Εξαθλίωση...

Στην Ελλάδα της κρίσης, η εξαθλίωση των πολιτών δεν έχει τέλος. Σύμφωνα με την έκθεση του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών για την περίοδο από την ένταξη της χώρας στον μηχανισμό διάσωσης την Ανοιξη του 2010 έως και τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις, διαπιστώνεται:
•Μείωση των εισοδημάτων κατά μέσο όρο στο 26%.
•Μείωση των κατώτατων αποδοχών κατά 22%.
•Δραστική μείωση της αγοραστικής αξίας των μισθών.
•Δραματική αύξηση της ανεργίας, κυρίως στους νέους.
•Εκτόξευση της ανασφάλιστης εργασίας στο 36,5% του συνόλου.
•Περισσότερες από 900 θέσεις εργασίας να χάνονται καθημερινά.
Την ίδια ώρα, βέβαια, οι τιμές βασικών αγαθών δεν εννοούν να μειωθούν. Ούτε οι τιμές του πετρελαίου θέρμανσης και της βενζίνης. Τουναντίον.
Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, ολοένα και περισσότεροι νέοι μεταναστεύουν στο εξωτερικό προς αναζήτηση εργασίας και αξιοπρεπούς μισθού ενώ εδώ οι άνθρωποι χωρίς δουλειά αυξάνονται και πληθύνονται.
Δυστυχώς, αυτή είναι η πραγματικότητα. Ο μηχανισμός διάσωσης δεν ξέρουμε αν, τελικώς, θα "σώσει" τους οικονομικούς δείκτες και αν θα ικανοποιήσει τους δανειστές. Πάντως, το ζητούμενο είναι η διάσωση της κοινωνίας. Μπορεί, όμως, η κοινωνία να διασωθεί με τα εις βάρος της μέτρα που, όπως φαίνεται, δεν έχουν τέλος; Μπορεί ο κόσμος να αντέξει τόσες θυσίες; Το βαρέλι, εν τέλει, έχει πάτο; Και η κοινωνία έχει διέξοδο;
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 23/11/2012)