Φωτογραφίες φαντασμάτων

Ενα ενδιαφέρον κείμενο για... φαντάσματα από τη στήλη www της "Σαββατιάτικης Ελευθεροτυπίας" με ημερομηνία 6/9/2008.
Το αναδημοσιεύουμε με αφορμή τη σειρά: "Ανεξήγητα φαινόμενα" που μεταδίδεται από την τηλεόραση του "Σκάι":

Της ΜΑΡΙΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Η ιστορία ξεκινάει το 1861 όταν ο Γουίλιαμ Μάμπλερ, κοσμηματοπώλης από τη Βοστόνη, επιχείρησε να φωτογραφίσει τον εαυτό του. Δίπλα του όμως φωτογραφήθηκε και κάποιος άλλος. Κάποιος που δεν φαινόταν με γυμνό μάτι. Ηταν ο ξάδερφος του Μάμπλερ, ο οποίος είχε πεθάνει 12 χρόνια προτού τραβηχτεί η φωτογραφία. Ο Μάμπλερ έστειλε τη φωτογραφία σε περιοδικό που ειδικευόταν στα μεταφυσικά φαινόμενα. Η συνέχεια ...αναμενόμενη. Αφησε τα κοσμήματα και θησαύρισε τραβώντας φωτογραφίες πνευμάτων. Η μεγαλύτερη μάλιστα «επιτυχία» του ήταν ότι φωτογράφισε τη Μέρι Τοντ Λίνκολν με το φάντασμα του νεκρού συζυγού της Αβραάμ Λίνκολν! Ο Μάμπλερ κατηγορήθηκε για απάτες, τραβήχτηκε στα δικαστήρια, οι φωτογραφίες του αποκαλύφθηκε ότι ήταν ψεύτικες και τελικά πέθανε φτωχός. Ομως άνοιξε μια φάμπρικα που συνεχίζει να ιντριγκάρει τον κόσμο και να γεμίζει πλούτη όσους ασχολούνται επαγγελματικά με αυτήν.
Από την εποχή του Μάμπλερ κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και τα περιοδικά που ασχολούνται με τα μεταφυσικά φαινόμενα παγκοσμίως αυξήθηκαν και πλήθυναν. Αναμενόμενο ήταν λοιπόν να γεμίσει και ο Ιστός με φωτογραφίες φαντασμάτων. Οι περισσότερες βέβαια από αυτές είναι ψεύτικες, πειραγμένες με τη βοήθεια καλοδουλεμένου photoshop. Μερικές όμως ...δεν είμαστε και τόσο σίγουροι ότι είναι ψεύτικες. Και τούτο επειδή είναι τραβηγμένες με πολαρόιντ. Και στις πολαρόιντ είναι δύσκολο να επέμβει κάποιος τόσο αριστοτεχνικά.
Αλλοτε εμφανίζονται ως ανεξήγητες σκιές. Αλλοτε ως πολύχρωμα ουράνια τόξα. Αλλοτε πάλι ως αχνά πρόσωπα. Οι ψυχές είναι ενέργεια. Και η ενέργεια δεν χάνεται ποτέ. Αλλάζει μορφές. Και αν η ενέργεια είναι τόσο έντονη και φωτεινή, μπορεί να αποτυπωθεί σε μια φωτογραφία. Γιατί οι φωτογραφίες αυτό ακριβώς κάνουν. Παγιδεύουν το φως. Χρησιμοποιώ αυτήν την εξαιρετικά απλοϊκή περιγραφή για να καταλάβετε περίπου πώς εξηγούν οι ειδήμονες τη δυνατότητα να φωτογραφηθεί ένα πνεύμα.
Γιατί όμως να θελήσει ένας νεκρός να ...βγει φωτογραφία; Τα πνεύματα, όπως ξέρουμε από τη δυτική κουλτούρα, αλλά πολύ περισσότερο όπως διδάσκουν οι θρησκείες της Ανατολής, πρέπει να ταφούν σωστά και με κάθε τιμή, ώστε να μπορέσουν να μεταβούν σε ένα άλλο επίπεδο. Με άλλα λόγια, να φύγουν από τούτη τη ζωή και να πάνε στην άλλη. Οσοι όμως σκοτώθηκαν, έμειναν άταφοι, δολοφονήθηκαν ή τελοσπάντων ...πέθαναν άδικα και βίαια, ε ...έχουν ένα πρόβλημα. Και απαιτούν δικαίωση, σωστή ταφή ή τελοσπάντων ό,τι τους λείπει για να ολοκληρώσουν τη μετάβασή τους. Εμφανίζονται λοιπόν σε φωτογραφίες για να ειδοποιήσουν ότι το χρέος των ζωντανών απέναντί τους δεν έχει τελειώσει ακόμα. Αυτά συνήθως είναι ενοχλημένα και τρομακτικά φαντάσματα.
Και υπάρχουν και οι περιπτώσεις των «καλών» φαντασμάτων. Αυτών που δεν έχουν σκοπό να τρομάξουν, αλλά να τυλίξουν με την αγάπη τους και τη φροντίδα τους όσους έμειναν πίσω. Εμφανίζονται πολύ σπανιότερα από τα πρώτα και η παραμονή τους δεν διαρκεί πολύ.
Δεν έχουμε ιδέα τι συμβαίνει μετά θάνατον. Και η περιέργειά μας σχετικά με τον θάνατο φαίνεται πως δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ. Τουλάχιστον όχι όσο είμαστε εν ζωή. Γι' αυτό το διάστημα μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε...
Δείτε ακόμα: http://en.wikipedia.org/wiki/William_H._Mumler