Ο Κώστας Λειβαδάς είναι από τους πιο αγαπημένους τραγουδοποιούς της γενιάς του. Μας έχει χαρίσει μεγάλες επιτυχίες όπως οι Εγώ σε αγάπησα εδώ, Η Επιμονή σου, Για να σε συναντήσω, Σαν να μην πέρασε μια μέρα, Μια μέρα έμεινε ακόμα, Κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα… και ο κατάλογος των επιτυχιών είναι μακρύς.
Ξεκίνησε την καριέρα του από το συγκρότημα Υπνοβάτες. Γνωρίσαμε τον Κώστα Λειβαδά από τη συνεργασία του με τον Γιώργο Δημητριάδη και τους Μικρούς Ήρωες στο τραγούδι Είμαι Ακόμα Ζωντανός. Από εκεί και έπειτα, έχει μία εξαιρετικά ανοδική μουσική πορεία. Πρόκειται για έναν τραγουδοποιό τον οποίο, ευτυχώς για εμάς, δεν εγκαταλείπει ποτέ η έμπνευση.
Umano: Πότε αποφασίσατε σοβαρά ότι θα ασχοληθείτε επαγγελματικά με τη μουσική;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ένοιωθα ότι ήθελα να γίνω μουσικός. Μου είναι αληθινά δύσκολο να το προσδιορίσω χρονικά. Νομίζω πως το ένιωθα όσο ήμουν στην Κομοτηνή σπουδάζοντας νομικά αλλά και όταν έπιασα δουλειά πιάνο-φωνή στο θρυλικό Φαγκότο στα Χανιά.
Umano: Ξεκινήσατε το 1995 με τους Μικρούς Ήρωες και τον Γιώργο Δημητριάδη, με το τραγούδι Είμαι Ακόμα Ζωντανός. Πώς ακριβώς προέκυψε η συνεργασία;
Είχαμε μια μοιραία, για εμένα, συνάντηση στο Blue Bar στο Χαλάνδρι. Μόλις είχα ακούσει τον πρώτο τους δίσκο, ήμουν φαν των Απροσάρμοστων και του Γιώργου. Πάνω στη συζήτηση, το ένα έφερε το άλλο. Είπα στον Γιώργο πως μόλις είχαν διαλυθεί οι Υπνοβάτες, το πρώτο μου γκρουπ.
Δώσαμε ένα ραντεβού για να ακούσει τα τραγούδια των Υπνοβατών, από εκεί είναι και το Είμαι Ακόμα Ζωντανός.
Μετά από αυτό, ενώ βρισκόμουν άνεργος στην Πάτρα, το περιοδικό Ήχος το συμπεριέλαβε στα δέκα καλύτερα της χρονιάς και ο μουσικός παραγωγός Ξενοφών Ραράκος άρχιζε να το βάζει στην εκπομπή του. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
Umano: Πριν από αυτή τη συνεργασία, είχατε κάνει άλλες προσπάθειες στο χώρο της μουσικής;
Nαι, λίγο πριν, είχα τους Υπνοβάτες. Μετά τους Υπνοβάτες τραγούδησα για πρώτη φορά τα τραγούδια μου ο ίδιος στο δίσκο Επί Πτυχίω σε παραγωγή του Θανάση Γκαϊφύλλια. Εδώ να σημειώσω πως πέρυσι κυκλοφορήσαμε με τους Υπνοβάτες παλιό υλικό που είχαμε καθώς και τα πρώτα μας live στις βόρειες συνοικίες της Αθήνας, στο άλμπουμ Χαμένη Διαδρομή.
Umano: Είσαστε από τους πιο αγαπητούς τραγουδοποιούς. Τα τραγούδια σας αγαπήθηκαν από τον κόσμο και έγιναν επιτυχίες. Πού πιστεύετε ότι οφείλεται αυτό;
Ευχαριστώ πολύ. Ειλικρινά δε ξέρω τι να σας πω… Ειδικά για κάποια τραγούδια δε το φανταζόμουν ποτέ ότι θα γίνουν επιτυχίες όταν τα έγραφα. Είναι πάρα πολλά πράγματα μαζί.
Σίγουρα πάντως θα εντόπιζα σαν καταλυτικό παράγοντα την αγάπη μου στο να υποστηρίζω το θέμα μου στιχουργικά με μεγάλη ακρίβεια μεν αλλά χωρίς να το στραγγίζω συναισθηματικά.
Μια μάλλον διαισθητική ικανότητα έντονη στο ποιος τραγουδάει τι. Επίσης δε μου αρέσει να ακούω για διορίες ή προθεσμίες ή παραγγελίες. Αφήνω τα τραγούδια να κάθονται και να περιμένουν μέσα στα χρόνια, πριν κυκλοφορήσουν.
Umano: Πώς έρχεται συνήθως η έμπνευση, πρώτα από το στίχο ή από τη μουσική;
Σχεδόν πάντα έρχεται πρώτα ο στίχος. Είναι ένας μεγάλος καημός ο στίχος. Να θέλεις να πεις το θέμα σου και να μοιραστείς τις ιστορίες σου. Ανήκω σε αυτήν την κατηγορία που κυνηγάει αρχικά και πρώτα από όλα τη στιγμή.
Είμαι “στιγμοσύλλεκτης”, όπως είχε πει για εμένα πολύ χαριτωμένα ο φίλος μου δημοσιογράφος Γιάννης Λυβιάκης.
Umano: Πώς κρίνετε τη μουσική στην Ελλάδα σήμερα; Τα social media βοηθάνε τελικά τους καλλιτέχνες – και κατά συνέπεια τη μουσική – ή όχι;
Τα τελευταία δυο χρόνια είμαι για πρώτη φορά απαισιόδοξος και προβληματισμένος, ίσως πιο πολύ από ποτέ. Νομίζω φεύγουν όλα μακριά από την αλήθεια, τη συγκίνηση και, τέλος πάντων, μια επιτέλους ταυτότητα, για να μην πω δεν υπάρχει ούτε καν περίγραμμα. Δε ξέρω… Τα social media με σύνεση και στόχευση ναι, βοηθάνε. Δυστυχώς όμως πολύ σπάνια συμβαίνει.
Μας έφαγε η τηλεόραση και η αναπαραγωγή του ειδώλου μας, όποιο και αν είναι το κόστος.
Umano: Ποιες στιγμές θυμάστε πιο έντονα από τη μουσική σας διαδρομή;
Αυτές που συνέβη κάτι αληθινό και η μαγεία ήρθε από μόνη της, βρίσκοντας βέβαια την πόρτα ανοιχτή και το έδαφος κατάλληλο. Άλλοτε σήμαινε σκληρή δουλειά και άλλοτε ήρθε σε ανύποπτη ώρα, σαν μια συνολική επιβράβευση και ευλογία. Ευτυχώς, ήταν αρκετές αυτές οι στιγμές (γέλια) και των συνεργατών μου επίσης.
Umano: Αν γυρνούσατε πίσω το χρόνο θα αλλάζατε κάτι στη ζωή σας;
Νομίζω θα προσπαθούσα να ήμουν λίγο πιο πειθαρχημένος. Ειδικότερα σε πράγματα που έπρεπε να είχαν γίνει πιο συντονισμένα και «διψασμένα» στην ώρα και στην ηλικία τους.
Από την άλλη, ποτέ δε θεώρησα χάσιμο χρόνου ούτε καν τον ύπνο κατά τη διάρκεια της μέρας, απεναντίας μάλιστα.
Umano: Ας έρθουμε λίγο στη Σφίγγα. Αυτό το χειμώνα σας συναντάμε με τον Πάνο Κατσιμίχα και τον Δημήτρη Καρρά. Πραγματικά, τρεις γενιές τραγουδοποιών. Αυτές οι γενιές πού διαφέρουν και πού τέμνονται;
Τα μεγάλα θέματα είναι πάντα αιώνια. Σε αυτό το σημείο, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα συναντηθούμε όλοι και θα βρίσκουμε αυτά τα θέματα πάντα μπροστά μας. Εμείς φυσικά με τον Δημήτρη Καρρά έχουμε επηρεαστεί από τα τραγούδια των αδελφών Κατσιμίχα, αλλά και οι τρεις μας έχουμε πολλές κοινές αγάπες και αναφορές. Αυτές οι κοινές συνισταμένες και αγάπες, για παράδειγμα η αισθητική συγγένεια, είναι καθοριστικές για να υπάρχει κοινός κώδικας στην τέχνη και συνεννόηση στη σκηνή.
Υπό μία έννοια όλα αλλάζουν για να μένουν πάλι ίδια, ναι. Η προσωπική μαρτυρία είναι αυτή που μετράει μερικές φορές πιο πολύ και από το ίδιο το γεγονός.
Umano: Θα μας μιλήσετε λίγο για το πρόγραμμα; Θα ακούσουμε τραγούδια δικά σας αλλά και κοινά;
Στη Σφίγγα λέμε τα τραγούδια μας και συναντιόμαστε μέσα από ενότητες. Ο Πάνος έχει δώσει το χώρο που χρειάζεται για να φανούν τα τραγούδια και η διαδρομή των χρόνων για όλους. Μαζί μας είναι και η Νατάσσα Καμπαστάνα που ερμηνεύει υπέροχα τραγούδια για γυναίκες ερμηνεύτριες και φωτίζει όλο το πάλκο. Τα πιο σημαντικά και αγαπημένα τραγούδια είναι όλα εδώ! Είμαστε πολύ συντονισμένοι καιρό τώρα. Όπως αρέσει και στον Πάνο, πάνω από όλα λειτουργούμε σαν ομάδα.
Umano: Ποια είναι τα σχέδιά σας μετά τη Σφίγγα; Ετοιμάζετε κάτι καινούριο;
Βέβαια. Άρχισα ηχογραφήσεις για τον επόμενο δίσκο μου αλλά και για έναν ακόμα με τους Υπνοβάτες. Είναι προγραμματισμένες κάποιες συναυλίες που είχαν κλείσει από πέρυσι με την Ανδριάνα Μπάμπαλη, την Μαριάννα Πολυχρονίδη και την Βίκυ Καρατζόγλου. Τη δεδομένη στιγμή, όμως, σκέφτομαι πιο πολύ την παράσταση με τον Πάνο Κατσιμίχα και τον Δημήτρη Καρρά για το πώς και αν θα συνεχίσει.
Umano: Μουσική είναι…
Το κλειδί του παραδείσου.
Umano: Ευτυχία είναι…
Οι επιλογές μας και το έλεος του σύμπαντος στο πρόσωπό μας.
Περισσότερες πληροφορίες για τις εμφανίσεις του Κώστα Λειβαδά, του Πάνου Κατσιμίχα και του Δημήτρη Καρρά στη Σφίγγα: https://umano.gr/katsimixas-leivadas-karras-sti-mousiki-skini-sfigga/
(Αναδημοσίευση από: https://umano.gr/o-tragoudopoios-kostas-leivadas-sto-umano/?fbclid=IwAR3iGhCkg09sIh5q55QgPEIkvlR1UOpWIo0fsR6rtztI6LFPyiD6zjUvjk8)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου