Μεγαλύτερα θύματα στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης είναι οι γυναίκες καθώς αντιμετωπίζουν πιο έντονα τα προβλήματα της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας.
Ωστόσο, οι οικογένειες είναι πιο “δεμένες” στο νότο της Ευρώπης σε σχέση με τον βορρά όπου, όμως, είναι καλύτερες οι κοινωνικές υπηρεσίες του κράτους.
Οι επισημάνσεις αυτές έγιναν χθες κατά τη διάρκεια των εργασιών του 7ου πανελλήνιου συνεδρίου μονάδων κοινωνικής φροντίδας: “Επ’ Αρωγή” το οποίο ολοκληρώνεται σήμερα Παρασκευή στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου (ΚΑΜ).
Το συνέδριο διοργανώνεται από το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης.
Στη θέση της γυναίκας μέσα στην οικονομική κρίση, αναφέρθηκε στην ομιλία της η επίκουρη καθηγήτρια Εφαρμογών στο τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Κρήτης, διευθύντρια του Εργαστηρίου Μελέτης Συμπεριφορών Υγείας, Μαρία Παπαδακάκη.
Οπως ανέφερε η κ. Παπαδακάκη, ένα βασικό στοιχείο που έχει προκύψει από την οικονομική κρίση είναι ότι «έχουμε περισσότερες γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες να είναι φτωχές». Η ίδια, μιλώντας στα “Χ.ν.”, εξήγησε ότι η γυναικεία ανεργία, ειδικά η μακροχρόνια ανεργία, «φτάνει ακόμη και το 60% σε νεαρές ηλικίες». Την ίδια ώρα, «μητέρες έχουν αδυναμία να εναρμονίσουν την οικογενειακή με την εργασιακή τους ζωή» ενώ οι βρεφονηπιακοί σταθμοί «αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες αυτές φροντίδας εξαρτώμενων προσώπων, από την Ελληνίδα μητέρα, η οποία έχει να φροντίσει όχι μόνο παιδιά αλλά και άτομα τρίτης ηλικίας, πολλές φορές και άτομα που έχουν μορφές αναπηρίας, καθώς δεν υπάρχουν πλέον προνοιακές δομές να υποστηρίξουν την ελληνική οικογένεια».
Η κ. Παπαδακάκη πρόσθεσε ότι υπάρχουν πολύ καλές πρακτικές σε χώρες της Ευρώπης που θα έπρεπε να μελετά και η Ελλάδα. Για παράδειγμα ανέφερε ότι «η Ελβετία δίνει το δικαίωμα σε γονείς –εναλλάξ στη μητέρα και τον πατέρα- να δουλεύουν λιγότερες ημέρες της εβδομάδας προκειμένου να μπορούν τις υπόλοιπες μέρες να φροντίζουν τα παιδιά τους».
Ενα ακόμα ζήτημα που έθεσε η κ. Παπαδακάκη αφορά τις μονογονεϊκές οικογένειες που είναι περισσότερες με την αύξηση και των διαζυγίων και, όπως είπε, στο 90% των περιπτώσεων, το ρόλο του γονέα έχει η μητέρα. Επίσης, αναφέρθηκε στη μετανάστρια γυναίκα η οποία «αντιμετωπίζει επιπλέον προβλήματα που την καθιστούν ευάλωτη».
Η ίδια μίλησε ακόμα για την «εργασιακή ανασφάλεια που αντιμετωπίζει η γυναίκα» η οποία «βλέπουμε πολλές φορές να μη διεκδικεί δικαιώματα εργασιακά και να δουλεύει με πολλές δυσοίωνες προοπτικές για την ίδια».
ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΔΕΣΜΟΙ
Στο μεταξύ, σύμφωνα με αποτελέσματα πανευρωπαϊκής έρευνας που παρουσιάστηκαν στο συνέδριο, οι οικογενειακοί δεσμοί είναι πιο ισχυροί στις χώρες του νότου της Ευρώπης.
Στην έρευνα αναφέρθηκαν ο ομότιμος καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης Αναστάσιος Φιλαλήθης και η κοινωνική λειτουργός, υποψήφια διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Κρήτης, Κατερίνα Μιχελή.
Ο κ. Φιλαλήθης σημείωσε ότι η έρευνα ξεκίνησε το 2002 και «κάθε τρία χρόνια περίπου επισκεπτόμεθα τις ίδιες οικογένειες που έχουν ένα άτομο από 50 ετών και πάνω. Είναι ένα τυχαίο δείγμα, επιστημονικά επιλεγμένο, αρχικά από 11 και τώρα από 17 χώρες».
Ο ίδιος υπογράμμισε ότι από την έρευνα έχει προκύψει μία έντονη διαφορά ανάμεσα σε βορρά (Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Σουηδία, Αυστρία, Σκανδιναβικές χώρες κ.λ.π.) και νότο (Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα, Ελλάδα, Κύπρος) στην Ευρώπη. Στον βορρά είναι πιο απομονωμένα τα άτομα αλλά υπάρχουν καλύτερες υπηρεσίες ενώ «στο νότο υπάρχει ένα πιο ισχυρό οικογενειακό δίκτυο αλλά οι υπηρεσίες (κοινωνικής φροντίδας) είναι πολύ πιο αδύναμες».
Από την πλευρά της η κ. Μιχελή σημείωσε ότι «παρατηρήσαμε ότι κυρίως η έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στους ηλικιωμένους και στις οικογένειές τους μπορεί να αποτελέσει ένα κίνδυνο λειτουργικής ανικανότητας στους ηλικιωμένους».
Η ίδια πρόσθεσε ότι «στις νότιες χώρες το να προσέχουμε τον ηλικιωμένο είναι μια αξία ενώ αντίθετα για τις βόρειες χώρες που ενδεχόμενα έχουν και διαφορετικό προνοιακό σύστημα, παρατηρούμε ακριβώς το αντίθετο. Είναι και απομονωμένοι οικογενειακά αλλά και πιο ανεξάρτητοι σε σύγκριση με τις νότιες χώρες».
•Σε “ηθικά και νομικά διλήμματα στην άνοια – νόσο Alzheimer”, αναφέρθηκε η πρόεδρος της Εταιρείας Νόσου Alzheimer Χανίων, Μαρία Τζανακάκη – Μελισσάρη.
•Για την αποιδρυματοποίηση, μίλησε η πρόεδρος του Σωματείου ΑμεΑ Χανίων, Αμαλία Μπασιά.
Οπως σημείωσε, «η μετάβαση από το ίδρυμα στην κοινότητα μέσω των προσομοιωμένων στεγών πρέπει να συνδέεται από τη δημιουργία πολλών υπηρεσιών προς τα ΑμεΑ».
•Στους σκοπούς του συνεδρίου αναφέφθηκαν ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης, Σταύρος Καναβάκης και η Γενική Συντονίστρια του συνεδρίου, Ευτυχία Σπυριδάκη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 13/10/2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου