Ζούμε σε μια εποχή που οι εξελίξεις τρέχουν ραγδαία και η πραγματικότητα ξεπερνά τα... πάντα.
Χθες (5 Ιουλίου 2018) συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από το περίφημο δημοψήφισμα που έθετε το ερώτημα αν θέλουμε ή όχι τη συμφωνία την οποία πρότειναν οι δανειστές αλλά δεν απαντούσε στο τι θα γινόταν αν λέγαμε όχι στην συγκεκριμένη συμφωνία.
Λίγες ημέρες πριν από εκείνο το δημοψήφισμα, στις 30/6/20115 σε σχόλιo στις στήλες των “Χανιώτικων νέων” συνιστούσαμε ψυχραιμία και λογική και όχι κλίμα διχαστικό και μεταξύ άλλων σημειώναμε ότι η κυβέρνηση όφειλε να πει ακριβώς «ποιο είναι το ερώτημα και τι σημαίνει το ΝΑΙ και τι το ΟΧΙ για την χώρα και την κοινωνία. Και αν ο λαός πει ΟΧΙ ποιο είναι το σχέδιο για την επόμενη μέρα».
Στη συνέχεια το “Οχι”, που επικράτησε, καθένας το ερμήνευσε όπως έκρινε. Κατά τη γνώμη μου ήταν ένα τελευταίο “όπλο” της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές, που, όμως, δεν τους... πτόησε.
Τώρα, τρία χρόνια μετά, στην Ελλάδα συνεχίζονται τα σκληρά οικονομικά μέτρα που ξεκίνησαν από προηγούμενες κυβερνήσεις και που έχουν ξεζουμίσει την κοινωνία. Τρία χρόνια μετά το δημοψήφισμα και οχτώ χρόνια μετά την έναρξη των μνημονίων, η χώρα ετοιμάζεται για έξοδο από το μνημόνιο αλλά όχι και από την επιτροπεία καθώς οι άγριοι φόροι και τα χαράτσια συνεχίζονται. Ζητούμενο παραμένει μια δικαιότερη οικονομική πολιτική που θα δώσει ανάσα στην κοινωνία. Οχι η επιστροφή στο παρελθόν που έφερε την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση, ούτε όμως η συνέχιση της σκληρής οικονομικής λιτότητας, που έχει φέρει σε αδιέξοδο νέους, εργαζόμενους, μικρομεσαίους επιχειρηματίες και συνταξιούχους. Αντίθετα, η εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής που θα επιτρέψει στον πολίτη να αισθανθεί ότι μπορεί να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή και να σχεδιάσει το μέλλον του ίδιου και της οικογένειάς του, χωρίς άγχος και προβλήματα. Χωρίς ένα κράτος που τον ξεζουμίζει από... παντού.
Αυτό θα είναι και το στοίχημα για τις μελλοντικές πολιτικές στη χώρα μας στο πλαίσιο της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής οικογένειας κομμάτι της οποίας είναι και η Ελλάδα.
Χθες (5 Ιουλίου 2018) συμπληρώθηκαν τρία χρόνια από το περίφημο δημοψήφισμα που έθετε το ερώτημα αν θέλουμε ή όχι τη συμφωνία την οποία πρότειναν οι δανειστές αλλά δεν απαντούσε στο τι θα γινόταν αν λέγαμε όχι στην συγκεκριμένη συμφωνία.
Λίγες ημέρες πριν από εκείνο το δημοψήφισμα, στις 30/6/20115 σε σχόλιo στις στήλες των “Χανιώτικων νέων” συνιστούσαμε ψυχραιμία και λογική και όχι κλίμα διχαστικό και μεταξύ άλλων σημειώναμε ότι η κυβέρνηση όφειλε να πει ακριβώς «ποιο είναι το ερώτημα και τι σημαίνει το ΝΑΙ και τι το ΟΧΙ για την χώρα και την κοινωνία. Και αν ο λαός πει ΟΧΙ ποιο είναι το σχέδιο για την επόμενη μέρα».
Στη συνέχεια το “Οχι”, που επικράτησε, καθένας το ερμήνευσε όπως έκρινε. Κατά τη γνώμη μου ήταν ένα τελευταίο “όπλο” της κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές, που, όμως, δεν τους... πτόησε.
Τώρα, τρία χρόνια μετά, στην Ελλάδα συνεχίζονται τα σκληρά οικονομικά μέτρα που ξεκίνησαν από προηγούμενες κυβερνήσεις και που έχουν ξεζουμίσει την κοινωνία. Τρία χρόνια μετά το δημοψήφισμα και οχτώ χρόνια μετά την έναρξη των μνημονίων, η χώρα ετοιμάζεται για έξοδο από το μνημόνιο αλλά όχι και από την επιτροπεία καθώς οι άγριοι φόροι και τα χαράτσια συνεχίζονται. Ζητούμενο παραμένει μια δικαιότερη οικονομική πολιτική που θα δώσει ανάσα στην κοινωνία. Οχι η επιστροφή στο παρελθόν που έφερε την Ελλάδα στη σημερινή κατάσταση, ούτε όμως η συνέχιση της σκληρής οικονομικής λιτότητας, που έχει φέρει σε αδιέξοδο νέους, εργαζόμενους, μικρομεσαίους επιχειρηματίες και συνταξιούχους. Αντίθετα, η εφαρμογή μιας οικονομικής πολιτικής που θα επιτρέψει στον πολίτη να αισθανθεί ότι μπορεί να ζήσει μια αξιοπρεπή ζωή και να σχεδιάσει το μέλλον του ίδιου και της οικογένειάς του, χωρίς άγχος και προβλήματα. Χωρίς ένα κράτος που τον ξεζουμίζει από... παντού.
Αυτό θα είναι και το στοίχημα για τις μελλοντικές πολιτικές στη χώρα μας στο πλαίσιο της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής οικογένειας κομμάτι της οποίας είναι και η Ελλάδα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 6/7/2018)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/zitoumena-6/
Link: http://www.haniotika-nea.gr/zitoumena-6/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου