Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Χοροθέατρο της ψυχής

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Η προχθεσινή βραδιά στην Ανατολική Τάφρο ήταν από αυτές που μένουν στη μνήμη. Δεν τις ξεχνά κανείς εύκολα. Δεν μπορεί να τις ξεχάσει. Ούτε να τις διηγηθεί. Ο λόγος για την παράσταση χοροθεάτρου από την ομάδα "ΔΑΓΙΠΟΛΗ" που έχει ως πυρήνα τρία άτομα με κινητικό πρόβλημα και στην οποία συμμετέχουν χορευτές και χορεύτριες. Μια παράσταση, που είχε να στείλει μηνύματα ενάντια στις διακρίσεις αλλά και ταυτόχρονα να «αγγίξει» το κοινό με τη μουσική και την κίνηση. Να λειτουργήσει ως καθρέπτης της ψυχής μας.
Αλλωστε, ο χορός απελευθερώνει το σώμα και το νου. Το μέσα και το έξω μας.
Ο χορός, εκφραστικός και σύγχρονος, είναι μαγευτικός.
Εδώ, η μουσική και η κίνηση έδεσαν αρμονικά.
Την μουσική έγραψαν ο Κώστας Λειβαδάς και ο Πάρις Περισυνάκης και την απέδωσαν «ζωντανά» επί σκηνής.
Ο Κώστας Λειβάδας έπαιξε πιάνο, ο Πάρις Περυσινάκης λύρα.
Και, οι χορευτές και οι χορεύτριες, κινήθηκαν αρμονικά, λυτρωτικά και απελευθερωτικά.
Από τις πιο ωραίες σκηνές ήταν κατά τη γνώμη μου η συνύπαρξη χορευτριών και χορευτών με κινητικό πρόβλημα, πάνω στα αναπηρικά καροτσάκια. Το ίδιο και το «παιχνίδι» των δύο χορευτών με κινητικό πρόβλημα. Η «χαμογελαστή» αψιμαχία με τα καροτσάκια πάνω στη σκηνή.
Στη συνέντευξη Τύπου που προηγήθηκε ο υπεύθυνος της ομάδας ΔΑΓΙΠΟΛΗ Γιώργος Χρηστάκης είχε πει ότι "πρόκειται για ένα χοροθέατρο με νέες ιδέες μια παράσταση που στρέφεται κατα των διακρίσεων. Όλοι είμαστε διαφορετικοί και ίδιοι". Ο Κώστας Λειβαδάς ανέφερε ότι για τον ίδιο "είναι διπλή φόρτιση που η παράσταση αυτή γίνεται στα Χανιά την πόλη που κατάγομαι αλλά και επειδή δεν υπάρχουν πολλές ευκαιρίες σήμερα για έναν μουσικό να φύγει απο τον συμβατικό χώρου του τραγουδιού και να δουλέψει σε φόρμες καθαρής μουσικής, πόσο μάλλον όταν αυτό συνοδεύεται απο μια ομαδική αξιόλογη δουλειά όπως αυτή του χοροθέατρου ΔΑΓΙΠΟΛΗ που κάθε φορά προσπαθεί και βάζει στόχους".
Στην παράσταση συμμετείχαν οι: Αναστάσης Κολοβός, Χρήστος Κυπριώτης, Δάφνη Ράμση, Βιβή Ρωμάνα, Ειρήνη Ζαχαρά, Γιώργος Χρηστάκης.
Η σκηνοθεσία – δραματουργία ήταν του Φίλιππου Σοφιανού. Προηγήθηκε ένα κομμάτι 15΄από την ομάδα: ΄"Αγγελόσκονη», σε χορογραφία - σύλληψη: Αγγελικής Παπαδάτου σε συνεργασία με τη χορεύτρια Ειρήνη Ζαχαρά, σκηνοθεσία Γιάννη Χιωτόπουλο, σκηνογραφία Ζωής Λάγγη και μουσική Νίκου Τζιομάκα.
-Τα όσα ακολούθησαν ήταν εξίσουν όμορφα και ποιητικά. Ηταν στο «Φαγκότο» όπου βρέθηκαν με πρόσκληση του Κώστα Λειβαδά τα μέλη της ομάδας και προέκυψε ένα απίθανο Live, γεμάτο μουσική της ψυχής, με το να παίζουν πιάνο εναλλάξ ο Κώστας Λειβαδάς, ο Ανδρέας Ζυμβραγός και ο Αγγελος Σκορδίλης, και χορευτές και θαμώνες να συζητούν και να τραγουδούν –από Μάνο Χατζιδάκι μέχρι ροκ- σε μια νύχτα γεμάτη ελευθερία…
(Χανιώτικα νέα - Ακροβασίες - 31/7/2009)

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Χοροθέατρο ΔΑΓΙΠΟΛΗ στα Χανιά






Ενα μαγευτικό μουσικοχορευτικό "ταξίδι" κάναμε όσοι βρεθήκαμε χθες το βράδυ στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου στα Χανιά, στην παράσταση του χοροθεάτρου ΔΑΓΙΠΟΛΗ. Ενα χοροθέατρο που έχει ως πυρήνα τρία άτομα με κινητικό πρόβλημα και που στέλνει μήνυμα ενάντια στις διακρίσεις. Ενα χοροθέατρο της ψυχής...

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Στις γειτονιές του λιμανιού

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

"Θα 'μαι πάντα εγώ
μες το όπλο σου σφαίρα
να χτυπάς το νερό,
να χτυπάς τον αέρα
να θυμάσαι ξανά
όσα είχαμε κάνει
τις φωτιές στα ντεπώ,
τη φωτιά στο λιμάνι..."
Παύλος Παυλίδης
- Ξύλινα Σπαθιά

Στις γειτονιές του λιμανιού και της παλιάς πόλης των Χανίων έχουν μεγαλώσει γενιές και γενιές. Από την περιοχή του Τοπανά, στα στενά του Κολόμπο, μέχρι την Σπλάντζια και την Σαρπηδόνος.
Ποιος δεν θυμάται τις μεγάλες στιγμές της δεκαετίας του '80 και του '90 στο φρούριο Φιρκά, στην Αγγέλου; Τις παρέες με... μπύρες και κιθάρες που διάβαζαν και συζητούσαν. Τις ροκ συναυλίες που σημάδεψαν τη διαδρομή πολλών εφήβων προς την ενηλικίωση. Τις "Τρύπες", τα "Μωρά στη Φωτιά", τα "Ξύλινα Σπαθιά", τους "Horror Vacui", που είχαν εμφανιστεί εντός του φρουρίου, όταν ακόμα παρεχωρείτο για τέτοιου είδους εκδηλώσεις.
Τις συζητήσεις επί συζητήσεων ανήσυχων εφήβων για το "πώς θα αλλάξουμε τον κόσμο" και "να τον κάνουμε καλύτερο". Ασχετα αν ο κόσμος έμεινε ως είχε και με κάποιον τρόπο, τελικά... αλλάξαμε εμείς.
Στις γειτονιές του λιμανιού, όμως, υπάρχει ακόμα αυτή η ωραία δροσιά, αυτός ο άνεμος ελευθερίας που κυριεύει τις καρδιές και τις αισθήσεις και σε γεμίζει με αναμνήσεις. Σ' αυτές τις γειτονιές πάντα υπήρχαν και υπάρχουν οι καλλιτέχνες του δρόμου, οι πλανόδιοι πωλητές, οι ζωγράφοι και οι μουσικοί. Μα και οι ζογκλέρ. Το λιμάνι όπως και κάθε γραφική περιοχή παντού στον κόσμο, περιέχει αυτούς τους τύπους που στο πέρασμά τους από τα Χανιά κάνουν το λιμάνι μας πιο όμορφο και ενδιαφέρον.
Το ίδιο και οι ακροβάτες της φωτιάς, οι ζογκλέρ που αντικρίσαμε προχθές το βράδυ στην πλατεία Συντριβανίου: τρία άτομα που έκαναν παιγνίδια με τη φωτιά και έτυχαν θερμού χειροκροτήματος από τον κόσμο, που φαίνεται ότι επιστρέφει στο λιμάνι.
Αυτό είναι το παλιό λιμάνι και όχι τα οχήματα και οι χωρίς μέτρο δραστηριότητες. Και εμείς, όσοι επιμένουμε να επισκεπτόμαστε το παλιό λιμάνι, οφείλουμε να το σεβόμαστε... Γιατί το λιμάνι, αποτελεί στοιχείο του πολιτισμού αυτής της πόλης και αυτού του κόσμου...
(Χανιώτικα νέα - Ακροβασίες - 27/7/2009)

Σάββατο 25 Ιουλίου 2009

Μάνος Χατζιδάκις - Ο λαχειοπώλης του ουρανού

Ο Μάνος Χατζιδάκις, αυτός ο ασυμβίβαστος, αιώνιος έφηβος, ο "Μεγάλος Ερωτικός" που "έφυγε" το απόγευμα της 15ης Ιουνίου 1994 για τις "γειτονιές του ουρανού και των άστρων", ακόμα και σήμερα μας συγκλονίζει με τη μουσική αλλά και τα κείμενά του. Το ακόλουθο είναι απόσπασμα από τον "Λαχειοπώλη του Ουρανού" που περιλαμβάνεται στα "σχόλια του Τρίτου". Ενα κείμενο επίκαιρο και διαχρονικό...

...Σηκώθηκα απ΄ το πιάνο και πλησιάζω τον καθρέφτη. Ήμουνα ξαναμμένος. Είδα το είδωλό μου να κρατά φτερά του παγωνιού και δροσερούς καρπούς του Θέρους. Κι είπα από μέσα μου: Είμαι ο Λαχειοπώλης τ΄ Ουρανού. Μοιράζω αριθμούς σε ξωτικά κι αγγέλους.
Κι αποφασίζω ευθύς την πιο μεγάλη μου πράξη. Σκόρπισα τα λαχεία μου στους γαλαξίες και στο άπειρο. Έτσι δεν θά ΄ναι δυνατό κανείς να ξαναδημιουργήσει, να πράξει το καλό -που λεν- ή το κακό. Σπατάλη η απόφασή μου, μα ο κόσμος πάει για να χαθεί.
Το λεω για να τ΄ ακούν οι νέοι, και να σκορπίσουν τα λαχεία τους κι αυτοί, όπου μπορέσουν κι όπου βρουν. Να μην τ΄ αφήσουν κέρδος στους πολλούς. Έτσι τουλάχιστον, θα κατακτήσουμε τη δυνατότητα να μας φοβούνται. Ποιους; Εμάς, τους ποιητές.
Μια και δεν είναι δυνατό να μας εντάξουν στα συρτάρια τους, σ΄ ό,τι μπορούν να ελέγξουνε και να προβλέψουν οι ανερχόμενοι πολλοί. Τους φοβερίζει η άρνησή μας να δεχτούμε φάκελο, κατάταξη, τάξη κι αριθμό. Τους φοβερίζει η άρνησή μας να ενταχθούμε στις ομάδες αυτών που όταν κοιμούνται, τα χέρια τους είναι από μέσα ή απ΄ έξω από το πάπλωμα.
Γιατί τα χέρια τα δικά μας την ώρα του ύπνου, ζωγραφίζουν ελεύθερα τους ανέμους, με χρώματα και με σχηματισμούς πτηνών, και μας τοποθετούν παντοτινά μες στους αιώνες, με την αθάνατη κι ερωτική μορφή του Λαχειοπώλη τ΄ Ουρανού...

Μάνος Χατζιδάκις «Tα σχόλια του Τρίτου»

Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009

Η γρίπη της... ενημέρωσης

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Ισως η υπερβολή να είναι συστατικό της ανθρώπινης φύσης. Οπως και ο φόβος. Οπως ακόμη και η κινδυνολογία. Αλλά ακόμη κι αν δεν είναι έμφυτο, πώς να μην γίνει μέσα από την επικαιρότητα και τον τρόπο με τον οποίο μεταδίδεται από ορισμένα κεντρικά ΜΜΕ που, όχι σπάνια, υπερβάλλουν χάριν της τηλεθέασης;
Αυτό συμβαίνει τώρα με τη νέα γρίπη, τη λεγόμενη γρίπη των χοίρων. Ουδείς αμφιβάλλει ότι το θέμα είναι σοβαρό. Είναι, όμως, τόσο σοβαρό που να δικαιολογεί τον πανικό; Και πίσω από αυτό, τον πανικό, τι κρύβεται;
Είναι γεγονός ότι υπάρχει υπερ-ενημέρωση για το θέμα αυτό. Πρώτος απ' όλους ο αρμόδιος υπουργός έχει βγει στα ΜΜΕ αρκετές φορές τελευταία και έχει προχωρήσει σε δηλώσεις που φοβίζουν. Ταυτόχρονα έρχονται κάποια κεντρικά κανάλια, με τα "παράθυρα των ειδικών", να μιλάνε επί 10 και 15 λεπτά για το ίδιο θέμα.
Τελικά, ποιος είναι κερδισμένος από τη νέα γρίπη; Μήπως οι φαρμακευτικές εταιρείες που κάνουν, όπως διάβασα χθες, "αγώνα δρόμου" για την παρασκευή του εμβολίου;
Στις 20 Μαΐου σε συνέντευξή του σε κεντρική εφημερίδα, ο διευθυντής του Εθνικού Εργαστηρίου Αναφοράς Γρίπης Ινστιτούτου Παστέρ Ανδρέας Μεντής, τόνισε ότι «η θνητότητα από το νέο ιό της γρίπης Α είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα, τα οποία πλησιάζουν αυτά της εποχικής γρίπης, από την οποία έτσι και αλλιώς σημειώνονται χιλιάδες θάνατοι κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο".
Τις τελευταίες ημέρες ο καθηγητής Πνευμονολογίας και μέλος της Εθνικής Συμβουλευτικής Επιτροπής για τη νέα γρίπη, Π. Μπεχράκης συνέστησε "νηφαλιότητα, ψυχραιμία και βάρος στην προστασία των ασθενών".
Σε χθεσινό άρθρο του σε εφημερίδα ("Ελευθεροτυπία") ο καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Κρεμαστινός υπογράμμισε:
"... δεν δικαιολογείται κανένας πανικός. Η γρίπη αυτή, που προκαλείται από το στέλεχος Η1Ν1, είναι πιο καλοήθης από τη γρίπη που μας επισκέπτεται κάθε χειμώνα και προκαλεί μυοκαρδίτιδες, περικαρδίτιδες και μηνιγγοεγκεφαλίτιδες. Γιατί λοιπόν αυτή η υπερευαισθησία για τη συγκεκριμένη γρίπη που... θα έλθει το χειμώνα; Θεωρητικά, βέβαια, όλα μπορεί να συμβούν. Ακόμα και ένας κομήτης μπορεί να εμφανιστεί στο Διάστημα και έχει την ίδια χαμηλή πιθανότητα να πέσει πάνω στη Γη και να την καταστρέψει ή ένα αεροπλάνο με το οποίο κάθε μέρα ταξιδεύουμε να μη φθάσει ποτέ στον προορισμό του. Ομως όλα αυτά δεν μας απασχολούν.
Αλλωστε ας θυμηθούμε πριν από λίγα χρόνια την ίδια υστερία που επικράτησε με τη γρίπη των πουλερικών του ιού Sars, του ιού του Χονγκ Κονγκ κ.λπ. Δισεκατομμύρια κέρδισαν οι εταιρείες παραγωγής εμβολίων, οι τοπικοί αντιπρόσωποι και οι μεσάζοντες, αλλά τίποτα το ιδιαίτερο δεν συνέβη με αυτούς τους ιούς. Γιατί να συμβεί κάτι διαφορετικό με τον συγκεκριμένο ιό;
Ας προβληματιστούν λίγο οι αρμόδιοι για να μην πέφτουν οι ίδιοι θύματα των διαφόρων εμπόρων του κινδύνου.
Ομως τι φταίει ο δυστυχής πολίτης να υφίσταται αυτό το μαρτύριο της κινδυνολογίας;
Συμβουλή μου είναι να παραμείνει ψύχραιμος και απλά να κάνει το εμβόλιο, αφού ούτως ή άλλως η χώρα μας θα το προμηθευθεί και θα το χρυσοπληρώσει".
Ψυχραιμία λοιπόν γιατί ίσως να αποδειχτεί ότι πιο επικίνδυνη από την γρίπη των χοίρων είναι η "γρίπη της ενημέρωσης".
(Χανιώτικα νέα - 24/7/2009)

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Μια βόλτα στην πόλη...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Αποφασίζεις ένα καλοκαιρινό πρωί να "απολαύσεις" την πόλη. Παίρνεις το αυτοκίνητό σου και έρχεσαι στο κέντρο. Και αίφνης συνειδητοποιείς ότι η απόλαυση βρίσκεται μόνο στη θεωρία όταν είσαι με αυτοκίνητο το πρωί στα Χανιά.Θες, λοιπόν, να παρκάρεις μα δεν βρίσκεις θέση πουθενά. Αντίθετα, βλέπεις διπλοπαρκαρισμένα οχήματα σε κεντρικούς δρόμους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κυκλοφοριακό κομφούζιο καθώς οι δύο λωρίδες κυκλοφορίας γίνονται... μία. Και τα νεύρα σου αρχίζουν να... σπάνε.
Διατηρείς τη ψυχραιμία σου και συνεχίζεις. Διασχίζεις την Κυδωνία, μπαίνεις στην Αποκορώνου, στρίβεις στην Σφακιανάκη, περνάς από τα Δικαστήρια, κατεβαίνεις την Ανδρ. Παπανδρέου και παντού υπάρχει η ίδια κατάσταση.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, διαπιστώνεις ότι κάποιοι φίλαθλοι έχουν καλύψει με αυτοκόλλητα των ομάδων τους, πινακίδες κυκλοφορίας και αναρωτιέσαι το γιατί. Δεν μπορούσαν αλλού να τα κολλήσουν;
Από ορισμένα σημεία της διαδρομής δεν λείπουν οι... λακούβες.
Αυτές οι ενοχλητικές "τρύπες" του δρόμου, που σου διαλύουν τα λάστιχα.
Αν και η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν, οι τρύπες δεν εκλείπουν. Οχι τόσο στο κέντρο, αλλά σε προαστιακούς δρόμους.
Μια φορά, θυμάσαι, έσπασαν και τα δύο λάστιχα του αυτοκινήτου σου σε μια λακούβα, στη διαδρομή προς τα νότια παράλια, με αποτέλεσμα να μείνεις όχι μόνο από... παραλία αλλά και από... αυτοκίνητο. Από τότε, εννόησες να είσαι πιο προσεκτικός με τις... τρύπες.
Με τα πολλά, βρίσκεις να παρκάρεις στο πάρκινγκ της Ρεγγίνα.
Κάνεις έναν περίπατο στην πόλη και συνειδητοποιείς ότι το αυτοκίνητο δεν είναι λύση. Απλά, αν μένεις λίγο μακριά είναι μια ανάγκη. Αλλά τι ανάγκη; Αναθεωρείς όταν συναντάς το "μίνι bus" το οποίο πραγματοποιεί δωρεάν δρομολόγια στην παλιά πόλη των Χανίων. Βλέπεις ότι είναι σχεδόν γεμάτο από κόσμο και εύχεσαι να γίνει θεσμός σε όλη την πόλη για να μάθουμε να μετακινούμαστε άπαντες με μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως σε άλλες ευρωπαικές πόλεις και λιγότερο με τα αυτοκίνητά μας.
Οδοιπορείς σε δρόμους της πόλης και κατευθύνεσαι προς το Κουμ Καπί και το παλιό λιμάνι. Στο Κουμ Καπί αρκετοί πίνουν το πρωινό τους καφέ, το ίδιο και στις "πιάτσες" στην Σαρπηδόνος και στο λιμάνι.
Μόνο που στο λιμάνι συναντάς και πολλούς τουρίστες. Είναι αλήθεια ότι είναι πεσμένη η τουριστική κίνηση, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις εκτιμήσεις των εμπλεκομένων με τον τουρισμό, αλλά είναι εξίσου γεγονός ότι το μεσημέρι στο λιμάνι και στα στενά της παλιάς πόλης, οι τουρίστες που περνάνε δεν είναι λίγοι.
Και αυτό είναι ευχάριστο. Το λιμάνι των πολιτισμών, σκέφτεσαι.
Της Δύσης και της Ανατολής.
Περνάς και από την Σπλάνζτια που αναπλάστηκε όμορφα όπως και από την Χατζημιχάλη Νταλιάνη που διαμορφώνεται ως μια νέα πιάτσα στα Χανιά. Διασχίζεις τα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης και για μια ακόμη φορά λές: Η απόλαυση δεν βρίσκεται στο αυτοκίνητο αλλά στον περίπατο...
(Χανιώτικα νέα - 20/7/2009)

Παρασκευή 17 Ιουλίου 2009

Αιολικά πάρκα και Αποπηγάδι

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Συχνά μπαίνει το δίλημμα: Τι προτιμάμε; Ενέργεια από συμβατικά καύσιμα ή από τον ήλιο και τον άνεμο; Το ερώτημα είναι, ή μοιάζει, ρητορικό. Φυσικά, από τον ήλιο ή τον άνεμο, απαντούν όσοι έχουν περιβαλλοντική συνείδηση. Αλλωστε, επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάπτυξης των ήπιων μορφών ενέργειας. Ηδη, μάλιστα, σε βουνά στο νομό Χανίων και σε άλλες περιοχές της Κρήτης βλέπουμε ανεμογεννήτριες. Προσωπικά, μ΄ αρέσουν και αισθητικά. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι με την αιολική ενέργεια, δηλαδή την ενέργεια που παράγεται από την εκμετάλλευση του πνέοντος ανέμου και χαρακτηρίζεται "ήπια μορφή ενέργειας", δεν εκπέμπονται ή δεν προκαλούνται ρύποι.
Εως εδώ καλά. Αλλά, στη Σπίνα τα πράγματα φαίνεται ότι είναι διαφορετικά. Διαβάζω στο χθεσινό ρεπορτάζ:
"Σύσσωμοι οι κάτοικοι δήλωσαν για μια ακόμα φορά ότι θα αγωνιστούν για τις περιουσίες τους και κατήγγειλαν την εταιρεία για καταπάτηση.
Ο δήμαρχος Καντάνου Ευτ. Δασκαλάκης δήλωσε σχετικά: "Η εταιρεία συνεχίζει να επιμένει σε συνεργασία με τις αρχές και την πολιτεία. Θεωρώ ότι όλες οι πράξεις που πήρε είναι παράνομες και καταχρηστικές και τις πήρε εν αγνοία των ανθρώπων που έχουν τη γη και χωρίς να τους ρωτήσει. Ως δήμαρχος οφείλω να υπερασπιστώ τα συμφέροντα των δημοτών. Δεν ενόχλησα κανένα και ούτε βίαιες πράξεις έκανα. Είχα κάθε υποχρέωση να υπερασπιστώ τα δικαιώματα των δημοτών και αυτό και μόνο έκανα".
Το μέλος Πρωτοβουλίας των κατοίκων Σπίνας, Παλαιών Ρουμάτων και Σέμπρωνα Σπύρος Παναγιωτάκης ανέφερε: "Βλέπουμε το πραγματικό πρόσωπο του επίσημου κράτους που αντί να έρθει και να προστατέψει τους ανθρώπους που έχουν ένα μικρό κλήρο γης για να βόσκουν τα πρόβατά τους ή να βγάζουν το εισόδημα από τα κάστανα έρχεται να υπερασπιστεί τις πολυεθνικές και τις θυγατρικές πολυεθνικών και ουσιαστικά τους διώχνει από τα χωριά τους".
Ο υπεύθυνος έργου της εταιρείας Αντώνης Ξενιός σημειώνει από την πλευρά του μεταξύ άλλων:
"Από ό,τι φαίνεται με βάση σχετική απόφαση του δήμου Καντάνου ο δήμαρχος και το δημοτικό συμβούλιο αμφισβητούν την ίδια τη δυνατότητα της πολιτείας να αδειοδοτεί σε δασικές περιοχές έργα υποδομής. ...Η εταιρεία προχώρησε σε σχετικές μηνύσεις για την παρουσία του μηχανήματος του δήμου και κατά παντός υπευθύνου, ενώ παράλληλα έχει αιτηθεί, προκειμένου να συνεχιστούν οι εργασίες για τη κατασκευή του Αιολικού Πάρκου να παραμείνει η αστυνομική δύναμη στην περιοχή. Δηλώνει επίσης ότι αταλάντευτη θα συνεχίσει την υλοποίηση του έργου και απευθύνει ανοικτή πρόσκληση για διάλογο και ενημέρωση προς όλους τους ενδιαφερόμενους κατοίκους της περιοχής".
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι:
Οι κάτοικοι ερωτήθηκαν για αυτό το έργο ή βρέθηκαν προ τετελεσμένων; Ερωτήθηκαν επίσης οι Δήμοι της περιοχής (Καντάνου και Βουκολιών) ή και αυτοί βρέθηκαν προ ειλημμένων αποφάσεων; Και αν τα πράγματα είναι έτσι, τότε για ποια... Αυτοδιοίκηση μιλάμε;
Πράγματι, η αιολική ενέργεια αποτελεί σήμερα μια ελκυστική λύση στο πρόβλημα της ηλεκτροπαραγωγής. Μια καλή και αναγκαία λύση. Ομως, ένα τέτοιο έργο δεν πρέπει να έχει τη συναίνεση κατοίκων και φορέων; Και, εν τέλει, σε μια εποχή που η ύπαιθρος μαραζώνει, επιτέλους ας ακούσουν και ας ακούσουμε τη φωνή των κατοίκων της, ας μιλήσουμε μαζί τους και όχι με αστυνομικά και κατασταλτικά μέτρα να προσπαθούν να επιβάλλουν αποφάσεις... Κανένα αναπτυξιακό έργο δεν μπορεί να έχει τύχη, αν τελικά δεν γίνει με τη συναίνεση αυτών τους οποίους υποτίθεται ότι αφορά.
(Χανιώτικα νέα - 17/7/2009)

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2009

Φόροι δίχως τέλος...

Στο www.enet.gr διαβάζουμε:
"Απεργία διαρκείας ξεκινούν από την Πέμπτη οι πράκτορες του ΠΡΟ-ΠΟ, εξαιτίας της απόφασης του θερινού τμήματος της Βουλής να επιβάλλει φορολόγηση 10% επί των κερδών στα παιχνίδια του ΟΠΑΠ. Αυτό που εξαγριώνει επαγγελματίες και παίκτες είναι ότι δεν υπάρχει πλαφόν, αλλά θα φορολογείται ακόμη και το πρώτο ευρώ κέρδους. Οι ιδιοκτήτες πρακτορείων πιστεύουν ότι έτσι ο τζίρος θα πέσει κατακόρυφα, με τον κόσμο να στρέφεται στο ίντερνετ και στους παράνομους μπουκ. Ήδη, μία μέρα πριν την έναρξη της απεργίας, η μετοχή του ΟΠΑΠ στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών έπεσε κατά 6,57%".
Στο μέλλον, θα φορολογείται και ο αέρας που αναπνέουμε...

Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Διαφθορά...

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Είναι γνωστό ότι νοσεί το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας μας. Ότι η φυλακή δεν σωφρονίζει. Αλλά πώς, αλήθεια, να σωφρονίσει; Ο χώρος του εγκλεισμού είναι χώρος περιθωριοποίησης. Εξ ορισμού. Ειδικά εδώ. Στη χώρα μας. Οπου στις φυλακές, μπορεί να βρεθούν στο ίδιο κελί ή εν πάση περιπτώσει στον ίδιο χώρο και να συναναστραφούν, κατάδικοι για βαριές εγκληματικές – κακουργηματικές πράξεις με νέους που είναι μέσα για απλά πλημμελήματα. Π.χ. για κατοχή μικροποσότητας κάνναβης ή για κλοπή.
Δεν νοσεί όμως μόνο το σωφρονιστικό σύστημα. Είναι και αυτό κομμάτι ενός γενικότερου συστήματος στο οποίο η σήψη και η διαφθορά όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται αλλά απεναντίας διευρύνονται.
Είναι αποδεδειγμένο ότι σε δημόσιες υπηρεσίες, όπως η Πολεοδομία, υπάρχει μεγάλη διάβρωση. Αλλά και στην Αστυνομία: προ ημερών συνελήφθησαν αστυνομικοί για μεγάλη υπόθεση μαστροπείας. Ακόμα όμως και στην ίδια την πολιτική, βλέπουμε το παράδοξο. Να ελέγχονται πολιτικά πρόσωπα για τη δράση τους και με μια απλή δήλωση ανάληψης πολιτικής ευθύνης, η ζωή να συνεχίζεται κανονικά σαν να μην συμβαίνει ή να μην έχει συμβεί ποτέ τίποτα.
Σε κάθε τομέα της δημόσιας διοίκησης, κατά περιόδους γίνεται λόγος για κρούσματα διαφθοράς. Είναι χαρακτηριστικές οι εκθέσεις του Συνήγορου του Πολίτη που αναφέρονται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Το ερώτημα βέβαια είναι: Ποια δημόσια και ποια διοίκηση;
Ορθώς ένας συνάδελφος, ο Γιώργος Σταματόπουλος, έγραψε το Σάββατο σε Αθηναϊκή εφημερίδα:
"Είναι έτσι δομημένο το πολιτικό σύστημα, δεκαετίες τώρα, ώστε απουσιάζει εντελώς από τη διοίκηση η κοινωνία. Είναι εξωφρενικό αλλά είναι έτσι ακριβώς, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι. Οπότε ας μην πέφτουμε από τα σύννεφα όταν διαβάζουμε για το παρακράτος του πολιτικού μηχανισμού και ας μην χύνουμε κροκοδείλια δάκρυα για την κοινωνία που ζει με 700 ευρώ ή που δεν «έχει άκρες» με ανθρώπους της εξουσίας. Η ίδια η κοινωνία έχει εκχωρήσει το δικαίωμα στους κυβερνώντες και εξουσιάζοντες να έχουν ασυλία στις άνομες πράξεις τους".
Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι κάθε κοινωνία έχει τους εκπροσώπους που της αξίζουν.
Θα αλλάξει κάτι; Ίσως, αν αλλάξει η ίδια η κοινωνία. Αν η κοινωνία συμμετέχει σε μηχανισμούς ελέγχου της εξουσίας, που σήμερα είναι ανύπαρκτοι. Αν η ίδια η κοινωνία ασκεί την όποια εξουσία, μέσα από ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης. Τώρα η εξουσία ασκείται μόνο διά αντιπροσώπων. Αντιπροσώπων που συχνά, μάλλον… ξεχνούν ποιον εκπροσωπούν.
(Χανιώτικα νέα - 12/7/2009)

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

Φως στους ξενώνες της καθήλωσης

«Οταν ο ασθενής είναι δεμένος, ο ψυχίατρος είναι ελεύθερος, όταν ο ασθενής είναι ελεύθερος, ο ψυχίατρος είναι στη δουλειά του», έλεγε ο μεγάλος Ιταλός μεταρρυθμιστής ψυχίατρος Φράνκο Μπαζάλια.
Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια συντελέστηκε και συντελείται η ψυχιατρική μεταρρύθμιση. Στα Χανιά το ψυχιατρείο έχει κλείσει και οι ψυχικά πάσχοντες ζουν σε ξενώνες αποασυλοποίησης. Εκεί έχουν ξεκινήσει μια νέα ζωή. Μια ζωή σε συνθήκες αξιοπρέπειας και ελευθερίας.
Μακριά από τα δεσμά του ασύλου και της καταπίεσης. Μακριά από τους μηχανισμούς ελέγχου και υποταγής. Κάποιοι, όμως, ξενώνες, από αυτούς της αποασυλοποίησης, μάλλον δεν διαφέρουν και πολύ από τα άσυλα των ψυχιατρείων. Είδαμε χθες τη φωτογραφία καθηλωμένου ασθενούς σε ξενώνα στον Ασπρόπυργο. Μια φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στην «Ε» και στο «indymedia» προ ημερών. Και υποτίθεται ότι στους ξενώνες δεν υπάρχουν καθηλώσεις αλλά δρόμοι ελευθερίας. Αλλά ποια ελευθερία βιώνει κάποιος που μέσα σε έναν ξενώνα ζει την κόλαση του ψυχιατρείου; Ποιοι είναι αυτοί που αποφασίζουν καθηλώσεις και πόσο συχνά άραγε; Και γιατί; Αυτό είναι αποασυλοποίηση; Ενας ψυχίατρος μου έλεγε πρόσφατα πως οι ψυχικά πάσχοντες στα ψυχιατρεία και τα άσυλα χάνουν τα πάντα εκτός από τα λογικά τους. Δυστυχώς, σε μερικούς ξενώνες, όταν τα φώτα σβήνουν και οι πόρτες κλείνουν, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται... Αλλά τίποτα δεν μπορεί να μείνει για πολύ καιρό στο σκοτάδι...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Ελευθεροτυπία έντυπη έκδοση - 4/7/2009)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=60371

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2009

Κάπνισμα τέλος;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Κάπνισμα τέλος από 1η Ιουλίου. Ετσι έλεγε το υπουργείο και η κυβέρνηση. Ετσι νόμιζαν αρκετοί. Αμ δε. Τι λειτουργεί σωστά και τι σχεδιάζεται με σοβαρότητα σ' αυτή τη χώρα; Σε ένα κράτος... αυθαιρεσίας που την τελευταία στιγμή λαμβάνει μέτρα για το... καλό μας. Ετσι και σ' αυτό το θέμα. Ο νόμος για την απαγόρευση του καπνίσματος ψηφίστηκε στις 11.20 το βράδυ της Τρίτης 30 Ιουνίου - ίσως για να μη χαλάσει η παράδοση που θέλει τους Ελληνες, την τελευταία στιγμή να κλείνουν τις εκκρεμότητές τους. Και λίγα λεπτά μετά η μέρα άλλαξε. Και ο νόμος άρχισε να... εφαρμόζεται. Θεωρητικά βεβαίως. Χωρίς να ξέρει κανείς τι περιέχει και τι προβλέπει. Ολοι είχαν μάθει, μόνον ό,τι έγραψαν τα ΜΜΕ μέσα από "δημοσιογραφικές πληροφορίες ". Και το πρωί της Τετάρτης σε όλη τη χώρα - και στα Χανιά έγινε "μπάχαλο". Στη Δημοτική Αστυνομία έσπευσαν καταστηματάρχες για να δηλώσουν ότι το κατάστημά τους, εφόσον είναι κάτω από 70 τετραγωνικά, θα είναι για καπνιστές. Αλλά η Δημοτική Αστυνομία και ο Δήμος Χανίων δεν είχαν ιδέα όπως ήταν φυσικό για το τι προβλέπει ο νόμος. Τουλάχιστον επισήμως. Μόνον ανεπισήμως. Αλλά αν επισήμως δεν γνωρίζεις, πώς να εφαρμόσεις αυτό το οποίο καλείσαι να εφαρμόσεις.
Και έτσι, όπως μας έλεγε ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Χανίων Μιχάλης Ντάλλας, "είναι φυσιολογικό από τη στιγμή που ο νόμος ψηφιστηκε στις 11.20 χθες (προχθές) το βράδυ να μην έχουμε υπεύθυνη ενημέρωση. Θα ενημερωθούμε και θα ενημερώσουμε τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος".
Στον "αέρα", όμως, ήταν μέχρι χθες και το θέμα των ελέγχων. Οπως μεταδόθηκε, δεν είχε γίνει σαφές ποια ελεγκτικά όργανα θα αναλάβουν το θέμα των ελέγχων. Μάλιστα ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ Νικήτας Κακλαμάνης, έκανε γνωστό ότι θα στείλει επιστολή στον υπουργό Υγείας για να επισημάνει ότι οι δήμοι δεν είναι αρμόδιοι να εκδίδουν προς τους καταστηματάρχες τις αναγκαίες πιστοποιήσεις για τις υποδομές.
"Μπάχαλο" λοιπόν καθώς τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα.
Οπως εύστοχα σχολιάστηκε χθες, μόνο σε Δήμους και Νομαρχίες πέτυχε η εφαρμογή της απαγόρευσης του καπνίσματος...
Τουλάχιστον προς το παρόν.
Και η ζωή συνεχίζεται...

Mε ποδήλατα...

Η τιμή της βενζίνης τραβά για τα καλά την ανηφόρα. 1,22 ευρώ επωλείτο και χθες η αμόλυβδη σε πρατήρια των Χανίων. Οπως λένε οι ίδιοι οι πρατηριούχοι, η τιμή αυτή δεν συμφέρει ούτε τους ίδιους αλλά μόνο τα διυλιστήρια και τις εταιρείες που την καθορίζουν. Πού θα πάει όμως αυτή η κατάσταση; Μήπως πρέπει να σκεφτούμε στα σοβαρά να αρχίσουμε περισσότερες μετακινήσεις με μέσα μαζικής μεταφοράς και με ποδήλατα;
(Χανιώτικα νέα - 3/7/2009)

Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

"Μπάχαλο" με τα μέτρα κατά του καπνίσματος

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
«Μπάχαλο» με τα αντικαπνιστικά μέτρα και στα Χανιά. Η πρώτη μέρα της απαγόρευσης βρήκε τον Δήμο μη ενημερωμένο, τους δε καταστηματάρχες σε αμηχανία, αφού δεν έχουν καμία επίσημη ενημέρωση.
Αρκετοί καταστηματάρχες (από καφετέριες και μπαρ κάτω από 70 τετραγωνικά αλλά και μεγαλύτερων μαγαζιών, που θέλουν να διαμορφώσουν χώρο για τους θεριακλήδες πελάτες τους) χθες το πρωί έσπευσαν στη Δημοτική Αστυνομία για να καταθέσουν τις σχετικές αιτήσεις ή να ενημερωθούν για τα δικαιολογητικά που πρέπει να υποβάλουν. Ουδείς, όμως, μπορούσε να τους ενημερώσει αφού το υπουργείο Υγείας δεν φρόντισε να ενημερώσει τις αρμόδιες τοπικές αρχές.
Ετσι, ενώ στο δημαρχείο και σε άλλους δημοτικούς χώρους η απαγόρευση εφαρμόστηκε με επιτυχία, σε καφετέριες και μπαρ είναι μέχρι σήμερα αδύνατον να εφαρμοστεί. Ούτε έως το μεσημέρι κάποιος αρμόδιος από την Αθήνα ενημέρωσε το Δήμο Χανίων για το τι προβλέπεται σχετικά με τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και από πού θα γίνονται οι έλεγχοι και με ποιο τρόπο.
Το θέατρο του παραλόγου αναμένεται να συνεχιστεί σήμερα.
Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος Χανίων, Μιχάλης Ντάλλας, μας λέει: «Ως προς τους δημόσιους χώρους, δηλαδή το δημαρχιακό κατάστημα και τους χώρους του Δήμου, είμαστε ενήμεροι. Η πρώτη εφαρμογή έγινε με άριστα αποτελέσματα. Δεν καπνίζει ο κόσμος. Ούτε οι επισκέπτες ούτε οι υπάλληλοι στο δημαρχείο. Από εκεί και πέρα για τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος είναι φυσιολογικό από τη στιγμή που ο νόμος ψηφίστηκε στις 11.20 χθες (προχθές) το βράδυ να μην έχουμε υπεύθυνη ενημέρωση. Θα ενημερωθούμε και θα ενημερώσουμε τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος».
Ο κ. Ντάλλας προσθέτει: «Εχουν έρθει πολλοί καταστηματάρχες στη Δημοτική Αστυνομία, ρωτάνε και τους απαντάμε ότι μέχρι αυτή τη στιγμή δεν μας έχει έρθει τίποτα. Δηλαδή, τι να τους πούμε; Να μας φέρουν αυτό ή το άλλο δικαιολογητικό, αφού δεν έχουμε μπροστά μας τον νόμο για να ξέρουμε τι ακριβώς προβλέπει;».
(Ελευθεροτυπία - 2/7/2009)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=59645