Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Το χθεσινό περιστατικό “έξωσης” άστεγου από ακατοίκητο δημόσιο κτήριο, ιδιοκτησίας του Πολυτεχνείου Κρήτης, φέρνει στην επικαιρότητα το μείζον θέμα δημιουργίας ξενώνα αστέγων στην πόλη.
Ταυτόχρονα έρχεται να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι στην πόλη υπάρχουν διάφορα, όχι ιδιωτικά, αλλά δημόσια κτήρια, τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν υπέρ αστέγων και απόρων αντί να είναι αφημένα στη μοίρα τους.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο νεαρός που δεν είχε σπίτι, έφτιαξε το εν λόγω εγκαταλελειμμένο κτήριο και το μετέτρεψε σε σπίτι του. Δημόσιο άλλωστε ήταν και, κατά μία έννοια, αξιοποιήθηκε ατύπως για δημόσιο σκοπό. Την προστασία ενός ανθρώπου από τη βροχή και το κρύο.
Η χθεσινή αστυνομική επιχείρηση “έξωσης”, έπειτα από απαίτηση της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου Κρήτης προκαλεί λύπη. Γιατί, επιτέλους, σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να κοιτάμε όχι πάντα το “γράμμα”, αλλά και το πνεύμα του νόμου με βάση τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων.
Η συμπαράσταση που έχει δεχτεί ο άστεγος από νέους ανθρώπους, μα και από τη γειτονιά στην οποία μέχρι χθες κατοικούσε, είναι θα έλεγε κανείς συγκινητική.
«Το παιδί ξεβρόμισε τον χώρο, καθάρισε το κτήριο που ήταν σε άθλια κατάσταση και ήθελε μόνο να μείνει. Το παιδί ήταν εξαιρετικό και δεν είχε προκαλέσει κανένα πρόβλημα», έλεγαν γείτονές του σε δημοσιογράφο των “Χανιώτικων νέων”.
Την ίδια ευαισθησία θα περίμενε κανείς από το Πολυτεχνείο, μα και από τοπικούς φορείς. Επιτέλους, όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη στέγη. Και ένα κράτος – πρόνοιας, αν υπάρχει, οφείλει να θέσει το ζήτημα αυτό στις άμεσες προτεραιότητές του αντί να αποφασίζει μέτρα που θα οδηγήσουν περισσότερους ανθρώπους στον δρόμο…
(Χανιώτικα νέα - 7/2/2014)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/zitite-evesthisia-3/#ixzz2skMoN13g
Το χθεσινό περιστατικό “έξωσης” άστεγου από ακατοίκητο δημόσιο κτήριο, ιδιοκτησίας του Πολυτεχνείου Κρήτης, φέρνει στην επικαιρότητα το μείζον θέμα δημιουργίας ξενώνα αστέγων στην πόλη.
Ταυτόχρονα έρχεται να επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά ότι στην πόλη υπάρχουν διάφορα, όχι ιδιωτικά, αλλά δημόσια κτήρια, τα οποία θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν υπέρ αστέγων και απόρων αντί να είναι αφημένα στη μοίρα τους.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο νεαρός που δεν είχε σπίτι, έφτιαξε το εν λόγω εγκαταλελειμμένο κτήριο και το μετέτρεψε σε σπίτι του. Δημόσιο άλλωστε ήταν και, κατά μία έννοια, αξιοποιήθηκε ατύπως για δημόσιο σκοπό. Την προστασία ενός ανθρώπου από τη βροχή και το κρύο.
Η χθεσινή αστυνομική επιχείρηση “έξωσης”, έπειτα από απαίτηση της Πρυτανείας του Πολυτεχνείου Κρήτης προκαλεί λύπη. Γιατί, επιτέλους, σ’ αυτόν τον κόσμο, πρέπει να κοιτάμε όχι πάντα το “γράμμα”, αλλά και το πνεύμα του νόμου με βάση τις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων.
Η συμπαράσταση που έχει δεχτεί ο άστεγος από νέους ανθρώπους, μα και από τη γειτονιά στην οποία μέχρι χθες κατοικούσε, είναι θα έλεγε κανείς συγκινητική.
«Το παιδί ξεβρόμισε τον χώρο, καθάρισε το κτήριο που ήταν σε άθλια κατάσταση και ήθελε μόνο να μείνει. Το παιδί ήταν εξαιρετικό και δεν είχε προκαλέσει κανένα πρόβλημα», έλεγαν γείτονές του σε δημοσιογράφο των “Χανιώτικων νέων”.
Την ίδια ευαισθησία θα περίμενε κανείς από το Πολυτεχνείο, μα και από τοπικούς φορείς. Επιτέλους, όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα στη στέγη. Και ένα κράτος – πρόνοιας, αν υπάρχει, οφείλει να θέσει το ζήτημα αυτό στις άμεσες προτεραιότητές του αντί να αποφασίζει μέτρα που θα οδηγήσουν περισσότερους ανθρώπους στον δρόμο…
(Χανιώτικα νέα - 7/2/2014)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/zitite-evesthisia-3/#ixzz2skMoN13g
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου