Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

"Χρειαζόμαστε μια άλλη οικονομία αλλά του μυαλού"

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΣ

Μην πείτε: Θα βρεθεί ένα δίκιο και για μας. Μην περιμένετε από την πολιτική και από την επιστήμη τίποτε.
Ο νεότευκτος είναι και ο παλαιός κόσμος ανάποδος.
Οδ. Ελύτης (Μαρία Νεφέλη)

Αυτό τον καιρό ολόκληρη η «ανεπτυγμένη» Ευρώπη μας έχει στοχοποιήσει. Είμαστε ο αποδιοπομπαίος τράγος της Ε.Ε. Αλλά θα πρέπει να μας το «χρωστάνε». Έτσι διδάσκει η πολιτική ψυχολογία. Ευτυχώς που είμαστε εμείς για μας «φορτώνουν» όλα τα κακά και να νοιώθουν αυτοί αθώοι. Ο ρόλος του αποδιοπομπαίου είναι χρήσιμος και ιαματικός για την διατήρηση των κοινωνικών μορφωμάτων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι 30 χρόνια τρώμε δανεικά και δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι την μεγάλη ευθύνη έχει η πολιτική και οι πολιτικοί. Όμως το πρόβλημά μας είναι πρόβλημα κουλτούρας γιατί παρόλα αυτά δεν αναπτύσσεται ένα κίνημα με πολιτικά χαρακτηριστικά -παρά μόνο με συντεχνιακά- που να ζητά ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης, ένα διαφανή και χρηστό τρόπο διαχείρισης του δημοσίου και του παραγόμενου πλούτου. Δεν υπάρχει ένα πολιτικό πρόταγμα που να ζητά ένα άλλο πρότυπο κοινωνικής και πολιτικής συμπεριφοράς. Και αν ακόμα μαζέψουμε τα χρήματα ποιο πρόβλημα θα έχουμε λύσει αφού με την ίδια αντιπροσωπευτική δημοκρατία σε 10 χρόνια πάλι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε την ίδια κατάσταση. Αλλά ακόμα παραπέρα το πρόβλημα με μια έννοια δεν είναι πρόβλημα της Ελλάδος. Είναι πρόβλημα της Ευρώπης. Απλώς η Ευρώπη το ορίζει ως πρόβλημα της Ελλάδας επειδή αρνείται να παραδεχθεί τη φύση του προβλήματος και τα αδιέξοδα του συστήματος. Πού οδηγεί η κοινωνία της αφθονίας, της υπερκατανάλωσης, της ταχύτητας, της ποσότητας;
Ο καπιταλισμός, πριν φθάσει στα αδιέξοδά του, κατέστρεψε τον ψυχισμό των ανθρώπων. Αρκεί μόνο να σκεφθεί κανείς ότι δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα άλλο ο πολίτης, παρά μόνο, αν για ένα διάστημα πάψει να καταναλώνει, το σύστημα θα καταρρεύσει. Δεν χρειάζονται άκοπες και άσκοπες ιδεολογικοπολιτικές ρητορείες.
Αλλη κοινωνική συμπεριφορά απαιτείται. Αυτή αμφισβητεί και αυτή ανατρέπει. Αλλά ο πολίτης δεν μπορεί να το κάνει αυτό διότι έχει φενακισμένη συνείδηση, έχει αλλοτριωθεί και έχει μετατραπεί σε λάδι για τα γρανάζια του συστήματος. Αλλά το σύστημα θα καταρρεύσει διότι είναι επιθετικό και καταστροφικό για τον πλανήτη. Η βιομηχανική και μεταβιομηχανική κοινωνία κατέστρεψε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τον πλανήτη από ότι όλες οι προηγούμενες ταξικές κοινωνίες. Και οι ταξικές κοινωνίες κατέστρεψαν απείρως πιο πολύ τον πλανήτη από όλες μαζί τις προταξικές πρωτόγονες κοινωνίες, οι οποίες έχουν πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Πρωτόγονες τις λέμε εμείς, αλλά καθόλου πρωτόγονες δεν ήταν σε σκέψη και κοινωνική συμπεριφορά. Και σήμερα ίσως μπορούν να μας διδάξουν πολλά.
Αλλά ίσως είναι επίκαιρος ο Ένγκελς όταν στην καταγωγή της οικογένειας γράφει: «Με αυτό το κοινωνικό καθεστώς ο πολιτισμός κατάφερε πράγματα που η παλιά κοινωνία των γενών δεν ήταν σε θέση ούτε να φανταστεί. Τα πέτυχε όμως υποκινώντας τα πιο βρομερά ένστικτα και πάθη των ανθρώπων που τα ανέπτυξε σε βάρος όλων των άλλων τους χαρισμάτων. Η χυδαία απληστία ήταν η κινητήρια ψυχή του πολιτισμού από την πρώτη του μέρα μέχρι σήμερα. Πλούτος και πάλι πλούτος και ξανά πλούτος, πλούτος όχι της κοινωνίας αλλά αυτού του συγκεκριμένου άθλιου ατόμου, αυτός ήταν ο μοναδικός τελικός σκοπός του. Αν μαζί μ’ αυτά του έπεσαν έτοιμα στην ποδιά η εξέλιξη της επιστήμης και σε επανειλημμένες περιόδους η ανώτατη αίσθηση της τέχνης, αυτό έγινε μόνο και μόνο γιατί χωρίς αυτό δεν θα ήταν δυνατόν να πετύχει όλη αυτή τη συσσώρευση του πλούτου της εποχής μας».
Τι άλλο θέλουμε σήμερα για να δούμε τα αδιέξοδα της κοινωνίας μας; Μήπως οι προταξικές, αναδιανεμητικές, τροφοσυλλεκτικές, προ συσσωρευτικές κοινωνίες έχουν να μας πουν τίποτα; Μήπως η συσσώρευση οδηγεί στο αδιέξοδο; Και μήπως οι «πρωτόγονοι» γνώριζαν καλύτερα από μας ότι ο άνθρωπος έχει μια κυριαρχικότητα και επομένως η διατήρηση της κοινωνικής συνοχής θέλει προσπάθεια; Μήπως στην δόμηση των κοινωνιών πρέπει να προσέχουμε τη διφορούμενη ανθρώπινη φύση και να επινοούμε τρόπους ουσιώδους ελέγχου της εξουσίας; Με αυτή τη έννοια η Ελλάδα ως αποδιοπομπαίος τράγος απλώς ας δώσει λίγο ακόμα χρόνο στην Ευρώπη;

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Κυνοκομείο και αδέσποτα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Παρά τις συσκέψεις επί συσκέψεων, συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, συζητήσεις επί συζητήσεων με θέμα την εύρεση χώρου για τη δημιουργία δημοτικού κυνοκομείου στα Χανιά, το αποτέλεσμα παραμένει... μηδέν.
Την ίδια ώρα αυξάνονται τα αδέσποτα ζώα καθώς, δυστυχώς, αρκετοί αποφασίζουν να αποκτήσουν ένα σκυλί και όταν αυτό μεγαλώσει και εκείνοι το βαρεθούν, το αφήνουν ελεύθερο. Στην στήλη αυτή αναφερθήκαμε στα αδέσποτα που το τελευταίο διάστημα βρίσκονται στην πλατεία Συντριβανίου και στη Χάληδων. Και εδώ, ευτυχώς που υπάρχουν οι φιλοζωικοί σύλλογοι, οι οποίοι τουλάχιστον μαζεύουν όσα αδέσποτα μπορούν. Με αφορμή το προχθεσινό μας δημοσίευμα, μάς επισκέφτηκε στο γραφείο μας η υπεύθυνη της "Μικρής Κιβωτού του Νώε", Σίλκι Βρόμπελ, η οποία μας κοινοποίησε επιστολή Γερμανών φιλόζωων με αποδέκτη αντιδήμαρχο και θέμα τα αδέσποτα του λιμανιού.
Γράφουν οι Γερμανοί:
"Αξιότιμε κ. Σαματά,
μέσα στην απόγνωσή μας απευθυνόμαστε σε σας γράφοντας ένα ανοιχτό γράμμα. Μέχρι τις 17 του Φεβρουαρίου 2010 ήμασταν για 10 ημέρες σαν εθελοντές βοηθοί στην κυρία Σίλκε Βρομπελ - είμαστε μέλη του γερμανικού φιλοζωϊκού συλλόγου Τierfeunde Kreta e.V. Μεταφέραμε σκύλους και γάτες στη Γερμανία όπου βρήκαν καινούριους, φιλόζωους και συμπονετικούς ιδιοκτήτες. Κατά την διαμονή μας συναντήσαμε πολλά τραυματισμένα , παραμελισμένα αλλά και δηλητηριασμένα ζώα. Τρομάξαμε με την κατάσταση που βρήκαμε και με την αδιαφορία πολλών ανθρώπων απέναντι στον πόνο των ζώων. Το ξενοδοχείο μας ήταν κοντά στο λιμάνι έτσι ώστε συναντούσαμε καθημερινώς τα αδέσποτα - γάτες και σκύλους- που ζούσαν και ζουν εκεί. Εκεί προσέξαμε δύο μεγάλα σκυλιά, τα οποία προφανώς δεν άνηκαν σε κανέναν. Και τα δύο είχαν μάλλον γερμανικό σέφερ στο αίμα τους. Το ένα είχε μεγάλα αυτιά, το άλλο ένα μπλε και ένα καφέ μάτι. Τα γνωρίσαμε σαν δύο πολύ ευγενικά ζώα. Φαινόντουσαν υγιέστατα, και μια και διακρίνονταν από ευγενικό και θετικό χαρακτήρα σχετικά με τον άνθρωπο, αποφασίσαμε ότι αξίζουν να βρουν ένα καλό μέλλον και σπιτικό στη Γερμανία. Τα σκυλιά όμως δεν είχαν ακόμα τα ανάλογα εμβόλια ούτε είχαν τσιπ αναγνώρισης. Ετσι δεν μπορούσαμε ακόμα να τα πάρουμε μαζί μας στην Γερμανία. Μόλις γυρίσαμε όμως ψάξαμε και βρήκαμε γρήγορα ένα ανάλογο και κατάλληλο μέρος και για τα δύο σκυλιά. Σας βεβαιώνουμε και τα δύο σκυλιά είναι ευπρόσδεκτα στη Γερμανία όπου ήδη τα περιμένουν σε ένα καινούργιο σπιτικό! Μόλις μάθαμε όμως σήμερα ότι κάποιες έκανε παράπονα για αυτά τα σκυλιά και ισχυρίστηκε ότι είναι επιθετικά απέναντι σε τουρίστες δεν πιστέψαμε στα αυτιά μας. Ιδίως αυτά τα δύο σκυλιά μας έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση λόγω του ευγενικού χαρακτήρος τους! Τον καιρό της διαμονής μας ήδη ο σύλλογός μας αποτάνθηκε στο φιλοζωϊκό σύλλογο "Η μικρή Κιβωτός του Νώε" λόγω του ότι για παρόμοια παράπονα έγιναν ευθανασίες σε άλλα επίσης μεγάλα σκυλιά. Τώρα φοβόμαστε φυσικά ότι μια παρόμοια μοίρα θα μπορούσε να βρει και τα αναφερόμενα σκυλιά. Οι ευθανασίες δεν είναι λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων στα Χανιά! Σας διαβεβαιώνουμε ξανά αυτά τα σκυλιά έχουν ήδη ανθρώπους στη Γερμανία που τα περιμένουν με αγάπη! Θα στεγαστούν!
Τελειώνοντας θα θέλαμε να αναφέρουμε ένα ακόμα θετικό παράδειγμα για μεσήτευση σε μια φαινομενικά απελπιστική περίπτωση στο πάρκινγκ του Lidl στους Αγ. Αποστόλους βρέθηκε δεμένο ένα σκυλί με ένα μεγάλο όγκο. Το όγκος αυτό αφαιρέθηκε σε χειρουργική επέμβαση με χρηματική βοήθεια του φιλοζωϊκού συλλόγου "Η μικρή κιβωτός του Νώε" και το σκυλί μεταφέρθηκε στη Γερμανία. Ο Βόλφι (το λυκάκι) όπως ονομάστηκε ζει τώρα εδώ και ενάμισι χρόνο με τη καινούργια γερμανική οικογένειά του και εμπλουτίζει τη ζωή όλων των μελών της οικογένειας.
Κύριε Σαματά,
βοηθήστε μας να σώσουμε αυτά τα δύο αξιοαγάπητα πλάσματα. Θα έρθουμε πολύ σύντομα να τα πάρουμε! Το υποσχόμαστε!
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων για τη βοήθειά σας.
Μετά τιμής
Heidi Studener και Eva Lautenschlager
(μετάφραση Φαλίτσα Μάνδρακα)
ολοι μέλη του γερμανικού φιλοζωϊκού συλλόγου Tierfreunde Kreta e.V.".
Οι φιλόζωοι, λοιπόν, κάνουν ό,τι μπορούν.
Η ευθύνη για την κατάσταση που διαμορφώνεται με τα αδέσποτα βαραίνει τους Δήμους. Αυτοί είναι αρμόδιοι για τη δημιουργία του κυνοκομείου που θα δώσει λύση στο πρόβλημα. Να υπενθυμίσουμε ότι στο φύλλο των «Χανιώτικων νέων» της Δευτέρας 1 Φεβρουαρίου 2010 δημοσιεύτηκε ότι είχε βρεθεί κάποιο σημείο μέσα στο Ναύσταθμο μετά από προσπάθειες της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) Νομού Χανίων, και αναμένονταν η θετική απόφαση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ), ωστόσο ο Ναύσταθμος φαίνεται να άλλαξε απόφαση και να χωροθέτησε σε άλλο σημείο το κυνοκομείο για το οποίο όμως υπάρχουν αντιδράσεις.
Στο ίδιο ρεπορτάζ δημοσιεύονται και δηλώσεις του γενικού γραμματέα της ΤΕΔΚ Γιάννη Κοτσιφάκη ο οποίος λέει ότι «δυστυχώς ούτε αυτή η περίπτωση ευδοκίμησε" και τώρα "όλοι περιμένουμε τη μεταρρύθμιση του Καλλικράτη και τις αλλαγές στο σκηνικό στην τοπική αυτοδιοίκηση» καθώς « αν γίνουν λίγοι δήμοι στα Χανιά θα λυθούν πολλά προβλήματα όπως του κυνοκομείου καθώς θα σπάσει ο τοπικισμός και θα βρεθούν λύσεις». Ακόμα ο κ. Κοτσιφάκης αναφέρει ότι «ψάξαμε σχεδόν σε όλους τους δήμους αλλά δεν υπήρξε καμία θετική έκβαση γιατί υπήρχαν αντιδράσεις στα περισσότερα σημεία και άλλα δεν ήταν κατάλληλα, ή είχαν πολύ υψηλό κόστος αγοράς».
Ομως, η εύρεση χώρου για τη δημιουργία κυνοκομείου είναι υπόθεση που πρέπει να μπει σε προτεραιότητα. Σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπως στη Λάρισα, το έχουν καταφέρει. Εδώ, γιατί όχι; Πότε, επιτέλους, με τη συναίνεση βεβαίως των πολιτών θα βρεθεί μια ουσιαστική λύση για ένα πρόβλημα που αν δεν λυθεί τώρα, θα γίνει ακόμα πιο έντονο στο εγγύς μέλλον;
(23/2/2010)

"Πειραματόζωα"

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Με ανησυχία παρακολουθούμε τις εξελίξεις στην οικονομία. Με έντονο προβληματισμό ενημερωνόμαστε για τα νέα μέτρα, αυτά που ήρθαν και τα άλλα που, ίσως, έρθουν σύντομα και, κατά τους αρμόδιους, θα συντελέσουν στη μείωση του ελλείμματος.
Με αγωνία για το αύριο, υποχρεωνόμαστε να γίνουμε φτωχότεροι μπας και σώσουμε αυτήν την έρμη χώρα.
Το ερώτημα όμως είναι: Γιατί ασκείται στην Ελλάδα τόση πίεση από τους "φίλους" της όταν άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν επίσης τεράστιο έλλειμμα; Και πώς ο μέσος Ελληνας πολίτης, θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις νέες απαιτήσεις του κράτους;
Ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε στις 12 Φεβρουαρίου:
"Γίναμε πειραματόζωα μεταξύ Ευρώπης και διεθνών αγορών. Αυτή η μάχη δεν τελείωσε, μόλις ξεκίνησε με μια σημαντική απόφαση της ΕΕ να στηρίξει τις προσπάθειες της Ελλάδας και της ευρωζώνης".
Πόσο, όμως, θα αντέξουμε να πληρώνουμε τα λάθη του παρελθόντος; Μήπως, τελικά, γινόμαστε "πειραματόζωα" των "μεγάλων δυνάμεων" για την επιβολή και αλλού μέτρων που συντρίβουν τα εργασιακά κεκτημένα;

Επικίνδυνα αδέσποτα

Επικίνδυνες διαστάσεις παίρνει το πρόβλημα με τα αδέσποτα ζώα στα Χανιά. Το τελευταίο διάστημα μια αγέλη σκύλων, κάποιοι από τους οποίους είναι λυκόσκυλα, περιφέρονται στην πλατεία Συντριβανίου, στη Χάληδων και στα Νέα Καταστήματα. Και είναι επικίνδυνα. Εχουν καταγραφτεί το τελευταίο διάστημα επιθέσεις των ζώων αυτών σε διερχόμενους. Μήπως οι φιλοζωικοί σύλλογοι πρέπει να φροντίσουν για την απομάκρυνση των ζώων αυτών πριν συμβούν τα χειρότερα;

Φανάρια χωρίς φώτα

Πολλές φορές έχουν γραφτεί σχόλια για τα καμένα φώτα σε φανάρια μέσα και έξω από την πόλη. Δεν έχει τέλος, όμως, το πρόβλημα στον κόμβο Μουρνιών. Αποκαθιστούν μια καμένη λάμπα και καίγεται κάποια άλλη. Ετσι, το τελευταίο διάστημα, αρκετά φανάρια δεν λειτουργούν, με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται για τους οδηγούς. Στο ρεύμα από Μουρνιές - Νοσοκομείο προς Χανιά, δύο τουλάχιστον φανάρια δεν λειτουργούν. Η αρμόδια υπηρεσία ας κάνει έναν έλεγχο. Και αν μη τι άλλο, επιβάλλεται η εγκατάσταση συστήματος ελέγχου της φωτεινής σηματοδότησης όλο το 24ωρο.
(23/2/2010)

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Κραυγή απόγνωσης για τα τροχαία στο Κολυμπάρι

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Κραυγή οδύνης και απόγνωσης βγάζουν οι καθηγητές του Λυκείου Κολυμπαρίου με αφορμή τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα στην περιοχή. Πρόσφατα ένας μαθητής, 17 χρονών, έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα στα Καμισιανά, ενώ τα τελευταία δύο χρόνια έχουν τραυματιστεί σοβαρά τέσσερις μαθητές και έχουν εμπλακεί σε τροχαία ατυχήματα άλλοι τρεις.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η καθηγήτρια του Γενικού Λυκείου Κολυμπαρίου, Μαρία Φρονιμάκη, συνέταξε μια επιστολή, την οποία συνυπογράφουν συνάδελφοί της από το Λύκειο και το Γυμνάσιο και απευθυνόμενοι σε εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές, αλλά ακόμα και στους προϊσταμένους των Αστυνομικών Τμημάτων και τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, σημειώνουν:
“Είμαστε μια ομάδα εκπαιδευτικών, οι οποίοι εργαζόμαστε σε ένα μικρό επαρχιακό σχολείο, σαν τα εκατοντάδες που υπάρχουν στην Ελλάδα, το Γενικό Λύκειο Κολυμπαρίου. Στον μικρόκοσμο του σχολείου μας αλλά και των προσωπικών μας ζωών, εδώ στις μικρές τοπικές κοινωνίες όπου ζούμε και εργαζόμαστε, είδαμε, βλέπουμε, σαν σε μεγεθυντικό φακό, το κομμάτι της τραγωδίας που μας αναλογεί, αυτό που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας. Τα τροχαία ατυχήματα.
Τα τελευταία δύο χρόνια ζήσαμε τα παρακάτω γεγονότα: σοβαρά τροχαία ατυχήματα στα οποία ενεπλάκησαν μαθητές και μαθήτριές μας.
- Μαθήτρια της Β’ Λυκείου τραυματίστηκε σοβαρά, επιβαίνουσα σε αγροτικό, το οποίο οδηγούσε άλλο νεαρό άτομο, χωρίς να φορούν ζώνη ασφαλείας και έχοντας αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα, έχασαν τον έλεγχο του οχήματος.
- Μαθητής της Α’ Λυκείου, οδηγώντας παράνομα δίκυκλο και με συνεπιβαίνοντα μαθητή της Β’ Λυκείου, έχοντας αναπτύξει υπερβολική ταχύτητα, έχασε τον έλεγχο του οχήματος και προσέκρουσε σε σταθερό αντικείμενο με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του συνοδηγού.
- Μαθητής του Γυμνασίου Κολυμπαρίου που οδηγούσε παρανόμως σε παρακείμενο ακάλυπτο χώρο «διασκέδαζε» προσπαθώντας να εκσφενδονίσει μαθητή της Α’ Λυκείου, ο οποίος ήταν γαντζωμένος στο καπό του αυτοκινήτου. Eυτυχώς, δεν υπήρξε κανείς σοβαρός τραυματισμός.
- Μαθήτρια της Β’ Λυκείου, ήταν συνοδηγός σε αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαινε άλλη μία ανήλικη, πρώην μαθήτρια του σχολείου μας. Ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του οχήματος με αποτέλεσμα τον ακαριαίο θάνατό του. Η συνοδηγός μεταφέρθηκε σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση στην Εντατική του Γ.Ν.Ν. Χανίων. Ευτυχώς, επέζησε. Η άλλη επιβαίνουσα τραυματίστηκε σοβαρά και νοσηλεύτηκε.
Δύο μαθητές της Γ’ Λυκείου ενεπλάκησαν σε θανατηφόρο ατύχημα, όταν το αυτοκίνητο, στο οποίο επέβαιναν, συγκρούστηκε με ένα άλλο όχημα. Οι ίδιοι δεν τραυματίστηκαν αλλά η συνοδηγός του άλλου αυτοκινήτου σκοτώθηκε επιτόπου.
- Μαθητής της Α’ Λυκείου οδηγώντας το μηχανάκι του συγκρούστηκε με αυτοκίνητο και υπέστη σοβαρό τραυματισμό κάτω άκρου.
- Μαθητής της περσινής Α’ Λυκείου έχασε τον έλεγχο του οχήματός του, συγκρούστηκε με διερχόμενο λεωφορείο, στο οποίο επέβαιναν και μαθητές μας και σκοτώθηκε επιτόπου. Αυτό που γίνεται στην ευρύτερη περιοχή του Κολυμπαρίου φωτογραφίζει τη συνολική τραγική πραγματικότητα στους ελληνικούς δρόμους. Ιδιαίτερα στους επαρχιακούς, οι οποίοι υστερούν σε συντήρηση και σε αστυνόμευση. Ας το παραδεχτούμε ανοιχτά λοιπόν. Ο καθένας για την περιοχή του. Όλοι για τη χώρα μας. Εμείς στο Λύκειο Κολυμπαρίου το παραδεχόμαστε ανοιχτά, υπεύθυνα, εγγράφως και ενυπόγραφα για την περιοχή μας. Έχουμε πρόβλημα, κινδυνεύουν τα παιδιά μας. Όχι πια στους ιδιωτικούς θρήνους και συζητήσεις, στην ιδιότυπη ομερτά, στον νόμο της σιωπής, της αθέλητης αδιαφορίας, στην υποκουλτούρα της ασυδοσίας, της συγκάλυψης άρα και της συνενοχής. Θέλουμε βοήθεια, χάνουμε τα παιδιά μας!”.
“ΔΕΝ ΖΗΤΑΜΕ ΕΥΘΥΝΕΣ”
Στη συνέχεια ξεκαθαρίζουν:
“Δεν γράφουμε αυτό το κείμενο για να ζητήσουμε ή να αποδώσουμε ευθύνες. Δεν τεντώνουμε τα χέρια μας σε εαυτούς και αλλήλους για να δείξουμε τους πραγματικούς ή πιθανολογούμενα υπεύθυνους για το καθημερινό μακέλεμα στους ελληνικούς δρόμους. Όχι. Τεντώνουμε τα χέρια σε ικεσία και με απόγνωση ζητάμε συμπαράσταση, κατανόηση και, πάνω από όλα, βοήθεια. Εμείς οι εκπαιδευτικοί του Λυκείου Κολυμπαρίου. Από όλους εσάς.
- Γονείς: Μη δίνετε στα παιδιά σας να οδηγούν οποιοδήποτε τύπο οχήματος, πριν εκπληρώσουν τις νόμιμες προϋποθέσεις (ηλικία, δίπλωμα, ασφάλιση). Προσπαθήστε με το προσωπικό σας παράδειγμα να μεταδώσετε αρχές σωστής οδικής συμπεριφοράς στα παιδιά σας, ιδιαίτερα στο θέμα της χρήσης ζώνης ασφαλείας. Ξέρουμε το ίδιο καλά πόσο δύσκολη είναι η διαπαιδαγώγηση και η εποπτεία των εφήβων. Ας μη ξεχνάμε όμως ότι μερικά θέματα όπως η τήρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και από μικρούς και από μεγάλους είναι κυριολεκτικά ζητήματα ζωής και θανάτου”.
Στη συνέχεια απευθυνόμενοι στους αρμόδιους, μεταξύ άλλων, σημειώνουν:
“- Τμήματα Τροχαίας και Τοπικά Αστυνομικά Τμήματα: Σας παρακαλούμε λάβετε γνώση για την τροχαία παραβατικότητα, αρχίστε ή εντείνετε τους ελέγχους στους επαρχιακούς δρόμους, παντού, οπωσδήποτε εκεί που συχνάζει η νεολαία και, οπωσδήποτε, περιμετρικά των σχολείων. Ιδιαίτερα, ακριβώς έξω από αυτά...
- Κύριε υπουργέ: Σας εκλιπαρούμε να κάνετε βασική προτεραιότητα του υπουργείου σας την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων. Ξέρουμε ότι τα τελευταία χρόνια και πολλοί δρόμοι έχουν φτιαχτεί, επιδιορθωθεί και βελτιωθεί αλλά και οι έλεγχοι έχουν γίνει πιο συχνοί. Έχουμε ιδία άποψη για το επίπονο έργο και τις υπερπροσπάθειες του Τμήματος Τροχαίας Χανίων αλλά και των άλλων εμπλεκόμενων Αστυνομικών Τμημάτων”. Καταλήγοντας υπογραμμίζουν:
“Εμείς, οι εκπαιδευτικοί του Κολυμπαρίου επιθυμούμε να σπάσουμε αυτό τον κύκλο του αίματος σπάζοντας πρώτα απ’ όλα τη δημόσια σιωπή μας. Νιώθουμε ότι δεν θα είμαστε μόνοι σε αυτή την προσπάθεια”.
Καλούν “όλα τα πρόσωπα και σωματεία που ασχολούνται με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, την οδήγηση ως δραστηριότητα αλλά και την οδήγηση γενικότερα, τις λέσχες και τα σωματεία μοτοσυκλετιστών και αυτοκινητιστών να έρθουν στο σχολείο να αναλύσουν στα παιδιά το προφίλ του σωστού οδηγού. Παρακαλούμε και τολμούμε να καλέσουμε και δημοσίως, μέσω αυτής της ανοιχτής επιστολής, όλες τις εμβληματικές προσωπικότητες στον τομέα της μηχανοκίνησης, τους ανθρώπους που, δεκαετίες τώρα, έχουν αναγάγει την οδήγηση σε καθημερινή επιστήμη, τους κυρίους Α. Σταθάκη, Κ. Καββαθά και Ιαβέρη να συμμετάσχουν με όποιο τρόπο και σε όποιο χρόνο κρίνουν πρόσφορο. Και εδώ στα Χανιά τους χρειαζόμαστε!”.
Τέλος επισημαίνουν ότι την επιστολή τους αφιερώνουν “με πολλή αγάπη στην οικογένεια του μικρού Αντώνη, ο οποίος μαζί με τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, υπήρξε μαθητής μας. Αφιερωμένο και σ’ αυτόν που έφυγε και σ’ αυτούς που μένουν. Αφιερωμένο στη θύμηση δύο λαμπερών ματιών και ενός υπέροχου εφηβικού χαμόγελου. Αφιερωμένο στη μνήμη του...”.
(Χανιώτικα νέα - 19/2/2010)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42837-gia-ta-troxaia-dustuximata-sto-kolumpari/
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=134042

Κριτική και αυτοκριτική

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Μια 14χρονη μαθήτρια για πρώτη φορά στην Ελλάδα, υποχρεώθηκε να αλλάξει σχολείο λόγω γκρουπ που δημιούργησε στο Facebook. Αυτό έλεγε η είδηση που δημοσιεύτηκε προ ημερών στα "Χανιώτικα νέα" και έγινε, τελικά, πανελλήνιο θέμα. Μάλιστα, η αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος που είναι ύψιστη τιμωρία προκάλεσε αντίδραση και συνετέλεσε στο να γίνουν νέες ομάδες στο Ιντερνετ κατά των καθηγητών με περισσότερα από 20.000 μέλη! Προβληματίστηκαν οι καθηγητές;Τι φταίει και η κοπέλα έφτιαξε το γκρουπ στο οποίο μέλη έγιναν πολλοί ακόμη μαθητές; Ποια ήταν η αφορμή; Τι είχε προηγηθεί; Ποια είναι η σχέση των εκπαιδευτικών ή κάποιων εκπαιδευτικών με τα παιδιά της σύγχρονης εποχής; "Υπάρχει χάσμα γενεών", μου έλεγε φίλος εκπαιδευτικός προ ημερών σε συζήτησή μας με αφορμή το θέμα του Facebook. Και συμφώνησε πως το ρεπορτάζ από το Γυμνάσιο Χρυσοπηγής θα μπορούσε να αποτελέσει αφορμή για προβληματισμό και περίσκεψη όλων σε σχέση με την κοινωνικοποίηση και διαπαιδαγώγηση, με τις σχέσεις εντός και εκτός του σχολείου, με τον βαθύτερο σκοπό της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Σε αυτή τη στήλη υποστηρίξαμε προ ημερών: "Στον ψηφιακό κόσμο, τα πράγματα είναι χαοτικά. Στην εικονική πραγματικότητα αρκετοί απλά εκτονώνονται. Κάποιοι το παρακάνουν. Οταν, όμως, μιλάμε για παιδιά, πρέπει να δείχνουμε κατανόηση. Να μπαίνουμε στο γιατί και να μην περιοριζόμαστε σε αυτό που απλώς φαίνεται...
Μήπως πρέπει όλοι να δούμε το θέμα από μια άλλη οπτική γωνία; Οχι αυτήν των κατασταλτικών μέτρων. Αλλά, της επικοινωνίας και της πρόληψης".
Τελικά, αντί δυστυχώς να ανοίξει μια τέτοια καλοπροαίρετη συζήτηση, ήρθαμε αντιμέτωποι με το μένος κάποιων εκπαιδευτικών επειδή δημοσιοποιήθηκε το θέμα.
Το βασικό επιχείρημα; “Αν έδιναν απλά αποβολή η κοπέλα θα έμενε από απουσίες. Τώρα, δεν μετράει απουσίες, απλά αλλάζει σχολείο, οπότε δεν χάνει τη χρονιά της”. Αλλο επιχείρημα: "Δεν δόθηκε τιμωρία για το γκρουπ αλλά για τις ύβρεις που υπήρχαν σ' αυτό και για το βίντεο που ανέβηκε".
Σεβαστές αυτές οι απόψεις. Με λύπη, όμως, είδα κάποιους εκπαιδευτικούς να υποψιάζονται... συνωμοσίες και συμφέροντα. Να κρίνουν τον δημοσιογράφο (τον υπογράφοντα) και δικαίωμά τους βεβαίως, αλλά να είναι τόσο απόλυτοι που να προκαλεί φόβο αυτή η τόση σιγουριά τους.
Χθες, δημοσιεύτηκε επιστολή του Συλλόγου Καθηγητών όπως και ανακοίνωση της ΕΛΜΕ και ο αναγνώστης μας, Αντώνης Κρασουδάκις στην ψηφιακή έκδοση των "Χανιώτικων νέων" έστειλε το ακόλουθο σχόλιο:
"Δυστυχώς δεν διάβασα ούτε μία λέξη αυτοκριτικής για την οικτρή αποτυχία του παιδαγωγικού έργου των συγκεκριμενων καθηγητών, προϊόν της οποίας ειναι η συμπεριφορά της μαθήτριας και των όποιων άλλων παιδιών συμμετείχαν στη συγκεκριμένη ομάδα του Facebook. Σε τελική ανάλυση μιλάμε για παιδιά του Γυμνασίου και όχι για καμένους ενήλικες".
Ο υπογράφων θεωρεί ότι το θέμα έχει λήξει. Και ότι το θέμα αυτό, πολύ απλά ήταν και είναι αφορμή για να προβληματιστούμε όλοι μας...
(Χανιώτικα νέα - 8/12/2017)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42851-akrobasies/

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Εφυγε η "ψυχή" του "Σχήματος"

Εφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 52 χρόνων, η "ψυχή" του βιβλιοπωλείου "Σχήμα", Γιάννης Βερυβάκης.
Ο θάνατός του αφήνει ένα τεράστιο κενό στην πόλη των Χανίων.
Και αυτό διότι ο Γιάννης Βερυβάκης, ο οποίος χτυπήθηκε από τον καρκίνο, πέραν από ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου βιβλιοπωλείου της πόλης, ήταν και εμπνευστής πολιτισμικών δράσεων και όχι μόνον. Το μεν βιβλιοπωλείο είχε οργανώσει αμέτρητες δραστηριότητες, όπως παρουσιάσεις βιβλίων, συγγραφέων, προβολές ταινιών αλλά και μουσικές εκδηλώσεις.
Παράλληλα, έχοντας μια σημαντική αλλά αθόρυβη διαδρομή, ο Γιάννης Βερυβάκης στα τέλη της δεκαετίας του '80 με ομάδα Χανιωτών δημιούργησε την πολιτισμική ομάδα: "Αμηχανία" η οποία είχε προχωρήσει σε διάφορες εκθέσεις, όπως το 1990 σε συνεργασία με τον αείμνηστο Μιχάλη Γρηγοράκη, έκθεση στον Δημοτικό Κήπο με θέμα τον Χανιώτικο Τύπο την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Την ίδια περίοδο η "Αμηχανία" είχε οργανώσει κινηματογραφικές προβολές ποιοτικών ταινιών στο Βενιζέλειο Ωδείο και στον κινηματογράφο του "Κήπου".
Επίσης ο Γιάννης Βερυβάκης ήταν ιδρυτικό μέλος του πρώτου μη κρατικού ραδιοφωνικού σταθμού που λειτούργησε στα Χανιά. Συγκεκριμένα, του συλλογικού-νεανικού εναλλακτικού σταθμού: "Χανιά fm 88,8", που εξέπεμπε από το 1998 έως το 1990 στη συχνότητα των 88,8 MHz στα Fm. Ο σταθμός αυτός είχε συγκεντρώσει δεκάδες Χανιώτες "παραγωγούς" που εκφράζονταν με τεράστια απήχηση στη νεολαία της εποχής ενώ η συνέχειά του στο επίπεδο της εναλλακτικής τοπικής ραδιοφωνίας ήταν ο ραδιοφωνικός σταθμός: "Μύγα στα fm" η "Fly fm" στη συχνότητα των 90,0 Mhz.
Η κηδεία του Γιάννη Βερυβάκη θα γίνει σήμερα στις 4 μ.μ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 18/2/2010)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42794-se-ilikia-52-etwn/

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Σκέψεις με αφορμή ένα βιβλίο

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Στην εποχή του έντονου ανταγωνισμού, της βίας, της θεοποίησης του χρήματος για το οποίο ο σημερινός άνθρωπος δίνει και κάνει τα πάντα , υπάρχει , ίσως, μόνον ένας τρόπος να επιστρέψουμε σε πιο ειρηνικές – κοινοτικές μορφές διαβίωσης. Όχι απαραιτήτως να απαρνηθούμε το χρήμα – αυτό το κακό του κόσμου που τόσα δεινά επιφέρει, αλλά να συνειδητοποιήσουμε πώς από αυτόν τον πλανήτη είμαστε περαστικοί. Γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε και κάποτε φεύγουμε… Με άλλα λόγια, τίποτα δεν μένει… Παράλληλα, όμως, για να μάθουμε να ζούμε, ίσως είναι σημαντική η γνώση του… θανάτου. Ίσως, τότε αγαπήσουμε τη ζωή αυτή καθ’ αυτή και όχι τα επιπλέον που συχνά απλώς καλύπτουν τη ματαιοδοξία μας…
Με αυτές τις σκέψεις πλημμύρισα όταν ολοκλήρωσα τη δεύτερη ανάγνωση του πονήματος του Simon Critchley, «Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων» το οποίο κυκλοφόρησε πριν μερικούς μήνες στην Ελλάδα από τις εκδόσεις «Πατάκη», σε μετάφραση του Γιάννη Ε. Ανδρέου. Το βιβλίο, το οποίο είναι απολαυστικό, μας ενημερώνει για τη ζωή και τον θάνατο των μεγάλων φιλοσόφων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, από τους προσωκρατικούς μέχρι τους σύγχρονους. «Οσο επιζητούμε να αποφύγουμε το θάνατο, παραμένουμε ανελεύθεροι και τρέχουμε να ξεφύγουμε από τον εαυτό μας. Η απάρνηση του θανάτου είναι μίσος προς τον εαυτό», αναφέρει ο συγγραφέας.
Ο Simon Critchley γράφει με τρόπο γλαφυρό, σαρκαστικό αλλά και με ένα ιδιαίτερο χιούμορ. Στο τέλος αναφέρεται και στον εαυτό του ο οποίος «εξήλθε διωκόμενος από αρκούδα».
Και σημειώνει:
«Μόνο μπροστά στην πραγματικότητα του θανάτου, του δικού μου όσο και των άλλων, πραγματώνεται ο εαυτός μας ως ό,τι αληθινά είναι. Και μόνο με την παραδοχή ότι κάποτε θα χάσουμε τον εαυτό μας για πάντα υπάρχει ίσως η πιθανότητα να τον κερδίσουμε για λίγο. Με άλλα λόγια, και αυτό βέβαια είναι ανόητα προφανές, ο θάνατος θέτει το όριο ως προς το οποίο ζούμε τη ζωή μας». Εν τέλει, το βιβλίο μάς κάνει να αγαπήσουμε τη ζωή.
(Χανιώτικα νέα - 17/2/2010)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42742-akrobasies/

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Πού πάμε;

Σε ειδησεογραφικά site διαβάζουμε ότι οι Βρυξέλλες έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν νέα οικονομικά μέτρα στην Ελλάδα, ερήμην της ελληνικής κυβέρνησης.
Στο in.gr αναφέρεται χαρακτηριστικά:
"Σε καθεστώς αυστηρής επιτήρησης εισήλθε και τυπικά από την Τρίτη -με τη «βούλα» του Ecofin- η ελληνική οικονομία, στο πλαίσιο της οποίας είναι δυνατόν τα πρόσθετα μέτρα στην οικονομία να αποφασίζονται από τις Βρυξέλλες ερήμην της ελληνικής κυβέρνησης. «Πράσινο φως» για το Πρόγραμμα Σταθερότητας, προθεσμία 30 ημερών για τα έκτακτα μέτρα".
Πού πάμε;

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Χαρταετοί ενάντια στο ξεπούλημα των Αγ. Αποστόλων

Με το πέταγμα χαρταετών οι Χανιώτες θα πούν την Καθαρή Δευτέρα, για άλλη μια χρονιά, "όχι" στην εκποίηση της παραλίας των Αγίων Αποστόλων. Σε σχετική ανακοίνωσή της η Επιτροπή Ενάντια στο Ξεπούλημα των Αγίων Αποστόλων, σημειώνει:
"Απευθύνουμε πρόσκληση και φέτος σε όλους-ες για να βρεθούμε την Καθαρή Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου στους Αγ. Αποστόλους με χαρταετούς, κρασί, νηστίσιμα εδέσματα και πολύ κέφι.
Θα είμαστε εκεί από τις 10.00 π.μ. ώς το βράδυ. Σημείο συνάντησης η παραλία μπροστά στο γήπεδο ποδοσφαίρου.
Υπενθυμίζουμε πως η παρουσία μας εκεί έχει το νόημα της προστασίας της περιοχής από κάθε μορφής εκποίηση και κερδοσκοπική εκμετάλλευση και, βέβαια, την συντήρηση και αναβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος σ’ αυτή. Οσον αφορά τον κίνδυνο εκποίησης, μπορεί τα τελευταία χρόνια το θέμα να έχει «παγώσει», όμως φοβόμαστε πως τα «δημοσιονομικά ελλείμματα» που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση μπορεί να γίνουν η αιτία (ή μάλλον, η αφορμή) για να επαναφέρει στο τραπέζι σχέδια ξεπουλήματος της περιοχής.
Οσον αφορά το περιβάλλον της περιοχής, έχουν γίνει αρκετά έργα αναβάθμισης από τον τοπικό Δήμο, αλλά πολλά πρέπει ακόμα να γίνουν, και την ευθύνη γι αυτό την έχουμε όλοι μας. Είναι γεγονός πως, τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερος κόσμος περπατά, αθλείται, κολυμπά στην περιοχή χειμώνα-καλοκαίρι.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα, κατά τη γνώμη μας, σήμερα, είναι η αυθαίρετη άνοδος αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών στο στο κεντρικό και ανατολικό ακρωτήρι με τα πεύκα.
Επίσης, τονίζουμε πως ο αγώνας για τους Αγ. Αποστόλους είναι κομμάτι του πλατύτερου κινήματος για τη σωτηρία του πράσινου και των ελεύθερων χώρων στα Χανιά, την Κρήτη, σε όλη την Ελλάδα, τόσο σε μεγαλουπόλεις όσο και στην επαρχία. Είναι σκόπιμο να προβληθούν και να υποστηριχτούν αυτοί οι αγώνες. Γι αυτό καλούμε όλες τις σχετικές επιτροπές και κινήσεις πολιτών από τα Χανιά ή άλλες περιοχές να παρουσιάσουν τις δράσεις τους και τα αιτήματά τους την Καθαρή Δευτέρα στους Αγ. Αποστόλους".

Εθισμός και Διαδίκτυο

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
“Αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος”. Ετσι χαρακτηρίζεται η απόφαση των καθηγητών του Γυμνασίου Χρυσοπηγής για τη μαθήτρια που έφτιαξε γκρουπ στο Facebook, κατά της διευθύντριας. Τουτέστιν, αλλαγή σχολείου. “Αν έδιναν απλά αποβολή η κοπέλα θα έμενε από απουσίες. Τώρα, δεν μετράει απουσίες, απλά αλλάζει σχολείο, οπότε δεν χάνει τη χρονιά της”, έλεγε χθες ένας εκπαιδευτικός.
Και έως εδώ καλά. Ομως, γιατί τέτοια τιμωρία;
Ο,τι γκρουπ κι αν έφτιαξε στo Facebook η 14χρονη, ό,τι κι αν έγραφαν κάποιοι στον “τοίχο” του γκρουπ, ακόμα και όσο κι αν έβριζαν, λύση είναι η αποβολή ή η αποπομπή; Ή μήπως αυτή η απόφαση οδηγεί στα αντίθετα αποτελέσματα;
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά τα της “αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος” οι συμμαθητές της έφτιαξαν άλλο γκρουπ με θέμα: “Θέλουμε τη συμμαθήτριά μας πίσω”. Και μέχρι χθες το μεσημέρι η ομάδα αυτή είχε περισσότερα από 170 μέλη και ο αριθμός ανεβαίνει συνεχώς.
Η δράση συχνά φέρνει αντίδραση. Η θέση φέρνει αντίθεση, ενώ το ζητούμενο που είναι η σύνθεση, κάπου αιωρείται...
Στον ψηφιακό κόσμο, τα πράγματα είναι χαοτικά. Στην εικονική πραγματικότητα αρκετοί απλά εκτονώνονται. Κάποιοι το παρακάνουν.
Οταν, όμως, μιλάμε για παιδιά, πρέπει να δείχνουμε κατανόηση. Να μπαίνουμε στο γιατί και να μην περιοριζόμαστε σε αυτό που απλώς φαίνεται...
Μήπως πρέπει όλοι να δούμε το θέμα από μια άλλη οπτική γωνία; Οχι αυτήν των κατασταλτικών μέτρων. Αλλά, της επικοινωνίας και της πρόληψης. Με στόχο τα παιδιά να γίνουν χρήσιμοι και σκεπτόμενοι πολίτες.
Και εν πάση περιπτώσει, ο σάλος με το θέμα που προέκυψε αποτελεί αφορμή για να γίνει και ένας πιο ουσιαστικός διάλογος για ένα κοινωνικό φαινόμενο της εποχής μας, που είναι ο εθισμός στο Διαδίκτυο. Δυο παιδιά από τα Χανιά έχουν ήδη νοσηλευτεί σε κλινική απεξάρτησης από το Ιντερνετ! Γιατί τα παιδιά αυτά είχαν εθιστεί; Μήπως επειδή έτσι κάλυπταν την ανάγκη της επικοινωνίας και τα κενά της πραγματικής ζωής; Ιδού ένα σοβαρό θέμα για εκπαιδευτικούς, γονείς μα και τους ίδιους τους αρμόδιους.
(12/2/2010)

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Τα Χανιά της συνύπαρξης

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Μήνυμα συνύπαρξης στέλνει η πόλη των Χανίων μέσα από τα μνημεία της. Μνημεία τα οποία αποτελούν έναν απέραντο πλούτο από διαφορετικές κουλτούρες, παραδόσεις και λατρευτικούς χώρους και μαρτυρούν το πέρασμα λαών και πολιτισμών από τα Χανιά. Μνημεία τα οποία διασώθηκαν και τώρα συνθέτουν το αρχιτεκτονικό μωσαϊκό της πόλης.
Ενα από αυτά είναι η συναγωγή, που ήρθε στην παγκόσμια επικαιρότητα όταν έγινε στόχος εμπρηστών. Η εβραϊκή συναγωγή Ετς Χαγίμ (Etz Hayyim), που σημαίνει «Δέντρο ζωής», έχει μακραίωνη ιστορία και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της πόλης των Χανίων. Σύμφωνα με στοιχεία της συναγωγής, στα Χανιά υπήρχαν δύο συναγωγές από την περίοδο του Μεσαίωνα, οι Beth Shalom και Kal Kadosh Etz Hayyim.
Το 1941, κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού των Χανίων από τους Γερμανούς, η Beth Shalom καταστράφηκε αφήνοντας μόνο μια συναγωγή για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της κοινότητας. Τον Μάιο δε του 1944 ολόκληρη η κοινότητα συνελήφθη από τους ναζί. Εως το 1995 η εβραϊκή συνοικία και η συναγωγή των Χανίων βύθιστηκαν αργά στη λήθη. Ωστόσο, λίγο αργότερα, με πρωτοβουλία του τωρινού διευθυντή της Νίκου Σταυρουλάκη και την αρωγή του Ταμείου Παγκόσμιων Μνημείων και του Προγράμματος Εβραϊκής Κληρονομιάς στη Νέα Υόρκη, επιτεύχθηκε η αποκατάσταση της συναγωγής.

Ο μιναρές

Μοναδικό μνημείο συνύπαρξης είναι ο μιναρές της Σπλάντζιας. Σε αυτή τη συνοικία της πόλης σώζεται στη δεξιά γωνία της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου ο μιναρές, που είναι το πρώτο μουσουλμανικό μνημείο στην Κρήτη, και στην άλλη γωνία τού εν λειτουργία ιερού ναού βρίσκεται το καμπαναριό!
Το αρχικό κτίριο αποτέλεσε τη μεγάλη Μονή του Τάγματος των Δομινικανών μοναχών στα Χανιά και χτίστηκε γύρω στα 1320 από την αδελφότητα της Κάντια, που με έγγραφό της ζητούσε την εισαγωγή αδασμολόγητης ξυλείας για τον σκοπό αυτό. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ο ναός μετατράπηκε, όπως όλοι οι καθολικοί που θεωρήθηκαν λεία πολέμου, στο Χιουγκάρ Τζαμισί, που υπήρξε το κεντρικό τζαμί της πόλης. Το 1918 οι ορθόδοξοι των Χανίων κατέλαβαν το ναό και τον καθιέρωσαν προς τιμήν του Αγίου Νικολάου.

Η Καθολική Εκκλησία

Ακόμα ένα σημαντικό μνημείο αλλά και ξεχωριστός λατρευτικός τόπος είναι η καθολική εκκλησία των Χανίων, που βρίσκεται στην οδό Χάληδων και μάλιστα απέναντι από τον καθεδρικό ναό των Εισοδίων, που επίσης αποτελεί μνημείο της πόλης. Εξάλλου, στο παλιό λιμάνι βρίσκεται το τέμενος Γιαλί Τζαμισί που έχει αποκατασταθεί και φιλοξενεί εκθέσεις και εικαστικές δημιουργίες, αλλά και ο περίφημος φάρος των Χανίων του οποίου η βάση είναι ενετική, ο δε πύργος αιγυπτιακής αρχιτεκτονικής.
Ο προϊστάμενος της 28ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Μιχάλης Ανδριανάκης τόνισε ότι τα σωζόμενα μνημεία που αφορούν λατρευτικούς χώρους αναδεικνύουν τον πολυεθνικό χαρακτήρα της κοινωνίας των Χανίων: «Τα Χανιά ήταν πάντα μια πολυεθνική κοινότητα στην οποία υπήρχαν ναοί, ειδικά από τα χρόνια της Βενετοκρατίας και μετά, των καθολικών, των ορθοδόξων, των εβραίων και από το 1645 και μετά των μουσουλμάνων. Μέχρι σήμερα σώζονται πολλά τέτοια δείγματα αυτών των αλλαγών. Ωστόσο, όλα αυτά τα λατρευτικά κτίσματα δείχνουν τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της πόλης».
(Ελευθεροτυπία - 10/2/2010)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=130595

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Η τέχνη και ο τόπος

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Η τέχνη και ο τόπος: Η έκθεση που εγκαινιάζεται σήμερα Δευτέρα στις 8 το βράδυ στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων και είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Θοδωρή Καλούμενου, έχει πολλά μηνύματα να στείλει. Έχει να παρουσιάσει στο κοινό σημαντικά έργα Χανιωτών δημιουργών. Έχει να «πει» πως στα Χανιά, το πολιτισμό δυναμικό δεν χάνεται. Αντίθετα, υπάρχει και αναπτύσσεται. Η συμμετοχή 52 Χανιωτών καλλιτεχνών δεν είναι μικρή υπόθεση. Οι καλλιτέχνες αυτοί, εικαστικοί δημιουργοί κάθε ηλικίας, έχουν έντονη παρουσία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τώρα, βρίσκονται μαζί κάτω από τη στέγη της Πινακοθήκης των Χανίων. Και το χανιώτικο κοινό έχει την ευκαιρία να γνωρίσει από κοντά το έργο τους. Ένα έργο οικουμενικό. Στο μακροσκελές εισαγωγικό σημείωμά της η επιμελήτρια της έκθεσης Πέγκυ Κουνενάκη, επισημαίνει μεταξύ άλλων ότι τα έργα των 52 καλλιτεχνών δεν παύουν είναι έργα ποιοτικά, «ζωντανά και ευαίσθητα, που αποδεικνύουν και αναδεικνύουν την προσωπικότητα, τις αξίες και τις καλλιτεχνικές ιδιαιτερότητες όσων τα δημιούργησαν. Και το βασικότερο: δεν περιορίζονται στην εσωστρέφεια μιας εντοπιότητας. Γι' αυτό ίσως και μόνο το στοιχείο, η έκθεση αυτή έπρεπε να γίνει...».

Ο Γιώργης Μανουσάκης

“Σιγά κι αθόρυβα γλιστρά και φεύγει η πόλη.
Εκείνοι που την κατοικούσαν στρέψαν
οριστικά την όψη προς το Μέγα Σκότος.
Στη θέση της ορθώθηκε μια πόλη σκληρή
κι αγέλαστη, ύπουλη και φαντασμένη.
Σε ξένη πόλη σέρνω τώρα τη ζωή μου”.
Γιώργης Μανουσάκης

Φιλολογικό μνημόσυνο για τον σημαντικό ποιητή και πεζογράφο Γιώργη Μανουσάκη έγινε χθες στην «Κωνσταντινουπολειάδα» στη Νέα Χώρα. Ο τίτλος ήταν «Πολιτική και Ποιητική στο έργο του Γιώργη Μανουσάκη. Η πορεία της ζωής του». Και τυχεροί όσοι το παρακολούθησαν – ο υπογράφων δυστυχώς δεν μπόρεσε. Όμως, και μόνο η είδηση για την πραγματοποίηση εκδήλωσης για τον Γιώργη Μανουσάκη είναι σημαντική διότι η φυγή του Γιώργη Μανουσάκη έχει αφήσει ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
Από τους σημαντικούς εκπροσώπους της λεγόμενης Δεύτερης Μεταπολεμικής Γενιάς, ο Γιώργης Μανουσάκης μάς παρέδωσε οκτώ ποιητικές συλλογές, τρία πεζά και μία μελέτη για τον Παντελή Πρεβελάκη. «Η ζωή μακριά από την Αθήνα με κάνει στ' αλήθεια να νιώθω συχνά αποκομμένος. Δεν έχω παρά μακρινές προσβάσεις στα περιοδικά, στους εκδοτικούς οίκους και καθόλου στους κύκλους των λογοτεχνών. Εξασφαλίζω, όμως, έτσι μια αυτονομία, μένω ανεπηρέαστος από "μόδες" και από το παιχνίδι των ανταλλαγμάτων», έλεγε σε μια συνέντευξή του. Ο Γιώργης Μανουσάκης έφυγε αλλά είναι σαν μην έχει φύγει…
(Χανιώτικα νέα - 8/2/2010)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42376-akrobasies/

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010

Μια διάλεξη του Κώστα Αξελού στα Χανιά

Μεγάλη απώλεια όχι μόνο για την Ελλάδα και την Ευρώπη αλλά για όλο τον κόσμο, ο θάνατος του φιλοσόφου Κώστα Αξελού. Διότι ο Κώστας Αξελός ήταν μια πολύτιμη φωνή. Μια φωνή από αυτές που ανοίγουν δρόμους πνεύματος και ελευθερίας…
Ο σημαντικός Ελληνας στοχαστής είχε έρθει στα Χανιά τον Απρίλιο του 2006, είχε μιλήσει στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (ΚΑΜ) με θέμα: «Το δίπολο ερώτηση – απάντηση» και είχε κατακτήσει το ακροατήριο. Ο κόσμος είχε γεμίσει το Μεγάλο Αρσενάλι για να ακούσει τη διάλεξη του κορυφαίου φιλοσόφου, ο οποίος έδωσε απαντήσεις στα δεκάδες ερωτήματα που του ετέθησαν από το κοινό.
Μεταξύ άλλων είχε πει:
«Δεν υπάρχει κόσμος χωρίς τον άνθρωπο και άνθρωπος χωρίς τον κόσμο. Ενα ενιαίο και πολυδιάστατο παιχνίδι τους συνδέει και συγχρόνως τους αποσυνδέει. Η ερωτηματική διάσταση περιέχει και μια ερωτική διάσταση. Και αυτή η ερωτική διάσταση συνδέει και αποσυνδέει. Παντού παίζουν μαζί ο έρως και ο θάνατος».
Ενδιαφέρον παρουσίασε και ο διάλογος του κ. Αξελού με το ακροατήριο. Στο ερώτημα γιατί ντρέπεται ο κόσμος να ρωτάει, απάντησε: «Ντρέπεται να γδύνεται στοχαστικά, όπως ντρέπεται να βγάζει και τα ρούχα του».
Σε ερώτηση για τον θάνατο, απάντησε: «Μπορεί να αντιμετωπίσουμε τον θάνατο σαν τον χειρότερό μας εχθρό και συγχρόνως τον καλύτερό μας φίλο. Χωρίς τον θάνατο δεν θα είχε γεύση ούτε μία στιγμή της ζωής και αν ήμασταν ή γινόμασταν αθάνατοι θα βαριόμαστε ακριβώς θανάσιμα».
Για την αλήθεια μέσα από τις ερωτήσεις επισήμανε: «Η αλήθεια δεν είναι ένα σημείο προς το οποίο οδηγεί η ερώτηση. Αλήθεια στην αρχαία ελληνική έννοια είναι αυτό που δεν λανθάνει, αυτό που έρχεται στο φως. Η ίδια η ερώτηση είναι η αλήθεια από τη στιγμή που δεν είναι τελείως κουτή, αν και πολλές κουτές ερωτήσεις είναι πολύ καίριες και οι ερωτήσεις των παιδιών είναι από τις πιο φιλοσοφικές ερωτήσεις».
Για τους πολιτικούς σημείωσε: «Οι πολιτικοί δίνουν πολιτικές απαντήσεις οι οποίες πάντα για τους μισούς είναι σωστές, για τους άλλους μισούς είναι άσωστες. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε και εκεί το είδος και το ύφος των απαντήσεων».
«Το ψέμα είναι αναγκαίο μόνο στις κοινωνικές σχέσεις», είπε επίσης. Στο ερώτημα για το πώς μπορούν όλοι οι άνθρωποι μαζί να ζήσουν σε έναν πιο ωραίο και ειρηνικό κόσμο, παρατήρησε: «Στο όλοι μαζί υπάρχουν τελείως αντιμαχόμενες απόψεις τις οποίες δεν μπορεί να λύσει κανείς, άρα θα υπάρχει πάντα η πολλαπλότητα, θα υπάρχει μια πολεμική πολλαπλότητα γιατί την απόλυτη ενότητα δεν μπορούμε να την εξασφαλίσουμε». Εκλεισε δε την απάντηση με τη φράση του Χένγκελ ότι «μόνο η πέτρα είναι αθώα».
Για το τι είναι ελευθερία, απάντησε: «Η αναγνωρισμένη αναγκαιότητα και η φιλικότητα προς την αναγκαιότητα».
(Χανιώτικα νέα - 5/2/2010)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42273-mia-dialeksi-tou-kwsta-akselou-sta-xania/

Στην εποχή της βίας

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Η ελπίδα της ελπίδας πεθαίνει τελευταία λένε, αλλά η ελπίδα για ειρηνική συμβίωση των ανθρώπων, μάλλον είναι κάπου καλά κρυμμένη. Σαν μυστικό που ίσως δεν έρθει ποτέ. Είναι και η εποχή που δεν το επιτρέπει. Γιατί η οικονομική κρίση έχει ως συνέπεια την κρίση ιδεών και αξιών. Η δε ανεργία έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση εγκληματικών συμπεριφορών.
Έτσι, γινόμαστε συχνά καταγραφείς θλιβερών γεγονότων σε αυτόν τον, αν όχι μάταιο, οπωσδήποτε ταραγμένο κόσμο. Ειδικά στην Κρήτη, είναι ηλίου φαεινότερο ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει επικίνδυνα σε ό,τι αφορά τη βία και γενικότερα την εγκληματικότητα.
Μόνο σε ένα 24ωρο σημειώθηκαν τρεις ληστείες – μία στο Ηράκλειο και δύο στα Χανιά – με θύματα ανθρώπους του μεροκάματου. Όπως γράφτηκε χθες στα «Χανιώτικα νέα», στα Χανιά, στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου 21 στο πάνω Κουμ Καπί, άγνωστος μπήκε προχθές τα ξημερώματα στο διανυχτερεύον ψιλικατζίδικο και αφού χτύπησε τον ιδιοκτήτη με μία ομπρέλα στο κεφάλι, αφαίρεσε από το ταμείο 50 ευρώ και διέφυγε. Νωρίτερα, πάλι στα Χανιά και συγκεκριμένα στη συμβολή των οδών Ζυμβρακάκηδων και Μάρκου Μπότσαρη δύο άνδρες επιτέθηκαν σε πεζό, αφαιρώντας το ποσόν των 100 ευρώ και διάφορα προσωπικά έγγραφα. Ο πεζός μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για τις πρώτες βοήθειες. Πιο πριν στις Γούρνες Ηρακλείου, άγνωστος εισήλθε σε παντοπωλείο και με τη χρήση σωματικής βίας αφαίρεσε από τον υπάλληλο το ποσόν των 2.000 ευρώ και διέφυγε.
Είναι φανερό ότι υπάρχει στα Χανιά μα και σ’ όλη την Ελλάδα, ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας η οποία ίσως να μην έχει φτάσει το ποσοστό άλλων περιοχών και κρατών της Ευρώπης αλλά κινδυνεύει να το προσεγγίσει.
Είναι, λοιπόν, σίγουρο ότι ζούμε σε εποχές όχι μόνον οικονομικής αλλά και βαθιά κοινωνικής κρίσης. Ότι διανύουμε την εποχή της… βίας. Βίας που έχει πολλαπλές μορφές. Βίας κοινωνικής. Βίας οικονομικής. Βίας ψυχολογικής. Και όχι μόνον...
Και πώς θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά όταν δεν υπάρχουν δουλειές; Ακόμα και στα χωριά μας, που κάποτε δεκάδες εργάτες πήγαιναν να εργαστούν, τώρα δουλειές δεν υπάρχουν καθώς και ο αγροτικός τομέας έχει πάρει την κατιούσα. Έτσι, δημιουργούνται στρατιές ανθρώπων, χωρίς εργασία και άρα χωρίς λεφτά και φαί, που σε κάποια στιγμή θα υποχρεωθούν να κλέψουν.
Αυτό, όμως, δεν φαίνεται να προβληματίζει εκείνους που λαμβάνουν αποφάσεις, ούτε δυστυχώς και τα μικρότερα κόμματα. Διότι όλοι σχεδόν περιοριζόμαστε στο «φαίνεσθαι» της παραβατικής συμπεριφοράς και σπανίως επεκτεινόμαστε στα αίτια. Αλλά και όσοι επεκτείνονται στα αίτια, τι λύσεις προτείνουν;
Και, τι θα γίνει στο μέλλον;
Αλλά είπαμε: τελευταία πεθαίνει η ελπίδα της ελπίδας…
(Χανιώτικα νέα - 5/2/2010)

"Εφυγε " ο Κώστας Αξελός. Μια διάλεξη του σημαντικού στοχαστή στα Χανιά.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

Μεγάλη απώλεια όχι μόνο για την Ελλάδα και την Ευρώπη αλλά για όλο τον κόσμο, ο θάνατος του φιλοσόφου Κώστα Αξελού, που έφυγε από τη ζωή χθες Πέμπτη τα ξημερώματα σε ηλικία 86 ετών στο Παρίσι. Διότι ο Κώστας Αξελός ήταν μια πολύτιμη φωνή. Μια φωνή από αυτές που ανοίγουν δρόμους πνεύματος και ελευθερίας...
Ο σημαντικός Ελληνας στοχαστής είχε έρθει στα Χανιά τον Απρίλιο του 2006, είχε μιλήσει στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (ΚΑΜ) με θέμα: «Το δίπολο ερώτηση - απάντηση» και είχε κατακτήσει το ακροατήριο. Ο κόσμος είχε γεμίσει το Μεγάλο Αρσενάλι για να ακούσει τη διάλεξη του κορυφαίου φιλοσόφου, ο οποίος έδωσε απαντήσεις στα δεκάδες ερωτήματα που του ετέθησαν από το κοινό.
Μεταξύ άλλων είχε πει:
«Δεν υπάρχει κόσμος χωρίς τον άνθρωπο και άνθρωπος χωρίς τον κόσμο. Ενα ενιαίο και πολυδιάστατο παιχνίδι τούς συνδέει και συγχρόνως τους αποσυνδέει. Η ερωτηματική διάσταση περιέχει και μια ερωτική διάσταση. Και αυτή η ερωτική διάσταση συνδέει και αποσυνδέει. Παντού παίζουν μαζί ο έρως και ο θάνατος».
Σε άλλο σημείο της διάλεξης, είχε σημειώσει ότι κυριαρχούν δύο ομάδες επιστημών, αυτές της φύσης και οι ανθρωπιστικές. Και είχε προσθέσει: «Και οι δύο ομάδες επιστημών νομίζουν πως έχουν αφήσει πίσω τους τη φιλοσοφία, ενώ η φιλοσοφία και τους εμπνέει και τις διαπνέει χωρίς αυτές να το ξέρουν τόσο καλά. Τις επιστήμες τις χαρακτηρίζει η μέθοδος όσο και το περιχαρακωμένο πεδίον τους. Δεν υπάρχει επιστήμη που να μην έχει ένα περιχαρακωμένο πεδίον. Διαπνέονται δε όλες τους από τα μαθηματικά ώς την αισθητική αν η αισθητική είναι επιστήμη, από την επιστημονική τεχνική. Η πολύμορφη, κυρίαρχη, πλανητική, μια και εξαπλώνεται σε όλο τον πλανήτη, τεχνική κυριαρχεί στην εποχή μας, την αρχή της πλανητικής εποχής. Ποιο είναι το αινιγματικό κέντρο της τεχνικής και όχι, όπως λέμε σήμερα, της τεχνολογίας».
Ενδιαφέρον παρουσίασε και ο διάλογος του κ. Αξελού με το ακροατήριο. Στο ερώτημα γιατί ντρέπεται ο κόσμος να ρωτάει, είχε απαντήσει: «Ντρέπεται να γδύνεται στοχαστικά, όπως ντρέπεται να βγάζει και τα ρούχα του».
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
Σε ερώτηση για το θάνατο, είχε απαντήσει: «Μπορεί να αντιμετωπίσουμε το θάνατο σαν το χειρότερό μας εχθρό και συγχρόνως τον καλύτερό μας φίλο. Χωρίς το θάνατο δεν θα είχε γεύση ούτε μία στιγμή της ζωής και αν ήμασταν ή γινόμασταν αθάνατοι θα βαριόμαστε ακριβώς θανάσιμα».
Η ΑΛΗΘΕΙΑ
Για την αλήθεια μέσα από τις ερωτήσεις είχε επισημάνει: «Η αλήθεια δεν είναι ένα σημείο προς το οποίο οδηγεί η ερώτηση. Αλήθεια στην αρχαία ελληνική έννοια είναι αυτό που δεν λανθάνει, αυτό που έρχεται στο φως. Η ίδια η ερώτηση είναι η αλήθεια από τη στιγμή που δεν είναι τελείως κουτή, αν και πολλές κουτές ερωτήσεις είναι πολύ καίριες και οι ερωτήσεις των παιδιών είναι από τις πιο φιλοσοφικές ερωτήσεις».
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ
Για τους πολιτικούς είχε σημειώσει: «Οι πολιτικοί δίνουν πολιτικές απαντήσεις οι οποίες πάντα για τους μισούς είναι σωστές, για τους άλλους μισούς είναι άσωστες. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε και εκεί το είδος και το ύφος των απαντήσεων».
ΤΟ ΨΕΜΑ
«Το ψέμα είναι αναγκαίο μόνο στις κοινωνικές σχέσεις», είχε πει επίσης.
"ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ
ΠΑΝΤΑ
Η ΠΟΛΛΑΠΛΟΤΗΤΑ"
Στο ερώτημα για το πώς μπορούν όλοι οι άνθρωποι μαζί να ζήσουν σε έναν πιο ωραίο και ειρηνικό κόσμο, είχε παρατηρήσει: «Στο όλοι μαζί υπάρχουν τελείως αντιμαχόμενες απόψεις τις οποίες δεν μπορεί να λύσει κανείς, άρα θα υπάρχει πάντα η πολλαπλότητα, θα υπάρχει μια πολεμική πολλαπλότητα γιατί την απόλυτη ενότητα δεν μπορούμε να την εξασφαλίσουμε».
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Για το τι είναι ελευθερία, είχε απαντήσει: «Η αναγνωρισμένη αναγκαιότητα και η φιλικότητα προς την αναγκαιότητα».
ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, την τελευταία του πνοή άφησε ο μεγάλος Έλληνας στοχαστής Κώστας Αξελός τις πρώτες πρωινές ώρες της Πέμπτης 4 Φεβρουαρίου, στο Παρίσι. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924 από αστική οικογένεια, διδάχτηκε από παιδί γαλλικά και γερμανικά, ενώ η εφηβεία του φωτίστηκε από τα κείμενα των Ηράκλειτου, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Εμπεδοκλή, Μαρξ, Νίτσε, Ντοστογιέφσκι, και ποιητών όπως ο Ρεμπώ, ο Ρίλκε, ο Χέλντερλιν και άλλοι. Στα δεκαεπτάμιση χρόνια του εντάχθηκε στην κομμουνιστική νεολαία και, παρά τις διαφωνίες του, πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση υποστηρίζοντας ότι "ο πραγματικός κομμουνιστής πρέπει να κρατάει στο ένα χέρι το όπλο και στο άλλο τα βιβλία του Ρίλκε". Το 1944, στα Δεκεμβριανά, έζησε εικονική εκτέλεση στα κρατητήρια της Ασφάλειας, φυλακίστηκε σε στρατόπεδο και τελικά απέδρασε. Όπως ήταν φυσικό η σχέση του με το δογματικό ΚΚΕ δεν ήταν δυνατό να συνεχιστεί και το 1946 εγκατέλειψε τις γραμμές του. Τέλη του 1945, με τη βοήθεια του Οκτάβιου Μερλιέ - διευθυντή τότε του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα - επιβιβαζόταν στο θρυλικό πλέον πλοίο "Ματαρόα" μαζί με τον Κ. Καστοριάδη, τον Κ. Παπαϊωάννου, τον Κ. Βυζάντιο, την Μ. Κρανάκη, τον Κ. Κουλεντιανό, τον Ν. Σβορώνο και άλλους με προορισμό το Παρίσι. Λίγο διάστημα μετά την αναχώρησή του, καταδικαζόταν ερήμην σε θάνατο. Σπούδασε φιλοσοφία στη Σορβόννη όπου και δίδαξε (1962-1973). Αρχισυντάκτης του πρωτοποριακού τότε περιοδικού Arguments (Επιχειρήματα) από το 1956-1962, ίδρυσε και διηύθυνε την ομώνυμη φιλοσοφική σειρά στις "Εditions de Minuit" στην οποία εκδόθηκαν επίσης και τα περισσότερα από τα βιβλία του. Πασίγνωστη η διένεξή του με τον Σαρτρ τον οποίο εγκαλούσε για μη πρωτότυπη σκέψη και έκθεση παλαιότερων φιλοσοφικών ιδεών. Ο Σαρτρ με τη σειρά του τον κατηγορούσε επειδή είχε εγκαταλείψει τον κομμουνισμό. Έχει εκδώσει είκοσι τέσσερα βιβλία και πλήθος κειμένων (γαλλικά, ελληνικά και γερμανικά) που μεταφράστηκαν σε δεκαέξι γλώσσες. Τον Μάρτιο του 2009 αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας από το Αριστοτέλειο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αυτή ήταν η τελευταία του επίσκεψη στην Ελλάδα. Τον Απρίλιο του 2009 κυκλοφόρησε στη Γαλλία από τις εκδόσεις "Les Belles Lettres" το καινούργιο βιβλίο του, με τίτλο "Αυτό που επέρχεται" και πρόσφατα από τις εκδόσεις "Νεφέλη" το έργο "Το άνοιγμα στο επερχόμενο και το αίνιγμα της Τέχνης".

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Ανθρωποθυσίες στη Μινωική Κυδωνία;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Την πραγματοποίηση αιματηρών τελετών με θυσίες ζώων, ενδεχομένως και ανθρώπων, στη Μινωική Κυδωνία αποκαλύπτουν οι τελευταίες ανασκαφές στην οδό Κατρέ της πόλης των Χανίων, στον λόφο Καστέλλι, τα ευρήματα των οποίων είναι ιδιαιτέρως σημαντικά.
Από την ανασκαφή στην ανακτορική εγκατάσταση της Κυδωνίας και την ανεύρεση εξωτερικού αύλειου χώρου στη νοτιοδυτική άκρη του λόφου Καστέλλι, προέκυψε ότι διεξάξονταν θυσίες με συγκεκριμένο τελετουργικό, βρέθηκαν δε οστά ζώων (αιγοπροβάτων και αίγαγρων κυρίως, ενός χοίρου και δύο βοοειδών, προς το παρόν) αλλά και ανθρώπινα οστά που ανήκουν σε μία μόνο νεαρή γυναίκα. Τα όστα αυτά έχουν αποτεθεί όπως ακριβώς και τα σφάγια των ζώων, επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι.
Σε σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Πολιτισμού, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι “κατά τους τελευταίους μήνες του 2009, η συνέχιση της συστηματικής ανασκαφής της ΚΕ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στην οδό Κατρέ στον λόφο Καστέλλι της πόλης των Χανίων, δίπλα στα τείχη της κλασικής Κυδωνίας, είχε ως αποτέλεσμα την απόκτηση πολύ σημαντικών πληροφοριών για το μινωικό ανακτορικό κέντρο των Χανίων κατά την τελική ανακτορική περίοδο (14ο - 13ο αι. π.Χ.). Στα χρόνια αυτά οι Μυκηναίοι είχαν πλέον εγκατασταθεί στην Κρήτη και πινακίδα Γραμμικής Β’ γραφής από τον λόφο Καστέλλι αναφέρεται σε τοπικό ιερό του Δία (Δίον) με παράλληλη λατρεία και του Διονύσου. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι με τις πρόσφατες συστηματικές ανασκαφές αποκαλύπτεται η περιοχή της δυτικής εισόδου της ανακτορικής εγκατάστασης της Κυδωνίας, όπως αυτή ήταν διαμορφωμένη στα μυκηναϊκά χρόνια. Στο παραπάνω συμπέρασμα οδηγεί η ανεύρεση ενός πολύ εκτεταμένου εξωτερικού αύλειου χώρου στη ΝΔ άκρη του λόφου με ιδιαίτερα επιμελημένο δάπεδο από κονίαμα πάχους 5 εκ., τα όρια του οποίου δεν έχουν ακόμη εντοπιστεί. Στη ΒΔ άκρη του ανεσκαμμένου χώρου, μεγάλοι πεσμένοι καλοδουλεμένοι λίθοι, εκτεταμένες μάζες καμένων πλίνθων και η βάση ενός κίονα κατά χώραν υπονοούν παρακείμενο σημαντικό οικοδόμημα”.
“ΘΥΣΙΕΣ
ΣΤΟΝ ΑΥΛΕΙΟ ΧΩΡΟ”
Στο σημείο αυτό της ανακοίνωσης τονίζεται:
“Στον αύλειο χώρο φαίνεται ότι διεξάγονταν θυσίες αιματηρές και αναίμακτες που ακολουθούσαν συγκεκριμένο τελετουργικό, όπως υποδηλώνουν όχι μόνο οι καμένοι καρποί και τα πολυάριθμα άκαυτα οστά ζώων (αιγοπροβάτων και αίγαγρων κυρίως, ενός χοίρου και δύο βοοειδών, προς το παρόν) αλλά κυρίως ο ξεχωριστός τρόπος απόθεσής τους. Το πιο αξιοσημείωτο γεγονός είναι η ανεύρεση και ανθρώπινων οστών -που ανήκουν σε μία μόνο νεαρή γυναίκα- τα οποία έχουν αποτεθεί όπως ακριβώς και τα σφάγια των ζώων. Με την ανασκαφέα του λόφου δρ Μαρία Ανδρεαδάκη - Βλαζάκη και τη συνεργάτιδά της αρχαιολόγο κ. Ευτυχία Πρωτοπαπαδάκη συνεργάζονται η ανθρωπολόγος δρ Τίνα McGeorge, η αρχαιοβοτανολόγος δρ Ανάγια Σαρπάκη και η ζωοαρχαιολόγος δρ Δήμητρα Μυλωνά. Προς το παρόν διατηρούνται επιφυλάξεις ως προς τα τελικά συμπεράσματα, στα οποία, βεβαίως, θα καταλήξουν οι ερευνητές όταν ολοκληρωθεί η ανασκαφή και θα αποδειχθεί αν πρόκειται ή όχι για χώρο τελετουργιών και θυσιών υψίστης σπουδαιότητας για τη μινωική εγκατάσταση των Χανίων. Αξίζει να σημειωθεί ότι στο στρώμα καταστροφής της αυλής βρέθηκε πεσμένο τμήμα πήλινης πινακίδας Γραμμικής Β’ γραφής με αναφορά σε ανδρικό κύριο όνομα. Ένα μικρότερο τμήμα πινακίδας Γραμμικής Α’ γραφής με κατάλογο προϊόντων καθώς και ένα πήλινο ενεπίγραφο δισκίο προέρχονται από την ψηλότερη επίχωση του χώρου και συνδέονται άμεσα με τον χαρακτήρα του κατά την προηγούμενη νεοανακτορική περίοδο (17ος - 15ος αι. π.Χ.). Τούτο, εξάλλου, επιβεβαιώνει και το πλούσιο νεοανακτορικό αρχείο των Χανίων που ήρθε στο φως το 1973 σε παρακείμενο οικόπεδο: 72 θραύσματα πινακίδων Γραμμικής Α’ γραφής, 104 πήλινα δισκία, 86 πήλινα σφραγίσματα. Κορυφαίο εύρημα της τελευταίας ανασκαφικής περιόδου υπήρξε η αποκάλυψη τμήματος ορθογώνιας κατασκευής, τοιχογραφημένης εξωτερικά, το σχήμα και η θέση της οποίας παραπέμπουν σε βωμό. Κατά μήκος της νότιας πλευράς της κατασκευής, σε καμένο αυτή τη φορά στρώμα και πάνω στο δάπεδο της αυλής, βρέθηκαν πέντε τουλάχιστον ζεύγη κεράτων αίγαγρων καθώς και τέσσερα πήλινα αγγεία, χαρακτηριστικά προϊόντα του φημισμένου τοπικού κεραμικού εργαστηρίου της Κυδωνίας. Η χρονολόγηση των αγγείων στο α’ μισό του 13ου αι. π.Χ. δηλώνει τον ακριβή χρόνο του εντυπωσιακού επεισοδίου που αποκαλύπτεται στη θέση αυτή και το οποίο σφραγίστηκε από μεγάλη πυρκαγιά. Είναι επιβεβαιωμένο, άλλωστε, και από άλλες ανασκαφές στον λόφο Καστέλλι ότι κατά το χρονικό αυτό διάστημα μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε την εγκατάσταση, όμοια με αυτή που συνέβη στο παλαιότερο νεοανακτορικό κέντρο το 1450 π.Χ.
Τον τελετουργικό χαρακτήρα του ανασκαπτόμενου χώρου ενισχύουν και τα ευρήματα των μεταγενέστερων περιόδων (12ου και 8ου αι. π.Χ.)”.
(Χανιώτικα νέα - 3/2/2010)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42148-apokaluptikes-anaskafes-ston-lofo-kastelli/

Τα αδέσποτα

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Πλατεία Ελευθερίας ή Δικαστηρίων όπως έχουμε συνηθίσει να τη λέμε, χθες μετά τα μεσάνυχτα. Τα καταστήματα αρχίζουν να κλείνουν, καθώς φεύγουν και οι τελευταίοι πελάτες. Το κρύο γίνεται ανυπόφορο και η υγρασία «τσακίζει» κόκκαλα. Μοναδικά «ζωντανά» είναι πέντε τετράποδα που σχηματίζουν αγέλη.
Πλατεία Τάλω, προχθές το βράδυ. Θαμώνες του λιμανιού, παρκάρουν τα οχήματά τους και κατευθύνονται προς τις ταβέρνες και τα μπαρ. Όχι όμως και μια αγέλη 6-7 σκύλων, που γαβγίζουν απειλητικά σε ορισμένους διερχόμενους και στη συνέχεια απομακρύνονται προς τη Νέα Χώρα.
Αυτά τα σκυλιά δεν είναι τα μοναδικά αδέσποτα στην πόλη. Δεκάδες άλλα συναντά κανείς σε γειτονιές των Χανίων αλλά και στην ύπαιθρο. Κάποια μεγάλωσαν αδέσποτα, τα περισσότερα βρέθηκαν στο δρόμο όταν τα βαρέθηκαν οι ιδιοκτήτες τους. Ένας φίλος λέει ότι το αδέσποτο, το ξεχωρίζεις από το γεγονός ότι δεν θα διασχίσει το δρόμο όταν περνάνε αυτοκίνητα. Θα λειτουργήσει σαν άνθρωπος καθώς έχει μάθει τους κανόνες του δρόμου. Αντίθετα, το σκυλί από… σπίτι, ενδεχομένως να προσπαθήσει να περάσει το δρόμο, χωρίς να εκτιμήσει ότι μπορεί να πέσει θύμα τροχαίου ατυχήματος.
Το σίγουρο είναι ότι το πρόβλημα με τα αδέσποτα ζώα έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις στα Χανιά. Σαν να υπάρχει μια περίεργη δύναμη που σε ημερήσια βάση «εμπλουτίζει» τους δρόμους της πόλης με νέα σκυλιά.
Ας φανταστούμε, λοιπόν, τι θα γινόταν αν δεν υπήρχαν οι φιλοζωικοί σύλλογοι της πόλης που καθημερινά μαζεύουν και περιθάλπουν αδέσποτα ζώα. Μάλλον θα είχαμε «πνιγεί» στα αδέσποτα.
Εδώ, ωστόσο, έρχεται η ευθύνη των Δήμων.
Τόσα χρόνια γίνονται συσκέψεις επί συσκέψεων, συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, συζητήσεις επί συζητήσεων με θέμα την εύρεση χώρου για τη δημιουργία δημοτικού κυνοκομείου και αποτέλεσμα… μηδέν. Στο φύλλο των «Χανιώτικα νέων» της Δευτέρας 1 Φεβρουαρίου 2010 δημοσιεύτηκε ότι είχε βρεθεί κάποιο σημείο μέσα στο Ναύσταθμο μετά από προσπάθειες της Τοπικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων (ΤΕΔΚ) Νομού Χανίων, και αναμένονταν η θετική απόφαση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ), ωστόσο ο Ναύσταθμος φαίνεται να άλλαξε απόφαση και να χωροθέτησε σε άλλο σημείο το κυνοκομείο για το οποίο όμως υπάρχουν αντιδράσεις.
Στο ίδιο ρεπορτάζ δημοσιεύονται και δηλώσεις του γενικού γραμματέα της ΤΕΔΚ Γιάννη Κοτσιφάκη ο οποίος λέει ότι «δυστυχώς ούτε αυτή η περίπτωση ευδοκίμησε" και τώρα "όλοι περιμένουμε τη μεταρρύθμιση του Καλλικράτη και τις αλλαγές στο σκηνικό στην τοπική αυτοδιοίκηση» καθώς « αν γίνουν λίγοι δήμοι στα Χανιά θα λυθούν πολλά προβλήματα όπως του κυνοκομείου καθώς θα σπάσει ο τοπικισμός και θα βρεθούν λύσεις». Ακόμα ο κ. Κοτσιφάκης αναφέρει ότι «ψάξαμε σχεδόν σε όλους τους δήμους αλλά δεν υπήρξε καμία θετική έκβαση γιατί υπήρχαν αντιδράσεις στα περισσότερα σημεία και άλλα δεν ήταν κατάλληλα, ή είχαν πολύ υψηλό κόστος αγοράς».
Πάντως, το πρόβλημα των αδέσποτων αρχίζει να παίρνει ιδιαίτερα μεγάλες διαστάσεις. Οπότε, ας προβληματιστούμε όλοι: φορείς και πολίτες. Η εύρεση χώρου για τη δημιουργία κυνοκομείου είναι υπόθεση που πρέπει να μπει σε προτεραιότητα. Σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, όπως στη Λάρισα, το έχουν καταφέρει. Εδώ, γιατί όχι; Πότε, επιτέλους, με τη συναίνεση βεβαίως των πολιτών θα βρεθεί μια ουσιαστική λύση για ένα πρόβλημα που αν δεν λυθεί τώρα, θα γίνει ακόμα πιο έντονο στο εγγύς μέλλον;
(Χανιώτικα νέα - 3/2/2010)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/42154-akrobasies/