«Ολοι είναι ίδιοι». Οχι λίγες φορές έχουμε ακούσει αυτήν την ισοπεδωτική πρόταση από αγανακτισμένους πολίτες. Είναι, όμως, έτσι; Είναι όλοι ίδιοι; Είμαστε όλοι όμοιοι;
Ή μήπως ο δρόμος του μηδενισμού είναι ο εύκολος τρόπος αποποίησης ευθυνών; Φταίνε όλοι, άρα δεν φταίει κανείς. Φταίνε οι άλλοι, άρα όχι εμείς.
Οχι ότι δεν υπάρχουν ευθύνες. Οχι ότι δεν ευθύνονται κόμματα, πολιτικοί και πολιτικές για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα. Ομως, δεν μπορεί να είναι όλοι ίδιοι και όμοιοι. Ούτε στην κοινωνία. Ούτε στην πολιτική.
Ο δύσκολος δρόμος περνά μέσα από τη γνώση. Ο ενημερωμένος πολίτης είναι αυτός που μπορεί καλύτερα να κρίνει. Οπως ο ενημερωμένος δημοσιογράφος είναι αυτός που μπορεί καλύτερα να σχολιάσει. Χωρίς εμμονές, ιδεολογήματα και ιδεοληψίες που περιορίζουν την ελεύθερη βούληση και κρίση.
Το ερώτημα που τίθεται είναι: Πώς ο πολίτης μπορεί να ενημερωθεί για τις απόψεις των πολιτικών; Πώς μπορεί να κρίνει, να διακρίνει και να ξεχωρίσει;
Εδώ, έρχεται το "Κανάλι της Βουλής" να δώσει την απάντηση. Ο Τηλεοπτικός Σταθμός της Βουλής των Ελλήνων αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση. Διότι ο πολίτης από πρώτο χέρι μπορεί να παρακολουθήσει τις συνεδριάσεις και να ακούσει τους "εκπροσώπους" του. Να συμφωνήσει, να διαφωνήσει, να… περιφρονήσει.
Γι’ αυτό και το Κανάλι της Βουλής πρέπει εσαεί να λειτουργεί. Παρά τις φωνές που ακούγονται κατά καιρούς και επικαλούνται το υψηλό κόστος λειτουργίας του για να ζητήσουν, ίσως, αύριο την κατάργησή του, αντί τη μείωση του κόστους.
Από την άλλη μεριά, παρατηρώντας τις συνεδριάσεις του σώματος, στον βαθμό που μπορούμε, διαπιστώνουμε μία έκπτωση του πολιτικού λόγου, ενίοτε -και από ορισμένους βουλευτές- μία κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας. Διαπιστώνεται ακόμη ότι αρκετοί βουλευτές -όχι φυσικά όλοι- είναι σε τεράστια απόσταση από την κοινωνία και τις ανάγκες της. Από τον «λαό». Και αυτό το χάσμα είναι πολύ επικίνδυνο.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 1/3/2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου