“Η μοναξιά είναι από το ένα μέρος πόνος, από το άλλο μέρος λύτρωση, γιατί καμιά φορά βρίσκει κανείς τον πραγματικό εαυτό του μόνο όταν είναι μόνος”, μου είχε πει ο ποιητής σε μια συνάντησή μας στο σπίτι του. Λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή, έκανε τις τελικές διορθώσεις για το τελευταίο του έργο με τίτλο «Ο Εθελοντής», ένα πολυσέλιδο μυθιστόρημα που πραγματεύεται τον βίο και τη στρατιωτική πολιτεία του πατέρα του.
Από τους σημαντικούς εκπροσώπους της λεγόμενης Δεύτερης Μεταπολεμικής Γενιάς, ο Γιώργης Μανουσάκης μάς παρέδωσε οκτώ ποιητικές συλλογές, τρία πεζά και μία μελέτη για τον Παντελή Πρεβελάκη.
Ο ίδιος σε μια συνέντευξη του έλεγε:
«Η ζωή μακριά από την Αθήνα με κάνει στ' αλήθεια να νιώθω συχνά αποκομμένος. Δεν έχω παρά μακρινές προσβάσεις στα περιοδικά, στους εκδοτικούς οίκους και καθόλου στους κύκλους των λογοτεχνών. Εξασφαλίζω, όμως, έτσι μια αυτονομία, μένω ανεπηρέαστος από "μόδες" και από το παιχνίδι των ανταλλαγμάτων».
Το 2002 πρωτοδημοσιεύτηκε με τίτλο: “Αμετακίνητος μετανάστης” ένα ποίημα του Γιώργη Μανουσάκη για την πόλη του - που αλλάζει και αυτή στον χρόνο και δεν μοιάζει με αυτό που ήταν σε άλλους καιρούς.
Οι στίχοι λένε:
«Όμως ποια Κίρκη τη μεταμορφώνει;
Τα σπίτια της ένα-ένα την εγκαταλείπουν
κι οι άνθρωποι αλλάζουν πρόσωπα
σα να' ταν μάσκες.
Πίσω απ' τον πάγκο
δε χτυπά σφυρί ο τσαγκάρης
στου καφενείου το βάθος δεν ηχεί λαγούτο.
Κοπάδια οι ξένοι μπαινοβγαίνουνε στα tourist shops.
Σιγά κι αθόρυβα γλιστρά και φεύγει η πόλη.
Εκείνοι που την κατοικούσαν
στρέψαν οριστικά την όψη προς το Μέγα Σκότος.
Στη θέση της ορθώθηκε μια πόλη
σκληρή κι αγέλαστη, ύπουλη και φαντασμένη.
Σε ξένη πόλη σέρνω τώρα τη ζωή μου».
Ο Γιώργης Μανουσάκης έφυγε αλλά είναι σαν να μην έχει έχει φύγει. Ζει στις καρδιές μας και στις καρδιές όλων όσοι τον έχουν γνωρίσει. Οποτε ανατρέχουμε στην ποίησή του και στο γενικότερο έργο του, τον νιώθουμε τόσο μα τόσο κοντά μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 9/2/2016)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/okto-chronia-choris-ton-giorgi-manousaki/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου