Σάββατο 30 Ιουλίου 2016

Η Γαλλική Σχολή του Πολιτισμού και της Παιδείας στη Χαλέπα Χανίων (Αναδημοσίευση)

Το αφιέρωμα στο χθες ενός εμβληματικού κτηρίου, στη Γαλλική Σχολή της Χαλέπας Χανίων, δημοσιεύτηκε στις "Διαδρομές" των Χανιώτικων νέων στις 30 Ιουλίου 2016.

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΙΔΑΚΗ
Ο κύβος ερρίφθη για τη Γαλλική Σχολή στη Χαλέπα. Η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου Κρήτης στη συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης εκφράστηκε θετικά επί της πρότασης του πρύτανη Βασίλη Διγαλάκη για τη δημιουργία λαογραφικού μουσείου, την ανακαίνιση των συνεδριακών αιθουσών και τη διαμόρφωση καφέ – εστιατορίου στο προαύλιο του κτηρίου.
Μια απόφαση που σηματοδοτεί μια νέα εποχή για ένα από τα εμβληματικότερα κτήρια της Χαλέπας το οποίο ταυτίστηκε ιστορικά με τη δράση της φημισμένης Γαλλικής Σχολής Καλογραιών του Τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως.
Με αφορμή τις τελευταίες -θετικές αναμφίβολα- εξελίξεις, οι “διαδρομές” γυρίζουν πίσω το ρολόι του χρόνου, σε μέρες όπου η Σχολή λειτουργούσε ως κοιτίδα Πολιτισμού και Παιδείας. Τότε που δεκάδες κορίτσια από τα Χανιά, την ενδοχώρα του Νομού, την υπόλοιπη Κρήτη αλλά ακόμα και την Αθήνα και το εξωτερικό, έκαναν τις γυμνασιακές τους σπουδές στη Γαλλική Σχολή.
Ξεναγοί μας σε αυτό το ταξίδι τα μέλη του Συλλόγου Αποφοίτων της Ελληνο-γαλλικής Σχολής Χανίων που συναντήσαμε την περασμένη Τετάρτη το βράδυ και μοιράστηκαν μαζί μας ιστορίες, μνήμες και συναισθήματα από το παρελθόν…
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ 131 ΧΡΟΝΩΝ
Αν και η Γαλλική Σχολή έχει ταυτιστεί στη συνείδηση των περισσοτέρων Χανιωτών κυρίως με την μεταπολεμική της δραστηριότητα και τη λειτουργία του Ιδιωτικού Γυμνασίου Θηλέων στο κτήριο της Χαλέπας, η ιστορία της ξεκινάει πολλά χρόνια πριν και συγκεκριμένα το 1852 όταν ιδρύεται το παράρτημα του Τάγματος του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως στα Χανιά.
Η πρώτη υποτυπώδης μορφή της Γαλλικής Σχολής -όπως επισημαίνει η Μαριέττα Ασημομύτη – Εκκεκάκη στο βιβλίο της “Η Γαλλική Σχολή Καλογραιών στη Χαλέπα (1852-1983)”- καταγράφεται το 1852 με την άφιξη των πρώτων αδελφών του Τάγματος στα Χανιά όπου αναλαμβάνουν τη μόρφωση παιδιών από καθολικές οικογένειες.
Στην πορεία του χρόνου η Σχολή θα λειτουργήσει με διάφορες μορφές (νηπιαγωγείο, δημοτικό, γυμνασιακές τάξεις, πλήρες γυμνάσιο, φροντιστήριο, παιδικός σταθμός και οικοτροφείο), ενώ η παρουσία της θα συνεχιστεί παρά τα μεγάλα, ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τα Χανιά και πολλές φορές σφραγίστηκαν από πολεμικές συγκρούσεις και αίμα.
Ορόσημο στη λειτουργία της αποτελεί το έτος 1895 όταν αγοράζεται από τις καλόγριες το ακίνητο στη Χαλέπα μετά από κοπιώδεις προσπάθειες για την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων.
Η Σχολή έχει διαρκώς ανοδική πορεία καθώς όλο και περισσότερα κορίτσια στέλνονται από τις οικογένειές τους σε αυτήν για να φοιτήσουν.
Ετσι μεταπολεμικά ξεκινάει η λειτουργία Γυμνασίου και το 1951 αποφοιτά η πρώτη ομάδα μαθητριών.
ΣΧΟΛΗ ΠΡΟΤΥΠΟ
«Στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και αρχές της δεκαετίας του ’60 υπήρχαν περίπου 150 με 200 μαθήτριες. Κάποιες ήταν εξωτερικές κάποιες ημι-εσωτερικές και κάποιες έμεναν μέσα στη Σχολή», εξηγεί η πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων της Ελληνο-γαλλικής Σχολής Χανίων Καίτη Γωνιωτάκη – Κουτρουμπά.
Η Σχολή ήταν ιδιωτική και οι οικογένειες πλήρωναν για τη μόρφωση των παιδιών τους. Ωστόσο, το πρόγραμμα και οι δραστηριότητες που πρόσφερε ήταν ισχυρό κίνητρο για τις οικογένειες να στείλουν τα κορίτσια τους για να μαθητεύσουν υπό την ευθύνη μιας ομάδας αφοσιωμένων στο εκπαιδευτικό τους έργο καθηγητών και καλογραιών.
«Σίγουρα ήταν ένα σχολείο ξεχωριστό και πρωτοπόρο. Κάναμε θέατρο, μουσική, γυμναστική, ενόργανη και ρυθμική, τένις, μπάσκετ κ.ά. Επίσης, πέρα από γαλλικά διδάσκονταν αγγλικά και ιταλικά. Κάναμε διακοσμητική και τεχνικά, μας παρέδιδαν μαθήματα καλής συμπεριφοράς και πηγαίναμε εκπαιδευτικές εκδρομές ακόμα και εκτός Χανίων. Οργανώναμε θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες[…]. Κι όλα αυτά 40 και 50 χρόνια πριν. Γι’ αυτό και κατά την άποψη πολλών η Ελληνογαλλική Σχολή αποτέλεσε ένα είδος ελεύθερου πανεπιστημίου», σχολιάζει η κα Γωνιωτάκη – Κουτρουμπά και προσθέτει: «Η προσευχή, η αγάπη, η συγχώρεση, ο σεβασμός, η πειθαρχία, η μελέτη, η αξία της αναγνώριση της καλύτερης, ήταν πράγματα που μας δυσκόλευαν τότε να κατανοήσουμε και να δεχθούμε, αλλά σήμερα διαπιστώνουμε ότι έτσι χτίζονται προσωπικότητες και διαμορφώνονται χαρακτήρες».
Η φήμη του σχολείου έφερνε μαθήτριες ακόμα και από την Αθήνα αλλά και το εξωτερικό όπως επισημαίνουν τα μέλη του Συλλόγου.
«Το σχολείο αυτό το έκανε ξεχωριστό το γεγονός ότι δεν έλειπε ποτέ ένας καθηγητής από τη θέση του, όλοι στην ώρα τους, λειτουργούσαν όλα ρολόι», αναφέρει η κα Τασούλα Κατσανεβάκη, ενώ σχετικά με το οικονομικό, η μαρτυρία μιας από τις παλαιότερες μαθήτριες, της κας Ρίτας Ναναδάκη, φωτίζει μια διαφορετική πτυχή: «Μιλάμε για ένα σχολείο αριστοκρατικό. Ωστόσο, μετά την Κατοχή στα παιδιά που δεν είχαν χρήματα για να φοιτήσουν τους έλεγαν να φέρουν ό,τι μπορούσαν από το σπίτι. Ετσι θυμάμαι το τραπέζι να είναι γεμάτο από φασόλια, φακές, κηπευτικά και άλλα τρόφιμα που είχαν φέρει παιδιά από οικονομικά ασθενέστερες οικογένειες».
«ΠΑΡΕ ΤΟ ΣΙΝΙΑΛΟ»
Ασφαλώς τόσο το γενικότερο κλίμα της εποχής όσο και στο γεγονός ότι την ευθύνη της Σχολής την είχαν οι καλόγριες του Τάγματος, επέβαλλαν στην καθημερινότητα του σχολείου τα αυστηρά ήθη, την πειθαρχία και την επιμέλεια στη μελέτη των μαθημάτων.
Το πλαίσιο που έθετε η Διεύθυνση αποτυπώνεται ανάγλυφα στον Κανονισμό λειτουργίας της Σχολής στο άρθρο 2 του οποίου διαβάζουμε: «Αι μαθήτριαι οφείλουν να έχουν απλούν παιδικόν κτένισμα. Ουδείς υπερβολικός και ανάρμοστος καλλωπισμός επιτρέπεται». Αντίστοιχα στο άρθρο άρθρο 10 σημειώνεται: «Αι μαθήτριαι της Σχολής επιμελούνται των κτιρίων και των σχολικών επίπλων της Σχολής. Πάσα φθορά συνεπάγεται τιμωρίαν και επανόρθωσιν. Οφείλουν επίσης να διατηρούν τας αίθουσας, διαδρόμους και αυλήν καθαρά. Ουδέποτε δε να ψεύδωνται, αλλά τουναντίον να καταβάλλουν φροντίδα να επαινήται η τάξις των».
Στο ίδιο πνεύμα και ο έλεγχος των επιδόσεων που δινόταν στις μαθήτριες και στον οποίο αξιολογούνταν και βαθμολογούνταν πέρα από τα μαθήματα, η ευγένεια, η σιωπή και η τάξις!
Οι δε τιμωρίες που επιβάλλονταν είχαν μια παιδαγωγική διάσταση όπως αναπολούν με χιουμοριστική διάθεση οι παλιές μαθήτριες.  «Επρεπε να μιλάμε όλες στη γαλλική γλώσσα κι αν δεν ξέραμε κάποια λέξη, έπρεπε να ρωτήσουμε κάποια καλόγρια», θυμάται η κα Γωνιωτάκη – Κουτρουμπά και συνεχίζει: «Οποια παρέβαινε τον κανόνα τότε η καλόγρια της έλεγε “πάρε το σινιάλο” που σηματοδοτούσε την επιβολή τιμωρίας. Αν όμως η μαθήτρια άκουγε κάποια συμμαθήτριά της να μιλάει ελληνικά έλεγε το ίδιο σε εκείνη κ.λπ. Στο τέλος αυτή που είχε “πάρει το σινιάλο”, έπαιρνε και την τιμωρία. Τι ήταν η τιμωρία; Να μάθουμε απ’ έξω αποσπάσματα λογοτεχνικά ή ποιήματα από τη γαλλική φιλολογία. Ξέρω να σας πω όλο τον Λαμαρτίνο απ’ έξω εξαιτίας αυτών των τιμωριών!».
ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΓΙΟΡΤΗΣ
Παρά όμως το αυστηρό πλαίσιο και τους κανονισμούς οι νεαρές μαθήτριες απολάμβαναν τη φοίτηση και τη διαμονή τους στη Σχολή.
«Μια χαρά περνούσαμε. Χορεύαμε, κάποιες καπνίζαν στα κρυφά και τα βράδια παίζαμε μαξιλαροπόλεμο, ενώ άλλες φορές ψάχναμε να διαβάσουμε κρυφά, πολλές φορές στα αποδυτήρια ή ακόμα και στις τουαλέτες, πικάντικα βιβλία με αισθηματικές ιστορίες που τα έφερναν οι εξωτερικές», θυμάται η κα Αριάδνη Νικάκη – Κουρνιδάκη ξετυλίγοντας τον μίτο των αναμνήσεων.
Η κα Μπέλα Κεχριμπάρη υπήρξε κι αυτή εσωτερική στη Σχολή: «Αισθανόμουν προνομιούχο τον εαυτό μου που ήμουν σε εκείνη τη Σχολή. Οι περιορισμοί και η αυστηρότητα δεν έπαιζαν ρόλο γιατί κάναμε πολλές διαβολιές όλες μαζί και νομίζω ότι με αυτό τον τρόπο ξεσπάγαμε», σημειώνει, ενώ η κα Στέλλα Χατζηδάκη – Μανουσάκη στην ανάμνηση της άφιξής της στη Σχολή, κάνει λόγο για παράδεισο: «Τρελάθηκα από την ομορφιά του περιβάλλοντος αλλά και την ευγένεια των καλογραιών. Πώς λοιπόν να μην νιώθουμε όμορφα μέσα σε μια τέτοια ατμόσφαιρα όσο αυστηρό κι αν ήταν το σχολείο; Πέραν αυτού μάθαμε πάρα πολλά πράγματα, από το πώς να συμπεριφερόμαστε, να τρώμε και να μιλάμε, μέχρι χορούς, κέντημα και πολλά άλλα εκτός από τα μαθήματα».
Οι σχέσεις με τους καθηγητές ήταν ιδιαίτερα καλές όπως θυμούνται οι απόφοιτες. «Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, όταν πάμε κάποια εκδρομή οι παλιές μας καθηγήτριες όπως οι κυρίες Παπαδερού και Σοφούλη έρχονται μαζί μας», σχολιάζει η κα Ειρήνη Παπαδάκη – Κωστουράκη.
ΣΧΕΣΕΙΣ ΖΩΗΣ
Οπως είναι λογικό η συμβίωση μέσα στον ίδιο χώρο, ειδικά για τα κορίτσια που ήταν εσωτερικές, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να αναπτυχθούν ισχυροί συναισθηματικοί δεσμοί ανάμεσα στις μαθήτριες.
«Μοιραζόμασταν τα πάντα. Υπήρχε η έννοια της αδελφότητας κάτι που κρατάει μέχρι και σήμερα», σημειώνει η κα Αριάδνη Νικάκη – Κουρνιδάκη και συνεχίζει με εξομολογητική διάθεση: «Προσωπικά όταν ήμουν μικρή δεν είχα αδέρφια και ζήλευα τις άλλες οικογένειες. Ομως νιώθω ευλογημένη γιατί για εμένα οι συμμαθήτριές μου υπήρξαν πραγματικά οικογένεια και αδελφές μου και σε όλες τις δύσκολες στιγμές της ζωής μου ήταν πάντα δίπλα μου».
Η κα Στέλλα Μαστορίδου υπογραμμίζει ότι οι φιλίες που αναπτύχθηκαν τότε διατηρούν μέχρι σήμερα την ουσία τους: «Οταν βρισκόμαστε μαζί είναι σαν να βγήκαμε χθες από το σχολείο. Νιώθουμε τέτοια ευχαρίστηση που είναι σαν να είμαστε με την οικογένειά μας», αναφέρει, ενώ η κα Χριστίνα Κουλάκη σημειώνει ότι η Γαλλική Σχολή δεν υπήρξε μόνο ένα σπουδαίο σχολείο, ξεχωριστό λόγω των καθηγητών του, των καλογραιών και του εξαιρετικού περιβάλλοντος, αλλά κι ένας χώρος Πολιτισμού και Παιδείας όπου μέσα σε αυτό σφυρηλατήθηκαν φιλίες και σχέσεις μιας ζωής.
«Δεν είναι τυχαίο ότι ο Σύλλογος Αποφοίτων δημιουργήθηκε το 2003 κι ενώ είχαμε τελειώσαμε το Γυμνάσιο από το 1962. Φανταστείτε τι δυνατά συναισθήματα υπήρχαν για να δημιουργηθεί αυτός ο Σύλλογος τόσα χρόνια μετά. Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα», υπογραμμίζει η κα Γωνιωτάκη – Κουτρουμπά.
ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΦΙΝΑΛΕ
Κι όμως παρά την εξαιρετική του φήμη οι τίτλοι τέλους για το Ιδιωτικό Γυμνάσιο Θηλέων Χαλέπας έμελλε να πέσουν απρόσμενα για τις τότε μαθήτριες το 1966.
Σε αυτό συνέβαλλαν οι οικονομικές δυσχέρειες που αντιμετώπισε το Σχολείο αλλά κυρίως -σύμφωνα με Μαριέττα Ασημομύτη – Εκκεκάκη- η έλλειψη ανανέωσης του προσωπικού στο χανιώτικο παράρτημα της Μονής του Αγίου Ιωσήφ της Εμφανίσεως.
Σε κάθε περίπτωση το νέο έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία για τις νεαρές μαθήτριες: «Το 1966 ήμουν στην προτελευταία τάξη. Θυμάμαι επικρατούσε θλίψη. Επρεπε να αποχωριστούμε τις φίλες μας, τους καθηγητές αλλά και τις καλόγριες που μας είχαν προσφέρει τόσα πολλά. Επίσης, το γεγονός ότι έκλεισε το σχολείο με ανάγκασε να πάω σε ένα άλλο -ιδιωτικό- Γυμνάσιο και τότε κατάλαβα πόσο σημαντική ήταν η Γαλλική Σχολή», τόνισε η κα Μαριάνθη Παπαδάκη.
«Επεσε ο ουρανός και μας πλάκωσε. Δεν το πιστεύαμε…», σημείωσε η κα Μαρία Ανδρεδάκη – Μπουρδαντωνάκη, ενώ η κα Νίνα Δασύρα συμπλήρωσε: «Μείναμε ξεκρέμαστες. Ηταν ένα σχολείο που δεν υπήρχε άλλο. Ηταν ένα σχολείο κόσμημα. Γι’ αυτό κι εγώ θεωρώ όπως και άλλες κοπέλες που φοίτησαν εκείνη την εποχή ότι θα ήταν καλό να επανιδρυθεί η Γαλλική Σχολή».
Μετά το ’66 αν και το Γυμνάσιο έκλεισε η Γαλλική Σχολή θα συνεχίσει να υπάρχει ως φροντιστήριο γαλλικών, ενώ λειτουργεί ακόμα παιδικός σταθμός και νηπιαγωγείο. Το οριστικό τέλος της πολυετούς παρουσίας της Γαλλικής Σχολής ήρθε τελικά το 1983 όταν το ιστορικό κτήριο στη Χαλέπα πωλείται με σκοπό να στεγαστεί εκεί το υπό ίδρυση Πολυτεχνείο Κρήτης.
Από τη συζήτηση με τα μέλη του Συλλόγου Αποφοίτων δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα σχόλια για τις τελευταίες εξελίξεις και την πρόταση του πρύτανη κ. Διγαλάκη για τη δημιουργία λαογραφικού μουσείου.
Πολλές εκφράζονται θετικά: «Νομίζω ότι η Γαλλική Σχολή εκτός από γνώσεις μας έδωσε πολιτισμό. Γι’ αυτό είμαι πολύ χαρούμενη για την πρόταση να γίνει Λαογραφικό Μουσείο γιατί θεωρώ ότι είναι μια συνέχεια του παρελθόντος σε έναν χώρο όπου προσφέρθηκε για πολλά χρόνια Παιδεία και Πολιτισμός», σχολιάζει η κα Ουρανία Μπαρμποπούλου – Λουπάση.
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές - 30/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/i-galliki-scholi-tou-politismou-ke-tis-pedias/

“Φως” σε πτυχές της ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησης του Ελευθερίου Βενιζέλου, σε βιβλιοπαρουσίαση στη Χαλέπα

Το βράδυ της Παρασκευής 29 Ιουλίου παρουσιάστηκε στο Ιδρυμα "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" το βιβλίο: «Ελευθέριος Βενιζέλος. Η διαμόρφωση της πολιτικής σκέψης του: ιδεολογικές αφετηρίες και επιρροές». Το σχετικό ρεπορτάζ του Δημήτρη Μαριδάκη το αναδημοσιεύουμε από τον ιστότοπο των "Χανιώτικων νέων".

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΙΔΑΚΗ
Κρητικός επαναστάτης και συγχρόνως αστός εκσυγχρονιστής, μεταρρυθμιστής και οπαδός της μεγάλης ιδέας, αλλά και πολιτικός του ιδιώνυμου, ο Ελευθέριος Βενιζέλος υπήρξε μια κορυφαία πολιτική προσωπικότητα με φιλελεύθερη ιδεολογία που έζησε σε μια εποχή μεγάλων διαιρέσεων και κοσμοϊστορικών γεγονότων και στην οποία άφησε ανεξίτηλα την πολιτική του σφραγίδα.
Αυτό επεσήμανε, μεταξύ άλλων, η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Έρευνας και Θρησκευμάτων και καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου Σία Αναγνωστοπούλου κατά την παρουσίαση του συλλογικού τόμου «Ελευθέριος Βενιζέλος. Η διαμόρφωση της πολιτικής σκέψης του: ιδεολογικές αφετηρίες και επιρροές» που πραγματοποιήθηκε στο Εθνικό Ίδρυμα «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος».
Το βιβλίο αποτελεί συνέκδοση του Εθνικού Ιδρύματος «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» και του Ιδρύματος της Βουλής για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία και συγκεντρώνει κείμενα που φωτίζουν πτυχές της ιδεολογικής και πολιτικής συγκρότησης του μεγάλου Κρητικού πολιτικού.
ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ
Η κα Αναγνωστοπούλου χαρακτήρισε τον Βενιζέλο ως «δραματικό πολιτικό» καθώς –όπως είπε- έζησε σε μια εποχή μετάβασης και άντεξε στις μεγάλες προκλήσεις και δυσκολίες του καιρού του.
«Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ήταν ένας φιλελεύθερος πολιτικός που προώθησε την αστική δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα και παράλληλα έδωσε έμφαση στο κράτος πρόνοιας», σημείωσε η κα Αναγνωστοπούλου ενώ υπογράμμισε ακόμα τη συμβολή του στην οικοδόμηση του νέου ελληνικού πολιτισμού.
Επεσήμανε ακόμα ότι ο Βενιζέλος δεν φοβήθηκε τις συγκρούσεις που σημάδεψαν την εποχή του και υπογράμμισε ότι το σαφές ιδεολογικό πλαίσιο μέσα από το οποίο αντιλαμβάνονταν και ερμήνευε την πολιτική και κοινωνική συγκυρία.
Η κα Αναγνωστοπούλου σημείωσε δε ότι αυτό το ιδεολογικό πλαίσιο δεν επέτρεψε στον Βενιζέλο να “συνομιλήσει” με το εργατικό κίνημα και να κατανοήσει την καθοριστική επιρροή της Οκτωβριανής Επανάστασης στη διεθνή πολιτική σκηνή και την κοινωνία του 20ου αιώνα. Ωστόσο, επεσήμανε ότι ο Βενιζέλος ως μεγάλη πολιτική προσωπικότητα άφησε μια σημαντική πολιτική κληρονομιά για τον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε και αντεπεξήλθε στις συγκρούσεις που σφράγισαν την εποχή του.
ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΗΣ
Ο βουλευτής Επικρατείας και καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρος Φορτσάκης χαρακτήρισε τον Βενιζέλο «ρηξικέλευθο οραματιστή και πραγματιστή».
Ο κ. Φορτσάκης υπογράμμισε την καθοριστική συμβολή που έπαιξε στη διαμόρφωση της ιδεολογίας του Ελευθερίου Βενιζέλου το γεγονός ότι ανδρώθηκε στο επαναστατικό της Κρήτης εκείνης της εποχής το οποίο σημαδεύτηκε από τον πόθο για την ελευθερία.
Εξίσου σημαντικά στοιχεία, όπως τόνισε ο κ. Φορτσάκης, ήταν η νομική παιδεία την οποία έλαβε ο Βενιζέλος και η οποία τον βοήθησε να προχωρήσει αργότερα σε σημαντικές νομοθετικές και θεσμικές παρεμβάσεις, η γλωσσομάθειά του που του επέτρεψε να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις και η καλή γνώση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και ιδίως του Θουκυδίδη και του Αριστοτέλη.
«Παράλληλα, ο Βενιζέλος δέχθηκε έντονες επιρροές από το πολιτικό ρεύμα του φιλελευθερισμού, ενός όμως φιλελευθερισμού που δεν ταυτίζονταν με μια αχαλίνωτη αγορά αλλά με την κατοχύρωση των ατομικών ελευθεριών, ενώ τον χαρακτήριζε ο κοινωνικός ριζοσπαστισμός με την έννοια της μέριμνας για κοινωνικά, οικονομικά κ.λπ. αδύνατους», σημείωσε ο κ. Φορτσάκης.
ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
Η καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου και πρ. Βουλευτής Αντιγόνη Λυμπεράκη, υπογράμμισε την ικανότητα διεισδυτικής ανάλυσης που είχε ο Βενιζέλος και η οποία του επέτρεπε να κατανοεί τις αλλαγές που συντελούνταν στην εποχή του και να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις.
«Ο Βενιζέλος των χρόνων της νίκης δεν χρειάζεται καμία υποστήριξη. Αυτός που είναι πιο χρήσιμος για εμάς σήμερα είναι ο Βενιζέλος των δεκαετιών ’20-’30 που έπρεπε με τα υλικά της καταστροφής να χτίσει μια νέα Ελλάδα. Αυτός ο Βενιζέλος είναι χρήσιμος, που κατάφερε να δει πέρα από το δράμα και τον πόνο, την ευκαιρία να φτιάξει ένα νέο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό αφήγημα», επεσήμανε η κα Λυμπεράκη, ενώ αναφερόμενη στα βασικά στοιχεία της ιδεολογίας του Βενιζέλου έκανε λόγο για τον φιλελευθερισμό, την εξωστρεφή και φιλοευρωπαϊκή αντίληψή του.
ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ
Ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και πρ. υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης στην ομιλία του υποστήριξε ότι ο Βενιζέλος δεν χαρακτηρίζονταν ούτε ήταν περιχαρακωμένος σε ένα ιδεολογικό πλαίσιο.
«Ο Βενιζέλος δεν είχε κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία. Ούτε χαρακτήριζε το κόμμα του το ιδεολογικό “μπετόν αρμέ” που βλέπουμε και σήμερα σε κόμματα. Ο Βενιζέλος είχε μια μεγάλη παιδεία και φιλοσοφική κατάρτιση και σίγουρα είχε την ικανότητα να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις. Αυτό, όμως, που καθόρισε την πορεία του δεν ήταν η ιδεολογία του αλλά η βαθιά πίστη και η αγωνία του για την ανόρθωση της πατρίδας», ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο κ. Χριστοδουλάκης και πρόσθεσε την έμφαση που έδινε σε όλη του την πολιτική διαδρομή ο Βενιζέλος στο να συμμετέχει η Ελλάδα ενεργά στις διεθνείς πολιτικές εξελίξεις και να υπάρχει εσωτερικά οικονομική ανάπτυξη και κοινωνική συνοχή.
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΑΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο γενικός διευθυντής Ιδρύματος «Ελευθερίου Βενιζέλου» Νίκος Παπαδάκης, μιλώντας στους δημοσιογράφους, τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι μέσα από το βιβλίο αναδεικνύεται η ακράδαντη πίστη του Βενιζέλου στον φιλελευθερισμό, μια πίστη συνδεδεμένη με την εθνική αποκατάσταση της Ελλάδας.
Ο κ. Παπαδάκης επεσήμανε ακόμα ότι ο ίδιος ο Βενιζέλος τοποθετούσε τον εαυτό του στο ριζοσπαστικό ρεύμα, ενώ υπογράμμισε τις έντονες επιρροές που είχε δεχθεί ο μεγάλος Κρητικός πολιτικός από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και τη γαλλική επανάσταση.
(Αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα νέα web - 30/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/fos-se-ptiches-tis-ideologikis-ke-politikis-sigkrotisis-tou-eleftheriou-venizelou/

Στην πατρική οικία του Μίκη Θεοδωράκη στον Γαλατά η έναρξη του τριήμερου φεστιβάλ

Πλήθος κόσμου, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του Δήμου Χανίων, ανταποκρίθηκε την Παρασκευή 29/7/2016 στο κάλεσμα του Δήμου Χανίων και του Παγκρήτιου Σύλλογου «Φίλων Μίκη Θεοδωράκη», δίνοντας το παρόν στην πατρική οικία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη στο Γαλατά στο πλαίσιο της έναρξης του τριήμερου Φεστιβάλ εκδηλώσεων, που πραγματοποιείται αυτό το διάστημα στην πόλη μας και είναι αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη.
Στο πλαίσιο της σεμνής τελετής οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να ευχηθούν στον Μ. Θεοδωράκη για τη συμπλήρωση των ενενήντα ένα του χρόνων, καθώς και να του στείλουν το δικό τους μήνυμα, μέσω της ειδικής φόρμας “Στέλνουμε το μήνυμά μας στον Μ. Θεοδωράκη”, με προσωπικές εμπειρίες, αναμνήσεις, γεγονότα ή ακόμα και μηνύματα αγάπης προς τον μουσικοσυνθέτη.
Ο Δήμαρχος Χανίων, Τάσος Βάμβουκας, καλωσόρισε τους δεκάδες συμπολίτες μας στην πατρική οικία «του παγκόσμιου Έλληνα, Κρητικού και Χανιώτη μουσικοσυνθέτη, Μίκη Θεοδωράκη, του δικού μας Μίκη», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, ευχόμενος ο τιμώμενος να αποτελεί για πολλά ακόμη χρόνια φωτεινό φάρο και πηγή έμπνευσης για όλους.
«Στον χώρο, που βρισκόμαστε, στοχεύουμε να στεγάσουμε δραστηριότητες, που θα διατηρούν, θα αναδεικνύουν και θα προβάλλουν το σπουδαίο έργο τον Μίκη και Γιάννη Θεοδωράκη στις παρούσες αλλά και στις μελλοντικές γενιές. Πριν λίγο καιρό τον Ιούνιο δώσαμε την υπόσχεση κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων αναγόρευσης του Μίκη Θεοδωράκη σε επίτιμο δημότη μας να ανταποκριθούμε ως κοινωνία των Χανίων, ως κοινωνία της Κρήτης στο μεγάλο καθήκον να προβάλλουμε το σπουδαίο έργο του μεγάλου μας μουσικοσυνθέτη στο διηνεκές», επεσήμανε κατά την τοποθέτηση του ο κ. Βάμβουκας, προσθέτοντας ότι χάρη στις ενέργειες τόσο της παρούσας δημοτικής αρχής όσο και των προηγούμενων η συγκεκριμένη οικία θα αποτελέσει μουσειακό – εκθεσιακό χώρο, παρέχοντας τη δυνατότητα στους ερευνητές του μέλλοντος να έχουν πρόσβαση στο πολύτιμο αυτό έργο, η ψηφιοποίηση του οποίου με τη χρήση νέων τεχνολογιών προωθείται από τον Δήμο Χανίων, σε συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης και άλλα εκπαιδευτικά ιδρύματα του τόπου.
Από την πλερά της η Αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Βαρβάρα Περράκη, επεσήμανε ότι οι εκδηλώσεις για τον Μίκη Θεοδωράκη είναι γεγονός και σταθερή αναφορά στις καλοκαιρινές εκδηλώσεις του Δήμου Χανίων, καθώς με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσουμε και διαδίδουμε τις μεγάλες αξίες του πολιτισμού μας. Μάλιστα, η κα. Περράκη τόνισε ότι οι φετινές εκδηλώσεις δίνουν έμφαση στην καλλιτεχνική σχέση του Μίκη με τον αδερφό του Γιάννη, δίνοντας την ευκαιρία στο χανιώτικο κοινό να γνωρίσει καλύτερα το έργο τους.
Στην πορεία των προσπαθειών αναφορικά με τη δημιουργία του Μουσείου αναφέρθηκε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων “Μίκη Θεοδωράκη”, Γεώργιος Αγοραστάκης. Αναφερόμενος μάλιστα ο κ. Αγοραστάκης στα μηνύματα του κόσμου για τον Μ. Θεοδωράκη γνωστοποίησε ότι αυτά θα συγκεντρωθούν σε ένα ηλεκτρονικό βιβλίο, που θα επιδοθεί στον ίδιο τον Μίκη Θεοδωράκη αλλά και θα συμπεριληφθεί στο υλικό, που πλαισιώνει τη λειτουργία του Μουσείου Μίκη και Γιάννη Θεοδωράκη.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης η μπάντα της 5ης Μεραρχίας απέδωσε γνωστά έργα του μουσικοσυνθέτη, ενώ η βραδιά πλαισιώθηκε και από προβολή βίντεο.
Το Φεστιβάλ συνεχίζεται σήμερα, Σάββατο 30 Ιουλίου, στις 21.00, στην Ανατολική Τάφρο με μουσικό αφιέρωμα σε τραγούδια, που έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη. Τα τραγούδια θα ερμηνεύσουν η Ερωφίλη, Κώστας Θωμαϊδης και Ελισάβετ Βερούλη σε ενορχηστρώσεις του Γιώργου Σαλτάρη. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν στις 31 Ιουλίου, στις 21.00, στο Θέατρο της Ανατολικής Τάφρου όπου ο Στέφανος Κορκολής μαζί με τη Σοφία Μανουσάκη θα παρουσιάσουν σε παγκόσμια πρώτη το Μαουτχάουζεν σε μεταγραφή για πιάνο. Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν για την ενίσχυση του «Ορίζοντα».
(Αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα νέα web - 30/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/stin-patriki-ikia-tou-miki-theodoraki-ston-galata-i-enarxi-tou-triimerou-festival-fotografies/

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2016

Αλληλεγγύη

Μέσα  στα χρόνια της οικονομικής κρίσης έχουν αναπτυχθεί σημαντικές δομές και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης.
Μια  από αυτές το Κοινωνικό Ιατρείο - Φαρμακείο Χανίων στο οποίο είχαμε προσφάτως κάνει ειδική αναφορά.
Μια άλλη το Κύτταρο Χαλέπας το οποίο ετοιμάζεται για το 5ο του καλλιτεχνικό φεστιβάλ.
Μία ακόμη, το Κοινωνικό Φροντιστήριο για το οποίο ξεκίνησαν χθες οι εγγραφές και με την ευκαιρία δόθηκε συνέντευξη Τύπου στα τοπικά ΜΜΕ. Φέτος, τριάντα παιδιά από οικονομικά αδύναμες οικογένειες θα μπορούν να παρακολουθήσουν δωρεάν φροντιστηριακά μαθήματα.
Αυτές οι δράσεις όχι μόνο είναι πολύτιμες μέσα στην εποχή της οικονομικής κρίσης, αλλά ανοίγουν δρόμους για μια διαφορετική συνείδηση μέσα στο μέλλον. Γιατί, αν θέλουμε μια πιο όμορφη και δίκαιη κοινωνία, αυτή την κοινωνία πρέπει πάνω και πρώτα απ’ όλα να τη κτίσουμε εμείς. Με τον σεβασμό στη διαφορετική άποψη, με την αλληλεγγύη μας προς τον συνάνθρωπο που έχει ανάγκη, με το να χαράξουμε “γέφυρες αλληλεγγύης” και να γκρεμίσουμε τα “τείχη” που υψώνονται στην εποχή του ατομικισμού και του ανταγωνισμού.
Ευτυχώς, κάποιοι δεν μένουν στη θεωρία αλλά εννοούν να κάνουν πράξεις φέρνοντας στο νου τη σοφή ρήση του Γκάντι: “Γίνε εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο”.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 29/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/allilengii-4/

Πέμπτη 28 Ιουλίου 2016

Οι εξουσίες, η χειραγώγηση και το κακό (Αναδημοσίευση)

Το παρακάτω άρθρο του Γιώργου Σταματόπουλου δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" στις 25/7/2016.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
Η χειραγώγηση είναι το μεγαλύτερο όπλο των εξουσιών, οι οποίες έχουν φροντίσει να ᾽χουν γι' αυτό τους κολαούζους των, απαραίτητους για την προώθηση των σκοπών τους και την ανάπτυξη της δουλείας των χειραγωγούμενων. Ετσι θα ντύνεστε, αυτά θα γράφετε και ᾽κείνα θα διαβάζετε, αυτές τις τροφές θα τρώτε, εκεί και αλλού θα διασκεδάζετε, ταξιδέψτε όπου θέλετε, ερωτευτείτε όποιον και όποια θέλετε και πάει λέγοντας.
Δυσφορούν πολλοί και αντιτείνουν ότι δεν έχουν έτσι τα πράγματα, ότι είναι υπερβολές όλα αυτά· έχουν -λένε- την ελευθερία της επιλογής σε ό,τι πράττουν, ουδείς τους καταναγκάζει, έχουν ποικιλία στις επιθυμίες τους και τις επιλογές αυτές. Ξεχνάνε εύκολα το Χόλιγουντ, την TV, τα γραφεία ταξιδίων, τους κριτικούς λογοτεχνίας, τους πληρωμένους έρωτες, τις πολυεθνικές που προωθούν τα μεταλλαγμένα προϊόντα (τους κολαούζους του συστήματος που λέγαμε).
Μακάρι να είχαμε ελεύθερη βούληση· άλλοι, δυστυχώς, καθορίζουν τη σκέψη μας και τη συμπεριφορά μας -κι έτσι διατηρείται η συνοχή των κοινωνιών, η απίσχνανση εξεγερτικών διαθέσεων, έτσι καταλήγουμε ομοιόστατοι και ομοιοπαγείς. Ας μη δυσφορούμε μ' αυτή τη διαπίστωση· καλύτερα θα ήταν να το ξανασκεφτούμε και, αν είναι δυνατόν, να αποβάλουμε τον θηριώδη ξερολισμό μας, τον αχαλίνωτο εγωισμό και τις τάσεις κυριαρχίας. Βεβαίως οι τελευταίες δεν εξορίζονται εύκολα, είναι βαθιά ριζωμένες μέσα στον καθένα.
Μη λησμονούμε και τούτο, όσο κι αν πονάει πολλούς: «Θεμέλιος λίθος της κοινωνίας δεν είναι ούτε οι ευγενικές ιδιότητες ούτε τα αγαθά αισθήματα -αν και εγγενή στον άνθρωπο- ούτε οι αληθινές αρετές που μπορεί να αποκτηθούν με τη δύναμη του Λόγου και την αυταπάρνηση.
«Οι κοινωνίες θεμελιώνονται πάνω σε ό,τι θεωρείται γενικώς κακό, τόσο σε ηθικό όσο και σε υλικό επίπεδο -αυτή είναι η βασική αρχή που μας κάνει κοινωνικά πλάσματα, η σταθερή βάση, η ψυχή και το στήριγμα όλων ανεξαιρέτως των δεξιοτήτων και επαγγελμάτων. Εκεί πρέπει να αναζητήσουμε την πραγματική ρίζα όλων των τεχνών κι όλων των επιστημών. Αν το κακό εξαφανιζόταν, την ίδια στιγμή η κοινωνία θα αφανιζόταν ή θα διαλυόταν εντελώς». (Bernard Mandeville, «Περί της φύσης της κοινωνίας», εκδόσεις «Ροές»).
Ολα τούτα τα ενοχλητικά ο ευφυής και ξιφήρης Μαρξ τα έχει περιλάβει στο έργο του (έχουμε ξαναγράψει για το «Εγκώμιο του εγκλήματος», μια απολαυστική εργασία του Μαρξ, προφανώς σαν ένα προκλητικό αλλά χαρούμενο διάλειμμα στην ογκώδη εργασία του).
Δεν λέω ότι το κακό είναι εγγεγραμμένο στον άνθρωπο· φανερώνεται και εκδιπλώνεται συχνά όμως και χρειάζεται τιτάνιος αγώνας για τη συγκράτησή του. Οι εξουσίες χαίρονται για την άνθησή του, διότι αρπάζουν την ευκαιρία να εκμεταλλευτούν την αδυναμία των κοινωνιών να το αποβάλουν μόνες τους από την καθημερινότητά τους. Φροντίζουν μάλιστα για τη διαιώνισή του (με τους κολαούζους και λοιπά).
Λίγη μετριοφροσύνη θα μπορούσε να κατευνάσει τον θυμό μας, να μας απαλλάξει από την εχθρική διάθεση προς οποιονδήποτε και οτιδήποτε θεωρούμε ότι μας ενοχλεί. Υπάρχει άπειρος κόσμος πέρα από το καλό και το κακό, χρειάζεται, όμως, να βρούμε τις θύρες που οδηγούν σ' αυτόν.
Τέλος πάντων, εδώ, τώρα, μπορούμε να μετριάσουμε ό,τι έχουμε ονοματίσει ως κακό. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί εάν μάθουμε να ακούμε· θα είναι μια καλή αρχή για κάποιον εξανθρωπισμό. (Πιττακός: χαλεπόν εσθλόν έμμεναι - δύσκολο να ᾽σαι καλός).
(Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών - 25/7/2016)
Link: https://www.efsyn.gr/arthro/oi-exoysies-i-heiragogisi-kai-kako

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

ΕΝΦΙΑλτης

Ο εφιάλτης του Εν.Φ.Ι.Α. επιστρέφει. Μπορεί το Υπουργείο Οικονομικών να προχώρησε σε καθησυχαστικές διευκρινίσεις, όπως ότι ο συνολικός λογαριασμός θα είναι στο ίδιο επίπεδο με πέρυσι, αλλά η ουσία είναι ότι η τσέπη των πολιτών είναι σε χειρότερο επίπεδο από πέρυσι.
Ο συνδυασμός φορολογίας, Εν.Φ.Ι.Α. και τελών σε λογαριασμούς και Φ.Π.Α. σε βασικά καταναλωτικά αγαθά, έχει “ξεζουμίσει” την κοινωνία.
Οι δε υποσχέσεις για κατάργηση του Εν.Φ.Ι.Α. έχουν -προς το παρόν τουλάχιστον- την ίδια τύχη που είχαν οι υποσχέσεις για κατάργηση των μνημονίων. Ο Εν.Φ.Ι.Α. παραμένει, λοιπόν, εφιάλτης για τα νοικοκυριά.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 27/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/enfialtis-2/

Τρίτη 26 Ιουλίου 2016

Σχεδιασμοί για δημιουργία ελεύθερων χώρων στον Δήμο Πλατανιά

Αλλαγές στην περιοχή του Πλατανιά με καθαίρεση του υφιστάμενου γηπέδου και των περιφράξεών του, ενοποίηση του χώρου με το λιμάνι και αποκατάσταση του αιγιαλού, αλλά και με δημιουργία περισσότερων ελεύθερων χώρων, προβλέπει ο στρατηγικός σχεδιασμός για την τουριστική ζώνη.
Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Δήμου Πλατανιά, η εκπόνηση «ενός ολοκληρωμένου στρατηγικού σχεδιασμού (Masterplan) για την ανάπλαση και τον βιοκλιματικό σχεδιασμό της περιοχής της Δημοτικής Κοινότητας (Δ.Κ.) Πλατανιά» εντάσσεται στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών της δημοτικής αρχής, «για αισθητική αναβάθμιση του δημόσιου χώρου και βελτίωση της προσβασιμότητας και της ποιότητας ζωής κατοίκων και επισκεπτών στην τουριστική ζώνη του Δ. Πλατανιά».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, «στο πλαίσιο αυτό, με πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής πραγματοποιήθηκε την περασμένη Τετάρτη 20 Ιουλίου, συνάντηση στο Δημαρχείο του Πλατανιά με τοπικούς φορείς της περιοχής, για την παρουσίαση από πλευράς του Δήμου του προσχεδίου της αρχιτεκτονικής μελέτης του υποέργου με τίτλο: “Διαμόρφωση πλατείας και εσωτερικού δρόμου στην περιοχή του γηπέδου της Δ.Κ. Πλατανιά”».
Στη συνάντηση, στην οποία έδωσαν, μεταξύ άλλων, το παρών ο δήμαρχος Πλατανιά Γιάννης Μαλανδράκης, ο Γενικός Γραμματέας του Δήμου Γαβριήλ Κουρής, ο πρόεδρος της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης Πέτρος Μαρινάκης, ο πρόεδρος της Δ.Κ. Πλατανιά Θρασύβουλος Μαράκης, εκπρόσωποι από τον Σύλλογο Επιχειρηματιών Πλατανιά «ο Ιάρδανος», από τον Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Σύλλογο Πλατανιά, κ.α., παρουσιάστηκαν από τους αναδόχους μελετητές οι στόχοι, οι προδιαγραφές και τα οφέλη του έργου.
Ταυτόχρονα, σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο δήμαρχος Γιάννης Μαλανδράκης «έκανε σαφές ότι βούληση του Δήμου είναι, μόλις ληφθούν οι αναγκαίες αδειοδοτήσεις/εγκρίσεις, να αναζητηθεί άμεσα χρηματοδοτικό πρόγραμμα για την ένταξη και χρηματοδότηση του έργου ώστε στη συνέχεια να εκτελεστεί το έργο και να διαμορφωθεί στην περιοχή που βρίσκεται σήμερα το γήπεδο του Πλατανιά –το οποίο ειρήσθω εν παρόδω έχει χαρακτηριστεί παράνομο από το Κράτος και έχει εκδοθεί πρωτόκολλο διοικητικής αποβολής από τη συγκεκριμένη θέση με το Δήμο να καλείται να πληρώσει ένα πολύ σημαντικό ποσό ως πρόστιμο – ένας πρότυπος κοινόχρηστος/δημόσιος χώρος που θα αποτελεί το σημείο κοινωνικής, πολιτιστικής, αθλητικής και περιβαλλοντικής αναφοράς για την περιοχή της κοινότητας Πλατανιά αλλά και για όλο το Νομό Χανίων».
ΣΤΟΧΟΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, οι στόχοι της προτεινόμενης ανάπλασης είναι:
1. η δημιουργία ενός πρότυπου κοινόχρηστου/δημόσιου χώρου (πλατείας) που θα αποτελεί σημείο κοινωνικής και πολιτιστικής αναφοράς της κοινότητας Πλατανιά και ο οποίος θα εξασφαλίζει ελεύθερους χώρους για ψυχαγωγία και αναψυχή, για παιχνίδι και δημιουργική δραστηριότητα, για αθλητισμό και πολιτιστικές δραστηριότητες για όλες τις ηλικίες και για όλες τις εποχές του χρόνου.
2. η αποκατάσταση του περιβάλλοντος και η αισθητική αναβάθμιση της περιοχής (καθαίρεση του γηπέδου, αποκατάσταση αιγιαλού, κλπ).
3. η βιοκλιματική αναβάθμιση της περιοχής μελέτης με αύξηση του πρασίνου και της σκίασης στα σημεία παρέμβασης.
4. η βελτίωση της προσβασιμότητας των πολιτών που έχουν πρόβλημα κινητικότητας (ΑμεΑ, υπερήλικες, μητέρες με βρεφικά αμαξίδια) – ασφάλεια των δραστηριοτήτων γα όλες τις ηλικίες.
ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ
Η πρόταση ανάπλασης περιλαμβάνει:
•Στο βόρειο τμήμα (προς τη θάλασσα):
-Καθαιρείται το γήπεδο με τις περιφράξεις του και τα κτίσματα του και έτσι ενοποιείται ο χώρος με το λιμάνι καθώς ενώ αποκαθίσταται και ο αιγιαλός.
-Διαμορφώνεται υπαίθριο γυμναστήριο (280 τ.μ) και παιδική χαρά (460 τ.μ.) με όργανα προσβάσιμα και σε ΑμεΑ. Δημιουργούνται επίσης στεγασμένα καθιστικά με φύτευση.
-Στις υπάρχουσες κερκίδες πίσω από το σχολείο διαμορφώνεται θεατράκι 250-300 ατόμων και σκηνή, με παράλληλη κατασκευή συντριβανιού.
-Ανατολικά προτείνεται η κατασκευή Γηπέδου Ποδοσφαίρου 5Χ5 και νέο μικρό κτίριο επιφάνειας 100 τ.μ. με χρήση αποδυτηρίων, γραφείου και κυλικείου. Η διέλευση των οχημάτων θα είναι ελεγχόμενη.
•Στο νότιο τμήμα (προς την Παλαιά Εθνική Οδό):
-Ο υφιστάμενος χώρος στάθμευσης δίπλα από το κοινοτικό κατάστημα διευρύνεται και αποκτά διαφορετική είσοδο και έξοδο και διαμορφώνεται ο χώρος του μνημείου με καθιστικά φωτισμό και φύτευση.
-Το παρκάκι στο νότιο όριο της περιοχής αξιοποιείται και ενοποιείται με τις δημόσιες τουαλέτες οι οποίες ανακαινίζονται.
(Χανιώτικα νέα web - 25/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/schediasmi-gia-katheresi-tou-gipedou-ke-perissoterous-eleftherous-chorous-apo-ton-dimo-platania/

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2016

Επιχειρηματικότητα

Ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας αλλά και της “απασχόλησης” αποτελεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η επιχειρηματικότητα, μικρομεσαία ή μεγάλη. Εάν κάποτε η πλειονότητα των νέων ήλπιζε σε διορισμό στο Δημόσιο, τώρα πια η απασχόληση εστιάζεται στον ιδιωτικό τομέα. Μέσα από αυτόν ανοίγονται θέσεις εργασίας. Σε αυτόν απευθύνονται χιλιάδες νέοι που ψάχνουν δουλειά. Στην Κρήτη, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, τα επαγγέλματα αλλά και οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με τον τουρισμό, απασχολούν -έστω εποχιακά- πολλούς νέους και νέες. Στα Χανιά και σε όλο το νησί, όποτε ανοίγουν μεγάλες και καλές ξενοδοχειακές μονάδες, αλλά και νέες εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε διάφορους τομείς (μεταποίηση, τεχνολογία κ.ά.) ανοίγουν και θέσεις εργασίας. Αυτή η υγιής επιχειρηματικότητα συντελεί στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής αποτελεί το πεδίο πάνω στον οποίο κτίζεται ο μελλοντικός κόσμος όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού. Ομως, η εξοντωτική φορολογία σε συνδυασμό με ιδεοληψίες του παρελθόντος, δημιουργούν αντίξοες συνθήκες και σε αυτόν τον τομέα με τον κύμα φυγής, νέων ανέργων, από την Ελλάδα στο εξωτερικό να συνεχίζεται. Η στήριξη της υγιούς επιχειρηματικότητας -σε συνδυασμό με εκπαιδευτικές πολιτικές κατάρτισης σε σύγχρονα αντικείμενα και με παροχή κινήτρων σε επιχειρήσεις για απασχόληση νέων- αποτελεί στήριξη όχι μόνο της ίδιας της απασχόλησης αλλά και της ίδιας της χώρας.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 25/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/epichirimatikotita/

42 χρόνια μετά

Σαράντα δύο χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από τη μέρα που αποκαταστάθηκε η Δημοκρατία στην Ελλάδα (24/7/1974). Σαράντα δύο χρόνια μετά, μπορεί να παραμένουν επίκαιρα αιτήματα εκείνης της εποχής καθώς το… ψωμί δεν το διαθέτουν όλοι αλλά ολοένα και λιγότεροι ενώ η παιδεία αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα. Σαράντα δύο χρόνια μετά, ωστόσο, η Δημοκρατία, παρά το όποιο έλλειμμά της, απόρροια της οικονομικής κρίσης, έχει ριζωθεί στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό και είναι ανησυχητική η απλούστευση που διαχέεται σε αρκετό κόσμο και ιδιαίτερα σε μεγάλα τμήματα της νεολαίας ότι και σήμερα έχουμε… “χούντα”. Μια απλούστευση που ευνοείται από την κρίση αλλά και από πολιτικές αποφάσεις για τις οποίες οι πολίτες δεν έχουν δώσει τη συγκατάθεσή τους.
Είναι, ωστόσο, προφανές ότι αν είχαμε “χούντα” δεν θα μπορούσε κανείς να βγει στην τηλεόραση ή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να υποστηρίξει ότι έχουμε… χούντα. Γι’ αυτό και αξίζει να υπενθυμίσουμε τα λόγια του Χανιώτη πολιτικού μηχανικού Μανώλη Γκάζη ο οποίος τον Μάρτιο του 2013 είχε μιλήσει κατά την παρουσίαση στα Χανιά του βιβλίου του Μανώλη Μπαντουράκη: “Το ημερολόγιο της εξορίας” το οποίο, σύμφωνα με τον συγγραφέα, «είναι η ιστορία της ζωής μας μέσα στα 3 χρόνια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γιάρο και τη Λέρο». Τότε, ο Μανώλης Γκαζής, ο οποίος έχει αγωνιστεί για τη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, είχε πει:
«Οποιοδήποτε βιβλίο μάς φέρνει στη μνήμη σκληρές στιγμές της χώρας μας είναι ωφέλιμο. Ιδιαίτερα αυτή την εποχή που, δυστυχώς, με έναν πολύ εύκολο λαϊκισμό είναι αρκετός ο κόσμος ο οποίος παγιδεύεται στο σύνθημα ότι “και τώρα χούντα έχουμε”. Είναι, λοιπόν, μια ευκαιρία να μάθουν πολλοί, που δεν ξέρουν, τι θα πει χούντα».
Όπως έχουμε ξαναϋποστηρίξει, η δημοκρατία σου επιτρέπει να την κρίνεις, ακόμα και να τη… βρίζεις, η χούντα όχι. Δημοκρατική είναι η πολιτεία που δίνει βήμα ελεύθερο ακόμη και στους αρνητές της και δημοκρατική είναι η κοινωνία που δέχεται ή τουλάχιστον ανέχεται τη διαφορετική άποψη.
Φυσικά, υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα όταν άνθρωποι οδηγούνται σε ανεργία, φτώχεια και απόγνωση εξαιτίας των εφαρμοζόμενων οικονομικών πολιτικών. Υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα όταν διαπιστώνεται ασυνέπεια λόγων και έργων πολιτικών και κυβερνήσεων ή όταν τα ΜΑΤ επιτίθενται σε διαδηλωτές – φοιτητές που διεκδικούν τα δικαιώματά τους.
Ωστόσο, ο οδοστρωτήρας της πολιτικής ισοπέδωσης ανοίγει επικίνδυνους δρόμους. Ο μηδενισμός δεν οδηγεί πουθενά και σίγουρα δεν εξασφαλίζει ένα καλύτερο αύριο.
Το έλλειμμα Δημοκρατίας μπορεί να αντιμετωπιστεί με διεκδίκηση περισσότερης Δημοκρατίας και μιας διαφορετικής πολιτικής, για έναν κόσμο χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, χωρίς εξαντλητική λιτότητα και ανισότητες.
Και πάντως όχι με μηδενισμούς και ισοπεδώσεις…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 25/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/epichirimatikotita/

Κυριακή 24 Ιουλίου 2016

Οικονομική ανάπτυξη και κρατικός μηχανισμός (αναδημοσίευση)

Το παρακάτω άρθρο του κ. Αντώνη Α. Αντωνίου δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" στις 22/7/2016 από τον ιστότοπο της οποίας το αναδημοσιεύουμε:

Του ΑΝΤΩΝΗ Α. ΑΝΤΩΝΙΟΥ*
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να οδηγηθεί μια χώρα στην οικονομική ανάπτυξη. Η εφαρμογή της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας προβλέπει ένα μοντέλο για το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού που περιλαμβάνει υποβάθμιση των αμοιβών των εργαζομένων και μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης.
Σήμερα η ανάγκη εξυπηρέτησης ενός τεράστιου δημόσιου χρέους επιβάλλει μια βαρύτατη φορολογία, τέτοια που δεν έχει γνωρίσει ο Ελληνας τα τελευταία χρόνια.
Το κόστος της βαριάς φορολογίας επιφέρει μεταξύ των άλλων και την αντιδημοφιλία της κυβέρνησης. Το κόστος είναι μεγαλύτερο όσο μεγαλύτερη είναι, αναποτελεσματικότητα του κρατικού μηχανισμού.
Σχεδόν κανένας σήμερα δεν πληρώνει με ευχέρεια τους φόρους του. Η κρατική σπατάλη δεν έπαψε όμως να αποτελεί μέρος της καθημερινότητάς μας.
Υπέρογκα ενοίκια καταβάλλονται, ενώ μένουν αναξιοποίητα κτίρια του Δημοσίου, αργόμισθοι συνεχίζουν να πληρώνονται ενώ αλλού δεν υπάρχει προσωπικό και γενικά δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτε στο Δημόσιο έπειτα από τόσα χρόνια κρίσης. Είναι αυτονόητο ότι δεν είναι αριστερή πολιτική η διαιώνιση των αργομισθιών και της αναξιοκρατίας.
Χωρίς βελτίωση της αποτελεσματικότητας και κόψιμο των περιττών δαπανών θα επέλθει η λαϊκή κατακραυγή των βαρύτατα φορολογούμενων πολιτών και το απωθητικό κράτος θα ενισχύσει το ρεύμα του νεοφιλελευθερισμού.
Αν δεν μετασχηματιστεί το κράτος, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές που θα επικρατήσουν δεν θα περικόψουν τις σπατάλες αλλά θα επιπέσουν στις δαπάνες υγείας και εκπαίδευσης και η μάχαιρα των νεοφιλελεύθερων περικοπών θα κατευθυνθεί «επί δικαίους και αδίκους».
Πρακτικά σε ένα τέτοιο φορολογικό περιβάλλον η αναμονή επενδύσεων καθοριστικών για τη μεταστροφή του οικονομικού κλίματος είναι ουτοπία. Βέβαια ούτε παλιότερα οι επενδύσεις ήταν ιδιαίτερα σημαντικές.
Στην Ελλάδα γεράσαμε περιμένοντας τους επενδυτές. Αλλωστε τον ασφυκτικό κλοιό του κράτους, είτε με την ύπαρξη μιας άσκοπης και αναποτελεσματικής γραφειοκρατίας είτε με την επιβολή μιας βαριάς και άδικης φορολογίας, τον νιώθουν όλες πλέον οι μεσαίες και αδύναμες κοινωνικές τάξεις που αγωνιούν για το αύριο.
Η διαμόρφωση ενός διαφορετικού τύπου κράτους πρέπει να αποτελέσει σήμερα προτεραιότητα. Οι μηχανισμοί του κράτους είναι ο βασικότερος μοχλός οικονομικής ανάπτυξης που έχει σήμερα στα χέρια της η κυβέρνηση.
Δυστυχώς στην ελληνική πολιτική σκηνή η μεταρρύθμιση του κράτους, ώστε να γίνει αποτελεσματικότερο και ποιοτικότερο και να βρίσκεται πιο κοντά στην έννοια του κράτους δικαίου, δεν είναι απόλυτη προτεραιότητα. Θα προωθούνταν οι γερμανικές εξαγωγές με κομματικά διορισμένους εμπορικούς ακόλουθους στις πρεσβείες, οι οποίοι δεν θα ελέγχονταν για την απόδοσή τους;
Εμείς έχουμε προσκολληθεί πέρα από κάθε αίσθημα δικαίου σε μια πελατειακά οργανωμένη διοίκηση, όπου οι ημέτεροι έχουν ευνοϊκότερη μεταχείριση και η κομματική ταυτότητα μαζί με τη μίζα αποτελούν το μόνιμο διαβατήριο. Πρόκειται για μια μετασχηματισμένη επιβίωση του εμφυλιοπολεμικού κράτους και του διαχωρισμού των πολιτών σε εθνικόφρονες ή μη εθνικόφρονες.
Οποτε οι εκάστοτε κυβερνήσεις προσπάθησαν να απεμπλακούν από αυτό το μοντέλο διοίκησης ή έστω να μειώσουν την έκταση του φαινομένου αποδείχτηκαν ευάλωτες στην αντίδραση της κομματικής τους βάσης. Εκτός από την αντίδραση όμως της κομματικής βάσης και μια σειρά άλλοι παράγοντες εμποδίζουν τους Ελληνες πολιτικούς να αλλάξουν το μοντέλο διοίκησης.
Η ευνοιοκρατία διαχέεται σε όλο το πολιτικό σκηνικό με έντονη την παρουσία στενών συγγενών σε θέσεις και αξιώματα από σχεδόν όλα τα κόμματα. Πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι έχουν συνήθως νομική παιδεία αλλά δεν γνωρίζουν τους κανόνες της επιστημονικής διοίκησης και αξιοποίησης ανθρώπινου δυναμικού.
Με την άνεση και την έπαρση που δίνει η θέση του αιρετού ξεχνούν ότι μια αξιοκρατικά οργανωμένη και αποτελεσματική διοίκηση αποτελεί βασική προϋπόθεση επιβίωσης και κρίσιμη παράμετρο διαρκούς ανταγωνιστικότητας και επιτυχίας για τις σύγχρονες επιχειρήσεις και οργανισμούς αλλά και για τα κράτη τα οποία ανταγωνίζονται διεθνώς. Επιπλέον η γεροντοκρατούμενη κοινωνία μας δεν ανέχεται αλλαγές, εμμένει σε μια στενή κομματική νοοτροπία και εμποδίζει την αξιοποίηση του ισχυρού επιστημονικού δυναμικού της χώρας προς όφελός της.
Η δύσκολη κατάσταση της χώρας επιβάλλει άμεσες αλλαγές. Δεν αρκούν νομοθετήματα. Χρειάζεται, κυρίως, αλλαγή κουλτούρας. Η νοοτροπία που λέει «αυτά στην Ελλάδα δεν γίνονται» πρέπει να εκλείψει. Τα κράτη ανταγωνίζονται έντονα και η διεθνής θέση της χώρας χειροτερεύει εξαιτίας και του διεφθαρμένου, αποτυχημένου και ξεπερασμένου μοντέλο κομματικής διοίκησης.
Με έναν αναποτελεσματικό κρατικό μηχανισμό δεν έχουμε ελπίδες βελτίωσης της οικονομίας. Η υιοθέτηση μιας άλλης πολιτικής στη δημόσια διοίκηση που δεν θα στηρίζεται στα φθαρμένα υλικά του παρελθόντος αποτελεί τον μόνο μηχανισμό ανόρθωσης της οικονομίας μας.
Οι επενδύσεις του εξωτερικού μπορεί να είναι επιθυμητές αλλά δεν είναι ποτέ αρκετές. Η αναδιάρθρωση της δημόσιας διοίκησης δεν αποτελεί ρομαντισμό αλλά ισχυρή αναγκαιότητα και απαραίτητο όρο ανόρθωσης της οικονομίας μας.
*διδάκτωρ Οικονομικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Paris 1 – Sorbonne, διδάσκει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο
(Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών - 22/7/2016)
Link: https://www.efsyn.gr/arthro/oikonomiki-anaptyxi-kai-kratikos-mihanismos

Παραμένει στη λίστα της UNESCO το φαράγγι της Σαμαριάς, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Φορέα Διαχείρισης

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Δεν τίθεται θέμα εξόδου του Εθνικού Δρυμού της Σαμαριάς από τον κατάλογο “Αποθεμάτων Βιόσφαιρας” της UNESCO.
Aυτό ξεκαθάρισε χθες μιλώντας στα “Χανιώτικα νέα” ο πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης του Εθνικού Δρυμού και ερευνητής στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης, Πέτρος Λυμπεράκης.
Ο κ. Λυμπεράκης εξήγησε ότι η 2η Περιοδική Αναφορά του Αποθέματος της Βιόσφαιρας της Σαμαράς με τα περαιτέρω στοιχεία που έχει ζητήσει η αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή της UNESCO, αποτελεί μια θεσμοθετημένη διαδικασία που βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης και σε ερώτηση για το αν υπάρχει θέμα εξόδου από τον σχετικό κατάλογο, ο ίδιος ήταν κατηγορηματικός.
«Οχι βέβαια», είπε και συμπλήρωσε ότι ο Φορέας ακολουθεί τις συμβουλές- προτάσεις της Επιτροπής της UNESCO.
Ο ΦΟΡΕΑΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ
Διευκρινίσεις για το θέμα της 2ης Περιοδικής Αναφοράς του Αποθέματος της Βιόσφαιρας της Σαμαριάς, έδωσε χθες με ανακοίνωσή του ο Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς.
Οπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, «κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του στις 18 Ιουλίου 2016 το Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης (Φ.Δ.) Σαμαριάς συζήτησε μεταξύ των άλλων και το θέμα της 2ης Περιοδικής Αναφοράς του Αποθέματος της Βιόσφαιρας της Σαμαριάς. Στο πλαίσιο της αναφοράς αυτής έχουν ζητηθεί από την αρμόδια Συμβουλευτική Επιτροπή της UNESCO περαιτέρω στοιχεία με καταληκτική ημερομηνία την 30ή Σεπτεμβρίου 2016.
Για το θέμα αυτό, θα ήταν σωστό να διευκρινιστεί ότι η διαδικασία της δεκαετούς Περιοδικής Αναφοράς είναι σε εξέλιξη τους τελευταίους μήνες και δεν αφορά μόνο τον Εθνικό Δρυμό (Ε.Δ.) Σαμαριάς αλλά το σύνολο των Αποθεμάτων της Βιόσφαιρας της UNESCO (669 τόποι σε 120 χώρες). Πρόκειται για μία θεσμοθετημένη από την UNESCO διαδικασία η οποία προβλέπει μία Περιοδική (ανά δεκαετία) Αναφορά για κάθε Απόθεμα της Βιόσφαιρας. Αφορά μια διαδικασία συνεργασίας μεταξύ των Φορέων Διαχείρισης/Διοίκησης της εκάστοτε χαρακτηρισμένης από την UNESCO περιοχής και των οργάνων του προγράμματος Ανθρωπος και Βιόσφαιρα της UNESCO που στοχεύει στην καλύτερη και αποτελεσματικότερη εφαρμογή των στόχων του προγράμματος MAB (Man and the Biosphere) στις περιοχές αυτές. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο για το Φαράγγι της Σαμαριάς (το οποίο είναι Απόθεμα της Βιόσφαιρας ήδη από το 1981) έχουν ήδη πραγματοποιηθεί σημαντικές επαφές και συνεργασία με τα αρμόδια στελέχη της UNESCO τόσο στα Χανιά, όσο και στην έδρα της UNESCO».
Στην ανακοίνωση σημειώνεται ότι «η Σαμαριά ήταν και ο μόνος ελληνικός φορέας που συμμετείχε τον Μάρτιο του 2016 στη 10ετή Παγκόσμια Συνάντηση των Αποθεμάτων της Βιόσφαιρας, όπου συμμετείχαν περισσότεροι από 1000 εκπρόσωποι από 115 χώρες».
Ακόμα τονίζεται:
«Η συμμετοχή της Σαμαριάς στο πρόγραμμα Ανθρωπος και Βιόσφαιρα της UNESCO είναι ιδιαίτερα σημαντική τόσο επειδή αποτελεί ένα εγνωσμένου κύρους και φήμης διεθνές πρόγραμμα όσο και επειδή μέσα από αυτό και τις διαδικασίες του η Διαχείριση της Σαμαριάς μπορεί διαρκώς να βελτιώνεται.
Αυτός ακριβώς είναι και ο στόχος της δεκαετούς Περιοδικής Αναφοράς και τα όργανα διοίκησης της Σαμαριάς σε συνεργασία με όλους τους συναρμόδιους φορείς βρίσκονται στη διαδικασία ολοκλήρωσής της».
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ
Στο μεταξύ, η βουλευτής Β’ Αθηνών Χαρά Καφαντάρη και η βουλευτής Χανίων Βάλια Βαγιωνάκη κατέθεσαν αναφορά προς τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σκουρλέτη με θέμα την επιστολή του Ελληνικού Δικτύου “Φίλοι της Φύσης / Naturefriends Greece”, με τίτλο: “Να διατηρήσουμε το Φαράγγι της Σαμαριάς και τον Όλυμπο στον κατάλογο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας MAB/UNESCO”, ζητώντας από το Υπουργείο να προχωρήσει σε όλες τις σχετικές ενέργειες προκειμένου να αποφύγει δυσάρεστες περιπέτειες.
(Χανιώτικα νέα - 24/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/parameni-sti-lista-tis-unesco-to-farangi-tis-samarias/

Παραχώρηση μόνο με ανταλλάγματα για στρατόπεδο Μαρκοπούλου και Ιταλικούς Στρατώνες

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Θετικοί εμφανίζονται οι εκπρόσωποι του Ταμείου Εθνικής Αμυνας στην παραχώρηση στον Δήμο Χανίων τόσο του στρατοπέδου Μαρκοπούλου όσο και του παλιού Ιταλικού Στρατώνα (στρατόπεδο Τζομπανάκη – πρώην Πολεμικό Μουσείο) στην οδό Τζανακάκη, αλλά όχι χωρίς ανταλλάγματα.
Eτσι, η χθεσινή συνάντηση του δημάρχου Χανίων Τάσου Βάμβουκα με τον διευθυντή του Ταμείου υποστράτηγο Γεώργιο Σταθιά όσο και με τον Γεώργιο Ζησιμάτο, σύμβουλο του υπουργού Εθνικής Αμυνας, έληξε χωρίς αποφάσεις, αλλά με συζήτηση για τα ανταλλάγματα που θα μπορούσε ο Δήμος να προσφέρει.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ειδικά για το “Μαρκοπούλου” προτάθηκε η εκπόνηση ενός “μάστερ πλαν”.
Μιλώντας στα “Χανιώτικα νέα”, ο κ. Βάμβουκας εξήγησε ότι πρόσφατα ψηφίστηκε ο νόμος περί αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Ταμείου Εθνικής Αμυνας και σε ό,τι αφορά το στρατόπεδο Μαρκοπούλου «θα πρέπει, όπως μου εξήγησαν, να γίνει ένα “μάστερ πλαν” αξιοποίησης του χώρου» καθώς «ζητάνε κάποια έσοδα ανταποδοτικά».
Οπως εξήγησε ο κ. Βάμβουκας εξετάζονται τα ενδεχόμενα:
• Να μισθώσει το ακίνητο ο Δήμος, καταβάλλοντας το 5% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου.
• Να υπάρξει ένα μάστερ πλαν για τη δυνατότητα αξιοποίησης με οικονομικό αντάλλαγμα.
• Να γίνει ανταλλαγή με άλλο ακίνητο.
ΙΤΑΛΙΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΩΝΕΣ
Για τους Ιταλικούς Στρατώνες και το πρώην Πολεμικό Μουσείο ο κ. Βάμβουκας υπογράμμισε ότι «είναι ένα μεγάλο και σημαντικό για τα Χανιά οίκημα το οποίο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση, είναι ετοιμόρροπο. Είναι ένα διατηρητέο κτήριο».
Ο δήμαρχος Χανίων συμπλήρωσε ότι οι εκπρόσωποι του Ταμείου Εθνικής Αμυνας στους οποίους έθεσε το θέμα, «δεν το είδαν αρνητικά», αλλά «πάντα η λέξη αντάλλαγμα είναι στο τραπέζι. Δεν μπορούμε δηλαδή να ζητάμε δωρεάν ακίνητα και να μας τα δίνουν».
ΤΟ Τ.Ε.Ε.
Στο μεταξύ, με ανακοίνωσή του το Τ.Ε.Ε. Τμήμα Δυτικής Κρήτης, με αφορμή την ακρόαση του προέδρου του Τ.Ε.Ε. στην Επιτροπή Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, «εκφράζει έντονες αντιρρήσεις για την ίδρυση της ΜΟΜΚΑ (Μονάδα Μελετών και Κατασκευών του ΥΠΕΘΑ) όπως και για τη δημιουργία ΥΠΑΑΠΕΔ (Υπηρεσία Αξιοποίησης Ακίνητης Περιουσίας Ενόπλων Δυνάμεων)» και «υιοθετεί την πρόταση για την αξιοποίηση των στρατοπέδων στις πόλεις ως χώρων πρασίνου».
Οπως σημειώνει, η «ίδρυση της ΜΟΜΚΑ δεν μπορεί να προσφέρει το παραμικρό στον σκοπό που επικαλείται και χαρακτηρίζεται ως ένα ουτοπικό εγχείρημα, αφού ούτε υλικοτεχνική υποδομεί υπάρχει, δηλαδή σύγχρονα μηχανήματα που θα μπορούσαν να εκτελέσουν έργα σε κόστος χαμηλότερο από κάποια εργοληπτική εταιρεία, ούτε το κράτος μπορεί σήμερα να επενδύσει σε τέτοιο εξοπλισμό, ούτε είναι λογικό να δημιουργηθεί με κρατική ενίσχυση μια ανταγωνιστική κατασκευαστική εταιρεία σε μια εποχή που οι υπάρχουσες τεχνικές εταιρείες κλείνουν η μία μετά την άλλη, ούτε μπορεί να γίνει πιστευτό ότι αξιολογούνται ως ανεπαρκείς οι υφιστάμενες Τεχνικές Υπηρεσίες μελέτης ανάθεσης σε εργολήπτες και επίβλεψης του Υπουργείου, ενώ θα είναι επαρκείς οι υπό ίδρυση Τεχνικές Υπηρεσίες Κατασκευής του ίδιου Υπουργείου».
Σχετικά με την αξιοποίηση παλιών στρατοπέδων μέσα στον αστικό ιστό «η πρόταση του Τ.Ε.Ε. είναι να μην αξιοποιηθούν προς την πλευρά της οικοδόμησης, αλλά προς την πλευρά της δημιουργίας πράσινων πνευμόνων μέσα στις πόλεις και της μεταφοράς του συντελεστή κάπου εκτός του αστικού ιστού» και καταλήγει:
«Νομοσχέδια με τέτοιο περιεχόμενο δεν βοηθάνε στην ανάπτυξη της χώρας ιδιαίτερα στις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες».
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΒΑΓΙΩΝΑΚΗ
Παρέμβαση στην ολομέλεια της Βουλής επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας με τίτλο “Ρύθμιση θεμάτων αρμοδιότητας Υπ. Εθνικής Αμυνας” – το οποίο ψηφίστηκε προχθές, πραγματοποίησε η βουλευτής Χανίων Β. Βαγιωνάκη, η οποία συμμετέχει και στην αρμόδια επιτροπή.
Η κα Βαγιωνάκη στην τοποθέτησή της στάθηκε σε αρκετά σημεία με τα πιο σημαντικά εξ αυτών να είναι η δυνατότητα αξιοποίησης στρατοπέδων μέσω του άρθρου 13, το οποίο η κα Βαγιωνάκη χαρακτήρισε ως το «σημαντικότερο» καθώς όπως είπε «δίνει τη δυνατότητα μέσω των Ο.Τ.Α. να δοθούν εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα στους πολίτες, αφού προηγηθεί ένα βιώσιμο σχέδιο για την αξιοποίησή τους. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί όλοι ξέρουμε ότι οι πόλεις ασφυκτιούν και πολλά στρατόπεδα βρίσκονται στην καρδιά τους και με τον παρόν άρθρο δίνεται η δυνατότητα να δημιουργηθούν χώροι πρασίνου».
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στη νέα υπηρεσία ΜΟΜΚΑ, η οποία θα αντικαταστήσει τη ΜΟΜΑ και θα αν αναλαμβάνει έργα σε «περιοχές της Ελλάδας δυσπρόσιτες, παραμεθόριες και απομονωμένες, στις οποίες ο ιδιωτικός τομέας δεν δείχνει ενδιαφέρον να δραστηριοποιηθεί, ενώ αντίθετα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και για την εθνική άμυνα». Τέλος, η βουλευτής Χανίων προσέγγισε και το θέμα της ανάπτυξης του συνδικαλισμού στις Ένοπλες Δυνάμεις, τα οποίο χαρακτήρισε ως «μεγάλη δημοκρατική κατάκτηση».
(Χανιώτικα νέα - 24/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/parachorisi-mono-me-antallagmata/

Σάββατο 23 Ιουλίου 2016

Η γενιά των 100 ευρώ

Κάποτε γράφαμε για την “γενιά των 700 ευρώ”, που έπειτα έγινε η “γενιά των 600”, στη συνέχεια των “300” και τώρα φτάσαμε να μιλάμε για τη γενιά των 100 ευρώ! Περισσότεροι από 120.000 είναι οι εργαζόμενοι που καλούνται να επιβιώσουν με 100 ευρώ το μήνα!
Και αυτό δεν το λέμε εμείς, αλλά το ίδιο το υπουργείο Εργασίας το οποίο, σύμφωνα με δημοσίευμα της Realnews, απέστειλε σχετική έκθεση στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων του υπουργείου Εργασίας.
Η έκθεση αναφέρει ότι 126.956 εργαζόμενοι επιβιώνουν με λιγότερα από 100 ευρώ τον μήνα, ενώ μισό εκατομμύριο απασχολούμενοι έχουν αποδοχές λιγότερες από τον νομοθετημένο κατώτατο μισθό των 586 ευρώ.
Ο εργασιακός μεσαίωνας, λοιπόν, είναι εδώ. Με μισθούς που δεν σου επιτρέπουν να ζήσεις και με την ανεργία να κάνει πάρτι.
Η Ελλάδα της ανάπτυξης παραμένει ζητούμενο γιατί όταν ευημερούν οι οικονομικοί δείκτες αλλά όχι οι άνθρωποι τότε μιλάμε για φτωχοποίηση και όχι για  ανάπτυξη.
Οι κυβερνώντες και οι δανειστές που επιβάλλουν αυτές τις πολιτικές, σπέρνουν επικίνδυνους ανέμους. Η συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων και η όσο γίνεται ευρεία συναίνεση για πολιτικές υπέρ της κοινωνίας και της νεολαίας μοιάζει πιο αναγκαία από ποτέ.
Η τυχόν έξοδος από τα μνημόνια στο μέλλον αν δεν συνοδεύεται από πολιτικές που θα φέρουν την ευημερία στην κοινωνία, θα είναι κενό γράμμα.
H  έκθεση του υπουργείου Εργασίας  για τους νέους που εργάζονται για εκατό ευρώ, φέρνει στο νου  το  σύνθημα: "Θέλουμε τη ζωή μας πίσω".
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα -  23/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/i-genia-ton-100-evro/

Παρασκευή 22 Ιουλίου 2016

Νέος κόσμος...

Ανατρέχοντας σε ταινίες, βιβλία, ντοκιμαντέρ, μουσικές αλλά και διηγήσεις, για τα τέλη της δεκαετίας του ’60, έρχονται στο νου πολύχρωμες εικόνες από εκείνη την εποχή.
Για την Ευρώπη του Γούντστοκ, των χίπις, της ροκ, της απελευθέρωσης. Για το λεωφορείο της αγάπης και τα κινήματα που γεννήθηκαν στο δυτικό πολιτισμό διεκδικώντας περισσότερη ελευθερία και δικαιοσύνη. Για τα Μάταλα της Κρήτης που φιλοξένησαν χίπις από όλο τον κόσμο. Ηταν η γενιά που ειρηνικά θέλησε να αλλάξει τον κόσμο. Εναν κόσμο που και τότε είχε αδικίες και ανισότητες. Μόνο που τώρα, παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, την τεχνολογική εξέλιξη που έχει συντελεστεί, τα νέα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί, ο κόσμος μοιάζει πιο σκληρός, πιο φοβισμένος, πιο συντηρητικός. Με την Ευρώπη  να ζει μέσα στην ανασφάλεια που προκαλούν οι επιθέσεις και οι σύγχρονες απειλές.
Με μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, να στερεί από τις πιο μικρές χώρες, τη δυνατότητα διαμόρφωσης δικών τους πολιτικών. Με τις ακραίες φωνές να “κερδίζουν έδαφος” σε όλη τη γη. Αλλά, από την άλλη, και με τις φωνές της λογικής που προσπαθούν με σύγχρονα εργαλεία, να αναλύσουν, να κατανοήσουν, να ερμηνεύσουν την ίδια την εποχή μας και ό,τι αυτή περιλαμβάνει.
Και, ευτυχώς, με μια νεολαία, πιο ενημερωμένη και πιο υποψιασμένη που σπουδάζει, διαπρέπει στο εσωτερικό και στο εξωτερικό και  κατακτά τον πλανήτη.
Με τα παιδιά της εποχής του pokemon go, να διαμορφώνουν την κοινωνία του αύριο. Μια κοινωνία που τώρα γεννιέται…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 22/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/neos-kosmos/

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2016

Διεθνές φεστιβάλ σύγχρονου χορού στα Χανιά

Με το παιδικό χοροθέατρο «το δικό μου ψάρι», ένα έργο βασισμένο στο παραμύθι των αδελφών Γκριμ: «Ο ψαράς και η γυναίκα του», από την ομάδα «Κινητήρας» ξεκίνησε το βράδυ της Τετάρτης το 6ο διεθνές φεστιβάλ σύγχρονου χορού “Dance days” στα Χανιά, το οποίο θα διαρκέσει έως τις 28 Ιουλίου.
Η παράσταση που δόθηκε στο Βενιζέλειο Ωδείο και απευθυνόταν σε παιδιά αλλά και μεγάλους, «κέρδισε» το κοινό το οποίο χειροκρότησε τους χορευτές.
Το έργο έστειλε μήνυμα ενάντια στην απληστία, αφού με κίνηση και μουσική αφηγήθηκε «την ακόρεστη επιθυμία του ανθρώπου για όλο και
περισσότερα αγαθά, τον θυμό του όταν τελικά τα χάνει, αλλά και το σάστισμά του όταν έρχεται αντιμέτωπος με το αναπόφευκτο γεγονός του θανάτου».
Το φεστιβάλ περιλαμβάνει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον 9ημερο πρόγραμμα με καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό, νέους και καταξιωμένους χορογράφους και χορευτές, παραστάσεις, σεμινάρια και παράλληλες δράσεις.
Όπως σημειώνουν οι οργανωτές, το Dance Days, το οποίο ξεκίνησε το 2011, σήμερα, συνιστά θεσμό έχοντας εξελιχθεί σε ευρωπαϊκό φεστιβάλ χορού με διεθνή χαρακτήρα και προοπτικές.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
-Την Πέμπτη 21 Ιουλίου στις 9.30 το βράδυ στο Ωδείο θα δοθεί από την ομάδα cieLaroque/Helene Weinzierl η παράσταση demo crazy/πώς να ξεφλουδίζεις ένα κρεμμύδι χωρίς δάκρυα.
-Την Παρασκευή 22 Ιουλίου στις 9.30 τα βράδυ η ομάδα Milan TomasiK & Co. στο Ωδείο θα δώσει την παράσταση Silver Blue.
-Το Σάββατο 23 Ιουλίου η ομάδα cia Mariantonia Oliver θα δώσει την παράσταση «Las Muchas” «παράσταση με κυρίες 65+».
-Η Κυριακή 24 Ιουλίου θα είναι βραδιά νέων χορογράφων με τρεις παραστάσεις, στις 9.30 μ.μ. από την La Otra Familia, στις 10 μ.μ. από την Κατερίνα Αρχοντάκη και στις 10.30 μ.μ. από τη Δανάη Δημητριάδη και τον Διονύση Αλαμάνο.
-Την Δευτέρα 25 Ιουλίου η ομάδα «Κι όμως κινείται» θα δώσει στις 9.30 το βράδυ την παράσταση “Betelgez”.
-Την Τρίτη 26 Ιουλίου οι Roser Lopez Espinosa θα δώσουν την παράσταση “Hand to Hand”.
-Την Τετάρτη 27 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί βραδιά ντουέτων στο Ωδείο, στις 9.30 με τους Alma Libre co. και το έργο “Race to (g)race» και στις 10 μ.μ. με τους Otro Lugar Danza και την παράσταση «ΜΕΤΑ-“.
-Την Πέμπτη 28 Ιουλίου στις 9.30 το βράδυ ο Φώτης Νικολάου με το X-it Dancetheater θα δώσουν την παράσταση «A room to grow”.
Αναλυτικά το πρόγραμμα των παραστάσεων με λεπτομέρειες για τα έργα, τις ομάδες και τα εισιτήρια, βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://dancedays.gr/2016/
Σημεία προπώλησης:
Περίπτερο Δήμου Χανίων, Πλατεία Αγοράς
Κατάστημα “Τυρκουάζ”, Τζανακάκη 21
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα web - 21/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/xekinise-to-diethnes-festival-sigchronou-chorou-sta-chania/

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2016

Κάποτε και τώρα...

Κάποτε, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '60, ένας φίλος που ζει στην Αθήνα, νεαρός εκείνη την εποχή, είχε κάνει τον γύρο της Ευρώπης, μιας Ευρώπης που ζούσε την εποχή της ροκ και της απελευθέρωσης σε πολλά επίπεδα, με ωτο - στοπ. Δεν είχε κανένα φόβο, μόνο διάθεση να γνωρίσει και να κατακτήσει τον κόσμο. Δεκαετίες μετά, ο Κόσμος μας, παρά την τεχνολογική του εξέλιξη, μοιάζει τόσο φοβισμένος, τόσο συντηρητικός, μου έλεγε μια μέρα που τον είχα δει. Και εμείς βλέπουμε κάθε μέρα έναν πλανήτη να ζει μέσα στην ανασφάλεια με τους περισσότερους από εμάς, "κλεισμένους στο καβούκι μας", να σχολιάζουμε, να ανησυχούμε αλλά να μην παύουμε να ελπίζουμε...
Γ. ΛΥΒ.

Αναμνηστική έκδοση Γραμματοσήμων προς τιμή του Κώστα Ηλιάκη

Mε κοινή πρωτοβουλία των Προέδρων της Φιλοτελικής Ένωσης Δωδεκανήσου και της Φιλοτελικής Εταιρείας Πειραιά, δημιουργήθηκε αναμνηστική έκδοση Γραμματοσήμων προς τιμή του ήρωα σμηναγού Κώστα Ηλιάκη.
Οπως σημειώνεται σε σχετική ανακοίνωση, στόχος αυτής της πρωτοβουλίας είναι να τιμηθεί από τα δυο Ιστορικά Φιλοτελικά Σωματεία η μνήμη του Σμηναγού Κωνσταντίνου Ηλιάκη που φέτος συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από την ημερομηνία της θυσίας του.
Στο δελτίο Τύπου η Φιλοτελική Ενωση διατυπώνει τη μαντινάδα:
“Τώρα που είσαι άγγελος στη γη των αθανάτω,
κανείς θνητός όταν πετάς δε θα σε ρίχνει κάτω”, για να θυμίσει:
«Ο Ήρωας Κωνσταντίνος Ηλιάκης έπεσε υπέρ πατρίδος, στις επάλξεις του Αιγαίου, εκτελώντας το καθήκον του ως πιστός και φιλότιμος Έλληνας Στρατιωτικός. Ήταν Σμηναγός της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας και στις 23 Μαΐου 2006 σε διαδικασία αναχαίτισης τουρκικού F-16, το αεροσκάφος του Κωνσταντίνου Ηλιάκη κατέπεσε κοντά στην Κάρπαθο. Ήταν πατέρας δύο παιδιών και καταγόταν από τον Κάστελλο Ρεθύμνης».
Ακόμα η Φιλοτελική Ενωση Δωδεκανήσου τονίζει ότι «δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για να διαδοθεί ο φιλοτελισμός και στην νέα γενιά με απλά και κατανοητά θέματα που έχουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά για να εμπνεύσουν και να προκαλέσουν το φιλοτελικό ενδιαφέρον ακόμα και σε κάποιον που θα ξεκινήσει σήμερα να συλλέγει γραμματόσημα.
Η απόφαση της έκδοσης αυτής καταδεικνύει στην πράξη την κοινή πορεία προς το αύριο που ξεκίνησαν οι 2 σύλλογοι με την ανάπτυξη δεσμών φιλίας και αλληλοϋποστήριξης μεταξύ των και, ουσιαστικά γίνετε πράξη η επέκταση της γεωγραφικής περιοχής που τα δυο Σωματεία επιχειρούν με τις κοινές τους δράσεις».
Η Ενωση ευχαριστεί «το Δήμαρχο Καρπάθου κ. Ηλία Λάμπρο και τον Καρπάθιο καλλιτέχνη κ. Γιάννη Β. Χατζηβασίλη Πρόεδρο του Σωματείου Υπαίθριων Ζωγράφων Ρόδου «ο Απελλής» για την άδεια χρήσης του έργου που δημιουργήθηκε στην μνήμη του Έλληνα Ήρωα και παρουσιάζεται στα Γραμματόσημα της έκδοσης αυτής».
Ευχαριστει επίσης «τους ανθρώπους των ΕΛ.ΤΑ στην Διεύθυνση Φιλοτελισμού και στην Εμπορική Διεύθυνση».
Για πληροφορίες για την έκδοση οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνήσουν στο info@fedod.gr
(Χανιώτικα νέα web - 20/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/anamnistiki-ekdosi-grammatosimon-pros-timi-tou-kosta-iliaki/

Πρόταση πολιτισμού

Σε κέντρο πολιτισμού μετατρέπεται τμήμα της Χαλέπας καθώς σε ακτίνα μερικών εκατοντάδων μέτρων συναντάμε το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Χανίων, την Οικία – Μουσείο Ελ. Βενιζέλου και το ομώνυμο Ιδρυμα Ερευνών και Μελετών, την ιστορική Αγ. Μαγδαληνή και την πρώην Γαλλική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Για τον λόγο αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον η πρόταση του πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Βασίλη Διγαλάκη για μετατροπή της πρώην Γαλλικής Σχολής σε Λαογραφικό Μουσείο, την αναβάθμιση των δύο αιθουσών συνεδριάσεων που διαθέτει και τη λειτουργία καφέ – εστιατορίου στον αύλειο χώρο του κτηρίου.
Ο κ. Διγαλάκης αναμένεται να κάνει σχετική εισήγηση στη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου Κρήτης και, όπως αναφέρθηκε σε δημοσίευμα των “Χ.Ν.”, σε ό,τι αφορά το μουσειακό κομμάτι, εισηγείται να φιλοξενηθεί στον χώρο της Γαλλικής Σχολής η λαογραφική συλλογή της Ελένης Φραντζεσκάκη και η συλλογή της Ιστορικής, Λαογραφικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας Κρήτης (ΙΛΑΕΚ) που -όπως επισημαίνει- έχει ενημερωθεί για την πρόταση και στηρίζει ένθερμα το εγχείρημα.
Οπως λέει επιπλέον ο ίδιος ο κ. Διγαλάκης για τη μετατροπή του κτηρίου της πρώην Γαλλικής Σχολής σε πολυλειτουργικό χώρο, με κύριο χαρακτήρα τη φιλοξενία μουσείου ιστορικού – λαογραφικού χαρακτήρα, «οι συλλογές που θα φιλοξενηθούν μπορούν να αναδειχθούν και με τη χρήση ψηφιακών τεχνολογιών του Πολυτεχνείου. Παράλληλα και σε συνέργεια με τις υποδομές του Αρχαιολογικού Μουσείου και του Ιδρύματος Βενιζέλου, θα μπορούν να χρησιμοποιούνται οι αίθουσες συνεδριάσεων του κτηρίου της πρώην Γαλλικής για τη φιλοξενία συνεδρίων και τελετών, ενώ ο αύλειος χώρος και ο κήπος της Γαλλικής μπορούν να φιλοξενήσουν τη λειτουργία ενός καφέ / εστιατορίου. Με αυτό τον τρόπο, το Πολυτεχνείο μπορεί να συμβάλει στη μετατροπή της Χαλέπας σε συνοικία Μουσείων της πόλης των Χανίων, δίδοντας μια άλλη διάσταση στο τουριστικό προϊόν της».
Είναι σίγουρα μια πρόταση που αναβαθμίζει δεόντως την περιοχή, φέρνει το Πολυτεχνείο ακόμα πιο κοντά στην τοπική κοινωνία και την ανώτατη Εκπαίδευση στον τοπικό μας πολιτισμό!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 20/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/protasi-politismou/

Ημερίδα ρομποτικής για παιδιά στις 6 Αυγούστου στο Κολυμπάρι

Μια δωρεάν ημερίδα προγραμματισμού και ρομποτικής για παιδιά ηλικίας 8 – 16 ετών, το “JCrete4Kids” οργανώνεται και φέτος, το Σάββατο 6 Αυγούστου, στις 9 το πρωί, στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης στο Κολυμπάρι Χανίων.
Την επόμενη ημέρα, Κυριακή 7 Αυγούστου, η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στο Εμποροβιομηχανικό Επιμελητήριο Ηρακλείου.
Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, «τα παιδιά περνούν μια ημέρα γεμάτη διασκέδαση, αναπτύσουν αναλυτική, συνθετική και δημιουργική σκέψη, καλλιεργούν την ομαδικότητα και έρχονται σ’ επαφή με τις νέες τεχνολογίες».
Φέτος, τα παιδιά θα περάσουν μια ημέρα μαθαίνοντας μέσα από τη δημιουργία ενός ανελκυστήρα με τα Lego Mindstorms (προγραμματισμένα “τουβλάκια”), τη δημιουργία παιχνιδιού σε υπολογιτσή τσέπης κ.α.
Η σχετική ιστοσελίδα βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://jcrete4kids.eu/
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα web - 20/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/imerida-rompotikis-gia-pedia-stis-6-avgoustou-sto-kolimpari/

Διακρίσεις για Χανιώτη καλλιτέχνη του τατουάζ

Διακρίσεις πέτυχε Χανιώτης καλλιτέχνης του τατουάζ σε διαγωνισμό στο πλαίσιο της τριήμερης εκδήλωσης “tattoo convention!”.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε από τις 15 έως τις 17 Ιουλίου στο Villa Club στη Αγία Μαρίνα και κατά τη διάρκειά της καλλιτέχνες απ΄όλη την Ελλάδα έκαναν τατουάζ “ζωντανά” ενώ παρουσίασαν σχέδια και ιδέες τους.
Παράλληλα, πραγματοποιήθηκε διαγωνισμός όπου ο Δημήτρης Ρόζης από το Black sheep tattoo κατέκτησε τις δύο πρώτες θέσεις σε δύο κατηγορίες.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Ρόζης λέει στα “Χανιώτικα νέα”:
«Από τον διαγωνισμό αυτό που κρατάω είναι τα θετικά σχόλια και η εμπιστοσύνη που μου έδειξαν μεγάλοι και διακεκριμένοι καλλιτέχνες του χώρου και η θετική ενέργεια που μου έστελναν οι δικοί μου άνθρωποι».
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα web - 19/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/diakrisis-gia-chanioti-kallitechni-tou-tatouaz/ 

Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

Διάκριση Χανιώτισσας μαθήτριας στη διεθνή ολυμπιάδα μαθηματικών

Σημαντική διάκριση πέτυχε η Χανιώτισσα μαθήτρια Κορίνα Διγαλάκη στη διεθνή ολυμπιάδα μαθηματικών.
Οπως ανακοίνωσε το παράρτημα Χανίων της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (ΕΜΕ), «η μαθήτρια του 4ου ΓΕΛ Χανίων επιλέχτηκε στην ομάδα που εκπροσώπησε τη χώρα μας στην φετινή Μαθηματική Ολυμπιάδα, που έγινε στο Χονγκ Κονγκ. Η επιλογή της ήταν αποτέλεσμα της πολύ καλής πορείας της στους διαγωνισμούς της ΕΜΕ. Στο Χονκγ-Κονγκ διαγωνίστηκε, μαζί με άλλους 5 έλληνες μαθητές, απέναντι στους καλύτερους της ηλικίας της από όλο τον κόσμο. Βραβεύθηκε με εύφημο μνεία, πετυχαίνοντας τα καλύτερα αποτελέσματα που έχει πετύχει ποτέ Ελληνίδα στη συγκεκριμένη διοργάνωση!».
Το παράρτημα Χανίων της ΕΜΕ τονίζει ότι «της αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και ευχές για ανάλογη συνέχεια» και της εύχεται, «πάντα επιτυχίες».
(Χανιώτικα νέα web - 19/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/diakrisi-chaniotissas-mathitrias-sti-diethni-olimpiada-mathimatikon-sto-chongk-kongk/

Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

Πρόταση για στέγαση Λαογραφικού Μουσείου στην πρώην Γαλλική Σχολή στη Χαλέπα

Μια ενδιαφέρουσα πρόταση που αναβαθμίζει την περιοχή της Χαλέπας Χανίων για στέγαση Λαογραφικού Μουσείου στην πρώην Γαλλική Σχολή κατέθεσε ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης. Αναδημοσιεύουμε το σχετικό ρεπορτάζ του Δημήτρη Μαριδάκη από τα "Χανιώτικα νέα".

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΑΡΙΔΑΚΗ
Τη μετατροπή της πρώην Γαλλικής Σχολής σε Λαογραφικό Μουσείο, την αναβάθμιση των δύο αιθουσών συνεδριάσεων που διαθέτει και τη λειτουργία καφέ – εστιατορίου στον αύλειο χώρο του κτηρίου αναμένεται να εισηγηθεί στη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου Κρήτης ο πρύτανης Βασίλης Διγαλάκης.
Ειδικότερα σε ό,τι αφορά το μουσειακό κομμάτι ο κ. Διγαλάκης εισηγείται να φιλοξενηθεί στον χώρο της Γαλλικής Σχολής η λαογραφική συλλογή της Ελένης Φραντζεσκάκη και η συλλογή της Ιστορικής, Λαογραφικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας Κρήτης (ΙΛΑΕΚ) που -όπως επισημαίνει- έχει ενημερωθεί για την πρόταση και στηρίζει ένθερμα το εγχείρημα.
Επίσης, ο κ. Διγαλάκης σημειώνει ότι η Γαλλική Σχολή θα μπορούσε, σε συνεργασία με τη Διοίκηση του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, να δώσει λύση στην “ασφυξία” που βιώνει το Ι.Α.Κ. αναδεικνύοντας μέρος από το σπάνιο και πολύτιμο υλικό που διαθέτει.

ΚΤΗΡΙΟ ΠΡΟΣ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ
Πιο συγκεκριμένα, ο κ. Διγαλάκης, αναφερόμενος στο θέμα, εξηγεί αρχικά τους λόγους που η Διοίκηση του Πολυτεχνείου αποφάσισε πριν από 3 χρόνια τη συγκέντρωση όλων των εκπαιδευτικών – ερευνητικών δραστηριοτήτων στο campus των Κουνουπιδιανών: «Παρά τις όποιες αρχικές αντιδράσεις, το αποτέλεσμα δικαίωσε την απόφαση αυτή. Πέρα από την εξοικονόμηση πόρων, η συγκέντρωση της εκπαιδευτικής και ερευνητικής δραστηριότητας είχε σημαντικά αποτελέσματα: οι διεπιστημονικές συνεργασίες και η αύξηση της αποτελεσματικότητας με τη λειτουργία της επιτροπής ερευνών δίπλα στον ερευνητικό πληθυσμό του Ιδρύματος συνετέλεσαν ώστε η ερευνητική δραστηριότητα του Πολυτεχνείου Κρήτης να διπλασιαστεί σε σχέση με το 2012. Σήμερα εκπονούνται 390 ερευνητικά προγράμματα στο Πολυτεχνείο Κρήτης, σε σχέση με τα 190 προγράμματα του 2012, ενώ ο προϋπολογισμός τους έχει αυξηθεί κατά 60%. Το “μάζεμα” όλων των δραστηριοτήτων του Ιδρύματος σε ένα σημείο απέσπασε θετικά σχόλια από τους εξωτερικούς αξιολογητές κατά την αξιολόγηση που πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του 2015 και κατά την οποία το Πολυτεχνείο Κρήτης απέσπασε την υψηλότερη δυνατή βαθμολογία. Απόρροια της πολιτικής αυτής ήταν να μείνουν κενά σημαντικά και ιστορικά κτήρια του Πολυτεχνείου όπως το κτήριο της πρώην Γαλλικής Σχολής στη Χαλέπα και τα κτήρια του Πολυτεχνείου στο λιμάνι».

ΣΥΝΟΙΚΙΑ ΜΝΗΜΕΙΩΝ
Συνεχίζοντας ο κ. Διγαλάκης υπογραμμίζει ότι η αξιοποίηση της Γαλλικής Σχολής θα ωφελήσει όχι μόνο το Ιδρυμα, αλλά και την πόλη και θα συμβάλλει στην αναγέννηση της συνοικίας της Χαλέπας.
«Η πρόταση, την οποία προτίθεμαι να εισηγηθώ, είναι συνυφασμένη με την ανάγκη ανάπλασης κι ανάδειξης των ιστορικών μνημείων της Χαλέπας. Η Γαλλική Σχολή συνορεύει με το επονομαζόμενο “παλάτι του πρίγκιπα Γεωργίου” και αμέσως μετά την οικία του Ελευθερίου Βενιζέλου. Τα 3 αυτά κτήρια αποτελούν μαζί ένα σύμπλεγμα από τα σημαντικότερα μνημεία της νεότερης ιστορίας της πόλης (…) Παράλληλα, το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο των Χανίων κατασκευάστηκε στον χώρο του πρώην στρατοπέδου Χατζηδάκη, σε απόσταση αναπνοής από τη Γαλλική Σχολή και την οικία του Ελ. Βενιζέλου. Ετσι ξαφνικά, σε μια ακτίνα μικρότερη του ενός χιλιομέτρου, η συνοικία της Χαλέπας και η περιοχή με την πιο ενδιαφέρουσα σύγχρονη ιστορία, μπαίνει ξανά στο επίκεντρο και γίνεται πόλος έλξης, όχι μόνο των συμπολιτών μας, αλλά και όλων των ξένων που επισκέπτονται τον τόπο μας…». Ο κ. Διγαλάκης υπογραμμίζει σχετικά ότι πανευρωπαϊκά, αλλά και στη Βόρεια Αμερική, υπάρχει μια τάση δημιουργίας συνοικιών Μουσείων, κάτι που θα μπορούσε να γίνει και στη Χαλέπα.

ΠΟΛΥΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
Ειδικότερα για τη Γαλλική Σχολή ο κ. Διγαλάκης προτείνει: Τη φιλοξενία σημαντικών συλλογών. Την αναβάθμιση των 2 αιθουσών συνεδριάσεων/τελετών του κτηρίου, οι οποίες σε συνέργεια με τις υποδομές του Αρχαιολογικού Μουσείου και του Ιδρύματος Βενιζέλου θα μπορούν να φιλοξενήσουν μεγαλύτερες εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου, αλλά και της πόλης (συνέδρια με παράλληλες συνεδρίες). Τη λειτουργία καφέ/εστιατορίου στον αύλειο χώρο και κήπο της Σχολής, αποφέροντας έσοδα στο Πολυτεχνείο και ανακουφίζοντας το Ιδρυμα τη στιγμή που η κρατική επιχορήγηση έχει μειωθεί σημαντικά.
Το κεντρικό θέμα των συλλογών που μπορούν να φιλοξενηθούν στη Γαλλική σχολή -σημειώνει ο κ. Διγαλάκης- θα πρέπει να είναι λαογραφικού – ιστορικού χαρακτήρα, κάτι που αρμόζει στην ιστορία των κτηρίων της περιοχής και εξυπηρετεί υπάρχουσες ανάγκες της πόλης. Οι συλλογές αυτές μπορούν να αναδειχθούν και να συνδεθούν με το Πολυτεχνείο καλύτερα μέσω της χρήσης ψηφιακών τεχνολογιών και περιλαμβάνουν:
• Τη λαογραφική συλλογή Φραντζεσκάκη, δωρεά της Ελένης Φραντζεσκάκη στο Πολυτεχνείο Κρήτης, που περιλαμβάνει μεγάλο αριθμό ειδών ρουχισμού λαϊκής παραδοσιακής τέχνης και φυλάσσεται σήμερα στο Πολυτεχνείο.
• Τη συλλογή της Ιστορικής, Λαογραφικής και Αρχαιολογικής Εταιρείας Κρήτης (ΙΛΑΕΚ), η οποία περιλαμβάνει σημαντικής αξίας αντικείμενα τόσο ιστορικού χαρακτήρα, όπως μεταλλική κάλπη από τις αρχές του 1900, πολύγραφο αντίστασης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και λαογραφικού χαρακτήρα. Η διοίκηση της ΙΛΑΕΚ γνωρίζει την πρότασή μας για τη φιλοξενία του υλικού της στον προτεινόμενο χώρο και στηρίζει ένθερμα το εγχείρημα. Μάλιστα, σήμερα υλικό της ΙΛΑΕΚ έχει αποθηκευτεί και φυλάσσεται σε χώρους του Πολυτεχνείου Κρήτης.
• Ιδιωτικές συλλογές, οι οποίες σήμερα είτε δεν εκτίθενται ή χρησιμοποιούν χώρους που δεν αναδεικνύουν την αξία του υλικού. Αυτές θα μπορούσαν να φιλοξενηθούν με τη μορφή δανεισμού, περιστασιακά ή και μόνιμα.
Συνεχίζοντας ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης τονίζει ότι παράλληλα το κτήριο της Γαλλικής Σχολής μπορεί να συμβάλει ώστε να αναδειχθεί ο πλούτος του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης, το οποίο θεωρείται το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο από τα περιφερειακά αρχεία της χώρας.
«Σήμερα, το Ι.Α.Κ. επιτελεί το έργο του στριμωγμένο και με ελάχιστους πόρους. Σε συνεργασία με τη Διοίκηση του Ι.Α.Κ., η οποία θα μπορούσε να είναι συνδιαχειριστής ή και συνιδρυτής του φορέα λειτουργίας του Μουσείου, το κτήριο της Γαλλικής Σχολής θα μπορούσε να αναδείξει τον πλούτο του Ι.Α.Κ. και να τον κάνει κοινωνό σε όλους τους πολίτες μέσω ψηφιακών βιβλιοθηκών εκτιθέμενων στους χώρους του Μουσείου, αλλά και μέσω της περιοδικής θεματικής έκθεσης του υλικού του Ι.Α.Κ», αναφέρει σχετικά.

Η ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ
Τέλος αναφορικά με τη χρηματοδότηση της μετατροπής του κτηρίου σε πολυλειτουργικό χώρο με κύριο χαρακτήρα τη φιλοξενία μουσείου ιστορικού – λαογραφικού χαρακτήρα, ο κ. Διγαλάκης υπογραμμίζει ότι αυτή μπορεί να βρεθεί σε συνεργασία με τον Δήμο Χανίων και την Περιφέρεια Κρήτης, μέσω του προγράμματος Βιώσιμης Αστικής Ανάπτυξης του Δήμου Χανίων. «Σήμερα, μπροστά στην πολυεπίπεδη κρίση που αντιμετωπίζομε, είναι ανάγκη να αξιοποιήσουμε τουριστικά τους μικρούς και μεγάλους θησαυρούς μας και να φωνάξουμε την εθνική μας ταυτότητα», επισημαίνει καταλήγοντας.
(Αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα νέα - 18/7/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/protasi-gia-stegasi-laografikou-mousiou/

Η αντεπίθεση της χαράς (αναδημοσίευση)

Το παρακάτω άρθρο του κ. Χρήστου Χωμενίδη το αναδημοσιεύουμε από τον ιστότοπο capital.gr στον οποίο αναρτήθηκε την Δευτέρα 18/7/2016 με τίτλο: "Η αντεπίθεση της χαράς".

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΧΩΜΕΝΙΔΗ
Την επαύριο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με ορθάνοιχτες ακόμα τις πληγές του Ολοκαυτώματος, της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι, οι δυτικές κοινωνίες -και όχι μονάχα εκείνες- έλαβαν μια θεμελιώδη απόφαση: Προορισμός των ανθρώπων είναι η χαρά. Σκοπός της ζωής η απόλαυση. Δεν ερχόμαστε στη γη για να μαρτυρήσουμε, για να υπηρετήσουμε θεούς ή υψηλά ιδανικά ούτε για να εξιλεωθούμε για κάποιο προπατορικό αμάρτημα. Τις μετρημένες δεκαετίες που αντιστοιχούν στον καθένα, καθένας έχει το ελεύθερο να τις περάσει κατά τα γούστα του, σεβόμενος ενδεχομένως τους αντικειμενικούς περιορισμούς και οπωσδήποτε τις επιθυμίες των άλλων.
Μία τόσο ρηξικέλευθη στροφή -η οποία ανέτρεπε χιλιετίες υποταγής σε "ιερές" εντολές λιτότητας, αγνότητας, ταπεινότητας- επόμενο ήταν να μην διατυπωθεί ρητά από κάποια πολιτική ηγεσία. Τι και αν στην Αμερικάνικη κιόλας Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, το 1776, αναφερόταν ως πρωταρχικό και απαραβίαστο δικαίωμα του ανθρώπου η επιδίωξη της ευτυχίας; Δύσκολα θα μπορούσαμε να φανταστούμε έναν πρόεδρο, πρωθυπουργό, πόσω δε μάλλον Πατριάρχη ή Πάπα να απευθύνεται στο ποίμνιο με τους στίχους του Ελύτη: "Τους ζυγούς λύσατε, τα κορίτσια φιλήσατε!"
Ό,τι δίστασε η πολιτική, το έπραξε και με το παραπάνω η τέχνη. Το μήνυμα της απελευθέρωσης από τους καταναγκασμούς και τις προλήψεις πέρασε μέσα από τη μουσική, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία. Και εκλαϊκεύτηκε -ώστε να φτάσει παντού- από τη διαφήμιση.
Όταν ο Έλβις Πρίσλεϋ -ένας φτωχός λευκός του Αμερικάνικου Νότου- πήδηξε στη σκηνή και λικνίστηκε αισθησιακότατα τραγουδώντας σαν μαύρος, φυλετικές και σεξουαλικές προκαταλήψεις ακαριαία κουρελιάστηκαν. Όταν ο Τζακ Κέρουακ εξέδωσε το "On The Road" -μυθιστόρημα - ποταμό για μια παρέα νεαρών που διασχίζουν με αυτοκίνητα τις ΗΠΑ εκστασιαζόμενοι διαρκώς εμπρός στο θαύμα της ύπαρξης- η μπίτνικ πεζογραφία είχε βρει την ισχυρότερη φωνή της. Όταν οι Μπητλς το είπαν καθαρά και ξάστερα ότι η ευτυχία είναι ένα καυτό όπλο, "Hapinness Is A Warm Gun", και ο Άντι Γουόρχολ ζωγράφισε στη σειρά την Τζοκόντα, τον Μάο Τσε Τουνγκ και μια κονσέρβα με φασόλια, κάθε σεμνοτυφία, κάθε σοβαροφάνεια είχε κουρελιαστεί.
Δεν ισχυρίζομαι ότι ο κόσμος είχε μπει πλησίστιος στον αστερισμό της ευδαιμονίας. Οι οικονομικές και κοινωνικές αντιθέσεις δεν είχαν ασφαλώς γεφυρωθεί. Πολιτικές και πολεμικές συγκρούσεις ξέσπαγαν κάθε μέρα με σφοδρότητα. Λιμοί, περιβαλλοντολογικές καταστροφές τραυμάτιζαν τον πλανήτη.
Εκείνο ωστόσο που διεκδικούσαν οι κοινωνίες και υπόσχονταν οι ηγεσίες ήταν περισσότερη ελευθερία και μεγαλύτερη ευμάρεια. Όχι εκπλήρωση των πεπρωμένων της οποιασδήποτε φυλής ή θρησκείας. Όχι συντριβή και υποδούλωση αληθινών ή κατά φαντασία εχθρών. Η φρίκη του Ναζισμού παραήταν νωπή για να προπαγανδίζονται ψυχωσικά οράματα.
Ούτε ισχυρίζομαι ότι οι άνθρωποι αναζητούσαν τη χαρά τους σε υψηλές αισθητικά ή παράτολμες έστω εμπειρίες. Η κατανάλωση, ίσα-ίσα, αποτελούσε τη δημοφιλέστερη απόλαυση. Ο λαϊκός καπιταλισμός των ρούχων, των μπιχλιμπιδιών, της φιλικής προς τον χρήστη τεχνολογίας -πλυντήρια, σκουτεράκια, game boy- που ακόμα κι όταν έχανε την αίγλη του στη Δύση, τη διατηρούσε αμείωτη στις "νέες χώρες" του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Η ποπ-κουλτούρα είχε προφανώς τις ευτελείς πλευρές και τις παρενέργειες της. Έθιζε μέχρις αποβλακώσης. Στερούσε από τις αποφάσεις του καθενός το βάρος τους. Έκρυβε κάτω από το χαλί το πένθος, τη μελαγχολία, τη μοναξιά, συναισθήματα τα οποία όταν δεν βιώνονται, κακοφορμίζουν. Κατέληγε στην θλιβερή εξίσωση "ζούμε για να δουλεύουμε και να ξοδεύουμε".
Επρόκειτο ωστόσο για μια χαρισάμενη εποχή. Κανείς δεν ήθελε να σκοτώσει κανέναν. Όλοι αντιθέτως ονειρεύονταν να τους γοητεύσουν όλους, να γίνουν σταρ τουλάχιστον στη γειτονιά τους. Οι επαναστάσεις του μέλλοντος θα ήταν -προφήτευαν οι επαΐοντες- επιστημονικές. Θα απήλλασσαν την ανθρωπότητα από τις αρρώστιες. Θα φρέναραν τη φθορά του γήρατος. Η αίσθηση της ασφάλειας είχε εμπεδωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε γυρίζονταν σωρηδόν ταινίες με εισβολές εξωγήινων. Μόνο τα UFO θα μπορούσαν -νομίζαμε- να μας απειλήσουν. Οι πόλεμοι, χάριν της αδρεναλίνης των θεατών, είχαν μεταφερθεί στα άστρα.
Πότε άρχισε να στραβώνει το πράγμα; Με το θεοκρατικό καθεστώς του Χομεϊνί στο Ιράν το 1979; Με τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου το 1991; Με τους Δίδυμους Πύργους, δέκα χρόνια αργότερα; Και με τις αντιδράσεις -εννοείται- της Δύσης σε όλα τα παραπάνω;
Το γεγονός είναι ότι ο κόσμος στον οποίον γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε έχει σήμερα ανεπανόρθωτα κλονιστεί. Συνθλίβεται μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης. Σκύλλα η ISIS και οι απανταχού Τζιχαντιστές, Χάρυβδη οι φονταμενταλιστές της Δύσης, που αναρριχώνται ένας-ένας στα ύπατα αξιώματα: Ο Μπόρις Τζόνσον, η Μαρίν Λεπέν, ο Ντόναλντ Τραμπ.
Κοινωνίες που είχαν -εκ των άνω έστω- εκκοσμικευθεί, ξανακυλούν στον μαύρο μουσουλμανικό μεσαίωνα. Πού ακούστηκε στις όχθες του Βοσπόρου να πέφτει ο κόσμος στις ερπύστριες των τανκς κραυγάζοντας "Ο Αλλάχ είναι Μεγάλος"; Πώς γίνεται η ολοκληρωτική επιβολή του Ερντογάν -του πιό αντιδραστικού ηγέτη της Τουρκίας από εποχής Αβδούλ Χαμίτ- να χαιρετίζεται σαν νίκη της δημοκρατίας; Δημοκρατία της σαρίας, οσονούπω και της μπούργκας;
Στην ίδια τη Δύση αναπτύσσονται θύλακες τυφλού μίσους. Κλειστές κοινότητες οι οποίες απεργάζονται την καταστροφή του περιβάλλοντα χώρου τους. Στην πίσω αυλή των κοσμοπόλεων διενεργούνται κλειτοριδεκτομές, διαπαιδαγωγούνται κομάντος αυτοκτονίας. Ο αυτουργός της φρίκης στην Νίκαια μπορεί να μην ανήκε οργανικά στον ISIS, είχε εν τούτοις δηλητηριαστεί ως το μεδούλι από την προπαγάνδα του.
Ποιά θα μπορούσε να είναι η αντίδραση της Δύσης; Σίγουρα όχι η σχετικοποίηση του Κακού. Αυτομαστιγωτικά επιχειρήματα, που ξεκινούν από τις σταυροφορίες και φτάνουν μέχρι την αποικιοκρατία ή τη μαζική εισαγωγή εργατικού δυναμικού από τον κάποτε αποκαλούμενο Τρίτο Κόσμο, θολώνουν απλώς τα νερά. Ασφαλώς και η ζωή στα προάστια του Παρισιού τείνει προς το αβίωτο. Βεβαίως και επιβάλλεται να εφαρμοστεί αποτελεσματικότερη κοινωνική πολιτική. Εάν όμως περιμένουμε να αποδώσει μήπως και υποχωρήσει ο ισλαμικός φανατισμός, θα θρηνήσουμε εν τω μεταξύ αμέτρητα θύματα.
Το κοσμικό κράτος οφείλει να ασκήσει δίχως τύψεις τη νόμιμη βία του υπερασπίζοντας την ανοιχτή κοινωνία. Οι εστίες του μίσους πρέπει να ξερριζωθούν όσο ακόμα κυβερνούν φιλελεύθεροι πολιτικοί. Διότι εάν τους διαδεχθεί η Άκρα Δεξιά, τότε μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά.
Κυρίως όμως πρέπει να ξαναβρεί η Δύση την αυτοπεποίθησή της. Να ξαναγίνει κήρυκας της χαράς. Να ανανεώσει και να εξαγάγει τις ιδρυτικές αρχές της. Την ελευθερία, την αυτοδιάθεση, την αυταξία του ανθρώπινου σώματος και της κάθεμιάς ξεχωριστής και ανεπανάληπτης ανθρώπινης ύπαρξης.
Οι Έλληνες το είπαν πρώτοι από τον καιρό του Ομήρου: Δεν υπάρχει μετά θάνατον ζωή. ΄Η -και αν υπάρχει- είναι απείρως θλιβερότερη της δικής μας. "Θα προτιμούσα να είμαι ο τελευταίος δούλος πάνω στη γη παρά ο βασιλιάς στον Άδη..." αποκρίνεται πικρά ο Αχιλλέας στον Οδυσσέα. Ποιά αποστομωτικότερη απάντηση στο "Αλλάχ Ακμπάρ";
Πείτε με υπεραισόδοξο. Πιστεύω όμως ακράδαντα πως εάν σε μια πόλη έψαλλε, από τη μια, ο πιό παθιασμένος μουεζίνης και έδιναν από την άλλη συναυλία οι Rolling Stones, όλος ο κόσμος σύντομα θα χόρευε το "Satisfaction".
* Ο κ. Χρήστος Χωμενίδης είναι συγγραφέας
(Αναδημοσίευση από το capital.gr)
Link: http://www.capital.gr/xristos-xomenidis/3141774/i-antepithesi-tis-xaras

Της φρίκης... (αναδημοσίευση)

Το παρακάτω άρθρο του Γιώργου Σταματόπουλου το αναδημοσιεύουμε από την "Εφημερίδα των Συντακτών" στην ιστοσελίδα της οποίας αναρτήθηκε στις 17/7/2016.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
Πρέπει, λένε κάθε φορά μετά τη φρίκη οι ηγέτες της Δύσης, να καταπολεμήσουμε με κάθε μέσο την τρομοκρατία. Ωραία. Ας αποσύρουν λοιπόν οι πολιτισμένες χώρες τα στρατεύματά τους από ξένες χώρες, ας αποτινάξουν την αποικιοκρατική λογική και πρακτική τους· ας φροντίσουν να ενδυναμώσουν θεσμούς υπέρ της κοινωνίας και ας πάψει επιτέλους αυτή η τεράστια οικονομική ανισότητα μεταξύ φτωχών και πλούσιων.
Η φρίκη δεν αναλύεται, δεν εκλογικεύεται και ας είναι αποτέλεσμα πολιτικής στρατηγικής. Πολλοί, όντως, πολιτικοί σχηματισμοί, αδιαφορώντας παγερά για την αξία της ανθρώπινης ζωής, έχουν επιλέξει ως πρώτιστο πολιτικό στόχο και σκοπό την αφαίρεση ζωής ανθρώπων.
Παράπλευρες απώλειες, λένε κυνικά, ειρωνευόμενοι προφανώς τα αθώα θύματα των χωρών που δέχονται βομβαρδισμούς από τους αποικιοκράτες, τα οποία πρώτοι αυτοί (οι αποικιοκράτες) ονομάτισαν έτσι (για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα).
Η τυφλή βία είναι πλέον μέσον πολιτικής σύγκρουσης, είναι η ίδια η πολιτική -και αυτό δεν έχει να κάνει με διεστραμμένα μυαλά ή με θρησκόληπτους φανατικούς.
Η τρομοκρατία δεν καταπολεμείται εύκολα, ακόμη κι αν αστυνομευθεί κάθε σπιθαμή γης στις εθνικές επικράτειες.
Αντί οι ηγέτες της Δύσης (όλου του πλανήτη) να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα στις τηλεοράσεις και να διαλαλούν πόσο λυπούνται που πλήττεται έτσι βάρβαρα η δημοκρατία, ας κάνουν βήματα οι ίδιοι ώστε να επικρατήσει αυτή η ταλαίπωρη δημοκρατία, διότι η «δημοκρατία» που οι ίδιοι έχουν «χτίσει» δεν είναι δημοκρατία· είναι ολιγαρχία τουλάχιστον, «δημοκρατία» έστω των ολίγων, αυτών που υμνούν και κολακεύουν την εξουσία και τις ελίτ. Ας σταματήσει λοιπόν αυτή η υποκρισία.
Γινόμαστε κάθε τόσο μάρτυρες συγκλονιστικά ειδεχθών πράξεων· ο κάθε ένας από μας δε, θα μπορούσε να είναι θύμα· άρα ζούμε από σύμπτωση, από θαύμα θα έλεγα. Πώς να ζήσει ήσυχος πλέον ο Ευρωπαίος πολίτης, ο κάθε πολίτης του «ελεύθερου» κόσμου;
Κάνουν λόγο για σύγκρουση πολιτισμών, για μουσουλμανικό φονταμενταλισμό. Ποιος είναι υπαίτιος ακόμη και γι' αυτό; Και πώς τολμάνε να επεμβαίνουν στρατιωτικά σε ξένα κράτη με τη χυδαία δικαιολογία του «εκδημοκρατισμού» αυτών των κρατών;
Λες και χρειάζεται πολλή σκέψη για να καταλάβει κανείς ποιος πραγματικά ευθύνεται για τον ξεριζωμό εκατομμυρίων ψυχών από τον θεμέλιο τόπο, από τις πατρογονικές ρίζες, από τον γενέθλιο πολιτισμό.
Η φρίκη δεν φαίνεται πως θα λείψει από το ανθρώπινο είδος που εκχωρεί την εξουσία σε λίγους. Ο 20ός αιώνας, κορύφωση τάχα του τεχνικού πολιτισμού, μάς «φιλοδώρησε» με δύο παγκοσμίους πολέμους· η φρίκη στο ύψιστο σημείο (της).
Ο 21ος τον ακολουθεί πιστά και είναι ακόμη πιο τρομακτικός διότι πλέον οι «αντίπαλοι», οι «εχθροί» κατέχουν τη γνώση, τεχνικά και δυστυχώς πολιτικά ώστε οι συγκρούσεις και οι τυφλές τρομοκρατικές ενέργειες να μας αναγκάζουν να αναρωτιόμαστε εάν αξίζει να εξακολουθούμε να υπάρχουμε ως είδος. Τέτοια μανία για απαξίωση της ανθρώπινης ζωής...
Οχι η καταστολή παρά μόνο η πραγματική εγκαθίδρυση της Δημοκρατίας μπορεί να σταματήσει τη φρίκη (Πού να βρεθεί ο χρόνος, όμως, και λοιπά...)
(Αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών 17/7/2016)
Link: https://www.efsyn.gr/arthro/tis-frikis

Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

Μνήμη Νίκου Καρούζου

«Η νύχτα με συμφέρει,
Πράγματι η νύχτα με συμφέρει.
Πρώτα – πρώτα ελαττώνει τις φιλοδοξίες·
ύστερα
διορθώνει τις σκέψεις· έπειτα
συμμαζώνει τη θλίψη και την κάνει
υποφερτότερη
τη σιωπή με σέβας ανατέμνει·
εξαίρει την όσφρηση μα προπάντων
η νύχτα περιζώνει»
Νίκος Καρούζος 
17 Ιουλίου 1926 – 28 Σεπτεμβρίου 1990

Σαν σήμερα στις 17 Ιουλίου 1926 γεννήθηκε στο Ναύπλιο ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες ποιητές, ο Νίκος Καρούζος. Ποιητής της ελευθερίας και της περιπέτειας, ο ίδιος επιχειρεί με το έργο του να βρει και να ερμηνεύσει το νόημα του κόσμου και της ίδιας της ύπαρξης, μέσα από τις δικές του περιπλανήσεις.
«Μάταιος ο κόσμος αλλά πέρασμα», γράφει στο ποίημα: “Η προσευχή του σκουλικιού”.
«Μόνον αυτοί που τρέφουν όνειρα απολαμβάνουν την πραγματικότητα», έλεγε.
Σε ομάδα αφιερωμένη στον ποιητή στο facebook, με πηγή το Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ., υπάρχει το παρακάτω βιογραφικό:
«Ο Νίκος Καρούζος του Δημήτρη και της Κωνσταντίνας, το γένος Πιτσάκη, γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Ο πατέρας του ήταν δάσκαλος στρατευμένος στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, διώχτηκε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου και εξορίστηκε μετά τη συνθηκολόγηση της Βάρκιζας. Η μητέρα του ήταν κόρη ιερωμένου και δασκάλου. Κατά τη διάρκεια των γυμνασιακών του χρόνων ο Καρούζος έδρασε στην ΕΠΟΝ και εξορίστηκε στην Ικαρία (1947) και στη Μακρόνησο (1951), από όπου έφυγε τελικά το 1953 μετά από νευρικό κλονισμό. Παντρεύτηκε δύο φορές, το 1955 τη Μαρία Δαράκη, με την οποία έζησε λίγους μόλις μήνες και το 1963 τη Μαίρη Μεϊμαράκη, από την οποία χώρισε το 1980. Από το 1981 και ως το τέλος της ζωής του τον συντρόφεψε η Εύα Μπέη. Σπούδασε νομικά και πολιτικές επιστήμες στην Αθήνα, δεν ολοκλήρωσε όμως τις σπουδές του, καθώς ήδη από το 1941 είχε στραφεί στην ποίηση. Το 1949 πραγματοποίησε την πρώτη επίσημη εμφάνισή του στο χώρο των γραμμάτων με τη δημοσίευση του ποιήματός του Σίμων ο Κυρηναίος στο περιοδικό Ο Αιώνας μας. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Η επιστροφή του Χριστού εκδόθηκε το 1954. Στους λογοτεχνικούς κύκλους έγινε πιο γνωστός στη δεκαετία του ’60 με τις συλλογές Η έλαφος των άστρων, Ο υπνόσακκος και Πενθήματα. Ακολούθησαν πολλές ακόμη συλλογές και συγκεντρωτικές εκδόσεις των ποιημάτων του ως τη συγγραφή του τελευταίου του ποιητικού έργου Αιώρηση, γραμμένου στις 29 Αυγούστου 1990 στο νοσοκομείο Υγεία, όπου ο ποιητής νοσηλευόταν τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του, άρρωστος από καρκίνο, και πέθανε. Συνεργάστηκε με τα περιοδικά όπως Νέα Εστία, Αθηναϊκά Γράμματα, Ευθύνη, Σπείρα, Τομές, η Λέξη. Τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1963), το Βραβείο της Ομάδας των Δώδεκα (1963), το Α΄ Εθνικό Βραβείο Ποίησης, από κοινού με τους Τάκη Βαρβιτσιώτη και Μίλτο Σαχτούρη (1972) και το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1988). Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία του Νίκου Καρούζου βλ. Αργυρίου Αλεξ., «Νίκος Καρούζος», Η ελληνική ποίηση • Η πρώτη μεταπολεμική γενιά, σ.482-483. Αθήνα, Σοκόλης, 1982, Ζήρας Αλεξ., «Καρούζος Νίκος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό 4. Αθήνα, Εκδοτική Αθηνών, 1985, Λαλουδάκη Ελισσάβετ, «Νίκος Καρούζος (1926-1990), Χρονολόγιο», Διαβάζω393, 2/1999, σ.110-115, Παπακόγκος Κωστής, «Αιχμάλωτος της ελευθερίας», Η λέξη88-89, 10-11/1989, σ.885-891 και Χατζηφώτης Ι.Μ., «Καρούζος Ν.Δ.», Μεγάλη Εγκυκλοπαίδεια της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 8. Αθήνα, Χάρη Πάτση, χ.χ.».
Ποιήματα του Νίκου Καρούζου μπορείτε να διαβάσετε στο Διαδίκτυο.
(Σημείωμα από την ιστοσελίδα των Χανιώτικων νέων αναρτημένο στις 17/7/2015 με αφορμή τη συμπλήρωση των 89 χρόνων)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/mnimi-nikou-karouzou-89-chronia-apo-ti-gennisi-tou/#