ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΥ
«Τα όρια της γλώσσας μου ορίζουν τα όρια του κόσμου μου»
Wittgenstein
Ενα τρακάρισμα έκανα πριν λίγο καιρό με το αυτοκίνητό μου. Φωνάξαμε τον πραγματογνώμονα της ασφάλειας λοιπόν και άρχισα να του λέω τα στοιχεία μου και να του αναλύω το γεγονός του ατυχήματος. Με ρώτησε αν θέλω να γράψω εγώ ή αυτός. Του είπα να γράψει αυτός. Αρχισε λοιπόν να με ρωτάει και να γράφει. Πώς έγινε το τρακάρισμα; Μου λέει. Επί της οδού Δασκαλογιάννη του απαντώ. Αρχισε λοιπόν να μιλά μεγαλοφώνως ό,τι έγραφε. Το υπ’ αριθμ. τάδε αυτοκίνητο βρήκε με τον πίσω αριστερό προφυλακτήρα το πλάι του δεξιού φτερού κ.λπ. κ.λπ. επί της οδός Δασκαλογιάννη. Οχι του λέω. Επί της οδού Δασκαλογιάννη. Μα κατάλαβα, στην οδός Δασκαλογιάννη δεν μου είπες; Οχι του ξαναλέω. Επί της οδού Δασκαλογιάννη. Μα τώρα θα με τρελάνεις μού απαντά. Δεν μιλάμε για τον ίδιο τόπο του λέω επιτείνοντας τη σύγχυσή του. Με κοίταζε απορημένος. Με κατανόηση. Σίγουρα με πέρασε για τρελό. Αυτός βιαζόταν να συμπληρώσει τη δήλωση του ατυχήματος, μα εγώ βυθίστηκα στις σκέψεις μου. «Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου» του ξαναλέω και αυτός βεβαιώθηκε ότι σίγουρα δεν πάω καλά. Υπέγραψα τη δήλωση, χαιρετηθήκαμε και χωρίσαμε. Θυμήθηκα τον “μεταγλωσσικό” Ελύτη. «Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς και μόνο ένα μέσο επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως και να αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις».
«Το δε μάθημα εστίν ευβουλία παρά των οικείων όπως αν άριστα την αυτού οικίαν διοικοί και περί των της πόλεως, όπως τα της πόλεως δυνατώτατος αν είη και πράττειν και λέγειν» μας λέγει ο Πρωταγόρας, που στόχος της διδασκαλίας του ήταν να κάνει τους νέους ικανούς στο πράττειν και στο λέγειν. Αλλά και ο δικός μας Ερωτόκριτος μας λέει.
«Απ’ ό,τι κάλλη έχει ο άνθρωπος, τα λόγια έχουν τη χάρη/ να κάμουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει/ κι όπου κατέχει να μιλεί με γνώση και με τρόπο/ κάνει και κλαίσι και γελούν τα μάτια των ανθρώπω».
(Αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα νέα - 6/4/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/epi-tis-odos-daskalogianni/#
«Τα όρια της γλώσσας μου ορίζουν τα όρια του κόσμου μου»
Wittgenstein
Ενα τρακάρισμα έκανα πριν λίγο καιρό με το αυτοκίνητό μου. Φωνάξαμε τον πραγματογνώμονα της ασφάλειας λοιπόν και άρχισα να του λέω τα στοιχεία μου και να του αναλύω το γεγονός του ατυχήματος. Με ρώτησε αν θέλω να γράψω εγώ ή αυτός. Του είπα να γράψει αυτός. Αρχισε λοιπόν να με ρωτάει και να γράφει. Πώς έγινε το τρακάρισμα; Μου λέει. Επί της οδού Δασκαλογιάννη του απαντώ. Αρχισε λοιπόν να μιλά μεγαλοφώνως ό,τι έγραφε. Το υπ’ αριθμ. τάδε αυτοκίνητο βρήκε με τον πίσω αριστερό προφυλακτήρα το πλάι του δεξιού φτερού κ.λπ. κ.λπ. επί της οδός Δασκαλογιάννη. Οχι του λέω. Επί της οδού Δασκαλογιάννη. Μα κατάλαβα, στην οδός Δασκαλογιάννη δεν μου είπες; Οχι του ξαναλέω. Επί της οδού Δασκαλογιάννη. Μα τώρα θα με τρελάνεις μού απαντά. Δεν μιλάμε για τον ίδιο τόπο του λέω επιτείνοντας τη σύγχυσή του. Με κοίταζε απορημένος. Με κατανόηση. Σίγουρα με πέρασε για τρελό. Αυτός βιαζόταν να συμπληρώσει τη δήλωση του ατυχήματος, μα εγώ βυθίστηκα στις σκέψεις μου. «Πάρε τη λέξη μου, δώσε μου το χέρι σου» του ξαναλέω και αυτός βεβαιώθηκε ότι σίγουρα δεν πάω καλά. Υπέγραψα τη δήλωση, χαιρετηθήκαμε και χωρίσαμε. Θυμήθηκα τον “μεταγλωσσικό” Ελύτη. «Εάν η γλώσσα αποτελούσε απλώς και μόνο ένα μέσο επικοινωνίας, πρόβλημα δεν θα υπήρχε. Συμβαίνει όμως και να αποτελεί και εργαλείο μαγείας και φορέα ηθικών αξιών. Προσκτάται η γλώσσα στο μάκρος των αιώνων ένα ορισμένο ήθος. Και το ήθος αυτό γεννά υποχρεώσεις».
«Το δε μάθημα εστίν ευβουλία παρά των οικείων όπως αν άριστα την αυτού οικίαν διοικοί και περί των της πόλεως, όπως τα της πόλεως δυνατώτατος αν είη και πράττειν και λέγειν» μας λέγει ο Πρωταγόρας, που στόχος της διδασκαλίας του ήταν να κάνει τους νέους ικανούς στο πράττειν και στο λέγειν. Αλλά και ο δικός μας Ερωτόκριτος μας λέει.
«Απ’ ό,τι κάλλη έχει ο άνθρωπος, τα λόγια έχουν τη χάρη/ να κάμουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει/ κι όπου κατέχει να μιλεί με γνώση και με τρόπο/ κάνει και κλαίσι και γελούν τα μάτια των ανθρώπω».
(Αναδημοσίευση από τα Χανιώτικα νέα - 6/4/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/epi-tis-odos-daskalogianni/#
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου