Η συμπεριφορά ορισμένων «οργάνων της τάξης» είναι τουλάχιστον ακατανόητη: Ωρα 3 χθες τα ξημερώματα επί της οδού Δασκαλογιάννη στην Σπλάντζια.
Λίγα μέτρα πριν από το αυτοκίνητο για να πάω σπίτι μου. Βλέπω αστυνομικούς να έχουν σταματήσει νεαρούς και να τους ελέγχουν. Και κοντοστέκομαι στο πεζοδρόμιο και σε λογική απόσταση. Και ο επικεφαλής -προφανώς- των αστυνομικών στον πληθυντικό αλλά φανερά ενοχλημένος, μου λέει: «Φύγετε». Και εγώ να του εξηγώ με ευγενικό τρόπο ότι απλά είδα ότι κάτι συμβαίνει και έχω δικαίωμα να παραμείνω στον δημόσιο χώρο: στο πεζοδρόμιο.
Και εκείνος δίχως άλλη κουβέντα καλεί ένα νεαρό αστυνομικό να με ελέγξει, ήτοι να καταγράψει τα στοιχεία μου! Μου ζητά ταυτότητα. Του δείχνω πρώτα τη δημοσιογραφική. Δεν του αρκεί. Μου ζητά πολιτική ταυτότητα. Τη δίνω χωρίς, αν και έχω δικαίωμα, να ζητήσω τη δική του. Και ύστερα από λίγο, ζητώ να μου επιστραφεί. Και αυτός μου την επιστρέφει αφού μου εξηγεί ότι έχει -στον εγκέφαλό του, όχι σε χαρτί- καταγράψει πώς με λένε, και μου αναφέρει τα πλήρη στοιχεία μου!
Επειτα, με ειρωνικό τρόπο ο επικεφαλής να σχολιάζει την παρουσία μου στο σημείο! Και έπειτα από λίγο το θέμα να λαμβάνει τέλος! Οι νεαροί φεύγουν, οι αστυνομικοί το ίδιο και εγώ, «φακελωμένος» πια δίχως να δώσω κανένα δικαίωμα, να κινούμαι προς το σπίτι μου. Κύριε αστυνομικέ διευθυντή, σε μερικούς υφισταμένους σας μήπως πρέπει να μάθετε στοιχειώδεις κανόνες συμπεριφοράς και τακτικής; Οτι πρέπει να είναι στην υπηρεσία του πολίτη και να μην του συμπεριφέρονται σαν να είναι εκείνος υποτελής τους;
(Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 15 Απριλίου 2010)
Γ. ΛΥΒ.
Λίγα μέτρα πριν από το αυτοκίνητο για να πάω σπίτι μου. Βλέπω αστυνομικούς να έχουν σταματήσει νεαρούς και να τους ελέγχουν. Και κοντοστέκομαι στο πεζοδρόμιο και σε λογική απόσταση. Και ο επικεφαλής -προφανώς- των αστυνομικών στον πληθυντικό αλλά φανερά ενοχλημένος, μου λέει: «Φύγετε». Και εγώ να του εξηγώ με ευγενικό τρόπο ότι απλά είδα ότι κάτι συμβαίνει και έχω δικαίωμα να παραμείνω στον δημόσιο χώρο: στο πεζοδρόμιο.
Και εκείνος δίχως άλλη κουβέντα καλεί ένα νεαρό αστυνομικό να με ελέγξει, ήτοι να καταγράψει τα στοιχεία μου! Μου ζητά ταυτότητα. Του δείχνω πρώτα τη δημοσιογραφική. Δεν του αρκεί. Μου ζητά πολιτική ταυτότητα. Τη δίνω χωρίς, αν και έχω δικαίωμα, να ζητήσω τη δική του. Και ύστερα από λίγο, ζητώ να μου επιστραφεί. Και αυτός μου την επιστρέφει αφού μου εξηγεί ότι έχει -στον εγκέφαλό του, όχι σε χαρτί- καταγράψει πώς με λένε, και μου αναφέρει τα πλήρη στοιχεία μου!
Επειτα, με ειρωνικό τρόπο ο επικεφαλής να σχολιάζει την παρουσία μου στο σημείο! Και έπειτα από λίγο το θέμα να λαμβάνει τέλος! Οι νεαροί φεύγουν, οι αστυνομικοί το ίδιο και εγώ, «φακελωμένος» πια δίχως να δώσω κανένα δικαίωμα, να κινούμαι προς το σπίτι μου. Κύριε αστυνομικέ διευθυντή, σε μερικούς υφισταμένους σας μήπως πρέπει να μάθετε στοιχειώδεις κανόνες συμπεριφοράς και τακτικής; Οτι πρέπει να είναι στην υπηρεσία του πολίτη και να μην του συμπεριφέρονται σαν να είναι εκείνος υποτελής τους;
(Έντυπη Έκδοση Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 15 Απριλίου 2010)
Γ. ΛΥΒ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου