Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Στην εποχή τoυ τσιμέντου, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι αποτελούν ανάσα ζωής και ελευθερίας. Γι' αυτό και μεγαλώνει το κίνημα των πολιτών, που πέραν από κόμματα, ιδεολογίες, παρατάξεις, θέσεις και αντιθέσεις, προτάσσει την ανάγκη προστασίας των όποιων ελεύθερων χώρων έχουν απομείνει σ' αυτή τη χώρα.
Αλλωστε, τι έχουμε περισσότερο ανάγκη; Μετατροπή και άλλων δημόσιων χώρων σε "τσιμεντένια μέγαρα" ή ανάδειξή τους ως οάσεις πρασίνου και δροσιάς, ως πνεύμονες ζωής; Πότε μία πόλη ομορφαίνει; Οταν διατηρεί ελεύθερους χώρους ή όταν τους παραδίδει στην... ανάπτυξη. Και, εν τέλει, πότε συντελείται πραγματική ανάπτυξη. Οταν κτίζουμε ή όταν... γκρεμίζουμε;
Ας θυμηθούμε τον "Εφιάλτη της Περσεφόνης" σε στίχους Νίκου Γκάτσου (μουσική Μάνου Χατζιδάκι):
"Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
Τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
Άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα".
Πόσο επίκαιροι και σήμερα αυτοί οι στίχοι που γράφτηκαν πριν από 30 και πλέον χρόνια! Ωστόσο, δεν έχουν παραδοθεί όλα στο τσιμέντο.
Για παράδειγμα, στα Χανιά η Επιτροπή Ενάντια στο Ξεπούλημα των Αγίων Αποστόλων που συσπειρώνει φορείς και πολίτες οι οποίοι τονίζουν ότι η παραλία αυτή ανήκει στους πολίτες και όχι στους πωλητές, έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην σωτηρία της σημαντικής αυτής παραλίας.
Στην ανακοίνωσή της με αφορμή την Καθαρή Δευτέρα, η Επιτροπή τονίζει ότι "είναι ανάγκη όλοι να αποφεύγουμε ενέργειες που βλάπτουν την περιοχή και ενοχλούν όσους τη χρησιμοποιούν και τη χαίρονται: Όχι αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες εκτός των ασφάλτινων δρόμων, όχι σκουπίδια, όχι ρύπανση, όχι καταστροφή του πράσινου, όχι καταπατήσεις και αυθαιρεσίες. Είναι απαράδεκτες οι καταστροφές κάδων σκουπιδιών, φωτιστικών και άλλων έργων του τοπικού Δήμου, που κάνει πραγματικά προσπάθειες για την αναβάθμιση της περιοχής. Η καθημερινή φροντίδα και προστασία της περιοχής δεν είναι μόνο υπόθεση των «αρχών», αλλα και του καθενός μας".
Ακόμα σημειώνει πως
"είναι ιδιαίτερα θετικό πως τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στα Χανιά, αλλά και παντού στην Ελλάδα, γίνονται σκληροί αγώνες για να σωθούν από την τσιμεντοποίηση οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι μέσα στις πόλεις, αλλά και γύρω από αυτές. Για παράδειγμα, στα Χανιά έχουμε τις κινήσεις για το Στρ. Μαρκοπούλου, το Παλιό Νοσοκομείο, την προστασία του πευκοδάσους του Αγ. Ματθαίου, τη μικρή παραλιακή έκταση στο χώρο της πρώην ΑΒΕΑ κ.α.".
Η πόλη που διατηρεί ελεύθερους χώρους είναι η πόλη του μέλλοντος.
(Χανιώτικα νέα - 4/3/2009)
Στην εποχή τoυ τσιμέντου, οι ελεύθεροι δημόσιοι χώροι αποτελούν ανάσα ζωής και ελευθερίας. Γι' αυτό και μεγαλώνει το κίνημα των πολιτών, που πέραν από κόμματα, ιδεολογίες, παρατάξεις, θέσεις και αντιθέσεις, προτάσσει την ανάγκη προστασίας των όποιων ελεύθερων χώρων έχουν απομείνει σ' αυτή τη χώρα.
Αλλωστε, τι έχουμε περισσότερο ανάγκη; Μετατροπή και άλλων δημόσιων χώρων σε "τσιμεντένια μέγαρα" ή ανάδειξή τους ως οάσεις πρασίνου και δροσιάς, ως πνεύμονες ζωής; Πότε μία πόλη ομορφαίνει; Οταν διατηρεί ελεύθερους χώρους ή όταν τους παραδίδει στην... ανάπτυξη. Και, εν τέλει, πότε συντελείται πραγματική ανάπτυξη. Οταν κτίζουμε ή όταν... γκρεμίζουμε;
Ας θυμηθούμε τον "Εφιάλτη της Περσεφόνης" σε στίχους Νίκου Γκάτσου (μουσική Μάνου Χατζιδάκι):
"Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μην ξαναβγείς
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
Τώρα πετάνε τα αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
Άδεια κορμιά, σιδερικά, παιδιά κι ελάσματα".
Πόσο επίκαιροι και σήμερα αυτοί οι στίχοι που γράφτηκαν πριν από 30 και πλέον χρόνια! Ωστόσο, δεν έχουν παραδοθεί όλα στο τσιμέντο.
Για παράδειγμα, στα Χανιά η Επιτροπή Ενάντια στο Ξεπούλημα των Αγίων Αποστόλων που συσπειρώνει φορείς και πολίτες οι οποίοι τονίζουν ότι η παραλία αυτή ανήκει στους πολίτες και όχι στους πωλητές, έχει συμβάλλει τα μέγιστα στην σωτηρία της σημαντικής αυτής παραλίας.
Στην ανακοίνωσή της με αφορμή την Καθαρή Δευτέρα, η Επιτροπή τονίζει ότι "είναι ανάγκη όλοι να αποφεύγουμε ενέργειες που βλάπτουν την περιοχή και ενοχλούν όσους τη χρησιμοποιούν και τη χαίρονται: Όχι αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες εκτός των ασφάλτινων δρόμων, όχι σκουπίδια, όχι ρύπανση, όχι καταστροφή του πράσινου, όχι καταπατήσεις και αυθαιρεσίες. Είναι απαράδεκτες οι καταστροφές κάδων σκουπιδιών, φωτιστικών και άλλων έργων του τοπικού Δήμου, που κάνει πραγματικά προσπάθειες για την αναβάθμιση της περιοχής. Η καθημερινή φροντίδα και προστασία της περιοχής δεν είναι μόνο υπόθεση των «αρχών», αλλα και του καθενός μας".
Ακόμα σημειώνει πως
"είναι ιδιαίτερα θετικό πως τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στα Χανιά, αλλά και παντού στην Ελλάδα, γίνονται σκληροί αγώνες για να σωθούν από την τσιμεντοποίηση οι τελευταίοι ελεύθεροι χώροι μέσα στις πόλεις, αλλά και γύρω από αυτές. Για παράδειγμα, στα Χανιά έχουμε τις κινήσεις για το Στρ. Μαρκοπούλου, το Παλιό Νοσοκομείο, την προστασία του πευκοδάσους του Αγ. Ματθαίου, τη μικρή παραλιακή έκταση στο χώρο της πρώην ΑΒΕΑ κ.α.".
Η πόλη που διατηρεί ελεύθερους χώρους είναι η πόλη του μέλλοντος.
(Χανιώτικα νέα - 4/3/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου