Πενταήμερες

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Πενταήμερες! Πέντε ημέρες μαγευτικές για τους μαθητές. Όταν ολοι μαζί βρίσκονται σε μια άλλη πόλη. Οταν αλλάζουν περιβάλλον και συνυπάρχουν εκτός των "σχολικών τειχών" και των πλαισίων που καθορίζονται στις πόλεις στις οποίες ζουν. Οταν, δηλαδή, εξορμούν στην ελευθερία...Πενταήμερες! Πόσο προσμέναμε και εμείς ως μαθητές αυτές τις πέντε ημέρες! Ηταν στη Ρόδο, τότε. Ιδού η Ρόδος ιδού και η ελευθερία, λέγαμε. Και πέραν από τα αξιοθέατα, στα οποία μας ξεναγούσαν την ημέρα, απολαμβάναμε και την νυχτερινή διασκέδαση. Κάποιοι μαθητές, μέσα σε αυτή την θαλπωρή, ίσως έπιναν και λίγο περισσότερο...
Πενταήμερες! Πέντε ημέρες στα Χανιά. Ετσι σκέφτονται πολλά παιδιά τα οποία πλέον επιλέγουν τα Χανιά και γενικότερα την Κρήτη. Και, κάθε χρόνο, η δημοσιότητα των εκδρομών αυτών στα ΜΜΕ, αφορούσε και αφορά τις εντυπώσεις που αποκομίζουν τα παιδιά από τις επισκέψεις τους. Τα θετικά αλλά και τα αρνητικά της πόλης. Τις απόψεις τους για τη φιλοξενία, τη διασκέδαση, τις τιμές.
Πενταήμερες λοιπόν. Με χιλιάδες παιδιά που γίνονται οι καλύτεροι πρεσβευτές, εν προκειμένω, των Χανίων. Αρκεί να αισθανθούν πραγματική φιλοξενία και όχι εκμετάλλευση.
Μόνο που φέτος, η δημοσιότητα που μέχρι τώρα έχει δοθεί στις πενταήμερες είναι αρνητική. Οχι μόνο τοπικά αλλά και εθνικά. Τη μια με το χασίς που βρέθηκε σε ορισμένους μαθητές, την άλλη επειδή μια μαθήτρια... μέθυσε.
Λες και φταίνε οι πενταήμερες για τα "τσιγαριλίκια" ορισμένων μαθητών ή για το αλκοόλ που πίνουν κάποιοι άλλοι. Δεν μπορεί, όμως, να "ποινικοποιηθούν" οι πενταήμερες επειδή ξεφεύγουν κάποια παιδιά.
Αλλού πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια για αυτά τα κοινωνικά προβλήματα.
Και αν ψάξουμε, προφανώς θα βρούμε πολλές αιτίες.
Οχι, πάντως, στις πενταήμερες που για τα περισσότερα παιδιά αποτελούν στην ουσία τις πρώτες διακοπές τους σε συνθήκες παρέας. Και δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσουν μιαν πόλη στην οποία, αν περάσουν καλά, σίγουρα σε κάποια στιγμή θα ξανάρθουν...