Προβληματισμός για τους σεισμούς

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Με ιδιαίτερη προσοχή και προβληματισμό παρακολουθούν οι σεισμολόγοι τη σεισμική δραστηριότητα ανάμεσα σε Κρήτη και Σαντορίνη. Οπως λένε, το φαινόμενο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, ενώ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο να πρόκειται για προσεισμούς και να ακολουθήσει μεγαλύτερος σεισμός.
Ωστόσο, επισημαίνουν ότι ο κόσμος δεν πρέπει να πανικοβάλλεται. Ο διευθυντής Ερευνών στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, σεισμολόγος, Γιώργος Δρακάτος, μιλώντας χθες στα "Χανιώτικα νέα", επεσήμανε ότι δεν μπορεί να γίνει πρόγνωση, ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να είναι προσεισμική η μέχρι στιγμής δραστηριότητα.
Παρόμοιες δηλώσεις έκανε χθες το πρωί στον "Σκάι" ο σεισμολόγος - ερευνητής, Γιώργος Χουλιάρας.
Ο κ. Δρακάτος σημείωσε ότι "το φαινόμενο είναι σε εξέλιξη και οποιαδήποτε δήλωση για το αν τελειώνει ή όχι είναι παρακινδυνευμένη. Το παρακολουθούμε. Δεν έχει τελειώσει. Ασφαλώς μπορεί να κάνει και άλλον σεισμό. Και με το ίδιο μέγεθος και με λίγο μεγαλύτερο".
Ωστόσο, ο ίδιος υπογράμμισε ότι "δεν μπορούμε να κάνουμε πρόγνωση. Αρα, όσο εξελίσσεται το φαινόμενο κάθετι που λέμε είναι παρακινδυνευμένο είτε προς τη μία κατεύθυνση είτε προς την άλλη. Πρέπει να το παρακολουθούμε κι άλλο όσο εξελίσσεται. Δεν χρειάζεται να πανικοβάλλουμε τον κόσμο".
Ο ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ
Στο μεταξύ, όπως μετέδωσε ο "Σκάι" στην ιστοσελίδα του, "για ενδεχόμενο προσεισμών έκανε λόγο στην εκπομπή «ΣΚΑΪ Τώρα» ο σεισμολόγος ερευνητής του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Γεράσιμος Χουλιάρας, αναφερόμενος στη μέχρι στιγμής σεισμική δραστηριότητα στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα σε Κρήτη και Σαντορίνη.
«Δεν είναι φυσιολογική εξέλιξη μετασεισμικής ακολουθίας οι σεισμοί που σημειώθηκαν, δεν έχουμε τα στοιχεία αν πάμε για κάτι μεγαλύτερο, είναι καθησυχαστικό το γεγονός ότι σημειώνονται σε θαλάσσια περιοχή, όμως, τίποτε δεν αποκλείει την πιθανότητα οι ως τώρα σεισμοί να είναι προσεισμοί», ανέφερε χαρακτηριστικά, επικρίνοντας συναδέλφους του για τις καθησυχαστικές τους δηλώσεις.
«Δεν πρέπει να πιέζεται ο επιστήμονας για εκτιμήσεις τις πρώτες ώρες από τα Μ.Μ.Ε., αν δεν περάσουν 48 ώρες δεν μπορεί να ξέρει κανείς», τόνισε.
Οπως εξήγησε ο κ. Χουλιάρας, η διέγερση στην περιοχή του Κρητικού Πελάγους είναι σε 40 χλμ. απόσταση από τη Σαντορίνη και 70 χλμ. από την Κρήτη. Η περιοχή έχει ιδιαιτερότητα λόγω της ανομοιογένειας του εδάφους και γι’ αυτό ο σεισμός γίνεται αισθητός στην Κρήτη, πρόσθεσε.
Εξάλλου, επεσήμανε ότι δεν υπάρχει καμία σχέση της σεισμικής δραστηριότητας με το ηφαίστειο της Σαντορίνης από πλευράς απόστασης και βάθους".
(Χανιώτικα νέα - 31/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88534-problimatismenoi-oi-epistimones/

Σε επιφυλακή οι σεισμολόγοι

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Σε επιφυλακή παραμένουν οι σεισμολόγοι καθώς συνεχίζεται με αμείωτη ένταση η σεισμική δραστηριότητα στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Σαντορίνης.
Ωστόσο, εμφανίζονται καθησυχαστικοί, εκτιμούν ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας και, παράλληλα, παρακολουθούν από κοντά το φαινόμενο που, όπως επισημαίνουν, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Μόνο κατά το τελευταίο εικοσιτετράωρο σημειώθηκαν περίπου είκοσι μικρές σεισμικές δονήσεις με μεγαλύτερη αυτή που έγινε στις 11.55 χθες το μεσημέρι μεγέθους 4,6 Ρίχτερ. Δεκάδες σεισμικές και μετασεισμικές δονήσεις έχουν καταγραφεί από την ημέρα που ξεκίνησε το φαινόμενο. Δηλαδή, από τις 6.24 το πρωί της περασμένης Πέμπτης, όταν εκδηλώθηκε ο σεισμός 5,3 Ρίχτερ, που "ξύπνησε" όλη την Κρήτη.
Μιλώντας χθες το βράδυ στα "Χανιώτικα νέα", ο διευθυντής Ερευνών στο Γεωδυναμικό Ινστιτούτο του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, σεισμολόγος, Γιώργος Δρακάτος, επεσήμανε ότι χθες στις 11.55 π.μ. σημειώθηκε ένας σεισμός με μέγεθος 4,5, είχε προηγηθεί σεισμική δόνηση με μέγεθος 4 και άλλη μία δόνηση με μέγεθος 3,9 Ρίχτερ, ενώ γενικότερα είχαν καταγραφεί είκοσι περίπου δονήσεις με μικρότερα, όμως, μεγέθη.
Επίσης, ο κ. Δρακάτος υπογράμμισε ότι είναι πολύ πλούσια η σεισμική δραστηριότητα στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή καθώς από την έναρξη του φαινομένου έχουν γίνει δεκάδες σεισμοί, "που σημαίνει ότι είμαστε ακόμα σε επιφυλακή" και "παρακολουθούμε πολύ στενά το θέμα αυτό".
Ο ίδιος εκτίμησε ότι δεν πρέπει να δημιουργηθεί ανησυχία καθώς "η περιοχή έχει  παρελθόν. Πριν πολλές δεκαετίες είχε κάνει και άλλους σεισμούς. Χρειάζεται παρακολούθηση, όχι όμως πανικός. Το φαινόμενο είναι σε πλήρη εξέλιξη. Και θέλει ακόμα λίγη παρακολούθηση για να πούμε με σιγουριά ότι το φαινόμενο έχει τελειώσει".
ΤΟ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ
Πάντως, η σεισμική δραστηριότητα στη θαλάσσια περιοχή ανάμεσα σε Κρήτη και Σαντορίνη, όπως φαίνεται, δεν συνδέεται με τη δραστηριότητα της Σαντορίνης, η οποία, σύμφωνα με τον διευθυντή Ερευνών του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, δίνει πολύ μικρά μεγέθη, κάτω από 2 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, μεγέθη τα οποία δεν γίνονται καν αντιληπτά από τον κόσμο.
Στο σημείο αυτό ο κ. Δρακάτος εξήγησε:"Είναι πολυεπιστημονική η παρατήρηση και η παρακολούθηση που πρέπει να γίνεται σε ένα ηφαίστειο. Πρέπει να παρακολουθείται η θερμοκρασία, η σεισμικότητα, αν υπάρχει εδαφική παραμόρφωση, υπάρχουν εκλύσεις αερίων. Είναι πολλά αυτά που πρέπει να καταγραφούν για να παρατηρήσουμε την ηφαιστειακή δραστηριότητα και να τα συνεκτιμήσουμε".
Πάντως, όπως είπε ο ίδιος, "αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι η σεισμική δραστηριότητα που έχει η Σαντορίνη, δίνει πάρα πολύ μικρά μεγέθη".
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση συμπλήρωσε ότι "ένα ενεργό ηφαίστειο, όπως της Σαντορίνης, δεν κοιμάται ποτέ. Απλώς, σε κάποιες περιόδους έχει μεγαλύτερη δραστηριότητα και σε άλλες περιόδους είναι σε ύφεση. Αλλά είναι ενεργό το ηφαίστειο της Σαντορίνης. Δεν ήταν ποτέ ένα μη ενεργό ηφαίστειο. Αρκει να πω ότι τον περασμένο αιώνα, δηλαδή τα εκατό προηγούμενα χρόνια, είχαμε τρεις φορές πιο έντονη δραστηριότητα στη Σαντορίνη".
ΓΙΑ ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ
Στο μεταξύ, στις 9 χθες το βράδυ καταγράφτηκε σεισμική δόνηση 4 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, 42 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ιεράπετρας, η οποία δεν συνδέεται με τη σεισμική δραστηριότητα στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Σαντορίνης.
(Χανιώτικα νέα - 30/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88457-se-epifulaki-oi-seismologoi/

Αδεια τσέπη

Κύριε διευθυντά
Είναι πασιφανές ότι με άδεια τσέπη δεν συντελείται ανάπτυξη.
Λέτε η τρόικα να μην το γνωρίζει;
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 30/1/2012)

Αλληλεγγύη

Μηνύματα αλληλεγγύης έστειλε, για άλλη μια φορά, το ανταλλακτικό παζάρι, που πραγματοποιήθηκε στην οδό Κοραή.  
Μάλιστα, χθες έγινε συλλογή φαρμάκων για το Κοινωνικό Φαρμακείο Χανίων καθώς και ρούχων για το Γηροκομείο Χανίων.
Το Δίκτυο Ανταλλαγών Χανίων στο διάστημα της παρουσίας του έχει γίνει θεσμός στην πόλη. Τα μέλη του με ευαισθησία και μεράκι στέλνουν νότες αισιοδοξίας σε αυτή τη δύσκολη εποχή.
Η προσπάθειά τους είναι αξιέπαινη.
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 30/1/2012)

Ξεσηκωμός...

Το καλύτερο σχόλιο που ακούσαμε με αφορμή τους δύο ισχυρούς σεισμούς, που έγιναν αισθητοί σε όλη την Κρήτη: "Αφού δεν ξεσηκωνόμαστε εμείς, ξεσηκώθηκε η γη...".
Για τη μεταφορά
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 28/1/2012)

Μέτρα, αγορές και μέλλον

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
"Οποιος δεν φοβάται το πρόσωπο του τέρατος, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι να συνηθίσουμε τη φρίκη να μας τρομάζει η ομορφιά", σχολίαζε ο Μάνος Χατζιδάκις τον Ιούλιο του 1978 στο Τρίτο Πρόγραμμα.
"Από την ώρα που ο Φρανκεστάιν γίνεται στόλισμα νεανικού δωματίου, o κόσμος προχωράει μαθηματικά στην εκμηδένισή του. Γιατί δεν είναι που σταμάτησε να φοβάται, αλλά γιατί συνήθισε να φοβάται", έλεγε.
Ποιος είναι, όμως, ο φόβος της σημερινής εποχής; Μήπως η παγκόσμια οικονομική δικτατορία των αγορών; Αυτή που ανεβοκατεβάζει οικονομίες και διαλύει κράτη και κοινωνίες; Μήπως η Ελλάδα είναι δέσμια αυτής της παγκόσμιας κατάστασης και των οίκων αξιολόγησης;
Μοιάζει εφιαλτικό, αλλά το "τέρας" του σήμερα είναι οι ίδιες οι αγορές και όσοι κερδοσκοπούν μέσα από αυτές. Που με το φόβητρο της πτώχευσης τρομοκρατούν λαούς και χώρες.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χώρα μας. Αν πριν δύο χρόνια λέγαμε ότι έρχονται μειώσεις σε μισθούς και επιστροφή σε άλλες δεκαετίες, τότε που η Ελλάδα έκανε τα πρώτα αναπτυξιακά της βήματα, θα μας περνούσαν για… τρελούς. Οσοι τα έλεγαν αυτά θεωρούνταν γραφικοί.
Ωσπου ήρθε η απειλή της ανεξέλεγκτης χρεωκοπίας. Και έτσι, ανέλαβε δράση η τρόικα, η οποία ζητά τώρα νέα  μέτρα, μεταξύ των οποίων τη μείωση των επικουρικών συντάξεων και την "ευελιξία" στους μισθούς. Λες και δεν φτάνουν αυτά που έχουν ψηφιστεί μέχρι τώρα. Λες και ο κόσμος έχει να πληρώνει.
Τώρα, συνηθίσαμε να ακούμε λέξεις και εκφράσεις όπως "χαράτσια", "νέα μέτρα", "ειδικοί φόροι", "μνημόνιο", "δανειακή σύμβαση". Μάθαμε ότι, όταν μας λένε ότι δεν θα έρθουν νέα μέτρα, εννοούν το αντίθετο. Εμπεδώσαμε την υποκρισία αρκετών πολιτικών. Διαπιστώνουμε, όμως, ότι -άσχετα με το τι θα γίνει με τη χώρα- η κοινωνία κάνει "βουτιά στη φτώχεια", ενώ το πολιτικό σύστημα ήδη έχει χρεωκοπήσει.
Δεν παύουμε, ωστόσο, να αισιοδοξούμε ότι μια άλλη κοινωνία είναι εφικτή, βλέποντας πολλούς ανθρώπους να έρχονται πιο κοντά μέσα από τα κοινά τους προβλήματα, άλλους να διαδηλώνουν δυναμικά διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον, άλλους πάλι να ανταλλάσουν προϊόντα και υπηρεσίες και να βοηθούν ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Πέραν από τις συλλογικές αυτές προσπάθειες που γεννιούνται μέσα από πρωτοβουλίες πολιτών να σημειώσουμε και τις πρωτοβουλίες φορέων, όπως του Φαρμακευτικού Συλλόγου, του Ιατρικού Συλλόγου και του Εργατικού Κέντρου για το κοινωνικό φαρμακείο που αρχίζει τη λειτουργία του στη 1 Φεβρουαρίου, αλλά και του κοινωνικού παντοπωλείου του Δήμου Χανίων στην οδό Περίδου.
Και επειδή η Ελλάδα παραμένει μια χώρα αντιφάσεων να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας κατά το εντεκάμηνο του 2011 οι εξαγωγές σημείωσαν ρεκόρ δεκαετίας και είχαν σπάσει το φράγμα των 20 δισ. ευρώ («Καθημερινή» 26/1/2012). Εν τέλει, ας μη χάσουμε την αισιοδοξία μας. Ας μη συνηθίσουμε τον "φόβο του τέρατος" των αγορών. Το μέλλον δεν ανήκει σε καμία τρόικα. Ανήκει στους ανθρώπους αυτού του τόπου και προπαντός στους νέους. Ανήκει σε όλους μας. Αρκεί να το καταλάβουμε.
(Χανιώτικα νέα - 28/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88383-akrobasies/

Μιχάλης Βιρβιδάκης: Λαμπρή θεατρική γιορτή η "Αγρυπνία"

Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ

"Λαμπρή θεατρική γιορτή" χαρακτηρίζει σε συνέντευξή του στις "διαδρομές" ο Μιχάλης Βιρβιδάκης, "ψυχή" του θεάτρου "Κυδωνία", τις τελευταίες παραστάσεις της "Αγρυπνίας", σε ορισμένες από τις οποίες παρουσιάζεται ολόκληρο το έργο, το οποίο έχει διάρκεια 5 ώρες και 45 λεπτά με δύο δεκάλεπτα και ένα τριαντάλεπτο διάλειμμα.
Παράλληλα, απαντώντας σε ερώτηση για τα προβλήματα της εποχής μας και τον ρόλο της Τέχνης, ο κ. Βιρβιδάκης υπογραμμίζει ότι "τα προβλήματα της εποχής μας οφείλουν να τα λύσουν οι πολιτικοί που τα δημιούργησαν. Μέχρι τότε η Τέχνη θα στέκει δίπλα μας σαν μια πολύτιμη παρηγοριά, σαν μια προσωπική έξοδος κινδύνου, όταν η μιζέρια και η αποφορά των ημερών μας χτυπάει το κόκκινο, να θυμίζει τον προορισμό μας και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας".

-Από τις τελευταίες παραστάσεις της "Αγρυπνίας" ξεχωρίζουν αυτές στις οποίες παρουσιάζετε ολόκληρο το έργο του Λαρς Νουρέν. Πόσες ώρες διαρκούν και πώς πήρατε την τολμηρή απόφαση να παρουσιάσετε ολόκληρο το έργο; Δεν φοβάστε μη τυχόν κουραστείτε, εσείς, οι ηθοποιοί, αλλά και το κοινό;

"Αγαπητέ Γιάννη Λυβιάκη, τόσο ως δημοσιογράφος όσο και ως φίλος του θεάτρου Κυδωνία, παρακολουθείτε από κοντά την πορεία μας τα 11 τελευταία χρόνια στα Χανιά. Νομίζω θα συμφωνούσατε μαζί μου πως ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά αυτής της πορείας είναι η έρευνα και ο πειραματισμός πάνω στην ουσία του θεάτρου. Ηταν λοιπόν φυσικό κάποια στιγμή να πέσουμε πάνω σε ένα από τα μακρόπνοα κείμενα του θεατρικού ρεπερτορίου -δεν είναι το μόνο, υπάρχουν πολλά- και να θελήσουμε να δοκιμάσουμε και σ' αυτόν τον τομέα τις δυνάμεις, τις αντοχές μας, καθώς και την εμπιστοσύνη του κοινού, που τόσα χρόνια μας περιβάλλει με την αγάπη του, επειδή ακριβώς τολμάμε να ταράζουμε τα λιμνάζοντα ύδατα της ελληνικής επαρχίας. Ως προς την φυσική κούραση που μπορεί να αισθανθούν ηθοποιοί και θεατές, θα ήθελα να επισημάνω την απλή και σοφή ρήση πως τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο. Τα αγαθά κόποις κτώνται. Το διακύβευμα της ενέργειάς μας μόνον πνευματικό και καλλιτεχνικό κέρδος επιφυλάσσει στους συμμετέχοντες θεατρόφιλους. Αυτές οι παραστάσεις θα είναι μια λαμπρή θεατρική γιορτή, με πολλά διαλλείματα και ένα κεντρικό, μεγαλύτερο από τα άλλα, κατά το οποίο θα σερβίρεται ελαφρύ φαγητό και θα προσφέρονται αναψυκτικά, μια προσφορά των καταστημάτων "Γρηγόρης Μικρογεύματα". Στο τέλος θα υπάρχει άφθονη κρητική τσικουδιά και κουβέντα με τους συντελεστές της παράστασης για όσους το επιθυμούν. Το έργο παιγμένο ολόκληρο, Α' και Β' μέρος, έχει διάρκεια 5.45΄, με δύο διαλείμματα 10 λεπτών και ένα κεντρικό 30 λεπτών. Και όλα αυτά στην τιμή του εισιτηρίου των 20 ευρώ (15 φοιτ.) που θα ισχύει για ολόκληρο το έργο. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερώνονται για το πρόγραμμα των παραστάσεων από την ιστοσελίδα μας www.theatrokydonia.gr".

-Πότε ξεκίνησαν οι προσπάθειες να παρουσιάσετε το συγκεκριμένο έργο και τι ήταν εκείνο το οποίο, προσωπικώς, σας ενθουσίασε στο κείμενο του Λαρς Νουρέν;

"Οι πρώτες πρόβες με τους ηθοποιούς ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2009 ενώ το έργο διαβάστηκε και ξεκίνησε να μεταφράζεται ήδη από το 2007! Το 2010 και το 2011 παρουσιάσαμε το πρώτο μέρος, με διαφορετική διανομή κάθε φορά, ενώ στο τέλος του 2011 και το 2012 παρουσιάζουμε το δεύτερο μέρος αλλά και ολόκληρο το έργο σε συνεχή ροή έξι περίπου ωρών! Ο λόγος που συνδέθηκα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με το συγκεκριμένο κείμενο αφορά ασφαλώς στην ποιότητα της γραφής του και σ' αυτόν τον μοναδικό τρόπο του συγγραφέα να λέει τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς να γίνεται χυδαίος ή επιφανειακός. Αλλά αντιθέτως να αποκαλύπτει σε βαθιά τομή το ψυχογράφημα της σύγχρονης οικογένειας και κατ' επέκταση της σύγχρονης κοινωνίας! Είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας -στη χώρα του θεωρείται ο διάδοχος του Αύγουστου Στρίντμπεργκ- και είμαι σίγουρος πως οι Χανιώτες που θα παρακολουθήσουν την παράσταση, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν την αξία του".

-Πόσο απέχει η "Αγρυπνία" από την πραγματικότητα που βιώνουν πολλές οικογένειες του κόσμου;

"Το έργο μιλάει για πράγματα που βιώνει όλος ο κόσμος πίσω από το συνειδητό επίπεδο της ζωής του και αυτό είναι που το κάνει τόσο ενδιαφέρον. Σου δείχνει πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια από την παιδική μέχρι την ενήλικη ζωή των ανθρώπων. Σου δείχνει τους παράγοντες που καθορίζουν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου από την πρώτη στιγμή που έρχεται στον κόσμο αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί ως ενήλικας εξαιτίας ακριβώς αυτών των επιρροών που δέχτηκε στην παιδική ηλικία. Σου αποκαλύπτει δηλαδή με έναν ποιητικό τρόπο τον μηχανισμό της ζωής, όπως αυτός λειτουργεί απανταχού της γης και όποιος τολμήσει να πει πως εκείνον δεν τον αφορά, ίσως ήδη να είναι ο ίδιος ένα θύμα του... Ομως και αυτό ακόμα θα ήταν χρήσιμο να το ανακαλύψει!".

-Πόσα χρόνια πλέον λειτουργεί η Εταιρεία Θεάτρου 'Μνήμη'; Στο διάστημα αυτό, έχετε παρατηρήσει αλλαγές στο επίπεδο του θεατρόφιλου κοινού; Ο κόσμος της πόλης έρχεται πιο κοντά στο θέατρο;

"Η Εταιρία Θεάτρου "Μνήμη" ιδρύθηκε το 1991 και λειτουργεί ανελλιπώς 21 χρόνια εκ των οποίων τα 11 στα Χανιά. Εχει να επιδείξει μέχρι σήμερα 23 παραστάσεις και μια πληθώρα συνεργατών, οι περισσότεροι των οποίων διδάχτηκαν το θέατρο μέσα στις τάξεις της Δραματικής μας Σχολής. Σε ό,τι αφορά τα 11 χρόνια της λειτουργίας μας στα Χανιά, το θέατρο έχει καταφέρει να δημιουργήσει γύρω του έναν σταθερό κύκλο θεατρόφιλων που εμπιστεύονται τις επιλογές του ρεπερτορίου μας και κυρίως αναγνωρίζουν τον μόχθο και την ποιότητα της δουλειάς μας σε σκηνοθετικό και υποκριτικό επίπεδο, αυτό κυρίως!
Ο κύκλος αυτός των ανθρώπων διευρύνεται όσο περνάνε τα χρόνια και ποσοτικά και ποιοτικά, συμπεριλαμβάνοντας στις τάξεις των φίλων του θεάτρου μας καθηγητές Πανεπιστημίων, λογοτέχνες, γνωστούς καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, θεατρολόγους, που παρακολουθούν ανελλιπώς τη δουλειά μας και ενδιαφέρονται για την τύχη του θεάτρου μας αναγνωρίζοντας τη μοναδικότητα και την πρωτοτυπία της λειτουργίας του μέσα στο σύνολο της ελληνικής επαρχίας".

-Ακούμε συχνά ότι σε εποχές κρίσης ο άνθρωπος έρχεται πιο κοντά στην Τέχνη.
Αποδέχεστε αυτή την άποψη; Και, εν πάση περιπτώσει, πώς απαντά η Τέχνη στα προβλήματα της εποχής; Ή, αν θέλετε, συνδέεται η Τέχνη με λύσεις ή έστω... απαντήσεις σε θέματα της κοινωνίας;

"Κοιτάξτε, δεν πιστεύω πως προορισμός της Τέχνης είναι να απαντήσει στα προβλήματα της εκάστοτε εποχής και επίσης δεν πιστεύω πως η γνωστή ως "στρατευμένη" Τέχνη είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ιστορία της Τέχνης στις αναρίθμητες σελίδες των βιβλίων της. Ομως επηρεάζεται και επηρεάζει την εποχή, όχι με έναν τρόπο άμεσο αλλά σχεδόν αδιόρατα, ακολουθώντας τους βραδείς ρυθμούς της φύσης κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Και οι ρυθμοί αυτοί είναι πολύ πιο κοντά στο βάδισμα ενός μυρμηγκιού πάρα στην ταχύτητα ενός υπερηχητικού αεροπλάνου. Γι' αυτό κι η αληθινή Τέχνη δεν προσφέρεται ως μέσον για να κηρύξουμε επανάσταση απέναντι στα κακώς κείμενα της εποχής μας. Σας θυμίζω τα λόγια του Μανώλη Αναγνωστάκη από το ποίημά του Επίλογος: "Κι όχι αυταπάτες προπαντός... Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες. Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα".
Τα προβλήματα της εποχής μας οφείλουν να τα λύσουν οι πολιτικοί που τα δημιούργησαν. Μέχρι τότε η Τέχνη θα στέκει δίπλα μας σαν μια πολύτιμη παρηγοριά, σαν μια προσωπική έξοδος κινδύνου, όταν η μιζέρια και η αποφορά των ημερών μας χτυπάει το κόκκινο, να θυμίζει τον προορισμό μας και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας". 

-Ποια είναι τα επόμενα σχέδια του θεάτρου: "Κυδωνία"; Τι θα δούμε στο μέλλον;

"Το επόμενο έργο που θα παρουσιάσουμε τον Απρίλιο είναι το πρωτοεμφανιζόμενο στην Ελλάδα θεατρικό έργο του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Τζον Κλάνσυ "Το συμβάν" σε μετάφραση Δημήτρη Κιούση και σκηνοθεσία δική μου. Το έργο μέχρι σήμερα έχει σημειώσει μεγάλη διεθνή επιτυχία κάνοντας παραστάσεις σε πολλά μέρη του κόσμου.
Ο Τζον Κλάνσυ, εκτός από συγγραφέας, είναι επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής της Present Company και του Διεθνούς Φριντζ Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, του μεγαλύτερου θεατρικού φεστιβάλ στη Βόρεια Αμερική. Το έργο ερευνά με παιχνιδίζοντα αλλά ουσιαστικό τρόπο την ίδια τη θεατρική εμπειρία, όπως διαμορφώνεται από τον ηθοποιό μπροστά στα μάτια των θεατών του.
Μια τολμηρή διερεύνηση του θεατρικού 'συμβάντος' που σύντομα διευρύνεται και περιλαμβάνει όλες τις ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές ιδωμένες και αυτές ως μία παράσταση, όπου οι άνθρωποι αναλαμβάνουν ρόλους που άλλοι έχουν επινοήσει και αναθέσει σε αυτούς.
Ενα πρωτότυπο και ευφυές έργο που φωτίζει και ταυτόχρονα συνδέει την κοινωνική με τη θεατρική πραγματικότητα. Ενα έργο που ιδιαίτερα σήμερα, σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ίσως να δίνει κάποιες κατευθύνσεις στη σκέψη μας.
Ισως να απαντάει με τον τρόπο του σε ερωτήματα που όλους μάς απασχολούν, πώς έτσι ξαφνικά η κρίση προέκυψε στις ζωές μας, ποιοι τη δημιούργησαν, τι στόχους έχει, τι κρύβεται πίσω απ' αυτήν κ.λπ.".

-Και μια ερώτηση για την πόλη. Πώς θα θέλατε να είναι τα Χανιά του μέλλοντος; Πείτε μας το όνειρό σας για το αύριο της πόλης.

"Η μεγάλη αυτή οικονομική και πολιτική περιπέτεια στην οποία έχει βυθιστεί ολόκληρη η χώρα μας τα τελευταία χρόνια δείχνει πως επί δεκαετίες, από την μεταπολίτευση και μετά, ζούσαμε με έναν λάθος τρόπο, πιστεύοντας σε λάθος αξίες, δημιουργώντας ολόκληρους μηχανισμούς που επέβαλαν τις λάθος αξίες, παρασυρθήκαμε από πολιτικά πρόσωπα που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η διατήρηση της εξουσίας, μετατρέψαμε τον τόπο μας σε ένα παράδεισο της αναξιοκρατίας, της ίντριγκας και της απάτης. Τα φαινόμενα αυτά στην επαρχία είναι ακόμα πιο ενοχλητικά και δύσμορφα. Με γνώμονα λοιπόν τη γνωστή ρήση του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού "Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές" απαντώ στην ερώτησή σας πώς θα ήθελα να δω κάποτε την χώρα μου, αλλά και την ιδιαίτερη πατρίδα μου τα Χανιά, να απεγκλωβίζονται από αυτό το νοσηρό παρελθόν, προτείνοντας ως κοινό τόπο συνεννόησης, όλων των Ελλήνων, αρχές που να διαπνέονται από την αλήθεια, όσο σκληρή και να είναι, και την αισθητική".

Η "Αγρυπνία" θα παίζεται μέχρι τις 3 Μαρτίου στο θέατρο "Κυδωνία" σε μετάφραση από τα σουηδικά Κώστα Κουκούλη και Ξενοφώντα Παγκαλιά. Η επιμέλεια του κειμένου της παράστασης και η δραματουργική επεξεργασία είναι της Λίλας Τρουλλινού, η σκηνοθεσία και η αισθητική της παράστασης του Μιχάλη Βιρβιδάκη. Βοηθοί σκηνοθέτη είναι η Μαρία Μπαλαντίνου και η Πηνελόπη Τσιαμήτρου. Παίζουν οι ηθοποιοί Μιχάλης Βιρβιδάκης (Γιον), Μαρία Μπουλουγούρη (Σαρλότ), Τατιάνα Τζιάκη (Μόνικα) και Αντώνης Παλιεράκης (Άλαν).
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές -  28/1/2012)

Link: http://www.haniotika-nea.gr/88415-lampri-theatriki-giorti-i-agrupnia/

Πρωτότυπη μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων οινοποιείων στο Πολυτεχνείο Κρήτης

Αυτοματοποιημένο σύστημα ελέγχου, διανομής και επανακυκλοφορίας αποβλήτων με όργανα μέτρησης ποιοτικών χαρακτηριστικών και καταγραφής δεδομένων σε πραγματικό χρόνο στο Πολυτεχνείο Κρήτης.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Πρωτότυπη μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων οινοποιείων δημιουργήθηκε στο Πολυτεχνείο Κρήτης, στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος το οποίο συντονίζεται από το Πανεπιστήμιο της Κύπρου.
Πρόκειται για το έργο WINEC (LIFE08/ENV/CY/000455): «Ανάπτυξη προηγμένων συστημάτων για τη βελτιστοποίηση της περιβαλλοντικής απόδοσης των οινοποιείων στην Κύπρο», το οποίο ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2010, θα ολοκληρωθεί τον Οκτώβριο του 2012 και συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα LIFE της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (LIFE+ Περιβαλλοντική Πολιτική και Διακυβέρνηση).
Συντονιστής είναι  το Εργαστήριο Μηχανικής Περιβάλλοντος «Γαία» του Πανεπιστημίου Κύπρου, υπό την επίβλεψη της επίκουρης καθηγήτριας Δρ. Δέσπως-Φάττα Κάσινου, ενώ συμμετέχουν ως εταίροι από την Ελλάδα το Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης και από την Κύπρο ο Αναπτυξιακός Οργανισμός ΤΑΛΩΣ, η εταιρεία  S.K. Euromarket Ltd, το Τμήμα Περιβάλλοντος του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και το Οινοποιείο «Τσιάκκας».
Στο πλαίσιο του προγράμματος στο Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, πραγματοποιείται ενδελεχής έρευνα σε θέματα επεξεργασίας, διαχείρισης και αξιοποίησης βιομηχανικών υγρών αποβλήτων με έμφαση στα αγροβιομηχανικά απόβλητα (π.χ. κατσίγαροι).
Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος είναι ο καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, Διονύσης Μαντζαβίνος και κύρια ερευνήτρια η Δρ. Θεοδώρα Βελεγράκη οι οποίοι έχουν πολυετή εμπειρία στον σε προηγμένα συστήματα επεξεργασίας υγρών αποβλήτων με εφαρμογή φυσικών, χημικών και βιολογικών διεργασιών. Συμμετέχει και η λέκτορας του Τμήματος Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης, Δανάη Βενιέρη με σημαντική εμπειρία στον έλεγχο ποιότητας υδάτων.
Όπως μας λένε ο κ. Μαντζαβίνος και η κα Βελεγράκη, η συμμετοχή του Πολυτεχνείου Κρήτης στο πρόγραμμα συνίσταται στην μελέτη και αξιολόγηση, σε εργαστηριακή κλίμακα, της φωτοκατάλυσης με χρήση ηλιακού φωτός για την τελική επεξεργασία αποβλήτων οινοποιείου, τα οποία έχουν ήδη υποστεί μερική βιολογική επεξεργασία. Τα συμπεράσματα των εργαστηριακών μελετών χρησιμοποιήθηκαν για τον σχεδιασμό, την εγκατάσταση και την λειτουργία πρωτότυπης μονάδας επεξεργασίας στις εγκαταστάσεις του Πολυτεχνείου Κρήτης. Η μονάδα θα επεξεργάζεται απόβλητα από το οινοποιείο «Στυλιανουδάκη» (Βούβες Κολυμπαρίου) προτείνοντας μια εναλλακτική και φιλική προς το περιβάλλον τεχνολογία επεξεργασίας. Μελλοντικός στόχος είναι η διοργάνωση ενημερωτικής εκδήλωσης στο Πολυτεχνείο Κρήτης όπου θα προσκληθούν εκπρόσωποι από τοπικά οινοποιεία και θα γίνει επίδειξη της μονάδας και παρουσίαση των γενικότερων στόχων και αποτελεσμάτων που θα προκύψουν με την ολοκλήρωση του προγράμματος. Αισιοδοξούμε ότι η ανταπόκριση των επαγγελματιών του χώρου θα είναι σημαντική, όπως εξάλλου συνέβη σε πρόσφατη αντίστοιχη εκδήλωση στην Κύπρο».
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Ως προς τους γενικότερους στόχους του προγράμματος WINEC υπογραμμίζουν:
«Το πρόγραμμα στοχεύει στην ενθάρρυνση των οινοποιείων - ως μικρές επιχειρήσεις - στο να εφαρμόζουν πρακτικές περιβαλλοντικής διαχείρισης με στόχο τη βελτιστοποίηση της περιβαλλοντικής τους απόδοσης και τήρηση της σχετικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας που σχετίζεται με τη λειτουργία τους (π.χ. οδηγία πλαίσιο για τα νερά, επεξεργασία υγρών αποβλήτων, οδηγία για τα απορρίμματα συσκευασίας). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στο θέμα της προηγμένης επεξεργασίας των υγρών αποβλήτων των οινοποιείων». 
ΤΑ ΥΓΡΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ
Αναφερόμενοι στο πρόβλημα της απόρριψης των υγρών αποβλήτων, επισημαίνουν:
«Κατά την παραγωγή του οίνου παράγονται σημαντικές ποσότητες υγρών - αλλά και στερεών - αποβλήτων τα οποία προέρχονται από διάφορες διεργασίες καθαρισμού κατά τα στάδια σύνθλιψης και άλεσης των ραγών σταφυλιού καθώς επίσης από τις πλύσεις των δεξαμενών ζύμωσης, των βαρελιών και λοιπού οινοποιητικού εξοπλισμού και επιφανειών. Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, η συνολική παραγωγή υγρών αποβλήτων ενός οινοποιείου είναι περίπου 1,2 φορές μεγαλύτερη από την παραγωγή του κρασιού.
Τα υγρά απόβλητα των οινοποιείων χαρακτηρίζονται από μεταβλητή σύσταση ανάλογα με τον τύπο του κρασιού και τις τεχνικές οινοποίησης, από έντονη εποχική διακύμανση και ανεπιθύμητες οσμές, και ως εκ τούτου η απόρριψή τους στο περιβάλλον συνιστά μείζον περιβαλλοντικό και αισθητικό πρόβλημα που αφορά στις βιομηχανίες παραγωγής  κρασιού όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο.  Στην Ελλάδα η νομοθεσία επιβάλλει στα μικρά οινοποιεία τα οποία παράγουν μέχρι 2000 τόνους οίνου το χρόνο να μεταφέρουν τα απόβλητά τους σε φρεάτια συλλογής με εσχάρες συγκράτησης στερεών και σε συνέχεια σε σηπτική-απορροφητική  δεξαμενή προτού αυτά διατεθούν για σκοπούς άρδευσης. Μόνο τα μεγαλύτερα σε μέγεθος οινοποιεία υποχρεώνονται από τη σχετική νομοθεσία να επεξεργάζονται τα απόβλητά τους σε μονάδες βιολογικής επεξεργασίας. Παρά την σχετική νομοθεσία, αρκετά είναι τα οινοποιεία τα οποία απορρίπτουν τα απόβλητά τους δίχως τη στοιχειώδη επεξεργασία ρυπαίνοντας πολύτιμους υδάτινους πόρους στις ορεινές περιοχές όπου είναι εγκατεστημένα.
Αν και η χρήση συμβατικών μεθόδων συνιστά την οικονομικότερη - συνήθως -  επιλογή, ωστόσο συχνά δεν είναι δυνατό να επιτευχθεί η επιθυμητή ποιότητα των αποβλήτων καθώς παρουσιάζουν χαρακτηριστικά όπως είναι η εποχικότητα, το υψηλό τους οργανικό φορτίο, ανεπιθύμητες οσμές, πολύπλοκη σύνθεση, παραγωγή λάσπης και άλλων παραπροϊόντων. Συνεπώς υπάρχει μια άμεση ανάγκη για τη χρήση προχωρημένων μεθόδων επεξεργασίας για την απορρύπανση των υγρών αποβλήτων ως το τελικό βήμα της βιολογικής επεξεργασίας.
Το πρόγραμμα WINEC στοχεύει στην αντιμετώπιση του προβλήματος αυτού με τη δημιουργία πιλοτικού συστήματος φωτοκαταλυτικής επεξεργασίας με χρήση ηλιακού φωτός. Η ραγδαία ανάπτυξη της φωτοκαταλυτικής οξείδωσης τα τελευταία χρόνια οφείλεται στην ικανότητά της να αδρανοποιεί πλήρως τις πλέον βλαβερές/τοξικές και μη-βιοαποδομήσιμες οργανικές ουσίες. Η απαραίτητη για την ενεργοποίηση του καταλύτη ακτινοβολία περιέχεται στην περιοχή του ηλιακού φάσματος, καθιστώντας έτσι εφικτή την αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας στην επεξεργασία των βιομηχανικών αποβλήτων».
Καταλήγοντας τονίζουν ότι «απώτερος σκοπός του προγράμματος είναι η βελτιστοποίηση της περιβαλλοντικής απόδοσης των οινοποιείων που θα ανοίξει τον δρόμο της ένταξής τους σε Σύστημα Περιβαλλοντικής Διαχείρισης (π.χ. EMAS) με πολλαπλά οφέλη. Μόλις έξι οινοποιεία διαθέτουν τέτοια πιστοποίηση στην Ευρώπη. Κάτι τέτοιο προϋποθέτει, πέραν της σωστής επεξεργασίας των αποβλήτων, μια σειρά άλλων μέτρων, όπως: 
*Επαναχρησιμοποίηση επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων σύμφωνα μάλιστα με την πρόσφατη ΚΥΑ 14516/02-02-2011  (ΦΕΚ Β 354–2011) που αναφέρεται σε τέτοια θέματα.
*Χρήση στερεού υπολείμματος για παραγωγή εδαφοβελτιωτικού υλικού ή ως ζωοτροφή.
*Μείωση του ενεργειακού αποτυπώματος μέσω της χρήσης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όχι μόνο για την επεξεργασία των αποβλήτων (π.χ. ηλιακή φωτοκατάλυση) αλλά και για την κάλυψη των λειτουργικών αναγκών του οινοποιείου (π.χ. φωτοβολταϊκά).
*Ορθή γεωργική πρακτική με ορθολογιστική χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.
*Αξιοποίηση των υπο-προϊόντων του οινοποιείου για την παρασκευή φαρμάκων και προϊόντων προσωπικής φροντίδας. Το εκχύλισμα των πολυφαινολικών ενώσεων από κόκκινα σταφύλια μπορεί να έχει ευεργετικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά στον περιορισμό των καρδιαγγειακών παθήσεων. Επίσης ενδείκνυται η παραγωγή οικολογικών καλλυντικών από τους σπόρους του σταφυλιού».
(Χανιώτικα νέα - 27/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88253-epeksergasia-apoblitwn-oinopoieiwn/

Στη μουσική μυθολογία του σινεμά - Μια ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι στα Χανιά τον Αύγουστο του 1981

Ηταν τον Αύγουστο του 1981 όταν στον δημοτικό κινηματογράφο των Χανίων «Κήπος» προβλήθηκε η ταινία «Μπλου» του Σίλβιο Ναριτζιάνο, με μουσική του Μάνου Χατζιδάκι, παρουσία του συνθέτη.
Ηταν μια υπέροχη βραδιά, που οργάνωσε ο υπεύθυνος του κινηματογράφου Λεωνίδας Κακάρογλου. Προηγήθηκε ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι, η οποία δημοσιεύθηκε στο ενημερωτικό έντυπο του «Κήπου», το καλοκαίρι του 1999.
Αναδημοσιεύουμε δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι, που ιστορεί κάτω από ποιους ερεθισμούς πέρασε στην κινηματογραφική μουσική:
«Σαν η φωτογραφία ζωντάνεψε στα τέλη του περασμένου αιώνα, απλώθηκε μονομιάς μια σιωπή θαυμαστική, συγχρόνως και θωπευτική. Σιωπή απ' τις αμίλητες φιγούρες που κινήθηκαν, σιωπή κι απ' τον κόσμο που βωβός παρατηρούσε στην τετράγωνη λευκή οθόνη να πραγματοποιούνται εξαίσια οράματα έρωτα και πάθους, με ανεξίτηλες μορφές ανδρών και γυναικών καθώς κι ατελείωτα γκανγκς μεγάλων κωμικών, που μας παρείχαν νέες διαστάσεις στα προβλήματα εκείνου του καιρού, προβλήματα που μας οδήγησαν σε δυο παγκόσμιους πολέμους. Μα σαν μίλησαν οι φιγούρες, σκοτώθηκε η σιωπή κι ο χώρος γέμισε αμηχανία και μουσική.
Ετσι γεννήθηκε η μουσική του κινηματογράφου, θα 'λεγε κανείς. Απ' τη σιωπή. Και η μουσική αυτή υπήρξε στην αρχή λίγο σκοτάδι, τίτλοι, ηχητική περιγραφή του ονείρου, πράξη ζωής και θάνατος, ενέργεια, νίκη, τέλος-διέξοδος, επιστροφή στο σπίτι. Μες στο ψυγείο τα όνειρα για μια μοναδική στιγμή αναπόλησης και μοναξιάς.
Η μουσική του κινηματογράφου συντηρεί στη μνήμη την εικόνα, την ερμηνεύει, ενώ συγχρόνως χρωματίζει επιθυμίες και θύμησες δικές μας και την προσωπική μας ταύτιση με τις πτυχές ενός ασπρόμαυρου ονείρου τριάντα πέντε χιλιοστών».
Στη συνέχεια της ομιλίας του κάνει εκτενή αναφορά στους «σκαπανείς» της κινηματογραφικής μουσικής, για να φτάσει στη δική του συνεισφορά -πρώτα στο θέατρο και ακολούθως στον κινηματογράφο:
«Η επιθυμία μου να μπω και εγώ στη μαγική μυθολογία του κινηματογράφου, δεν άργησε να εκπληρωθεί. Μόλις τελείωσε ο πόλεμος, μου ήρθε η πρόταση να γράψω μουσική, όταν καλά καλά δεν ήξερα να γράφω μουσική για μια ταινία. Είχε τον τίτλο "Αδούλωτοι σκλάβοι" με πρωταγωνίστρια τη μεγάλη μας θεατρίνα και φίλη μου από τότε Ελλη Λαμπέτη. Σκηνοθέτης ο Μάριος Πλωρίτης, που μόλις είχε μεταφράσει το ευαγγέλιο της νιότης μας, τα "Γράμματα σ' έναν νέο ποιητή" του Ρίλκε και τα είχεν εκδώσει ο "Ικαρος". Το παρελθόν της Ελλης κείνον τον καιρό, η πρώτη παρουσία της στην Κατοχή με το έργο του Χάουπτμαν "Η Ανελί πάει στον παράδεισο".
Μαθήτρια της μεγάλης Μαρίκας Κοτοπούλη, την πρωτοπαρουσίασε η ίδια στο θέατρό της και μας έδωσε ένα ανεξίτηλο όραμα για όλη μας τη ζωή, ενώ συγχρόνως χάριζε και μια πολύ μεγάλη θεατρίνα για όλα τα κατοπινά χρόνια του ελληνικού θεάτρου. Το παρελθόν το δικό μου, οι μουσικές που έγραψα στο θεατρικό οργανισμό "Ενωμένοι Καλλιτέχνες", στα έργα του Δαμιανού "Το καλοκαίρι θα θερίσουμε", στο "Θάψτε τους νεκρούς" του Ιρβιν Σόου και στο έργο του Ρώτα "Ρήγας ο Βελεστινλής" με τον Βεάκη πρωταγωνιστή. Ολα με τη σκηνοθεσία τού από τότε φίλου μου Γιώργου Σεβαστίκογλου.
Αυτά βέβαια δεν παρείχαν καμία εγγύηση για το κινηματογραφικό μας αποτέλεσμα, μια και ο κινηματογράφος πρώτ' απ' όλα είναι τεχνική. Κι εμείς δεν είχαμε τότε ιδέα ούτε από κινηματογράφο κι ούτε από την τεχνική του. Μόνο σαν τέλειωσε και προβλήθηκε η ταινία στους κεντρικούς κινηματογράφους, νιώσαμε το πόσο μακριά ήμασταν απ' ό,τι μας είχε μαγέψει από μικρούς στις σκοτεινές αίθουσες των συνοικιακών κινηματογράφων μας. Νιώσαμε πως τ' όνομά μας σε ένα καρέ τριάντα πέντε χιλιοστών ή στις προθήκες των κινηματογράφων, με γράμματα κεραμιδί σ' άσπρες καρτέλες, δεν αρκεί για να συνθέσουμε μαγεία για τους άλλους.
Κι ακόμα περισσότερο, δεν φτάνει για να μας κάνει μάγους ή πουλιά εμάς τους ίδιους.
Μετά από αυτό, δούλεψα πολύ κι ατέλειωτα κερδίζοντας τα προς το ζην και παράλληλα μπαίνοντας μαζί με την εκ βαθέων τεχνική των ήχων και των κινούμενων εικόνων, το πώς να μη διαβρώνεται κανείς από τον κόσμο τον κακό, τον εύκολο και τον ευχάριστο και να εντάσσεται με άσκηση, με δυσκολία, αλλά και με αποφασιστικότητα στο γνήσιο κόσμο των τεχνικών και όχι των αυταρέσκων και ναρκισσευομένων ημικαλλιτεχνών. Δούλεψα με τον Φίνο. Φανατικός τεχνίτης, τεχνικός, γνώριζε τι 'ναι το κακό στον κινηματογράφο, μα δεν μπορούσε να γνωρίζει τι είναι το καλό. Μας ένωσε το πάθος για την τεχνική, κατά τα άλλα δεν είχαμε τίποτα κοινό. Εκείνος έγινε ο πρώτος στον κινηματογράφο το βιομηχανικό, ώσπου οι καιροί τον ξεπέρασαν. Σήμερα δεν υπάρχει, αλλά τον είχα χάσει πολύ πριν αποθάνει. Εγώ πάλι βρέθηκα το 1968 στο Χόλιγουντ για την ταινία που θα δείτε σε λίγο, το "Μπλου".
Και η τεχνική μου έκανε το θαύμα της. Αν ήθελα, θα έγραφα μέχρι σήμερα τη μουσική για εξακόσιες περίπου ταινίες γουέστερν και θα 'μουν δάσκαλος στην κινηματογραφική Ακαδημία του Χόλιγουντ.
Ομως δεν είχα τέτοιες φιλοδοξίες, όταν μικρός παρακολουθούσα τις μαγικές εικόνες των μεγάλων ταινιών του Χόλιγουντ. Γιατί όλοι εκεί πέρα θαυμάσανε την τεχνική μου, το ταλέντο μου, μα δεν διαισθάνθηκαν πως τ' αποτέλεσμα μου ήταν φιλόδοξα ερωτικό και παραμένει τέτοιο, μια και το μόνο που έμαθα μέσα από όλες τις τεχνικές της μουσικής και του κινηματογράφου ήταν ο έρωτας.
Γιατί μονάχα αυτό προσπάθησα να μάθω. Θα το αντιληφθείτε ακούγοντας τη μουσική μου στην ταινία αυτή που αναφέρθηκα, το "Μπλου". Σας ευχαριστώ που με ακούσατε».

Για τη μεταγραφή: ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/06/2004)

Με τη σοφία του ανθρώπου που ζει στη Φύση

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΥ

"...με το σιρόκο στη γενειάδα χρόνια αιώνες χρόνια και νιάτα  πο 'χει η ομορφιά"
Ν. Καρούζος

Πριν λίγες μέρες οι δρόμος μ' έβγαλε στη Ραψάνη. Το γνωστό ορεινό χωριό στις παρυφές του Ολύμπου, που διατηρεί ακόμα το ιστορικό του βάρος, παρά τη δημογραφική παρακμή που το έχουν καταδικάσει η αστυφιλία, η παραμέληση της υπαίθρου και ο σύγχρονος καταναλωτικός πολιτισμός. Εκεί, λοιπόν, ένα βράδυ, δίπλα στο τζάκι, με τους απέριττους μεζέδες και το τσίπουρο προσετέθη στην παρέα ο Νίκος. Ενας 65άρης άνδρας με την τραγιάσκα του, με το σακούλι με τον ντόπιο καπνό και το στριφτό στο χέρι. Μας καλησπέρισε και έκατσε.
Η κουβέντα είχε ανάψει και περιστρεφόταν -που αλλού- γύρω από την κρίση. Την οικονομική, την πολιτική, την κρίση αξιών, την πνευματική και ηθική κρίση. Πήρε τον λόγο και ο Νίκος Κλαδίσιος, αγράμματος -αφού ούτε το Δημοτικό δεν εχει βγάλει- και αταξίδευτος - αφού δεν εχει φύγει ποτέ από το χωριό του.
Εγώ γιατρέ, μου λέει, θυμάμαι τη δεκαετία του 1950 τότε που δεν είχαμε ούτε μια φέτα ψωμί να φάμε και αν κάποιος έλεγε ότι δίδει ένα χιλιάρικο σε όποιον ξεγυμνωθεί στην πλατεία κανείς δεν θα βρισκόταν να το κάνει. Παρά την ανέχεια. Ενώ σήμερα, που το χωριό έχει γεμίσει με μερσεντές, αν πει κάποιος το ίδιο, αυτοί οι ίδιοι που έχουν τις μερσεντές θα τρέξουν να υπακούσουν, να ξεγυμνωθούν! Για ένα χιλιάρικο.
Γεια σου ρε φίλε Κλαδίσιε με την ευθυβολία σου. Δεν έχει φύγει ποτέ από το χωριό του, αλλά οι ορίζοντές του είναι απέραντοι, δεν ξέρει γράμματα, αλλά έχει τη σοφία του ανθρώπου που ζει στη Φύση, του ορεσίβιου που ξέρει να συμπυκνώνει τον λόγο του και να φθάνει στην ουσία των πραγμάτων. Που ζει με μια φιλικότητα με τη Φύση, έξω από τον αγοραίο πολιτισμό του σημερινού κόσμου, αφού δεν μπήκε ποτέ στο κρεουργείο της εκπαίδευσης, του καταναλωτισμού, της σύγχρονης ζωής. Η μάνα μου ήταν πολιτική κρατούμενη στο Τρικέρι, μου λέει σε μια στιγμή και έτσι έχω το Πανεπιστήμιο στο σπίτι μου, κλείνοντάς μου το μάτι. Και όταν η κουβέντα πάει στην Αριστερά, στις ευθύνες της, στην ηθικολογία και στην ανικανότητά της, στον διχασμό λόγων και έργων, στα νέα προτάγματα που πρέπει να επινοήσουμε, πάλι ο Νίκος μας απαντά ποιητικά και απροσδιόριστα. «Α, ρε Λαυρέντη, μόνον εγώ ήξερα πόσο κάθαρμα είσαι». Μείναμε όλοι άναυδοι. Από ποιον δρόμο φθάνει άραγε ο Κλαδίσιος στα υψίπεδα της μεγάλης ποίησης του Μ. Αναγνωστάκη;
Μα απ΄ τα δύσβατα της μη υπονόμευσης της γλώσσας, της βιωματικότητας, της αγνότητας και της διαφάνειας. Εκεί που δεν υπάρχει επιτήδευση, υπολογισμός, καριέρα, εξουσία και δόξα. Εκεί που δεν υπάρχει η κίβδηλη αντιμετώπιση των υπαρξιακών ανθρώπινων χασμάτων με καταναλωτικά, υλικά, φανταχτερά, αναλώσιμα αγαθά, αλλά υπάρχει η ενσυναίσθηση  της ανθρώπινης φύσης, της παντραγικότητάς της, της  εξοικείωσής της με το φθαρτό, της φιλικότητας και της αποδοχής του πόνου, του περατού, του αγωνιώδους.
Δίνεις σε ένα νέο παιδί ένα σταφύλι, λέει ο Κλαδίσιος, σε κάποια στιγμή που η κουβέντα πέρασε στην οικολογία, τρώει 2 - 3 ρώγες και παρατάει το υπόλοιπο. Μα αγαπητοί μου αυτό το σταφύλι για να ωριμάσει, εγώ το χάιδευα έναν ολόκληρο χρόνο! Γιατί χαϊδεύει τα κλήματα και τους κουβεντιάζει ταυτόχρονα ο Νίκος. Αυτή την ελιά που τη βλέπεις με περιφρόνηση στο τραπέζι, κάποιος έβαλε σκάλα για να τη φτάσει! Εσείς οι νέοι αποφλοιώνετε το προϊόν από τον ενσωματωμένο ανθρώπινο κόπο και έτσι το υποτιμάτε. Σοφές κουβέντες που σε αφήνουν αμήχανο και συγκινημένο με την αμεσότητά τους, την αλήθεια τους, την κυριολεξία τους. Τι παραπάνω να πεις για το θέμα της οικολογίας και του περιβάλλοντος; Τι παραπάνω να πεις για το σημερινό «χαλασμένο» ανθρωποείδωλο. Τα είπε όλα ο Κλαδίσιος με τρεις κουβέντες.
Ετσι είναι. Οι πηγές βρίσκονται στα ορεινά. Από κει αρχίζουν τα γάργαρα για να ποτίζουν τους «κάμπους». Αλλά μεσολαβούν βλέπεις πολλά και θολώνουν το νερό και το νερό δεν πίνεται...
(Χανιώτικα νέα - 26/1/2012)

Διασταύρωση χωρίς φανάρια

Εχουμε γράψει και άλλες φορές για τη διασταύρωση των οδών Προφήτη Ηλία και Ακρωτηρίου (φωτ.), όπου δεν υπάρχουν φανάρια με αποτέλεσμα τόσο όσοι θέλουν να βγουν στην οδό Ακρωτηρίου όσο και όσοι οδηγοί επιθυμούν να στρίψουν αριστερά προς Χαλέπα, να τίθενται σε μεγάλο κίνδυνο. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν σημειωθεί τροχαία ατυχήματα. Πότε, επιτέλους, θα γίνει  τοποθέτηση φωτεινών σηματοδοτών;
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 25/1/2012)

Νοσταλγία και πόθος στο πρώτο μυθιστόρημα του Λεωνίδα Κακάρογλου

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Μια ιστορία γεμάτη νοσταλγία, ζωή και πόθο για ελευθερία εκτυλίσσεται στο πρώτο μυθιστόρημα του Λεωνίδα Κακάρογλου "Η ζωή και τίποτ’ άλλο", το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από το "βιβλιοπωλείον της Εστίας". Η υπόθεση, από την οποία δεν απουσιάζουν οι παρεξηγήσεις και τα ευτράπελα, μπορεί να ιδωθεί ως κωμωδία, πίσω από την οποία, όμως, ασκείται κριτική για την κακώς εννοούμενη τουριστική ανάπτυξη αλλά και για την αυθαιρεσία της, κάθε μορφής, εξουσίας.
Βρισκόμαστε στο 1989 όταν η τρομοκρατική οργάνωση "Πολίτες Ενάντια στην Τουριστική Μόλυνση" συνταράσσει την κοινωνία μιας μικρής πόλης του Νότου, η οποία μόλις γνωρίζει την τουριστική ανάπτυξη και τα παρελκόμενά της όπως την… ηχορρύπανση. Την ίδια εποχή, οι μονοκατοικίες μειώνονται χάριν των πολυκατοικιών και οι πινακίδες γίνονται ξενόγλωσσες για να τις κατανοούν οι επισκέπτες.
Κάποιοι, υποφέρουν στη νέα αυτή κατάσταση. Και τρομοκρατούν την πόλη με τηλεφωνικές φάρσες για… έκρηξη βομβών σε τουριστικούς στόχους. Οι Διωκτικές Αρχές ξεκινούν ένα κυνήγι… μαγισσών, με αφορμή και μια έκρηξη στο αυτοκίνητο αστυνομικού, που, στην πραγματικότητα δεν έχει σχέση με τις φάρσες και συλλαμβάνουν σαν "τρομοκράτη" τον Βασίλη: Εναν νέο της πόλης, που εργάζεται ως dj στην ντισκοτέκ "Χρυσός Αιώνας". Το ανακριτικό έργο αναλαμβάνει ο δικαστής κύριος Ξενοφών, ο οποίος -εν μέσω μιας γνωριμίας του με μια νεαρή φλαουτίστα, που αναζητεί το νυχτερινό τρένο με το οποίο ταξιδεύει τις… νοσταλγίες της αλλά και με έναν άγνωστο που του μιλάει για τη σημασία της μνήμης  καλείται, γεμάτος ενοχές, να αποφασίσει για το αν ο Βασίλης είναι ή όχι τρομοκράτης. Γιατί, όμως, ο κύριος Ξενοφών έχει ενοχές; Μήπως ο ίδιος, ο οποίος δεν δέχεται να βλέπει τον τόπο του να αλλάζει, κρύβεται πίσω από τον φαρσέρ και τους "Πολίτες Ενάντια στην Τουριστική Μόλυνση";
Άλλωστε, λίγο πριν ο άγνωστος, τον οποίο είχε συναντήσει, του είχε πει: «Σε χίλια χρόνια από σήμερα, όταν η πόλη θα έχει καταστραφεί, δεν θα υπάρχουν μνημοσκόποι να ζωγραφίζουν την επιθυμία της μνήμης της, εκεί στα ερείπιά της, χαμένα μέσα σ’ εκατοντάδες κυβικά χώμα θα ανακαλύπτουν πλαστικά μπουκάλια και μπετόν. Μπετόν και πλαστικά μπουκάλια. Εκεί που φύτρωσε ο δίκταμος και το γιασεμί. Εδώ. Ο πολιτισμός μας είναι στρωματικός. Μην το ξεχνάτε. Κάθε στρώμα από χώμα και ένα στρώμα πολιτισμός. Αυτό που θα μείνει τελικά είναι η μνήμη. Η μνήμη».
Και τώρα, ο κύριος Ξενοφών μονολογεί:
«Πώς είχα μπερδευτεί σ’ αυτή την ιστορία! Η, μάλλον, πώς θα ξεμπέρδευα από αυτή την ιστορία… Για το άσχημο αίσθημα που είχαν στο στομάχι μου εδώ και ώρα κατάλαβα πως υπεύθυνες ήταν οι ενοχές. Οι αιώνιές μου ενοχές»… «Κούρασα τη ζωή μου σε αδιέξοδες προσπάθειες. Κούρασα τη ζωή μου χωρίς να ελπίζω πως από δω και στο εξής κάτι θ’ αλλάξει. Το λιμάνι ζούσε τη νύχτα του. Όπως χρόνια τώρα. Όπως αιώνες τώρα. Οι σκιές των ανθρώπων στη νύχτα, η νύχτα, οι θόρυβοι, οι κραυγές. Ελάχιστες λεπτομέρειες γι’ αυτούς που κρατούν σημειώσεις στα ημερολόγια της μνήμης τους. Κάποιοι ερωτεύονται, κάποιοι γεννιούνται και κάποιοι πεθαίνουν. Ο κύκλος αρχίζει, ο κύκλος τελειώνει».
Το μυθιστόρημα του Λεωνίδα Κακάρογλου, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να αποτελέσει σενάριο κινηματογραφικής ταινίας, "ταξιδεύει" τον αναγνώστη για να στείλει, εν τέλει, μήνυμα για τη «ζωή και τίποτ’ άλλο». Η ανάγνωσή του είναι ευχάριστη και η υπόθεσή του συναρπαστική. Και ο Λεωνίδας Κακάρογλου, τον οποίο γνωρίσαμε ως επί χρόνια υπεύθυνο του Δημοτικού Κινηματογράφου "Κήπος" και ως ποιητή, πολιτογραφείται πλέον και ως σημαντικός πεζογράφος.
(Χανιώτικα νέα - 25/1/2012)

Φόρος και για αγροτεμάχια;

Σαν να μην φτάνει το ειδικό τέλος στα ακίνητα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, μάς ετοιμάζουν και φόρο για τα αγροτεμάχια! Σε δημοσίευμα της 'Καθημερινής' (21/1/2012) αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Tο Υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει έκτακτη εισφορά 'μόνιμου χαρακτήρα', παρόμοια με αυτή που εφαρμόζεται σήμερα στα κτίσματα μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ. Η εισήγηση θα τεθεί στο τραπέζι των συζητήσεων για τη διαμόρφωση του Εθνικού Φορολογικού Συστήματος. Ο συλλογισμός των ιθυνόντων του Υπουργείου Οικονομικών δεν διαφοροποιείται πολύ από αυτόν που χρησιμοποιήθηκε για την εφαρμογή της έκτακτης εισφοράς στα υπόλοιπα ακίνητα».
Μήπως πρέπει να το ξανασκεφτούν οι ιθύνοντες του Υπουργείου Οικονομικών; Μια τέτοια απόφαση θα δώσει τη χαριστική βολή όχι μόνο στον αγροτικό κόσμο αλλά γενικότερα σε όλους τους πολίτες, που υποφέρουν από μια οικονομική πολιτική την οποία δεν έχουν επιλέξει.
Γ.ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 25/1/2012)

Επαναλειτουργία κλινικών στο Νοσοκομείο Χανίων υπόσχεται ο Λοβέρδος

Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Προσλήψεις γιατρών αλλά και επαναλειτουργία κλινικών στο Νοσοκομείο Χανίων υπόσχεται ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος σε συνέντευξή του στα "Χανιώτικα νέα". Ηδη, σημειώνει, έχει ξεκινήσει η επαναλειτουργία της Μονάδας Νεογνών, στην οποία εκκρεμεί ο διορισμός δύο γιατρών, ενώ αναμένεται να επαναπροκηρυχθεί η θέση διευθυντή στην Κλινική Θώρακος - Αγγείων.
Παράλληλα, ο κ. Λοβέρδος, επιμένει στη λειτουργία του  Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) παρά τις έντονες αντιδράσεις που έχει προκαλέσει και υποστηρίζει ότι για τον ίδιο αποτελεί προσωπικό στοίχημα να έχει λυθεί έως το τέλος Φεβρουαρίου η εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων.
Για τα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπογραμμίζει ότι βασικό καλό ήταν ότι «σήκωσε 37 έτη ευδαιμονίας και αδράνειας στις πλάτες της και η χώρα δεν γονάτισε» και βασικό κακό ότι «η προεκλογική της δημαγωγία έφερε μία πρώτη κυβερνητική αδράνεια και αμηχανία στο ξεκίνημα, που δυστυχώς συνεχίστηκε».
Για να προσθέσει ότι «σήμερα πρέπει να πνεύσει ένας άνεμος αλλαγής και στην παράταξη, στο ΠΑΣΟΚ, στο Κίνημα που εξέφρασε και που θα εκφράζει την κεντροαριστερά και τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη».
Για το αν ο ίδιος θα είναι υποψήφιος στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ κρατά κλειστά τα χαρτιά του, αλλά, όπως λέει, «η κατάθεση υποψηφιότητας πρέπει να συνοδεύεται με την εξήγηση των λόγων αυτής και οι λόγοι πρέπει να είναι ανοιχτοί, διαυγείς και να συνοδεύονται με τις στοχεύσεις που πρέπει να έχει η παράταξη, όχι το 2013 ή το 2014 όχι στο μέλλον, αλλά σήμερα».
Αναλυτικά η συνέντευξη με τον κ. Λοβέρδο:

• Θύελλα αντιδράσεων έχει προκαλέσει η δημιουργία του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.) με τους γιατρούς και των Χανίων να βρίσκονται συχνά σε κινητοποιήσεις, κάνοντας λόγο για σύνθλιψή τους στη μέγγενη του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. Αλλά και οι ιδιώτες γιατροί καταγγέλλουν ότι με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. συντελείται απαξίωση της προσφερόμενης υγείας στους Έλληνες πολίτες. Ποια είναι η πιο μεγάλη αλλαγή που επιφέρει ο Ε.Ο.Π.Υ.Υ.; Πώς μπορεί να πετύχει η οποιαδήποτε αλλαγή αν δεν έχει τη συναίνεση εκείνων τους οποίους αφορά και αν δεν προκύπτει από διάλογο μαζί τους;

«Μετά από 27 χρόνια η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας, με τη σύσταση και λειτουργία του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., είναι γεγονός. Η συντριπτική πλειονότητα των ασφαλισμένων έρχεται κοντύτερα στον γιατρό της επιλογής της. Όλο το προηγούμενο διάστημα, αλλά ακόμη και σήμερα βρισκόμαστε σε σύγκρουση με τους εντός του συστήματος ευρισκόμενους γιατρούς των συνδικαλιστικών ηγεσιών καθώς και με τις οργανωμένες εκτός ΕΣΥ και Ταμείων συνδικαλιστικές ηγεσίες, μια και οι απαιτήσεις που προβάλλουν είναι ακραίες. Πίσω δεν θα κάνουμε. Ήρθα σε αυτό το Υπουργείο για να κάνω αλλαγές και όπου αυτές απαιτούν συγκρούσεις, τις έχω ήδη αποδεχθεί. Ήδη έχει σταλεί στο Τυπογραφείο Κοινή Υπουργική Απόφαση πέντε υπουργών για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων από 5.500 συμβεβλημένους με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. γιατρούς. Η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας είναι μια μεγάλη αλλαγή που ακόμη όμως δεν έχει λύσει τα προβλήματα και έτσι ο κόσμος συνεχίζει να ταλαιπωρείται. Έχω δεσμευθεί προσωπικά ότι μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου η ενημέρωση των ασφαλισμένων για τα σημεία παροχής υπηρεσιών και η εξυπηρέτησή τους από τους γιατρούς θα έχουν επιλυθεί. Αποτελεί προσωπικό στοίχημα για εμένα».

• Το Νοσοκομείο Χανίων καταρρέει καθημερινά. Κλινικές κλείνουν ή απειλούνται με λουκέτο, ενώ εξαντλούνται ακόμα και τα αναλώσιμα υλικά. Προ ημερών στα Επείγοντα είχαν εξαντληθεί τα φιαλίδια! Πώς, λοιπόν, θα στηρίξετε το μοναδικό Νοσοκομείο του Νομού; Γιατροί και προσωπικό δικαιολογημένα είναι σε απόγνωση.

«Σύμφωνα με την ενημέρωση που έχω από τη διοίκηση του Νοσοκομείου Χανίων, δεν φαίνεται να υπάρχει η εικόνα που περιγράφετε. Το μόνο τμήμα που δεν λειτουργεί αυτή τη στιγμή είναι το Θωρακοχειρουργικό και αυτό γιατί ο διευθυντής του συνταξιοδοτήθηκε στα μέσα του 2011. Η θέση αυτή θα επαναπροκηρυχθεί. Ταυτόχρονα αναμένεται ο διορισμός ενός επιμελητή Β΄ θωρακοχειρουργού. Στην Αιματολογική Κλινική παρουσιάζεται ένα πρόβλημα λόγω και εδώ της συνταξιοδότησης της διευθύντριας, αλλά η Κλινική συνεχίζει τη λειτουργία της με τη μία επιμελήτρια που διαθέτει. Να σημειωθεί πως σε αυτή την Κλινική υπάρχουν δύο επιμελητές που έχουν κριθεί και αναμένεται ο διορισμός τους. Συνολικά το τελευταίο 5μηνο έχουν διοριστεί στο Νοσοκομείο δεκαεννέα νέοι γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων και με την προσθήκη δύο μεταθέσεων γιατρών από άλλα Νοσοκομεία, έχουμε ένα σύνολο είκοσι ενός γιατρών που έχουν στελεχώσει τμήματα του Νοσοκομείου. Εκκρεμούν, δε, ακόμη για διορισμό δεκατέσσερις γιατροί για το Νοσοκομείο και δύο για τα Περιφερειακά Ιατρεία. Σχετικά με τις ελλείψεις υλικών, το Νοσοκομείο Χανίων ανήκει σε εκείνα τα Νοσοκομεία που έχουν τους περισσότερους συμβασιοποιημένους διαγωνισμούς. Υπάρχουν περιπτώσεις που εταιρείες με συμβάσεις αδυνατούν να καλύψουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και ταυτόχρονα δημιουργείται και έλλειψη στην αγορά των συγκεκριμένων υλικών (περίπτωση φιαλιδίων). Εκεί η αγορά τους γίνεται από άλλους προμηθευτές, αλλά όμως πρέπει να γνωρίζετε πως ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας δώσαμε τέλος σε μια άθλια κατάσταση πληρωμής των προμηθευτών με ρυθμίσεις μετά από 5 και 6 χρόνια, ώσπου εν τω μεταξύ είχε υπερκοστολογηθεί αλόγιστα η δαπάνη της κάθε προμήθειας. Βρισκόμαστε στο τέλος του Ιανουαρίου 2012 και έχουμε εξοφλήσει τις υποχρεώσεις μας μέχρι και τον Ιούνιο του 2011 στις περισσότερες των περιπτώσεων. Ούτε εδώ όμως θα υποχωρήσουμε. Με την προσπάθειά μας, επιστρέφουμε χρήματα από τη σπατάλη και την κακοδιοίκηση στον Έλληνα φορολογούμενο. Χρήματα που ειδικά σήμερα τα έχει μεγάλη ανάγκη».

• Υπάρχει χρόνιο αίτημα για λειτουργία της Μονάδας Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών στα Χανιά. Η Μονάδα που εγκαινιάστηκε προ ετών στο Νοσοκομείο Χανίων αφέθηκε να παρακμάσει. Το προσωπικό της, κάποτε, έφτασε σε απόγνωση. Μα, κυρίως, οι γονείς των νεογνών που έτυχε να χρειαστούν εντατική νοσηλεία. Και την έβρισκαν στο Ηράκλειο, στην Αθήνα, ακόμα και στη Θεσσαλονίκη, όπου μεταφέρονταν και μεταφέρονται. Με όποιους κινδύνους εγκυμονεί αυτή η διαδικασία. Το Υπουργείο Υγείας έχει υποχρέωση να προχωρήσει τις σχετικές διαδικασίες. Τι σχεδιασμό έχει κάνει για επαναλειτουργία της Μονάδας σε νέα βάση;

«Το θέμα το γνωρίζω. Η Μονάδα Νεογνών επαναλειτούργησε το καλοκαίρι του 2011, μετά τις παραιτήσεις των δύο γιατρών που έγιναν τον Φεβρουάριο του 2011. Όταν ξεκίνησε η λειτουργία της, το 2008, η σύνθεση σε ιατρικό προσωπικό ήταν η διευθύντρια και δύο επιμελήτριες. Σήμερα λειτουργεί με τη διευθύντρια και τρεις νεοπροσληφθέντες επιμελητές Β΄ που συνεπικουρούνται στις εφημερίες τους και από μία παιδίατρο. Εκκρεμούν δε, για διορισμό ακόμα δύο γιατροί. Η στελέχωσή της σε ιατρικό προσωπικό είναι καλύτερη από ό,τι ήταν παλιότερα. Επίσης, η διοίκηση του Νοσοκομείου φρόντισε να ενταχθεί ο εξοπλισμός της, συνολικής δαπάνης 310.000 ευρώ, στο ΕΣΠΑ και άμεσα θα υπάρξει η διακήρυξη για την προμήθειά του».

• Στο ΠΑΣΟΚ δρομολογούνται ραγδαίες εξελίξεις με αλλαγή ηγεσίας μετά τις πρόσφατες δηλώσεις του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Πώς βλέπετε το μέλλον του Κινήματος, το οποίο στη συνείδηση του κόσμου έχει βαριά ευθύνη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας;

«Έχω μία εμπειρία δυόμισι ετών στην εμπροσθοφυλακή του αγώνα που δόθηκε για τον τόπο. Ο πρόεδρος, ο Γιώργος Παπανδρέου, οι υπουργοί και τα μέλη της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας πρωτίστως αλλά και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, σήκωσαν βάρος 37 ετών μέσα σε λίγους μήνες. Σηκώσαμε πράγματα για όσα δεν έγιναν 37 χρόνια κι εμείς είχαμε ένα ημερολόγιο ασφυκτικό. Όποιος το παραγνωρίζει αυτό, δεν θέλει να δει την πραγματικότητα. Στο πρόσφατο Εθνικό Συμβούλιο πήραμε την απόφαση να πορευτούμε σε αλλαγή ηγεσίας και να διαμορφώσουμε τα νέα χαρακτηριστικά της παράταξης, κυρίως στα πολιτικά της θέματα. Αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε από κοινού να περάσουμε τη βάρκα απέναντι στην άλλη όχθη του ποταμού, σε ασφαλέστερα νερά. Για εμένα ο απολογισμός της δράσης των 26 μηνών πρέπει να γίνει ενώπιον όλης της ελληνικής κοινωνίας και για τον λόγο αυτό δεν συζήτησα τίποτε άλλο πέρα από την εκλογή της νέας μας ηγεσίας από τα μέλη και τους φίλους του ΠΑΣΟΚ. Στην παρέμβασή μου στο Εθνικό Συμβούλιο ανέφερα πέντε θετικά και πέντε αρνητικά της κυβέρνησης Παπανδρέου, με βασικό καλό ότι σήκωσε 37 έτη ευδαιμονίας και αδράνειας στις πλάτες της και η χώρα δεν γονάτισε και βασικό κακό ότι η προεκλογική της δημαγωγία έφερε μία πρώτη κυβερνητική αδράνεια και αμηχανία στο ξεκίνημα, που δυστυχώς συνεχίστηκε. Σήμερα πρέπει να πνεύσει ένας άνεμος αλλαγής και στην παράταξη, στο ΠΑΣΟΚ, στο Κίνημα που εξέφρασε και που θα εκφράζει την κεντροαριστερά και τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη. Αυτός είναι ο στόχος, ένα Κίνημα της κεντροαριστεράς που να εκφράσει την πλειοψηφική στην κοινωνία δημοκρατική παράταξη».

• Θα είσαστε υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ μετά την παραίτηση του Γ. Παπανδρέου;

«Η διαδικασία των υποψηφιοτήτων δεν έχει ανοίξει, άρα και δεν θα την κάνω διά συνεντεύξεων. Βρισκόμαστε εν μέσω μιας πολύ κρίσιμης διαπραγμάτευσης για τη χώρα και κάθε άλλη κουβέντα αποπροσανατολίζει. Για να μην φανεί όμως πως αποφεύγω το ερώτημά σας, θέλω να γίνει κατανοητό στους αναγνώστες σας ότι η κατάθεση υποψηφιότητας πρέπει να συνοδεύεται με την εξήγηση των λόγων αυτής και οι λόγοι πρέπει να είναι ανοιχτοί, διαυγείς και να συνοδεύονται με τις στοχεύσεις που πρέπει να έχει η παράταξη, όχι το 2013 ή το 2014 όχι στο μέλλον, αλλά σήμερα. Γιατί εμείς που μιλάμε είμαστε υπουργοί, από τα χέρια μας περνάνε πράγματα και γίνονται πράγματα, τι θα λέμε στους πολίτες; Τι θα κάνουμε στο μέλλον; Άρα, λοιπόν -και κλείνω- δεν νοείται υποψηφιότητα χωρίς διαδικασία που ως κόμμα την αποφασίσαμε και χωρίς πολυσέλιδη εξήγηση των λόγων».
(Χανιώτικα νέα - 25/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88047-proslipseis-epanaleitourgia-klinikwn-sto-nosokomeio-xaniwn/

Φτωχότερος ο πολιτισμός με τον θάνατο του Θόδωρου Αγγελόπουλου - Μια συνομιλία με τον μεγάλο σκηνοθέτη στα Χανιά το 2004

Φτωχότερος είναι ο πολιτισμός καθώς αργά τη νύχτα άφησε την τελευταία του πνοή στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου Metropolitan, όπου νοσηλευόταν ύστερα από τροχαίο ατύχημα, σε ηλικία 77 χρονών o μεγάλος Ελληνας σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος.
Το τροχαίο σημειώθηκε στις 7 χθες Τρίτη το απόγευμα  στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας. Ο κορυφαίος σκηνοθέτης και ποιητής των εικόνων,  υπέστη βαριές εγκεφαλικές κακώσεις και με ασθενοφόρο μεταφέθηκε στο Νοσοκομείο, όπου οι γιατροί έδωσαν μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες που μεταδόθηκαν από ειδησεογραφικά πρακτορεία, ο σκηνοθέτης βρισκόταν στο συγκεκριμένο σημείο για γύρισμα ταινίας όταν παρασύρθηκε από ιδιωτική μοτοσυκλέτα την οποία οδηγούσε ειδικός φρουρός, ο οποίος ήταν εκτός υπηρεσίας και ο οποίος τραυματίστηκε ελαφρά.
Ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα τον Απρίλη του 1935. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Παρίσι παρακολούθησε μαθήματα Κινηματογράφου (Σορβόνη και IDHEC). Από το 1964 εώς το 1967 εργάσθηκε ως κριτικός Κινηματογράφου. Οι ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν προβληθεί σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχουν αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις, ενώ ο ίδιος και το έργο του κατέχουν σημαντική θέση στη διεθνή βιβλιογραφία.
Τα γυρίσματα της νέας ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου με τίτλο “Η Αλλη Θάλασσα” είχαν ξεκινήσει πρόσφατα.
ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ
Μια από τις φορές που ο σπουδαίος σκηνοθέτης είχε βρεθεί στα Χανιά ήταν τον Μάρτιο του 2004.
Τότε -και συγκεκριμένα στις 16 Μαρτίου 2004- είχε επισκεφθεί το χωριό της μητέρας του, το Γαβαλοχώρι Αποκορώνου.

Το ίδιο βράδυ είχε μιλήσει στους Χανιώτες που παρακολούθησαν την ταινία του, “Το λιβάδι που δακρύζει”, η οποία είχε προβληθεί στον κινηματογράφο “Αττικόν”.
Ο Θ. Αγγελόπουλος είχε τιμηθεί και το 1998 από τον Δήμο Χανίων για τον Χρυσό Φοίνικα που είχε πάρει στις Κάννες. Ο κορυφαίος Ελληνας σκηνοθέτης είχε έρθει πολλές φορές στην Κρήτη για διακοπές.
Σε μια συνομιλία μας τον Μάρτιο του 2004 μας είχε πει:

«Στο χωριό της μητέρας μου, όπως και στο χωριό του πατέρα μου, απέφευγα χρόνια να πάω. Είχα έρθει μια φορά στο χωριό της μητέρας μου το 1972, όταν έκανα τις “Μέρες του ’36” στις Φυλακές του Ιτζεδίν στο Καλάμι. Και πήρα από το Γαβαλοχώρι και από το Κόκκινο Χωριό τους κομπάρσους. Πολλοί που συνάντησα σήμερα, είχανε παίξει κομπάρσοι τότε. Βέβαια, μεγάλωσαν όπως και εγώ. Εκτοτε δεν ξαναγύρισα. Ο αδελφός μου κράτησε τη σχέση με την περιοχή και το χωριό. Η αδελφή μου ερχόταν κάπου - κάπου.
Ομως, η μητέρα μου πριν πεθάνει είχε μια ανησυχία. Σαν να αναζητούσε κάτι. Είχε πάψει να μιλάει. Εγώ έψαχνα τότε κάποιες φωτογραφίες. Μία από αυτές τις φωτογραφίες την έδειχνε νέα στην Αλμυρίδα. Οταν την είδε η μητέρα μου σαν να μετακινήθηκε, σαν να έκανε ένα βλεφάρισμα. Κατάλαβα ότι κάτι αναγνώρισε. Δεν έκανε, όμως, τίποτα άλλο. Και μίλησε μόνο μια φορά. Οταν με είδε στις Κάννες, με το βραβείο στα χέρια το βράδυ της απονομής, από την τηλεόραση. Είχε να μιλήσει μήνες, έναν χρόνο ίσως. Εμοιαζε να μην έχει καμία επαφή με το περιβάλλον. Και ξαφνικά είπε: “Αυτός είναι ο γιος μου”. Και δεν ξαναμίλησε. Λίγο μετά πέθανε. Γι’ αυτό ήρθα. Το περιστατικό αυτό μου το μετέφερε η γυναίκα που ήταν κοντά της».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 25/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88094-efuge-apo-ti-zwi-o-theod-aggelopoulos/

Εφυγε από τη ζωή ο Θόδωρος Αγγελόπουλος

Εφυγε από τη ζωή αργά το βράδυ της Τρίτης (24/1) στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν έπειτα από τροχαίο, ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης και ποιητής των εικόνων, Θόδωρος Αγγελόπουλος.

Οπως αναφέρει το in.gr, ο 77χρονος σκηνοθέτης μεταφέρθηκε σοβαρά τραυματισμένος σε νοσοκομείο του Φαλήρου έπειτα από τροχαίο ατύχημα που συνέβη στις 7 το απόγευμα της Τρίτης στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας.
Ο σκηνοθέτης βρισκόταν στο σημείο για τα γύρισμα της νέας του ταινίας «H άλλη θάλασσα» και τη στιγμή που διέσχιζε το οδόστρωμα, μετά το πρώτο τούνελ του περιφερειακού, παρασύρθηκε από ιδιωτική μοτοσικλέτα που οδηγούσε ειδικός φρουρός, ο οποίος βρισκόταν εκτός υπηρεσίας.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ίσως ο πιο γνωστός Έλληνας κινηματογραφιστής στο εξωτερικό, γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.
Το 1961 μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε φιλοσοφία και κινηματογραφική τέχνη. Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με την σκηνοθεσία.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Αναπαράσταση» (1970) που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και σε ξένα φεστιβάλ.
Τη δεκαετία του 1970 σκηνοθέτησε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του: τις «Μέρες του ‘36» (1972), τον πολυβραβευμένο «Θίασο» (1974) και τους «Κυνηγούς» (1977). Ο «Μεγαλέξαντρος» το 1980 απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία.
Ακολούθησαν το «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984), ο «Μελισσοκόμος» (1986) και το «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» (1991), όλες πολυβραβευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1995 «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1998, το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε η «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα».
Το 2004 παρουσίασε το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοίμαζε, το «Λιβάδι που δακρύζει».
Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σε όλο τον κόσμο. Είχε αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.

Φαύλος κύκλος

Δεν έχει τέλος αυτή η ιστορία με τα μέτρα. Τρόικα και Δ.Ν.Τ. ζητούν νέα μέτρα κάθε φορά που η Ελλάδα αναμένεται να πάρει δόση δανείου. Μέτρα τα οποία είναι σε βάρος της κοινωνίας και της ανάπτυξης.
Το "Βήμα της Κυριακής" γράφει ότι τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και την αιματηρή περικοπή συντάξεων, μισθών και δώρων, ζητούν οι εκπρόσωποι του Δ.Ν.Τ. στο παρά πέντε της συμφωνίας για την ανταλλαγή ομολόγων (PSI) και ότι ο πρωθυπουργός αναμένεται να μη συναινέσει και να υπογραμμίσει ότι οι μισθοί αποτελούν 'κόκκινη γραμμή' για την Ελλάδα.
Η "Καθημερινή" αναφέρει ότι λουκέτο σε 100 φορείς με 10.000 απολύσεις, ψαλίδισμα 13ου και 14ου μισθού, κατάργηση ωριμάσεων, μείωση επικουρικών, μείωση μισθολογικού κόστους ΔΕΚΟ και τραπεζών, απελευθέρωση επαγγελμάτων χωρίς εκπτώσεις, οι βασικές απαιτήσεις που προβάλλουν οι επικεφαλής της τρόικας για να δώσουν τη συγκατάθεσή τους αναφορικά με τη χρηματοδότηση του PSI+ και τη νέα δανειακή σύμβαση.
Ελεος πια με αυτούς τους εκβιασμούς. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο να πληρώνει, γι’ αυτό και αντιδρά. Δεν θέλουν, φαίνεται, να το καταλάβουν…
Γ. ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα - 23/1/2012)

"Εραστής της κοινωφέλειας, αρνητής της ιδιοτέλειας"

Στη μνήμη του Χανιώτη αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Γιάννη Λιονάκη που έφυγε από τη ζωή το Σάββατο 21 Ιανουαρίου δημοσιεύτηκε στα "Χανιώτικα νέα" το ακόλουθο κείμενο του Γιώργου Κοκκινάκου:

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΥ

Κι έγινε ποτάμι η ρίζα μου
τώρα που ξέρουμε πόσο μαύρη είν’ η θάλασσα
και το ποτάμι πάει…
Με λένε Γιάννη, δεν έχω τίποτα δικό μου
Ν. Καρούζος (ο Γιάννης μέσα στο έαρ)

Στα βουνά τ’ αντροπάτητα, καβαλάρης τ’ ουρανού, του ανέμου γιος και της αστραπής. Μαζί σου ανέπνεε η Κρήτη, τα δίσεκτα χρόνια. Τα άρματά σου δεν τα άφησες ποτέ, σαν αντρειωμένος. Νικητής στην ήττα σου, ηθικά ηγεμόνας.
Περνώντας τις ατέλειωτες ενέδρες, περπατώντας στον αέρα, βλέποντας την νύχτα, στο βαθύ σκοτάδι, βλέποντας το βαθύ σκοτάδι. Γιατί ο αντάρτης είναι «αναγκασμένος να βλέπει και να ακούει στο σκοτάδι», μου είχες πει.
Φίλε Γιάννη, οι Μαδάρες θα σε ζητάν και θα λείπεις στους αράγιστους όγκους των Λευκών Ορέων. Εραστής  της κοινωφέλειας, αρνητής της ιδιοτέλειας.

Έκλεινες μέσα σου την πικρή πατρίδα του μεγάλου ιστορικού βάθους και φαντασιακού βάρους, ενσαρκώνοντας των Κολοκοτρωναίων το ήθος και το πάθος.
Κλέβοντας τη ματιά του αητού, τη δύναμη απ’ το γεράκι, μα και την περπατησιά της πέρδικας και του αγριμιού την κόψη.
Του φεγγαριού την όψη και του γάργαρου νερού το φως.
Σε μια διαρκή αναμέτρηση με τον θάνατο, όχι σαν παίγνιο αλλά σαν σημασία, ουσία και νόημα. Κάτοικος στο ανυπότακτο όχι.
Απροσκύνητος, αδάμαστος, ακάματος και υπερβατικός. Χάραξες τ’ όνομά σου με αίμα στη μνήμη μας, κινούμενος απ’ την προγονική εντολή για ταυτότητα, για πατρίδα λεύτερη και για αξιοπρέπεια.
Συγκινούμενος απ’ τον αγώνα για τα μείζονα, τα απαράγραπτα, τα ιερά.
Πιστεύοντας ότι υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο απ’ τον θάνατο, να κηλιδώνεις δηλαδή την ύπαρξή σου μέσα στα λασπόνερα της καθημερινότητας, στη 'συνάφεια' του κόσμου, στους συμβιβασμούς και στις συμβατικότητες.
Το χρέος προς την πατρίδα, η ανάληψη της ευθύνης, η υπεράσπιση των αξιών, ηθών και σημασιών των προγόνων ήταν ο κανόνας ζωής για σένα.
Εφερες και έκλεινες μέσα σου ό,τι ως πρωταρχικό βίωμα συνιστά την πατρίδα.
Εφερες και έκλεινες μέσα σου ότι ως πρωταρχικό ρίζωμα συνιστά τον αγωνιώδη και αγωνιστή άνθρωπο. Για να δυναμώνει η φωτιά, να δυναμώνει εξαρπάζοντας ιαματικά τον πλανήτη, κατά πως λέει ο ποιητής.
Αλλά και η λεβεντιά τελευτάται και η ομορφιά μαραίνεται.
Κανείς δεν επιζεί των ορέων, παρά μόνον ο μύθος. Κατηφορίζει και ακούγεται γλυκολαλιά στο φαράγγι της Σαμαριάς…
Για πάρτε με και σύρτε με ψηλά σε μια ραχούλα
Και βγάλτε τα χατζάρια σας και φτιάξτε μ’ το κιβούρι
Και φτιάξτε το μακρύ, πλατύ για δυο για τρεις νομάτους
Να στέκω ορθός να πολεμώ και δίπλα να γεμίζω
Και στη δεξιά του τη μεριά αφήστε παραθύρι
Να μπαινοβγαίνουν τα πουλιά, να λεν το καλοκαίρι…
(Χανιώτικα νέα - 23/1/2012)

Το ροκ συναντά την τζαζ στα Χανιά

Συναυλία τζαζ με τους 'Maginas Quartet' θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 25 Ιανουαρίου στις 9μ.μ. στο θέατρο "Δημήτρης Βλησίδης".
Το Rock συναντά την Jazz με αφετηρία ένα πρόγραμμα από κομμάτιa των Led Zeppelin του Jimi Hendrix του Neil Young, του Bob Dylan, του Leonard Cohen και άλλων. Υλικό παιγμένο με ένταση και ευαισθησία με ένα τρόπο εμπνευσμένο και πρωτότυπο απαλλαγμένο από τις στυλιστικές συμβάσεις του κάθε ειδους.
Ο Κώστας Μαγγίνας (κιθάρα) συναντιέται με τον David Lynch (τενόρο, σοπράνο σαξόφωνο), τον Νίκο Καπηλίδη (τύμπανα) και τον Αγαμέμνωνα Μαρδά (κοντραμπάσο) όχι απλά για να διασκευάσουν αυτά τα κομμάτια αλλά για να τα πλησιάσουν μέσα από τα μουσικά βιώματα και τις εμπειρίες τους... άλλωστε τα περισσότερα από αυτά, ρυθμικά και αρμονικά, ανοίγουν νέους δρόμους να εξερευνήσει κανείς αυτοσχεδιαστικά...
Τη συναυλία διοργανώνει η Πολιτιστική Εταιρεία 'Ad Artis'.
Είσοδος: 15 ευρώ, φοιτητικό: 10 ευρώ.

Φαύλος κύκλος με τα μέτρα

Σε φαύλο κύκλο έχει μπει η χώρα. Με την τρόικα και το ΔΝΤ να ζητούν για κάθε δόση δανείου και νέα μέτρα. Σε βάρος, φυσικά, της κοινωνίας και της ανάπτυξης. Τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και την αιματηρή περικοπή συντάξεων, μισθών και δώρων, ζητούν οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ στο παρά πέντε της συμφωνίας για την ανταλλαγή ομολόγων (PSI), γράφει "Το Βήμα της Κυριακής" και υποστηρίζει ότι ο πρωθυπουργός αναμένεται να μη συναινέσει και να υπογραμμίσει ότι οι μισθοί αποτελούν "κόκκινη γραμμή" για την Ελλάδα. Μακάρι να είναι έτσι και να μη συναινέσει. Και μακάρι να ακυρωθούν και τα μέτρα που ήδη έχουν ληφθεί, στο... όνομα της σωτηρίας της χώρας, αλλά όχι και του λαού της, ο οποίος έχει φτάσει σε απόγνωση. Διότι τα μέτρα αυτά οδηγούν την κοινωνία σε φτώχεια και εξαθλίωση και τη χώρα στο μαρασμό. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Γι' αυτό και αντιδρά. Απολύτως δικαιολογημένα. Δεν το καταλαβαίνουν; Η δεν θέλουν να το καταλάβουν;

Φωτογραφίες φαντασμάτων

Ενα ενδιαφέρον κείμενο για... φαντάσματα από τη στήλη www της "Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας" με ημερομηνία 6/9/2008.
Το αναδημοσιεύουμε με αφορμή τη σειρά: "Ανεξήγητα φαινόμενα" που μεταδίδεται από την τηλεόραση του "Σκάι":

Της ΜΑΡΙΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Η ιστορία ξεκινάει το 1861 όταν ο Γουίλιαμ Μάμπλερ, κοσμηματοπώλης από τη Βοστόνη, επιχείρησε να φωτογραφίσει τον εαυτό του. Δίπλα του όμως φωτογραφήθηκε και κάποιος άλλος. Κάποιος που δεν φαινόταν με γυμνό μάτι. Ηταν ο ξάδερφος του Μάμπλερ, ο οποίος είχε πεθάνει 12 χρόνια προτού τραβηχτεί η φωτογραφία. Ο Μάμπλερ έστειλε τη φωτογραφία σε περιοδικό που ειδικευόταν στα μεταφυσικά φαινόμενα. Η συνέχεια ...αναμενόμενη. Αφησε τα κοσμήματα και θησαύρισε τραβώντας φωτογραφίες πνευμάτων. Η μεγαλύτερη μάλιστα «επιτυχία» του ήταν ότι φωτογράφισε τη Μέρι Τοντ Λίνκολν με το φάντασμα του νεκρού συζυγού της Αβραάμ Λίνκολν! Ο Μάμπλερ κατηγορήθηκε για απάτες, τραβήχτηκε στα δικαστήρια, οι φωτογραφίες του αποκαλύφθηκε ότι ήταν ψεύτικες και τελικά πέθανε φτωχός. Ομως άνοιξε μια φάμπρικα που συνεχίζει να ιντριγκάρει τον κόσμο και να γεμίζει πλούτη όσους ασχολούνται επαγγελματικά με αυτήν.
Από την εποχή του Μάμπλερ κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και τα περιοδικά που ασχολούνται με τα μεταφυσικά φαινόμενα παγκοσμίως αυξήθηκαν και πλήθυναν. Αναμενόμενο ήταν λοιπόν να γεμίσει και ο Ιστός με φωτογραφίες φαντασμάτων. Οι περισσότερες βέβαια από αυτές είναι ψεύτικες, πειραγμένες με τη βοήθεια καλοδουλεμένου photoshop. Μερικές όμως ...δεν είμαστε και τόσο σίγουροι ότι είναι ψεύτικες. Και τούτο επειδή είναι τραβηγμένες με πολαρόιντ. Και στις πολαρόιντ είναι δύσκολο να επέμβει κάποιος τόσο αριστοτεχνικά.
Αλλοτε εμφανίζονται ως ανεξήγητες σκιές. Αλλοτε ως πολύχρωμα ουράνια τόξα. Αλλοτε πάλι ως αχνά πρόσωπα. Οι ψυχές είναι ενέργεια. Και η ενέργεια δεν χάνεται ποτέ. Αλλάζει μορφές. Και αν η ενέργεια είναι τόσο έντονη και φωτεινή, μπορεί να αποτυπωθεί σε μια φωτογραφία. Γιατί οι φωτογραφίες αυτό ακριβώς κάνουν. Παγιδεύουν το φως. Χρησιμοποιώ αυτήν την εξαιρετικά απλοϊκή περιγραφή για να καταλάβετε περίπου πώς εξηγούν οι ειδήμονες τη δυνατότητα να φωτογραφηθεί ένα πνεύμα.
Γιατί όμως να θελήσει ένας νεκρός να ...βγει φωτογραφία; Τα πνεύματα, όπως ξέρουμε από τη δυτική κουλτούρα, αλλά πολύ περισσότερο όπως διδάσκουν οι θρησκείες της Ανατολής, πρέπει να ταφούν σωστά και με κάθε τιμή, ώστε να μπορέσουν να μεταβούν σε ένα άλλο επίπεδο. Με άλλα λόγια, να φύγουν από τούτη τη ζωή και να πάνε στην άλλη. Οσοι όμως σκοτώθηκαν, έμειναν άταφοι, δολοφονήθηκαν ή τελοσπάντων ...πέθαναν άδικα και βίαια, ε ...έχουν ένα πρόβλημα. Και απαιτούν δικαίωση, σωστή ταφή ή τελοσπάντων ό,τι τους λείπει για να ολοκληρώσουν τη μετάβασή τους. Εμφανίζονται λοιπόν σε φωτογραφίες για να ειδοποιήσουν ότι το χρέος των ζωντανών απέναντί τους δεν έχει τελειώσει ακόμα. Αυτά συνήθως είναι ενοχλημένα και τρομακτικά φαντάσματα.
Και υπάρχουν και οι περιπτώσεις των «καλών» φαντασμάτων. Αυτών που δεν έχουν σκοπό να τρομάξουν, αλλά να τυλίξουν με την αγάπη τους και τη φροντίδα τους όσους έμειναν πίσω. Εμφανίζονται πολύ σπανιότερα από τα πρώτα και η παραμονή τους δεν διαρκεί πολύ.
Δεν έχουμε ιδέα τι συμβαίνει μετά θάνατον. Και η περιέργειά μας σχετικά με τον θάνατο φαίνεται πως δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ. Τουλάχιστον όχι όσο είμαστε εν ζωή. Γι' αυτό το διάστημα μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε...
Δείτε ακόμα: http://en.wikipedia.org/wiki/William_H._Mumler

Συλλήψεις επιχειρηματιών και στα Χανιά για μη απόδοση του Φ.Π.Α.

Σε έξι συλλήψεις επιχειρηματιών είχε προχωρήσει έως χθες το μεσημέρι το Σώμα Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος (Σ.Δ.Ο.Ε.) στα Χανιά καθώς, σύμφωνα με το Σ.Δ.Ο.Ε., οφείλουν στο δημόσιο ποσό, το οποίο -συνολικά- ξεπερνά τα έξι εκατομμύρια ευρώ.
Από τους έξι, οι τρεις συνελήφθησαν προχθές και οι δύο χθες το πρωί και οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα Χανίων, ο οποίος και για τους πέντε όρισε τακτική δικάσιμο στις 9 Μαρτίου 2012.
Ο έκτος συνελήφθη πιο αργά χθες, κρατήθηκε τη νύχτα στην Αστυνομία και αναμένεται, σήμερα το πρωί, να οδηγηθεί στον εισαγγελέα Χανίων.
Αλλος όφειλε κάποιες δεκάδες χιλιάδες ευρώ, άλλος εκατοντάδες χιλιάδες και άλλος εκατομμύρια.
Η λίστα του κλιμακίου του Σ.Δ.Ο.Ε. δεν εξαντλήθηκε, όμως, στις έξι αυτές συλλήψεις στα Χανιά. Περιλαμβάνει και άλλα ονόματα επιχειρηματιών, οι οποίοι αναζητούνται από τους υπαλλήλους του Σώματος.
Μιλώντας χθες το απόγευμα στα "Χανιώτικα νέα" ο προϊστάμενος του Σ.Δ.Ο.Ε. Κρήτης, Στέλιος Λαντζουράκης, σημείωσε ότι το κλιμάκιο του Σ.Δ.Ο.Ε. είχε "εντολές από τον οικονομικό εισαγγελέα για συλλήψεις περισσότερων από δέκα ατόμων και επιχειρηματιών στην περιοχή Χανίων, οι οποίοι έχουν χρέη στο Δημόσιο. Μέχρι τώρα συλλάβαμε έξι με χρέη συνολικά άνω των έξι εκατομμυρίων ευρώ. Ολοι οι συλληφθέντες είναι επιχειρηματίες στον χώρο του εμπορίου, των τεχνικών κατασκευών κ.ά.".
Το κλιμάκιο του Σ.Δ.Ο.Ε. που έφτασε στα Χανιά αποτελείται από 12 άτομα. Δεν χρειάστηκε η συνδρομή της Αστυνομίας για να γίνουν οι συλλήψεις καθώς οι επιχειρηματίες ανταποκρίθηκαν στην ανακοίνωση του κλιμακίου ότι έχει εντολή να τους συλλάβει.
Ο προϊστάμενος του Σ.Δ.Ο.Ε. Κρήτης πρόσθεσε ότι το κλιμάκιο του Σ.Δ.Ο.Ε.  παραμένει στα Χανιά καθώς η λίστα περιλαμβάνει και άλλα ονόματα και συνέστησε σε όσους οφείλουν να παρουσιαστούν αυθορμήτως καθώς "το αυτόφωρο είναι διαρκείας. Ανάλογα με το ποσό που οφείλουν, αν είναι πλημμεληματικού χαρακτήρα είναι για 20 μήνες, αν είναι κακουργηματικού ισχύει για πέντε χρόνια. Δηλαδή οποιαδήποτε στιγμή έρθει το Σ.Δ.Ο.Ε. και τους βρει θα τους πιάσει και τους πάει στον εισαγγελέα. Δεν βλέπω τον λόγο να κρύβονται".
Ο κ. Λαντζουράκης ανέφερε ακόμα ότι οι συλληφθέντες λένε ότι δεν έχουν χρήματα.
Ωστόσο, οι οφειλές τους στο δημόσιο αφορούν τη μη απόδοση Φ.Π.Α. "Είναι -τονίζει ο προϊστάμενος του Σ.Δ.Ο.Ε.- φόρος που έχουν παρακρατήσει και δεν έχουν αποδώσει. Δηλαδή, στην ουσία ζούσαν και δούλευαν με λεφτά του κράτους. Χρησιμοποιούσαν τον Φ.Π.Α. που παρακρατούσαν για να χρηματοδοτούν τις επιχειρήσεις τους. Δεν έπρεπε να συνεχιστεί αυτό. Πώς πληρώνουν τον λογαριασμό της ΔΕΗ και τα δάνεια σε Τράπεζες; Γιατί δεν πληρώνουν και τους φόρους; Διότι, αν πληρώνανε αυτοί τους φόρους τους και όχι μόνο οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, που είναι οι εύκολοι στόχοι, δεν θα μας είχαν στριμώξει τόσο. Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι δεν έχουν άλλη φορολογική ικανότητα,  αλλά θα πρέπει να  πληρώσουν και αυτοί που δεν πλήρωσαν ποτέ. Δεν σας κρύβω ότι κάποιοι από αυτούς τους επιχειρηματίες που πιάσαμε έχουν και πολυτελείς βίλες τις οποίες ενοικιάζουν και πολυτελή αυτοκίνητα", καταλήγει ο κ. Λαντζουράκης.
(Χανιώτικα νέα - 20/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/87691-sullipseis-epixeirimatiwn-gia-mi-apodosi-tou-f-p-a/

Ελλάδα 2012: Ξημερώνει η βραδιάζει;

"Εάν αποσυνδέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις
να σου απομένει μια ελιά, ένα αμπέλι και ένα καράβι.
Που σημαίνει: Με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις"
Οδ. Ελύτης (O μικρός ναυτίλος)

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΣ
Δεν υπάρχει θέμα πιο συζητημένο στην ελληνική κοινωνία από το θέμα των αιτίων της χρεοκοπίας της χώρας. Ευθύνονται οι πολιτικοί ή οι πολίτες; Ευθύνεται η χώρα μας ή το διεθνές περιβάλλον; Είναι βεβαίως κρίσιμο να διαυγάσουμε αυτό το θέμα διότι εξ αυτού προκύπτει το δέον. Αν δεν καταλήξουμε στο τι φταίει, πώς θα διορθώσουμε;
Τεχνηέντως διασπείρεται η άποψη ότι όλοι φταίμε, όλοι μαζί τα φάγαμε, όλη η κοινωνία είναι  βουτηγμένη στη διαφθορά. Είναι όμως έτσι;
Είναι γνωστό ότι ο ισχυρότερος τρόπος μάθησης είναι η «μίμηση προτύπου». Βλέπεις κάποιον να το κάνει και το επαναλαμβάνεις, το μαθαίνεις. Αυτός ο κάποιος πρέπει να είναι πρόσωπο κύρους για τους πολίτες. Αν δεν δουν οι πολίτες τους ταγούς, τους πολιτικούς, τους πνευματικούς ηγέτες, τους μεγάλους επιχειρηματίες, τους αξιωματούχους των κομμάτων και της διοίκησης, τους πολιτικούς άρχοντες, τους δικαστικούς λειτουργούς και γενικά ότι συνιστά το πολιτικό σύστημα με τους βραχίονες του, να αλλάξει συμπεριφορά, τότε ούτε οι πολίτες θα αλλάξουν. Η αλλαγή θα αρχίσει από τους ηγέτες. Μόνον τότε θα πάρει παράδειγμα η κοινωνία. Και επειδή μέχρι τώρα το πολιτικό σύστημα -όπως φαίνεται από πολλά γεγονότα- ενδιαφέρεται μόνον για τη σωτηρία του, για τα προνόμια του, ανεξάρτητα από τη δεινή θέση που έχουν περιέλθει η χώρα και οι πολίτες της, γι’ αυτό δεν υπάρχει αλλαγή και στην κοινωνική συμπεριφορά των πολιτών.
Επιπλέον, επειδή τα όρια, τους κανόνες, το πλαίσιο των κανονιστικών αρχών, των απαγορεύσεων, το θέτει η ηγεσία -αλλιώς δεν γίνεται- πρέπει να καταλήξουμε ότι αυτή έχει την ευθύνη για την παραλυτική κατάσταση που έχει περιέλθει ο κρατικός μηχανισμός. Το πλαίσιο είναι η βάση, όχι οι πολίτες που κινούνται μέσα στο πλαίσιο. Του λόγου τούτου το αληθές, προκύπτει εξάλλου όταν δει κανείς ότι οι έλληνες συμπεριφέρονται ως «Ελληνες» μόνον στην Ελλάδα της έλλειψης των κανόνων, ενώ προσαρμόζονται και μεγαλουργούν και συμπεριφέρονται στη Γερμανία ως Γερμανοί, στην Αμερική ως Αμερικανοί και ούτω καθεξής. Άρα δεν ευθύνονται οι Έλληνες αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργούν. Δεν είμαστε ένας διεφθαρμένος και τεμπέλης λαός όπως θέλουν να μας παρουσιάζουν. Απλώς οι πολιτικοί μας από γεννέσεως ελληνικού κράτους  διαμορφώθηκαν και δρουν με βάση την πολιτική της κουμπαριάς. Έτσι λοιπόν για να ασκείται πελατειακή πολιτική, χρειάζεται διάτρητη δικαιοσύνη, κράτος λάφυρο των κυβερνώντων κ.λπ.
Επιπροσθέτως μέσα σε αυτό το πλέγμα των πελατειακών σχέσεων οι μεν ηγέτες «εισπράττουν» αφού εξουσιάζουν απόλυτα τους πολίτες, ενώ οι πολίτες «χρεώνονται», αφού αυτή η σχέση η ρουσφετολογική, τους απαλλοτριώνει την ελευθερία τους και την ύπαρξη τους. Μέσα στα πλαίσια των «παρακαμπτηρίων», των κολλητών, των πελατειακών εξυπηρετήσεων, κάθε απόπειρα απ’ τον πολίτη να φέρεται νόμιμα, καινοτόμα, παραγωγικά, πολιτογραφείται είτε ως αυτοκαταστροφική τάση, είτε ως επικίνδυνη για το status και μειούμενη, αποδυναμούμενη, εξαφανίζεται.
Μετετράπη έτσι όλη η παραγωγική βάση σε ένα απέραντο πεδίο αντικινήτρων.
Λοιπόν δεν είναι οι πολίτες διεφθαρμένοι. Ένα παντοδύναμο σύστημα στρεβλό, πριμοδοτόν την ήσσονα προσπάθεια, τη μαγκιά, την κουτοπονηριά μετατρέπει τους πολίτες σε αλλοτριωμένα, ενσωματωμένα όντα, αλλιώς δεν επιβιώνουν.
Επομένως δεν συμψηφίζονται οι ευθύνες των ηγετών με τις προσωπικές αναμφίβολα ευθύνες των απλών πολιτών. Η ηγεσία θέτει τους κανόνες.
Πέρα από όλα τα άλλα, αυτή η μικροπαραβατικότητα των «μικρών» έχει και μια χρησιμότητα για το σύστημα και για τους ισχυρούς, αφού δημιουργεί το τέλειο άλλοθι για τις μεγάλες απάτες.
Οι ηγέτες ακόμα και με προσωπικά παραδείγματα ισχυρού συμβολιστικού νοήματος θα έπρεπε να οδηγήσουν τον λαό σε αλλαγές στην κοινωνική συμπεριφορά.
Αντίθετα, βλέπουμε π.χ. τη Βουλή των Ελλήνων και τους βουλευτές να απολαμβάνουν ακόμα προνόμια παρά την καταιγίδα που περνά η χώρα.
Έτσι όμως δεν μπορεί να βγει η χώρα από το τούνελ που έχει μπει. Τι μένει; Στις επόμενες εκλογές, οι πολίτες να σκεφθούν και να πράξουν διαφορετικά. Πράγμα πολύ δύσκολο, για πολλούς λόγους που ξεφεύγουν από τα όρια του σημερινού σχολίου.
(Χανιώτικα νέα - 14/1/2012)

Χρηματοδότηση - πρόκληση για τα πολιτικά κόμματα

Ενισχυμένη χρηματοδότηση κατά 5.684.573 ευρώ έλαβαν συνολικά το 2011 τα πολιτικά κόμματα, την ώρα που εργαζόμενοι και συνταξιούχοι έβλεπαν τις απολαβές τους να πέφτουν κατακόρυφα.
Συγκριτικά με το 2010 τα κόμματα έλαβαν πέρυσι επιπλέον 500.000 ευρώ για 'ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς', ενώ οι τακτικές επιχορηγήσεις τους αυξήθηκαν κατά 5.218.624 ευρώ.
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγοι Πράσινοι έλαβαν το 2011 για τα Ινστιτούτα που διαθέτουν 4.823.089 ευρώ και για τακτική επιχορήγηση 54.018.624 ευρώ.
Πιο αναλυτικά, για 'επιμορφωτικούς σκοπούς' το ποσό κατανεμήθηκε ως εξής:
ΠΑΣΟΚ:     1.941.547 ευρώ
ΝΔ:         1.517.818 ευρώ
ΚΚΕ:         466.526 ευρώ
ΛΑ.Ο.Σ.:         389.063 ευρώ
ΣΥΡΙΖΑ:         347.366 ευρώ
Οικολόγοι Πράσινοι:     160.769 ευρώ
Για εκλογική χρηματοδότηση δόθηκαν τα εξής ποσά:
ΠΑΣΟΚ:     3.084.772 ευρώ
ΝΔ:         2.932.510 ευρώ
ΚΚΕ:         602.940 ευρώ
ΛΑ.Ο.Σ.:     346.073 ευρώ
ΣΥΡΙΖΑ:     371.039 ευρώ
Οικολόγοι Πράσινοι:     191.614 ευρώ
Σημειώνεται ότι το ποσό της εκλογικής χρηματοδότησης που λαμβάνουν τα δικαιούχα πολιτικά κόμματα ανέρχεται σε 0,22% επί των τακτικών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού του έτους που διεξάγονται οι εκλογές και το ακριβές ύψος προσδιορίζεται από τον υπουργό Εσωτερικών μετά από τη σχετική γνώμη που διατυπώνει η διακομματική επιτροπή.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Τα στοιχεία για τη χρηματοδότηση των κομμάτων κατά τις τελευταίες εκλογές, αλλά και τα έτη 2010 και 2011, απέστειλε στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών, Τάσος Γιαννίτσης, προς απάντηση σχετικής ερώτησης του ανεξάρτητου βουλευτή, Λευτέρη Αυγενάκη. Ο υπουργός ενημερώνει, επιπλέον, ότι μετά το πέρας του διαλόγου με τα κόμματα, που έχουν κληθεί να καταθέσουν τις απόψεις τους στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για τη χρηματοδότηση των κομμάτων, θα σταθμιστούν όλοι οι παράγοντες και θα ανακοινωθούν οι αποφάσεις της κυβέρνησης. Ενστάσεις διατύπωσε ο γενικός διευθυντής της Νέας Δημοκρατίας, Θανάσης Σκορδάς, σχετικά με τα στοιχεία, λέγοντας ότι αναφέρονται στα ποσά που θα μπορούσε να πάρει η ΝΔ και όχι αυτά που πήρε τελικά. Σύμφωνα με τον κ. Σκορδά, η αλήθεια είναι ότι για το 2011 η ΝΔ εισέπραξε περίπου 2,5 εκατ. ευρώ λιγότερα από ό,τι το 2010. Τη διαφωνία τους με τον τρόπο που γίνεται η συζήτηση σχετικά με την κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων εκφράζουν με ανακοινώσεις τους το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ.
Το ΚΚΕ τονίζει ότι το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης δεν καθορίζεται από τα κόμματα, όπως ψευδέστατα διαδίδουν τα ΜΜΕ κάνοντας λόγο για αυξήσεις, όταν μάλιστα μέρος της δεν έχει δοθεί, και προσθέτει ότι η χρηματοδότηση καθορίζεται από νόμο του 2002 και το ετήσιο ύψος της αυξάνεται ή μειώνεται ανάλογα με το ύψος του κάθε φορά κρατικού προϋπολογισμού.
Ο ΣΥΝ στην ανακοίνωσή του επισημαίνει ότι «η συζήτηση για τη χρηματοδότηση των κομμάτων πρέπει να γίνεται υπεύθυνα και ουσιαστικά στη λογική της διαφάνειας και της διασφάλισης της αυτόνομης λειτουργίας των κομμάτων» και προσθέτει ότι «αυτό μπορεί να γίνει μέσα από την ύπαρξη ενός βελτιωμένου νομοθετικού πλαισίου και ουσιαστικών ελεγκτικών μηχανισμών που θα διασφαλίζουν την πλήρη διαφάνεια και θα εμποδίζουν την παρείσφρηση των ιδιωτικών συμφερόντων στη λειτουργία των κομμάτων».
(Αναδημοσίευση από Χανιώτικα νέα - 13/1/2012)

Εξαντλήθηκαν τα φιαλίδια!

Δεν έχουν τέλος τα προβλήματα στο Νοσοκομείο Χανίων. Χθες το μεσημέρι εξαντλήθηκαν τα φιαλίδια εξετάσεων αίματος στα Επείγοντα. Οπως μάθαμε, το προσωπικό σταμάτησε για λίγο να παίρνει αίμα, περιμένοντας νέα φιαλίδια, τα οποία προμηθεύτηκε λίγο αργότερα το τμήμα Επειγόντων. Γιατροί και προσωπικό βρίσκονται δικαιολογημένα σε απόγνωση εξαιτίας της κατάστασης αυτής, η οποία έχει φτάσει στο απροχώρητο… Οφείλουν όλοι οι αρμόδιοι να σκύψουν με ιδιαίτερη προσοχή στα προβλήματα του Νοσοκομείου και να πιέσουν για οριστικές λύσεις.
Γ.ΛΥΒ.
(Χανιώτικα νέα -  12/1/2012)

Στο "εμείς"

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Ενα διακύβευμα της σύγχρονης εποχής είναι η κοινωνική συνοχή. Αν και έχουν περάσει αιώνες πολιτισμού, φαίνεται ότι ο δρόμος για μια πιο αρμονική κοινωνία είναι ακόμα μακρύς. Σαν τον πηγαιμό για την Ιθάκη. Με "Λαιστρυγόνας και Κύκλωπας" που σήμερα μπορούν να παρομοιαστούν με την τρόικα, τα μνημόνια και τα μέτρα, τα οποία απειλούν να διαταράξουν τον κοινωνικό ιστό.
Τι είναι, όμως, αυτό που κρατάει την ίδια την κοινωνία ζωντανή μέσα στην κρίση;
Μα, οι ίδιοι οι άνθρωποι. Για παράδειγμα, εκείνοι που έξω από κόμματα και πέραν από ιδεολογίες και ιδεοληψίες, πραγματοποιούν συνελεύσεις στις γειτονιές τους και με κάποιον τρόπο παίρνουν τις ζωές τους στα δικά τους χέρια. Οι νέοι που προτείνουν την ανταλλαγή προϊόντων και υπηρεσιών τονίζοντας ότι «κανείς δεν είναι μόνος του μέσα στην κρίση». Οι κινήσεις αλληλεγγύης που αναπτύσσονται από πολίτες συνεχώς το τελευταίο διάστημα και στα Χανιά. Ας θυμηθούμε ότι ακόμα και επιχειρήσεις, παρά τα όποια προβλήματα μπορεί να αντιμετωπίζουν, προσέφεραν και προσφέρουν φαγητό σε άτομα με οικονομικές δυσκολίες.
Και επιπλέον, η κοινωνική συνοχή θα υπάρχει όσο θα υπάρχουν τα γλέντια και οι παρέες, που ξαφνικά δημιουργούνται σε πόλη και ύπαιθρο και μοιράζονται θαυμάσιες στιγμές με μουσικές και συζητήσεις. Οσο η κοινωνία μας θα είναι ζωντανή, διατηρώντας στοιχεία της ιστορίας και παράδοσής της τόσο θα υπάρχει "φως". Αλλά και αισιοδοξία. Γιατί η καλύτερη απάντηση στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης και στην απειλή της κρίσης είναι, ίσως, η διατήρηση των ωραίων στοιχείων της παράδοσης που φέρνουν τους ανθρώπους πιο κοντά. Οπως τότε που στα χωριά της Κρήτης, κανείς δεν αισθανόταν μόνος του. Και όλοι συμμετείχαν σε δρώμενα και εκδηλώσεις.
Διότι οι ιδέες και οι πρωτοβουλίες γεννιούνται στο "εμείς" και όχι στο "εγώ". Και το "εμείς" υπάρχει ακόμα σε αυτήν την κοινωνία, στέλνοντας μηνύματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς.
(Χανιώτικα νέα - 12/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/87042-entos-ektos-epi-t-auta/

Ολόκληρη η "Αγρυπνία" στο θέατρο "Κυδωνία"

Ολόκληρο το θεατρικό έργου του Λαρς Νουρέν «Αγρυπνία» -παρουσιάζει η Εταιρεία Θεάτρου "Μνήμη", μετά από δύο χρόνια προετοιμασίας, στο θέατρο "Κυδωνία" στα Χανιά. Οι παραστάσεις ξεκινούν στις 20 Ιανουαρίου και θα διαρκέσουν μέχρι και τις 3 Μαρτίου του 2012.
Οπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της Εταιρείας Θεάτρου: "Μνήμη", "το πρόγραμμα των παραστάσεων επιτρέπει στους φίλους του θεάτρου να επιλέξουν τον τρόπο με τον οποίο θα ήθελαν να παρακολουθήσουν το μακρόπνοο αυτό κείμενο του Σουηδού συγγραφέα, καθώς θα δίνονται είτε σε δύο συνεχόμενες μέρες, όπου κάθε μέρα θα παρουσιάζεται και από ένα μέρος του έργου, είτε όλο το έργο θα παίζεται σε συνεχή ροή σε μία μέρα, με τα απαραίτητα, φυσικά, διαλείμματα. Στη συγκρότηση του προγράμματος των παραστάσεων συμπεριλάβαμε περισσότερες παραστάσεις του δεύτερου μέρους, καθώς έχει παρουσιαστεί λιγότερες φορές μέχρι σήμερα. Τις μέρες όπου το έργο θα παρουσιάζεται ολόκληρο σε συνεχή ροή, το θέατρο θα προσφέρει στους θεατές της παράστασης, κατά τη διάρκεια του κεντρικού διαλείμματος, ένα ελαφρύ γεύμα και αναψυκτικά, το οποίο θα περιλαμβάνεται στην τιμή του εισιτηρίου (20 ευρώ και 15 το φοιτ. για ολόκληρο το έργο)".
Υπενθυμίζεται πως το πρώτο μέρος της «Αγρυπνίας»  παρουσιάστηκε την άνοιξη του 2010 και του 2011, για δύο συνεχείς χρονιές, ενώ το δεύτερο μέρος το Δεκέμβριο του 2011. Και τα δύο μέρη του έργου παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο Κυδωνία στα Χανιά. Θα πρέπει να επισημανθεί πως οι παραστάσεις που ανακοινώθηκαν θα είναι οι τελευταίες της «Αγρυπνίας», καθώς η Εταιρεία Θεάτρου ΜΝΗΜΗ έχει προγραμματίσει να παρουσιάσει τον Απρίλιο του 2012 το πρωτοπαρουσιαζόμενο στην Ελλάδα έργο του  John Clancy  «Το Συμβάν», σε μετάφραση Δημήτρη Κιούση και σκηνοθεσία Μιχάλη Βιρβιδάκη.
Η «Αγρυπνία» παίζεται σε μετάφραση από τα σουηδικά Κώστα Κουκούλη και Ξενοφώντα Παγκαλιά. Η επιμέλεια του κειμένου της παράστασης και η δραματουργική επεξεργασία είναι της Λίλας Τρουλλινού, η σκηνοθεσία και η αισθητική της παράστασης του Μιχάλη Βιρβιδάκη. Βοηθοί σκηνοθέτη είναι η Μαρία Μπαλαντίνου και η Πηνελόπη Τσιαμήτρου. Παίζουν οι ηθοποιοί Μιχάλης Βιρβιδάκης (Γιον), Μαρία Μπουλουγούρη (Σαρλότ), Τατιάνα Τζιάκη (Μόνικα) και Αντώνης Παλιεράκης (Άλαν).
Ο Λαρς Νουρέν, ποιητής, μυθιστοριογράφος, δραματουργός και σκηνοθέτης, γεννήθηκε στην Στοκχόλμη το 1944. Θεωρείται πνευματικό παιδί του Αύγουστου Στρίντμπεργκ και, όπως ο προκάτοχός του, ερευνά το έρεβος των οικογενειακών δεσμών και ιδιαίτερα των σχέσεων ανάμεσα στα δύο φύλα. Αψηφώντας τα ταμπού του θανάτου, της μοιχείας ή της αιμομιξίας, παρακολουθεί τους ήρωές του μέσα στο τέλμα μιας αδιέξοδης ανθρώπινης κατάστασης.
ΤΟ ΕΡΓΟ
Στο θεατρικό του έργο «Αγρυπνία», ο συγγραφέας γοητευμένος από τους βιβλικούς Κάιν και Άβελ, θέτει στο επίκεντρο της γραφής του τις «αδελφοκτόνες» σχέσεις. Μπροστά στην τεφροδόχο με τις ζεστές ακόμα στάχτες της μητέρας τους, δύο αδέλφια με τις γυναίκες τους αλληλοσπαράσσονται, αποκαλύπτοντας χωρίς ηθικές αναστολές τις απογοητεύσεις, τις επιθυμίες και τους φόβους τους. Η αγρυπνία μετατρέπεται σ’ ένα ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών της παιδικής ηλικίας και μέσα σε μια ατμόσφαιρα ασφυκτική από τους καπνούς και ποτισμένη από το αλκοόλ, εξελίσσεται σε ένα λεκτικό μακελειό.
Ο ίδιος ο συγγραφέας λέει για το έργο του: «Η ‘Αγρυπνία’ χρονολογείται από το 1983 και είναι ένα έργο ανάλαφρο και σκληρό ταυτόχρονα, ακραίο αλλά και εξαιρετικά κωμικό, πάνω στην υπαρξιακή δυσφορία, τα εσωτερικά τραύματα, τη σχέση με το αλκοόλ και την τρέλα δύο ζευγαριών, όπου οι άνδρες είναι αδέλφια μεταξύ τους. Είναι ένα έργο «κεκλεισμένων των θυρών» γύρω από τον θάνατο της μητέρας, ένα πρόσχημα κατ’ ουσίαν για να διηγηθώ τον ξεπεσμό της αστικής οικογένειας. Τα αδέλφια αυτά και οι γυναίκες τους διασκεδάζουν με λεκτικά παιχνίδια, δηλαδή με τη θανάσιμη δύναμη των λέξεων: η ελεύθερη και παιγνιώδης λέξη είναι ένα από τα πιο τρομερά παιχνίδια που έρχεται κατευθείαν μέσα από τον ασυνείδητο κόσμο μας».
(Απόσπασμα από συνέντευξη του Lars Noren στη Veronique Hotte, Journal La Terrasse, No 150, Σεπτέμβριος 2007).
Η «Αγρυπνία» (Nattvarden) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο θέατρο Dramaten της Στοκχόλμης, στη σκηνή Målarsalen στις 16 Φεβρουαρίου 1985, σε σκηνοθεσία Christian Tomner.
Τα σημαντικότερα θεατρικά έργα του Λαρς Νουρέν είναι: Η δύναμη του να σκοτώνεις, Η νύχτα είναι μητέρα της μέρας, Το χάος είναι γείτονας του Θεού, Δαίμονες, Αγρυπνία, Φθινόπωρο και Χειμώνας, Εβριάνα, Κρύο, Λεπτομέρειες, Πόλεμος, Στη μνήμη της Άννας Πολιτκόφσκαγια κ.α. Ο Λαρς Νουρέν υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής του εκδοτικού οίκου Riks Drama που ανήκει στο Riksteatern (Εθνικός Οργανισμός Θεάτρου της Σουηδίας) κατά την περίοδο 1999-2007. Από τον Ιούλιο του 2009 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Folkteatern στο Γκέτεμπουργκ.
Περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνία, στο τηλέφωνο 28210 92395 και στην ιστοσελίδα www.theatrokydonia.gr

Ο θάνατος ενός άστεγου

Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Ο πρώτος θάνατος αστέγου, δυστυχώς είναι γεγονός στα Χανιά. Οπως μετέδωσαν ειδησεογραφικές ιστοσελίδες, ο 62χρονος άστεγος εντοπίστηκε νεκρός λίγο μετά τις 8 το βράδυ του Σαββάτου 7 Ιανουαρίου σε ένα παγκάκι στην πλατεία Δημοτικής Αγοράς στο κέντρο της πόλης.
Ο τραγικός θάνατος του άτυχου άντρα, που, όπως φαίνεται, δεν άντεξε το κρύο, φέρνει προ των ευθυνών τους όλους τους αρμόδιους φορείς. 
Ολους εκείνους που μέχρι σήμερα κλείνουν τα μάτια μπροστά σε αυτό το πρόβλημα το οποίο εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς στην Ελλάδα του  μνημονίου, της τρόικας και των εξοντωτικών για την κοινωνία μέτρων. Ολους αυτούς που έχουν μάθει να βλέπουν την Οικονομία με βάση τους δείκτες και όχι τις πραγματικές ανάγκες των πολλών ανθρώπων.

Στα Χανιά, περισσότεροι από εκατό εκτιμάται ότι είναι πλέον οι άστεγοι οι οποίοι, πριν από λίγα χρόνια ήταν ελάχιστοι.
Στην εφημερίδα: «Το Βήμα» με ημερομηνία Πέμπτη 16 Απριλίου 2009 δημοσιεύτηκε ένα ρεπορτάζ με τίτλο: «Στρατιές οι άστεγοι στην Ελλάδα. Χωρίς τους αθίγγανους και τους αλλοδαπούς, ο αριθμός τους φτάνει τις 7.720. Από αυτούς, σύμφωνα με την πρώτη επίσημη εκτίμηση του υπουργείου Υγείας, περίπου 1.800 άτομα ζουν στον δρόμο ή διαμένουν σε νυχτερινά καταφύγια».
Και αυτό σύμφωνα με τις επίσημες καταγραφές, που σημαίνει ότι ο πραγματικός αριθμός τους είναι μεγαλύτερος.

Προσφάτως, μη κυβερνητικοί φορείς, ενώσεις, σύλλογοι και οργανώσεις της πόλης των Χανίων ένωσαν τις δυνάμεις τους και διατύπωσαν πρόταση για τη δημιουργία «Λαϊκού υπνωτηρίου» με σκοπό την φιλονενία άπορων - θυμάτων της νέας φτώχειας.
Επιπλέον, πολλές φορές έχει επισημανθεί η ανάγκη δημιουργίας ξενώνα αστέγων, καθώς πολλά κτήρια στην πόλη, που παραμένουν αναξιοποίητα, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για κοινωνικούς σκοπούς.
Επιτέλους, οι αρμόδιοι τι περιμένουν για να προχωρήσουν στη δημιουργία υποδομών πρόνοιας για άστεγους και άπορους; Με έργα πια και όχι με λόγια.
(8/1/2012)