Φτωχότερος ο πολιτισμός με τον θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου - Μια συνομιλία με τον μεγάλο σκηνοθέτη στα Χανιά το 2004

Φτωχότερος είναι ο πολιτισμός καθώς αργά τη νύχτα άφησε την τελευταία του πνοή στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου Metropolitan, όπου νοσηλευόταν ύστερα από τροχαίο ατύχημα, σε ηλικία 77 χρονών o μεγάλος Ελληνας σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
Το τροχαίο σημειώθηκε στις 7 χθες Τρίτη το απόγευμα  στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας. Ο κορυφαίος σκηνοθέτης και ποιητής των εικόνων,  υπέστη βαριές εγκεφαλικές κακώσεις και με ασθενοφόρο μεταφέθηκε στο Νοσοκομείο, όπου οι γιατροί έδωσαν μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που μεταδόθηκαν από ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο σκηνοθέτης βρισκόταν στο συγκεκριμένο σημείο για γύρισμα ταινίας όταν παρασύρθηκε από ιδιωτική μοτοσυκλέτα την οποία οδηγούσε ειδικός φρουρός, ο οποίος ήταν εκτός υπηρεσίας και ο οποίος τραυματίστηκε ελαφρά.
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Απρίλη του 1935. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι παρακολούθησε μαθήματα Κινηματογράφου (Σορβόνη και IDHEC). Από το 1964 εώς το 1967 εργάσθηκε ως κριτικός Κινηματογράφου. Οι ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν προβληθεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις, ενώ ο ίδιος και το έργο του κατέχουν σημαντική θέση στη διεθνή βιβλιογραφία.
Τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου με τίτλο “Η Αλλη Θάλασσα” είχαν ξεκινήσει πρόσφατα.
ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Μια από τις φορές που ο σπουδαίος σκηνοθέτης είχε βρεθεί στα Χανιά ήταν τον Μάρτιο του 2004.
Τότε -και συγκεκριμένα στις 16 Μαρτίου 2004- είχε επισκεφθεί το χωριό της μητέρας του, το Γαβαλοχώρι Αποκορώνου.

Το ίδιο βράδυ είχε μιλήσει στους Χανιώτες που παρακολούθησαν την ταινία του, “Το λιβάδι που δακρύζει”, η οποία είχε προβληθεί στον κινηματογράφο “Αττικόν”.
Ο Θ. Αγγελόπουλος είχε τιμηθεί και το 1998 από τον Δήμο Χανίων για τον Χρυσό Φοίνικα που είχε πάρει στις Κάννες. Ο κορυφαίος Ελληνας σκηνοθέτης είχε έρθει πολλές φορές στην Κρήτη για διακοπές.
Σε μια συνομιλία μας τον Μάρτιο του 2004 μας είχε πει:

«Στο χωριό της μητέρας μου, όπως και στο χωριό του πατέρα μου, απέφευγα χρόνια να πάω. Είχα έρθει μια φορά στο χωριό της μητέρας μου το 1972, όταν έκανα τις “Μέρες του ’36” στις Φυλακές του Ιτζεδίν στο Καλάμι. Και πήρα από το Γαβαλοχώρι και από το Κόκκινο Χωριό τους κομπάρσους. Πολλοί που συνάντησα σήμερα, είχανε παίξει κομπάρσοι τότε. Βέβαια, μεγάλωσαν όπως και εγώ. Εκτοτε δεν ξαναγύρισα. Ο αδελφός μου κράτησε τη σχέση με την περιοχή και το χωριό. Η αδελφή μου ερχόταν κάπου - κάπου.
Ομως, η μητέρα μου πριν πεθάνει είχε μια ανησυχία. Σαν να αναζητούσε κάτι. Είχε πάψει να μιλάει. Εγώ έψαχνα τότε κάποιες φωτογραφίες. Μία από αυτές τις φωτογραφίες την έδειχνε νέα στην Αλμυρίδα. Οταν την είδε η μητέρα μου σαν να μετακινήθηκε, σαν να έκανε ένα βλεφάρισμα. Κατάλαβα ότι κάτι αναγνώρισε. Δεν έκανε, όμως, τίποτα άλλο. Και μίλησε μόνο μια φορά. Οταν με είδε στις Κάννες, με το βραβείο στα χέρια το βράδυ της απονομής, από την τηλεόραση. Είχε να μιλήσει μήνες, έναν χρόνο ίσως. Εμοιαζε να μην έχει καμία επαφή με το περιβάλλον. Και ξαφνικά είπε: “Αυτός είναι ο γιος μου”. Και δεν ξαναμίλησε. Λίγο μετά πέθανε. Γι’ αυτό ήρθα. Το περιστατικό αυτό μου το μετέφερε η γυναίκα που ήταν κοντά της».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 25/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88094-efuge-apo-ti-zwi-o-theod-aggelopoulos/