Για την Ελλάδα του πολιτισμού

Αν θέλουμε να πάμε μπροστά, πρέπει να κοιτάξουμε στο παρελθόν. Στην εποχή της μεταπολίτευσης και εντεύθεν. Τότε που η Ελλάδα βγήκε από το «γύψο» της δικτατορίας και άρχισε να αναρρώνει. Τότε που δεν είχαμε τα καταναλωτικά αγαθά της σημερινής εποχής αλλά ζήσαμε στην πόλη και στα χωριά μας τη φιλοξενία και την αρχοντιά των ανθρώπων. Αλλά και την εποχή μετά το 1981, όταν έγιναν στη χώρα μεγάλα έργα και ο κόσμος απέκτησε περισσότερη ελευθερία αλλά και παροχές και χρήματα. Κάποτε, όμως, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση καθώς ξέφυγε η οικονομική κατάσταση. Μετά την ακμή του Χρηματιστηρίου και τους Ολυμπιακούς Αγώνες η οικονομία άρχισε να παίρνει την… κατηφόρα. Οι υποσχέσεις για ισχυρή Ελλάδα στην Ενωμένη Ευρώπη έμειναν στα λόγια.
Τώρα, όλα πάνε προς τα πίσω. Όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στην πολιτική. Η τάξη στα οικονομικά δεν μεταφράζεται σε διόρθωση των κακώς κειμένων του παρελθόντος αλλά σε οικονομική ασφυξία του πληθυσμού.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, βρίσκουν πάτημα ακραίες φωνές που εκπέμπουν… ολοκληρωτισμό και απολυτότητα στη σκέψη.
Αυτή τη στιγμή, η οικονομική κρίση και τα σκληρά μέτρα λιτότητας που επιβάλλονται από τους δανειστές έχουν ως αποτέλεσμα τη διαδοχική αλλαγή κυβερνήσεων. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία ελάχιστο ρόλο παίζει το «χρώμα» κάτω από το οποίο κυβερνάει ένα κόμμα, είτε από τα «αριστερά», είτε από τα «δεξιά» της πολιτικής, όταν η χώρα έχει δυσβάστακτα δάνεια στην πλάτη της.
Ωστόσο, θύμα της κατάστασης αυτής είναι το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας και εν προκειμένω, όχι μόνον οι εργαζόμενοι αλλά και οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες. Ολοι, όσο συνεχίζονται τα δυσβάστακτα μέτρα θα πλήττονται και περισσότερο με την ανεργία να κάνει… πάρτι.
Η χώρα έχει μπει σε έναν φαύλο κύκλο από τον οποίο επιβάλλεται να βγει σώα. Χωρίς, φυσικά, την επανάληψη λαθών του παρελθόντος. Αλλά, επιτέλους, με παροχές προς τους πολίτες οι οποίοι αυτή τη στιγμή δουλεύουν αποκλειστικά για το κράτος, καθώς δίνουν σε φόρους και χαράτσια περισσότερα απ΄ό,τι βγάζουν…
Η λύση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την αλλαγή οικονομικής πολιτικής. Και όχι φυσικά με τη βία η οποία σε διάφορες μορφές της έχει κάνει την εμφάνισή της στην πολιτική καθημερινότητα. Σε αυτούς τους δίσεκτους καιρούς, ας κρατήσουμε τον πολιτισμό και την ανθρωπιά μας.
Ωριμοι πια, με το πέρασμα των χρόνων, ας κάνουμε και εμείς την αυτοκριτική μας για τυχόν λανθασμένες επιλογές και στάσεις του παρελθόντος και ας κοιτάξουμε προς τα εμπρός. Ας χαράξουμε γέφυρες επικοινωνίας μακριά από τα τείχη που υψώνουν ιδεοληψίες και… βεβαιότητες.
Γιατί σήμερα έχουμε μεγάλη ανάγκη από την Ελλάδα του Οδυσσέα Ελύτη, του Νίκου Γκάτσου, του Μάνου Χατζιδάκι και πολλών άλλων. Την Ελλάδα του πολιτισμού και της Παιδείας μέσα σε μια διαφορετική Ευρώπη.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 14/11/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/gia-tin-ellada-tou-politismou/