Το αβγό του φιδιού

Το αβγό του φιδιού έχει κάνει απειλητική την εμφάνισή του. Ερχεται να δηλητηριάσει τις ψυχές μικρών και μεγάλων, εκμεταλλευόμενο την κρίση. Το βολεύει να υπάρχει κρίση. Το συμφέρει να υπάρχουν και μετανάστες. Χρησιμοποιεί την παρουσία τους για να προσηλυτίσει ψηφοφόρους. Χρησιμοποιεί ακόμα και την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία για να απειλεί.
Δεν είναι, όμως, δικαιολογία ότι η οικονομική κρίση επιτρέπει, απαραιτήτως, την ανάπτυξη τέτοιων φαινομένων. Το 1940 και εντεύθεν -περίοδος φτώχειας- ο λαός της Κρήτης για να υπερασπιστεί τον τόπο του όρθωσε το ανάστημά του στους ναζί κατακτητές. Και το έκανε όχι μόνο για την ελευθερία του, αλλά και γι' αυτή την πατρίδα. Και τότε υπήρχε πραγματική πείνα...
Σήμερα, οι νοσταλγοί μαύρων εποχών μπορεί να βρίσκουν ανθρώπους πρόθυμους να τους ακολουθήσουν. Ανθρώπους δικαιολογημένα οργισμένους για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα, που όμως μπορεί να νομίζουν ότι η σωτηρία θα έρθει από το μαύρο άκρο της πολιτικής. Η πλειονότητα, όμως, τους έχει καταλάβει και στέκεται κριτικά απέναντί τους. Η Δημοκρατία μπορεί να τους ανέχεται, αλλά δεν τους φοβάται. Ο καθείς έχει δικαίωμα να πιστεύει ό,τι μα ό,τι θέλει. Οχι, όμως, να απειλεί ζωές και συνειδήσεις. Τότε, η συντεταγμένη πολιτεία οφείλει να τον απομονώνει.
Και, όποιος πολίτης αγαπά τη Δημοκρατία και τη χώρα που τη γέννησε, δηλαδή την Ελλάδα, δεν μπορεί να αποδέχεται φασιστικές αντιλήψεις. Αντίθετα, πρέπει να στέκεται απέναντί τους.
Γ.ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 28/11/2012)