Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Αποφασίζεις ένα καλοκαιρινό πρωί να "απολαύσεις" την πόλη. Παίρνεις το αυτοκίνητό σου και έρχεσαι στο κέντρο. Και αίφνης συνειδητοποιείς ότι η απόλαυση βρίσκεται μόνο στη θεωρία όταν είσαι με αυτοκίνητο το πρωί στα Χανιά.Θες, λοιπόν, να παρκάρεις μα δεν βρίσκεις θέση πουθενά. Αντίθετα, βλέπεις διπλοπαρκαρισμένα οχήματα σε κεντρικούς δρόμους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κυκλοφοριακό κομφούζιο καθώς οι δύο λωρίδες κυκλοφορίας γίνονται... μία. Και τα νεύρα σου αρχίζουν να... σπάνε.
Διατηρείς τη ψυχραιμία σου και συνεχίζεις. Διασχίζεις την Κυδωνία, μπαίνεις στην Αποκορώνου, στρίβεις στην Σφακιανάκη, περνάς από τα Δικαστήρια, κατεβαίνεις την Ανδρ. Παπανδρέου και παντού υπάρχει η ίδια κατάσταση.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, διαπιστώνεις ότι κάποιοι φίλαθλοι έχουν καλύψει με αυτοκόλλητα των ομάδων τους, πινακίδες κυκλοφορίας και αναρωτιέσαι το γιατί. Δεν μπορούσαν αλλού να τα κολλήσουν;
Από ορισμένα σημεία της διαδρομής δεν λείπουν οι... λακούβες.
Αυτές οι ενοχλητικές "τρύπες" του δρόμου, που σου διαλύουν τα λάστιχα.
Αν και η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν, οι τρύπες δεν εκλείπουν. Οχι τόσο στο κέντρο, αλλά σε προαστιακούς δρόμους.
Μια φορά, θυμάσαι, έσπασαν και τα δύο λάστιχα του αυτοκινήτου σου σε μια λακούβα, στη διαδρομή προς τα νότια παράλια, με αποτέλεσμα να μείνεις όχι μόνο από... παραλία αλλά και από... αυτοκίνητο. Από τότε, εννόησες να είσαι πιο προσεκτικός με τις... τρύπες.
Με τα πολλά, βρίσκεις να παρκάρεις στο πάρκινγκ της Ρεγγίνα.
Κάνεις έναν περίπατο στην πόλη και συνειδητοποιείς ότι το αυτοκίνητο δεν είναι λύση. Απλά, αν μένεις λίγο μακριά είναι μια ανάγκη. Αλλά τι ανάγκη; Αναθεωρείς όταν συναντάς το "μίνι bus" το οποίο πραγματοποιεί δωρεάν δρομολόγια στην παλιά πόλη των Χανίων. Βλέπεις ότι είναι σχεδόν γεμάτο από κόσμο και εύχεσαι να γίνει θεσμός σε όλη την πόλη για να μάθουμε να μετακινούμαστε άπαντες με μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως σε άλλες ευρωπαικές πόλεις και λιγότερο με τα αυτοκίνητά μας.
Οδοιπορείς σε δρόμους της πόλης και κατευθύνεσαι προς το Κουμ Καπί και το παλιό λιμάνι. Στο Κουμ Καπί αρκετοί πίνουν το πρωινό τους καφέ, το ίδιο και στις "πιάτσες" στην Σαρπηδόνος και στο λιμάνι.
Μόνο που στο λιμάνι συναντάς και πολλούς τουρίστες. Είναι αλήθεια ότι είναι πεσμένη η τουριστική κίνηση, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις εκτιμήσεις των εμπλεκομένων με τον τουρισμό, αλλά είναι εξίσου γεγονός ότι το μεσημέρι στο λιμάνι και στα στενά της παλιάς πόλης, οι τουρίστες που περνάνε δεν είναι λίγοι.
Και αυτό είναι ευχάριστο. Το λιμάνι των πολιτισμών, σκέφτεσαι.
Της Δύσης και της Ανατολής.
Περνάς και από την Σπλάνζτια που αναπλάστηκε όμορφα όπως και από την Χατζημιχάλη Νταλιάνη που διαμορφώνεται ως μια νέα πιάτσα στα Χανιά. Διασχίζεις τα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης και για μια ακόμη φορά λές: Η απόλαυση δεν βρίσκεται στο αυτοκίνητο αλλά στον περίπατο...
(Χανιώτικα νέα - 20/7/2009)
Αποφασίζεις ένα καλοκαιρινό πρωί να "απολαύσεις" την πόλη. Παίρνεις το αυτοκίνητό σου και έρχεσαι στο κέντρο. Και αίφνης συνειδητοποιείς ότι η απόλαυση βρίσκεται μόνο στη θεωρία όταν είσαι με αυτοκίνητο το πρωί στα Χανιά.Θες, λοιπόν, να παρκάρεις μα δεν βρίσκεις θέση πουθενά. Αντίθετα, βλέπεις διπλοπαρκαρισμένα οχήματα σε κεντρικούς δρόμους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κυκλοφοριακό κομφούζιο καθώς οι δύο λωρίδες κυκλοφορίας γίνονται... μία. Και τα νεύρα σου αρχίζουν να... σπάνε.
Διατηρείς τη ψυχραιμία σου και συνεχίζεις. Διασχίζεις την Κυδωνία, μπαίνεις στην Αποκορώνου, στρίβεις στην Σφακιανάκη, περνάς από τα Δικαστήρια, κατεβαίνεις την Ανδρ. Παπανδρέου και παντού υπάρχει η ίδια κατάσταση.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, διαπιστώνεις ότι κάποιοι φίλαθλοι έχουν καλύψει με αυτοκόλλητα των ομάδων τους, πινακίδες κυκλοφορίας και αναρωτιέσαι το γιατί. Δεν μπορούσαν αλλού να τα κολλήσουν;
Από ορισμένα σημεία της διαδρομής δεν λείπουν οι... λακούβες.
Αυτές οι ενοχλητικές "τρύπες" του δρόμου, που σου διαλύουν τα λάστιχα.
Αν και η κατάσταση έχει βελτιωθεί σε σχέση με το παρελθόν, οι τρύπες δεν εκλείπουν. Οχι τόσο στο κέντρο, αλλά σε προαστιακούς δρόμους.
Μια φορά, θυμάσαι, έσπασαν και τα δύο λάστιχα του αυτοκινήτου σου σε μια λακούβα, στη διαδρομή προς τα νότια παράλια, με αποτέλεσμα να μείνεις όχι μόνο από... παραλία αλλά και από... αυτοκίνητο. Από τότε, εννόησες να είσαι πιο προσεκτικός με τις... τρύπες.
Με τα πολλά, βρίσκεις να παρκάρεις στο πάρκινγκ της Ρεγγίνα.
Κάνεις έναν περίπατο στην πόλη και συνειδητοποιείς ότι το αυτοκίνητο δεν είναι λύση. Απλά, αν μένεις λίγο μακριά είναι μια ανάγκη. Αλλά τι ανάγκη; Αναθεωρείς όταν συναντάς το "μίνι bus" το οποίο πραγματοποιεί δωρεάν δρομολόγια στην παλιά πόλη των Χανίων. Βλέπεις ότι είναι σχεδόν γεμάτο από κόσμο και εύχεσαι να γίνει θεσμός σε όλη την πόλη για να μάθουμε να μετακινούμαστε άπαντες με μέσα μαζικής μεταφοράς, όπως σε άλλες ευρωπαικές πόλεις και λιγότερο με τα αυτοκίνητά μας.
Οδοιπορείς σε δρόμους της πόλης και κατευθύνεσαι προς το Κουμ Καπί και το παλιό λιμάνι. Στο Κουμ Καπί αρκετοί πίνουν το πρωινό τους καφέ, το ίδιο και στις "πιάτσες" στην Σαρπηδόνος και στο λιμάνι.
Μόνο που στο λιμάνι συναντάς και πολλούς τουρίστες. Είναι αλήθεια ότι είναι πεσμένη η τουριστική κίνηση, σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις εκτιμήσεις των εμπλεκομένων με τον τουρισμό, αλλά είναι εξίσου γεγονός ότι το μεσημέρι στο λιμάνι και στα στενά της παλιάς πόλης, οι τουρίστες που περνάνε δεν είναι λίγοι.
Και αυτό είναι ευχάριστο. Το λιμάνι των πολιτισμών, σκέφτεσαι.
Της Δύσης και της Ανατολής.
Περνάς και από την Σπλάνζτια που αναπλάστηκε όμορφα όπως και από την Χατζημιχάλη Νταλιάνη που διαμορφώνεται ως μια νέα πιάτσα στα Χανιά. Διασχίζεις τα στενά σοκάκια της παλιάς πόλης και για μια ακόμη φορά λές: Η απόλαυση δεν βρίσκεται στο αυτοκίνητο αλλά στον περίπατο...
(Χανιώτικα νέα - 20/7/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου