Κάτι αλλάζει;

Κανόνας είναι στο ελληνικό Κοινοβούλιο η έγκριση των νομοσχεδίων από τους βουλευτές, τουλάχιστον της πλειοψηφίας, που, συνήθως, πειθαρχούν στην κυβέρνηση και το κόμμα. Ετσι, στο όνομα της 'κομματικής πειθαρχίας' ψηφίζουν ασχέτως της συνείδησής τους.  Ωστόσο, στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά. Προχθές, σε μια ιστορική συνεδρίαση, οι ευρωβουλευτές είπαν 'όχι' στον προϋπολογισμό που αποφάσισαν οι κυβερνήσεις με βασικό επιχείρημα ότι δεν εστιάζεται στην ανάπτυξη και την απασχόληση. Η απόρριψη έγινε με ψήφους 506 υπέρ, 161 κατά και 23 αποχές.
Μάλιστα, ο Ελληνας ευρωβουλευτής Νίκος Χρυσόγελος (Οικολόγοι Πράσινοι) ανέφερε ότι «με μια ιστορική απόφαση, στις 13 Μαρτίου, το Ευρωκοινοβούλιο έστειλε ένα ηχηρό όχι σε έναν κακό συμβιβασμό για τον προϋπολογισμό στον οποίο είχαν καταλήξει οι αρχηγοί κρατών της Ε.Ε. στις 8 Φεβρουαρίου. Παρά τις πιέσεις των κυβερνήσεων και παρά το γεγονός ότι το 55% των βουλευτών ανήκουν σε κόμματα που βρίσκονται σε κυβερνήσεις, οι ευρωβουλευτές κατάφεραν να εκφράσουν με την απόφασή τους αυτή τις αγωνίες και τις ανησυχίες των πολιτών για το πού πάει η Ευρώπη με τους πολιτικούς συσχετισμούς που κυριαρχούν σήμερα και επιβάλλουν πολιτικές λιτότητας και διάλυσης της κοινωνικής συνοχής».
Οι ευρωβουλευτές έκριναν ότι για να βγούμε από την ύφεση και τη λιτότητα χρειάζονται σημαντικές αλλαγές και επαρκείς δημόσιοι και ιδιωτικοί πόροι για επενδύσεις. Ωστόσο, ο προϋπολογισμός που δεν αποδέχτηκαν, ήταν, όπως έλεγαν,  ελλειμματικός, μειωμένος και αποτελεσματικός. Αλλά και από μόνο του το γεγονός ότι οι ευρωβουλευτές ύψωσαν ανάστημα, στέλνει ένα αισιόδοξο μήνυμα. Οτι κάτι αλλάζει εντός της Ε.Ε. και ότι η Ε.Ε. πρέπει να αλλάξει. Να έρθει πιο κοντά στην κοινωνία. Να υπερασπιστεί με κοινωνικό και όχι τεχνοκρατικό τρόπο το ευρωπαϊκό ιδεώδες που τόσο απειλείται με την εμμονή στη σκληρή λιτότητα που πλήττει ολοένα και περισσότερους Ευρωπαίους πολίτες και προπαντός τους Ελληνες.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 15/3/2013)