Τρίτη 14 Ιουνίου 2016

Η Παιδεία θέλει αρετή και τόλμη

Του Γιάννη Λυβιάκη

«Και πρώτα απ' όλα τι εννοούμε λέγοντας παιδεία; Την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς τ' άστρα;»
Μάνος Χατζιδάκις

Τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος δεν λένε να… σταματήσουν. Η Ελλάδα θέλει ακόμα δρόμο για να διαμορφώσει ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα και να δημιουργήσει τα κίνητρα ώστε οι νέοι επιστήμονες να μείνουν εδώ και να μην υποχρεωθούν να φύγουν στο εξωτερικό για να εργαστούν.
Το εκπαιδευτικό σύστημα χρειάζεται αλλαγές για να γίνει ελκυστικό.
Αντί κάθε υπουργός Παιδείας να εφαρμόζει τη δική του εκπαιδευτική μεταρρύθμιση για να έρθει ο επόμενος και να την ανατρέπει, επιβάλλεται η διαμόρφωση μιας «κοινής βάσης», μιας «συμφωνίας» για την εκπαίδευση με βάση το τι γίνεται στον σύγχρονο κόσμο και πάνω σε αυτήν να γίνονται βελτιώσεις. Με στόχο ένα εκπαιδευτικό σύστημα με εξωστρέφεια, καταρτισμένο προσωπικό που να επιμορφώνεται συνεχώς καθώς η γνώση δεν τελειώνει ποτέ, σύγχρονα σχολικά κτήρια που να εμπνέουν τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Ετσι κάποτε η εκπαίδευση μπορεί να μετατραπεί σε Παιδεία που σημαίνει διαμόρφωση καλλιεργημένων πολιτών, με κριτική σκέψη, όραμα και αντίληψη. Με ερωτήματα και απορίες που να γεννιούνται διαρκώς και να πολλαπλασιάζονται. Με όραμα και αντίληψη για τον σύγχρονο κόσμο, έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς.
Στη σημερινή εποχή μία νέα μεταρρύθμιση δεν μπορεί να μην λαμβάνει υπόψη το τι γίνεται στο εξωτερικό.
Στη σημερινή Ελλάδα υπάρχει ανάγκη για μια μεταρρύθμιση που θα βοηθήσει τη μετάβαση από την εκπαίδευση στην… Παιδεία και που θα αναπτύξει την κριτική ικανότητα των παιδιών.
Προς αυτή την κατεύθυνση χρειάζεται τόλμη, θάρρος και ουσιαστική συνεννόηση. Οχι επιστροφή στον… μαυροπίνακα, αλλά διορατικότητα και διάλογος. Οχι μηδενισμός και… ισοπέδωση του έργου των προηγούμενων, αλλά διατήρηση των όποιων θετικών στοιχείων μπορεί να υπάρχουν και προσθήκη νέων δεδομένων που θα βοηθούν την εκπαιδευτική διαδικασία. Αρκεί ο διάλογος να είναι ουσιαστικός και να περιλαμβάνει τη… διαλεκτική του Χέγκελ: θέση, αντίθεση, σύνθεση.
Η πολιτεία, ταυτόχρονα, πρέπει να δώσει προτεραιότητα στη νέα γενιά έτσι ώστε οι σπουδές στα Πανεπιστήμια να έχουν αποτέλεσμα. Τα παιδιά αυτά να βγουν στην αγορά εργασίας, χωρίς να αισθάνονται ότι τα χρόνια που προηγήθηκαν πήγαν χαμένα. Με άλλα λόγια, τα πτυχία να έχουν ουσιαστικό αντίκρισμα.
Ο στόχος πρέπει σταθερά να είναι οι αλλαγές με μεράκι και φαντασία ώστε τα μαθήματα να αποκτήσουν ζωντάνια και τα παιδιά να βγουν κερδισμένα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που, σε κάθε περίπτωση, θα ευνοεί την εξέλιξή τους.
Ας μη ξεχνάμε ότι το μέλλον της χώρας είναι οι νέοι. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι σημερινοί υποψήφιοι των Πανελλαδικών. Η νέα γενιά η οποία δικαιούται ένα καλύτερο μέλλον στη χώρα της.
Προϋπόθεση για την επιτυχία του όποιου εγχειρήματος είναι φυσικά το να διατεθούν πιστώσεις για σύγχρονα σχολεία και στήριξη της εκπαίδευσης και της έρευνας, αλλά και το να δοθεί προτεραιότητα στον μαθητή και στις ανάγκες του. Μόνο τότε κάτι καλό μπορεί να συμβεί.
(www.enetpress.gr - 13/6/2016)
Link: http://enetpress.gr/enet/index.php/arthra/item/7896-i-paideia-thelei-areti-kai-tolmi.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου