Περπατώντας βράδυ στην παλιά πόλη μετά τη δουλειά, ο νους ταξιδεύει σε σκέψεις. Για τα "δαιμόνια" που κουβαλάμε, για το σκοτάδι και τα απάτητα μονοπάτια της ψυχής, για τα "ξωτικά" της νύχτας που βγαίνουν βράδυ και απολαμβάνουν τα ποτά τους σε ζεστά μπαρ, για το ροκ λιμάνι εκεί στο Φιρκά κατά τα 90s, για τα ιδανικά, τις ματαιώσεις, αλλά και τις προσδοκίες μας.Για τους μποέμ, τις μουσικές, τις επιθυμίες. Για τις αντιθέσεις και αντιφάσεις μας, για τις εμμονές, τα σωστά και τα λάθη μας. Για όλα αυτά που συνθέτουν την ελευθερία των ανθρώπων. Για τον μάταιο Κόσμο από τον οποίο περνάμε και μέσα στον οποίο η προσπάθεια να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι είναι μια προσπάθεια χωρίς τέλος. Περπατώντας στα στενά του λιμανιού και της παλιάς πόλης και προπαντός στα σοκάκια με τα παλιά κτήρια, συχνά τα ερειπωμένα, εκείνα που μένουν αδυσώπητα στον χρόνο, ο νους ταξιδεύει...
Γ. ΛΥΒ.
Γ. ΛΥΒ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου