Ακούραστος εργάτης του λόγου και της γραφής, γνώστης της ιστορίας και της λαογραφίας των Χανίων όσο ελάχιστοι, άνθρωπος που του άρεσε να γνωρίζει τους διαφορετικούς ανθρώπους της πόλης, τους “τύπους” για τους οποίους είχε γράψει σειρά άρθρων που έγιναν βιβλίο, συγγραφέας περίπου 20 βιβλίων, υπεύθυνος της βιβλιοθήκης Χανίων επί σειρά ετών, αλλά και του αρχείου των “Χανιώτικων νέων”, ο Μιχάλης Γρηγοράκης, έχει αφήσει με τον θάνατό του ένα δυσαναπλήρωτο κενό.
«Ο δημοσιογράφος δεν μπορεί να μπαίνει σε ωράρια. Η είδηση δεν έχει ωράριο», μου έλεγε συχνά καθώς έκανε άνω – κάτω τα χαρτιά και τα δελτία Τύπου στο γραφείο, ψάχνοντας κάτι ενδιαφέρον για το αρχείο της εφημερίδας μας.
Λάτρης των Χανίων και της αγαπημένης του συνοικίας της Νέας Χώρας, ο “Μίγρης” ήταν και ποιητής.
«Αχ της ζωής ο καημός!.. Χανιώτικες μου ρούγες
που μέσα στην απλοϊκή, ξένοιαστη πολιτεία
απλώνεστε αρχοντικά σαν αετού φτερούγες
να σας περνώ, να σας θωρώ και να μη σας χορταίνω
και τη χαρά, το θαμασμό μέσα μου να πληθαίνω», έγραφε τον Γενάρη του ’62.
Τον θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 6/5/2017)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/ennia-chronia-choris-ton-migri/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου