Με το cd "Γραμμένο με Κόκκινο" που κυκλοφορεί ήδη από τις 22 Απριλίου στα καταστήματα, έχει επιστρέψει στη δισκογραφία ο Κώστας Λειβαδάς. Πρόκειται για μια ιδιαίτερη ανθολογία ποίησης. Ο τίτλος του δίσκου είναι: Του Λόγου το Αληθές μέρος 1ον : Γραμμένο με κόκκινο + 2 τραγούδια με την ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων για τον Θανάση Τσιπινάκη (τον αγαπημένο μαέστρο της που μας άφησε αναπάντεχα τον Νοέμβριο).Συμμετέχουν με αλφαβητική σειρά οι αγαπημένοι σε όλους μας και προσωπικοί ήρωες του Κώστα: Χρόνης Αηδονίδης /Δήμητρα Γαλάνη / Πάνος Κατσιμίχας / Σταμάτης Κραουνάκης / Γιώτα Νέγκα / Μίλτος Πασχαλίδης / Ορφέας Περίδης / Γιώργος Ρωμανός / Διονύσης Σαββόπουλος / Ελένη Τσαλιγοπούλου και ο ίδιος ο Κώστας Λειβαδάς σε επτά τραγούδια.
Ηδη, έχουν αγαπηθεί από το ραδιόφωνο τα τραγούδια «Πάω να δω τ’ αστέρια» σε στίχους και μουσική του Κώστα Λειβαδά με την ορχήστρα της Πάτρας και τη μοναδική ερμηνεία του Διονύση Σαββόπουλου καθώς και το ομότιτλο «Γραμμένο με Κόκκινο» με ερμηνευτή τον Κώστα, σε μουσική δική του και ποίηση του Ανδρέα Παναγόπουλου.
Σε συνεργασία για μία ακόμα φορά με τον ενορχηστρωτή Γιώργο Ζαχαρίου και ένα σύνολο θαυμάσιων μουσικών δημιουργήθηκε ένας καινούργιος ήχος, μια επιστροφή στο μέλλον όπως χαρακτηριστικά και ενδεικτικά λέει ο Κώστας.
Συμπληρώνοντας 18 χρόνια από την ηχογράφηση του πρώτου του τραγουδιού και ύστερα από αρκετά τραγούδια πάνω σε ποίηση – κάποιες φορές σε προσαρμογή - που ο κόσμος έβαλε στην καρδιά του: "Ερωτας τάχα να ‘ναι αυτό", (Λειβαδάς – Τσαλιγοπούλου), "Για να σε συναντήσω" (Μ. Λιδάκης), "Σ’ έχω δε σ΄έχω" (Μ. Λιδάκης), "Η Εξομολόγηση" (Λειβαδάς – Π. Κατσιμίχας), "Τα Δεσμά" (Ελένη Τσαλιγοπούλου) κ.α., ο Λειβαδάς σχολιάζει σκεφτικός για την συγκυρία και την στιγμή που τελικά εκδίδεται αυτό το έργο:
«Είναι απίστευτο αλλά και απόλυτα αναμενόμενο απ΄την άλλη… το πώς -- ολοκληρώνοντας, αναγκαστικά με μεγάλα διαλλείματα αυτή την περιπέτεια ύστερα από δέκα ολόκληρα χρόνια - βλέπω τώρα πως το δέσιμο των ποιημάτων μετάξύ τους, ο λόγος σε αυτή τη συλλογή τραγουδιών απ’ τον Ευριπίδη ως τον Ανέστη Ευαγγέλου και τον Ανδρέα Παναγόπουλο, αποκαλύπτει ένα τοπίο συγγενές και εδραιωμένο στο δραματικό τοπίο της πατρίδας μας αυτή τη στιγμή. ΄Αλλοτε σε πρώτο και συχνά σε δεύτερο επίπεδο. Είναι εντυπωσιακό τόσο σαν αλληγορία όσο και σαν ρεπορτάζ καθώς σχεδόν όλα τα ποιήματα είναι σα να γράφτηκαν από το πολύ μακρινό χθες ως το πρόσφατο για το ακριβώς τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου