Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Εργάζονται μέρα και νύχτα, χειμώνα και καλοκαίρι, με ήλιο και με βροχή.
Φροντίζουν να είναι η πόλη καθαρή και εμείς υγιείς. Κάνουν, λοιπόν, ένα από τα πιο σημαντικά επαγγέλματα. Ένα επάγγελμα που πολλοί από εμάς, έχουμε ίσως απαξιώσει γιατί δεν έχουμε κατανοήσει τη σημασία του.
Ο λόγος για τους υπαλλήλους καθαριότητας. Χωρίς αυτούς πώς θα ήταν η πόλη; Πώς θα ήταν η καθημερινότητά μας; Πώς θα ήταν η Δημόσια Υγεία;
Πώς θα ήταν η ίδια η ζωή μα και η ύπαρξή μας;
Τα ερωτήματα, φυσικά, είναι ρητορικά.
Οι άνθρωποι αυτοί, οι εργάτες της πόλης, επιτελούν αναμφισβήτητα ένα σημαντικό έργο.
Τους συναντάμε και στα Χανιά σε δρόμους και πλατείες, μεσημέρια, απογεύματα και νύχτες, να αδειάζουν τους κάδους απορριμμάτων από τα σκουπίδια που εμείς παράγουμε και απορρίπτουμε. Να καθαρίζουν την πόλη από τα απορρίμματα των πολιτών της. Να σκουπίζουν δρόμους, πεζοδρόμια και πλατείες. Και την ίδια στιγμή να είναι συνεχώς εκτεθειμένοι σε ασθένειες και κινδύνους.
"Το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα είναι η καθημερινή έκθεσή τους στις οποιασδήποτε μορφής και κατηγορίας ασθένειες. Τι προσφέρουν στην κοινωνία; Σηκώνουν και εξαφανίζουν από την περιφέρεια και το κοινωνικό σύνολο ό,τι εμείς οι υπόλοιποι απορρίπτουμε", μου έλεγε χθες ο διευθυντής της Υπηρεσίας Καθαριότητας του Δήμου Χανίων, Μανώλης Νταγκουνάκης.
Η δουλειά τους δεν είναι εύκολη. Ούτε, ίσως, ευχάριστη. Είναι, όμως, εξαιρετικά σοβαρή. Και ποτέ δεν... πληρώνεται.
Ο πρώτος μισθός του υπαλλήλου καθαριότητας, αν δεν έχει άλλες υποχρεώσεις (οικογένεια κ.ά.), ανέρχεται γύρω στα 700 ευρώ.
Ο μισθός δε εκείνου που επί 30 χρόνια φροντίζει για την καθαριότητα, πλησιάζει περίπου τα 1.200 ευρώ. Μισθοί ιδιαίτερα χαμηλοί για τη σημασία του επαγγέλματός τους και τους κινδύνους τους οποίους οι ίδιοι διατρέχουν καθημερινά.
Τουλάχιστον, ας είμαστε στο πλευρό όλων αυτών των εργαζομένων. Ας δείχνουμε κατανόηση όταν προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις γιατί οπωσδήποτε θα έχουν δίκιο - ό,τι κι αν ζητούν είναι λίγο για το έργο που επιτελούν. Ας δείχνουμε, λοιπόν, κατανόηση, όποτε λόγω μιας τέτοιας απεργίας, η πόλη γεμίζει με σκουπίδια. Τότε, ίσως να αναγνωρίζουμε περισσότερο την αξία αυτής της δουλειάς και την πολύτιμη προσφορά αυτών των εργαζομένων στο κοινωνικό σύνολο. Διότι οι υπάλληλοι καθαριότητας είναι συνεχώς κοντά μας, ακόμα κι αν δεν το βλέπουμε. Στέκονται πλάι μας, μέσω του κοινωνικού τους έργου. Σ' αυτούς οφείλουμε την υγεία μας.
Και είναι οι άνθρωποι στους οποίους πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να είμαστε αλληλέγγυοι...
(Χανιώτικα νέα - 18/2/2009)
Εργάζονται μέρα και νύχτα, χειμώνα και καλοκαίρι, με ήλιο και με βροχή.
Φροντίζουν να είναι η πόλη καθαρή και εμείς υγιείς. Κάνουν, λοιπόν, ένα από τα πιο σημαντικά επαγγέλματα. Ένα επάγγελμα που πολλοί από εμάς, έχουμε ίσως απαξιώσει γιατί δεν έχουμε κατανοήσει τη σημασία του.
Ο λόγος για τους υπαλλήλους καθαριότητας. Χωρίς αυτούς πώς θα ήταν η πόλη; Πώς θα ήταν η καθημερινότητά μας; Πώς θα ήταν η Δημόσια Υγεία;
Πώς θα ήταν η ίδια η ζωή μα και η ύπαρξή μας;
Τα ερωτήματα, φυσικά, είναι ρητορικά.
Οι άνθρωποι αυτοί, οι εργάτες της πόλης, επιτελούν αναμφισβήτητα ένα σημαντικό έργο.
Τους συναντάμε και στα Χανιά σε δρόμους και πλατείες, μεσημέρια, απογεύματα και νύχτες, να αδειάζουν τους κάδους απορριμμάτων από τα σκουπίδια που εμείς παράγουμε και απορρίπτουμε. Να καθαρίζουν την πόλη από τα απορρίμματα των πολιτών της. Να σκουπίζουν δρόμους, πεζοδρόμια και πλατείες. Και την ίδια στιγμή να είναι συνεχώς εκτεθειμένοι σε ασθένειες και κινδύνους.
"Το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα είναι η καθημερινή έκθεσή τους στις οποιασδήποτε μορφής και κατηγορίας ασθένειες. Τι προσφέρουν στην κοινωνία; Σηκώνουν και εξαφανίζουν από την περιφέρεια και το κοινωνικό σύνολο ό,τι εμείς οι υπόλοιποι απορρίπτουμε", μου έλεγε χθες ο διευθυντής της Υπηρεσίας Καθαριότητας του Δήμου Χανίων, Μανώλης Νταγκουνάκης.
Η δουλειά τους δεν είναι εύκολη. Ούτε, ίσως, ευχάριστη. Είναι, όμως, εξαιρετικά σοβαρή. Και ποτέ δεν... πληρώνεται.
Ο πρώτος μισθός του υπαλλήλου καθαριότητας, αν δεν έχει άλλες υποχρεώσεις (οικογένεια κ.ά.), ανέρχεται γύρω στα 700 ευρώ.
Ο μισθός δε εκείνου που επί 30 χρόνια φροντίζει για την καθαριότητα, πλησιάζει περίπου τα 1.200 ευρώ. Μισθοί ιδιαίτερα χαμηλοί για τη σημασία του επαγγέλματός τους και τους κινδύνους τους οποίους οι ίδιοι διατρέχουν καθημερινά.
Τουλάχιστον, ας είμαστε στο πλευρό όλων αυτών των εργαζομένων. Ας δείχνουμε κατανόηση όταν προχωρούν σε απεργιακές κινητοποιήσεις γιατί οπωσδήποτε θα έχουν δίκιο - ό,τι κι αν ζητούν είναι λίγο για το έργο που επιτελούν. Ας δείχνουμε, λοιπόν, κατανόηση, όποτε λόγω μιας τέτοιας απεργίας, η πόλη γεμίζει με σκουπίδια. Τότε, ίσως να αναγνωρίζουμε περισσότερο την αξία αυτής της δουλειάς και την πολύτιμη προσφορά αυτών των εργαζομένων στο κοινωνικό σύνολο. Διότι οι υπάλληλοι καθαριότητας είναι συνεχώς κοντά μας, ακόμα κι αν δεν το βλέπουμε. Στέκονται πλάι μας, μέσω του κοινωνικού τους έργου. Σ' αυτούς οφείλουμε την υγεία μας.
Και είναι οι άνθρωποι στους οποίους πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να είμαστε αλληλέγγυοι...
(Χανιώτικα νέα - 18/2/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου