Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
"Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι να συνηθίσουμε τη φρίκη να μας τρομάζει η ομορφιά", σχολίαζε ο Μάνος Χατζιδάκις τον Ιούλιο του 1978 στο Τρίτο Πρόγραμμα.
"Από την ώρα που ο Φρανκεστάιν γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, o κόσμος προχωράει μαθηματικά στην εκμηδένισή του. Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά γιατί συνήθισε να φοβάται", έλεγε.
Ποιος είναι, όμως, ο φόβος της σημερινής εποχής; Μήπως η παγκόσμια οικονομική δικτατορία των αγορών; Αυτή που ανεβοκατεβάζει οικονομίες και διαλύει κράτη και κοινωνίες; Μήπως η Ελλάδα είναι δέσμια αυτής της παγκόσμιας κατάστασης και των οίκων αξιολόγησης;
Μοιάζει εφιαλτικό, αλλά το "τέρας" του σήμερα είναι οι ίδιες οι αγορές και όσοι κερδοσκοπούν μέσα από αυτές. Που με το φόβητρο της πτώχευσης τρομοκρατούν λαούς και χώρες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χώρα μας. Αν πριν δύο χρόνια λέγαμε ότι έρχονται μειώσεις σε μισθούς και επιστροφή σε άλλες δεκαετίες, τότε που η Ελλάδα έκανε τα πρώτα αναπτυξιακά της βήματα, θα μας περνούσαν για… τρελούς. Οσοι τα έλεγαν αυτά θεωρούνταν γραφικοί.
Ωσπου ήρθε η απειλή της ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας. Και έτσι, ανέλαβε δράση η τρόικα, η οποία ζητά τώρα νέα μέτρα, μεταξύ των οποίων τη μείωση των επικουρικών συντάξεων και την "ευελιξία" στους μισθούς. Λες και δεν φτάνουν αυτά που έχουν ψηφιστεί μέχρι τώρα. Λες και ο κόσμος έχει να πληρώνει.
Τώρα, συνηθίσαμε να ακούμε λέξεις και εκφράσεις όπως "χαράτσια", "νέα μέτρα", "ειδικοί φόροι", "μνημόνιο", "δανειακή σύμβαση". Μάθαμε ότι, όταν μας λένε ότι δεν θα έρθουν νέα μέτρα, εννοούν το αντίθετο. Εμπεδώσαμε την υποκρισία αρκετών πολιτικών. Διαπιστώνουμε, όμως, ότι -άσχετα με το τι θα γίνει με τη χώρα- η κοινωνία κάνει "βουτιά στη φτώχεια", ενώ το πολιτικό σύστημα ήδη έχει χρεωκοπήσει.
Δεν παύουμε, ωστόσο, να αισιοδοξούμε ότι μια άλλη κοινωνία είναι εφικτή, βλέποντας πολλούς ανθρώπους να έρχονται πιο κοντά μέσα από τα κοινά τους προβλήματα, άλλους να διαδηλώνουν δυναμικά διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον, άλλους πάλι να ανταλλάσουν προϊόντα και υπηρεσίες και να βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Πέραν από τις συλλογικές αυτές προσπάθειες που γεννιούνται μέσα από πρωτοβουλίες πολιτών να σημειώσουμε και τις πρωτοβουλίες φορέων, όπως του Φαρμακευτικού Συλλόγου, του Ιατρικού Συλλόγου και του Εργατικού Κέντρου για το κοινωνικό φαρμακείο που αρχίζει τη λειτουργία του στη 1 Φεβρουαρίου, αλλά και του κοινωνικού παντοπωλείου του Δήμου Χανίων στην οδό Περίδου.
Και επειδή η Ελλάδα παραμένει μια χώρα αντιφάσεων να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας κατά το εντεκάμηνο του 2011 οι εξαγωγές σημείωσαν ρεκόρ δεκαετίας και είχαν σπάσει το φράγμα των 20 δισ. ευρώ («Καθημερινή» 26/1/2012). Εν τέλει, ας μη χάσουμε την αισιοδοξία μας. Ας μη συνηθίσουμε τον "φόβο του τέρατος" των αγορών. Το μέλλον δεν ανήκει σε καμία τρόικα. Ανήκει στους ανθρώπους αυτού του τόπου και προπαντός στους νέους. Ανήκει σε όλους μας. Αρκεί να το καταλάβουμε.
(Χανιώτικα νέα - 28/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88383-akrobasies/
"Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι να συνηθίσουμε τη φρίκη να μας τρομάζει η ομορφιά", σχολίαζε ο Μάνος Χατζιδάκις τον Ιούλιο του 1978 στο Τρίτο Πρόγραμμα.
"Από την ώρα που ο Φρανκεστάιν γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, o κόσμος προχωράει μαθηματικά στην εκμηδένισή του. Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά γιατί συνήθισε να φοβάται", έλεγε.
Ποιος είναι, όμως, ο φόβος της σημερινής εποχής; Μήπως η παγκόσμια οικονομική δικτατορία των αγορών; Αυτή που ανεβοκατεβάζει οικονομίες και διαλύει κράτη και κοινωνίες; Μήπως η Ελλάδα είναι δέσμια αυτής της παγκόσμιας κατάστασης και των οίκων αξιολόγησης;
Μοιάζει εφιαλτικό, αλλά το "τέρας" του σήμερα είναι οι ίδιες οι αγορές και όσοι κερδοσκοπούν μέσα από αυτές. Που με το φόβητρο της πτώχευσης τρομοκρατούν λαούς και χώρες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χώρα μας. Αν πριν δύο χρόνια λέγαμε ότι έρχονται μειώσεις σε μισθούς και επιστροφή σε άλλες δεκαετίες, τότε που η Ελλάδα έκανε τα πρώτα αναπτυξιακά της βήματα, θα μας περνούσαν για… τρελούς. Οσοι τα έλεγαν αυτά θεωρούνταν γραφικοί.
Ωσπου ήρθε η απειλή της ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας. Και έτσι, ανέλαβε δράση η τρόικα, η οποία ζητά τώρα νέα μέτρα, μεταξύ των οποίων τη μείωση των επικουρικών συντάξεων και την "ευελιξία" στους μισθούς. Λες και δεν φτάνουν αυτά που έχουν ψηφιστεί μέχρι τώρα. Λες και ο κόσμος έχει να πληρώνει.
Τώρα, συνηθίσαμε να ακούμε λέξεις και εκφράσεις όπως "χαράτσια", "νέα μέτρα", "ειδικοί φόροι", "μνημόνιο", "δανειακή σύμβαση". Μάθαμε ότι, όταν μας λένε ότι δεν θα έρθουν νέα μέτρα, εννοούν το αντίθετο. Εμπεδώσαμε την υποκρισία αρκετών πολιτικών. Διαπιστώνουμε, όμως, ότι -άσχετα με το τι θα γίνει με τη χώρα- η κοινωνία κάνει "βουτιά στη φτώχεια", ενώ το πολιτικό σύστημα ήδη έχει χρεωκοπήσει.
Δεν παύουμε, ωστόσο, να αισιοδοξούμε ότι μια άλλη κοινωνία είναι εφικτή, βλέποντας πολλούς ανθρώπους να έρχονται πιο κοντά μέσα από τα κοινά τους προβλήματα, άλλους να διαδηλώνουν δυναμικά διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον, άλλους πάλι να ανταλλάσουν προϊόντα και υπηρεσίες και να βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Πέραν από τις συλλογικές αυτές προσπάθειες που γεννιούνται μέσα από πρωτοβουλίες πολιτών να σημειώσουμε και τις πρωτοβουλίες φορέων, όπως του Φαρμακευτικού Συλλόγου, του Ιατρικού Συλλόγου και του Εργατικού Κέντρου για το κοινωνικό φαρμακείο που αρχίζει τη λειτουργία του στη 1 Φεβρουαρίου, αλλά και του κοινωνικού παντοπωλείου του Δήμου Χανίων στην οδό Περίδου.
Και επειδή η Ελλάδα παραμένει μια χώρα αντιφάσεων να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας κατά το εντεκάμηνο του 2011 οι εξαγωγές σημείωσαν ρεκόρ δεκαετίας και είχαν σπάσει το φράγμα των 20 δισ. ευρώ («Καθημερινή» 26/1/2012). Εν τέλει, ας μη χάσουμε την αισιοδοξία μας. Ας μη συνηθίσουμε τον "φόβο του τέρατος" των αγορών. Το μέλλον δεν ανήκει σε καμία τρόικα. Ανήκει στους ανθρώπους αυτού του τόπου και προπαντός στους νέους. Ανήκει σε όλους μας. Αρκεί να το καταλάβουμε.
(Χανιώτικα νέα - 28/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88383-akrobasies/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου