψαν στα Χανιά προκειμένου να κάνουν δυο εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ομιλίες ο Κωνσταντίνος Στάικος, αρχιτέκτονας και ιστορικός του βιβλίου, που αναφέρθηκε στις  "Απαρχές της ελληνικής τυπογραφίας» τονίζοντας πως "η ιστορία της ελληνικής τυπογραφίας είναι θέμα Κρητικό",  ο Αντώνης Παπαντωνόπουλος , τυπογράφος - λιθογράφος και συνεργάτης του μουσείου Τυπογραφίας που μίλησε για την ιστορία της «Γιαγιάς Τυπογραφίας στην εποχή του διαδικτύου".
Aξίζει να σημειωθεί πως ο φετινός διαγωνισμός έχει ιδιαίτερη αξία για το μουσείο Τυπογραφίας, καθώς τα διακεκριμένα έργα θα εκτίθενται στην αίθουσα, όπου τον Μάιο του 2017 θα φιλοξενηθεί το Διεθνές Συνέδριο του Συνδέσμου Ευρωπαϊκών Μουσείων Τυπογραφίας.
Ο 3ος διεθνής διαγωνισμός αφίσας που οργάνωσε φέτος το μουσείο Τυπογραφίας, σημείωσε ρεκόρ συμμετοχών σε σχέση με τις άλλες χρονιές. Διακόσια πενήντα δυο έργα από κάθε γωνιά του πλανήτη (Κολοράντο – Ιλινόις – Ιντιάνα (ΗΠΑ), Ουκρανία, Ιταλία, Ιράν, Ρωσία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, Μαδρίτη – Βαρκελώνη (Ισπανία), Ταιλάνδη, Κύπρος, Ιρλανδία, Κορέα, Λευκορωσία, Σλοβακία, Αυστραλία, Λίβανος, Ομαν, Πολωνία, Σερβία, Γερμανία, Χιλή, Ταιβάν, Βέλγιο, Νέα Υόρκη, Ουγγαρία, Κολομβία, Ελβετία, Εκουαδόρ, Τουρκία, Λιθουανία, Μεγάλη Βρετανία, Αρμενία, Αυστραλία, Μεξικό, Πολωνία, Κροατία, Ισπανία, Καναδάς, Πεκίνο, Ιαπωνία, Σουδάν, Βουλγαρία, Χιλή, Αργεντινή, Νότιο Αφρική, Βενεζουέλα, Ινδία, Πακιστάν, Τσεχία, Σουηδία, Πορτογαλία & Ινδονησία) και φυσικά από κάθε άκρη της Ελλάδας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη, Μεσσήνη, Πάτρα, Καρδίτσα, Καλύβια Αττικής, Καλαμάτα, Λευκάδα, Φθιώτιδα, Ραφήνα, Ρόδος, Φλώρινα, Πέλλα, Πειραιάς, Πιερία, Ξάνθη, Χαλκίδα, Ηράκλειο και Χανιά) έφτασαν στα χέρια των κριτών, που είχαν το δύσκολο έργο να επιλέξουν τους 3 πρώτους και τους 30 επικρατέστερους.
Ο διεθνής διαγωνισμός αφίσας που οργανώνει το Μουσείο Τυπογραφίας είναι ένας θεσμός που ξεκίνησε το 2014. 

Ψάχνοντας το... φυτό στο Πάρκο Χλωρίδας και Πανίδας

Το κυνήγι του… φυτού παίχτηκε χθες στο Πάρκο Διάσωσης Χλωρίδας και Πανίδας  του Πολυτεχνείου Κρήτης το οποίο οργάνωσε το Σαββατοκύριακο μια διήμερη εκδήλωση με τίτλο: «Αγαπητή φύση…».
Χθες  πραγματοποιήθηκε το παιγνίδι: «Βρες το φυτό». Μικροί και μεγάλοι, γονείς με τα παιδιά τους, παππούδες και γιαγιάδες αλλά και προσκοπάκια, ξεχύθηκαν στα μονοπάτια του πάρκου για να ανακαλύψουν δεκατέσσερα μυστηριώδη φυτά!
Μεταξύ αυτών, δενδρολίβανο, πικροδάφνη, ρίγανη, φασκόμηλο κ.α.
Προχθές Σάββατο πραγματοποιήθηκε βραδιά αστροπαρατήρησης με την συμμετοχή των μελών του Συλλόγου Φίλοι Αστρονομίας .
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 26/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/psachnontas-to-fito-sto-parko-chloridas-ke-panidas/

Στέλιος Αναστασιάδης: Ενας λατρεμένος καλλιτέχνης

Ο ζωγράφος Στέλιος Αναστασιάδης μπροστά στο έργο του «Μπουζουκτσής» το 1976
Στην ιστορία ενός σπουδαίου ζωγράφου με περιπετειώδη ζωή, αθωότητα και καλοσύνη, του Στέλιου Αναστασιάδη, ο οποίος καταγόταν από τα Χανιά, αναφέρεται άρθρο του Ντέηβιντ Τονγκ, ξένου ανταποκριτή στην Αθήνα την περίοδο 1969 – 1977. Οπως σημειώνεται, ο Στέλιος Αναστασιάδης ήταν ένας καλλιτέχνης που «όσοι γνώρισαν τον λάτρεψαν». Το άρθρο μεταδόθηκε στο πλαίσιο της στήλης: “Διαδρομές Πολιτισμού” του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ -ΜΠΕ) σε επιμέλεια της Νατάσσας Δομνάκη.
Εδώ το αναδημοσιεύουμε από τον ιστότοπο των "Χανιώτικων νέων".

Του Ντέηβιντ Τονγκ *

Σε όλη του τη ζωή ο Στέλιος Αναστασιάδης διατήρησε την περιέργεια και την αθωότητά του, ζώντας στο περιθώριο της κοινωνίας για να τις προστατεύσει. Ηταν ψηλόλιγνος και οι κινήσεις του ασυντόνιστες. H φαλάκρα του γυάλιζε, τούφες μαλλιών πετούσαν πάνω από τ΄ αυτιά, κι είχε πάντα ένα τσιγάρο στο στόμα κι ένα φλιτζάνι δυνατό, μαύρο καφέ στο χέρι. Αν ήταν να σε συναντήσει θα έφτανε αργά, ασθμαίνοντας, μετά από κάποιo εκκεντρικό ή καταστροφικό συμβάν που μόλις είχε ξεπεράσει. Αν πήγαινες εσύ να τον βρεις θα τον έβλεπες με ένα ποτήρι κρασί, περιτριγυρισμένο από ένα συνονθύλευμα ρούχων και άπλυτων πιάτων, να ετοιμάζει κάποια λιχουδιά στον φούρνο. «Ας προσθέσουμε και λίγο Φίλμπι» θα έλεγε, μνημονεύοντας με ποιον τρόπο ο περιβόητος Βρετανός κατάσκοπος προσέθετε αγγλική μουστάρδα στα περισσότερα πιάτα του.
Ενα βράδυ ήρθε αργά, ήταν σοκαρισμένος. Είχε δειπνήσει με κάποιον συλλέκτη έργων τέχνης, ο οποίος του είχε προτείνει να του εξασφαλίσει για έναν ολόκληρο χρόνο τα προς το ζην με αντάλλαγμα να του ζωγραφίσει δύο πίνακες: «Μα τι νόμιζε; ότι πάω για καριέρα;» εξανέστη ο Στέλιος. Περιγράφοντας οποιονδήποτε άλλο ζωγράφο θα στεκόταν κάποιος στις εκθέσεις και στα άρθρα που διάφοροι κριτικοί έγραψαν γι’ αυτόν. Στην περίπτωση του Στέλιου υπήρχαν δύο, ίσως και τρεις κριτικές και μόνο μία έκθεση, το 1979, στην απομακρυσμένη γκαλερί “Ιωνία” στη Νέα Ιωνία Αττικής, που ο Στέλιος επέτρεψε σε κάποιον επιχειρηματία να αγοράσει όλα τα έργα που ήταν προς πώληση, θεμελιώδες λάθος για όποιον προσπαθεί να καθιερώσει ένα όνομα.
Σήμερα, όλα του τα έργα βρίσκονται σε χέρια ιδιωτών και κανένα σε μουσείο. Γεγονός που εξηγεί, εν μέρει, γιατί εξακολουθεί να παραμένει άγνωστος ακόμη και σήμερα. Η δουλειά του αποτελείται κυρίως από πορτρέτα και τοπία. Τα πορτρέτα του, ύψους περί το 1,5 μέτρο, είναι έντονα σχέδια προσώπων σε κάρβουνο, τα χαρακτηριστικά γεωμετρικά διαιρεμένα, τα μάτια κυρίαρχα και διεισδυτικά, οι χαρακτήρες απογυμνωμένοι και ευάλωτοι.
Τα θέματά του είναι συνήθως εργάτες, περιστασιακά μια ανιψιά ή φίλοι του. Οι δύο πίνακες του σκεπτικού μπουζουκτσή που διακόπτει το παίξιμό του, έγιναν αργότερα. Δούλευε συνήθως ταυτόχρονα δύο ή τρία έργα και τα δούλευε λίγο-λίγο, με ένταση και κάθε τόσο αποτραβιόταν κρατώντας κατά χρονικά διαστήματα απόσταση απ’ αυτά.
Τα πορτρέτα αντιπροσωπεύουν περίπου το ήμισυ της δουλειάς του, από τα 130 έργα του που έχουν διασωθεί, σύμφωνα με τον κατάλογο που συγκρότησαν οι αρχιτέκτονες Ρεγγίνα και Αλαίν Γκοντιέ ( Regina, Alain Gonthier) και κυκλοφόρησε σε δίγλωσση έκδοση, ελληνικά και γαλλικά, στο λεύκωμα «Στέλιος Αναστασιάδης» (Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης, 2000). Αυτός ο τόμος – δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να δει κανείς σήμερα το έργο του -συμπεριλαμβάνει το δοκίμιο τού ιστορικού τέχνης Νίκου Χατζηνικολάου. Σύμφωνα με τον Χατζηνικολάου, τα πορτρέτα έχουν «μία σπάνια δύναμη που μπορούν να σταθούν επάξια δίπλα στις καλύτερες προσωπογραφίες της νεοελληνικής τέχνης» αλλά είναι τα τοπία με την τόσο ισχυρή απόρριψη των τουριστικών κλισέ για τα ελληνικά νησιά, που κάνουν τον Χατζηνικολάου να γράψει: «Απ’ όλo τον χώρο της Αριστεράς, που τόσα πρόσφερε στη νεοελληνική τέχνη, είναι αυτός ο περιθωριακός, ο “Κακομοίρας”, που ζωγράφισε με πειστικό τρόπο, χωρίς εξιδανικεύσεις, το μεγάλο όραμα ενός υπαρκτού παραδείσου, παραμένοντας έτσι πιστός συνεχιστής του Fernand Leger, του πρώτου δασκάλου του… ήρθε ο καιρός να του δοθεί η θέση που του αξίζει στο πλαίσιο της νεοελληνικής τέχνης του 20ού αιώνα».
Ο Στέλιος υπήρξε απείθαρχος και προσωρινός μαθητής του Φερνάν Λεζέ (Fernand Leger) τη δεκαετία του ’40, αλλά ήδη από τότε είχε σημαδευτεί απ’ το όραμα κοινωνικής ισότητας που τον οδήγησε από το Παρίσι και τους Ελληνες φίλους του -οι οποίοι είχαν διαφύγει από την Ελλάδα με το πλοίο Ματαρόα- στη Βουδαπέστη, το 1949. Εκεί παρέμεινε και συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών.
ΑΠΟ ΤΗ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑΡΚΟΠΕΔΙΟ
Εγκατέλειψε πεζός τη Βουδαπέστη το 1956, με προορισμό τη Βιέννη, διασχίζοντας ένα ναρκοπέδιο στα σύνορα. Στη συνέχεια, έζησε στο Λονδίνο και αργότερα επέστρεψε στο Παρίσι. Όπου του δόθηκε το ελληνικό διαβατήριο υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα ερχόταν ποτέ στην Ελλάδα. Ηταν το πρώτο πράγμα που έπραξε. Έφτασε στην Ελλάδα το 1965, κι αμέσως τον συνέλαβαν. Κατηγορήθηκε για λιποταξία και στρατολόγηση υπέρ του ΔΣΕ -είχε υποστηρίξει το ΚΚΕ όσο ήταν στο Παρίσι και τη Βουδαπέστη- και απέφυγε την καταδίκη χάρη σε μια τεχνική λεπτομέρεια: ο δικηγόρος του, υποστήριξε ότι όσο «στυγερός εγκληματίας» κι αν ήταν ο Στέλιος Αναστασιάδης, γεννηθείς στους Αρμένους Χανίων, το 1925, δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον πελάτη του, Στέλιο Αναστασιάδη, γεννηθέντα στους Αρμένους Χανίων το 1926. Στη χούντα, το 1967, όσοι έφθαναν σπίτι του έβρισκαν απέξω κάποιες φορές ένα μαύρο υπουργικό αυτοκίνητο και την αστυνομία. Αυτό σήμαινε ότι ο Γεώργιος Γεωργαλάς, υφυπουργός των Συνταγματαρχών για τον Τύπο, τον οποίο ο Στέλιος γνώριζε από τη Βουδαπέστη, ήταν εκεί. Έπαψε να τον συναντά και στη διάρκεια της επταετίας δεν απέκτησε έγκυρα έγγραφα ταυτότητας.
ΚΑΡΙΕΡΑ ΚΑΙ ΩΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ
Το 1984, μία πυρκαγιά κατέστρεψε όλα τα σκίτσα του κι έναν άγνωστο αριθμό από τα ολοκληρωμένα και ημιτελή έργα του. Ηταν 58 ετών και είχε μόλις αρχίσει τη σύντομη καριέρα του ως ηθοποιός, με τον σκηνοθέτη Σταύρο Τορνέ. Πρωταγωνίστησε στην «Καρκαλού» και τον «Ντανίλο Τρέλες», μια «βαβυλωνιακή ταινία που φτάνει στα βάθη της αρχαίας και σύγχρονης ελληνικής σκέψης». Ο Στέλιος αγαπούσε την υποκριτική, κι έλεγε στους φίλους του ότι ήταν αυτό που απόλαυσε περισσότερο στη ζωή του. Αλλά μόλις και μετά βίας πληρώθηκε. Ο Τορνές είχε τότε πει: «Θα σερνόμουν στα γόνατα από τη Λαμία για να σε πληρώσω, αν είχα τα χρήματα». Στο οποίο ο Στέλιος αποκρίθηκε: «Αλλά όχι από τον Σταθμό Λαρίσης», που ήταν δυο τετράγωνα από το σπίτι που έμενε τότε ο Τορνές. Είχε επίσης εκείνη την εποχή να ασχοληθεί με προβλήματα υγείας, που συνεχίστηκαν και μετά την πρώτη εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε για καρκίνο του νεφρού, το 1986. Ακολούθησε μια πιο ήσυχη περίοδος της ζωής του. Τα περισσότερα από τα περίπου δέκα πορτρέτα που στη συνέχεια φιλοτέχνησε, ήταν παραγγελίες φίλων του στους οποίους διέμενε, κυρίως στην Ελβετία. Ο Ν. Χατζηνικολάου θεωρεί πως αυτά τα έργα δεν έχουν την ένταση των πρώιμων πορτρέτων του. Επίσης τότε, είχε σχεδόν σταματήσει να παράγει τα τοπία του. Εκτός από τρεις πίνακες της Νίσυρου, η μόνη άλλη δουλειά του από εκείνη την περίοδο περιλαμβάνει σκίτσα από τη Σκύρο και τη Σύμη, σχεδόν όλα του 1986. Έπειτα, μοίραζε το χρόνο του ανάμεσα στα Χανιά, την Αθήνα και την Ελβετία. Το 1989, έγραψε ένα δεύτερο βιβλίο μαγειρικής, εικονογραφώντας τις συνταγές του. Πέθανε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1995 και κηδεύτηκε στο νεκροταφείο Ζωγράφου. Όπως γράφει με κομψότητα ο Χατζηνικολάου στο βιβλίο για τον Στέλιο: «Ένας ανένταχτος, ένας Aussteiger, που δεν είχε όμως προηγουμένως ποτέ του δεχτεί «να μπει στο σύστημα» , σε οποιοδήποτε σύστημα, ώστε να «βγει» κάποτε απ΄ αυτό. Κάτι μεταξύ «κλοσάρ», επαναστάτη, φιλόσοφου, μποεμιέν, αντικομματικού αριστερού, squatter, κομμουνιστή… ανεξάρτητου καλλιτέχνη και εξαιρετικού μάγειρα… όλα αυτά τα στοιχεία, όμως, ενσωματωμένα σε ένα σύνολο γεμάτο αθωότητα και καλοσύνη». Είκοσι χρόνια μετά, κι όποτε επισκέπτομαι την Αθήνα, φροντίζω να περνώ με τους φίλους του, τις μέρες μου. Για όλους εμάς, είναι το πιο ξεχωριστό πρόσωπο που συναντήσαμε ποτέ. Aθώος, όπως τα παιδιά, γενναιόδωρος ακόμα και όταν δεν είχε μία, δεν είπε ποτέ κακή κουβέντα για κανέναν, και τόσο μα τόσο σοφός. Είμαστε όλοι άθεοι, όπως υπήρξε κι εκείνος, κι όμως, μας έδεσε σε μια λατρεία, τη μόνη στην οποία θα θέλαμε να συμμετέχουμε.

* David Tonge ξένος ανταποκριτής στην Aθήνα την περίοδο 1969 – 1977.

Σημ: Ο “Κακομοίρας” είναι ο χαρακτήρας που εμπνεύστηκε ο Στρατής Τσίρκας από τον Στέλιο Αναστασιάδη, στο μυθιστόρημά του “Χαμένη ‘Ανοιξη” (1976).

(Αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα νέα με πηγή ΑΠΕ - 26/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/stelios-anastasiadis-enas-latremenos-kallitechnis/

Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016

Προσωρινή αναστολή των διαπραγματεύσεων για την TTIP, ζήτησε ο Γ. Σταθάκης

Την προσωρινή αναστολή των διαπραγματεύσεων για τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) ζήτησε ο υπουργός Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, Γιώργος Σταθάκης, στο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών Υποθέσεων για θέματα Εμπορίου, που πραγματοποιήθηκε σήμερα στη Μπρατισλάβα.
Ο υπουργός τόνισε ότι στις διαπραγματεύσεις για την TTIP «δεν έχει παρατηρηθεί καμία πρόοδος στα ευαίσθητα ευρωπαϊκά θέματα» που αφορούν την αμοιβαιότητα στην απελευθέρωση των δημοσίων προμηθειών, τα θέματα ναυτιλίας, τα αγροτικά προϊόντα με γεωγραφική ένδειξη, την προστασία του καταναλωτή από γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, καθώς και σύνθετα θέματα περιβαλλοντικής προστασίας.
Αναγνώρισε ότι η TTIP αποτελεί μέγιστο πολιτικό θέμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση και ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει πλήθος σημαντικών θεμάτων σε εκκρεμότητα. Έκλεισε την τοποθέτησή του λέγοντας, ότι «χρειάζεται ένα νέο πλαίσιο για τις διαπραγματεύσεις, μία νέα αρχή σε νέα βάση και την κατάλληλη χρονική στιγμή».
(Αναδημοσίευση από Χανιώτικα νέα web - 23/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/prosorini-anastoli-ton-diapragmatefseon-gia-tin-ttip-zitise-o-g-stathakis/

Aπονομή βραβείων και επαίνων του 3ου διεθνούς διαγωνισμού αφίσας του Μουσείου Τυπογραφίας

Μια ξεχωριστή εκδήλωση, με αφορμή την απονομή των βραβείων και επαίνων του 3ου διεθνούς διαγωνισμού αφίσας, με θέμα «Τυπογραφία: Παρελθόν, παρόν και μέλλον» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου, στις 7:30 το απόγευμα, στο αμφιθέατρο του μουσείου Τυπογραφίας, στα Χανιά.
Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης θα ανακοινωθούν οι νικητές του διαγωνισμού, που θα λάβουν χρηματικά έπαθλα (1000 ευρώ ο πρώτος, 700 ευρώ ο δεύτερος και 500 ευρώ ο τρίτος, χορηγία της τοπικής εφημερίδας «Χανιώτικα νέα»), θα παρουσιαστούν οι 30 καλύτερες αφίσες που επιλέχθηκαν από την κριτική επιτροπή και οι δημιουργοί τους θα λάβουν τιμητικές διακρίσεις.
Την εκδήλωση θα ανοίξει με καλωσόρισμα, ο ιδρυτής και πρόεδρος του μουσείου, Γιάννης Γαρεδάκης. Χαιρετισμούς θα απευθύνουν και τα μέλη της κριτικής επιτροπής Γιώργος Ματθιόπουλος, καθηγητής Εφαρμογών στο Τμήμα Γραφιστικής της Σχολής Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθηνών, Αλέξανδρος Κοκκόλας, γραφίστας, καθηγητής Γραφιστικής στο Κολέγιο Βακαλό και Ελένη Σταυρίδη, γραφίστρια των Χανιώτικων Νέων.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει επίσης, δύο ομιλίες με θέματα «Οι απαρχές της ελληνικής τυπογραφίας», με ομιλητή τον αρχιτέκτονα και ιστορικό του βιβλίου Κωνσταντίνο Στάικο, και «Τυπογραφία και αφίσα», από τον Αντώνη Παπαντωνόπουλο, τυπογράφο - λιθογράφο και συνεργάτη του μουσείου Τυπογραφίας.
Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, ο φετινός διαγωνισμός έχει ιδιαίτερη αξία για το μουσείο Τυπογραφίας, καθώς τα διακεκριμένα έργα θα εκτίθενται στην αίθουσα, όπου τον Μάιο του 2017 θα φιλοξενηθεί το Διεθνές Συνέδριο του Συνδέσμου Ευρωπαϊκών Μουσείων Τυπογραφίας.
Ο 3ος διεθνής διαγωνισμός αφίσας που οργάνωσε φέτος το μουσείο Τυπογραφίας, σημείωσε ρεκόρ συμμετοχών σε σχέση με τις άλλες χρονιές. Διακόσια πενήντα δυο έργα από κάθε γωνιά του πλανήτη (Κολοράντο – Ιλινόις – Ιντιάνα (ΗΠΑ), Ουκρανία, Ιταλία, Ιράν, Ρωσία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, Μαδρίτη – Βαρκελώνη (Ισπανία), Ταιλάνδη, Κύπρος, Ιρλανδία, Κορέα, Λευκορωσία, Σλοβακία, Αυστραλία, Λίβανος, Ομαν, Πολωνία, Σερβία, Γερμανία, Χιλή, Ταιβάν, Βέλγιο, Νέα Υόρκη, Ουγγαρία, Κολομβία, Ελβετία, Εκουαδόρ, Τουρκία, Λιθουανία, Μεγάλη Βρετανία, Αρμενία, Αυστραλία, Μεξικό, Πολωνία, Κροατία, Ισπανία, Καναδάς, Πεκίνο, Ιαπωνία, Σουδάν, Βουλγαρία, Χιλή, Αργεντινή, Νότιο Αφρική, Βενεζουέλα, Ινδία, Πακιστάν, Τσεχία, Σουηδία, Πορτογαλία & Ινδονησία) και φυσικά από κάθε άκρη της Ελλάδας (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Αλεξανδρούπολη, Μεσσήνη, Πάτρα, Καρδίτσα, Καλύβια Αττικής, Καλαμάτα, Λευκάδα, Φθιώτιδα, Ραφήνα, Ρόδος, Φλώρινα, Πέλλα, Πειραιάς, Πιερία, Ξάνθη, Χαλκίδα, Ηράκλειο και Χανιά) έφτασαν στα χέρια των κριτών, που είχαν το δύσκολο έργο να επιλέξουν τους 3 πρώτους και τους 30 επικρατέστερους.
Μετά την εκδήλωση τα ονόματα των νικητών θα ανακοινωθούν από την ιστοσελίδα του μουσείου typography-museum.gr, τη σελίδα του μουσείου στο facebook, την εφημερίδα «Χανιώτικα νέα» και τις ιστοσελίδες των χορηγών επικοινωνίας του διαγωνισμού.

Για μια άλλη πόλη

Η χθεσινή -θεωρητικά έστω- “ημέρα χωρίς αυτοκίνητο” αποτελεί ευκαιρία για να αναρωτηθούμε, άλλη μία φορά, τι πόλη θέλουμε.
Θέλουμε μια πόλη γεμάτη αυτοκίνητα, συχνά διπλοπαρκαρισμένα, άγχος και κορναρίσματα ή μια πόλη που να χωράει με ομαλό, αρμονικό και ακίνδυνο τρόπο αυτοκίνητα, δίκυκλα, ποδήλατα και πεζούς; Δηλαδή, μια πόλη στην οποία όλοι θα σέβονται τους κανόνες του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας;
Θέλουμε μια πόλη με προβληματικά πεζοδρόμια ή μια πόλη με σύγχρονα πεζοδρόμια που όμως θα ανήκουν πραγματικά στους πεζούς;
Πριν από δύο χρόνια, δηλαδή το 2014, στον τότε εορτασμό της “ημέρας χωρίς αυτοκίνητο” ο δήμαρχος Χανίων Τάσος Βάμβουκας είχε επαναλάβει τις προεκλογικές του εξαγγελίες για ένα πρόγραμμα «ολοκληρωμένων αστικών αναπλάσεων με άξονες την ενοποίηση του Δημοτικού Κήπου με το Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας και περιαστική ανάπλαση». Μέχρι σήμερα, όμως, ουδέν νεώτερον.
Η πόλη μας μπορεί να γίνει πιο όμορφη. Προϋπόθεση όμως αποτελεί ο ουσιαστικός σχεδιασμός από τον Δήμο, η συμμετοχή των πολιτών, αλλά και μια διαφορετική συνείδηση από τους δημότες – οδηγούς. Γιατί σήμερα συμπεριφερόμαστε σαν να θέλουμε συνεχώς έναν τροχονόμο πάνω από το κεφάλι μας…
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 23/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/gia-mia-alli-poli/

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Το ιστορικό «Καφέ Κήπος» στα Χανιά

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
Μικρά, στρογγυλά, μαρμάρινα τραπεζάκια, πλαισιωμένα με άνετες ξύλινες καρέκλες με δερμάτινο κάθισμα. Λιτοί πολυέλαιοι, πίνακες και καθρέφτες, βαριά και κομψοτεχνημένα πράσινα και κίτρινα ριντό, κίονες, λείο, όμορφο, ξύλινο πάτωμα. Παράθυρα παντού.
Βιβλία και εφημερίδες. Ενα εκτυφλωτικό φως φινέτσας, που θυμίζει παλιές αριστοκρατικές εποχές, λίγο από Κωνσταντινούπολη ή Σμύρνη και κάτι από Βιέννη και Παρίσι. Πολύχρωμες ανθοδέσμες, διάσπαρτες στον χώρο. Μυρωδιές καφέ και ζαχαρωτών ελκύουν σαν μαγνήτες όσους κατοικούν ή επισκέπτονται τα Χανιά.
Χρόνια τώρα πάω στην κρητική πόλη και ουδείς από τους φίλους μου μού είχε μιλήσει για το αριστούργημα αυτό που κείται στο βόρειο τμήμα της, μια ανάσα από το λιμάνι και την παλιά πόλη. Ο λόγος για το ιστορικό «Καφέ Κήπος», που συγκαταλέγεται ανάμεσα στα μεγαλύτερα ιστορικά καφέ της Ευρώπης.
Είναι αλήθεια ότι γενικότερα ο δημοτικός κήπος Χανίων σχεδιάστηκε σε ευρωπαϊκά πρότυπα το 1870 και έλαβαν εκεί χώρα σπουδαίες πολιτισμικές εκδηλώσεις· ήταν επίσης τόπος ανάπαυσης για τον Βενιζέλο, τον Καζαντζάκη και άλλους σπουδαίους διανοούμενους και καλλιτέχνες (κυρίως μουσικούς).
Δεν κρύβεται το μεράκι και το γούστο του ανθρώπου που το διευθύνει από το 1988, σχεδόν τριάντα χρόνια. Τον γνώρισα. Αεικίνητος, ανήσυχος, περιποιητικός με τους πελάτες του· δαιμόνιος. «Εισήγαγε» το 2005 το γλύκισμα βάφλα και είναι αμέτρητοι αυτοί που τρέχουν να το απολαύσουν, τα πρωινά αλλά και τα δειλινά.
Ο Βασίλης Σταθάκης δεν κρύβει τη συγκίνησή του όταν μιλάει για το επιχειρηματικό-πολιτισμικό παιδί του. Ο εξωτερικός χώρος είναι επίσης εντυπωσιακός.
Παράξενα, πανύψηλα δέντρα που έφτασαν ώς εκεί από τις εσχατιές της Αφρικής, τα βάθη της Ινδίας και της Κίνας, της Νότιας Αμερικής. Πλατύφυλλα δέντρα, σκιερά, ισομεγέθη των πλατανιών, ίσως και μεγαλύτερα. Παιδικές χαρές, μικρές λίμνες και πετρόχτιστες γέφυρες, θέατρο για παιδιά. Μια πολύβουη πραγματικότητα μέσα σε μια τεράστια σιωπή!
Ενας διαφορετικός χώρος περιπάτου και αναψυχής που σε αποζημιώνει άμα τη εισόδω σ' αυτόν. Ενα μικρό ρίγος, ένα εσώτατο μικρασιατικό τσίμπημα, ένας λυγμός αναστάτωσης και (παρακαλώ) αναστεναγμού και αναστοχασμού.
Μιλάω με τις ώρες με τον ιδιοκτήτη. Με ξεναγεί γεμάτος χαρά· τον βλέπω -σαν να βρίσκεται δυο πόντους πάνω από τη γη. Ενδιαφέρεται για τον πολιτισμό της γεύσης και τον πολιτισμό του σώματος· για το πνεύμα και τα παιδιά. Αυτό δεν σημαίνει ότι παραμελεί τους ενηλίκους.
Μετά τον καφέ και τα γλυκίσματα, τις υπέροχες σφακιανές πίτες και τα παγωτά, τα τραπέζια στολίζονται από ηδύποτες τσικουδιές, η πόση των οποίων μεταλλάσσει για λίγο το περιβάλλον, γλυκαίνει την ημέρα και όλοι ερωτεύονται τους δικούς τους ορίζοντες, τους οποίους χαράσσουν (;) μόνοι τους εκείνες τις στιγμές. Εσωτερική μέθη, μεταρσίωση, ταξιδάκια στη μοναδικότητα που κρύβουν οι δύο προηγούμενοι αιώνες.
Τι άλλο να γράψεις γι' αυτόν τον παραμυθένιο τόπο αλλά και για τον άνθρωπο που αφηγείται καθημερινά το παραμύθι-δημιούργημα του;
(Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών - 21/9/2016)
Link: https://www.efsyn.gr/arthro/istoriko-kafe-kipos-sta-hania

Οταν η καθημερινότητα αποκτά χρώμα

Το σκηνικό σημειώθηκε σε δρόμο έξω από γνωστή ταβέρνα σε συνοικία των Χανίων. Ηταν βράδυ όταν πέρασε μια άμαξα, από αυτές που κάνουν βόλτες τους τουρίστες στο λιμάνι. Το άλογο κοντοστάθηκε σαν κάτι να περίμενε.
Ηταν οι ιδιοκτήτες – προσωπικό της ταβέρνας που βγήκαν να του δώσουν τροφή. Ο φίλος από την παρέα, συνάδελφος – επισκέπτης εξ Αθηνών, ενθουσιάστηκε με την εικόνα που αντίκρισε, εν μέσω οίνου και καλού φαγητού.
«Αυτές οι απλές εικόνες κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη και τρυφερή. Οποιος βιώνει ή αισθάνεται αυτές τις στιγμές, αισθάνεται τι θα πει ζωή και ομορφιά στον κόσμο», είπε κοντολογίς ο φίλος.
«Αυτά είναι τα Χανιά που αγαπάμε, τα Χανιά της ανθρωπιάς», ελέχθη στην παρέα. Τι απαιτούμε αλήθεια από τη ζωή που είναι… μικρή για να είναι θλιβερή; Τι πιο όμορφο από τέτοιες απλές μικρές στιγμές που δίνουν χρώμα στην καθημερινότητα;
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 22/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/otan-i-kathimerinotita-apokta-chroma/

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

Διήμερο φεστιβάλ στον Δήμο Πλατανιά με επίκεντρο το κρητικό κρασί

Το κρητικό κρασί θα βρεθεί στο επίκεντρο του Φεστιβάλ: “Γη, Πολιτισμός, Τουρισμός”, το οποίο διοργανώνει για 6η συνεχή χρονιά ο Δήμος Πλατανιά. Την Κυριακή 25 και τη Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί ένα 2ήμερο βιωματικού χαρακτήρα με επίκεντρο το κρητικό κρασί, το σταφύλι και τα παράγωγα τους.
Το διήμερο έχει ως βασικό στόχο τη σύνδεση του πρωτογενή με τον τριτογενή τομέα, μέσω της γνωριμίας Ελλήνων και ξένων επισκεπτών με τα τοπικά προϊόντα.
Το πρόγραμμα, όπως ανακοίνωσε ο Δήμος Πλατανιά, έχει ως εξής:
•Την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου – το πρωί – μια ομάδα επισκεπτών θα βρεθεί σε αμπελώνα σε χωριό του Πλατανιά για να συμμετάσχει στον παραδοσιακό τρύγο μαζί με κατοίκους της περιοχής.
Από τις 7.30 το απόγευμα της ίδιας μέρας μια μεγάλη γιορτή θα στηθεί στον Πλατανιά η οποία θα κορυφωθεί στην πλατεία του χωριού με πάτημα σταφυλιών , παραγωγή τσικουδιάς , καθώς και γεύσεις προϊόντων που έχουν ως βάση το κρασί. Τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλατανιά θα παρασκευάζουν από νωρίς παραδοσιακή μουσταλευριά (παραδοσιακό γλυκό που δημιουργείται από μούστο , αλεύρι και καρυκεύματα). Οι επισκέπτες της περιοχής μπορούν να δουν τις διαδικασίες παραγωγής αλλά και να βιώσουν την μοναδική εμπειρία «του πατήματος» των σταφυλιών καθώς το πατητήρι θα τους “περιμένει”. Παράλληλα θα δουν την διαδικασία απόσταξης και παραγωγής τσικουδιάς. Ένα παραδοσιακό καφενείο θα αναβιώσει στην πλατεία του Πλατανιά προσφέροντας τοπικά ποτά και εδέσματα αλλά και δίνοντας χρώμα παράδοσης και τοπικού πολιτισμού. Φυσικά η μουσική και ο χορός δεν θα μπορούσε να λείπει από μια τέτοια γιορτή και γι΄αυτό θα φροντίσουν τοπικά μουσικά και χορευτικά συγκροτήματα.
•Την Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου μετά τις 7 το απόγευμα σε συνεργασία με το Δίκτυο Οινοποιών Κρήτης θα πραγματοποιηθεί μια ανοιχτή οινογευσία – γνωριμία με το Κρητικό κρασί στην είσοδο το εμπορικού κέντρου OLEA. Στα πλαίσια της εκδήλωσης θα δοθεί η δυνατότητα οι επαγγελματίες του κρασιού να μας γνωρίσουν με το Κρητικό κρασί που γνωρίζει μεγάλη καταξίωση και πλήθος διακρίσεων ανά τον κόσμο τα τελευταία χρόνια. Παράλληλα το παραδοσιακό καζάνι θα λειτουργεί δίνοντας την δυνατότητα στους επισκέπτες να δουν την παραγωγή φρέσκιας τσικουδιάς, αλλά και να την δοκιμάσουν. Τα μέλη του πολιτιστικού συλλόγου Πλατανιά θα φροντίσουν για ένα πλούσιο κέρασμα με τοπικά προϊόντα.
Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι «όλες οι δράσεις του Φεστιβάλ στοχεύουν στο να συστήσουν στους επισκέπτες τα προϊόντα της Κρητικής Γης, αλλά και την Παράδοση της Κρήτης. Όλες οι εκδηλώσεις είναι με ελεύθερη είσοδο και δωρεάν κέρασμα τοπικών προϊόντων».
Το 6ο Φεστιβάλ «Γη, Πολιτισμός, Τουρισμός» διοργανώνεται από τον Δήμο Πλατανιά και την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Πλατανιά, με συνδιοργανωτές την Περιφέρεια Κρήτης, το ΕΒΕΧ, με την συνεργασία του συλλόγου επαγγελματιών Δήμου Πλατανιά «Ο ΙΑΡΔΑΝΟΣ» και την υποστήριξη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πλατανιά και του Δικτύου Οινοποιών Κρήτης.
(Χανιώτικα νέα web - 21/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/diimero-festival-ston-dimo-platania-me-epikentro-to-kritiko-krasi/

Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2016

Για τα κοινωνικά επιδόματα

Μια θετική απόφαση για τους δικαιούχους κοινωνικών επιδομάτων, που κατοικούν μακριά από την πόλη, αναμένεται -αν επιλυθούν κάποιες εκκρεμότητες- να υλοποιηθεί από την 1η Ιανουαρίου 2017 ή αργότερα αν δοθεί παράταση στο υφιστάμενο καθεστώς: Αντί να τρέχουν κάθε μήνα ή κάθε δύο μήνες στην Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Χανίων για τη διεκπεραίωση των χρονοβόρων γραφειοκρατικών διαδικασιών, να εξυπηρετούνται στους Δήμους στους οποίους κατοικούν.
Ωστόσο, λόγω της έλλειψης προσωπικού που ταλανίζει τους Δήμους η απόφαση αυτή έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των δημάρχων του Νομού (Πλατανιά, Αποκορώνου, Κισάμου, Καντάνου – Σελίνου, Σφακίων και Γαύδου), ενώ υπάρχει η πιθανότητα η απόφαση αυτή να μείνει ανεφάρμοστη. Αν, όμως, η πολιτεία λαμβάνει αποφάσεις χωρίς να υπολογίζει το προσωπικό που απαιτείται για την εφαρμογή τους, ποιο είναι το νόημα; Σχεδιάζεται ενίσχυση των Δήμων με το αναγκαίο προσωπικό ώστε κάθε Δήμος να εξυπηρετεί τους δικούς του δημότες – δικαιούχους επιδομάτων;
Αυτό τουλάχιστον λέει η κοινή λογική. Διαφορετικά θα πρέπει να συνεχιστεί το υφιστάμενο καθεστώς με τον Δήμο έδρας να τους εξυπηρετεί όλους. Τι λέει το Υπουργείο Εσωτερικών;
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 20/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/gia-ta-kinonika-epidomata/

Με δυο συμμετοχές σε μεγάλα φεστιβάλ το ντοκιμαντέρ Χανιώτισσας δημιουργού

Με την συμμετοχή – το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου – στο διαγωνιστικό πρόγραμμα σε δυο από τα σημαντικότερα φεστιβάλ της Ελλάδας ξεκινά την διαδρομή στις αίθουσες το ντοκιμαντέρ «Στα Σκοτεινά στην Κρήτη» της Χανιώτισσας δημιουργού Βίκης Αρβελάκη.
Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, ξεκινώντας από το Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας το ντοκιμαντέρ συνεχίζει στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» αφηγούμενο τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με τυφλότητα σε μια κοινωνία δομημένη για άτομα που «βλέπουν».
Το ντοκιμαντέρ θα κάνει πρεμιέρα στην Κρήτη στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων / Chania Film Festival τον Οκτώβριο.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ
Τον Μάιο του 2015 διοργανώνεται στο Ηράκλειο μια δράση για μικρούς και μεγάλους, που σκοπό είχε να δώσει εμπειρία στους πολίτες για το πώς τα άτομα με προβλήματα όρασης (χαμηλή όραση – τυφλότητα) αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις της καθημερινότητάς τους. Η δράση πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και στο Παγκρήτιο Στάδιο. Εκεί, αφού ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να σκεπάσουν τα μάτια τους με πολύχρωμες κορδέλες ξεκινούσε η εμπειρία «στα σκοτεινά». Στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να υπενθυμίσει τις δυνατότητες που έχουν τα εσωτερικά μας μάτια και ότι η έλλειψη της όρασης δεν είναι εμπόδιο στην πρόοδο του ανθρώπου.
Σκηνοθεσία/Μοντάζ: Βίκη Αρβελάκη
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Σταύρος Παπαδημητρίου / Βασίλης Φλουρής
Οργάνωση Παραγωγής: Νικολέττα Φιλίππου
Πρωτότυπη Μουσική: Κωνσταντίνος Γκαϊφύλλιας
Παραγωγή: Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης
Επικοινωνία : v-2508@hotmail.com και info@pe-kritis.gr
Official trailer https://vimeo.com/164487530
Φεστιβάλ:
Δράμας 2016
Νύχτες Πρεμιέρας (AIFF) 2016
Chania Film Festival (CFF) 2016
Τηλεόραση:
ΕΡΤ / ΕΡΤWeb TV

Σύντομο Βιογραφικό Σκηνοθέτη

Η Βίκη Αρβελάκη γεννήθηκε στη Γερμανία όπου και μεγάλωσε. Από το 2009 έχει σκηνοθετήσει δυο σειρές ντοκιμαντέρ των 12 επεισοδίων (“Άγνωστη Κρήτη” & “Ενδέκατη Ώρα”) – και αρκετά αυτοτελή ντοκιμαντέρ – για τη Νέα Τηλεόραση Κρήτης, όπου εργάζεται. Αποτελεί βασικό στέλεχος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων / Chania Film Festival (CFF). Ζει και εργάζεται στα Χανιά.

Link: http://www.haniotika-nea.gr/me-dio-simmetoches-se-megala-festival-to-ntokimanter-chaniotissas-dimiourgou/

Ημέρα χωρίς Ι.Χ.

Σε μια πόλη γεμάτη από… αυτοκίνητα, θα εορταστεί και φέτος, την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου, η ημέρα χωρίς αυτοκίνητο. Ομως, η συγκεκριμένη ημέρα, θα είχε ουσιαστικό νόημα αν, πράγματι, βλέπαμε λιγότερα αυτοκίνητα στην πόλη. Αν δεν βλέπαμε διπλαπαρκαρισμένα οχήματα που κλείνουν τη μία λωρίδα κυκλοφορία. Αν με άλλα λόγια είχαμε εμείς οι οδηγοί, από μόνοι μας, άλλη οδική συμπεριφορά. Αλλά αν είχαμε αυτή τη διαφορετική συμπεριφορά, δεν θα χρειαζόταν να γιορτάζαμε την… ημέρα χωρίς αυτοκίνητο. Θα ήταν κάθε μέρα η πόλη μας διαφορετική…
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 20/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/imera-choris-i-ch/

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

"Τέσσερα λεπτά και δώδεκα δευτερόλεπτα” στο θέατρο "Κυδωνία"

Το άκρως επίκαιρο, βραβευμένο θεατρικό έργο του Αγγλου συγγραφέα Τζέιμς Φριτς “Τέσσερα λεπτά και δώδεκα δευτερόλεπτα” που αναφέρεται στη σύγχρονη τεχνολογική εξέλιξη και την αλόγιστη χρήση της από παιδιά εφηβικής ηλικίας, αλλά και την αντιμετώπιση του μείζονος αυτού θέματος μέσα στην οικογένεια, θα παρουσιάσει η Εταιρεία Θεάτρου “ΜΝΗΜΗ” περί το τέλος Νοεμβρίου στο θέατρο “Κυδωνία”
Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, το έργο, γραμμένο το 2014, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο “Κυδωνία” και θα παρουσιαστεί σε μετάφραση Δημήτρη Κιούση, σκηνοθεσία και εικαστική αντίληψη Μιχάλη Βιρβιδάκη, σύνθεση ήχων Δημήτρη Ιατρόπουλου, φωτισμούς Γαλάτειας Σαραντάκου, ενώ τους ρόλους του κειμένου θα ερμηνεύσουν οι ηθοποιοί Κατερίνα Μαντίλ, Ντία Κοσκινά, Γιώργος Γελαλής και Μιχάλης Τακτικάκης.
Η παράσταση θα συνοδεύεται από πρόγραμμα – βιβλίο με τη μετάφραση του έργου, εισαγωγικά στο έργο κείμενα, την εργοβιογραφία του συγγραφέα και φωτογραφίες από την παράσταση.
Η Αγγλίδα κριτικός Victoria Sadler σχολιάζοντας το εξαιρετικό αυτό έργο έγραψε πρόσφατα στο περιοδικό “Theatre Review”: «Το γράψιμο είναι τόσο καλό που καταφέρνει να αγγίξει με δεξιοτεχνία πολλά σημαντικά ζωτικά θέματα της σύγχρονης κοινωνίας – γονική υπευθυνότητα, υποχρέωση λογοδοσίας, τιμιότητα μέσα στη σχέση, διαμόρφωση χαρακτήρα, εικονική πραγματικότητα… Ακόμη και το πώς ένα περιστατικό στο διαδίκτυο μπορεί να σου σημαδέψει τη ζωή για πάντα».
Ο δεκαεφτάχρονος Τζακ είναι το καμάρι της μάνας του. Η Ντάι κι ο Ντέιβιντ, οι γονείς του, του έχουν αφιερώσει όλη τη ζωή τους για να του προσφέρουν όλες εκείνες τις ευκαιρίες που οι ίδιοι δεν είχαν ποτέ – και τώρα ο Τζακ έχει εξελιχθεί σε ένα έξυπνο κοινωνικό άτομο και όλα δείχνουν πως θα καταφέρει να συγκεντρώσει τα μόρια που απαιτούνται για να μπει στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου στο Ντάραμ.
Ομως ένα περιστατικό, που συμβαίνει κοντά στο σχολείο του, απειλεί να καταστρέψει ό,τι είχαν καταφέρει μέχρι τώρα, ένα περιστατικό που δείχνει πως κάποιοι μισούν το γιο τους θανάσιμα. Με την εξέλιξη των γεγονότων η Ντάι κι ο Ντέιβιντ αρχίζουν να υποψιάζονται τους φίλους του Τζακ, τον Τζακ τον ίδιο, ακόμα και ο ένας τον άλλον.

Ζητείται ευαισθησία

Σαν γροθιά στο στομάχι τα λόγια ενός νέου σε παρέα στα Χανιά προχθές το βράδυ. Ο πατέρας του, αν και με αναπηρία, είναι στα θύματα των μέτρων του νέου ασφαλιστικού καθώς του μειώθηκε η σύνταξη με αποτέλεσμα η οικογένεια να αντιμετωπίζει τώρα ζητήματα επιβίωσης.
«Πώς μπορεί να ζήσει κάποιος με αυτές τις περικοπές όταν καλείται να πληρώσει Εν.Φ.Ι.Α. και ένα σωρό άλλους λογαριασμούς – φόρους; Αυτό μας αξίζει;», έλεγε.
Μα φυσικά αυτό δεν αξίζει σε κανέναν.
Πού είναι αλήθεια το κοινωνικό κράτος; Πού βρίσκεται η κοινωνική ευαισθησία; Πού έχει χαθεί το κράτος – πρόνοιας; Τώρα πια ζητούμενο είναι και η ευαισθησία.
Και αυτό αφορά γενικότερα το πολιτικό σύστημα και τους, κατά καιρούς, εκπροσώπους του που ολοένα και περισσότερο απομακρύνονται από την κοινωνία και τις ανάγκες της.
(Χανιώτικα νέα - 19/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/zitite-evesthisia-6/

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2016

Μια στέγη για τον τοπικό πολιτισμό

Στο υψηλό πολιτιστικό επίπεδο των Χανίων συμβάλλουν τα μέγιστα οι ερασιτεχνικές καλλιτεχνικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στην πόλη. Συχνά, οι ομάδες πραγματοποιούν εκδηλώσεις και παραστάσεις, δίνοντας τη δική τους πολιτιστική νότα στα τοπικά δρώμενα.
Ομως, παραμένουν άστεγες.
Γι’ αυτό και η επιστολή τους προς τον δήμαρχο Χανίων με την οποία ζητούν τη στέγαση των δράσεών τους, με αφορμή και τα πρόσφατα δημοσιεύματα στον τοπικό Τύπο σχετικά με την καταγραφή των ακινήτων που διαθέτει ο Δήμος μας.
Ο λόγος τώρα στον Δήμο Χανίων. Ο πολιτισμός και η Παιδεία είναι οι δύο τομείς η στήριξη των οποίων θα έπρεπε να είναι συνεχής από την πολιτεία.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 17/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/mia-stegi-gia-ton-topiko-politismo/

Ανεργία και απασχόληση

Ο εφιάλτης της ανεργίας έχει απλωθεί πάνω από τη χώρα. Η μείωση που έχει σημειωθεί φέτος δεν σημαίνει και λύση του προβλήματος, αφού τα ποσοστά παραμένουν υψηλά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. το β’ τρίμηνο του 2016 η ανεργία ανήλθε στην Κρήτη σε ποσοστό 20,4%, ενώ το ίδιο διάστημα του 2015 είχε φτάσει στο 22,7%.
Είναι φανερό ότι για την κυβέρνηση πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα η υλοποίηση πολιτικών στήριξης της εργασίας – απασχόλησης και ως εκ τούτου της επιχειρηματικότητας. Μόνο που η κυβέρνηση δεν αποφασίζει μόνη της, αλλά -όσο υπάρχουν μνημόνια- πρέπει να έχει την έγκριση των δανειστών.
Τουλάχιστον, σε ζητήματα απασχόλησης και αντιμετώπισης της ανεργίας στους νέους, οι πολιτικές δυνάμεις, ας ενώσουν, επιτέλους, τις δυνάμεις τους και ας βρουν μία κοινή φόρμουλα για να υποστηρίξουν τις ελληνικές θέσεις απέναντι σε θεσμούς και δανειστές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 17/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/anergia-ke-apascholisi/

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2016

Πρωτοποριακή τεχνολογία από το Πολυτεχνείο Κρήτης – Μεταφορά φαρμάκων με drone

Με μη επανδρωμένο όχημα (drone) που κατασκευάστηκε στο Πολυτεχνείο Κρήτης μπορεί να γίνει με ασφάλεια η μεταφορά ιατρικών δειγμάτων για εξετάσεις, αλλά και φαρμάκων σε δύσβατες και δυσπρόσιτες περιοχές! Μάλιστα, για την πρωτοποριακή αυτή εφαρμογή το Πολυτεχνείο Κρήτης διακρίθηκε στο πλαίσιο των βραβείων για το επιχειρείν στην υγεία με την ονομασία: “Healthcare Business Awards 2016”. Η τελετή απονομής έγινε στο “Divani Apollon” στο Καβούρι. Το Πολυτεχνείο Κρήτης πήρε gold βραβείο στον τομέα e-Health και στην κατηγορία Ψηφιακές εφαρμογές για τη διαχείριση / υποστήριξη μονάδων υγείας για το έργο: “Πρωτότυπο μη επανδρωμένο ιπτάμενο όχημα σε Υπηρεσίες Υγείας”. Το μη επανδρωμένο όχημα κατασκευάστηκε στο Εργαστήριο Γεωδαισίας και Πληροφορικής των Γεωεπιστημών της Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Μιλώντας στα “Χανιώτικα νέα” ο επ. καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης, Παναγιώτης Παρτσινέβελος εξήγησε ότι «το αντικείμενο του έργου έχει να κάνει με τον σχεδιασμό, υλοποίηση και προγραμματισμό ενός πρωτότυπου drone, το οποίο μπορεί να μεταφέρει με ακρίβεια και ασφάλεια ιατρικά δείγματα για εξετάσεις και φάρμακα από και προς περιοχές δύσβατες. Το μη επανδρωμένο όχημα μπορεί να πλοηγηθεί χωρίς τη βοήθεια χειριστή, έχοντας δική του “νόηση” και αυτόνομη συμπεριφορά για τη βελτιστοποίηση της αποστολής του. Συνδέεται με αισθητήρες επί πιθανών ασθενών και προσφέρει εξατομικευμένη και άμεση βοήθεια εφόσον χρειαστεί.
Πέραν του γεγονότος ότι τα μη επανδρωμένα συστήματα που χρησιμοποιούμε δεν είναι εμπορικά, αλλά τα κατασκευάζουμε εξ ολοκλήρου στο εργαστήριο, οι δυνατότητές τους να αντιλαμβάνονται τον χώρο, να συνεννοούνται και συνεργάζονται με άλλα μη επανδρωμένα συστήματα και να καλύπτουν άμεσα τις εκάστοτε νομοθετικές απαιτήσεις ασφάλειας της κάθε περιοχής, αποτελούν καινοτόμες διεργασίες που έχουμε υλοποιήσει εδώ και χρόνια και υιοθετούνται σιγά – σιγά παγκοσμίως.
Η άλλη πάγια πρότασή μας αποτελεί την προσωποποιημένη και εξατομικευμένη παραμετροποίηση των drones για τον κάθε χρήστη όπως ακριβώς συμβαίνει πλέον με τα κινητά μας τηλέφωνα». Κατά τον ευχαριστήριο λόγο του στην εκδήλωση ο επ. καθηγητής Παναγιώτης Παρτσινέβελος ανέφερε: «Η επιστήμη και η τέχνη δεν φοβούνται την οικονομική κρίση. Ταλαιπωρούνται όμως από την πολιτιστική και πνευματική κρίση. Είμαι υπερήφανος που οι φοιτητές και οι συνεργάτες μου στο Πολυτεχνείο Κρήτης καταφέρνουν το εξής οξύμωρο: Μέσα από την τεχνολογία προσφέρουν και διδάσκουν πολιτισμό, ανθρωπισμό και αξιοπρέπεια».
ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΧΑΝΙΩΝ
Επίσης, στην κατηγορία: Νοσοκομεία – Ιδιωτικές Κλινικές και Διαγωνιστικά Κέντρα διακρίθηκε με Bronze βραβείο το Γ.Ν.Χ. “Άγιος Γεώργιος” και το Πολυτεχνείο Κρήτης για τον «σχεδιασμό Πολυαισθητηριακών Θεραπευτικών Περιβαλλόντων» με παρέμβαση στο Νοσοκομείο Χανίων.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 16/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/protoporiakh-texnologia-apo-to-polytechnio-kritis/

Άνεργος ένας στους πέντε Κρητικούς το β’ τρίμηνο του 2016

Σε ποσοστό 20,4% ανήλθε η ανεργία στην Κρήτη το β’ τρίμηνο του 2016, ενώ κατά το ίδιο διάστημα του 2015 είχε φτάσει στο 22,7%. Αυτό προκύπτει από τα στοιχεία που έδωσε  στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛ.ΣΤΑΤ.).
Δηλαδή, φέτος, κατά το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα οι 20 στους 100 Κρητικούς ήταν άνεργοι. Σύμφωνα, επίσης, με τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ., σε επίπεδο περιφερειών της χώρας, στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται η Δυτική Ελλάδα (31,3% το β’ τρίμηνο 2016 από 27,8% το β’ τρίμηνο 2015), η Δυτική Μακεδονία (30,6% από 30,1%) και η Θεσσαλία (24,9% από 25,8%). Ακολουθούν: η Στερεά Ελλάδα (24,4% από 25,3%), η Κεντρική Μακεδονία (24,2% από 25,6%), η Ηπειρος (24% από 23,8%), η Αττική (22,6% από 25%), η Ανατολική Μακεδονία – Θράκη (21,9% από 23,4%), η Κρήτη (20,4% από 22,7%), η Πελοπόννησος (19,6% από 22,9%), το Νότιο Αιγαίο (18,4% από 13,4%), το Βόρειο Αιγαίο (17,3% από 19,4%) και τα Ιόνια Νησιά (11,7% από 19,8%).
Συνολικά, στο 23,1% μειώθηκε το ποσοστό της ανεργίας στη χώρα το β’ τρίμηνο φέτος από 24,9% το α’ τρίμηνο 2016 και έναντι 24,6% το β’ τρίμηνο 2015, με τον αριθμό των ανέργων να ανέρχεται σε 1.112.075 άτομα. Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. και όπως μετέδωσε και το Αθηναικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ – ΜΠΕ) «δεν έχουν επιλυθεί δύο βασικά προβλήματα: Πρώτον, ότι σχεδόν ένας στους δύο νέους ως 24 ετών (ποσοστό 49,1%) είναι άνεργος, ενώ ειδικά στις νέες γυναίκες η ανεργία εκτοξεύεται στο 52,5%. Και δεύτερον ότι περίπου 803.000 άτομα ή το 72,2% των ανέργων είναι μακροχρόνια άνεργοι, ήτοι αναζητούν εις μάτην εργασία για πάνω από 12 μήνες. Παράλληλα, περίπου 935.000 άτομα ή το 84% του συνόλου των ανέργων αναγκάζεται να δεχθεί και τη μερική απασχόληση για να καλύψει μέρος των αναγκών του».
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα web - 15/9/2016)
 Link: http://www.haniotika-nea.gr/anergos-enas-stous-pente-kritikous-to-v-trimino-tou-2016/

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2016

Θετικό πρόσημο λόγω και της Κρήτης για τον ελληνικό τουρισμό

Καθοριστικό ρόλο στο θετικό πρόσημο του ελληνικού τουρισμού παίζει η Κρήτη. Aυτό προκύπτει από χθεσινή ανακοίνωση του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ) σύμφωνα με την οποία, «κατά τον Αύγουστο 2016, η Κρήτη, το Ιόνιο και οι Κυκλάδες υποστήριξαν δυναμικά το σύνολο των διεθνών αεροπορικών αφίξεων της χώρας με +10,7%, +11% και +10,6% αντίστοιχα, σε σχέση με τον Αύγουστο του 2015». Ο ΣΕΤΕ βασίζεται στα μέχρι στιγμής διαθέσιμα στοιχεία των διεθνών αεροπορικών αφίξεων στα βασικότερα αεροδρόμια της χώρας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, το οκτάμηνο Ιανουάριος – Αύγουστος 2016 έκλεισε με θετικό πρόσημο +6,5% ή περίπου +753.000 αφίξεις, στο σύνολο της χώρας. Παράλληλα, βάσει των διαθέσιμων στοιχείων των οδικών αφίξεων στις βασικότερες πύλες εισόδου της χώρας, το πρώτο οκτάμηνο του 2016 έκλεισε με πτώση -3,8% ή περίπου -322.000 αφίξεις, σε σχέση με το ίδιο διάστημα το 2015. Η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη εμφάνισαν θετικό πρόσημο +6,4% και +7,1% αντίστοιχα, ενώ η Κως, η Σάμος και η Μυτιλήνη κινούνται με αρνητικό πρόσημο -15,1%, -26,1% και -59,5% αντίστοιχα.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 15/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/thetiko-prosimo-logo-kritis/

Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

Σημαντική διάκριση για ερευνήτρια του ΙΤΕ Κρήτης

Σημαντική διάκριση πέτυχε η ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του Ιδρύματος Τεχνολογίας Ερευνας (ΙΤΕ) της Κρήτης, Δρ. Βασιλική Νικολετοπούλου, καθώς επελέγη για χρηματοδότηση από το εξαιρετικά ανταγωνιστικό πρόγραμμα ERC starting grant.
Μάλιστα, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, «το πρόγραμμα υποστηρίζει νέους ταλαντούχους επιστήμονες να ανεξαρτητοποιηθούν και να ξεκινήσουν τη δική τους ερευνητική ομάδα στην Ευρώπη. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και η εξειδίκευση της Δρ. Νικολετοπούλου γεφυρώνουν τα πεδία της νευροεπιστήμης και του μεταβολισμού».
Στην ανακοίνωση του ΙΤΕ σημειώνεται ότι «η Δρ. Νικολετοπούλου θα μελετήσει τον ρόλο του μεταβολισμού των νευρικών κυττάρων, και ειδικά της αυτοφαγίας, στην συναπτική πλαστικότητα. Η σύναψη, το σημείο επικοινωνίας μεταξύ νευρώνων, αποτελείται απο μία δυναμική ομάδα πρωτεϊνών που περιλαμβάνει υποδοχείς για νευροδιαβιβαστές, ικριώματα και σηματοδοτικά μόρια, μεταξύ άλλων. Ο σωστός συντονισμός της σύνθεσης και του καταβολισμού (αποδόμησης) των πρωτεϊνών είναι απαραίτητος όχι μόνο για τη βασική συναπτική λειτουργία αλλά και για τη συναπτική αναδιαμόρφωση που σχετίζεται με την ικανότητα του νευρικού ιστού να προσαρμόζεται σε αλλαγές στο περιβάλλον, να σχηματίζει μνήμες και να μαθαίνει νέες δραστηριότητες. Τυχόν ανωμαλία στη μορφογένεση ή αναδιαμόρφωση των συνάψεων σχετίζεται με πληθώρα νευρολογικών διαταραχών που χαρακτηρίζονται απο νοητική καθυστέρηση και γνωστική δυσλειτουργία.
Η αυτοφαγία είναι η κύρια μεταβολική οδός που σχετίζεται με την ανακύκλωση όχι μόνο των πρωτεϊνικών συσσωματωμάτων αλλά και των λιπιδίων, νουκλεϊκών οξέων, πολυσακχαριτών και ελαττωματικών ή υπεράριθμων οργανιδίων κ.ά. Γενετικές μελέτες έχουν αποκαλύψει ότι η αυτοφαγία παίζει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της ακεραιότητας του κυττάρου αλλά παραμένει άγνωστος ο ρυθμιστικός της ρόλος στον εγκέφαλο. Ομοίως, αν και είναι ευρέως γνωστό ότι η αποδόμηση των πρωτεϊνών είναι απαραίτητη για τη λειτουργία των συνάψεων, παραμένει άγνωστη ως τώρα η συμβολή της αυτοφαγίας στην μορφογένεση των συνάψεων και τη συναπτική πλαστικότητα.
Η χρηματοδοτούμενη έρευνα της κας Νικολετοπούλου, έχει ως στόχο να προσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο η αυτοφαγία ρυθμίζει την συναπτική πλαστικότητα και το πώς η απορρύθμισή της οδηγεί σε ελαττώματα στις συνάψεις και σε συμπεριφορικές διαταραχές».
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα στοχεύει:
1. Στην καταγραφή και χαρακτηρισμό του μηχανισμού της αυτοφαγίας στις προ- και μετά- συναπτικές περιοχές
2. Στην ταυτοποίηση αυτοφαγικών υποστρωμάτων που βρίσκονται στις συνάψεις, η μετατροπή των οποίων μέσω της αυτοφαγίας καθορίζει την συναπτική πλαστικότητα
3. Στον χαρακτηρισμό των συναπτικών ελαττωμάτων και των επακόλουθων συμπεριφορικών διαταραχών που προκύπτουν από την ατελή αυτοφαγία στον ιππόκαμπο.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
H Δρ. Βασιλική Νικολετοπούλου ολοκλήρωσε τις προπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οττάβα στον Καναδά και εκπόνησε το Διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο Basel στην Ελβετία, στο εργαστήριο του Καθηγ. Yves-Alain Barde. Κατά τη διάρκεια των διδακτορικών της σπουδών, ερεύνησε την διαφοροποίηση των εμβρυικών βλαστοκυττάρων σε συγκεκριμένες ομάδες νευρώνων για να μελετήσει τον προσδιορισμό των νευρώνων στον αναπτυσσόμενο εγκεφαλικό φλοιό. Ακολούθως, εφάρμοσε το εργαλείο αυτό χρησιμοποιώντας ποντίκια ως γενετικά μοντέλα ώστε να αποκαλύψει νέα στοιχεία για το ρόλο των νευροτροφινών στο νευρικό σύστημα σπονδυλωτών.
Το 2011 εισήχθη στην ομάδα του καθηγητή Νεκτάριου Ταβερναράκη (ΙΜΒΒ, ΙΤΕ) ως μεταδιδακτορική ερευνήτρια, όπου είχε την ευκαιρία να επεκτείνει τις γνώσεις της στο πεδίο του μεταβολισμού και απέκτησε εμπειρία με την μελέτη ενός νέου γενετικού μοντέλου, του νηματώδους C. elegans. Κατά τη διάρκεια αυτής της συνεργασίας, προσέλκυσε σημαντική ανταγωνιστική χρηματοδότηση όπως την υποτροφία ΕΜΒΟ για μεταδιδακτορικές σπουδές, Υποτροφία από τη Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας και την Υποτροφία Marie Curie “career re-start”.
Εργασίες της έχουν δημοσιευθεί ως πρωτότυπα άρθρα σε διεθνή περιοδικά όπως το Nature και το Cell Stem Cell.
(Χανιώτικα νέα web - 14/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/simantiki-diakrisi-gia-erevnitria-tou-ite-kritis/

Κράτος φόρων...

Το κρατος υπάρχει για να βρίσκεται κοντά στον πολίτη ή για να τον απομυζεί συστηματικά; Το ερώτημα αυτό είναι ρητορικό, θα πει κάποιος.
Μονο που στη μνημονιακή Ελλάδα το κράτος υπάρχει μόνο για να… εισπράττει, όχι για να ανταποδίδει.
Δεν ειναι μόνον ο ΦΠΑ 24% στα πάντα; Δεν είναι μόνον ο εξαντλητικός φόρος εισοδήματος που οδηγεί σε κατάρρευση τα νοικοκυριά. Ούτε είναι μόνον ο ΕΝΦΙΑ που προκαλεί πονοκέφαλο.
Τωρα, ετοιμάζονται και ρυθμίσεις για τα ακίνητα που θα υποχρεώσουν τον πολίτη να βάλει, πάλι, βαθιά το χέρι σε μια… άδεια, πια, τσέπη. oπως έγραψε χθες η “Καθημερινή” σε τουλάχιστον 1.000 ευρώ κατά μέσον όρο ανέρχονται οι επιβαρύνσεις που θα πρέπει να υποστούν πλέον υποχρεωτικά όλοι οι ιδιοκτήτες που επιθυμούν να μισθώσουν ή να πωλήσουν το ακίνητό τους, χωρίς μάλιστα στο παραπάνω ποσό να υπολογίζονται οι φόροι που συνοδεύουν την κατοχή ακινήτου στην Ελλάδα.
Συμφωνα με το δημοσίευμα, αυτό προκύπτει από την προσθήκη τριών επιπλέον εγγράφων και πιστοποιητικών που θα πρέπει να συνοδεύουν κάθε ακίνητο, ιδίως δε εκείνο που αποτελεί αντικείμενο εμπορικής συναλλαγής, καθώς με το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής για τον “Ελεγχο και την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος”, εισάγονται η ηλεκτρονική ταυτότητα κτηρίου (η οποία θα πρέπει να εκδοθεί από όλους τους κατόχους ακινήτων ανεξαιρέτως εντός πέντε ετών), το πιστοποιητικό πολεοδομικής νομιμότητας και η βεβαίωση καταβολής ΤΑΠ (Τέλος Ακίνητης Περιουσίας που εισπράττεται από τους δήμους, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ)».
Αυτα σε ό,τι αφορά τα ακίνητα. Αλλά ας πάμε και στο δικαίωμα στην εργασία. Ποιο δικαίωμα, ευλόγως θα διερωτηθεί κάποιος. Εδώ, η ανεργία κάνει… πάρτι, οι νέοι χωρίς δουλειά δεν είναι λίγοι ενώ οι εργαζόμενοι έχουν πια σε μεγάλο βαθμό μισθούς που δεν φτάνουν καλά – καλά για την πληρωμή λογαριασμών των κρατικών – δημόσιων υπηρεσιών.
Μέσα σε όλη αυτή την πραγματικότητα, καλόν θα ήταν οι κυβερνώντες αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αλλάξουν ρότα αντί να επιδίδονται σε ανούσιες αλληλοκατηγορίες και να αναλογιστεί ο καθένας τις ευθύνες τους. Οι δε κυβερνώντες που τελευταία συνηθίζουν τις… επιθέσεις σε ΜΜΕ, στην πράξη πως εννοούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που ταλαιπωρούν τη χώρα και τους κατοίκους της;
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 14/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/kratos-foron/

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2016

Κυβερνητικοί αρχισυντάκτες

Το παρακάτω άρθρο γνώμης του Γιώργου Σταματόπουλου το αναδημοσιεύουμε από την "Εφημερίδα των Συντακτών" στην οποία δημοσιεύτηκε στις 12/9/2016:

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
«Κανένας ιδιωτικός τηλεοπτικός σταθμός δεν διέκοψε το πρόγραμμά του για να προβάλει τις δηλώσεις δύο Προέδρων της Δημοκρατίας και τεσσάρων πρωθυπουργών». Τάδε έφη η κυβερνητική εκπρόσωπος, με αφορμή τη σύνοδο μεσογειακών κρατών που έγινε την Παρασκευή στο Ζάππειο.
Για φαντάσου· ούτε αρχισυντάκτρια στα εν λόγω κανάλια να ήταν. Και καλά να το λέει στους φίλους της ή σε οικογενειακό περιβάλλον. Θα συμφωνήσουμε μαζί της. Εχει σαφώς -αξιολογικά- δίκιο. Ξεχνά όμως ότι κατέχει μια υψηλή κυβερνητική θέση και η δημόσια διαπίστωσή της άμεσα προσκτά πολιτικό χαρακτήρα όχι και τόσο δεοντολογικό για τη λειτουργία της δημοκρατίας.
Από πού κι ώς πού η εκάστοτε κυβέρνηση έχει λόγο για το ποια είδηση θα θέσουν ως πρώτη τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης, αλλά (μην το παραμελούμε αυτό) και τα κρατικά; Τι σόι λογική είναι τούτη; Δεν καταλαβαίνουν -δεν έχουν συμβούλους, διάολε- ότι αυτή η τακτική τους είναι ωμή παρέμβαση στην ακηδεμόνευτη και ανεξάρτητη λειτουργία της επικοινωνίας; Τι σημαίνει ότι η εν λόγω σύνοδος είναι σημαντική για την κυβέρνηση; Με το ζόρι να προβληθεί;
Και πώς δικαιολογείται όλη αυτή η ειρωνεία της κυβέρνησης διά χειλέων της εκπροσώπου της; «Φαίνεται ότι τα ιδιωτικά κανάλια έχουν διαφορετική αντίληψη για το ποιο γεγονός είναι άξιο μετάδοσης και ποιο όχι και προτίμησαν να παίξουν επαναλήψεις και εκπομπές μαγειρικής».
Μάλιστα. Η κατευθυνόμενη πληροφόρηση που λέγαμε τις προάλλες. Η χειραγώγηση. Τέτοια συναισθησία (νευρολογική ανάμιξη των αισθήσεων) και τόση πολιτική αφέλεια δεν την περιμέναμε. Τα πράγματα δεν υφίστανται όπως τα εγκιβωτίζουν στο μυαλό τους οι άνθρωποι της κυβέρνησης.
Την κατάταξη των ειδήσεων, την αξιολόγηση και την προβολή τους θα την κάνουν όπως γουστάρουν οι υπεύθυνοι της επικοινωνίας. Το αν πράττουν σωστά ή λάθος είναι αποκλειστικά ικανοί να το εκτιμήσουν οι ακροατές-θεατές-αναγνώστες· ποτέ η κυβέρνηση. Δεν συνειδητοποιούν ότι με τις παρεμβάσεις τους υποτιμούν τη νοημοσύνη της κοινωνίας και ταυτόχρονα ολισθαίνουν σε προπαγανδιστικές τακτικές;
Εχουν μπερδέψει φαίνεται εκεί στα ψηλά δώματα της εξουσίας το ιδιωτικό με το δημόσιο, τους ήχους με τις οσμές, τα χρώματα με τις γεύσεις (οι αισθήσεις αναφέρονται καθαρά συμβολικά - μακριά από μας κάθε υπαινιγμός για νευρολογικές καταστάσεις).
Σαν επανάληψη: ως πολίτης έχει δίκιο (κατά την κρίση μας), ως κυβερνητική όμως εκπρόσωπος μειώνει και απισχναίνει την ελευθερία των media και την απρόσκοπτη αξιολόγηση των ειδήσεων. Στα κουρεία και στα καπηλειά της αρχαίας Αθήνας θα συμφωνούσαμε με την εκτίμηση της κυβερνητικής εκπροσώπου. Στην Πνύκα; Στα δύσκολα δηλαδή;
Πολλά στελέχη της κυβέρνησης φαίνεται να μην μπορούν να αποβάλουν τις παλιές συνήθειες των κομματικών παρεών στις ταβέρνες και στα αμφιθέατρα· λες και δεν έχουν βάλει στο νιονιό τους ότι όταν μιλούν, απευθύνονται σε πολίτες και όχι σε φίλους και συντρόφους, σε εραστές και λοιπά. Οχι και να κάνουν τα τηλεοπτικά κανάλια και οι εφημερίδες αρχισυντάκτες τους κυβερνητικά στελέχη. Θα μας τρελάνουν τελείως; Πόσες φορές πρέπει να ακούσουν περί εαυτοσκόπησης και σοβαρότητας;
Link: https://www.efsyn.gr/arthro/kyvernitikoi-arhisyntaktes

Ποια πρόνοια;

Προ των ευθυνών της θέτει ο Δήμος Χανίων την κεντρική εξουσία για το θέμα των αστέγων καθώς, όπως σημειώνει σε πρόσφατη δήλωσή του, ο δήμαρχος Χανίων «η πολιτεία δεν ανταποκρίνεται στα αλλεπάλληλα αιτήματά μας για την παραχώρηση δημόσιων κτηρίων όπως το παλιό ψυχιατρείο προκειμένου να διαμορφωθούν μόνιμοι χώροι φιλοξενίας και φροντίδας των αστέγων».
Παράλληλα, θυμίζει ότι άστεγοι έχουν φιλοξενηθεί στις κατασκηνώσεις του Καλαθά και επίσης φιλοξενούνται στο Δημοτικό Γηροκομείο Χανίων. Η δημιουργία όμως μιας μόνιμης δομής από μόνη της δεν αρκεί. Η κεντρική εξουσία έχει πρόθεση να προσλάβει και εξειδικευμένο προσωπικό για να στελεχώσει επαρκώς μια τέτοια δομή, αν και όποτε κατασκευαστεί; Το κράτος πρόνοιας θα ανακτηθεί κάποτε; Και οι τοπικοί φορείς, αλλά και σύσσωμες οι δημοτικές παρατάξεις αντί για ανούσιες αντιπαραθέσεις μήπως θα έπρεπε να συσπειρωθούν, επιτέλους, για το κοινό καλό και να διεκδικήσουν όλοι μαζί την παραχώρηση κρατικών κτηρίων όπως το πρώην Ψυχιατρείο.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 12/9/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/pia-pronia/

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Περιορισμένος αριθμός σπουδαστών φέτος στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Κυδωνία

Περιορισμένο αριθμό σπουδαστών, 6 συνολικά, για να παρακολουθήσουν τα μαθήματα του πρώτου έτους τα οποία θα αρχίσουν τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου 2016, θα δεχτεί φέτος, όπως ανακοίνωσε, η Δραματική Σχολή του θεάτρου ΚΥΔΩΝΙΑ, Υψηλαντών 12, Χανιά. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επικοινωνήσουν έγκαιρα με τη σχολή στα τηλέφωνα του θεάτρου 28210 92395 και 6973005570 προκειμένου να ενημερωθούν για τη διαδικασία εισαγωγής τους και το πρόγραμμα μαθημάτων.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ακόμα:
"Η σχολή αποτελεί τον πρωταρχικό πυρήνα δημιουργικής θεατρικής δουλειάς και έρευνας της Ε.Θ. ΜΝΗΜΗ στα Χανιά. Λειτουργεί από το 1996 μέχρι σήμερα, είναι τριετούς φοιτήσεως, παρέχει συστηματική και ολοκληρωμένη γνώση πάνω στην Τέχνη του ηθοποιού και τυγχάνει ευρείας καλλιτεχνικής αναγνώρισης στο χώρο του θεάτρου. Τον Φεβρουάριο 2003 η Εταιρεία Θεάτρου ΜΝΗΜΗ τιμήθηκε στην Αθήνα με το Βραβείο της Ενώσεως Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών για την προσφορά της στην περιφέρεια, διάκριση που κατά κύριο λόγο απηχεί την σοβαρότητα της δουλειάς μέσα στις τάξεις της Δραματικής Σχολής, εφόσον όλοι οι ηθοποιοί που συνεργάστηκαν μέχρι σήμερα με το Θέατρο ΚΥΔΩΝΙΑ προέρχονται απ’ αυτήν.
Το 2004 η Γνωμοδοτική Επιτροπή Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού απηύθυνε έπαινο στην Ε.Θ. ΜΝΗΜΗ για την παράλληλη λειτουργία θεατρικής σκηνής και δραματικής σχολής".
Επίσης στο δελτίο Τύπου αναφέρεται ότι για το θέατρο ΚΥΔΩΝΙΑ είπαν:
Είπαν για το Θέατρο Κυδωνία:
ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΑΤΖΙΡΗ: Μια πολύτιμη πνευματική διέξοδος στα αδιέξοδα της επαρχίας.
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΡΚΑΡΗΣ: Στην επαρχία σήμερα υπάρχουν εξαιρετικά αξιόλογες προσπάθειες όσον αφορά το σύγχρονο θέατρο με πιο χαρακτηριστική αυτή που καταβάλει ο θεατρικός οργανισμός Μνήμη στο θέατρο Κυδωνία. Σε επίπεδο θεατρικής εργασίας και πρωτοβουλίας είναι η πιο οργανωμένη, η πιο αποτελεσματική και ενδιαφέρουσα σε ολόκληρη την Ελλάδα.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Το καμάρι των Χανίων -ίσως το μόνο «θέατρο τέχνης» εκτός κέντρου και συμπρωτεύουσας- θα αποτελούσε σε άλλα κράτη και υπουργεία πολιτισμού μοντέλο καλλιτεχνικής πρωτοβουλίας της περιφέρειας. Θα συγκέντρωνε κόσμο από την πρωτεύουσα, που θα έσπευδε να δει τι ακριβώς συμβαίνει. Τι κάνουμε αντ' αυτού;
ΓΙΩΡΓΗΣ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Ο Μιχάλης Βιρβιδάκης, εμψυχωτής και σκηνοθέτης του Θεάτρου Κυδωνία προχωρεί στα τέσσερα αυτά χρόνια πραγματοποιώντας ένα θεατρικό όραμα, χωρίς υποχωρήσεις και συμβιβασμούς.
ΣΠΥΡΟΣ ΠΑΓΙΑΤΑΚΗΣ: Άραγε θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την παράσταση αυτή ως αντάξια και της αθηναϊκής σκηνής; Ασφαλώς και όχι. Ήταν πολύ καλύτερη από τον - ας τον πούμε έτσι - πρωτευουσιάνικο μέσο όρο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ: Ευχάριστη έκπληξη ν' ανακαλύπτεις «εκτός των τειχών», στα Χανιά της Κρήτης, ένα θεατράκι 50 θέσεων με τα εχέγγυα του καλού γούστου.
ΑΝΤΟΝΙΟ ΤΑΜΠΟΥΚΙ: Είμαι πάρα πολύ ευτυχής που ο Μιχάλης και οι ηθοποιοί του δώσανε φωνή και σώμα στη γραφή μου. Συνήθως η γραφή είναι βουβή. Όταν αποκτήσει σώμα και φωνή γίνεται ζωή. Ερμηνείες εξαιρετικές. Μου άρεσε αυτή η δύναμη της φωνής.
ΑΝΤΑΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΔΗΣ: Άλλο να επιχορηγείς ένα θίασο σαν αυτό του Βιρβιδάκη που διακινδυνεύει κάθε χρόνο προτείνοντας Πεσσόα και Χάντκε (αντί για Ψαθά, όπως συνήθως συμβαίνει) σε μια επαρχιακή πόλη, κι άλλο να επιχορηγείς ακόμα και έξοχες παραστάσεις που όμως στην πρεμιέρα τους μπορούν και μαζεύουν όλη την κοσμική ή καλλιτεχνική Αθήνα. Η επιχορήγηση πρέπει να έχει τα στοιχεία της επιλογής και της ανάγκης, κι όχι της υποχρέωσης και της επαναληπτικότητας...
ΝΟΝΑ ΜΟΛΕΣΚΗ: Όσοι είδαν τη φιλοξενούμενη στον Τεχνοχώρο παραγωγή της Εταιρείας Θεάτρου Μνήμη από τα Χανιά, γνώρισαν ένα πολύ (μα πολύ!) ενδιαφέρον θεατρικό κείμενο του Πέτερ Χάντκε, το «Υπόγειο Μπλουζ», και έναν πολύ (μα πολύ!) καλό ηθοποιό, τον Μιχάλη Βιρβιδάκη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΑΚΗΣ: Τα Χανιά οφείλουν να τιμούν παρόμοιες προσπάθειες που κρατούν άσβεστη την προσφορά τους στον πολιτισμό της Κρήτης και της χώρας.
ΑΡΙΣΤΕΑ ΕΛΛΗΝΟΥΔΗ: Η Εταιρεία Θεάτρου Μνήμη είναι μια ομάδα με μόνιμη παρουσία και ποιοτική θεατρική προσφορά σε μια σχεδόν «ακριτική» περιφέρεια, στα Χανιά της Κρήτης.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΧΙΟΝΗΣ: Ήρθα με φοβερό τρακ. Φεύγω ενθουσιασμένος. Όλοι οι συντελεστές της παράστασης ήταν συγκλονιστικοί. Ένα νεκρό κείμενο μίλησε. Ευχαριστώ από καρδιάς.
ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ: Για λίγες μέρες και στο Θέατρο Κυκλάδων - Λευτέρης Βογιατζής είχαμε την τύχη να δούμε στην Αθήνα μια παραγωγή του χανιώτικου θιάσου Μνήμη του Μιχάλη Βιρβιδάκη, μια σκηνική «μίμησιν» των αγορεύσεων του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή των Ελλήνων την άνοιξη του 1932.