Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Εντυπωσιακά είναι τα αποτελέσματα της αρχαιολογικής έρευνας στο δυτικό
τμήμα του εσωτερικού του ενετικού Nαού του Αγίου Ρόκκου, στη Σπλάντζια.
Στο φως έχουν έρθει κατάλοιπα μινωικών κτηρίων αλλά και χώροι οι οποίοι, όπως εκτιμούν οι αρχαιολόγοι, είχαν εργαστηριακή χρήση ή χρησίμευαν για την προπαρασκευή φαγητού. Μάλιστα, σήμερα είναι ορατή όλη η ανασκαφή κάτω από υαλοπίνακες.
Η ανασκαφική έρευνα πραγματοποιήθηκε το 2007 από την ΚΕ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων σε συνεννόηση με την 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Οπως σημειώνουν οι αρχαιολόγοι που συμμετείχαν, «η έρευνα παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η εκτεταμένη ανασκαφή της οδού Δασκαλογιάννη το 1997 έφερε στο φως μινωικά στρώματα, με κτηριακά κατάλοιπα των μινωικών χρόνων. Επιπλέον η ανασκαφή στο εσωτερικό του Ναού, μας επέτρεψε να παρακολουθήσουμε τη στρωματογραφία και μεταγενέστερων φάσεων, που είχαν χαθεί από την περιοχή, λόγω των εκτεταμένων εργασιών εξομάλυνσης και διαμόρφωσης του δρόμου μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι πρωιμότερες ενδείξεις χρήσης του χώρου, ανάγονται στην πρωτομινωική ΙΙ περίοδο (2600 - 2300 π.Χ.) με στρώση λίθων πάνω στον φυσικό βράχο και την αποκάλυψη δύο κυπέλλων ρυθμού "Βασιλικής". Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σταθερή εναλλαγή των εποχών, μέχρι την υστερομινωική ΙΙΙ Γ΄ περίοδο (1200 - 1100 π.Χ.), που ουσιαστικά οριοθετείται με το δάπεδο 4. Αποκαλύφθηκαν τμήματα δύο τοίχων, οι οποίοι δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις χώρων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως δωμάτια».
Επίσης, η ΚΕ’ Εφορεία Πρoϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων επισημαίνει ότι «κατά την ανασκαφή εντοπίστηκαν δύο εστίες, σε διαφορετικά βάθη. Διατηρήθηκε η πρώτη (ΥΜ ΙΙΙΓ: 1200 - 1100 π.Χ.) στο βόρειο τμήμα της ανασκαφής ενώ η δεύτερη (ΥΜ ΙΙΙΑ1: 1400 - 1375 π.Χ.) ήταν στο επίπεδο του δαπέδου 10. Επιπλέον, η αποκάλυψη έντονων στοιχείων καύσης με στάχτες καθώς και τα όστρεα από πεταλίδες, τα τριβεία και οι τριπτήρες που βρέθηκαν, υποδηλώνουν με μεγάλη πιθανότητα ότι ο ανασκαμμένος χώρος ήταν εξωτερικός, προορισμένος για εργαστηριακή χρήση ή σχετική με την προπαρασκευή φαγητού. Με αυτόν θα μπορούσε να συσχετιστεί και η εστία που είχε βρεθεί κατά την ανασκαφή της οδού Δασκαλογιάννη το 1997 έξω από τον Ναό, δυτικά, σε αντίστοιχο περίπου βάθος με τη δεύτερη εστία του Αγ. Ρόκκου. Στο στρώμα 4 στο ΒΔ τμήμα, εντοπίστηκε ο λάκκος Μ, που αποτελούσε συνέχεια λάκκου του 4ου αι. π.Χ. που βρέθηκε το 1997 στη δυτική πλευρά του Αγ. Ρόκκου, κατά την ανασκαφική έρευνα στην οδό Δασκαλογιάννη. Η ύπαρξη του μεγάλου αυτού λάκκου, επέβαλε, κατά την κατασκευή του Ναού στα χρόνια της Ενετοκρατίας τη βαθιά και ισχυρή θεμελίωση στο τμήμα αυτό. Στα ανώτερα στρώματα, αισθητή ήταν η παρουσία λάκκων που δικαιολογούνται από την προσπάθεια διαμόρφωσης του εδάφους την εποχή οικοδόμησης του Ναού και κατασκευής του αρχικού δαπέδου με τους πήλινους πλίνθους».
Στο φως έχουν έρθει κατάλοιπα μινωικών κτηρίων αλλά και χώροι οι οποίοι, όπως εκτιμούν οι αρχαιολόγοι, είχαν εργαστηριακή χρήση ή χρησίμευαν για την προπαρασκευή φαγητού. Μάλιστα, σήμερα είναι ορατή όλη η ανασκαφή κάτω από υαλοπίνακες.
Η ανασκαφική έρευνα πραγματοποιήθηκε το 2007 από την ΚΕ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων σε συνεννόηση με την 28η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Οπως σημειώνουν οι αρχαιολόγοι που συμμετείχαν, «η έρευνα παρουσίαζε ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς η εκτεταμένη ανασκαφή της οδού Δασκαλογιάννη το 1997 έφερε στο φως μινωικά στρώματα, με κτηριακά κατάλοιπα των μινωικών χρόνων. Επιπλέον η ανασκαφή στο εσωτερικό του Ναού, μας επέτρεψε να παρακολουθήσουμε τη στρωματογραφία και μεταγενέστερων φάσεων, που είχαν χαθεί από την περιοχή, λόγω των εκτεταμένων εργασιών εξομάλυνσης και διαμόρφωσης του δρόμου μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι πρωιμότερες ενδείξεις χρήσης του χώρου, ανάγονται στην πρωτομινωική ΙΙ περίοδο (2600 - 2300 π.Χ.) με στρώση λίθων πάνω στον φυσικό βράχο και την αποκάλυψη δύο κυπέλλων ρυθμού "Βασιλικής". Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σταθερή εναλλαγή των εποχών, μέχρι την υστερομινωική ΙΙΙ Γ΄ περίοδο (1200 - 1100 π.Χ.), που ουσιαστικά οριοθετείται με το δάπεδο 4. Αποκαλύφθηκαν τμήματα δύο τοίχων, οι οποίοι δεν σχετίζονται μεταξύ τους. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ενδείξεις χώρων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως δωμάτια».
Επίσης, η ΚΕ’ Εφορεία Πρoϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων επισημαίνει ότι «κατά την ανασκαφή εντοπίστηκαν δύο εστίες, σε διαφορετικά βάθη. Διατηρήθηκε η πρώτη (ΥΜ ΙΙΙΓ: 1200 - 1100 π.Χ.) στο βόρειο τμήμα της ανασκαφής ενώ η δεύτερη (ΥΜ ΙΙΙΑ1: 1400 - 1375 π.Χ.) ήταν στο επίπεδο του δαπέδου 10. Επιπλέον, η αποκάλυψη έντονων στοιχείων καύσης με στάχτες καθώς και τα όστρεα από πεταλίδες, τα τριβεία και οι τριπτήρες που βρέθηκαν, υποδηλώνουν με μεγάλη πιθανότητα ότι ο ανασκαμμένος χώρος ήταν εξωτερικός, προορισμένος για εργαστηριακή χρήση ή σχετική με την προπαρασκευή φαγητού. Με αυτόν θα μπορούσε να συσχετιστεί και η εστία που είχε βρεθεί κατά την ανασκαφή της οδού Δασκαλογιάννη το 1997 έξω από τον Ναό, δυτικά, σε αντίστοιχο περίπου βάθος με τη δεύτερη εστία του Αγ. Ρόκκου. Στο στρώμα 4 στο ΒΔ τμήμα, εντοπίστηκε ο λάκκος Μ, που αποτελούσε συνέχεια λάκκου του 4ου αι. π.Χ. που βρέθηκε το 1997 στη δυτική πλευρά του Αγ. Ρόκκου, κατά την ανασκαφική έρευνα στην οδό Δασκαλογιάννη. Η ύπαρξη του μεγάλου αυτού λάκκου, επέβαλε, κατά την κατασκευή του Ναού στα χρόνια της Ενετοκρατίας τη βαθιά και ισχυρή θεμελίωση στο τμήμα αυτό. Στα ανώτερα στρώματα, αισθητή ήταν η παρουσία λάκκων που δικαιολογούνται από την προσπάθεια διαμόρφωσης του εδάφους την εποχή οικοδόμησης του Ναού και κατασκευής του αρχικού δαπέδου με τους πήλινους πλίνθους».
(Χανιώτικα νέα - 30/10/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/109812-sto-fws-kataloipa-minwikwn-ktiriwn/
Link: http://www.haniotika-nea.gr/109812-sto-fws-kataloipa-minwikwn-ktiriwn/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου