Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Νέα παγκόσια διάκριση για τη Σχολή ΗΜΜΥ του Πολυτεχνείου Κρήτης

Νέα διεθνή διάκριση πέτυχε η Σχολή Ηλεκτρονικών Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΗΜΜΥ) του Πολυτεχνείου Κρήτης καθώς κέρδισε το βραβείο καλύτερης εργασίας φοιτητών του συνεδρίου Επεξεργασίας Σήματος IEEE ICASSP 2015, το οποίο διεξήχθη από τις 19 έως τις 24 Απριλίου, στο Brisbane της Αυστραλίας (http://icassp2015.org/awards-grants/).
Οπως έγινε γνωστό από το Πολυτεχνείο Κρήτης
το βραβείο ICASSP 2015 Best Student Paper Award, έλαβε η εργασία με τίτλο “Noncoherent sequence detection of orthogonally modulated signals in flat fading with log-linear complexity” και συγγραφείς τους διδακτορικούς φοιτητές της Σχολής Ηλεκτρονικών Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών Πάνο Αλεβίζο και Γιάννη Φούντζουλα και τους Αναπληρωτές Καθηγητές Γεώργιο Ν. Καρυστινό και Άγγελο Μπλέτσα.
Πέραν του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο πλαίσιο διεξαγωγής του συνεδρίου IEEE ICASSP 2015, δόθηκαν άλλα τρία βραβεία «Best Student Paper Award», στο École Polytechnique Fédérale de Lausanne-EPFL (Ελβετία), στο University of Minnesota (HΠΑ) και στο TU Delft (Ολλανδία).
Το συνέδριο IEEE ICASSP είναι το κορυφαίο διεθνές συνέδριο στην Επεξεργασία Σήματος, με περίπου 3000 submitted papers ετησίως. Στην δημοσίευση της Σχολής ΗΜΜΥ, αναπτύσσεται ένας αλγόριθμος πολυπλοκότητας O(N logN) για βέλτιστη τυφλή ανίχνευση δεδομένων διαμορφωμένων με FSK (frequency-shift keying). Η FSK χρησιμοποιείται κυρίως σε επικοινωνία ασθενούς διαύλου (π.χ. underwater communications). Μέχρι σήμερα, η βέλτιστη τυφλή ανίχνευση FSK γινόταν (θεωρητικά) με πολυπλοκότητα O(2^N).
Επιπλέον τον περασμένο Μάρτιο είχαν ανακοινωθεί τα βραβεία καλύτερης εργασίας με συμμετοχή φοιτητή για το ίδιο συνέδριο και το Πολυτεχνείο Κρήτης κέρδισε το βραβείο καλύτερης εργασίας με συμμετοχή φοιτητή στην ενότητα “Επεξεργασία Σήματος για Τηλεπικοινωνίες”.
Μετά και από αυτές τις διακρίσεις το Πολυτεχνείο Κρήτης βρίσκεται στην κορυφή της επεξεργασίας σήματος διεθνώς.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα web - 30/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/nea-pagkosmia-diakrisi-gia-ti-scholi-immi-tou-politechniou-kritis/#

Νέος δίσκος με άρωμα Κρήτης - "Του Νότου τα Πουλιά" από τον Γιάννη Νικολάου

“Αρωμα” Κρήτης έχει η νέα δισκογραφική δουλειά του συνθέτη – τραγουδοποιού Γιάννη Νικολάου, με τίτλο: “Του Νότου τα πουλιά” και ερμηνευτή τον Μιχάλη Κουνάλη.
Ο Γιάννης Νικολάου, γνωστός από τους “Λαθρεπιβάτες” και τακτικός επισκέπτης των Χανίων, προτείνει με τη φωνή του Μιχάλη Κουνάλη, την καινούργια δουλειά του, σε στίχους της ποιήτριας και συγγραφέως Μαρίας Παπαδάκη και ενορχήστρωση δική του. Δύο νέοι τραγουδιστές, η  Εμμανουέλα Χιωτάκη και ο Αλέξανδρος Μπελλές, συμμετέχουν σε δύο μοναδικές στιγμές του έργου, το τρυφερό “Τσ’ Αγάπης και του Έρωτα” και τους δυνατούς “Δροσουλίτες” αντίστοιχα.
Το ομώνυμο “Του Νότου τα πουλιά” ερμηνεύει ο Μιχάλης Κουνάλης μαζί με τον Γιάννη Νικολάου, που έχει γράψει και τους στίχους.
Ο ίδιος ο Γιάννης Νικολάου σημειώνει στα “Χ.Ν.”:
«Η σχέση μου με τα Χανιά είναι γνωστή σε όσους με γνωρίζουνε… Η δεύτερη πατρίδα μου μετά τον Πειραιά. Πολλά από τα τραγούδια μου γραφτήκανε στα Χανιά. Καλοί φίλοι μου ζουν εκεί… Εχω ζήσει στα Χανιά και έχω δημιουργήσει. Η Μαρία Παπαδάκη που έγραψε τους στίχους για το cd και ο Μιχάλης Κουνάλης γνήσια παιδιά της Κρήτης με οδηγήσανε σε δρόμους που σίγουρα έχουν άρωμα Κρήτης…. Του Νότου τα πουλιά λοιπόν…».
Ο δίσκος (cd) κυκλοφορεί  στα καταστήματα δίσκων από τη MLK.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 30/5/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/neos-diskos-me-aroma-kritis/

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Εξετάσεις στις 29 Μαίου για πτυχίο Ραδιοερασιτέχνη στα Χανιά

Eξετάσεις υποψηφίων για την απόκτηση πτυχίου Ραδιοερασιτέχνη, Α΄ περιόδου 2015, έχουν προγραμματιστεί για την Παρασκευή 29 Μαΐου 2015 στα Χανιά.
Οπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, οι εξετάσεις θα διεξαχθούν σε αίθουσα της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων, (οδός Νεροκούρου 30 Χανιά), με ώρα έναρξης 9 π.μ. και θα διενεργηθούν αποκλειστικά με ηλεκτρονικό τρόπο, με τη χρήση εγκατεστημένου μηχανογραφικού συστήματος εξετάσεων.
Η υποβολή αιτήσεων και των απαραίτητων δικαιολογητικών για τη συμμετοχή στις εξετάσεις από τους υποψήφιους ραδιοερασιτέχνες, που έχουν μόνιμη κατοικία στo Νομό Χανίων, θα πρέπει να γίνει μέχρι 22 Μαΐου 2015.
Το τηλέφωνο της Διεύθυνσης Μεταφορών και Επικοινωνιών της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων είναι 2821344512.
Link: http://www.haniotika-nea.gr/exetasis-stis-29-meou-gia-ptichio-radioerasitechni/#

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Τζαζ φεστιβάλ στον Αλικιανό

Φεστιβάλ world jazz οργανώνεται την Τετάρτη 22 Ιουλίου στις 8.30 μ.μ. στο Ιδρυμα Καψωμένου στον Αλικιανό Χανίων από την μουσικό Μαρία Μανουσάκη η οποία είναι εγκατεστημένη στη Νέα Υόρκη και έχει διεθνή παρουσία στη μουσική.
Το φεστιβάλ θα περιλαμβάνει τρία διαφορετικά μουσικά group, καθένα από τα οποία θα εμφανιστεί για 45 λεπτά, και η μουσική θα είναι μια μίξη της jazz με
Κρητικούς ρυθμούς και μελωδίες.
Τα σχήματα που θα εμφανιστούν είναι τα ακόλουθα:
•Μαζί με το Νεοϋιορκέζικο κουαρτέτο της φέτος στον Αλικιανό η Μαρία Μανουσάκη θα παρουσιάσει τις καινούργιες της συνθέσεις. Συνοδευεται απο τους παγκοσμίως φημισμένους Guy Mingus πιανο, Tigran Sargsyan ο οποίος θα παίξει φλογέρα παραδοσιακή από Αρμενία, Πέτρο Κλαμπάνη μπάσο, Κώστα Αναστασιάδη τύμπανα.
•Ο Ross Daly μαζί με τους Kelly Thoma (λύρα) και Γιώργο Μανωλάκη (λαούτο, φωνητικά) θα παρουσιάσει μιαν επιλογή από πρόσφατες αλλά και παλιότερες συνθέσεις. Ο Ross Daly  είναι Ιρλανδός μουσικός, με εξειδίκευση στην κρητική λύρα και το αφγανικό ραμπάμπ, μαζί με τους Kelly Thoma (λύρα), Γιώργο Μανωλάκη (λαούτο, φωνητικά) και το συγκρότημά τους, θα παρουσιάσουν μιαν επιλογή από πρόσφατες αλλά και παλιότερες συνθέσεις από το μοναδικό και αυθεντικό ρεπερτόριό τους Σύγχρονης Modal μουσικής.
Η μουσική του επεισης συνδυάζει στοιχεία από διάφορα μέρη της Ανατολής τόσο ως προς τα όργανα που χρησιμοποιεί αλλά κι ως προς τους ποικίλους ρυθμούς που περιλαμβάνονται στη δισκογραφία του.
•Ο κιθαρίστας Γιώργος Λιμάκης παρουσιάζει το project του με τίτλο Never The Same αποτελούμενο απο ορίτζιναλ συνθεσεις. Κρατώντας μια "κινηματογραφική στάση" συνδιάζει στοιχεία κλασικής,world και ethnic μουσικής χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό της τζάζ στην πιο ευρωπαϊκή εκδοχή του. Οι σπουδαίοι μουσικοί της τζάζ σκηνής που απαρτίζουν το σχήμα ειναι: Γιώτης Κιουρτσόγλου στα μπάσα, David Lynch σαξόφωνα, Γιάννης Κιριμκιρίδης πλήκτρα και Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης τύμπανα.
Η Μαρία Μανουσάκη έχει καταγωγή από τον Αλικιανό. Η ίδια είναι γεννημένη στη Νότια Αφρικη, μεγαλωμένη στην Ελλάδα και πρόσφατα εγκατεστημένη στη Νεα Υορκη, εμπνέεται απο τις Κρητικές της ρίζες και την αγάπη της για την τζαζ, για να δημιουργήσει τις νέες συνθέσεις της.
Ειναι βιολίστρια με διεθνή παρουσία στο χώρο της τζαζ και world μουσικής.
(Χανιώτικα νέα web - 27/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/tzaz-festival-ston-alikiano/

Το πιο μεγάλο στοίχημα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Την ώρα που συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας χρήσιμο είναι να θυμηθούμε ορισμένα δεδομένα:
Το εισόδημα των Ελλήνων έχει κυριολεκτικά καταρρεύσει. Η πλειονότητα των πολιτών αδυνατεί να ανταποκριθεί στις πληρωμές για δημόσια αγαθά όπως φως, νερό, τηλέφωνο. Τα τιμολόγια ρεύματος είναι δυσανάλογα υψηλά σε σχέση με τις μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις. Αν προσθέσει κανείς τους φόρους που έχουν επιβληθεί, τα “χαράτσια” και τον Φ.Π.Α., ε, τότε, θα συμφωνήσει πως κανείς δεν… αντέχει. Στο μεταξύ, πλησιάζει ο… λογαριασμός της Εφορίας, δηλαδή η φορολογία εισοδήματος, που θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τους Ελληνες πολίτες. Στην αγορά επικρατεί ακρίβεια σε σχέση με τους μισθούς και τις συντάξεις έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί. Βασικά είδη πρώτης ανάγκης παραμένουν ακριβά. Ακόμα και το δικαίωμα της μετακίνησης γίνεται πολυτέλεια καθώς η τιμή των καυσίμων είναι υψηλή εξαιτίας και του φόρου που έχει επιβληθεί στα καύσιμα.
Με άλλα λόγια, οι φόροι επί φόρων υπάρχουν παντού. Ο πολίτης, που θέλει μια αξιοπρεπή ζωή, δυσκολεύεται ακόμα και να επιβιώσει. Η ανεργία και η ανασφάλιστη εργασία κάνουν πάρτι. Και την ίδια ώρα οι “θεσμοί” απειλούν την Ελλάδα για να διατηρήσει μία αδιέξοδη πολιτική σκληρής λιτότητας.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι πασιφανές ότι διαπραγματεύεται σκληρά μέχρι την επίτευξη συμφωνίας. Η επίτευξη συμφωνίας υπέρ της χώρας και της κοινωνίας πρέπει, ωστόσο, να αποτελέσει στοίχημα όχι μόνο για την κυβέρνηση, αλλά για όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις που θα ήταν χρήσιμο… να άφηναν τις στείρες αντιπαραθέσεις στην άκρη μέχρι… νεωτέρας. Η Ελλάδα πρέπει να τα καταφέρει, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να βγει, επιτέλους, κερδισμένη και η κοινωνία με μέτρα που θα ενισχύσουν το εισόδημα των μελών της, με μειώσεις άδικων φόρων που δεν επιτρέπουν μια ομαλή ζωή, με αποφάσεις που θα δώσουν ανάσα και θα απαντήσουν στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νοικοκυριά. Αυτό θα είναι το πιο μεγάλο στοίχημα για την Ελλάδα του μέλλοντος…
(Χανιώτικα νέα - 27/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/to-pio-megalo-stichima/#

Προέχει η κοινωνία

Παρά τις περί του αντιθέτου προεκλογικές εκτιμήσεις και από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος, είναι σίγουρο ότι το ταμείον της χώρας είναι… μείον. Το ίδιο φυσικά και η τσέπη της κοινωνίας που έχει πληγεί από τα μέτρα του μνημονίου. Αν υπήρχαν χρήματα, η Ελλάδα δεν θα έτρεχε στους δανειστές, ούτε οι δανειστές θα εκβίαζαν με έξοδο από την Ευρωζώνη για να δώσουν… δανεικά με τους όρους που οι ίδιοι θέτουν. Η κατάσταση είναι δύσκολη, γι’ αυτό απαιτείται εθνική συνεννόηση, αλλά και συγκροτημένη πολιτική από την κυβέρνηση με χάραξη ενιαίας γραμμή υπέρ της κοινωνίας. Για να διασωθεί η χώρα χωρίς να πληγεί άλλο η κοινωνία που έχει στερέψει από ρευστό.
Για να στηριχθεί η κοινωνία που δεν έχει άλλο να πληρώνει φόρους και χαράτσια. Προς αυτή την κατεύθυνση δεν βοηθά, αλλά μάλλον δείχνει τουλάχιστον αδυναμία, η τακτική ορισμένων στον ΣΥΡΙΖΑ που ακολουθώντας τη στάση προηγούμενων κυβερνήσεων, από τη μια γίνονται “θαμώνες” των τηλεοπτικών παραθύρων και από την άλλη αντιδρούν σε οποιαδήποτε κριτική βλέποντας “υπονομευτές” στα Μ.Μ.Ε. Δεν εννοούν να αντιληφθούν ότι όντας στην εξουσία θα υποστούν κριτική… Από την άλλη μεριά και η αντιπολίτευση πρέπει να αναλογιστεί τυχόν δικές της ευθύνες για το σημερινό αδιέξοδο. Οπως και να έχει, προς την κατεύθυνση στήριξης της κοινωνίας δεν χωράνε εκπτώσεις. Και αυτός πρέπει να είναι μόνιμος στόχος των διαπραγματεύσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 18/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/proechi-i-kinonia/#

Σάββατο 25 Απριλίου 2015

Σταύρος Ψαρουδάκης: "Γεννημένος" λυράρης

Της ΜΑΡΙΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται στον κόσμο με προορισμό προκαθορισμένο. Κάπως έτσι φαίνεται πως συνέβη και με τον Σταύρο Ψαρουδάκη. Από πολύ μικρός, χωρίς να γνωρίζει γιατί, αγαπούσε τη λύρα και το τραγούδι. Και ήταν τόση η επιθυμία του να παίξει λύρα που καμωνόταν πως έπαιζε χρησιμοποιώντας… ξύλα, μέχρι που ο πατέρας του, του αγόρασε μία. Τότε ο Σταύρος ήταν 13 χρονών. Από εκείνη τη στιγμή, δεν σταμάτησε να παίζει και να τραγουδά, με την ιδιαίτερη φωνή του, τραγούδια της κρητικής παράδοσης και όχι μόνο.
«H πρώτη που ανακάλυψε το “ταλέντο” μου», λέει γελώντας, «ήταν μια θεία μου. Με άκουσε να τραγουδώ Ερωτόκριτο, και έλεγε σε όλους πως θα γίνω καλλιτέχνης».

-Πότε ανακάλυψες πως o δρόμος σου είναι η μουσική και το τραγούδι;

Από τότε που ήμουν παιδί, ήξερα πως θέλω να ασχοληθώ με τη μουσική. Αυτό αγαπούσα. Ζητούσα
συνέχεια στον πατέρα μου να μου πάρει λύρα. Και τραγουδούσα. Μου άρεσε πολύ το τραγούδι. Οταν τελικά πήρα τη λύρα στα χέρια μου, δεν την άφηνα. Σε κάθε ευκαιρία, τρύπωνα στην αποθήκη του σπιτιού και έπαιζα. Ακουγα από ένα κασετόφωνο τραγούδια, και τα έπαιζα με τη λύρα. “Δάσκαλός μου” ήταν το κασετόφωνο. Ωρες φώναζε η μάνα μου να αφήσω την λύρα για να πάω να φάω, αλλά εγώ εκεί, συνέχιζα να παίζω.

-Πήγες σε Ωδείο;

Στα 16 μου πήγα σε Ωδείο στο Ρέθυμνο, αλλά για λίγους μόνο μήνες. Στην ουσία είμαι αυτοδίδακτος. Μπορώ όταν ακούσω κάτι, να το παίξω μετά ολόιδιο. Αυτό εντυπωσίασε αργότερα τον Γιάννη Μαρκογιαννάκη που με ακουσε τυχαία σε έναν γάμο συγγενή μου. Στον γάμο έπαιζε ο Μαρκογιαννάκης, αλλά επειδή είχα συγγένεια με το ζευγάρι, με ανέβασαν κάποια στιγμή στη σκηνή να παίξω. Αυτό ήταν. Από κει και μετά, ο Μαρκογιαννάκης ερχόταν και μου έκανε μαθήματα στο Ασκύφου (σ.σ.: ο Σταύρος Ψαρουδάκης κατάγεται από το Ασκύφου, στα Σφακιά), ήθελε να με βοηθήσει, πίστευε πολύ σε μένα, και μου έλεγε “παιδί μου εσύ αν αφήσεις τη λύρα θα είναι σαν να σκοτώνεις άνθρωπο”. Θυμάμαι ήταν φορές, που έπαιζε ένα τραγούδι και εγώ το άκουγα και αμέσως το έπαιζα σαν να το ήξερα. Με ρώταγε λοιπόν “μα το ήξερες;” και του απάντούσα “όχι”. Και τότε εκείνος έκλαιγε. Με αγαπούσε πολύ και μου έλεγε πως έχω γεννηθεί με ταλέντο.

-Και μετά; Πώς ήρθε το “γυμνό τραγούδι” και οι συμμετοχές στο τηλεοπτικό “Νησί” και στο θεατρικό “Αναφορά στον Γκρέκο”; 

Ετυχε και με άκουσε ο Νίκος ο Ζούδιαρης σε συναυλία που δίναμε με το σχήμα στο οποίο συμμετείχα τότε. Εντυπωσιάστηκε από τη λύρα και θέλησε να με γνωρίσει. Γνωριστήκαμε λοιπόν, εγώ ντρεπόμουν απίστευτα, και κάποια στιγμή μου πρότεινε να παίξω λύρα για μια δουλειά που ετοιμαζε για την τηλεόραση. Η δουλειά για κάποιους λόγους τελικά δεν έγινε, δεν συμφώνησαν, όμως ο Ζούδιαρης μου ζήτησε να συμμετέχω σε εκδήλωση που θα γινόταν προς τιμήν του Παλαμά. Ηθελε να τραγουδήσω μελοποιημένη ποίηση, το “γυμνό τραγούδι” του Παλαμά.
Στην εκδήλωση θα συμμετείχαν πασίγνωστοι τραγουδοποιοί, όπως η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Ορφέας Περίδης, η Μελίνα Τανάγρη, ο Φοίβος Δεληβοριάς και πολλοί άλλοι και ο Ζούδιαρης ήθελε να τραγουδήσω και εγώ. Από την ταραχή μου και το άγχος μου δεν μου έβγαινε φωνή όταν μου το πρότεινε…
Οταν τραγούδησα στην εκδήλωση, ο κόσμος που παρακολουθούσε ήταν απίστευτος!
Τόσο χειροκρότημα, τόσος ενθουσιασμός… Και ήμουν ένας εντελώς άγνωστος τραγουδιστής, ανάμεσα σε τόσους “μύθους”. Το “γυμνό τραγούδι”, ακριβώς όπως το τραγούδησα τότε, μπήκε στο cd που φτιάχτηκε με αφορμή την εκδήλωση για τον Παλαμά. Είναι μια, δεν θα το πω δουλειά, είναι μια συνεργασία που με συγκίνησε πολύ, που ακόμα με συγκινεί, ένα τραγούδι που αγαπώ πραγματικά.
Στο “Νησί” έπαιξα… τον εαυτό μου. Εκανα έναν λυράρη που παίζει και τραγουδά σε γάμο. Ηταν μια υπέροχη εμπειρία και χαίρομαι που συμμετείχα σε μια σειρά που αγαπήθηκε τόσο από τον κόσμο. Πρόσφατα, μου ζήτησαν να παίξω λύρα στην παράσταση “Αναφορά στον Γκρέκο” που ανέβασε το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ., με τον Τάκη Χρυσικάκο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η παράσταση είχε τεράστια επιτυχία, όπου και αν παίχτηκε, και θα επαναληφθεί το καλοκαίρι. Και πάλι, είμαι εξαιρετικά τυχερός, γιατί πρόκειται για ένα σπουδαίο έργο, βασισμένο στο ομώνυμο αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, και χαίρομαι που αποτελώ και εγώ “κομμάτι” αυτής της παράστασης.

-Πρόσφατα έπαιξες στο ενδιάμεσο του “ρεσιτάλ” του Χρήστου Νικολόπουλου, στο ιστορικό Καφέ “Κήπος”. Πόσο “βάρος” ήταν να παίζεις δίπλα σε έναν “μύθο”;

Ηταν τεράστια ευθύνη, αλλά και μεγάλη τιμή και χαρά για μένα. Και το γεγονός ότι ο Χρήστος Νικολόπουλος μου είπε μετά από το ρεσιτάλ τα καλύτερα λόγια για τη μουσική και το τραγούδι μου, με έκανε πραγματικά περήφανο. Αισθάνομαι πολύ τυχερός που ήμουν μέρος εκείνης της βραδιάς…

-Εχεις παίξει και τραγουδήσει σε μαγαζιά, σε συναυλίες, σε γάμους, σε παραστάσεις… Σε έχουν “ενοχλήσει” συμπεριφορές του κοινού;

Ιδιαίτερα στα μαγαζιά, οι περισσότεροι που έρχονται να ακούσουν μουσική δεν συνειδητοποιούν ότι υπάρχουν κανόνες.
Εχει τύχει πολλές φορές ο κόσμος να κάνει φασαρία, προσπαθούν και αυτοί να ξεδώσουν από τα προβλήματά τους, και τα τελευταία χρόνια τα προβλήματα αυτά είναι πολλά. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προσπαθούσα να τους επαναφέρω, όχι με λόγια, αλλά με τον δικό μου τροπο. Συνήθως σταματώ να τραγουδώ και με το βλέμμα μου περιμένω να σταματήσουν. Νομίζω πως εξαρτάται από τον μουσικό το πώς θα συμπεριφέρεται το κοινό που τον ακούει…
Με την οικονομική κρίση ο κόσμος αλλαξε. Δεν βγαίνουν όπως έβγαιναν για να διασκεδάσουν και όταν βγαίνουν είναι σκεπτικοί, κρατούν ένα ποτό και το μυαλό τους είναι αλλού. Η παρουσία τους και οι αντιδράσεις τους, το χειροκρότημα ας πούμε, είναι κάπως “μηχανικό”.

-«Εχεις δυο φοβερά πιτσιρίκια, τον Γιώργο και τον Αντρέα, και είσαι παντρεμένος με μια πολύ γλυκιά γυναίκα, την Ευτυχία. Εχουν πάρει τα μικρά την αγάπη σου για τη μουσική; Πώς αντιδρούν όταν χρειάζεται να λείπει ο μπαμπάς τις νύχτες, όταν φεύγει για περιοδείες;» ρωτώ και ο Σταύρος Ψαρουδάκης γελάει…

Ο μεγάλος μου ο γιος παίζει ηλεκτρική κιθάρα και τα καταφέρνει πολύ καλά. Μοιάζει λίγο σε μένα, δηλαδή ακούει κάτι και μπορεί να το παίξει εξ ακοής.
Βέβαια είναι ακόμα μικρός, δεν μπορώ να ξέρω πώς θα εξελιχθεί και αν θα συνεχίσει να αγαπά την μουσική. Ο Αντρέας πάλι αγαπά τον χορό. Ξέρει κρητικούς χορούς και σε κάθε ευκαιρία του αρέσει να χορεύει. Η γυναίκα μου πάλι είναι όπως το είπες. Πολύ γλυκιά, πολύ καλή γυναίκα. Οταν πρωτογνωριστήκαμε, σε ένα μαγαζί που έπαιζα τότε, της είχα πει: «μην με βλέπεις κάτω από τα φώτα. Εγώ σήμερα μπορεί να είμαι τραγουδιστής και αύριο να είμαι αγρότης». Δεν φοβάμαι τη δουλειά και πάντα, ακόμα και όταν δούλευα σε μαγαζί, πήγαινα το πρωί στις ελιές, σε αγροτικές δουλειές. Γύριζα σπίτι στις 6 το πρωί και στις 7 ήμουν στις ελιές…
Οσο για το πώς αντιδρούν όταν λείπω… Ο Γιώργος στην αρχή στεναχωριόταν και έκλαιγε, όταν έφευγα για να δουλέψω τη νύχτα. Και εγώ στεναχωριόμουν που στεναχωριόταν και είχα τύψεις… Και πάντα, όταν είμαι σπίτι με τα παιδιά, θέλω να τα προσέχω, να τους φτιάχνω να φάνε, να παίζω μαζί τους.
Μου αρέσει να είμαι με τα παιδιά μου. Δεν είμαι σαν και εκείνους που αφήνουν στη  γυναίκα την ανατροφή τους. Θέλω να έχω ενεργή συμμετοχή, όσο πιο πολύ μπορώ.
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές - 25/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/gennimenos-liraris/#

Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Για τη Χαλέπα του μέλλοντος

Για μια ακόμη φορά το “Κύτταρο Χαλέπας”, αυτός ο Σύλλογος κατοίκων με σημαντικό κοινωνικό – πολιτιστικό έργο, μας εκπλήσσει ευχάριστα. Αυτή τη φορά, επεξεργάστηκε σειρά προτάσεων που αφορούν στην ανάδειξη της ευρύτερης γειτονιάς της Χαλέπας. Οπως, μάλιστα, σημειώνει το “Κύτταρο”, «η καθημερινή ποιότητα ζωής στην περιοχή της Χαλέπας μπορεί να βελτιωθεί με μικρές σημειακές παρεμβάσεις προσβασιμότητας και κυκλοφοριακών ρυθμίσεων σε συγκεκριμένες περιοχές που μπορούν να υποδείξουν οι κάτοικοί της». Μεταξύ άλλων, ο Σύλλογος προτείνει:
• Να ολοκληρωθεί η διαδικασία που ξεκίνησε μετά από πρόταση του ΤΕΕ Τμήματος Δυτικής Κρήτης και του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Χανίων για την Ανάδειξη και Προστασία του Παραδοσιακού Αρχιτεκτονικού Συνόλου της Χαλέπας ώστε να κηρυχθεί το ιστορικό κέντρο «Προστατευόμενο Παραδοσιακό Αρχιτεκτονικό Σύνολο».
• Η πρόσφατα κηρυγμένη περιοχή των Ταμπακαριών μπορεί να συνδεθεί με την παραλία του Κουμ Καπί και παραπέρα με τον κόλπο της Αγίας Κυριακής με παραθαλάσσια περιπατητική ή και ποδηλατική διαδρομή, ενισχύοντας και διευκολύνοντας την επισκεψιμότητα της γειτονιάς, των μνημείων και του νέου αρχαιολογικού μουσείου.
• Με βάση το εγκεκριμένο Σχέδιο Πόλης υπάρχει στο ΟΤ 1119 έκταση 12 στρ. (με τον χαρακτηρισμό αθλητικό κέντρο). Η διαδικασία απαλλοτρίωσης της έκτασης έχει ήδη ξεκινήσει και με την ολοκλήρωσή της ο Δήμος μπορεί αν προχωρήσει στη δημιουργία ενός πάρκου που θα αποτελέσει χώρο συγκέντρωσης, ψυχαγωγίας και πολιτιστικών – αθλητικών δραστηριοτήτων για όλη την γειτονιά της Χαλέπας (αθλοχώρος γειτονιάς).
• Οι διαδρομές των ρεμάτων μπορούν να αξιοποιηθούν μετά από τον καθαρισμό τους και τον σχεδιασμό σημείων σύνδεσης και πρόσβασης με τον αστικό ιστό. Δημιουργούνται έτσι νέοι άξονες περιπάτου ή και κίνησης ποδηλάτου που συνδέουν περιοχές της Χαλέπας με την υπόλοιπη πόλη κ.α..
Μάλιστα, το “Κύτταρο” οργανώνει ανοιχτή συζήτηση το Σάββατο 25 Απριλίου, στις 5:30 μ.μ., στο 10ο Δημοτικό Σχολείο, όπου έχουν προσκληθεί ο δήμαρχος, οι αρμόδιοι αντιδήμαρχοι, το Δημοτικό Συμβούλιο και υπηρεσιακοί παράγοντες. Αρκεί, φυσικά. να μη μείνουμε για μια ακόμη φορά στα λόγια… Αλλά να κοιτάξουμε, πολίτες και φορείς, το ποιοτικό μέλλον όχι μόνο της Χαλέπας αλλά όλης της πόλης των Χανίων. Και αυτό απαιτεί θέληση, άλλη αντίληψη και πολύ δουλειά.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 23/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/gia-ti-chalepa-tou-mellontos/#

Εκθεση ζωγραφικής στη μνήμη Ηλία Ραυτόπουλου στις Καλύβες

Η 1η «έκθεση ζωγραφικής ΑμεΑ “Ηλίας Ραυτόπουλος” Ζωγράφος με το Στόμα (1958-2014)» θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα συνεδριάσεων του παλαιού δημαρχείου Καλυβών στις 9 και 10 Μαίου από τις 6 το απόγευμα έως τις 9 το βράδυ.
Την έκθεση οργανώνουν ο Δήμος Αποκορώνου, ο Σύλλογος Καταστηματαρχών Καλυβών και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλυβών: “Μανώλης Ραυτόπουλος”.
Η είσοδος θα είναι ελεύθερη.
Οπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση, , την έκθεση παρουσιάζουν ο Δήμος Αποκορώνου, ο Σύλλογος Καταστηματαρχών Καλυβών και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Καλυβών “Μανώλης Ραυτόπουλος” σε συνεργασία με την εικαστικό Σύλβια Πετσούρα και την Αναστασία Νικολουδάκη (ΕΒΠ), συμμετέχοντας στις Πολιτιστικές Εκδηλώσεις του Δήμου – Καλοκαίρι 2015. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στις Καλύβες, τόπο γέννησης, διαμονής (κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του) και θανάτου του Ραυτόπουλου και θα είναι αφιερωμένο στην μνήμη και το έργο του καλλιτέχνη. Στα πλαίσια του τιμητικού αυτού διημέρου που θα πραγματοποιηθεί στο παλαιό Δημαρχείο Καλυβών, θα παρουσιαστεί στο κοινό ατομική έκθεση ζωγραφικής του Ηλία Ραυτόπουλου με επιλογή έργων του που έχουν παραμείνει στην Ελλάδα και ομαδική έκθεση μαθητών των ειδικών σχολείων Χανίων, ενώ παράλληλα θα πραγματοποιηθούν δύο εικαστικά εργαστήρια για τους μαθητές των συμμετεχόντων σχολείων του νομού. Στόχος της εκδήλωσης η ευαισθητοποίηση του κοινού, η γεφύρωση όλων των μορφών αναπηρίας και η πεποίθηση ότι δεν υπάρχουν «δεσμά» παρά μόνο δυνατότητες παίρνοντας ως παράδειγμα τη πορεία και το έργο του Ηλία Ραυτόπουλου.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το πρόγραμμα του διημέρου έχει ως εξής:
-Σάββατο 9/5:
•6 μ.μ.: Τελετή έναρξης – εγκαίνια εκθέσεων Ηλία Ραυτόπουλου (ισόγειο) και ομαδικής μαθητών ειδικών σχολείων (1ος όροφος).
•7 μ.μ.: Εικαστικό Εργαστήρι.
-Κυριακή 10/5:
•6 μ.μ.: Εικαστικό Εργαστήρι.
•8 μ.μ.: Τελετή λήξης – απονομή επαίνων.
Επιμέλεια Εκθέσεων και Εργαστηρίων: Σύλβια Πετσούρα
Συντονισμός: Αναστασία Νικολουδάκη (ΕΒΠ), Γιώργος Κόκοτας (πρόεδρος καταστηματαρχών Καλυβών), Βαγγελιώ Ραυτοπούλου.
ΖΩΓΡΑΦΙΖΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΟΜΑ
Ο Ηλίας Ραυτόπουλος γεννήθηκε το 1958 στις Καλύβες Χανίων.
Το βάπτισμά του στη ζωγραφική έγινε από τον πατέρα του Μανώλη Ραυτόπουλο, ζωγράφο αυτοδίδακτο με πλούσιο ζωγραφικό έργο, πρωτεργάτη και ενεργό μέλος στη πολιτιστική ζωή του τόπου.
Το 1979 ξεκινά τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, όμως το 1981 τις διακόπτει λόγω του ατυχήματος που τον αφήνει τετραπληγικό. Μετά από ένα διάστημα περισυλλογής και ανασυγκρότησης, επανέρχεται το 1985 με νέες πλέον τεχνικές μεθόδους έκφρασης, ζωγραφίζοντας με απαράμιλλη θέληση και πάθος χρησιμοποιώντας μόνο το στόμα του. Γίνεται μέλος του AMFPA (παγκόσμιος οργανισμός ζωγραφικής με το στόμα και το πόδι).
Τα έργα του συνήθως απεικονίζουν τοπία, θρησκευτικά θέματα, σκηνές της καθημερινότητας ή της φαντασίας του, μα η ζωγραφική αναζήτηση στο ταξίδι της έμπνευσης του καλλιτέχνη είναι κυρίως η γυναίκα και ο ερωτισμός που πηγάζει από τη μορφή της.
Έχει παρουσιάσει πάνω από 20 ατομικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές. Άφησε ένα πολύ πλούσιο βιογραφικό με πληθώρα βραβεύσεων και επαίνων, εκατοντάδες ζωγραφικά έργα και σημαντικές συμμετοχές σε εκθέσεις ανά τον κόσμο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του διέμενε και δούλευε στη Στοκχόλμη επισκεπτόμενος συχνά την Ελλάδα και άλλες χώρες.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 23/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/ekthesi-zografikis-sti-mnimi-ilia-raftopoulou-stis-kalives/#

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

"Φως" από το ΙΤΕ Κρήτης στον μηχανισμό ελέγχου της γήρανσης

“Φως” στον μηχανισμό ελέγχου της γήρανσης ρίχνει για πρώτη φορά πρόσφατη έρευνα του Ιδρύματος Τεχνολογίας Ερευνας (ΙΤΕ) της Κρήτης τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν χθες στο Nature, ένα από τα πιο έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας (ΙΜΒΒ) του ΙΤΕ, Κωνσταντίνος Παληκαράς και Δρ. Ειρήνη Λιονάκη, με επικεφαλής τον Καθ. Νεκτάριο Ταβερναράκη, αποκάλυψαν ένα κομβικό μονοπάτι μοριακής σηματοδότησης που συντονίζει τη δημιουργία και, ταυτόχρονα, την καταστροφή των μιτοχονδρίων στα κύτταρα, κατά τη γήρανση, καθορίζοντας τη διάρκεια ζωής.
Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι καθοριστικής σημασίας για την έρευνα και την κατανόηση της γήρανσης στον άνθρωπο, και αναμένεται ότι θα αξιοποιηθούν για την αντιμετώπιση συνοδών νοσημάτων τα οποία χαρακτηρίζονται από ανεξέλεγκτη συσσώρευση μιτοχονδρίων όπως καρδιαγγειακά νοσήματα και νευροεκφυλιστικές ασθένειες, με στοχευμένες θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Στην ανακοίνωση του ΙΤΕ, αναφέρεται ότι «τα μιτοχόνδρια είναι οργανίδια τα οποία αποτελούν “εργοστάσια παραγωγής ενέργειας” του κυττάρου και είναι απολύτως απαραίτητα για πολλές, βασικές κυτταρικές λειτουργίες. Αλλαγές στον αριθμό, τη μορφολογία και την εύρυθμη λειτουργία των μιτοχονδρίων επηρεάζουν τόσο την ομοιόσταση του κυττάρου όσο και τον μεταβολισμό, την υγεία και το προσδόκιμο ζωής ολόκληρου του οργανισμού. Κάθε ανθρώπινο κύτταρο περιέχει εκατοντάδες μιτοχόνδρια. Δυσλειτουργίες στα οργανίδια αυτά είναι υπεύθυνες για σοβαρές παθολογικές καταστάσεις όπως καρδιομυοπάθειες, νευρομυϊκές ανωμαλίες, νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως οι νόσοι Parkinson’s, Alzheimer’s και άλλες. Συνεπώς, η διατήρηση της λειτουργικότητας τόσο των μιτοχονδρίων όσο και ολόκληρου του κυττάρου απαιτεί ακριβή έλεγχο / συντονισμό της απομάκρυνσης των κατεστραμμένων, καθώς και της δημιουργίας νέων μιτοχονδρίων. Για το λόγο αυτό, όλα τα ευκαρυωτικά κύτταρα έχουν αναπτύξει ένα ευρύ φάσμα μοριακών μηχανισμών που είναι απαραίτητοι για την διατήρηση της μιτοχονδριακής ομοιόστασης. Η μιτοφαγία, μια εξειδικευμένη μορφή κυτταρικής αυτοφαγίας, αποτελεί έναν επιλεκτικό τρόπο απομάκρυνσης και καταστροφής των μη λειτουργικών μιτοχονδρίων. Η διαδικασία αυτή ρυθμίζει το μέγεθος του πληθυσμού των μιτοχονδρίων στα κύτταρα ανάλογα με την μεταβολική δραστηριότητα ή το στρες. Άγνωστο όμως παρέμενε πως τα κύτταρα συντονίζουν δύο ανταγωνιστικές διαδικασίες, όπως η δημιουργία και η ανακύκλωση των μιτοχονδρίων, με σκοπό την εξασφάλιση της κυτταρικής ομοιόστασης και την υποστήριξη της μακροπρόθεσμης επιβίωσης».
Με τη μελέτη που δημοσιεύτηκε, «χρησιμοποιώντας ως πειραματικό σύστημα το νηματώδη Caenorhabditis elegans, οι ερευνητές του ΙΜΒΒ έδειξαν ότι η πρωτεΐνη DCT-1/NIX στην επιφάνεια των μιτοχονδρίων αποτελεί τον κεντρικό διακόπτη του μηχανισμού. Η πρωτεΐνη αυτή είναι συστατικό των μιτοχονδρίων σε όλους τους ευκαρυωτικούς οργανισμούς και στον άνθρωπο. Η λειτουργία της ρυθμίζεται από ενδογενή και εξωγενή σήματα ώστε να επάγει τελικά την καταστροφή των μιτοχονδρίων με τη διαδικασία της μιτοφαγίας. H συσσώρευση κατεστραμμένων μιτοχονδρίων προκαλεί οξειδωτικό στρες, οδηγώντας στην έναρξη κατάλληλης κυτταρικής σηματοδότησης, η οποία περιλαμβάνει τόσο την επαγωγή γονιδίων που ρυθμίζουν τόσο τη μιτοχονδριακή βιογένεση όσο και τη μιτοφαγία. Ο συντονισμός των δύο αυτών διαδικασιών διατηρεί την εύρυθμη μιτοχονδριακή λειτουργία, απομακρύνοντας τα κατεστραμμένα μιτοχόνδρια και δημιουργώντας νέα και υγιή.
Τα ευρήματα των ερευνητών του ΙΜΒΒ αναδεικνύουν ένα εξελιγμένο μοριακό μηχανισμό ο οποίος επιτρέπει στα κύτταρα να αυξομειώνουν τον αριθμό των μιτοχονδρίων ανάλογα με τις ενεργειακές τους ανάγκες και την έκθεση σε ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες στρες. Είναι σημαντικό ότι μείωση των επιπέδων μιτοφαγίας κατά την γήρανση οδηγεί σε προοδευτική συσσώρευση, κυρίως μη λειτουργικών μιτοχονδρίων, ως αποτέλεσμα τόσο της μη απομάκρυνσης των κατεστραμμένων όσο και της εξασθένισης στη δημιουργία νέων μιτοχονδρίων. Κάτι τέτοιο οδηγεί τελικά σε ελάττωση του προσδόκιμου επιβίωσης. Αντίθετα, ενίσχυση της ανακύκλωσης των μιτοχονδρίων έχει ως αποτέλεσμα τη θωράκιση της ομοιόστασης των κυττάρων, την ανθεκτικότητα στο στρες και την σημαντική αύξηση της διάρκειας ζωής του οργανισμού».
(Χανιώτικα νέα web - 21/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/fos-apo-to-ite-kritis-ston-michanismo-elegchou-tis-giransis/#

Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

Τελευταίο αντίο σε έναν σπουδαίο Χανιώτη

Τα Χανιά αποχαιρέτισαν έναν σπουδαίο άνθρωπο που αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία όσο λίγοι και ζούσε μέχρι τον θάνατό τους αθόρυβα, σεμνά, λιτά και ανθρώπινα. Ο Γιάννης Κλωνιζάκης, ο οποίος, μαζί με τον Αλέκο Παναγούλη, έκανε έναν πραγματικό αγώνα ενάντια στη δικτατορία με αποτέλεσμα να υποστεί βασανιστήρια και καταδίκες, είχε, όπως τον είχα γνωρίσει ως νομαρχιακό σύμβουλο, ευθύτητα, συνέπεια και σεμνότητα. Δεν είχε ανάγκη επιβεβαίωσης και γι’ αυτό σχεδόν ποτέ δεν μιλούσε για τον εαυτό του. Τον ενδιέφεραν τα κοινά και ο τόπος του. Τα Χανιά, η Ελλάδα, έχασαν έναν σημαντικό άνθρωπο.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 17/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/telefteo-antio-se-enan-spoudeo-chanioti/

Η ιστορία ενός Οσκαρ που δεν ήθελε ο Μάνος Χατζιδάκις

Για την φωτογραφία με τον Μάνο Χατζιδάκι να κρατάει Οσκαρ, από τον ιστότοπο www.hadjidakis.gr και την ενότητα ντοκουμέντα, διαβάζουμε: «Ο Μάνος Χατζιδάκις φωτογραφίζεται με το Oscar της Κατίνας Παξινού, μετά την βράβευση του. Το δικό του χάθηκε κάπου στη Γιουγκοσλαβία».
Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Σαν σήμερα πριν 44 χρόνια, δηλαδή στις 17 Απριλίου 1961, ο μεγάλος συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις κέρδισε το Οσκαρ πρωτότυπου τραγουδιού για τα “Παιδιά του Πειραιά” που ερμήνευσε η Μελίνα Μερκούρη στην ταινία: “Ποτέ την Κυριακή” σε σκηνοθεσία Ζυλ Ντασσέν. Ενα Οσκαρ με μεγάλη ιστορία καθώς ο Μάνος Χατζιδάκις προσπάθησε από αυτό να απαλλαγεί.
Ο ίδιος ο συνθέτης είχε σημειώσει, το 1981, σε κείμενο που δημοσιεύεται στο επίσημο site του (www. hadjidakis.gr): «...το επίσημο κράτος με γιόρτασε για το Oscar που πήρα ερήμην μου και έξω από τα δικά μου σχέδια. Πάλεψα χρόνια για ν' αφαιρέσω αυτό τον «τίτλο τιμής» από την πλάτη μου, μα, αν δεν το κατάφερα αυτό, ο αγώνας με βοήθησε να ξαναγίνω νέος ή, να ξαναγίνομαι νέος κάθε φορά που ο χρόνος μου πετούσε μια επίσημη υπενθύμιση της παρουσίας του».
Ο θετός υιός του συνθέτη, ο κ. Γιώργος Χατζηδάκης  μιλώντας σε ρεπορτάζ του Γιώργου Σκίντσα που αναρτήθηκε στις 3 Φεβρυαρίου 2008 στον ιστότοπο της εφημερίδας: “Το Βήμα” και συγκεκριμένα στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=186540, είχε αναφερθεί στο θέμα του Οσκαρ.
Στο δημοσίευμα αναφέρεται μεταξύ άλλων:
«Πόσοι άνθρωποι και εν προκειμένω καλλιτέχνες θα είχαν στα χέρια τους ένα Οσκαρ και θα έκαναν προσπάθειες να απαλλαγούν από αυτό; Οχι μόνο από την τιμή και την αναγνώριση που συνεπάγεται η κατάκτηση ενός τέτοιου βραβείου αλλά και από αυτό καθαυτό το χρυσό αγαλματίδιο; Και πόσοι ακόμη θα έφθαναν στο σημείο να διατυπώσουν την αντίθεσή τους ακόμη και εγγράφως; Ο Μάνος Χατζιδάκις ποτέ δεν συμβιβάστηκε στη ζωή του με την κατάκτηση, το 1961, του βραβείου Οσκαρ…».
Ακόμα στο ίδιο άρθρο διαβάζουμε: «Το αγαλματάκι που σήμερα κοσμεί την οικία του συνθέτη γλίτωσε από την... ανακύκλωση την τελευταία στιγμή και μάλλον από τύχη. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 όπως μας διηγείται ο κ. Γιώργος Χατζιδάκις, o Μάνος Χατζιδάκις κάποια στιγμή και χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς πέταξε το Οσκαρ στον κάδο απορριμμάτων. Ενώ μιλούσε το ίδιο μεσημέρι με την αδελφή του τη Μιράντα, η τελευταία ακούει την οικιακή βοηθό, η οποία μετέφερε τις σακούλες των απορριμμάτων, να μονολογεί για το ασυνήθιστο βάρος τους. Αμέσως η αδελφή του Μάνου Χατζιδάκι, σαν να υποψιάστηκε κάτι, σηκώθηκε από τον καναπέ και έψαξε τις σακούλες. Εκεί ανακάλυψε το Οσκαρ που είχε πετάξει ο ίδιος ο συνθέτης μερικές ώρες νωρίτερα. Μόνο που η αδελφή του δεν το άφησε στο σπίτι του συνθέτη αλλά το πήρε στο δικό της. Το επέστρεψε έναν χρόνο μετά τον θάνατό του. Σήμερα, το Οσκαρ βρίσκεται σε βιτρίνα, με την πλάτη γυρισμένη στον θεατή και με «συνοδό» έναν Καραγκιόζη - μια σημειολογική πρωτοβουλία του κ. Γ. Χατζιδάκι.
Οπως πάντως μας διηγήθηκε ο κ. Γ. Χατζιδάκις, η απέχθεια του θετού πατέρα του για το Οσκαρ είχε ως «θύμα» ακόμη και τη Μαρία Κάλλας. Με την τελευταία ο Μάνος Χατζιδάκις συνέτρωγε το 1963 σε ρεστοράν των Παρισίων, όταν κάποια στιγμή ήρθαν από πάνω τους τέσσερις μουσικοί που έπαιζαν τα «Παιδιά του Πειραιά». Η Μαρία Κάλλας, ως δείγμα φιλοφρόνησης προς το πρόσωπό του, άρχισε να το τραγουδά με αποτέλεσμα όλο το ρεστοράν, όπως ήταν φυσικό, να γυρίσει να την ακούσει. Οταν τελείωσε το τραγούδι, ο Μάνος Χατζιδάκις έσκυψε και της είπε στο αφτί: «Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι η μεγαλύτερη τραγουδίστρια του κόσμου θα τραγουδούσε τόσο μέτρια αυτό το μέτριο τραγούδι». Και, φυσικά, αυτό το είπε όχι για να την προσβάλει αλλά για να υπογραμμίσει με τον δικό του ξεχωριστό χιούμορ, όπως υπογραμμίζει ο κ. Γ. Χατζιδάκις, ότι «αυτή η μεγαλύτερη τραγουδίστρια του κόσμου υπέκυψε στη διάσημη ασημαντότητα του συγκεκριμένου τραγουδιού» όπως το θεωρούσε ο ίδιος».
Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι τα “Παιδιά του Πειραιά” είναι από τα πλέον γνωστά παγκοσμίως τραγούδια, έχει ερμηνευτεί από πάρα πολλούς καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και έχει κερδίσει αρκετές διακρίσεις διεθνώς.
Πληροφορίες:
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=186540
www.hadjidakis.gr
https://www.youtube.com/watch?t=21&v=VcTdvBr30xY
(Χανιώτικα νέα - 17/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/ena-oskar-me-megali-istoria/

Σάββατο 11 Απριλίου 2015

Ανεβαίνουν οι τιμές στα καύσιμα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Αργά, αλλά σταθερά, ανεβαίνουν πάλι οι τιμές πώλησης των καυσίμων στα Χανιά, όπως και στην υπόλοιπη χώρα. Η αμόλυβδη βενζίνη επωλείτο χθες στα Χανιά κατά μέσο όρο προς 1,60 ευρώ το λίτρο, δηλαδή κατά 20 λεπτά ακριβότερη σε σύγκριση με πριν λίγους μήνες.
Οι τιμές της αμόλυβδης χθες ξεκινούσαν από 1,52 ευρώ και έφτανα το 1,60 – 1,61 ευρώ αναλόγως την εταιρεία και τα πρατήρια. Το χαμηλότερο επίπεδο που είχε πέσει πρόσφατα η τιμή της αμόλυβδης στα Χανιά ήταν 1,337 ευρώ.
«ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ
Ο ΦΟΡΟΣ»
Οι βενζινοπώλες επισημαίνουν ότι οι ανατιμήσεις σχετίζονται με την αύξηση στις διεθνείς τιμές πετρελαίου, αλλά επιδεινώνονται λόγω των φόρων που έχουν επιβληθεί από το κράτος.
Επιπλέον, ισχύει ο Φ.Π.Α. 23% όχι πάνω στην καθαρή τιμή των καυσίμων, αλλά στην τιμή που περιλαμβάνει ήδη άλλους φόρους.
«Φορολογείται ο φόρος», λένε χαρακτηριστικά.
Μιλώντας στα “Χανιώτικα νέα”, ο πρόεδρος της Ενωσης Βενζινοπωλών Νομού Χανίων Βαγγέλης Κώτσος σημείωσε, μεταξύ άλλων, ότι «η ανατίμηση αυτή οφείλεται στις διεθνείς τιμές πετρελαίου και στην ισοτιμία ευρώ – δολαρίου. Ομως, θεωρούμε ότι οι αυξήσεις αυτές είναι παραπάνω από αυτές που έπρεπε να είναι».
«ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΟΚΟΥΝ
ΟΙ ΤΙΜΕΣ
ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΟΥ»
Στο ερώτημά μας γιατί οι αυξήσεις είναι περισσότερες, ο κ. Κώτσος υπογράμμμισε ότι «δεν μπορούμε να απαντήσουμε εμείς γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά πρέπει να ερωτηθούν τα διυλιστήρια.
Δυστυχώς, υπάρχουν οι τιμές διυλιστηρίου, οι οποίες διαμορφώνονται κατά το δοκούν και όχι απόλυτα με την ισοτιμία ευρώ – δολαρίου και τις διεθνείς τιμές πετρελαίου».
ΟΙ ΦΟΡΟΙ
Ως προς τους φόρους που έχουν επιβληθεί στα καύσιμα και το πώς επηρεάζουν την τιμή που αφορά τον καταναλωτή, ο πρόεδρος των βενζινοπωλών τόνισε ότι «οι τιμές δεν μπορούν να πέσουν τόσο πολύ από τη στιγμή που οι φόροι είναι τόσο μεγάλοι.
Δηλαδή, όταν οι φόροι σήμερα είναι κοντά στο 1 ευρώ καταλαβαίνετε ότι όσο κι αν μειωθούν οι τιμές δεν μπορεί να πέσουν πάρα πολύ χαμηλά».
Ο ίδιος εξήγησε ότι «επιπλέον έχουμε τον Φ.Π.Α. 23%. Ειναι αυτό που έχουμε καταγγείλει πάρα πολλές φορές, ότι φορολογείται ο φόρος. Ενώ θα έπρεπε ο Φ.Π.Α. να μπαίνει στην καθαρή τιμή».
Για το αν θα συνεχιστεί η… ανηφόρα των τιμών μετά το Πάσχα, ο κ. Κώτσος δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει καθώς, όπως μας είπε, «αυτή τη στιγμή είναι θολή η κατάσταση. Βλέπουμε τις διακυμάνσεις των τιμών που είναι απότομες και μεγάλες.
Δηλαδή, ανεβαίνουν τη μια οι διεθνείς τιμές πετρελαίου κατά 5% – 6% και την άλλη πέφτουν κατά 4% – 5%. Οπότε δεν είναι ξεκάθαρο το τοπίο για το τι θα συμβεί μετά τις γιορτές».
(Χανιώτικα νέα - 11/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/anevenoun-i-times-sta-kafsima/#

Ο εφιάλτης της ανεργίας

Ο εφιάλτης της ανεργίας παραμένει για χιλιάδες νέους και στην Κρήτη. Τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής μπορεί να δείχνουν μείωση σε σχέση με πέρυσι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το πρόβλημα δεν διατηρείται σε υψηλό επίπεδο. Τον Ιανουάριο του 2015 το ποσοστό ανεργίας έφτασε το 23,6% στην Κρήτη σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι χωρίς δουλειά και ασφάλιση είναι ακόμα περισσότεροι καθώς τα πραγματικά νούμερα είναι συνήθως υψηλότερα σε σχέση με αυτά που καταχωρίζονται σε βάσεις δεδομένων. Στην Κρήτη, κατά την τουριστική περίοδο, η ανεργία μειώνεται καθώς πολλοί εργάζονται σε τουριστικές επιχειρήσεις – ξενοδοχεία που λειτουργούν μόνο το καλοκαίρι. Ωστόσο, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η δημιουργία κινήτρων που θα αντιμετωπίσουν, σε έναν βαθμό, το ζήτημα της ανεργίας, παραμένουν ζητούμενο… Μπορεί για τους κυβερνώντες να προέχει η οικονομική σωτηρία της χώρας, αλλά ταυτόχρονα είναι σημαντικό να συμφωνηθούν μέτρα στήριξης των ανέργων και της νέας γενιάς. Και προς αυτή την κατεύθυνση, η εθνική συνεννόηση θα αποτελούσε μέγιστη υπηρεσία προς την ελληνική κοινωνία.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 11/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/o-efialtis-tis-anergias/#

Μάρω Θεοδωράκη: "Οταν ήμουν μικρή ήθελα να γίνω δασκάλα πιάνου στο Γαλατά"

Της ΜΑΡΙΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Στις φλέβες της είχε από μωρό… μελάνι και νότες. Μεγαλώνοντας, η Μάρω Θεοδωράκη, συγκέρασε και τα δύο ακολουθώντας πορεία μουσική και συγγραφική. Και πάντα, σε ό,τι και αν έκανε, υπήρχε ένα κομμάτι από τα Χανιά που λατρεύει. Τα Χανιά που είναι συνυφασμένα στο μυαλό της με την ελευθερία, την παιδική ξεγνοιασιά, την αυθεντικότητα… Kόρη του ποιητή και δημοσιογράφου Γιάννη Θεοδωράκη και της δημοσιογράφου Νίτσας Λουλέ, ανιψιά του μοναδικού Μίκη Θεοδωράκη, η Μάρω είχε τη μοναδική τύχη να βρίσκεται από μικρή σε ένα άκρως πολιτικοποιημένο αλλά και μουσικό περιβάλλον. «Αυτό με έκανε να έχω μεγάλη αίσθηση ευθύνης με ό,τι καταπιανόμουν», είπε η ίδια, μιλώντας στις “διαδρομές”, λίγο προτού ξεκινήσει τις πρόβες για την παιδική παράσταση “Ομορφη Πόλη” που παρουσιάστηκε στο Ιστορικό Καφέ “Κήπος”. «Η οικογένειά μου ήταν μουσική και δημοσιογραφική. Με έντονο το στοιχείο της τέχνης, έντονο και το στοιχείο της πολιτικής. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για μας και μας διαμόρφωσε χαρακτήρα από πολύ πολύ νωρίς. Στην εφηβεία συνειδητοποίησα πόσο πραγματικά μοναδικοί ήταν οι γονείς μου και φυσικά ο θείος μου, ο Μίκης Θεοδωράκης. Το βάρος αυτών των ονομάτων με έσπρωχνε πάντα να αριστεύω. Ηθελα σε όλα όσα έκανα να είμαι τέλεια. Οταν έδινα εξετάσεις στο Ωδείο για το πτυχίο, δεν κάλεσα κανέναν από την οικογένειά μου. Ηθελα μόνη μου να πάω, να δοκιμαστώ και να ξεχωρίσω. Ετσι και έγινε. Βέβαια, πριν τις εξετάσεις, είχα επισκεφθεί τον Μίκη Θεοδωράκη, είχαμε μιλήσει, τον είχα συμβουλευτεί. Ποτέ όμως δεν ήθελα να πουν για μένα πως είμαι η ανιψιά του Μίκη και γι’ αυτό προχωρησα στις μουσικές μου σπουδές. Πάντα επεδίωκα ό,τι κάνω, να το κάνω μόνη μου επειδή αξίζω».

-Αγαπάτε πολύ τα παιδιά. Εχετε γράψει 46 παραμύθια. Πόσο δύσκολο κοινό είναι τελικά τα πιτσιρίκια;

Λατρεύω τα παιδιά. Νιώθω και εγώ περισσότερο παιδί απ’ ότι “μεγάλος”. Ημουν πάντα δίπλα σε παιδιά, και δεν πιστεύω καθόλου πως είναι δύσκολο κοινό. Χρειάζεται να τα αφουγκραστείς και να είσαι ειλικρινής μαζί τους. Ετσι τα κερδίζεις. Νιώθω στο στοιχείο μου όταν είμαι με παιδιά, δουλεύω με παιδιά ή κάνω κάτι για παιδιά. Ισως να έχει σχέση και το ότι αγαπώ πολύ τη διδασκαλία. Αισθάνομαι υπέροχα όταν περνώ τις γνώσεις μου σε παιδιά, όμως ακόμα περισσότερο με κάνει να χαίρομαι όταν περνώ την αγάπη μου για τη μουσική στα παιδιά. Γιατί η αγάπη είναι εκείνη που μας κινητοποιεί, η αγάπη μας πάει πιο μπροστά και η μουσική από μόνη της, είναι αγάπη, είναι κινητήριος δύναμη. Οταν ήμουν μικρή, έλεγα όταν με ρωτούσαν, πως όταν μεγαλώσω θα γίνω δασκάλα πιάνου στον Γαλατά.

-Η “ομορφη πόλη” παρουσιάζεται στην όμορφη πόλη, στα Χανιά…

Το αγαπημένο τραγούδι του πατέρα μου! Τα Χανιά είναι για μένα τόπος μαγικός. Και παρότι έχω γεννηθεί στην Αθήνα, αισθάνομαι “πατρίδα” μου τα Χανιά. Κάθε καλοκαίρι, όταν ήμουν παιδί, περνούσα τις διακοπές μου στον Γαλατά. Ακόμα και σήμερα, προσπαθώ να έρχομαι στα Χανιά, τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο. Αισθάνομαι διαφορετικά εδώ, πιο ελεύθερη… Αυτό το βιωματικό κομμάτι, αυτό το “δέσιμο” με τα Χανιά με έχει στιγματίσει συναισθηματικά και το κουβαλώ μαζί μου ότι και να κάνω. Ιδιαίτερα όταν γράφω… Η ιστορία λοιπόν αφορά, την ομορφότερη πόλη του κόσμου, τα Χανιά! Είναι η ιστορία της Αννιώς, ένα κοριτσάκι που έχει μπουχτίσει στους 4 τοίχους της πόλης και θέλει να γυρίσει στον Γαλατά, στον παππού και τη γιαγιά. Είναι παράλληλα και ένα “παραμύθι” που μιλά για αξίες, δυστυχώς λίγο… ξεχασμένες σε καιρούς κρίσης. Μιλάει για τη σημασία της φιλίας, της αγάπης, της οικογένειας…

-Φαντάζομαι πως, όπως και η μουσική, έτσι και η συγγραφή “ήρθε” εντελώς φυσικά. Η μητέρα και ο πατέρας σας ήταν από τους σπουδαιότερους δημοσιογράφους εξάλλου…

Μου αρέσει να γράφω, όπως μου αρέσει και να διδάσκω. Ο,τι μάθαινα από τα βήματά μου στην μουσική, προσπάθησα να τα κάνω παραμύθια και μέσα από αυτά να εξηγήσω στα παιδιά έννοιες κάπως δυσνόητες. Το πρώτο μου βιβλίο, η “παραμυθάδα με τις νότες” είχε σκοπό να “ξεδιαλύνει” στα παιδιά μέσα από το παραμύθι, την σπουδαιότητα της μουσικής ανάγνωσης. Ετσι κάπως γράφτηκαν και οι περιπέτειες της Πιπίτσας, που ουσιαστικά ήταν ένας απλός τρόπος να καταλάβουν τα παιδιά, τι είναι οι νότες, οι αριθμοί, τα σχήματα, τα χρώματα, η ορχήστρα κ.ά. Επιδιώκω όλα μου τα βιβλία να περνούν διάφορα μηνύματα στα παιδιά: να σέβονται και να αγκαλιάζουν τη διαφορετικότητα, να αγαπούν και να φροντίζουν τα ζώα, να προστατεύουν το περιβάλλον, να είναι γενναιόδωρα, να αγαπούν, να αισθάνονται, να ονειρεύονται… Και μέσα από εκπαιδευτικά σεμινάρια που έχω κάνει σε ενηλίκους για το πώς να χρησιμοποιούν τη μουσική στα παιδιά, προέκυψε η έκδοση “μουσικοκινητικά παιχνίδια με άξονα τα συναισθήματα. Μουσικοσυναισθηματική αγωγή”, ένα βιβλίο για “μεγάλους”.

-«Υπάρχει κάτι στα “σκαριά” αυτή την εποχή», ρωτώ τη Μάρω Θεοδωράκη και εκείνη γελά πονηρά.

Εχω διάφορες ιστορίες στα “σκαριά”! Ετοιμάζω ένα βιβλίο που θα αφορά το τραγούδι και τη μουσικοκινητική. Γράφω επίσης ένα παραμύθι χριστουγεννιάτικο, τη “χιονομπαλού”. Μια ιστορία που καταπιάνεται με ένα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά, ιδιαίτερα τα κορίτσια, αυτό των διατροφικών διαταραχών.

-Δεν μπορώ να μην ρωτήσω κάτι που θεωρώ πως σχεδόν όλοι θα αναρωτιούνται: πώς είναι να μεγαλώνεις δίπλα σε έναν μύθο, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης.

Μικρή έβλεπα το Μίκη και στην ουσία έβλεπα έναν γίγαντα. Κυριολεκτικά. Ηταν πανύψηλος, και στα μάτια τα δικά μου και του αδελφού μου έμοιαζε τεράστιος. Οσο μεγαλώναμε και τον… “φτάναμε” -στο μπόι πάντα, γιατί ο Μίκης είναι ιδιοφυΐα, είναι άφταστος, είναι μια λαμπρή προσωπικότητα που σφράγισε την ιστορία αυτού του τόπου, είναι μοναδικός- τότε άρχισε να μοιάζει πιο προσιτός. Ολα αυτά, σε εποχές χωρίς κινητά, tablet και όσα σήμερα μας αποξενώνουν. Μιλούσαμε λοιπόν, συζητούσαμε, και μέσα από αυτές τις κουβέντες, καταλαβαίναμε πόσο σημαντικός, πόσο μοναδικός ήταν ο θείος μας.
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές - 11/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/otan-imoun-mikri-ithela-na-gino-daskala-pianou-ston-galata/#

Μετανάστευση και Ε.Ε.

Τ’ αστέρι του βορρά δεν φέρνει πάντα ξαστεριά για τις ανθρώπινες ψυχές που αναζητούν μια καλύτερη ζωή στη γη της επαγγελίας. Το όνειρο συχνά σβήνει στην παγωμένη θάλασσα ή στη στεριά οι άνθρωποι αυτοί περισυλλέγονται από τα σκάφη του Λιμενικού με το “μετά” να παραμένει μετέωρο…
Στη Νέα Χώρα Χανίων το κράτος έχει αφήσει στη μοίρα τους όχι μόνον τους Σύρους που φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο, αλλά και τον ίδιο τον ξενοδόχο. Οι Σύροι έχουν εγκλωβιστεί στο ξενοδοχείο και ο ξενοδόχος, ο οποίος ήδη έχει χάσει μία τουριστική περίοδο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, βρίσκεται σε αδιέξοδο.
Στη Γαύδο έφτασε προχθές μια νέα φουρνιά μεταναστών οι οποίοι δέχτηκαν τη φιλοξενία των κατοίκων. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι μετανάστες θέλουν να πάνε στην Ιταλία, τη Γερμανία και σε άλλες χώρες, αλλά εγκλωβίζονται στην Ελλάδα που θεωρείται “χώρα υποδοχής”.
Οπως και να έχει το μεταναστευτικό εξελίσσεται σε υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα. Μήπως, λοιπόν, πρέπει να ξεκινήσει μια σοβαρή συζήτηση για το μεταναστευτικό εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία ισότιμα πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, σε κάθε άνθρωπο ξεχωριστά αλλά και στα κράτη – μέλη της;
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 11/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/metanastefsi-ke-e-e/#

"Οταν αχνίζουν τα πηγάδια" - Το νέο βιβλίο του Γιώργου Κοκκινάκου

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

“Τούτο μόνο να ξέρεις
ό,τι σώσεις μες στην αστραπή
καθαρό στον αιώνα
θα διαρκέσει”
Οδ. Ελύτης (Αξιον Εστί - Γένεσις)

Ενα βιβλίο “για κάθε τι διαφορετικό”, που οδηγεί τον αναγνώστη σε μέρη όπου κατοικεί το “εμείς”, το: “Οταν αχνίζουν τα πηγάδια” (εκδόσεις “ΠΕΚ-Πυξίδα της Πολης”) του ψυχίατρου Γιώργου Κοκκινάκου, θα παρουσιαστεί την Τρίτη 14 Απριλίου στις 8.30 το βράδυ στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων.
Το βιβλίο αποτελεί συλλογή από 83 κείμενα του Γιώργου Κοκκινάκου, από τα οποία τα περισσότερα έχουν κατά καιρούς δημοσιευτεί στον ημερήσιο τοπικό και Αθηναϊκό Τύπο και χωρίζεται σε τρεις ενότητες. Η πρώτη αφορά κείμενα γύρω από τη ψυχιατρική μεταρρύθμιση της οποίας υπήρξε από τους πρωτεργάτες. Η δεύτερη περιέχει πολιτικά κείμενα και η τρίτη σκέψεις γύρω από ζητήματα της ίδιας της ύπαρξης, της ανθρώπινης φύσης και του νοήματος της ζωής.
Και στις τρεις ενότητες, ο Γιώργος Κοκκινάκος, με την
καθαρότητα της σκέψης του και την ποιότητα της γραφής του, αναπτύσσει προβληματισμούς και κάνει  τον αναγνώστη “συμμέτοχο” σε έναν κόσμο στον οποίο χωράνε όλοι. Στον “πληθυντικό όπως το σύμπαν”, όπως έλεγε ο Φ. Πεσσόα. Χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Με ευαισθησία και ανθρωπιά. Με μηνύματα θετικά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Ο Γιώργος Κοκκινάκος δεν επιδιώκει να δώσει απαντήσεις αλλά θέτει ερωτήματα για το σήμερα και το αύριο αυτού του Κόσμου. Με μια μαγευτική γραφή που “παρασύρει” τον νου σε σκέψεις της ψυχής.
Μιλώντας στα “Χανιώτικα νέα”, ο ίδιος ο Γιώργος Κοκκινάκος και αναφερόμενος στις τρεις ενότητες του  βιβλίου, σημειώνει μεταξύ άλλων:
•Η πρώτη είναι ψυχιατρική. «Περιέχει κείμενα σχετικά με τη ψυχιατρική μεταρρύθμιση, την εναλλακτική ψυχιατρική και τη δόμηση του εναλλακτικού ψυχιατρικού κοινοτικού δικτύου που πραγματώθηκε στην Κρήτη - δέκα χρόνια πλέον χωρίς άσυλο, με κοινοτικές δομές που απαντούν σε κάθε ψυχιατρικό αίτημα χωρίς στοιχεία του ασύλου».
•Η δεύτερη ενότητα είναι  πολιτική: «Περιέχει πολιτικά κείμενα εκφράζοντας τον αγώνα αλλά ιδιαίτερα την αγωνία, κυρίως σήμερα που ψηλαφούμε πάνω στα θρυματισμένα όνειρα».
•Η τρίτη ενότητα «αποτελείται κυρίως από κείμενα υπαρξιακά γύρω από την ανθρώπινη φύση, το νόημα, τις ιεραρχήσεις, τα εναγώνια ερωτήματα. Είναι κείμενα που γράφτηκαν, τα περισσότερα, πάνω σε πραγματικά γεγονότα και δεν σκοπεύουν να δώσουν απαντήσεις αλλά θέτουν ερωτήματα».
Οπως σημειώνει, άλλωστε, η “Πυξίδα της Πόλης” είναι κείμενα με τα όποια ο Γιώργος Κοκκινάκος αποδομεί, με εργαλείο τον ανατρεπτικό και αντικομφορμιστικό λόγο του, όχι μόνο ακλόνητες επιστημονικές θεωρίες και θεωρήσεις αλλά και σύγχρονα κοινωνικά και ιδεολογικά δόγματα. Η γλώσσα του «ενοχλητικά» κατηγορηματική, απροφάσιστη και παρρησιαστική απέναντι στο φαρισαϊκό και φενακιστικό παραλήρημα της εποχής μας. Μα πάνω απ’ όλα αισθηματολογική, ποιητική και ιδεαλιστικά πραγματιστική. Μια γλώσσα, μια γραφή, ιδιαίτερης αισθητικής αξίας.
Στην εισαγωγή του βιβλίου  ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Δημήτρης Κακαβελάκης σημειώνει:
«…Το βιβλίο του οραματικού και ριζοσπαστικού «εν Χανίοις» ψυχιάτρου Γιώργου Κοκκινάκου αποτελεί μια σημαντική κατάθεση κειμένων υψηλής συγγραφικής και αισθητικής ποιότητας. Όλα γραμμένα με λόγο πολυεπίπεδης  επιστημονικής ευθύνης, ψυχιατρικής απελευθέρωσης και βαθιάς ανθρωπιστικής ευαισθησίας.
Με τόλμη σκέψης, κρίσης και λειτουργίας ενός εγρηγορούντος πολίτη, τόπου και κόσμου.
Τα κείμενα αυτά αποπνέουν μια αύρα ψυχοπνευματικής συναίσθησης, σε συνδυασμό με την ποιητική υπόσταση που τα συνιστά, όχι μόνο αισθητικά αλλά βαθυνοϊκά και βαθύψυχα…».
Το εξώφυλλο του βιβλίου στηρίζεται σε εικαστική δουλειά τηςδημιουργού Ελένης Μαρινάκη. Την εισαγωγή του βιβλίου υπογράφει ο δημοσιογράφος και λογοτέχνης Δημήτρης Κακαβελάκης.
Για το βιβλίο θα μιλήσουν ο μαθηματικός Αντώνης Παπαδεράκης, ο ψυχίατρος Θόδωρος Μεγαλοοικονόμου και η φιλόλογος και επιμελήτρια του βιβλίου, Μαρία Κρέτση. Αποσπάσματα από το βιβλίο θα διαβάσει ο ηθοποιός Λευτέρης Μποτωνάκης.
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές - 11/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/otan-achnizoun-ta-pigadia-2/

Τετάρτη 8 Απριλίου 2015

Τα καλά να λέγονται

Θετικές από κάθε άποψη οι τελευταίες επεμβάσεις του Δήμου Χανίων σε δρόμους και πάρκα της πόλης. Στην οδό Νεάρχου όπου έκλεισαν οι λακκούβες. Στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας όπου αποκαταστάθηκε η λιμνούλα και ο χώρος γύρω από αυτήν. Σε πάρκο στο ΣΟΔΥ, το οποίο επίσης αποκαταστάθηκε. Το καλό να λέγεται λοιπόν. Και ας ελπίσουμε να δούμε και συνέχεια. Σε άλλα πάρκα – παιδικές χαρές, όπως π.χ. της Χαλέπας και σε δρόμους της πόλης που χρειάζονται μικρές επεμβάσεις.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 8/5/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/ta-kala-na-legonte/#

Μεγάλη Εβδομάδα 2015

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες είναι σαν να ξαναγεννιέται  η Ελλάδα μιας άλλης εποχής. Αυτή της κατάνυξης μα και του γλεντιού. Με τις πόλεις αλλά κυρίως την ύπαιθρο να γεμίζουν με ζωή από τους επισκέπτες. Με τις παρέες που δημιουργούνται σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης. Με συγγενείς και φίλους που συνευρίσκονται για το ψήσιμο του οβελία, σε ατμόσφαιρα εορταστική και χαλαρή. Με μικρούς και μεγάλους να ξεφεύγουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Αυτή είναι η Ελλάδα που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Με τους ανθρώπους να μοιράζουν αγάπη και να γεμίζουν με τις πιο θετικές σκέψεις που μπορεί να περιέχει η ανθρώπινη φύση. Με την Ανάσταση να δίνει ελπίδα για… ανάσταση της χώρας και της κοινωνίας.
Αυτή είναι η Ελλάδα που ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης, δεν μπορεί να ισοπεδώσει.
Αλλά η σκέψη δεν μπορεί παρά να βρίσκεται και στους ανθρώπους που η μοίρα τους έφερε σε δύσκολη θέση. Χωρίς παρέα και χωρίς στέγη. Αυτοί οι άνθρωποι συναντούν υποστήριξη μέσα από τις δομές αλληλεγγύης που έχουν δημιουργηθεί από δήμους αλά και πολίτες. Μέσα από κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία αλλά και συσσίτια.
Είθε, μετά τις εορταστικές αυτές ημέρες, να επιστρέψουμε στην πεζή καθημερινότητα με άλλη διάθεση. Με περίσκεψη και περισυλλογή. Με κριτική και αυτοκριτική. Με συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης. Με θυμό αλλά και ελπίδα. Με σκέψεις θετικές. Γιατί τον Κόσμο τον φτιάχνουμε και με τη σκέψη. Και με αγάπη. Γιατί χωρίς αγάπη δεν πάμε πουθενά…
(Χανιώτικα νέα - 8/5/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/megali-evdomada-2015/

Αξονας οδικής… ανασφάλειας

Η οδική… ανασφάλεια συνεχίζεται στη κατ΄επίφασην εθνική οδό της Κρήτης καθώς παραμένουν οι κρυμένες πίσω από τη βλάστηση πινακίδες, η ελλιπής σήμανση, η έλλειψη διαχωριστικού και πολλά ακόμη προβλήματα που καθιστούν τον Βόρειο Οδικό Αξονα έναν επικίνδυνο δρόμο. Το θέμα επανέφερε στην επικαιρότητα η χθεσινή επιστολή της Ενωσης Τουριστικών Καταλυμάτων Νομού Χανίων προς τον Περιφερειάρχη Σταύρο Αρναουτάκη και τον Οργανισμό Ανάπτυξης Κρήτης που, επιπλέον, επισημαίνει το ακαθάριστο ή μπαζωμένο πρανές στην άκρη της ασφάλτου, τον τραγικό ασφαλτοτάπητα αλλά και την απουσία καθαριότητας στους χώρους στάθμευσης.
Στις 16 Ιουλίου 2014, δηλαδή πριν δέκα μήνες, σε επιτόπιο ρεπορτάζ των “Χανιώτικων νέων” στη διαδρομή από τα Χανιά έως τον Πλατανιά, αναδείχτηκαν όλα αυτά τα προβλήματα με τον
αντιπεριφερειάρχη Χανίων Απόστολο Βουλγαράκη να δηλώνει ότι ο ΒΟΑΚ «δεν είναι ούτε επαρχιακό, ούτε εθνικό δίκτυο. Δεν ξέρει κανένας μας τι είναι στην πραγματικότητα».
Επιπλέον, οι οδηγοί πρέπει, σε πολλές περιπτώσεις, να “μαντέψουν” τα όρια ταχύτητας τα οποία εναλασσόνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα με τις κάμερες να “απειλούν” τους παραβάτες.
Επείγει λοιπόν ένα συνολικό έργο παρεμβάσεων και στο τμήμα Χανίων του ΒΟΑΚ. Γιατί κρατάει χρόνια η ίδια κολώνια.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 8/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/259341/

Νοσεί το ΕΣΥ

Προτεραιότητα σε ένα πραγματικό κράτος πρόνοιας θα έπρεπε να ήταν η επίλυση των προβλημάτων της Υγείας. Στην Ελλάδα, ωστόσο, του 2015, το ΕΣΥ παραμένει μεγάλος ασθενής. Οι ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό αλλά και σε αναλώσιμα δεν έχουν σταματήσει και οι γιατροί καταβάλλουν, συχνά, υπεράνθρωπες προσπάθειες για να ανταποκριθούν στους ασθενείς.
Αυτές οι σκέψεις ήρθαν στο νου μας διαβάζοντας την επιστολή των αγροτικών γιατρών του Κέντρου Υγείας Καντάνου που έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας από την περασμένη Παρασκευή 3 Απριλίου καθώς παραμένουν απλήρωτοι για τις εφημερίες τους.
Οι γιατροί εξηγούν ότι βρίσκονται «ήδη πέντε μήνες απλήρωτοι για πραγματοποιηθείσες εφημερίες», δηλώνουν «αδυναμία να αντεπεξέλθουμε πλέον στις βασικές βιοτικές μας ανάγκες και την υποστήριξη των οικογενειών μας», σημειώνουν ότι επιπλέον το Κέντρο Υγείας Καντάνου έχει επιφορτιστεί αποκλειστικά με την  περιοδική κάλυψη του ιατρείου της Γαύδου ενώ αναφέρονται και στην «υποστελέχωση του Κέντρου Υγείας χαρακτηριστικό της υποβάθμισης της Δημόσιας Δωρεάν και Πρωτοβάθμιας ιατρικής φροντίδας».
Την ίδια ώρα παραμένουν, φυσικά, οι ελλείψεις και στο Νοσοκομείο Χανίων.
Επιτέλους, το υπουργείο Υγείας ας δώσει “θεραπεία” στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Θα είναι μια μέγιστη υπηρεσία προς τους πολίτες.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 8/5/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/259341/

Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Κάρτες που αφυπνίζουν

Οδυνηρές μνήμες από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο επαναφέρει ένας Γερμανός, ο οποίος όχι μόνο δεν ξέχασε τη ναζιστική θηριωδία αλλά προσπαθεί να αφυπνίσει τη γερμανική κοινωνία.
Ο Κωνσταντίνος Φίσερ έχει αποτυπώσει σε 10.000 επιστολικές κάρτες, που μοιράστηκαν ή θα μοιραστούν σε μεγάλο αριθμό καταστημάτων εστίασης (καφέ) στα Χανιά και το Αμβούργο με στόχο, όπως λέει, να σκεφθούν οι νέες γενιές το ζήτημα της απόκρυψης των θηριωδιών, να αναρωτηθούν, να αναζητήσουν, να αισθανθούν.
Οπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Γιώργου Κώνστα που δημοσιεύτηκε στο φύλλο της Μεγάλης Δευτέρας της τοπικής εφημερίδας: "Χανιώτικα νέα", ο Κωνσταντίνος Φίσερ (Konstantin Fischer), που ζει εδώ και 23 χρόνια στα Χανιά, έφτιαξε τις κάρτες, τις τύπωσε και τις μοίρασε στον τόπο που ζει σήμερα (Χανιά) και στον τόπο που γεννήθηκε και μεγάλωσε (Αμβούργο).
Ο ίδιος λέει: «Το project μου, με τίτλο "I wish I knew more" – "Ich wünschte, ich wüsste mehr" – "Θα 'θελα να ήξερα περισσότερα", επαναφέρει οδυνηρές μνήμες από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οχι όμως με σκοπό να ρίξω εκ νέου φως στα εγκλήματα των ναζί καθ' εαυτά - αυτή είναι η δουλειά των ιστορικών. Εμένα με απασχολεί ο ρόλος που παίξανε και συνεχίζουν να παίζουν οι μεταπολεμικές γενιές στη δημόσια απόκρυψη (σχήμα οξύμωρο μεν, όμως γερμανική πραγματικότητα δε) των επιπτώσεων του πολέμου στη μεταπολεμική εποχή μέχρι και σήμερα».
Η ιδέα για την κατασκευή και το μοίρασμα χιλιάδων καρτών του ήρθε μία μέρα διαβάζοντας εφημερίδα.
«Διάβαζα τα "Χανιώτικα Νέα" και γυρίζοντας τις σελίδες είδα τη φωτογραφία της κας Μέρκελ και του Βεστερβέλε (Γερμανός υπουργός) και ένα κείμενο ότι δεν δικαιούται η Ελλάδα αποζημιώσεις. Κάτι απαράδεκτο για μένα. Αποφάσισα, λοιπόν, να δημιουργήσω 9 καρτ – ποστάλ με κείμενα που σχετίζονται με το θέμα αυτό και να τις τοποθετήσω σε σημεία όπου συχνάζουν νέοι σε καφετέριες των Χανίων και του Αμβούργου. Τα κείμενα, όπως κι ο τίτλος του project, είναι πολύ προσωπικά επειδή θέλω να απομακρυνθώ όσο το δυνατόν περισσότερο από τη δικαιολογία που κυριάρχησε μετά τον πόλεμο στη συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών: "Δεν ξέραμε τίποτα για όλα αυτά...". Υπάρχει, τέλος, και μια δέκατη, άδεια κάρτα, την οποία καλείται ο κάθε ένας να συμπληρώσει ο ίδιος. Κι αυτό, επειδή παραμένουν πολλές απορίες. Απορίες που πηγάζουν από το γεγονός ότι η σιωπή κυριαρχούσε τόσο στις οικογένειες των θυμάτων όσο και στις οικογένειες των εγκληματιών. Απορίες σχετικά με το πώς δεν αποδόθηκε ποτέ Δικαιοσύνη για τα γερμανικά εγκλήματα πολέμου στην Ελλάδα και γενικότερα για τα εγκλήματα των ναζί σε όλη την Ευρώπη, αλλά και απορίες με το πώς αποδέχονται νέοι Ελληνες, Γερμανοί κι άλλοι Ευρωπαίοι τόσα χρόνια μια κατάσταση ατιμωρησίας που υπονομεύει τα θεμέλια του κράτους δικαίου, της δημοκρατίας και των ευρωπαϊκών σχέσεων», εξηγεί ο Κωνσταντίνος.
Οπως αναφέρεται στο ίδιο ρεπορτάζ, η αντιφασιστική του δράση είναι γνωστή στην κοινωνία των Χανίων· ήταν αυτός και ένας Αυστριακός πολίτης που πριν από 15 χρόνια είχαν αναζητήσει δεκάδες επιζώντες των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης στα Χανιά και τους βοήθησαν προκειμένου να υπογράψουν τις αιτήσεις για χορήγηση αποζημίωσης για τα όσα δεινά υπέστησαν, όταν το αυστριακό κράτος, αναγνωρίζοντας (ως τμήμα της ναζιστικής Γερμανίας) την ευθύνη, ενέκρινε ένα σημαντικό ποσό χρημάτων. Για τα κείμενα, που συνοδεύουν τις κάρτες και είναι στα ελληνικά, τα γερμανικά και τα αγγλικά, ο Κωνσταντίνος εργάστηκε σκληρά και έκανε μια πολυετή έρευνα. Ανθρωπος με τεράστιες ευαισθησίες ενοχλείται από την απόκρυψη των εγκλημάτων και τα όσα ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια. Ελπίζει ότι όποιος πάρει στα χέρια του τις κάρτες θα τις στείλει, ενώ όλες οι κάρτες είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα www.konstantin-fischer-hania.com. Για τον Κώστα το ζήτημα των αποζημιώσεων δεν είναι, δεν ήταν ποτέ μόνο υλικό. «Ο,τι και αν πληρώσει, αν πληρώσει, η Γερμανία, κανείς άνθρωπος δεν θα γυρίσει πίσω. Αλλά θα πρέπει να αποδοθεί Δικαιοσύνη, έστω και μετά από 70 χρόνια», εξηγεί ο ίδιος.
«Και η δική μου η γενιά, η μεταπολεμική, μεγάλωσε στη σιωπή. Οι γονείς μας μεγάλωσαν μέσα στον πόλεμο που τους τραυμάτισε ψυχικά πάρα πολύ. Η μητέρα μου τώρα που είναι στα 80 έτη της έχει αρχίσει να επεξεργάζεται πάλι αυτήν την εποχή. Αυτό που δεν είχα καταλάβει και το αντιλήφθηκα στην έρευνά μου είναι ότι και στις οικογένειες των θυμάτων δεν υπήρχε συζήτηση. Δεν γινόταν κουβέντα για τα όσα έγιναν μέσα στις οικογένειες και αυτή η σιωπή προκάλεσε άλλα προβλήματα».
Το ρεπορτάζ του Γιώργου Κώνστα έχει ανέβει στην ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.haniotika-nea.gr/konstantinos-fiser-o-germanos-pou-den-xechase-ti-nazistiki-thiriodia/#
(enetpress - 7/4/2015)
Link: https://www.enetpress.gr/el/ellada/themata/kartes-pou-afypnizoun.html

Δευτέρα 6 Απριλίου 2015

Θεατρικό ταξίδι στη σύγχρονη ιστορία των Ελλήνων με την παράσταση για τον Ελ. Βενιζέλο στο θέατρο "Κυδωνία"

Της ΜΑΡΙΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ

«Το μόνο πράγμα που μας διδάσκει η ιστορία είναι ότι τίποτε δεν μας διδάσκει η ιστορία». Friedrich Hegel, Γερμανός φιλόσοφος (1770 – 1831).

Τους λόγους του Ελευθέριου Βενιζέλου στη Βουλή των Ελλήνων “ζωντανεύει” στο σανίδι αυτή την εποχή ο Μιχάλης Βιρβιδάκης στο θέατρο “Κυδωνία” σε μια παράσταση που φιλοδοξεί να θυμίσει σε όσους έχουν ξεχάσει και να γνωστοποιήσει σε εκείνους που πιθανώς αγνοούν, εποχές σκοτεινές της ιστορίας μας, τραγωδίες που θα μπορούσαν να έχουν αποφευχθεί, αν οι πολιτικές εκείνου του καιρού ήταν διαφορετικές και υπαγορεύονταν από φιλοπατρία και όχι από συμφέροντα. Όση ώρα διαρκεί η παράσταση, που βασίζεται σε τρεις αγορεύσεις του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή το 1932 με θέμα την τότε οικονομική κατάσταση, τη μικρασιατική καταστροφή και τον εθνικό διχασμό, οι ομοιότητες με το σήμερα είναι ανατριχιαστικές. Από το πρώτο λεπτό της παράστασης ο Μιχάλης Βιρβιδάκης αναβιώνει τον μεγάλο αμφιλεγόμενο Έλληνα πολιτικό, που αγωνίστηκε έχοντας το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας και προσπάθησε, στο πλαίσιο του εφικτού, να αποτρέψει καταστάσεις, που μόνο ζημιογόνες ήταν για τη χώρα. Ξεπερνώντας αριστοτεχνικά τον σκόπελο του μονολόγου ο Μιχάλης Βιρβιδάκης καταφέρνει ολομόναχος να απογειώσει μια παράσταση που μιλά για την αρκετά πρόσφατη ιστορία μας, μέσα από πτυχές εν μέρει άγνωστες στο ευρύ κοινό.
«Δούλεψα μήνες γι’ αυτή την παράσταση. Έχω ξεκινήσει από τον περασμένο Ιούνιο να διαβάζω και να αποστηθίζω τους λόγους του Βενιζέλου. Είναι σε μια γλώσσα από την οποία έχουμε πλέον απομακρυνθεί, όμως για μένα αυτή η δυσκολία ήταν κίνητρο δουλειάς και εμβάθυνσης μέσα στον ίδιο τον χαρακτήρα του Βενιζέλου. Είναι πραγματικά εντυπωσιακή η ευφράδεια, η ακρίβεια και η ομορφιά της γλώσσας του Βενιζέλου και καλώ τους θεατές να την προσέξουν. Θα τολμούσα να πω πως σε όλη αυτή τη διάρκεια της μακρόχρονης προετοιμασίας μου είχα την αίσθηση πως δούλευα πάνω σε ένα ποιητικό κείμενο υψηλών πνευματικών απαιτήσεων», λέει ο ίδιος ο Μιχάλης Βιρβιδάκης για το κείμενο και την ιδιαίτερη αυτή παράσταση. Οσο για το “ρίσκο” ενός θεατρικού μονολόγου που επιπλέον γίνεται και στην καθαρεύουσα, ο σκηνοθέτης και ηθοποιός της εμφανίστηκε σίγουρος και κατασταλαγμένος: «Αγαπώ τα ρίσκα. Μετά από 35 χρόνια σε αυτή τη δουλειά, δεν θα μπορούσα να μην παίρνω ρίσκα, να κάνω πράγματα διαφορετικά, δουλειές που άλλοι δεν θα τολμούσαν».
Η παράσταση “Ο Ελευθέριος Βενιζέλος στη Βουλή των Ελλήνων την άνοιξη του 1932”, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Βιρβιδάκη, θα συνεχιστεί και την περίοδο των γιορτών στο Θέατρο “Κυδωνία” (Υψηλαντών 12, Χανιά) και συγκεκριμένα: Μ. Δευτέρα 6/4, Μ. Τρίτη 7/4, Μ. Τετάρτη 8/4, 9:30 μ.μ., Παρασκευή 17/4 και Σάββατο 18/4, 9:30 μ.μ., Κυριακή 19/4, 8 μ.μ.
(Χανιώτικα νέα - 6/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/theatriko-taxidi-sti-sigchroni-istoria-ton-ellinon/#

Σάββατο 4 Απριλίου 2015

Φεστιβάλ από το... μέλλον

Στις θετικές ειδήσεις των τελευταίων ημερών το Φεστιβάλ Ψηφιακής Μαθητικής Δημιουργίας στο Μεγάλο Αρσενάλι στα Χανιά όπου νέα παιδιά παρουσιάζουν εφαρμογές πάνω στις νέες τεχνολογίες: από εφαρμογές για κινητά μέχρι ηλεκτρονικά παιχνίδια και υπερ-υπολογιστές!
Το φεστιβάλ αυτό έρχεται να φέρει στο προσκήνιο τη νέα γενιά και να δείξει πώς πρέπει να είναι η εκπαίδευση: να ανοίγει δημιουργικούς δρόμους σε νέους ανθρώπους, τους αυριανούς επιστήμονες. Είναι ένα φεστιβάλ που έρχεται από το μέλλον!
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 4/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/festival-apo-to-mellon/

Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Πρωτιά και προβλήματα

Μια πρωτοποριακή επέμβαση έγινε χθες σε ασθενή της Ουρολογικής Κλινικής του Νοσοκομείου Χανίων. Οπως ανακοίνωσε η Διοίκηση του Νοσοκομείου, η πανελλήνια πρωτιά αφορά «επέμβαση ουρητηρικού by-pass με τη χρήση μοσχεύματος Dacron και σιλικόνης, με τη μέθοδο De Tour. Είναι μία πρωτοποριακή μέθοδος για την αντιμετώπιση ασθενών με μόνιμη νεφροστομία, οι οποίοι παρουσιάζουν έλλειμμα ουρητήρα και δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με τους κλασικούς τρόπους αποκατάστασης». Η επέμβαση πραγματοποιήθηκε από τους ιατρούς της Ουρολογικής Κλινικής με επικεφαλής τον δ/ντή κ. Καζούλη Σάββα και τη συμμετοχή του Βέλγου κ. Lemoine Paul, ο οποίος ήρθε από τη Λιέγη γι’ αυτό τον σκοπό. Ωστόσο, σύμφωνα με γιατρούς, η Ουρολογική Κλινική παραμένει και αυτή υποστελεχωμένη καθώς διαθέτει τρεις ειδικευμένους, από τους οποίους ο ένας επικουρικός και δύο ειδικευόμενους γιατρούς, ενώ αναλαμβάνει και την αντιμετώπιση ουρολογικών περιστατικών του Ρεθύμνου. Επομένως, παραμένει η ανάγκη στήριξης της Ουρολογικής, αλλά και όλων των Κλινικών και Τμημάτων του Νοσοκομείου που παραμένουν υποστελεχωμένα και που επιτελούν σημαντικό έργο χάρη στις υπεράνθρωπες -πολλές φορές- προσπάθειες γιατρών και εργαζομένων.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 3/4/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/protia-ke-provlimata/#

Τα Χανιά της αλληλεγγύης

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Το σκηνικό που είχε στηθεί έξω από σούπερ μάρκετ προχθές το απόγευμα ήρθε να (μας) δείξει και να (μας) αποδείξει ότι η αλληλεγγύη αποτελεί στάση ζωής για πολλούς Χανιώτες.
Εκεί, λοιπόν, είδαμε εθελοντές από το “Χαμόγελο του Παιδιού” που συγκέντρωναν τρόφιμα. Και οι -ανώνυμοι- πολίτες που βρέθηκαν στο σούπερ μάρκετ για τα ψώνια τους και άφησαν τσάντες με τρόφιμα δεν ήταν λίγοι.
Δεν το έκαναν για δημοσιότητα. Αλλά με την “ψυχή” τους και μέσα από το υστέρημά τους. Υπέρ των παιδιών που δεν έχουν ούτε καν υστέρημα. Που δεν έχουν τίποτα. Αλλά που έχουν μεγάλη ανάγκη σε στοργή και τροφή.
Μάλιστα, “Το Χαμόγελο του Παιδιού” θα συγκεντρώσει τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης για τα παιδιά και τις οικογένειές τους με σοβαρά προβλήματα διαβίωσης τη Μεγάλη Δευτέρα 6 Απριλίου, στην πλατεία 1866, από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι. Σήμερα, εξάλλου, οι εθελοντές του Κοινωνικού Παντοπωλείου, σε συνεργασία με τους μαθητές του 2ου ΕΠΑ.Λ., θα συγκεντρώσουν τρόφιμα έξω από κεντρικά super market (σε πλατεία 1866, πλατεία Χορτατσών και  Μουρνιές), στο πλαίσιο της Εβδομάδας Προσφοράς και Αλληλεγγύης του Δήμου Χανίων.
Τα Χανιά της αλληλεγγύης είναι εδώ!
(Χανιώτικα νέα - 2/4/2015)