Πρέβελη: Καμμένος παράδεισος

Με αφορμή την καταστροφική πυρκαγιά στο φοινικόδασος της Πρέβελης, η συνάδελφος στο Ρέθυμνο Λήδα Σίσκου, σημειώνει:

Καμμένος παράδεισος, δυο ώρες από την κόλαση που λέμε για ζωή
καμμένος παράδεισος, κι οι αναμνήσεις παλιών στιγμών κάρβουνο

θυμάσαι, ήταν σαν να δραπέτευες για πάντα απ' τη μιζέρια
καμία πόλη δε θυμόσουν όταν βάδιζες στο μονοπάτι

και τη νύχτα, τις νύχτες, όλοι ένα ...μια παρέα, τυχεροί δραπέτες από την καθημερινότητα

Τωρα δε θέλω να πάω πίσω, δε θέλω να δω τις νεκρές σκιες να κοιτούν στον ορίζοντα τη θάλασσα

θα χάσω την ανάμνηση, θα βουλιάξω από τη θλίψη....

Ξέρεις, λένε πως τα κεφάλια από τους φοίνικες δεν κάηκαν
η ελπίδα ίσως να μην πέθανε... αλλά και πάλι πως να αντέξουμε άλλη μια δεκαετία
τόσο, τόσο υπολογίζουν πως θα χρειαστεί για να υπάρξει ξανά το ομοίωμα του παραδείσου
μα δε θα είναι πια το ίδιο και αυτό το ξέρουμε όλοι μας.

Κι έπειτα τα μεγάλα κεφάλια πάλι θα παράγουν έργο κοινωνικόν στην αναδάσωση και διάσωση του τόπου
τώρα, γιατί πριν κάναν τρικούβερτο γλέντι με τα φράγκα της πυροπροστασίας.

Θλίψη λοιπόν , και να σκεφτείς πως λιγοστεύουν οι επίγειοι παράδεισοι μας
φτωχαίνει το μυαλό μας από καταφύγια και η ελπίδα γίνεται κάρβουνο όλο και πιο συχνά.
τι να τους πεις έπειτα από αυτό.......

καμμένος παράδεισος στην άκρη του ονείρου.....
κι η κόλαση των ανθρωποφάγων πόλεων ακόμα άθικτη και ζωντανή.

ΛΗΔΑ ΣΙΣΚΟΥ