Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Σημαντικοί πνευματικοί άνθρωποι αυτής της χώρας αλλά και αυτής της πόλης έχουν φύγει από τη ζωή τα τελευταία χρόνια. Προχθές (9/3/2009) έφυγε σε ηλικία 75 χρόνων και ο Χρήστος Παπουτσάκης, ο θάνατος του οποίου αφήνει τεράστιο κενό στον ανεξάρτητο λόγο της Αριστεράς, στην κριτική και καταγγελτική δημοσιογραφία, αλλά και στη διανόηση.
Ο Χρήστος Παπουτσάκης, ήταν ο δημιουργός και ψυχή επί 35 χρόνια του ιστορικού πολιτικού περιοδικού «Αντί».
Οπως έγινε γνωστό, η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την Παρασκευή στις 2 το μεσημέρι στον ναό Αγ. Θεοδώρων του Α' Νεκροταφείου και η ταφή της σορού του θα γίνει το Σάββατο 14 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι στο Κοιμητήριο της Αγ. Φωτεινής στη Χαλέπα Χανίων, όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Αλλωστε στη Χαλέπα ήταν το σπίτι του.
Σε ένα βιογραφικό που διάβασα χθες, αναφέρεται μεταξύ άλλων:
"Ο Χρήστος Παπουτσάκης, γεννημένος το 1934 στα Χανιά, βίωσε από παιδί τους δημοκρατικούς αγώνες του λαού, την εκτέλεση του πατέρα του, αξιωματικού του στρατού από παρακρατικούς το 1947, και τους διωγμούς των αδελφών του, που υποχρέωσαν την οικογένεια να εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Πολιτικά ενεργός, από τις γραμμές του αριστερού φοιτητικού κινήματος, σπούδασε στην αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ και στο πλαίσιο της διπλωματικής του εργασίας, για τους παραδοσιακούς οικισμούς στα Σφακιά, εντόπισε βραχογραφίες στο σπήλαιο Ασφένδου που καταγράφονται ως το αρχαιότερο τεκμήριο κατοίκησης στην Κρήτη και αργότερα εργάστηκε και διακρίθηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο Δοξιάδη.
Στη διάρκεια της δικτατορίας μετέτρεψε το γραφείο του, στη Δημοχάρους, σε φυτώριο νέων αρχιτεκτόνων, σε χώρο συνάντησης και προβληματισμού. Από τον ίδιο χώρο το 1972 εξέδωσε το 1ο τεύχος του περιοδικού «Αντί» με το οποίο συνέδεσε τη ζωή του.
Συνελήφθη και βασανίστηκε γι' αυτό στο ΕΑΤ/ΕΣΑ και με την επανέκδοση του «Αντί» τον Σεπτέμβριο του 1974 το κατέστησε δεκαπενθήμερο ανεξάρτητο πολιτικό βήμα της Αριστεράς, παρεμβαίνοντας έως το τελευταίο τεύχος του (Απρίλιο 2008) στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα, τον πολιτισμό, με αξιόπιστη κριτική, προβάλλοντας ζωτικά κοινωνικά προβλήματα.
Παράλληλα, με τις εκδόσεις «Πολύτυπο» και την πολιτιστική εταιρεία «Οι φίλοι του Αντί», πρόφτασε πρόσφατα να ολοκληρώσει το εξάτομο έργο του «Αίμος» - Ανθολογία Βαλκανικής Ποίησης, που συνθέτει όψεις της ποιητικής γραφής, ενάντια στις έριδες".
Ο Χρήστος Παπουτσάκης ήταν τακτικός επισκέπτης των Χανίων, της πόλης από την οποία καταγόταν και την οποία τόσο αγαπούσε. Ηταν μια ανυπότακτη φωνή, που δεν δίσταζε να ασκεί κριτική προς πάσαν κατεύθυνση, προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Τον ενδιέφεραν τα θέματα των Χανίων τα οποία όσο μπορούσε προέβαλλε από τις στήλες του "Αντί". Τον είχα γνωρίσει σε μια εκδήλωση στα Χανιά και εξαρχής μού είχε ζητήσει να του στέλνω ό,τι από τα Χανιά θεωρούσα ότι έχει ενδιαφέρον. Ετσι, είχαμε συνεργαστεί για μερικά θέματα, όπως αυτό της παραλίας των Αγίων Αποστόλων, το οποίο παρουσιάστηκε από τις στήλες του περιοδικού.
Τώρα, από τις γειτονιές του ουρανού θα συνεχίσει, είμαι σίγουρος, να νοιάζεται για το σήμερα και το αύριο αυτού του κόσμου. Να γράφει και να μιλά. Γιατί ο Χρήστος Παπουτσάκης έφυγε μεν από τη ζωή, ζει όμως στις καρδιές όχι μόνο των φίλων του αλλά και άλλων ανθρώπων που έτυχε να τον γνωρίσουν, να τον εκτιμήσουν και να τον διαβάζουν...
(Χανιώτικα νέα - 11/3/2009)
Σημαντικοί πνευματικοί άνθρωποι αυτής της χώρας αλλά και αυτής της πόλης έχουν φύγει από τη ζωή τα τελευταία χρόνια. Προχθές (9/3/2009) έφυγε σε ηλικία 75 χρόνων και ο Χρήστος Παπουτσάκης, ο θάνατος του οποίου αφήνει τεράστιο κενό στον ανεξάρτητο λόγο της Αριστεράς, στην κριτική και καταγγελτική δημοσιογραφία, αλλά και στη διανόηση.
Ο Χρήστος Παπουτσάκης, ήταν ο δημιουργός και ψυχή επί 35 χρόνια του ιστορικού πολιτικού περιοδικού «Αντί».
Οπως έγινε γνωστό, η εξόδιος ακολουθία θα ψαλεί την Παρασκευή στις 2 το μεσημέρι στον ναό Αγ. Θεοδώρων του Α' Νεκροταφείου και η ταφή της σορού του θα γίνει το Σάββατο 14 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι στο Κοιμητήριο της Αγ. Φωτεινής στη Χαλέπα Χανίων, όπως ο ίδιος επιθυμούσε. Αλλωστε στη Χαλέπα ήταν το σπίτι του.
Σε ένα βιογραφικό που διάβασα χθες, αναφέρεται μεταξύ άλλων:
"Ο Χρήστος Παπουτσάκης, γεννημένος το 1934 στα Χανιά, βίωσε από παιδί τους δημοκρατικούς αγώνες του λαού, την εκτέλεση του πατέρα του, αξιωματικού του στρατού από παρακρατικούς το 1947, και τους διωγμούς των αδελφών του, που υποχρέωσαν την οικογένεια να εγκατασταθεί στην Αθήνα.
Πολιτικά ενεργός, από τις γραμμές του αριστερού φοιτητικού κινήματος, σπούδασε στην αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ και στο πλαίσιο της διπλωματικής του εργασίας, για τους παραδοσιακούς οικισμούς στα Σφακιά, εντόπισε βραχογραφίες στο σπήλαιο Ασφένδου που καταγράφονται ως το αρχαιότερο τεκμήριο κατοίκησης στην Κρήτη και αργότερα εργάστηκε και διακρίθηκε στο αρχιτεκτονικό γραφείο Δοξιάδη.
Στη διάρκεια της δικτατορίας μετέτρεψε το γραφείο του, στη Δημοχάρους, σε φυτώριο νέων αρχιτεκτόνων, σε χώρο συνάντησης και προβληματισμού. Από τον ίδιο χώρο το 1972 εξέδωσε το 1ο τεύχος του περιοδικού «Αντί» με το οποίο συνέδεσε τη ζωή του.
Συνελήφθη και βασανίστηκε γι' αυτό στο ΕΑΤ/ΕΣΑ και με την επανέκδοση του «Αντί» τον Σεπτέμβριο του 1974 το κατέστησε δεκαπενθήμερο ανεξάρτητο πολιτικό βήμα της Αριστεράς, παρεμβαίνοντας έως το τελευταίο τεύχος του (Απρίλιο 2008) στην πολιτική και κοινωνική επικαιρότητα, τον πολιτισμό, με αξιόπιστη κριτική, προβάλλοντας ζωτικά κοινωνικά προβλήματα.
Παράλληλα, με τις εκδόσεις «Πολύτυπο» και την πολιτιστική εταιρεία «Οι φίλοι του Αντί», πρόφτασε πρόσφατα να ολοκληρώσει το εξάτομο έργο του «Αίμος» - Ανθολογία Βαλκανικής Ποίησης, που συνθέτει όψεις της ποιητικής γραφής, ενάντια στις έριδες".
Ο Χρήστος Παπουτσάκης ήταν τακτικός επισκέπτης των Χανίων, της πόλης από την οποία καταγόταν και την οποία τόσο αγαπούσε. Ηταν μια ανυπότακτη φωνή, που δεν δίσταζε να ασκεί κριτική προς πάσαν κατεύθυνση, προκειμένου να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Τον ενδιέφεραν τα θέματα των Χανίων τα οποία όσο μπορούσε προέβαλλε από τις στήλες του "Αντί". Τον είχα γνωρίσει σε μια εκδήλωση στα Χανιά και εξαρχής μού είχε ζητήσει να του στέλνω ό,τι από τα Χανιά θεωρούσα ότι έχει ενδιαφέρον. Ετσι, είχαμε συνεργαστεί για μερικά θέματα, όπως αυτό της παραλίας των Αγίων Αποστόλων, το οποίο παρουσιάστηκε από τις στήλες του περιοδικού.
Τώρα, από τις γειτονιές του ουρανού θα συνεχίσει, είμαι σίγουρος, να νοιάζεται για το σήμερα και το αύριο αυτού του κόσμου. Να γράφει και να μιλά. Γιατί ο Χρήστος Παπουτσάκης έφυγε μεν από τη ζωή, ζει όμως στις καρδιές όχι μόνο των φίλων του αλλά και άλλων ανθρώπων που έτυχε να τον γνωρίσουν, να τον εκτιμήσουν και να τον διαβάζουν...
(Χανιώτικα νέα - 11/3/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου