Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Σε άλλες χώρες της Ευρώπης επιδοτείται, στην Ελλάδα όμως έχει «δαιμονοποιηθεί». Ο λόγος για την κλωστική κάνναβη που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για παραγωγή ενδυμάτων και χαρτιού.
Η καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ συνεισφέρει στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών. Εδώ, αντίθετα, είναι στο... στόχαστρο. Ακόμα και καταστήματα τα οποία πωλούσαν προϊόντα από κλωστική κάνναβη, έχουν κλείσει από τις διωκτικές αρχές.
Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση του «Kannabishop» των Χανίων, το οποίο είχε κλείσει η αστυνομία το 1998 και είχε κατασχέσει όλα τα προϊόντα του. Δηλαδή, ρούχα αλλά και χαρτικά και άλλα προϊόντα από κλωστική κάνναβη.
Επειτα από δικαστικούς αγώνες, που κράτησαν έντεκα χρόνια, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Χανίων το 2009 δικαίωσε το «Kannabishop» των Χανίων και υποχρέωσε το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει αποζημίωση ύψους 70.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη του καταστήματος Σεραφείμ Κανδύλα για την ταλαιπωρία που έχει υποστεί όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, το Ελληνικό Δημόσιο προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο, έπειτα από αναβολές, αναμένεται να εκδικάσει την υπόθεση αυτή τον ερχόμενο Μάιο.
Το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Χανίων στο σκεπτικό της υπόθεσής του με την οποία δικαίωσε το κατάστημα των Χανίων, αναφέρει ότι ο κοινοτικός νομοθέτης, έχοντας λάβει υπόψη του την ανάγκη καταπολέμησης των ναρκωτικών και την προάσπιση της υγείας των ευρωπαίων πολιτών, προέβη στην κοινή οργάνωση αγοράς για το λινάρι και την κάνναβη και στη θέσπιση επιχορήγησης για την καλλιέργεια ποικιλιών κάνναβης με μικρό ποσοστό περιεκτικότητας στη μεθυστική ουσία τετραϋδροκανναβιόλη.
Επιπλέον, όπως είναι ήδη γνωστό, ήδη από το 2000 έχει εκπονηθεί μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών στην Ελλάδα με κλωστική κάνναβη.
Η μελέτη, που ήταν πρωτοποριακή για την εποχή της, είχε γίνει με πρωτοβουλία της γενικής διεύθυνσης του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ) και του Εργαστηρίου Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα προφανώς παραμένει σε κάποιο συρτάρι του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Ή έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες.
Η πρόταση για την εκπόνηση της μελέτης είχε γίνει δεκτή το 2000 από το υπουργείο Γεωργίας και είχε χρηματοδοτηθεί με 7.000.000 δραχμές.
Ο τότε γενικός διευθυντής του ΕΘΙΑΓΕ Σ. Βυζαντινόπουλος σημειώνει, μάλιστα, στον πρόλογο της εργασίας, που έγινε συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2000:
«...Η μελέτη αυτή έγινε την πλέον επίκαιρη χρονική στιγμή, επειδή έχουν ήδη δρομολογηθεί δραστικές μειώσεις στις εκτάσεις του βάμβακος, χωρίς αύξηση άλλων δυναμικών καλλιεργειών, όπως αραβοσίτου, βιομηχανικής τομάτας κ.λπ. Η κλωστική κάνναβη και το κλωστικό λίνο είναι δυνατό να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών».
Επίσης, εξετάστηκε το νομικό πρόβλημα για την κάνναβη και προτείνεται «η νομιμοποίηση της καλλιέργειας των ποικιλιών της Cannabis sativa, οι οποίες θεωρούνται κλωστικές, σύμφωνα με τους σχετικούς κοινοτικούς κανονισμούς, χωρίς ωστόσο να θίγεται το γράμμα και το πνεύμα του νόμου περί ναρκωτικών ουσιών. Ακόμη προτείνεται διάταξη για την απελευθέρωση του εμπορίου των προϊόντων της κλωστικής κάνναβης, όπως ρούχων κ.λπ.».
Επιπλέον μεταξύ άλλων σημειώνεται:
- Η καλλιέργεια κάνναβης θεωρείται οικολογική (επειδή δεν χρειάζεται ζιζανιοκτόνα και λοιπά φυτοφάρμακα).
- Η βιομηχανία επεξεργασίας κάνναβης είναι και προβλέπεται στο μέλλον να αποκτήσει σημαντική δυναμική, λόγω του ότι τα υφαντά της θεωρούνται υποαλλεργικά και επειδή δημιούργησε νέα προϊόντα (τα οποία στο παρελθόν ήταν υποπροϊόντα) που θεωρούνται επίσης υποαλλεργικά με προοπτική μεγάλης ζήτησης.
Πρόταση υπέρ της κλωστικής κάνναβης απ' το 1953!
Η εθνική οικονομία ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν ήταν σε καλό επίπεδο.
Λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρα μας ήταν σε αναζήτηση και το 1953. Και τότε, η πρόταση που είχε διατυπωθεί -πρόταση που είναι και σήμερα επίκαιρη- είχε να κάνει με την ποιοτική καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης!
Ηταν στις 18 Μαρτίου 1953 όταν, όπως διαβάζουμε στο περιοδικό της εποχής «Σπουδαί», στην αίθουσα διαλέξεων της Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών, εδόθη η πρώτη ομιλία του ακαδημαϊκού έτους 1952/53 εκ μέρους του Βιομηχάνου και τ. Υπουργού Θεοδώρου Δεσύλλα με θέμα «Προβλήματα της καλλιέργειας και βιομηχανίας της καννάβεως εν Ελλάδι».
Στη διάλεξή του ο κ. Δεσύλλας είχε υποστηρίξει:
«Ολοκληρωμένη βιομηχανία επεξεργασίας της καννάβεως δεν είναι δυνατόν να υπάρξη άνευ πρώτης ύλης εκ μακροίνου καννάβεως καλής ποιότητας. Η έλλειψις τοιαύτης είναι ο λόγος ο οποίος δεν επέτρεψε την δημιουργίαν εν Ελλάδι ολοκληρωμένης βιομηχανίας. Τα ελληνικά εργοστάσια αρκούνται εις την επεξεργασίαν δευτερευουσών πρώτων υλιών, ιταλικών ή άλλης προελεύσεως, ως και καννάβεως Ινδιών».
Σε άλλο σημείο είχε πει:
«Είμεθα ευθύς εξ αρχής εις επαφήν με το υπουργείον Γεωργίας και είχομεν τεθή εις την διάθεσίν του. Συνεζητήσαμεν διά μακρών το θέμα, όταν μας είχε ζητηθεί η γνώμη ως και διάφοροι πληροφορίαι περί της εν Ελλάδι λειτουργούσης βιομηχανίας καννάβεως. Υπεβάλλαμεν την γνώμη μας, καθ' ην θα είμεθα λίαν ευτυχείς εάν κατωρθούτο να επιτύχη η καλλιέργεια, διότι, επαναλαμβάνω και πάλιν, τότε μόνον η βιομηχανία γίνεται πραγματικά εθνική βιομηχανία, αλλά και πλήρως εξησφαλισμένη κατά τας αναγκαιούσας εις αυτήν πρώτας ύλας, όταν η χώρα παράγη επαρκώς ταύτας. Δυστυχώς, το Κράτος ή δεν ήτο εις θέσιν να κατευθύνη το ζήτημα ή δεν ήθελε να δώση την πρέπουσαν λύσιν».
Καταλήγοντας ο κ. Δεσύλλας είχε πει:
«Προ 25 ετών έκαμα όνειρα και είχον ελπίδαν ως νέος βιομήχανος, συνεχιστής μιας Εταιρίας ήδη αγούσης 82 ετών βίον, να ολοκληρωθεί η κανναβοβιομηχανία χάρις εις μίαν καλήν και επιμελή κανναβοκαλλιέργειαν και να αποκτήσει ούτω ο τόπος μας, τον "λευκόν χρυσόν" του. Μετά 25 έτη αλογίστου σπατάλης δυνάμεων του τόπου, δεν έχει άλλην ελπίδαν, ειμή σάς, τους νέους, οι οποίοι παρακολουθούν την διάλεξίν μου, που ελπίζω, λαμπρώς μορφωμένοι εις μίαν Σχολήν με τόσα ευγενή ιδανικά, να καταστήτε πράγματι φωτισμένα στελέχη της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου, ώστε η αύριον διά τον Ελληνικόν Λαόν να είναι καλυτέρα της σήμερον».
Γ. Λ.
ΣΠ. ΔΑΝΕΛΛΗΣ:
«Αδιανόητη η δικαστική περιπέτεια»
«Στις σημερινές συνθήκες, όπου υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων, και ιδιαίτερα των υδάτινων, η κλωστική κάνναβη έχει δώσει εναλλακτική λύση σε αρκετούς παραγωγούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
Αυτό επισημαίνει σε συνέντευξή του στην «Κ.Ε.» ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Επιτροποπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Σπύρος Δανέλλης.
Παράλληλα, ο κ. Δανέλλης εκφράζει τη συμπαράστασή του στους ιδιοκτήτες των kannabishops που κυνηγήθηκαν από την αστυνομία επειδή πωλούσαν ενδύματα από κάνναβη, καθώς, όπως επισημαίνει, «διασύρθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν πολίτες, καταστράφηκαν επιχειρήσεις και περιουσίες».
Ε Τι γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στο θέμα της καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης;
Α Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία και η Φιλανδία, η παραγωγή ουδέποτε ήταν απαγορευμένη. Η Ε.Ε., ήδη από την εποχή της ΕΟΚ, στη δεκαετία του 1970, στήριζε την εγχώρια βιομηχανία κλωστικής κάνναβης, με ενισχύσεις στους παραγωγούς και μεταποιητές κλωστικών ινών. Το έκανε ακριβώς διότι αναγνώριζε στην κλωστική κάνναβη τη θετική συμβολή που μπορεί να έχει στο περιβάλλον και την καταπολέμηση της ερήμωσης της υπαίθρου. Αλλά μόνο η Γαλλία και η Ισπανία παρήγαν τότε. Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για την καλλιέργεια ως πηγή φυσικών ινών οδήγησε σε άρση της απαγόρευσης της καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης στη Μεγάλη Βρετανία το 1993, στην Ολλανδία το 1994 και στη Γερμανία το 1996. Σήμερα -μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε.- η Γαλλία, η Πολωνία, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία, η Τσεχία η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία και η Αυστρία καλλιεργούν κάνναβη είτε για ίνες είτε για σπόρους.
Ε Στην Ελλάδα υπάρχει μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ που όμως μπήκε στο... συρτάρι. Γιατί;
Α Εχω υπόψη μου τη μελέτη αυτή, που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Η σχέση της κλωστικής κάνναβης με την ελληνική πραγματικότητα κακοφόρμισε εξαρχής από σκόπιμη εκμετάλλευση της άγνοιας, αλλά και από σύγχυση και ταύτισή της με την ινδική κάνναβη. Ετσι μοιραία η κλωστική κάνναβη ακολούθησε... τον «κακόφημο δρόμο».
Ε Στην Ελλάδα συνεχίζονται οι διώξεις κάποιων καταστημάτων που πωλούσαν ρούχα από κάνναβη. Αναμένεται να γίνει πάλι δίκη για το «kannabishop» των Χανίων. Πώς κρίνετε τη στάση της ελληνικής πολιτείας στο θέμα αυτό;
Α Ως βουλευτής του Εθνικού Κοινοβουλίου είχα ασχοληθεί ενεργά με το θέμα αυτό. Μέσα σ' ένα καθεστώς ιδεολογικής τρομοκρατίας, που επηρέασε το κράτος και τις υπηρεσίες του, και δημιούργησε συνθήκες σύγχυσης που ούτε η δικαιοσύνη δεν κατάφερε να αποφύγει, διασύρθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν πολίτες, καταστράφηκαν επιχειρήσεις και περιουσίες. Είναι αδιανόητο να συνεχίζεται και σήμερα η δικαστική τους περιπέτεια και όσον αφορά την ουσία των κατηγοριών και όσον αφορά τις ακολουθούμενες διαδικασίες. Το όλο ζήτημα, δε, γίνεται ακόμα πιο τραγικό αν αναλογισθεί κανείς ότι την ίδια στιγμή στη λοιπή Ευρώπη και υπό την κοινοτική νομοθεσία όλα τα παραπάνω προϊόντα υποστηρίζονται ως προϊόντα με προοπτική για τη διατήρηση δραστηριοτήτων στην ύπαιθρο και την ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων.
Γ. Λ.
(Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - 9/1/2011)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=239197
Σε άλλες χώρες της Ευρώπης επιδοτείται, στην Ελλάδα όμως έχει «δαιμονοποιηθεί». Ο λόγος για την κλωστική κάνναβη που χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για παραγωγή ενδυμάτων και χαρτιού.
Η καλλιέργεια της κλωστικής κάνναβης επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ συνεισφέρει στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών. Εδώ, αντίθετα, είναι στο... στόχαστρο. Ακόμα και καταστήματα τα οποία πωλούσαν προϊόντα από κλωστική κάνναβη, έχουν κλείσει από τις διωκτικές αρχές.
Είναι χαρακτηριστική η υπόθεση του «Kannabishop» των Χανίων, το οποίο είχε κλείσει η αστυνομία το 1998 και είχε κατασχέσει όλα τα προϊόντα του. Δηλαδή, ρούχα αλλά και χαρτικά και άλλα προϊόντα από κλωστική κάνναβη.
Επειτα από δικαστικούς αγώνες, που κράτησαν έντεκα χρόνια, το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Χανίων το 2009 δικαίωσε το «Kannabishop» των Χανίων και υποχρέωσε το Ελληνικό Δημόσιο να καταβάλει αποζημίωση ύψους 70.000 ευρώ στον ιδιοκτήτη του καταστήματος Σεραφείμ Κανδύλα για την ταλαιπωρία που έχει υποστεί όλα αυτά τα χρόνια. Ωστόσο, το Ελληνικό Δημόσιο προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο, έπειτα από αναβολές, αναμένεται να εκδικάσει την υπόθεση αυτή τον ερχόμενο Μάιο.
Το Τριμελές Διοικητικό Εφετείο Χανίων στο σκεπτικό της υπόθεσής του με την οποία δικαίωσε το κατάστημα των Χανίων, αναφέρει ότι ο κοινοτικός νομοθέτης, έχοντας λάβει υπόψη του την ανάγκη καταπολέμησης των ναρκωτικών και την προάσπιση της υγείας των ευρωπαίων πολιτών, προέβη στην κοινή οργάνωση αγοράς για το λινάρι και την κάνναβη και στη θέσπιση επιχορήγησης για την καλλιέργεια ποικιλιών κάνναβης με μικρό ποσοστό περιεκτικότητας στη μεθυστική ουσία τετραϋδροκανναβιόλη.
Επιπλέον, όπως είναι ήδη γνωστό, ήδη από το 2000 έχει εκπονηθεί μια ενδιαφέρουσα μελέτη για την αναδιάρθρωση των καλλιεργειών στην Ελλάδα με κλωστική κάνναβη.
Η μελέτη, που ήταν πρωτοποριακή για την εποχή της, είχε γίνει με πρωτοβουλία της γενικής διεύθυνσης του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας (ΕΘΙΑΓΕ) και του Εργαστηρίου Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σήμερα προφανώς παραμένει σε κάποιο συρτάρι του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Ή έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες.
Η πρόταση για την εκπόνηση της μελέτης είχε γίνει δεκτή το 2000 από το υπουργείο Γεωργίας και είχε χρηματοδοτηθεί με 7.000.000 δραχμές.
Ο τότε γενικός διευθυντής του ΕΘΙΑΓΕ Σ. Βυζαντινόπουλος σημειώνει, μάλιστα, στον πρόλογο της εργασίας, που έγινε συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2000:
«...Η μελέτη αυτή έγινε την πλέον επίκαιρη χρονική στιγμή, επειδή έχουν ήδη δρομολογηθεί δραστικές μειώσεις στις εκτάσεις του βάμβακος, χωρίς αύξηση άλλων δυναμικών καλλιεργειών, όπως αραβοσίτου, βιομηχανικής τομάτας κ.λπ. Η κλωστική κάνναβη και το κλωστικό λίνο είναι δυνατό να αποτελέσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών».
Επίσης, εξετάστηκε το νομικό πρόβλημα για την κάνναβη και προτείνεται «η νομιμοποίηση της καλλιέργειας των ποικιλιών της Cannabis sativa, οι οποίες θεωρούνται κλωστικές, σύμφωνα με τους σχετικούς κοινοτικούς κανονισμούς, χωρίς ωστόσο να θίγεται το γράμμα και το πνεύμα του νόμου περί ναρκωτικών ουσιών. Ακόμη προτείνεται διάταξη για την απελευθέρωση του εμπορίου των προϊόντων της κλωστικής κάνναβης, όπως ρούχων κ.λπ.».
Επιπλέον μεταξύ άλλων σημειώνεται:
- Η καλλιέργεια κάνναβης θεωρείται οικολογική (επειδή δεν χρειάζεται ζιζανιοκτόνα και λοιπά φυτοφάρμακα).
- Η βιομηχανία επεξεργασίας κάνναβης είναι και προβλέπεται στο μέλλον να αποκτήσει σημαντική δυναμική, λόγω του ότι τα υφαντά της θεωρούνται υποαλλεργικά και επειδή δημιούργησε νέα προϊόντα (τα οποία στο παρελθόν ήταν υποπροϊόντα) που θεωρούνται επίσης υποαλλεργικά με προοπτική μεγάλης ζήτησης.
Πρόταση υπέρ της κλωστικής κάνναβης απ' το 1953!
Η εθνική οικονομία ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν ήταν σε καλό επίπεδο.
Λύση στα οικονομικά προβλήματα της χώρα μας ήταν σε αναζήτηση και το 1953. Και τότε, η πρόταση που είχε διατυπωθεί -πρόταση που είναι και σήμερα επίκαιρη- είχε να κάνει με την ποιοτική καλλιέργεια κλωστικής κάνναβης!
Ηταν στις 18 Μαρτίου 1953 όταν, όπως διαβάζουμε στο περιοδικό της εποχής «Σπουδαί», στην αίθουσα διαλέξεων της Ανωτέρας Σχολής Βιομηχανικών Σπουδών, εδόθη η πρώτη ομιλία του ακαδημαϊκού έτους 1952/53 εκ μέρους του Βιομηχάνου και τ. Υπουργού Θεοδώρου Δεσύλλα με θέμα «Προβλήματα της καλλιέργειας και βιομηχανίας της καννάβεως εν Ελλάδι».
Στη διάλεξή του ο κ. Δεσύλλας είχε υποστηρίξει:
«Ολοκληρωμένη βιομηχανία επεξεργασίας της καννάβεως δεν είναι δυνατόν να υπάρξη άνευ πρώτης ύλης εκ μακροίνου καννάβεως καλής ποιότητας. Η έλλειψις τοιαύτης είναι ο λόγος ο οποίος δεν επέτρεψε την δημιουργίαν εν Ελλάδι ολοκληρωμένης βιομηχανίας. Τα ελληνικά εργοστάσια αρκούνται εις την επεξεργασίαν δευτερευουσών πρώτων υλιών, ιταλικών ή άλλης προελεύσεως, ως και καννάβεως Ινδιών».
Σε άλλο σημείο είχε πει:
«Είμεθα ευθύς εξ αρχής εις επαφήν με το υπουργείον Γεωργίας και είχομεν τεθή εις την διάθεσίν του. Συνεζητήσαμεν διά μακρών το θέμα, όταν μας είχε ζητηθεί η γνώμη ως και διάφοροι πληροφορίαι περί της εν Ελλάδι λειτουργούσης βιομηχανίας καννάβεως. Υπεβάλλαμεν την γνώμη μας, καθ' ην θα είμεθα λίαν ευτυχείς εάν κατωρθούτο να επιτύχη η καλλιέργεια, διότι, επαναλαμβάνω και πάλιν, τότε μόνον η βιομηχανία γίνεται πραγματικά εθνική βιομηχανία, αλλά και πλήρως εξησφαλισμένη κατά τας αναγκαιούσας εις αυτήν πρώτας ύλας, όταν η χώρα παράγη επαρκώς ταύτας. Δυστυχώς, το Κράτος ή δεν ήτο εις θέσιν να κατευθύνη το ζήτημα ή δεν ήθελε να δώση την πρέπουσαν λύσιν».
Καταλήγοντας ο κ. Δεσύλλας είχε πει:
«Προ 25 ετών έκαμα όνειρα και είχον ελπίδαν ως νέος βιομήχανος, συνεχιστής μιας Εταιρίας ήδη αγούσης 82 ετών βίον, να ολοκληρωθεί η κανναβοβιομηχανία χάρις εις μίαν καλήν και επιμελή κανναβοκαλλιέργειαν και να αποκτήσει ούτω ο τόπος μας, τον "λευκόν χρυσόν" του. Μετά 25 έτη αλογίστου σπατάλης δυνάμεων του τόπου, δεν έχει άλλην ελπίδαν, ειμή σάς, τους νέους, οι οποίοι παρακολουθούν την διάλεξίν μου, που ελπίζω, λαμπρώς μορφωμένοι εις μίαν Σχολήν με τόσα ευγενή ιδανικά, να καταστήτε πράγματι φωτισμένα στελέχη της οικονομικής και πολιτικής ζωής του τόπου, ώστε η αύριον διά τον Ελληνικόν Λαόν να είναι καλυτέρα της σήμερον».
Γ. Λ.
ΣΠ. ΔΑΝΕΛΛΗΣ:
«Αδιανόητη η δικαστική περιπέτεια»
«Στις σημερινές συνθήκες, όπου υπάρχει μεγάλη ανησυχία για την ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων, και ιδιαίτερα των υδάτινων, η κλωστική κάνναβη έχει δώσει εναλλακτική λύση σε αρκετούς παραγωγούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
Αυτό επισημαίνει σε συνέντευξή του στην «Κ.Ε.» ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και μέλος της Επιτροποπής Γεωργίας και Ανάπτυξης της Υπαίθρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Σπύρος Δανέλλης.
Παράλληλα, ο κ. Δανέλλης εκφράζει τη συμπαράστασή του στους ιδιοκτήτες των kannabishops που κυνηγήθηκαν από την αστυνομία επειδή πωλούσαν ενδύματα από κάνναβη, καθώς, όπως επισημαίνει, «διασύρθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν πολίτες, καταστράφηκαν επιχειρήσεις και περιουσίες».
Ε Τι γίνεται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες στο θέμα της καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης;
Α Σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία και η Φιλανδία, η παραγωγή ουδέποτε ήταν απαγορευμένη. Η Ε.Ε., ήδη από την εποχή της ΕΟΚ, στη δεκαετία του 1970, στήριζε την εγχώρια βιομηχανία κλωστικής κάνναβης, με ενισχύσεις στους παραγωγούς και μεταποιητές κλωστικών ινών. Το έκανε ακριβώς διότι αναγνώριζε στην κλωστική κάνναβη τη θετική συμβολή που μπορεί να έχει στο περιβάλλον και την καταπολέμηση της ερήμωσης της υπαίθρου. Αλλά μόνο η Γαλλία και η Ισπανία παρήγαν τότε. Η αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για την καλλιέργεια ως πηγή φυσικών ινών οδήγησε σε άρση της απαγόρευσης της καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης στη Μεγάλη Βρετανία το 1993, στην Ολλανδία το 1994 και στη Γερμανία το 1996. Σήμερα -μεταξύ των κρατών μελών της Ε.Ε.- η Γαλλία, η Πολωνία, η Γερμανία, η Μεγάλη Βρετανία, η Τσεχία η Ιταλία, η Ουγγαρία, η Ολλανδία και η Αυστρία καλλιεργούν κάνναβη είτε για ίνες είτε για σπόρους.
Ε Στην Ελλάδα υπάρχει μελέτη του ΕΘΙΑΓΕ που όμως μπήκε στο... συρτάρι. Γιατί;
Α Εχω υπόψη μου τη μελέτη αυτή, που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Η σχέση της κλωστικής κάνναβης με την ελληνική πραγματικότητα κακοφόρμισε εξαρχής από σκόπιμη εκμετάλλευση της άγνοιας, αλλά και από σύγχυση και ταύτισή της με την ινδική κάνναβη. Ετσι μοιραία η κλωστική κάνναβη ακολούθησε... τον «κακόφημο δρόμο».
Ε Στην Ελλάδα συνεχίζονται οι διώξεις κάποιων καταστημάτων που πωλούσαν ρούχα από κάνναβη. Αναμένεται να γίνει πάλι δίκη για το «kannabishop» των Χανίων. Πώς κρίνετε τη στάση της ελληνικής πολιτείας στο θέμα αυτό;
Α Ως βουλευτής του Εθνικού Κοινοβουλίου είχα ασχοληθεί ενεργά με το θέμα αυτό. Μέσα σ' ένα καθεστώς ιδεολογικής τρομοκρατίας, που επηρέασε το κράτος και τις υπηρεσίες του, και δημιούργησε συνθήκες σύγχυσης που ούτε η δικαιοσύνη δεν κατάφερε να αποφύγει, διασύρθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν πολίτες, καταστράφηκαν επιχειρήσεις και περιουσίες. Είναι αδιανόητο να συνεχίζεται και σήμερα η δικαστική τους περιπέτεια και όσον αφορά την ουσία των κατηγοριών και όσον αφορά τις ακολουθούμενες διαδικασίες. Το όλο ζήτημα, δε, γίνεται ακόμα πιο τραγικό αν αναλογισθεί κανείς ότι την ίδια στιγμή στη λοιπή Ευρώπη και υπό την κοινοτική νομοθεσία όλα τα παραπάνω προϊόντα υποστηρίζονται ως προϊόντα με προοπτική για τη διατήρηση δραστηριοτήτων στην ύπαιθρο και την ορθολογική διαχείριση των φυσικών πόρων.
Γ. Λ.
(Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία - 9/1/2011)
Link: http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=239197
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου