Σάββατο 16 Ιουνίου 2012

Συνέντευξη με Γιώργο Λιμάκη και Ηλιάνα Τσαπατσάρη: "Καταφύγιο η μουσική"

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Σε κάθε εποχή και ιδιαίτερα στη σημερινή, η μουσική αποτελεί καταφύγιο για την ανάταση των ανθρώπων, λένε ο Χανιώτης κιθαρίστας Γιώργος Λιμάκης και η μουσικός και ερμηνεύτρια Ηλιάνα Τσαπατσάρη. Μόνοι τους ή και μαζί με άλλους μουσικούς, έχουν κάνει σειρά εμφανίσεων σε χώρους της πόλης των Χανίων. Σε μουσικές τζαζ και όχι μόνο.
Μάλιστα, ο Γιώργος Λιμάκης εμφανίστηκε στο Half Note στην Αθήνα όπου παρουσίασε τη νέα του δουλειά "Never The Same": ένα ατμοσφαιρικό jazz project, επηρεασμένο από άλλα είδη μουσικής όπως κλασική και ισπανική, το οποίο είναι ανεβασμένο στο Διαδίκτυο, προσιτό σε κάθε ακροατή στη διεύθυνση: http://soundcloud.com/yiorgoslim.
Μαζί του στο Half Note ήταν oι Αστέρης Παπασταματάκης, Αλέξανδρος Δράκος Κτιστάκης, Γιώργος Γεωργιάδης και πολλοί καλεσμένοι στην Αθήνα.
Προ ημερών ο ίδιος σε ένα ντουέτο με την Ηλιάνα Τσαπατσάρη εμφανίστηκαν στις "Πίτσες μπλε" στην οδό Χατζημιχάλη Νταλιάνη ενώ έχουν παίξει μαζί με άλλους μουσικούς και στο Πολυ-τεχνείο όπως και στο Fagotto.
Πρόκειται για δύο νέους ανθρώπους που συμμετέχουν με επιτυχία στη συγκρότηση της Χανιώτικης τζαζ σκηνής, η οποία έχει πολύχρονη ιστορία στην πόλη.


-Πώς και πότε ξεκίνησαν οι εμφανίσεις σας στα Χανιά;
ΗΛΙΑΝΑ: "Πρωτοήλθα πέρυσι. Είχαμε παίξει με μια πολύ ωραία μπάντα στον χώρο: Πολυτεχνείο. Εκεί γνώρισα τον Γιώργο Λιμάκη όταν είχε έρθει να τζαμάρει και αρχίσαμε να παίζουμε μαζί προς τα τέλη του καλοκαιριού. Είμαστε φίλοι και συνεχίσαμε να παίζουμε παρέα".

ΓΙΩΡΓΟΣ: "Η συγκρότηση της τοπικής τζαζ σκηνής ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια. Θυμάμαι τις εμφανίσεις από ένα κουαρτέτο στο "Πράξις" στο οποίο συμμετείχα και ο ίδιος πολλές φορές. Εγώ ξεκίνησα να παίζω στο 1998 - 1999. Με τον Αντώνη Χανταμπή, τον Δημήτρη Κοτάκη, τον Ευρυπίδη Σταματίου, τον Σταύρο Μιχαηλίδη, τον μέγα μουσικό Δημήτρη Κολιακουδάκη. Με τον Δημήτρη Κολιακουδάκη είχαμε φτιάξει ένα πρόγραμμα για το οποίο είχαμε πει ότι αν δεν βρούμε χώρο να το παίξουμε, θα το παίξουμε στο δρόμο. Και έτσι ξεκίνησε μια μικρή ιστορία, αφού είχαμε παίξει με τον Γιάννη Σταυρόπουλο, τον Λιν Ντόμπσον, τον Αχιλλέα Περσίδη και άλλους μουσικούς".

-Και αυτή η ιστορία όπως φαίνεται δεν έχει τέλος...


ΓΙΩΡΓΟΣ: "Δεν έχει τέλος και αυτό είναι πολύ ευχάριστο για εμάς, τους ντόπιους, αφού έρχονται μουσικοί από την Αθήνα και άλλες περιοχές μαζί με τους οποίους κάνουμε εμφανίσεις. Αξίζει λοιπόν αυτή η προσπάθεια".

-Πρόσφατα είχες εμφανιστεί στο Half Note. Πώς προέκυψε;

ΓΙΩΡΓΟΣ: "Το κανόνισε ο Αστέρης Παπασταματάκης".

-Εκεί παρουσίασες και τη νέα σου δουλειά η οποία έχει κυκλοφορήσει σε δίσκο; Μίλησέ μου για τη νέα σου αυτή δουλειά.

ΓΙΩΡΓΟΣ: "Δεν είναι ακριβώς δίσκος. Είναι ντέμο με επτά μουσικά θέματα. Υπάρχει στον ιστότοπο soundcloud στο Διαδίκτυο και μπορεί να το ακούσει όποιος θέλει μέσα από την ιστοσελίδα. Είναι κομμάτια ατμοσφαιρικά. Λειτουργούν με το μηχανισμό της τζαζ. Ενα από αυτά είναι από το 2002 και κάποια άλλα στην πορεία. Δεν το βλέπω σαν κάτι προσωπικό. Είναι η ιδέα δικιά μου. Ο μηχανισμός δεν είναι δικός μου. Είναι ανοιχτός για οποιονδήποτε μουσικό να τον καταλάβει όπως θέλει και να συμπεριφερθεί όπως θέλει".

-Πώς βλέπετε το κοινό στα Χανιά;

ΗΛΙΑΝΑ: "Απ’ ό,τι έχω δει είναι πολύ ένθερμο και διψάει να ακούσει πράγμα".

ΓΙΩΡΓΙΟΣ: "Υπάρχει κοινό και νομίζω ότι τα Χανιά ανέκαθεν είχαν κάποια ιδιαιτερότητα σε ό,τι αφορά τη μουσική. Από τα παλαιότερα χρόνια που έμεναν εδώ ο Ρος Ντεϊλι και ο Αχιλλέας Περσίδης και άλλοι σημαντικοί μουσικοί".

-Τη δική σας μουσική πώς την αυτοπροσδιορίζετε;


ΗΛΙΑΝΑ: "Τώρα, η μουσική που παίζουμε ως ντουέτο είναι κυρίως διασκευές με μια κιθάρα και μια φωνή. Και δεν θέλουμε να δώσουμε κάποια ταυτότητα γιατί είναι μπλεγμένα τα είδη και το ύφος".

-Γενικότερα, πώς "μιλάει" σε εσάς τους ίδιους η μουσική; Είναι απλά μια ψυχαγωγία ή και κάτι άλλο;

ΗΛΙΑΝΑ: "Η μουσική είναι η ζωή μας. Δεν είναι απλά μια ψυχαγωγία. Αλλά είναι και η κύρια ενασχόλησή μας από το πρωί έως το βράδυ. Και το αυτί του μουσικού είναι πιο εκπαιδευμένο να αναλύει διαφορετικά αυτό που ακούει σε σχέση με την απλή ψυχαγωγία".

-Στην εποχή μας με την κρίση και τα προβλήματα του κόσμου, η μουσική αποτελεί μια διέξοδο; Εστω στο να χαλαρώσει τους ανθρώπους από τα προβλήματά τους;

ΗΛΙΑΝΑ: "Πάντα ήταν. Νομίζω ότι είναι το πρώτο καταφύγιο σε περιόδους κρίσης και στενοχώριας. Και ο Ελληνας κυρίως, έχει μεγάλη σχέση με τη μουσική και την ανάταση ψυχής που του προσφέρει".

ΓΙΩΡΓΟΣ: "'Ισως τώρα είναι υποχρέωση του κάθε μουσικού να δημιουργεί όσο πιο πολλά πράγματα μπορεί. Και δεν είναι απαραίτητο επειδή είναι κακή εποχή να μη γίνονται και πράγματα".

-Το ξεκίνημα σας είχε γίνει με ροκ μουσική; Ηταν η ροκ αφετηρία;


ΓΙΩΡΓΟΣ: "Για εμένα όχι. Πιο πολύ ήταν η κλασική μουσική. Και κυρίως το μπαρόκ. Το πρώτο άκουσμα ήταν σε ηλικία 5 - 6 ετών. Επαιζε και ο αδελφός μου μουσική και επηρεάστηκα και ο ίδιος".

-Το "αύριο" πώς το βλέπετε. Εχετε κάνει κάποια σχέδια;

ΓΙΩΡΓΟΣ: "Είναι δύσκολο να κάνεις σχέδια. Οχι πως δεν θέλω να κάνω σχέδια. Κάνω ούτως η άλλως. Αλλά είναι αυτοσχέδια τα σχέδια. Και το ότι δεν θέλουμε να σταματήσουμε να παίζουμε και μακάρι να παίζαμε περισσότερα με περισσότερα live".

ΗΛΙΑΝΑ: "Να πούμε ότι στην εποχή των ηλεκτρονικών μέσων είσαι γείτονας με όλο τον κόσμο. Δεν είσαι απομονωμένος ακόμα κι όταν είσαι στην επαρχία. Για τις ζωντανές εμφανίσεις σίγουρα υπάρχει μεγαλύτερο κοινό σε μια μεγαλύτερη πόλη. Περισσότερα μαγαζιά, περισσότερος κόσμος, περισσότεροι χώροι. Αυτό όμως που συμβαίνει στα Χανιά επειδή είναι πιο μικρή η κοινωνία, αν γίνεται κάτι κάπου, έρχονται όλοι οι φίλοι και γνωστοί σου. Στην Αθήνα, αν από το Παλαιό Φάληρο πάω να παίξω στο Μαρούσι δεν θα έρθει κανένας".

ΓΙΩΡΓΟΣ: "Είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος. Θεωρώ τιμή μου που παίζω με τέτοιους μουσικούς και με τέτοιες φωνές. Για τα υπόλοιπα παιδιά που είναι στο ντέμο είναι μεγάλη τιμή, και για την Ηλιάνα και για την Ειρήνη".

ΗΛΙΑΝΑ: "Εγώ είμαι τρισευτυχισμένη που μπορούμε και κάνουμε αυτό το πράγμα που αγαπάμε. Ξυπνάς το πρωί και λες με τεράστιο χαμόγελο, πάω στη δουλειά".
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές - 16/6/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/99786-katafugio-i-mousiki/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου