Ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα

Αν συμφωνήσουμε ότι ο άνθρωπος γεννιέται για να γίνει… Ανθρωπος, ε, τότε, υπάρχει ένα θέμα που πρέπει όλους να μας ενώνει. Ανεξάρτητα από κομματικές ή πολιτικές τοποθετήσεις. Ασχέτως ιδεολογικών διαφωνιών σε έναν κόσμο από τον οποίο, ούτως ή άλλως, είμαστε περαστικοί.
Δεν είναι άλλο από τη στήριξη των πιο “αδύναμων” κρίκων αυτού του κόσμου. Των ανθρώπων που είτε έμειναν άνεργοι ή άεργοι, είτε από τη μια μέρα στην άλλη βρέθηκαν χωρίς δουλειά, χωρίς εισόδημα, χωρίς ασφάλιση. Των φτωχότερων στρωμάτων αυτής της κοινωνίας.
Δεν αρκούν, παρά τη χρησιμότητά τους, τα κοινωνικά παντοπωλεία και τα τρόφιμα που κατά καιρούς μοιράζονται σε απόρους, συχνά μέσα από πρωτοβουλίες πολιτών και ομάδων. Πολύτιμη, όπως έχει κατ’ επανάληψη επισημανθεί, θα είναι η καθολική εφαρμογή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες.
Το 2005 ο Γιάννης Δραγασάκης ως εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή είχε αναφέρει ότι το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα «δεν είναι μόνο ένα επίδομα, αλλά δικαίωμα του πολίτη και υποχρέωση της κοινωνίας να ορίζει ένα ελάχιστο όριο ζωής, ένα όριο αποτροπής της ακραίας φτώχειας «κάτω από το οποίο δεν θα ζει κανείς».
Δέκα χρόνια μετά, το μέτρο αυτό παραμένει σε πιλοτική εφαρμογή μόνο σε 13 Δήμους της χώρας. Η σωστή εφαρμογή του σε όλους τους Δήμους της χώρας θα βοηθούσε τους ανθρώπους που αδυνατούν να επιβιώσουν.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 26/8/2015)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/elachisto-engiimeno-isodima/#