Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
"Βροχή δωματίου"
Δύο ιστορίες, δύο άνθρωποι, δύο χαρακτήρες. Τόσο διαφορετικοί μα και τόσο όμοιοι. Ο πρώτος, ένας πολιτικάντης, μέσα στο κουφό πλήθος που δημαγωγεί και γοητεύει. Ο δεύτερος, ένα "ανδρείκελο" μέσα στο δωματιό του, χαμένο στο... κοστούμι του.
Δύο ιστορίες διαφορετικές μα και παράλληλες, τις οποίες παρακολουθήσαμε το βράδυ του Σαββάτου, στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Αργύρη Χιόνη με τίτλο: "Βροχή δωματίου", που ανεβάζει η εταιρεία θεάτρου: "Μνήμη" στο θέατρο: "Κυδωνία", στην οδό Υψηλαντών σε σκηνοθεσία Δέσποινας Πολλαναγνωστάκη.
Μια παράσταση με παντομίμα, γεμάτη ενδιαφέρον - σχόλιο για τον κόσμο του χθες και του σήμερα. Αλλωστε, ο κόσμος ανέκαθεν είχε ανάγκη από... ήρωες. Και από τον κόσμο ποτέ δεν έλειψε η υποκρισία.
Αλλά, τι μένει; Ενα από τα ερωτήματα που θέτει η παράσταση είναι: "Αν πεθάνεις χωρίς να σε γνωρίζει κανείς και χωρίς να το ξέρει κανείς, έχεις πραγματικά πεθάνει;". Και, κατ΄επέκταση, αν ζεις χωρίς να μοιράζεσαι, ζεις;
Στην παράσταση, που παρουσιάζει ενδιαφέρον, συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Salih Hatιsaru, Μαρία Μπουλουγούρη, Λίλα Τρουλλινού, Θοδωρής Σεραφείδης και ο τσελίστας Arnold Smith. Μαζί με τις δύο παντομίμες συνυπάρχουν και 32 ποιήματα από το συγκεντρωτικό τόμο «Η Φωνή της Σιωπής» (1966-2000) που ερμηνεύουν η Μαρία Μπολουγούρη και η Λίλα Τρουλλινού. Ποιήματα δυνατά, βαθιά υπαρξιακά...
Οι τελευταίες παραστάσεις θα δοθούν την Παρασκευή 20, το Σάββατο 21 και την Κυριακή 22 Νοεμβρίου.
Στην ύπαιθρο...
Οταν κατοικούμε στην πόλη, είναι εύκολο να ξεχάσουμε την ύπαιθρο. Οποιος, όμως, ξεχνά την ύπαιθρο, ξεχνά τις ρίζες του. Και, τελικά, τι απίστευτη ομορφιά συναντά κανείς όχι μόνο σε πόλεις και θάλασσες, αλλά και στα ορεινά. Σκέψεις που κάναμε το Σάββατο ανηφορίζοντας για το Νίππος, το οποίο παραμένει ένα από τα πιο ωραία χωριά του Νομού Χανίων. Οι κάτοικοι της υπαίθρου είναι οι θεματοφύλακες της παράδοσης και του τόπου. Και είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τα χωριά μας με σεβασμό. Αμφιβάλλω, όμως, για το κατά πόσο η όποια κεντρική εξουσία, νοιάζεται πραγματικά για τους ανθρώπους της υπαίθρου, οι οποίοι εκ των πραγμάτων ασχολούνται σε πολύ μεγάλο ποσοστό με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Διότι είναι γνωστό ότι το αγροτικό εισόδημα δεν υποστηρίζεται. Διότι ο αγροτικός τομέας δεν συναντά την... καλύτερη αντιμετώπιση. Είναι γνωστά τα προβλήματα που σχετίζονται με την πτώση του... ελαιοκάρπου. Και δεν είναι μόνο αυτά... Αλλά, η ύπαιθρος και ο αγροτουρισμός έρχονται από και για το μέλλον.
(Χανιώτικα νέα - 16/11/2009)
"Βροχή δωματίου"
Δύο ιστορίες, δύο άνθρωποι, δύο χαρακτήρες. Τόσο διαφορετικοί μα και τόσο όμοιοι. Ο πρώτος, ένας πολιτικάντης, μέσα στο κουφό πλήθος που δημαγωγεί και γοητεύει. Ο δεύτερος, ένα "ανδρείκελο" μέσα στο δωματιό του, χαμένο στο... κοστούμι του.
Δύο ιστορίες διαφορετικές μα και παράλληλες, τις οποίες παρακολουθήσαμε το βράδυ του Σαββάτου, στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Αργύρη Χιόνη με τίτλο: "Βροχή δωματίου", που ανεβάζει η εταιρεία θεάτρου: "Μνήμη" στο θέατρο: "Κυδωνία", στην οδό Υψηλαντών σε σκηνοθεσία Δέσποινας Πολλαναγνωστάκη.
Μια παράσταση με παντομίμα, γεμάτη ενδιαφέρον - σχόλιο για τον κόσμο του χθες και του σήμερα. Αλλωστε, ο κόσμος ανέκαθεν είχε ανάγκη από... ήρωες. Και από τον κόσμο ποτέ δεν έλειψε η υποκρισία.
Αλλά, τι μένει; Ενα από τα ερωτήματα που θέτει η παράσταση είναι: "Αν πεθάνεις χωρίς να σε γνωρίζει κανείς και χωρίς να το ξέρει κανείς, έχεις πραγματικά πεθάνει;". Και, κατ΄επέκταση, αν ζεις χωρίς να μοιράζεσαι, ζεις;
Στην παράσταση, που παρουσιάζει ενδιαφέρον, συμμετέχουν οι ηθοποιοί: Salih Hatιsaru, Μαρία Μπουλουγούρη, Λίλα Τρουλλινού, Θοδωρής Σεραφείδης και ο τσελίστας Arnold Smith. Μαζί με τις δύο παντομίμες συνυπάρχουν και 32 ποιήματα από το συγκεντρωτικό τόμο «Η Φωνή της Σιωπής» (1966-2000) που ερμηνεύουν η Μαρία Μπολουγούρη και η Λίλα Τρουλλινού. Ποιήματα δυνατά, βαθιά υπαρξιακά...
Οι τελευταίες παραστάσεις θα δοθούν την Παρασκευή 20, το Σάββατο 21 και την Κυριακή 22 Νοεμβρίου.
Στην ύπαιθρο...
Οταν κατοικούμε στην πόλη, είναι εύκολο να ξεχάσουμε την ύπαιθρο. Οποιος, όμως, ξεχνά την ύπαιθρο, ξεχνά τις ρίζες του. Και, τελικά, τι απίστευτη ομορφιά συναντά κανείς όχι μόνο σε πόλεις και θάλασσες, αλλά και στα ορεινά. Σκέψεις που κάναμε το Σάββατο ανηφορίζοντας για το Νίππος, το οποίο παραμένει ένα από τα πιο ωραία χωριά του Νομού Χανίων. Οι κάτοικοι της υπαίθρου είναι οι θεματοφύλακες της παράδοσης και του τόπου. Και είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε τα χωριά μας με σεβασμό. Αμφιβάλλω, όμως, για το κατά πόσο η όποια κεντρική εξουσία, νοιάζεται πραγματικά για τους ανθρώπους της υπαίθρου, οι οποίοι εκ των πραγμάτων ασχολούνται σε πολύ μεγάλο ποσοστό με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Διότι είναι γνωστό ότι το αγροτικό εισόδημα δεν υποστηρίζεται. Διότι ο αγροτικός τομέας δεν συναντά την... καλύτερη αντιμετώπιση. Είναι γνωστά τα προβλήματα που σχετίζονται με την πτώση του... ελαιοκάρπου. Και δεν είναι μόνο αυτά... Αλλά, η ύπαιθρος και ο αγροτουρισμός έρχονται από και για το μέλλον.
(Χανιώτικα νέα - 16/11/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου