Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
"Στου Τοπανά τα χρώματα
τα αρώματα
τους ήχους η καρδιά μου
στου λιμανιού τα κύματα
τα νήματα που αρχίζουν τα όνειρά μου?"
Γιάννης Ψαρουδάκης - Οκτάβα
Μια πόλη αρχόντισσα, ήταν τα Χανιά το 1930. Μια πόλη γοηγευτική. Με αγροτικό τομέα ισχυρό αλλά ακόμα και με βιομηχανίες!
Τώρα, βέβαια, η πόλη είναι διαφορετική. Αλλά, ευτυχώς, διατηρεί ακόμη στοιχεία του παρελθόντος. Μνημεία και κτήρια.
Και κυρίως η παλιά πόλη. Ο περίπατος στην παλιά πόλη αποκαλύπτει μιαν άλλη εποχή που υπάρχει ακόμα σε κάποια στενά σοκάκια και σε διατηρητέα κτήρια του σημαντικού αυτού μνημείου. Η περιήγηση στα στενά του Τοπανά και της Σπλάντζιας, o περίπατος σε δρόμους όπως η Θεοτοκοπούλου, η Αγγέλου, η Θεοφάνους, η Πόρτου, η Γερασίμου, η βόλτα στις γειτονιές της μαντάμ Ορτάνς, του Σαλή, του Αλί Κογκό, της Αμπλά, επιτρέπει στον περιηγητή να... χαθεί, να χαλαρώσει, να μεγαγχολήσει, να στοχαστεί. Η παλιά πόλη είναι όλα τα χρόνια της ανήσυχης εφηβείας εκατοντάδων Χανιωτών. Είναι οι συναυλίες που ελάμβαναν χώρα στο Φιρκά πριν αξιοποιηθεί αρχαιολογικά. Είναι οι κυνηγοί του ανέφικτου που επί πολλά χρόνια την κατέκλυαν, απολαμβάνοντας τα χρώματά της και πίνοντας τα ποτά τους σε μικρά ζεστά μπαρ.
Είναι οι ποιητές, οι μουσικοί, οι διανοούμενοι που την επέλεγαν ανελλιπώς και προπαντός τον φθινόπωρο και τον χειμώνα, όταν έφευγε η πλειοψηφία των τουριστών.
Είναι οι επισκέπτες που τη συντηρούν κάθε καλοκαίρι.
Είναι οι καλλιτέχνες του δρόμου που στο παλιό λιμάνι, προσέφεραν την Τέχνη τους, είτε ζωγραφίζοντας, είτε παίζοντας κιθάρα, είτε παίζοντας με τη... φωτιά.
Είναι οι Χανιώτες που επιστρέφοντας στα Χανιά από τα όποια ταξίδια τους, πρώτα πήγαιναν στο λιμάνι για καφέ και ύστερα στα σπίτια τους. Γιατί την είχαν σαν δικό τους σπίτι.
Είναι ένα σημείο συνάντησης που στο πέρασμα των χρόνων, ίσως να μην έχει όλα τα στοιχεία του παρελθόντος, διατηρεί όμως τη γραφικότητα και την ομορφιά του.
Τώρα, χρέος όλων, φορέων, πολιτών αλλά και όσων δραστηριοποιούνται στο λιμάνι και τα σοκάκια της, είναι να συμβάλλουμε στην προστασία και ανάδειξή της. Ισως έτσι, να τη δούμε κάποτε να εντάσσεται στον κατάλογο των μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Και το όφελος θα είναι σημαντικό.
(Χανιώτικα νέα - 26/8/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/76286-i-palia-poli/
"Στου Τοπανά τα χρώματα
τα αρώματα
τους ήχους η καρδιά μου
στου λιμανιού τα κύματα
τα νήματα που αρχίζουν τα όνειρά μου?"
Γιάννης Ψαρουδάκης - Οκτάβα
Μια πόλη αρχόντισσα, ήταν τα Χανιά το 1930. Μια πόλη γοηγευτική. Με αγροτικό τομέα ισχυρό αλλά ακόμα και με βιομηχανίες!
Τώρα, βέβαια, η πόλη είναι διαφορετική. Αλλά, ευτυχώς, διατηρεί ακόμη στοιχεία του παρελθόντος. Μνημεία και κτήρια.
Και κυρίως η παλιά πόλη. Ο περίπατος στην παλιά πόλη αποκαλύπτει μιαν άλλη εποχή που υπάρχει ακόμα σε κάποια στενά σοκάκια και σε διατηρητέα κτήρια του σημαντικού αυτού μνημείου. Η περιήγηση στα στενά του Τοπανά και της Σπλάντζιας, o περίπατος σε δρόμους όπως η Θεοτοκοπούλου, η Αγγέλου, η Θεοφάνους, η Πόρτου, η Γερασίμου, η βόλτα στις γειτονιές της μαντάμ Ορτάνς, του Σαλή, του Αλί Κογκό, της Αμπλά, επιτρέπει στον περιηγητή να... χαθεί, να χαλαρώσει, να μεγαγχολήσει, να στοχαστεί. Η παλιά πόλη είναι όλα τα χρόνια της ανήσυχης εφηβείας εκατοντάδων Χανιωτών. Είναι οι συναυλίες που ελάμβαναν χώρα στο Φιρκά πριν αξιοποιηθεί αρχαιολογικά. Είναι οι κυνηγοί του ανέφικτου που επί πολλά χρόνια την κατέκλυαν, απολαμβάνοντας τα χρώματά της και πίνοντας τα ποτά τους σε μικρά ζεστά μπαρ.
Είναι οι ποιητές, οι μουσικοί, οι διανοούμενοι που την επέλεγαν ανελλιπώς και προπαντός τον φθινόπωρο και τον χειμώνα, όταν έφευγε η πλειοψηφία των τουριστών.
Είναι οι επισκέπτες που τη συντηρούν κάθε καλοκαίρι.
Είναι οι καλλιτέχνες του δρόμου που στο παλιό λιμάνι, προσέφεραν την Τέχνη τους, είτε ζωγραφίζοντας, είτε παίζοντας κιθάρα, είτε παίζοντας με τη... φωτιά.
Είναι οι Χανιώτες που επιστρέφοντας στα Χανιά από τα όποια ταξίδια τους, πρώτα πήγαιναν στο λιμάνι για καφέ και ύστερα στα σπίτια τους. Γιατί την είχαν σαν δικό τους σπίτι.
Είναι ένα σημείο συνάντησης που στο πέρασμα των χρόνων, ίσως να μην έχει όλα τα στοιχεία του παρελθόντος, διατηρεί όμως τη γραφικότητα και την ομορφιά του.
Τώρα, χρέος όλων, φορέων, πολιτών αλλά και όσων δραστηριοποιούνται στο λιμάνι και τα σοκάκια της, είναι να συμβάλλουμε στην προστασία και ανάδειξή της. Ισως έτσι, να τη δούμε κάποτε να εντάσσεται στον κατάλογο των μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Unesco. Και το όφελος θα είναι σημαντικό.
(Χανιώτικα νέα - 26/8/2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/76286-i-palia-poli/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου