Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Συνεργασία για υδρογονάνθρακες

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Αποφασιστικό ρόλο «στον εντοπισμό και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη χώρα μας με τεράστια οφέλη για τους Ελληνες πολίτες», ευελπιστεί να διαδραματίσει το τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, το οποίο για το λόγο αυτό ξεκίνησε συνεργασία με το τμήμα Μηχανικών Πετρελαίου του Πανεπιστημίου του Stavanger Νορβηγίας.
Η συνεργασία αυτή, όπως επισημάνθηκε χθες, ενισχύει τις δυνατότητες του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων (ΜΗΧΟΠ) του Πολυτεχνείου Κρήτης για υποστήριξη και υλοποίηση παρεμβάσεων στην ανίχνευση και εξόρυξη. Χθες, το τμήμα ΜΗΧΟΠ του Πολυτεχνείου Κρήτης υποδέχθηκε αντιπροσωπεία του τμήματος Μηχανικών Πετρελαίου του Πανεπιστημίου Stavanger.
Η επίσκεψη είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας των καθηγητών των δύο τμημάτων, καθ. R. Time και αν. καθ. Β. Κελεσίδη. Η αντιπροσωπεία από τη Νορβηγία αποτελείται από 27 άτομα (καθηγητές, ερευνητικό, διδακτικό, διοικητικό προσωπικό και υποψήφιους διδάκτορες). Η επίσκεψη θα διαρκέσει μία εβδομάδα, περιλαμβάνει ξενάγηση και συζητήσεις στα εργαστήρια του ΜΗΧΟΠ, γεωλογική εκδρομή στο φαράγγι της Σαμαριάς με οδηγό τον αν. καθ. του τμ. ΜΗΧΟΠ Ε. Μανούτσογλου, επίσκεψη στην Κνωσό και σε περιοχές εμφάνισης αντιπροσωπευτικών γεωλογικών σχηματισμών στην Κρήτη.
Υπεγράφησαν μνημόνιο ερευνητικής συνεργασίας για 5 χρόνια, όπως επίσης και αμοιβαία συμφωνία για την κάλυψη της κινητικότητας υπό την ομπρέλα του Erasmus, έργου στο πλαίσιο του προγράμματος Διά Βίου Μάθησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
(Ελευθεροτυπία 27/5/2009)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=48366

Συνεργασία για μαύρο χρυσό

Αποφασιστικό ρόλο «στον εντοπισμό και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στη χώρα μας με τεράστια οφέλη για τους Ελληνες πολίτες», ευελπιστεί να διαδραματίσει το τμήμα Μηχανικών Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης, το οποίο για το λόγο αυτό ξεκίνησε συνεργασία με το τμήμα Μηχανικών Πετρελαίου του Πανεπιστημίου του Stavanger Νορβηγίας.
Η συνεργασία αυτή, όπως επισημάνθηκε χθες, ενισχύει τις δυνατότητες του τμήματος Μηχανικών Ορυκτών Πόρων (ΜΗΧΟΠ) του Πολυτεχνείου Κρήτης για υποστήριξη και υλοποίηση παρεμβάσεων στην ανίχνευση και εξόρυξη. Χθες, το τμήμα ΜΗΧΟΠ του Πολυτεχνείου Κρήτης υποδέχθηκε αντιπροσωπεία του τμήματος Μηχανικών Πετρελαίου του Πανεπιστημίου Stavanger.
Η επίσκεψη είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας των καθηγητών των δύο τμημάτων, καθ. R. Time και αν. καθ. Β. Κελεσίδη. Η αντιπροσωπεία από τη Νορβηγία αποτελείται από 27 άτομα (καθηγητές, ερευνητικό, διδακτικό, διοικητικό προσωπικό και υποψήφιους διδάκτορες). Η επίσκεψη θα διαρκέσει μία εβδομάδα, περιλαμβάνει ξενάγηση και συζητήσεις στα εργαστήρια του ΜΗΧΟΠ, γεωλογική εκδρομή στο φαράγγι της Σαμαριάς με οδηγό τον αν. καθ. του τμ. ΜΗΧΟΠ Ε. Μανούτσογλου, επίσκεψη στην Κνωσό και σε περιοχές εμφάνισης αντιπροσωπευτικών γεωλογικών σχηματισμών στην Κρήτη.
Υπεγράφησαν μνημόνιο ερευνητικής συνεργασίας για 5 χρόνια, όπως επίσης και αμοιβαία συμφωνία για την κάλυψη της κινητικότητας υπό την ομπρέλα του Erasmus, έργου στο πλαίσιο του προγράμματος Διά Βίου Μάθησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η συγκυρία, δε, δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη, καθώς πρόσφατα ανακοινώθηκε από τον υπουργό Ανάπτυξης η πρόθεση του ελληνικού κράτους να προβεί σε νέες παραχωρήσεις για έρευνα υδρογονανθράκων σε διάφορες περιοχές της χώρας μας, ύστερα από 15 χρόνια. Ειδικότερα, ανακοινώθηκε η δημιουργία του νέου φορέα που θα αναλάβει τις παραχωρήσεις, ενώ ήδη έχει ξεκινήσει νέα γεωτρητική δραστηριότητα στον Πρίνο, με την Ενεργειακή Αιγαίου να υλοποιεί την πρώτη από τις γεωτρήσεις που έχει ανακοινώσει.
(Ελευθεροτυπία - 27/5/2009)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=48366

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Ερχονται στα Χανιά για εξωσωματική

Ζευγάρια από την Ελλάδα, αλλά και από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Μέση Ανατολή και την Αυστραλία που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν επισκέπτονται τη Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης του Mediterranean Fertility Center & Genetic Services (MFCGS) στα Χανιά (www.fertilitycenter-crete.gr).
Πρόκειται για ένα κέντρο που έχει γίνει παγκοσμίως γνωστό, κυρίως λόγω του Διαδικτύου και έχει προσελκύσει κόσμο με προβλήματα υπογονιμότητας από όλα τα μέρη της Ευρώπης και τις ΗΠΑ.
Μάλιστα, ενδιαφέρον έδειξαν και γυναίκες από την Ιταλία· γεγονός που δημοσιεύτηκε και στον ιταλικό Τύπο.
Οι Ιταλίδες αναμένουν εντός των επόμενων ημερών την έκδοση δικαστικής απόφασης από τα δικαστήρια της Κρήτης, προκειμένου να έρθουν στα Χανιά και να τεκνοποιήσουν με τη μέθοδο της παρένθετης μητέρας, η οποία εφαρμόζεται με επιτυχία στα Χανιά όπως και σε άλλα μέρη της χώρας μας. Παρένθετη μητέρα ορίζεται η γυναίκα που κυοφορεί βρέφος, το οποίο προορίζεται για άτεκνο ζευγάρι που δεν έχει τη δυνατότητα τεκνοποίησης.
Οπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του κέντρου, το Mediterranean Fertility Center & Genetic Services, Chania (MFCGS) εξειδικεύεται στη θεραπεία της υπογονιμότητας και στην πρόληψη γενετικών ασθενειών. Η δραστηριότητα του κέντρου, στον τομέα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, ξεκίνησε πριν από 16 χρόνια και θεωρείται πρωτοπόρος όχι μόνο για την Κρήτη αλλά και για τα διεθνή δεδομένα.
«Καθημερινά, ερχόμαστε σε επαφή και βοηθούμε ζευγάρια που μας επισκέπτονται από διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Μέση Ανατολή και την Αυστραλία και επιθυμούν να τεκνοποιήσουν. Για να επιτύχουμε το καλύτερο αποτέλεσμα για τους ασθενείς μας συχνά συνεργαζόμαστε με τον προσωπικό γιατρό τους στην πόλη ή τη χώρα τους», επισημαίνεται. «Ο αριθμός των ζευγαριών που βρίσκονται μεταξύ 30 και 40 χρόνων και προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί διαρκώς αυξάνεται».
(Ελευθεροτυπία - 20/5/2009)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=46002

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Σκέψεις με αφορμή την γρίπη των χοίρων

Η γρίπη των χοίρων χτύπησε την πόρτα και της Ελλάδας με το πρώτο κρούσμα που μακάρι να είναι και το μοναδικό και σύντομα να είναι καλά στην υγεία του. Ο κόσμος φαίνεται να ανησυχεί αλλά απαιτείται ψυχραιμία και προσοχή. Η νέα πανδημία είναι μια αφορμή για να θέσουμε ξανά θεμελιώδη υπαρξιακά ερωτήματα. Να στοχαστούμε και να θυμηθούμε τον ποιητή που λέει ότι ο κόσμος υπάρχει μόνον όταν τον μοιράζεσαι. Να αφήσουμε τυχόν μεμψιμοιρίες και να κάνουμε φωτεινό και δημιουργικό το πέρασμά μας από τη γη. Με αγάπη και αξιοπρέπεια.
Γ. ΛΥΒ.

Φοιτητές στο σανίδι

Μικρή αποδείχτηκε η υπόγεια αίθουσα του Βενιζέλειου Ωδείου Χανίων για την θεατρική παράσταση "Γιατί δεν μου λες τη δική σου ιστορία" που παρουσιάζει η Θεατρική Ομάδα του Πολυτεχνείου Κρήτης από την Τρίτη 12 έως σήμερα Τρίτη 19 Μαΐου, στο Υπόγειο του Βενιζέλειου Ωδείου.
Τα μέλη της θεατρικής ομάδας έδωσαν, όπως μας έλεγαν τυχεροί που βρήκαν θέση για να την παρακολουθήσουν, τον καλύτερό τους εαυτό και απέδωσαν με επιτυχία το έργο.
Όπως αναφέρθηκε και στη σχετική ανακοίνωση, η παράσταση αποτελείται από αποσπάσματα έργων με θέμα τον έρωτα. Τον έρωτα ως μουσική, τον έρωτα σε έναν κόσμο άδικο, τον εκφυλισμό του έρωτα σε κόσμο εκμετάλευσης, τον έρωτα ως διαστροφή και παράνοια.
Στη σκηνή ξετυλίγονται εννιά διαφορετικές ιστορίες ξεκινώντας από τις πιο αγνές μορφές των ερωτικών σχέσεων και καταλήγοντας στην παράνοια που μπορεί να οδηγηθεί κάποιος για να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του επιθυμίες.
Όμως, η αίθουσα αποδείχτηκε μικρή. Δεν χώρεσε ο κόσμος που θέλησε να παρακολουθήσει την παράσταση αφού η προσέλευση ήταν πέραν της χωρητικότητας.
Οπότε είναι σημαντικό να δοθεί παράταση ή να γίνουν νέες παραστάσεις σε μεγαλύτερο χώρο όπως στην αίθουσα και όχι στο υπόγειο του Ωδείου.
Γ. ΛΥΒ.

Στον "θεατρικό κόσμο" του Πιραντέλο

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Στον «θεατρικό κόσμο» του Λουίτζι Πιραντέλο «ταξίδεψε» το κοινό που παρακολούθησε τα τέσσερα μονόπρακτα του συγγραφέα που παρουσίασε το Σάββατο και την Κυριακή η Πειραματική Ερασιτεχνική Σκηνή του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης στο Ωδείο. Τα μονόπρακτα, που ανέβηκαν σε σκηνοθεσία Χρήστου Ραχιώτη και Μαρίας Μεντέζ ήταν: "Ο άλλος γιος", "Ο ηλίθιος", "Η πατέντα", "Το πιθάρι". Τα δύο πρώτα είχαν πιο κοινωνικό χαρακτήρα, τα δύο τελευταία ήταν πιο κωμικά.
Εντυπωσιακή ήταν η απόδοση των ρόλων από τα μέλη της Πειραματικής Σκηνής, δηλαδή από νέους και νέες που δεν είναι επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά στελέχωσαν και στελεχώνουν αυτήν την ερασιτεχνική θεατρική ομάδα. Με κριτήριο, λοιπόν, ότι τα μονόπρακτα ανέβηκαν από την Ερασιτεχνική Σκηνή, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να ικανοποίησε τον κόσμο που χειροκρότησε θερμά τόσο τους ηθοποιούς όσο και τους σκηνοθέτες.
Στα τέσσερα μονόπρακτα έπαιξαν οι: Σοφία Ανδρεαδάκη, θεοδώρα Ρήγα, Γιάννης Παπαπαναγιώτου, Κατερίνα Βουτετάκη, Μαριντίνα Καρδαράκου, Νεφέλη Κοσκινά, Κωνσταντίνα Κοσκινά, Δημήτρης Καμίτσης, Κούλα Γιομελάκη, Μανώλης Βαρδαλάκης, Κατερίνα Μιχελάκη, Στεφανία Ξανθουδάκη, Λέανδρος Μπουζιώτης, Χρυσούλα Ψυλλάκη, Αγγελική Καπαντάη.
Όλοι, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό στη σκηνή και το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό. Κάποια μάλιστα από τα παιδιά αυτά φάνηκε να έχουν ταλέντο στην υποκριτική τέχνη.
Ο Λουίτζο Πιραντέλο(1867-1936) , γεννήθηκε στο Πόρτο Εμπέντοκλε, πόλη στη νότια ακτή της Σικελίας, κοντά στο Τζιρτζέντι, τον αρχαίο Ακράγαντα. Ο ίδιος ο συγγραφέας έλεγε πως ήταν ελληνικής καταγωγής και πως το επίθετό του είναι παραφθορά του ελληνικού Πυράγγελος. Σπούδασε φιλολογία στο Παρίσι και στη Βόννη και δίδαξε ως καθηγητής της ιταλικής φιλολογίας στο ανώτατο ινστιτούτο της ιταλικής πρωτεύουσας. Στη Ρώμη συνεργάστηκε με πολλά λογοτεχνικά περιοδικά. δημοσιεύοντας ποιήματα και πεζογραφήματά του.
Πίστευε πως η αλήθεια είναι υποκειμενική ή ότι δεν υπάρχει και η αρχή τού: «έτσι είναι αν έτσι νομίζετε», διαποτίζει όλο το έργο του.
Έγινε γνωστός στο ευρύτερο κοινό με το μυθιστόρημά του: "Ο μακαρίτης Ματθαίος Πασκάλ". Εκείνο όμως που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό ήταν το θεατρικό του έργο.
Από τα σημαντικότερα έργα του Πιραντέλο είναι τα : "Οταν ήμουν τρελός", "Όπως με θέλεις", "Να ντύσουμε τους γυμνούς", «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε», «Ηδονή της τιμιότητας», «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε», «Η αλήθεια του καθενός» κ.α..

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Η χωματερή των... πυραύλων

Υπολείμματα πυραύλων, βομβών και στόχων συνεχίζουν να ρυπαίνουν με αμείωτους ρυθμούς την περιοχή του Ακρωτηρίου καθώς και το θαλάσσιο περιβάλλον. Αυτό καταγγέλλει ο Σύλλογος «Φίλοι του Βυθού», επισημαίνοντας ότι θα πρέπει επιτέλους να ληφθούν μέτρα, θέτοντας μάλιστα και θέμα δημόσιας υγείας. Πριν από οκτώ χρόνια οι «Φίλοι του Βυθού» επισκέφθηκαν την περιοχή του Πεδίου Βολής Ακρωτηρίου και δημοσιοποίησαν στη χανιώτικη κοινωνία εικόνες ντροπής, που αποδείκνυαν την αδιαφορία και την αναλγησία προς το περιβάλλον των αρμοδίων. Σε μια απομακρυσμένη περιοχή, μακριά από τα βλέμματα των περισσότερων, βρίσκονται παρατημένα στα στοιχεία της φύσης και στην περιέργεια των κατσικιών εκατοντάδες σκουριασμένα απομεινάρια των βολών που εκτελούνται εκεί από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις. Υπολείμματα πυραύλων, βομβών και στόχων ρυπαίνουν μια ολόκληρη πλαγιά και την παρακείμενη θαλάσσια περιοχή. Η τοπική κοινωνία ενημερώνεται, ανησυχεί, ζητεί λύση.
Οκτώ χρόνια μετά, οι «Φίλοι του Βυθού» επισκέφθηκαν και πάλι την περιοχή και όπως διαπιστώνουν, η κατάσταση παραμένει η ίδια. «Δεν έχει γίνει το παραμικρό. Δεν έχει μαζευτεί ούτε ένα κουφάρι πυραύλου, ούτε ένας σκουριασμένος στόχος. Το βουνό συνεχίζει να έχει την εικόνα του σκουπιδότοπου και τα κατσίκια συνεχίζουν να βόσκουν αμέριμνα δίπλα στο κατεστραμμένο πολεμικό υλικό. Ιδια κατάσταση επικρατεί και στον βυθό της θάλασσας», τονίζει ο Σύλλογος.
Και προσθέτει: «Η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη από την εικόνα, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι δοκιμές των πυραύλων γίνονται πάνω από τον θαλάσσιο χώρο και η πλειοψηφία των υπολειμμάτων καταλήγει στη θάλασσα. Αυτά που βλέπουμε οφείλονται σε ένα ελάχιστο ποσοστό από τις βολές εκείνες που εκτρέπονται από την προβλεπόμενη θέση τους και καταλήγουν στο βουνό».
Γ.ΛΥΒ.
(Έντυπη Έκδοση, Ελευθεροτυπία, Παρασκευή 15 Μαΐου 2009)

Πέμπτη 14 Μαΐου 2009

Ερευνα: Μόνο το 10% των Κρητικών εμπιστεύονται ΕΛ.ΑΣ. και Δικαιοσύνη

Μόλις 1 στους 10 κατοίκους της Κρήτης θεωρεί πως η Αστυνομία κάνει σωστά τη δουλειά της και μόνο 1 στους 10 εμπιστεύεται απόλυτα την ελληνική Δικαιοσύνη.
Η εγκληματικότητα έχει αυξηθεί κι έχει αλλάξει τις συνήθειες των πολιτών, οι αλλοδαποί βοηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ τα μίντια διογκώνουν υπερβολικά το ζήτημα αυτό, και η Αστυνομία στην Κρήτη θα μπορούσε να κάνει περισσότερα πράγματα, αν την άφηναν οι πολιτικοί, αν δεν ήταν διεφθαρμένη ή ανεπαρκής.
Τα συμπεράσματα προκύπτουν από την παγκρήτια έρευνα που πραγματοποιήθηκε υπό την εποπτεία του καθηγητή Κωνσταντίνου Ζοπουνίδη, διευθυντή των εργαστηρίων Ανάλυσης Δεδομένων και Πρόβλεψης και Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης και του υποψηφίου διδάκτορα στην Ανάλυση Δεδομένων Γ.Ι. Ματαλλιωτάκη, από τις 6 ώς τις 9 Μαΐου 2009. Στη σύνταξη του ερωτηματολογίου συνεργάστηκαν ακόμη ο διδάκτορας Μιχαήλ Νικολαράκης, ο διδάκτορας του Παντείου και καθηγητής στο ΤΕΙ, στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας, Γιώργος Παπακωνσταντής κ.ά.
Το δείγμα ήταν τυχαίο, στρωματοποιημένο και αντιπροσωπευτικό και περιελάμβανε 1.011 νοικοκυριά της Κρήτης και βασίστηκε σε ερωτηματολόγιο με τηλεφωνικές συνεντεύξεις σε άτομα από 18 έως άνω των 60 ετών, από φοιτητές του μαθήματος Ανάλυσης Δεδομένων. Σύμφωνα με την έρευνα:
- Το 89% δηλώνει ότι το θέμα της εγκληματικότητας στην Ελλάδα χειροτέρευσε κατά τον τελευταίο χρόνο, 8,2% παρέμεινε ίδια και μόλις 1,6% του δείγματος δήλωσε πως καλυτέρευσε.
- Το 26,8% θεωρεί ότι στην Κρήτη η Αστυνομία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει επιτυχώς την πάταξη της εγκληματικότητας, αλλά οι πολιτικοί εμποδίζουν το έργο της. Το 21% δήλωσε ότι κύριος λόγος της μη αποτελεσματικής αντιμετώπισης της εγκληματικότητας στο νησί είναι η ανεπάρκεια και η διαφθορά των ίδιων των αστυνομικών. Το 19,7% θεωρεί πως η Αστυνομία στην Κρήτη δεν κάνει καλά τη δουλειά της, το 17,8% πως χρειάζεται δραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση και την οργάνωσή της και μόλις 10,4% δήλωσε πως η πάταξη της εγκληματικότητας στην Κρήτη είναι εφικτή, γιατί η Αστυνομία κάνει σωστά τη δουλειά της!
- Το 51,7% των πολιτών μάλιστα δεν κατήγγειλε στην Αστυνομία ότι έπεσε θύμα, κυρίως διότι θεώρησαν ότι η Αστυνομία αδυνατεί να τους βοηθήσει!
- Για τον βαθμό εμπιστοσύνης απέναντι στην ελληνική Δικαιοσύνη, μόλις το 10,5% δήλωσε πως την εμπιστεύεται απόλυτα. Το 21,7% των πολιτών αφήνει σαφείς αιχμές για το έργο της, δηλώνοντας ότι εμπιστεύεται την ελληνική Δικαιοσύνη αναλόγως την περίσταση. Το 42,5% δείχνει μέτρια εμπιστοσύνη, ενώ το 19,2% δηλώνει πως δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη.
- Το 54,4% υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα το ίδιο εγκληματούν όλοι, το 40,6% του δείγματος πιστεύει πως οι εγκληματίες στην Ελλάδα είναι αλλοδαποί στο μεγαλύτερο ποσοστό.
- Σε ό,τι αφορά τα ΜΜΕ, το 86,8% θεωρεί ότι ο τρόπος παρουσίασης της εγκληματικότητας είναι υπερβολικός ή μάλλον υπερβολικός και μόλις 9,7% θεωρεί πως ο μιντιακός τρόπος παρουσίασης των εγκληματικών ενεργειών ανταποκρίνεται στην αλήθεια!
(Ελευθεροτυπία - 14/5/2009)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=44033

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Πράσινη ανάπτυξη …και πράσινα άλογα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Συχνά ακούμε το τελευταίο διάστημα κόμματα αλλά ακόμα και κυβερνητικά στελέχη να επικαλούνται τις κλιματικές αλλαγές και να κάνουν λόγο για την ανάγκη «πράσινης» ανάπτυξης. Πώς όμως μπορεί να συντελεστεί «πράσινη» ανάπτυξη όταν τόσο εκείνοι οι οποίοι την προτείνουν –και εννοώ στα μεγάλα κόμματα – όσο και εμείς οι πολίτες, απέχουμε μακράν από μιαν τέτοια αντίληψη; Γιατί απέχουμε; Δημοσιεύτηκε χθες σε αθηναϊκή εφημερίδα («Ελευθεροτυπία») ένα άρθρο του γνωστού για τις περιβαλλοντικές του ευαισθησίες, πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης, καθηγητή Γιάννη Φίλη, ο οποίος μεταξύ άλλων επισημαίνει: «Ας δούμε με δύο απλά παραδείγματα πόσο πράσινη είναι η κατάσταση της Ελλάδας. Πηγαίνετε σ' ένα κατάστημα να ψωνίσετε μπαταρίες, τις οποίες σας τις δίνουν σε μια πλαστική σακούλα. Παίρνετε από το φαρμακείο διπλά φάρμακα, κι αυτά σε πλαστική σακούλα, και ψωνίζετε ψωμί επίσης σε πλαστική τσάντα. Αν μετά κάνετε μπάνιο στη θάλασσα και φυσάει άνεμος προς τη στεριά, κολυμπάτε κατά πάσαν πιθανότητα σε μια σούπα πλαστικών κομματιών και αντικειμένων. Στην παραλία πίνετε νερό από πλαστική φιάλη και μαζί πίνετε φθαλικές ενώσεις που ενυπάρχουν στο πλαστικό και οι οποίες έχουν συνδεθεί στο εργαστήριο με βλάβες στους όρχεις, παχυσαρκία και καρκίνο των νεφρών και του ήπατος. Το μάθημα είναι απλό. Χωρίς νομοθεσία και έλεγχο, πνίγουμε μεταφορικά τη χώρα και τους εαυτούς μας στα πλαστικά. Ακόμη χειρότερα, πνίγουμε κυριολεκτικά χιλιάδες πουλιά και θαλάσσια ζώα, γιατί τα άτυχα αυτά όντα περνούν τα πλαστικά για τροφή ή εμπλέκονται ανάμεσά τους και φράζουν τις αναπνευστικές τους οδούς».
Γράφει ακόμα ο κ. Φίλης:
«Στην Ελλάδα παράγουμε τουλάχιστον 300.000 τόνους πλαστικών σκουπιδιών ετησίως, από τα οποία πολύ μικρό ποσοστό ανακυκλώνεται, άλλο καίγεται ανεξέλεγκτα, δημιουργώντας μεταξύ άλλων άκρως τοξικές διοξίνες, και ένα άλλο μέρος το πετάμε για να μας το επιστρέψουν οι άνεμοι, η θάλασσα και τα ποτάμια». Διατυπώνει και προτάσεις όπως:
«Πολλές πόλεις της Ελλάδας διαθέτουν εξαιρετικό νερό βρύσης, όπως τα Χανιά. Δεν χρειάζεται εκεί η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού. Στα καταστήματα μπορούμε να πηγαίνουμε με τσάντες πολλαπλών χρήσεων. Σε εορτές πρέπει να απαγορευθεί η ελευθέρωση μπαλονιών που καταλήγουν στους βρόγχους θαλάσσιων ζώων. Κανενός η ζωή δεν θα δυσκολέψει αν δεν τρώει και πίνει με πλαστικά ποτήρια και πιάτα, κάτι σύνηθες στα πάρτι και τα σουβλατζίδικα. Παρόμοια πράγματα ισχύουν για τις χάρτινες τσάντες και τα χάρτινα ποτήρια και πιάτα. Σχετικά με το χαρτί πρέπει να μάθουμε να γράφουμε και να εκτυπώνουμε αμφίπλευρα και οπωσδήποτε να ανακυκλώνουμε».
Οσο για την κυβέρνηση ο καθηγητής σημειώνει ότι «πρέπει ν’ αντιληφθεί ότι έχει βαριά ευθύνη, γιατί χωρίς σοβαρή θέσπιση και κυρίως εφαρμογή περιβαλλοντικής νομοθεσίας δεν υπάρχει ελπίδα για τη χώρα. Αλλιώς θα ήταν προτιμότερο το σιγάν».
Το άρθρο του κ. Φίλη μας αφυπνίζει και μας κάνει να ανησυχούμε.
Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι η Ελλάδα απέχει μακράν από το να αλλάξει τις… συνήθειές της. Και η κυβέρνηση –η όποια κυβέρνηση- φέρει όντως τεράστιες ευθύνες. Αν δεν τις αναλάβει και δεν προχωρήσει σε εφαρμογή περιβαλλοντικής νομοθεσίας, αντί για πράσινη ανάπτυξη θα δικαιούμαστε να μιλάμε για… πράσινα άλογα.
(Χανιώτικα νέα - 6/5/2009)

Τρίτη 5 Μαΐου 2009

Ενας χρόνος χωρίς τον Μιχάλη Γρηγοράκη



Μιχάλης Γρηγοράκης (1932 - 5/5/2008)

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

"Των αστεριών την ξεγνασιά ποσόχω λαχταρήσει
του φεγγαριού το άσκιαχτο περπάτημα στη νύχτα
που όλο ξωθιές τρομάζουν την και φαντασμάτων μίση.
Κι αυτό το φως που κει ψηλά, στο φάρο, έτσι ώρες
μένει γαλήνιο, ξάστερο, και κάτω κι απ' τις μπόρες"

Μιχάλης Γρηγοράκης ("Ρίμες νοσταλγικές" , έκδοση 1978)

Ηταν πρόθυμος να δώσει και να μοιραστεί ο Μιχάλης Γρηγοράκης. Ηταν απλός γιατί μέσα του ήταν γεμάτος. Δεν ήθελε να αποδείξει τι είναι. Γιατί γνώριζε και όσοι τον γνωρίζαμε ξέραμε.
Ήταν Δεκέμβριος του 1990 όταν τον πρωτογνώρισα. Ο Μιχάλης, ακούραστος εργάτης του λόγου, της γραφής και της ανάγνωσης έως το τέλος. Αυστηρός όταν έπρεπε. Πάντα, με άποψη αλλά και χιούμορ. Αριστερός αλλά και κριτικός προς πάσαν κατεύθυνση. Γνώστης της ιστορίας και της λαογραφίας των Χανίων όσο ελάχιστοι. Οδοιπόρος του λιμανιού και της αγαπημένης του συνοικίας, της Νέας Χώρας, σε καθημερινή σχεδόν βάση.
"Ο δημοσιογράφος δεν μπορεί να μπαίνει σε ωράρια και πλαίσια. Η είδηση δεν έχει ωράριο", μου έλεγε συχνά, καθώς έκανε άνω - κάτω τα χαρτιά και τα δελτία Τύπου στο γραφείο, ψάχνοντας κάτι ενδιαφέρον για το αρχείο. Ένα αρχείο σπάνιο. Σπάνιος άνθρωπος ήταν και ο ίδιος. Και γλεντζές. Του άρεσε το γλέντι και η καλή παρέα. Το χαμόγελό του στις εκδηλώσεις των "Χανιώτικων Νέων" ήταν χαρακτηριστικό.
Όμως, ο "Μίγρης" ήταν και μοναχικός. Όπως κάθε ποιητής των ονείρων.
"Φεύγουν κακόμοιρη καρδιά τα χρόνια και γερνάμε
ψυχές, αστέρια σβήνουνται στο πέρασμα του χρόνου
του πόνου που μας τσάκιζε, τη δίνη, την ξεχνάμε.
Όμως στη θύμηση έρχονται, έτσι ανάρια, μόνο
αγάπες που μας στάθηκαν σαν αδερφές στο πόνο", έγραφε τον Απρίλη του '57.
"Απ' του θαμπού Φθινοπώρου τη λύπη χτυπημένα
τα φύλλα που όλο ζωή και χάρη τρελοπαίζαν
ω νάτα χάμου κοίτονται χλωμά και μαραμένα.
Σα θλιβερά ναυάγια βρίσκονται τώρα χάμου
χάμου όπως και της ζωής τα τόσα όνειρά μου", σημείωνε τον Σεπτέμβριο του '60.
Ήταν και ποιητής της πόλης που τόσο αγαπούσε.
"Αχ της ζωής ο καημός!.. Χανιώτικες μου ρούγες
που μέσα στην απλοική, ξένιαστη πολιτεία
απλώνεστε αρχοντικά σαν αετού φτερούγες
να σας περνώ, να σας θωρώ και να μη σας χορταίνω
και τη χαρά, το θαμασμό μέσα μου να πληθαίνω" (Γενάρης '62).
Τον "Μίγρη" τον γνώρισα καλύτερα μέσα από τις συζητήσεις μας για τους "τύπους" της πόλης, που έγινε και σειρά δημοσιευμάτων στα "Χ.Ν.". Πάντα τον ενδιέφερε να γνωρίζει μορφές και διαφορετικούς ανθρώπους των Χανίων. Και έτσι γνώρισε τον Σαλή, τον Μάραθα και πολλούς άλλους.
Το μαράζι του Μιχάλη Γρηγοράκη ήταν να αναβαθμιστεί η Δημοτική Βιβλιοθήκη. Το τελευταίο κείμενό του στα "Χανιώτικα Νέα" εξέφραζε την χαρά του γιατί έβλεπε πως αυτός του ο καημός είχε αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα.
Και λίγες μέρες μετά από αυτό το κείμενο ο Μιγρης έφυγε.
Και εμείς, αισθανθήκαμε ένα τεράστιο κενό να υπάρχει στη δουλειά μας.
Το κενό ενός ανθρώπου που αγαπήσαμε. Ενός δασκάλου. Γιατί ο Μιχάλης ήταν δάσκαλος. Και όταν άνοιγε τις φτερούγες της γνώσης του, νιώθαμε μια ζεστή αγκαλιά να μας καλύπτει. Τώρα, στις γειτονιές του ουρανού και των άστρων, είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίζει τις περιηγήσεις του εξερευνώντας το Σύμπαν και τα πλάσματά του.

Πλαστικός και χάρτινος κόσμος

Του ΓΙΑΝΝΗ ΦΙΛΗ
Οταν η πραγματικότητα κρύβεται πίσω από συνθήματα ή παραπληροφόρηση, τότε οι μύθοι παίρνουν τη θέση της.
Τον τελευταίο καιρό ακούμε πολύ συχνά από τα περισσότερα κόμματα ότι η κοινωνία χρειάζεται πράσινη ανάπτυξη, χωρίς όμως να ορίζουν την ανάπτυξη ή τον επιθετικό προσδιορισμό πράσινη. Και αν εξαιρέσω λίγους πολιτικούς, όπως τον επίτροπο της Ε.Ε. για το περιβάλλον, Σταύρο Δήμα, ο οποίος γνωρίζει καλά το περιβαλλοντικό ζήτημα, μάλλον άγνοια ή αδιαφορία για τους όρους υπάρχει στους πολλούς.
Ας δούμε με δύο απλά παραδείγματα πόσο πράσινη είναι η κατάσταση της Ελλάδας. Πηγαίνετε σ' ένα κατάστημα να ψωνίσετε μπαταρίες, τις οποίες σας τις δίνουν σε μια πλαστική σακούλα. Παίρνετε από το φαρμακείο διπλά φάρμακα, κι αυτά σε πλαστική σακούλα, και ψωνίζετε ψωμί επίσης σε πλαστική τσάντα. Αν μετά κάνετε μπάνιο στη θάλασσα και φυσάει άνεμος προς τη στεριά, κολυμπάτε κατά πάσαν πιθανότητα σε μια σούπα πλαστικών κομματιών και αντικειμένων. Στην παραλία πίνετε νερό από πλαστική φιάλη και μαζί πίνετε φθαλικές ενώσεις που ενυπάρχουν στο πλαστικό και οι οποίες έχουν συνδεθεί στο εργαστήριο με βλάβες στους όρχεις, παχυσαρκία και καρκίνο των νεφρών και του ήπατος.
Το μάθημα είναι απλό. Χωρίς νομοθεσία και έλεγχο, πνίγουμε μεταφορικά τη χώρα και τους εαυτούς μας στα πλαστικά. Ακόμη χειρότερα, πνίγουμε κυριολεκτικά χιλιάδες πουλιά και θαλάσσια ζώα, γιατί τα άτυχα αυτά όντα περνούν τα πλαστικά για τροφή ή εμπλέκονται ανάμεσά τους και φράζουν τις αναπνευστικές τους οδούς.
Στην Ελλάδα παράγουμε τουλάχιστον 300.000 τόνους πλαστικών σκουπιδιών ετησίως, από τα οποία πολύ μικρό ποσοστό ανακυκλώνεται, άλλο καίγεται ανεξέλεγκτα, δημιουργώντας μεταξύ άλλων άκρως τοξικές διοξίνες, και ένα άλλο μέρος το πετάμε για να μας το επιστρέψουν οι άνεμοι, η θάλασσα και τα ποτάμια.
Δεν έχουμε μάθει να κατανοούμε εύκολα μεγάλους αριθμούς, γιατί οι μεγάλοι αριθμοί μάς μουδιάζουν κι έτσι στρεφόμαστε σε μύθους ή μισές αλήθειες. Στη χώρα μας πετάμε ετησίως, κατά πηγές του BBC, 1 δισεκατομμύριο πλαστικά μπουκάλια νερού και 1 δισεκατομμύριο μπουκάλια αναψυκτικών. Αν τοποθετήσουμε τα άδεια μπουκάλια νερού το ένα δίπλα στο άλλο, καλύπτουμε την απόσταση Γης-Σελήνης κατά 80%. Την ίδια ώρα, όμως, ανησυχούμε για το περιβάλλον περισσότερο από την πλειοψηφία των Ευρωπαίων, ενώ οι ηγέτες μας μιλούν για πράσινα πράγματα.
Εχει εκτιμηθεί ότι σε κάποιες χώρες χρησιμοποιούν τις πλαστικές σακούλες κατά μέσον όρο 12 λεπτά μέχρι να τις πετάξουν. Οι παλαιότεροι χρησιμοποιούσαν πάνινες τσάντες για 12 ή περισσότερα χρόνια. Εχουμε ιδιαίτερη ικανότητα στη συστολή του χρόνου. Τελευταία χρησιμοποιούμε βιοπλαστικά, βιοδιασπώμενα πλαστικά ή ανακυκλωμένα πλαστικά.
Τα βιοπλαστικά παρασκευάζονται από φυσικά προϊόντα, όπως το καλαμπόκι, και, υπό κατάλληλες συνθήκες, διασπώνται σε λίπασμα. Ομως τα βιοπλαστικά κατά τη διάσπασή τους εκλύουν μεθάνιο, που είναι ισχυρό αέριο θερμοκηπίου και συμβάλλει στη θέρμανση του κλίματος. Συχνά προέρχονται από γενετικά μεταλλαγμένο καλαμπόκι, το οποίο πιθανόν να έχει αρνητικές οικολογικές συνέπειες. Οταν αναμιχθούν με τα συνήθη πλαστικά, καθιστούν την ανακύκλωση των τελευταίων αδύνατη. Το βασικότερο πρόβλημα όμως είναι ότι στερούν γη από την παραγωγή τροφής και μπορούν να επιφέρουν αυξήσεις στις τιμές των τροφίμων, όπως επιφέρουν τα βιοκαύσιμα.
Τα βιοδιασπώμενα πλαστικά που παράγονται από πετρέλαιο, δεν διασπώνται πλήρως και ελευθερώνουν κατάλοιπα στο περιβάλλον, συχνά αόρατα στο γυμνό μάτι. Τα ανακυκλωμένα πλαστικά απαιτούν ενέργεια και νερό και ελευθερώνουν κατά τη διαδικασία της ανακύκλωσης σωματίδια, οξείδια του αζώτου και του θείου και υδρογονάνθρακες σε μεγάλες ποσότητες. Οι πλαστικές ανέσεις δεν είναι δωρεάν. Μήπως, αντί για πλαστικό θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε χαρτί, όπου αυτό είναι εφικτό;
Για κάθε τόνο καινούργιου χαρτιού απαιτούνται 2 έως 3,5 τόνοι δέντρων, τα οποία με την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας, νερού και χημικών μετατρέπονται σε χαρτομάζα. Εως 85 τόνοι νερού απαιτούνται για κάθε τόνο χαρτομάζας. Κατά τη διαδικασία της παραγωγής εκλύονται μεταξύ άλλων οξείδια που αζώτου και του θείου, ενώσεις του χλωρίου, σωματίδια και οξέα. Τα απόβλητα της χαρτομάζας ελευθερώνουν στο περιβάλλον οργανοχλωριωμένες ενώσεις, διοξίνες, φουράνια και χλωροφόρμιο. Ολες τους είναι πολύ τοξικές, με κορυφαίες τις διοξίνες, που είναι επικίνδυνες ακόμη και σε δισεκατομμυριοστά του γραμμαρίου.
Αν το χαρτί είναι ανακυκλωμένο, για κάθε τόνο έχουν εξοικονομηθεί 18 δέντρα, 29 τόνοι νερού, 2 βαρέλια πετρελαίου και οι εκπομπές αερίων ρύπων έχουν μειωθεί κατά 75% σε σχέση με την παραγωγή καινούργιου χαρτιού. Ομως και η ανακύκλωση έχει όρια, επειδή οι ίνες του χαρτιού μικραίνουν μετά από κάθε ανακύκλωση και η ποιότητά του πέφτει. Το χαρτί μπορεί να ανακυκλώνεται γύρω στις 7 φορές. Υπάρχει λύση για τα πανταχού παρόντα πλαστικά και χαρτιά;
Πολλές πόλεις της Ελλάδας διαθέτουν εξαιρετικό νερό βρύσης, όπως τα Χανιά. Δεν χρειάζεται εκεί η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού. Στα καταστήματα μπορούμε να πηγαίνουμε με τσάντες πολλαπλών χρήσεων. Σε εορτές πρέπει να απαγορευθεί η ελευθέρωση μπαλονιών που καταλήγουν στους βρόγχους θαλάσσιων ζώων. Κανενός η ζωή δεν θα δυσκολέψει αν δεν τρώει και πίνει με πλαστικά ποτήρια και πιάτα, κάτι σύνηθες στα πάρτι και τα σουβλατζίδικα. Παρόμοια πράγματα ισχύουν για τις χάρτινες τσάντες και τα χάρτινα ποτήρια και πιάτα. Σχετικά με το χαρτί πρέπει να μάθουμε να γράφουμε και να εκτυπώνουμε αμφίπλευρα και οπωσδήποτε να ανακυκλώνουμε.
Αλλά υπάρχει και η πλευρά των ηγετών, τοπικών και εθνικών. Στο Σιάτλ απαγορεύεται η χρήση πιάτων και ποτηριών από πολυστερίνη. Στο Πάλο Αλτο της Καλιφόρνιας από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα απαγορεύονται οι πλαστικές σακούλες μιας χρήσης. Το Σαν Φρανσίσκο κατευθύνεται επίσης προς απαγόρευση. Ταυτόχρονα, γίνονται προσπάθειες μείωσης των υλικών συσκευασίας και αύξησης της ανακύκλωσης. Σε πολλά μέρη της Γης γίνονται παρόμοιες κινήσεις. Τι κάνει η δική μας κυβέρνηση;
Μιλάει για προστασία του περιβάλλοντος με την εκτροπή του Αχελώου ή για προστασία της υγείας των πολιτών, με το όνειδος του Ασωπού αμετάβλητο. Μιλάει για προστασία της βιοποικιλότητας, όταν οι κυνηγοί εξοντώνουν την πανίδα ακόμη και στο οικόπεδο του Πολυτεχνείου Κρήτης, όταν διαπομπευόμαστε διεθνώς για τη βάρβαρη μεταχείριση οικιακών ζώων. Μιλάει για την προστασία της φύσης, επιτρέποντας τη συνέχιση της οικοπεδοποίησης και τσιμεντόστρωσης δασών και παραλιών. Μιλάει για πράσινη ανάπτυξη, με τις θάλασσες να έχουν γίνει αραιά διαλύματα πλαστικών. Πρέπει ν' αντιληφθεί ότι έχει βαρειά ευθύνη, γιατί χωρίς σοβαρή θέσπιση και κυρίως εφαρμογή περιβαλλοντικής νομοθεσίας δεν υπάρχει ελπίδα για τη χώρα. Αλλιώς θα ήταν προτιμότερο το σιγάν.
(Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία - 5/5/2009)

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Αναγκαίο ένα γρήγορο πλοίο στη γραμμή Χανιά - Πειραιάς

Τα Χανιά είναι πλέον προορισμός χιλιάδων επισκεπτών κάθε καλοκαίρι. Τόσο το αργό όσο και το γρήγορο πλοίο που είχε δρομολογηθεί στη γραμμή Χανιά - Πειραιάς - Χανιά, γέμιζαν από κόσμο. Ετσι, είναι αναγκαία η δρομολόγηση γρήγορου πλοίου στη συγκεκριμένη γραμμή. Ο κόσμος έτσι θα μπορεί να εξυπηρετηθεί. Αλλά και να επιλέξει πως θα μετακινηθεί. Οι ναυτιλιακές εταιρείες οφείλουν να δρομολογήσουν γρήγορο πλοίο.
Σύμφωνα με δημοσίευμα των "Χανιώτικων νέων" (4/5/2009) "την ανάγκη δρομολόγησης ενός γρήγορου πλοίου στη γραμμή Χανιά - Πειραιάς επισημαίνει ο νομάρχης Χανίων Γρηγόρης Αρχοντάκης, με επιστολή του προς τις διοικήσεις των ναυτιλιακών εταιρειών ΑΝΕΚ, Aticca Group και Hellenic Seaways.
Ο κ. Αρχοντάκης καλεί τις τρεις εταιρείες να εξετάσουν το θέμα, δεδομένων των αναγκών τόσο σε επίπεδο τουρισμού όσο και εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού, γενικότερα".

"Οι Κροίσοι να πληρώσουν για την κρίση"

“Οι Κροίσοι να πληρώσουν για την κρίση” διαδήλωσαν την εργατική Πρωτομαγιά και στα Χανιά, εργαζόμενοι που συμμετείχαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις. Το χαρακτηριστικό των φετινών πορειών ήταν η έντονη παρουσία της Αστυνομίας, τόσο με αστυνομικούς με εξάρτηση ΜΑΤ όσο και με άντρες της Ασφάλειας που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των φορέων που ζήτησαν επίμονα την απομάκρυνσή τους. Η συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου και του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ πραγματοποιήθηκε, όπως πάντα, στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς με τη συντριπτική πλειοψηφία των διαδηλωτών να προέρχεται από παρατάξεις και κόμματα της αριστεράς.
(Χανιώτικα νέα - 4/5/2009)

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Το θεατρικό έργο του Αργύρη Χιόνη στα Χανιά

Ο ποιητής Αργύρης Χιόνης
Ο θίασος
Το άγνωστο μέχρι σήμερα θεατρικό έργο του Αργύρη Χιόνη θα παρουσιαστεί στα Χανιά στα τέλη Μαίου. Σε σχετική ανακοίνωσή της η εταιρεία θεάτρου: "Μνήμη" αναφέρει:
"Η Εταιρεία Θεάτρου ΜΝΗΜΗ ετοιμάζεται να παρουσιάσει στα τέλη Μαΐου ένα δίπτυχο παραστάσεων, πάνω στο άγνωστο μέχρι σήμερα θεατρικό έργο του ποιητή Αργύρη Χιόνη.
Η μία πτυχή του αφιερώματος θα αφορά στο θεατρικό έργο «ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ», Φάρσα σε 4 εικόνες, γραμμένο στο Άμστερνταμ το 1973, και θα παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία Μιχάλη Βιρβιδάκη.
Η δεύτερη πτυχή αφορά στις παντομίμες «Ο ρήτορας ή ο κανιβαλισμός», Ελάχιστο στιγμιότυπο από τη δράση Μεγίστου Ανδρός, και «Αυτός εντός και εκτός του κοστουμιού του», Βουβό θεατρικό ποίημα, γραμμένες επίσης στο Άμστερνταμ το 1971. Στη δεύτερη αυτή πτυχή του αφιερώματος, που θα έχει το γενικό τίτλο «ΒΡΟΧΗ ΔΩΜΑΤΙΟΥ» και θα παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία Δέσποινας Πολλαναγνωστάκη, θα συνυπάρχουν στην παράσταση μαζί με τις δύο παντομίμες και 32 ποιήματα από το συγκεντρωτικό τόμο «Η Φωνή της Σιωπής» (1966-2000).
Στις 2 αυτές παραστάσεις, που θα παίζονται εναλλάξ στο θέατρο Κυδωνία, Υψηλαντών 12, από τις 30 Μαΐου έως και τις 14 Ιουνίου, συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Αντώνης Παλιεράκης, Γιάννης Βιολάκης, Salih Hatιsaru, Μαρία Μπουλουγούρη, Λίλα Τρουλλινού, Θοδωρής Σεραφείδης και ο τσελίστας Arnold Smith. Η σύνθεση των ήχων και η μουσική επιμέλεια είναι του Δημήτρη Ιατρόπουλου, οι φωτισμοί της Μαρίας Μπαλαντίνου, ενώ το εικαστικό μέρος των παραστάσεων συνυπογράφουν οι σκηνοθέτες τους Μιχάλης Βιρβιδάκης και Δέσποινα Πολλαναγνωστάκη.
Τα θεατρικά έργα του συγγραφέα μαζί με τη διανομή των παραστάσεων θα εκδοθούν από τις εκδόσεις «Κίχλη» σε έναν τόμο με τίτλο Το μήνυμα και άλλες δύο φάρσες και θα κυκλοφορήσουν στο εμπόριο ταυτόχρονα με τις παραστάσεις τους στα Χανιά.
Τα έργα:
«Το μήνυμα»: Δύο μαντατοφόροι, που δεν θυμούνται από πού ξεκίνησαν, οφείλουν να μεταφέρουν ένα σημαντικό μήνυμα, που κάποιοι τους εμπιστεύθηκαν και που έχουν ξεχάσει, σε κάποιο εξέχον πρόσωπο, που δεν ξέρουν ούτε ποιο είναι ούτε πού βρίσκεται. Στην πορεία τους αυτή προς το πουθενά και προς τον κανένα, φτιάχνουν, αδιάκοπα, καινούργια μηνύματα που, αδιάκοπα, ξεχνούν, ώσπου να καταλήξουν στην αποδοχή της μοίρας τους, στην παραδοχή ότι είναι ανίκανοι να απαντήσουν στο προαιώνιο ερώτημα: «Ποιοι είμαστε, από πού ερχόμαστε, πού πηγαίνουμε;»
Στο έργο «Ο ρήτορας ή ο κανιβαλισμός», ένας βουβός, αειφάγος και αδηφάγος πολιτικάντης γοητεύει το κουφό πλήθος.
Στο «Αυτός εντός και εκτός του κοστουμιού του», παρακολουθούμε τον βίο και την πολιτεία ενός ανδρείκελου που παριστάνει τον άνθρωπο.
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αλέξης Πολίτης σε κείμενό του που έγραψε για το πρόγραμμα των παραστάσεών μας, σημειώνει: «…Αυτά τα έργα γράφτηκαν πριν τριάντα πέντε ολόκληρα χρόνια, και δεν παίχτηκαν ποτέ από τότε. Πώς είναι όταν κάποια στιγμή ανοίγουμε το παλιό μπαούλο και βρίσκουμε μια φορεσιά ανέγγιχτη, αγορασμένη κάποτε, που η θεά Τύχη δεν θέλησε να τη φορέσουμε ποτέ; Αν την είχαμε βάλει τότε, ίσως να φάνταζε περισσότερο, καινουριοραμμένη και μοντέρνα· σήμερα όμως έχει μιαν άλλη χάρη – καθώς τέτοια υφάσματα δεν βρίσκονται εύκολα, ούτε τόσο καλοί ράφτες. Μπορεί η μόδα της να ’χει περάσει, μα η αρχοντιά κι η ομορφιά της είναι πάντα εδώ. Κρίμα όμως, επειδή αν τα έργα ετούτα είχαν παιχτεί στην ώρα τους, θα μιλούσαμε τώρα, νομίζω, για κλασικές, σταθερές αξίες.»
Το μέχρι στιγμής λογοτεχνικό έργο του Αργύρη Χιόνη απαρτίζεται από:
– ένδεκα ποιητικές συλλογές, οι δέκα από τις οποίες κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΝΕΦΕΛΗ, σ’ ένα συγκεντρωτικό τόμο που φέρει τον τίτλο Η φωνή της σιωπής. Η ενδέκατη, με τον τίτλο Στο υπόγειο, έχει επίσης εκδοθεί από τη ΝΕΦΕΛΗ.
– πέντε συλλογές αφηγημάτων, δύο εκ των οποίων, Όντα και μη όντα (βραβείο ΔΙΑΒΑΖΩ 2007) και Περί αγγέλων και δαιμόνων, διατίθενται στο εμπόριο από τις εκδόσεις ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ. Από τις εκδόσεις ΚΙΧΛΗ έχει κυκλοφορήσει το βιβλίο του Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες (2008).
– πλήθος μεταφράσεων, πεζών και ποιημάτων, από τα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και ολλανδικά.
Ποιήματα και πεζογραφήματα του ίδιου έχουν μεταφραστεί και δημοσιευτεί στα αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ολλανδικά, σερβοκροάτικα και ρουμάνικα.
Κρατήσεις θέσεων, πληροφορίες στο τηλέφωνο 28210 92395 και 6973005570".