Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
O εθνικός δρυμός Λευκών Ορέων άνοιξε και αναμένεται έως το τέλος του καλοκαιριού να υποδεχτεί περισσότερους από 165.000 επισκέπτες. Την ώρα λοιπόν που οι επισκέπτες αυξάνονται, το προσωπικό μειώνεται!
Οπως επισημάνθηκε σε πρόσφατα δημοσιεύματα, με πέντε άτομα προσωπικό αντί των 25 που προβλέπονται λειτουργεί ο Φορέας Διαχείρισης Λευκών Ορέων, ενώ το φαράγγι της Σαμαριάς πρόκειται να υποδεχθεί τους χιλιάδες επισκέπτες, με 12 άτομα προσωπικό αντί των 30 που έπρεπε να διαθέτει για την ορθή λειτουργία του! Επιπλέον, όπως μαθαίνουμε, μέσα στο φαράγγι της Σαμαριάς δεν υπάρχει γιατρός και για τις όποιες τυχόν ανάγκες "επιστρατεύεται" η γιατρός της Αγιας Ρουμελης. Πράγματα ανεπίτρεπτα εν έτει 2010.
Σε πρόσφατη επιστολή του προς τους αρμόδιους υπουργούς και τους βουλευτές, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Πέτρος Λυμπεράκης είχε επισημάνει:
"Κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι φορείς των Χανίων αναζητούν εναγωνίως τρόπους να βρεθούν τα λίγα χρήματα που χρειάζονται για να λειτουργήσει το Φαράγγι της Σαμαριάς, έναν χώρο που αποτελεί πυλώνα της οικονομικής δραστηριότητας του νησιού. Ενώ το παραπάνω είναι η αιτία, αφορμή για την επιστολή αυτή είναι η κατεπείγουσα ανάγκη του Φαραγγιού για 10 εποχικούς εργαζόμενους.
Το Φαράγγι δέχεται 200.000 επισκέπτες το χρόνο φέρνοντας άμεσο εισόδημα στο Κράτος περίπου €1.000.000 και συντηρώντας έμμεσα μια μεγάλη σειρά δραστηριοτήτων (τουριστικά γραφεία, πούλμαν, βενζινάδικα, ξενοδοχεία, ταβέρνες, ναυτιλιακές εταιρείες, καταστήματα τουριστικών ειδών, καφετέριες...)
Τα άμεσα έσοδα πάνε σε έναν κεντρικό κρατικό κορβανά με ελάχιστη ανταπόδοση στο ίδιο το φαράγγι". Ο κ. Λυμπεράκης προσθέτει ότι
"ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος ανακοίνωσε προγράμματα ύψους 5,5 δις ευρώ για το περιβάλλον και ο συνάδελφός του (και κρητικός τη καταγωγή) Υφυπουργός Ανάπτυξης προγράμματα ύψους 3 δις ευρώ για την Κρήτη. Δεν περισσεύουν τα ελάχιστα που χρειάζονται για τη λειτουργία του Φαραγγιού;".
Χρήματα ασφαλώς υπάρχουν για το περιβάλλον και ειδικότερα για το φαράγγι της Σαμαριάς. Τι περιμένει η πολιτεία για να ανταποκριθεί; Πότε επιτέλους θα καλυφθούν οι ελλείψεις και τα κενά;
Οι ελεύθεροι χώροι
Ανάσα ζωής και ελευθερίας αποτελούν οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι σε μιαν εποχή όπου οι σύγχρονες πόλεις "πνίγονται" στο τσιμέντο. Γι΄αυτό και μεγαλώνει το κίνημα πολιτών, που πέραν από κόμματα, ιδεολογίες, παρατάξεις, θέσεις και αντιθέσεις, προτάσσει την ανάγκη προστασίας των όποιων ελεύθερων χώρων έχουν απομείνει σ' αυτή τη χώρα. Αντιλαμβάνονται πλέον οι πολίτες ότι οι οάσεις πρασίνου είναι απαραίτητες αν θέλουμε να υπάρχει ποιότητα ζωής στις πόλεις.
Αυτό αποδείχτηκε και το περασμένο Σάββατο στην τέταρτη γιορτή διεκδίκησης του στρατοπέδου Μαρκοπούλου. "Να πρασινίσει το στρατόπεδο" ζήτησαν οι διοργανωτές που είχαν καλέσει τον κόσμο στην εκδήλωση. Και οι Χανιώτες ανταποκρίθηκαν. Μαζική ήταν η προσέλευση στις εκδηλώσεις έξω από την πύλη του στρατοπέδου. Αλλωστε, τι έχουμε περισσότερο ανάγκη; Μετατροπή και άλλων δημόσιων χώρων σε "τσιμεντένια μέγαρα" ή ανάδειξή τους ως οάσεις πρασίνου και δροσιάς, ως πνεύμονες ζωής; Πότε μία πόλη ομορφαίνει; Οταν διατηρεί ελεύθερους χώρους ή όταν τους παραδίδει στο... τσιμέντο; Οπως έχουμε ξαναγράψει, η πόλη που διατηρεί ελεύθερους χώρους είναι η πόλη του μέλλοντος.
(Χανιώτικα νέα - 10/6/2010)
O εθνικός δρυμός Λευκών Ορέων άνοιξε και αναμένεται έως το τέλος του καλοκαιριού να υποδεχτεί περισσότερους από 165.000 επισκέπτες. Την ώρα λοιπόν που οι επισκέπτες αυξάνονται, το προσωπικό μειώνεται!
Οπως επισημάνθηκε σε πρόσφατα δημοσιεύματα, με πέντε άτομα προσωπικό αντί των 25 που προβλέπονται λειτουργεί ο Φορέας Διαχείρισης Λευκών Ορέων, ενώ το φαράγγι της Σαμαριάς πρόκειται να υποδεχθεί τους χιλιάδες επισκέπτες, με 12 άτομα προσωπικό αντί των 30 που έπρεπε να διαθέτει για την ορθή λειτουργία του! Επιπλέον, όπως μαθαίνουμε, μέσα στο φαράγγι της Σαμαριάς δεν υπάρχει γιατρός και για τις όποιες τυχόν ανάγκες "επιστρατεύεται" η γιατρός της Αγιας Ρουμελης. Πράγματα ανεπίτρεπτα εν έτει 2010.
Σε πρόσφατη επιστολή του προς τους αρμόδιους υπουργούς και τους βουλευτές, ο πρόεδρος του Δ.Σ. του Φορέα Διαχείρισης Πέτρος Λυμπεράκης είχε επισημάνει:
"Κάθε χρόνο τέτοια εποχή οι φορείς των Χανίων αναζητούν εναγωνίως τρόπους να βρεθούν τα λίγα χρήματα που χρειάζονται για να λειτουργήσει το Φαράγγι της Σαμαριάς, έναν χώρο που αποτελεί πυλώνα της οικονομικής δραστηριότητας του νησιού. Ενώ το παραπάνω είναι η αιτία, αφορμή για την επιστολή αυτή είναι η κατεπείγουσα ανάγκη του Φαραγγιού για 10 εποχικούς εργαζόμενους.
Το Φαράγγι δέχεται 200.000 επισκέπτες το χρόνο φέρνοντας άμεσο εισόδημα στο Κράτος περίπου €1.000.000 και συντηρώντας έμμεσα μια μεγάλη σειρά δραστηριοτήτων (τουριστικά γραφεία, πούλμαν, βενζινάδικα, ξενοδοχεία, ταβέρνες, ναυτιλιακές εταιρείες, καταστήματα τουριστικών ειδών, καφετέριες...)
Τα άμεσα έσοδα πάνε σε έναν κεντρικό κρατικό κορβανά με ελάχιστη ανταπόδοση στο ίδιο το φαράγγι". Ο κ. Λυμπεράκης προσθέτει ότι
"ο Υφυπουργός Περιβάλλοντος ανακοίνωσε προγράμματα ύψους 5,5 δις ευρώ για το περιβάλλον και ο συνάδελφός του (και κρητικός τη καταγωγή) Υφυπουργός Ανάπτυξης προγράμματα ύψους 3 δις ευρώ για την Κρήτη. Δεν περισσεύουν τα ελάχιστα που χρειάζονται για τη λειτουργία του Φαραγγιού;".
Χρήματα ασφαλώς υπάρχουν για το περιβάλλον και ειδικότερα για το φαράγγι της Σαμαριάς. Τι περιμένει η πολιτεία για να ανταποκριθεί; Πότε επιτέλους θα καλυφθούν οι ελλείψεις και τα κενά;
Οι ελεύθεροι χώροι
Ανάσα ζωής και ελευθερίας αποτελούν οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι σε μιαν εποχή όπου οι σύγχρονες πόλεις "πνίγονται" στο τσιμέντο. Γι΄αυτό και μεγαλώνει το κίνημα πολιτών, που πέραν από κόμματα, ιδεολογίες, παρατάξεις, θέσεις και αντιθέσεις, προτάσσει την ανάγκη προστασίας των όποιων ελεύθερων χώρων έχουν απομείνει σ' αυτή τη χώρα. Αντιλαμβάνονται πλέον οι πολίτες ότι οι οάσεις πρασίνου είναι απαραίτητες αν θέλουμε να υπάρχει ποιότητα ζωής στις πόλεις.
Αυτό αποδείχτηκε και το περασμένο Σάββατο στην τέταρτη γιορτή διεκδίκησης του στρατοπέδου Μαρκοπούλου. "Να πρασινίσει το στρατόπεδο" ζήτησαν οι διοργανωτές που είχαν καλέσει τον κόσμο στην εκδήλωση. Και οι Χανιώτες ανταποκρίθηκαν. Μαζική ήταν η προσέλευση στις εκδηλώσεις έξω από την πύλη του στρατοπέδου. Αλλωστε, τι έχουμε περισσότερο ανάγκη; Μετατροπή και άλλων δημόσιων χώρων σε "τσιμεντένια μέγαρα" ή ανάδειξή τους ως οάσεις πρασίνου και δροσιάς, ως πνεύμονες ζωής; Πότε μία πόλη ομορφαίνει; Οταν διατηρεί ελεύθερους χώρους ή όταν τους παραδίδει στο... τσιμέντο; Οπως έχουμε ξαναγράψει, η πόλη που διατηρεί ελεύθερους χώρους είναι η πόλη του μέλλοντος.
(Χανιώτικα νέα - 10/6/2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου