Συνέντευξη στον ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
"Λαμπρή θεατρική γιορτή" χαρακτηρίζει σε συνέντευξή του στις "διαδρομές" ο Μιχάλης Βιρβιδάκης, "ψυχή" του θεάτρου "Κυδωνία", τις τελευταίες παραστάσεις της "Αγρυπνίας", σε ορισμένες από τις οποίες παρουσιάζεται ολόκληρο το έργο, το οποίο έχει διάρκεια 5 ώρες και 45 λεπτά με δύο δεκάλεπτα και ένα τριαντάλεπτο διάλειμμα.
Παράλληλα, απαντώντας σε ερώτηση για τα προβλήματα της εποχής μας και τον ρόλο της Τέχνης, ο κ. Βιρβιδάκης υπογραμμίζει ότι "τα προβλήματα της εποχής μας οφείλουν να τα λύσουν οι πολιτικοί που τα δημιούργησαν. Μέχρι τότε η Τέχνη θα στέκει δίπλα μας σαν μια πολύτιμη παρηγοριά, σαν μια προσωπική έξοδος κινδύνου, όταν η μιζέρια και η αποφορά των ημερών μας χτυπάει το κόκκινο, να θυμίζει τον προορισμό μας και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας".
-Από τις τελευταίες παραστάσεις της "Αγρυπνίας" ξεχωρίζουν αυτές στις οποίες παρουσιάζετε ολόκληρο το έργο του Λαρς Νουρέν. Πόσες ώρες διαρκούν και πώς πήρατε την τολμηρή απόφαση να παρουσιάσετε ολόκληρο το έργο; Δεν φοβάστε μη τυχόν κουραστείτε, εσείς, οι ηθοποιοί, αλλά και το κοινό;
"Αγαπητέ Γιάννη Λυβιάκη, τόσο ως δημοσιογράφος όσο και ως φίλος του θεάτρου Κυδωνία, παρακολουθείτε από κοντά την πορεία μας τα 11 τελευταία χρόνια στα Χανιά. Νομίζω θα συμφωνούσατε μαζί μου πως ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά αυτής της πορείας είναι η έρευνα και ο πειραματισμός πάνω στην ουσία του θεάτρου. Ηταν λοιπόν φυσικό κάποια στιγμή να πέσουμε πάνω σε ένα από τα μακρόπνοα κείμενα του θεατρικού ρεπερτορίου -δεν είναι το μόνο, υπάρχουν πολλά- και να θελήσουμε να δοκιμάσουμε και σ' αυτόν τον τομέα τις δυνάμεις, τις αντοχές μας, καθώς και την εμπιστοσύνη του κοινού, που τόσα χρόνια μας περιβάλλει με την αγάπη του, επειδή ακριβώς τολμάμε να ταράζουμε τα λιμνάζοντα ύδατα της ελληνικής επαρχίας. Ως προς την φυσική κούραση που μπορεί να αισθανθούν ηθοποιοί και θεατές, θα ήθελα να επισημάνω την απλή και σοφή ρήση πως τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο. Τα αγαθά κόποις κτώνται. Το διακύβευμα της ενέργειάς μας μόνον πνευματικό και καλλιτεχνικό κέρδος επιφυλάσσει στους συμμετέχοντες θεατρόφιλους. Αυτές οι παραστάσεις θα είναι μια λαμπρή θεατρική γιορτή, με πολλά διαλλείματα και ένα κεντρικό, μεγαλύτερο από τα άλλα, κατά το οποίο θα σερβίρεται ελαφρύ φαγητό και θα προσφέρονται αναψυκτικά, μια προσφορά των καταστημάτων "Γρηγόρης Μικρογεύματα". Στο τέλος θα υπάρχει άφθονη κρητική τσικουδιά και κουβέντα με τους συντελεστές της παράστασης για όσους το επιθυμούν. Το έργο παιγμένο ολόκληρο, Α' και Β' μέρος, έχει διάρκεια 5.45΄, με δύο διαλείμματα 10 λεπτών και ένα κεντρικό 30 λεπτών. Και όλα αυτά στην τιμή του εισιτηρίου των 20 ευρώ (15 φοιτ.) που θα ισχύει για ολόκληρο το έργο. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερώνονται για το πρόγραμμα των παραστάσεων από την ιστοσελίδα μας www.theatrokydonia.gr".
-Πότε ξεκίνησαν οι προσπάθειες να παρουσιάσετε το συγκεκριμένο έργο και τι ήταν εκείνο το οποίο, προσωπικώς, σας ενθουσίασε στο κείμενο του Λαρς Νουρέν;
"Οι πρώτες πρόβες με τους ηθοποιούς ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2009 ενώ το έργο διαβάστηκε και ξεκίνησε να μεταφράζεται ήδη από το 2007! Το 2010 και το 2011 παρουσιάσαμε το πρώτο μέρος, με διαφορετική διανομή κάθε φορά, ενώ στο τέλος του 2011 και το 2012 παρουσιάζουμε το δεύτερο μέρος αλλά και ολόκληρο το έργο σε συνεχή ροή έξι περίπου ωρών! Ο λόγος που συνδέθηκα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με το συγκεκριμένο κείμενο αφορά ασφαλώς στην ποιότητα της γραφής του και σ' αυτόν τον μοναδικό τρόπο του συγγραφέα να λέει τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς να γίνεται χυδαίος ή επιφανειακός. Αλλά αντιθέτως να αποκαλύπτει σε βαθιά τομή το ψυχογράφημα της σύγχρονης οικογένειας και κατ' επέκταση της σύγχρονης κοινωνίας! Είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας -στη χώρα του θεωρείται ο διάδοχος του Αύγουστου Στρίντμπεργκ- και είμαι σίγουρος πως οι Χανιώτες που θα παρακολουθήσουν την παράσταση, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν την αξία του".
-Πόσο απέχει η "Αγρυπνία" από την πραγματικότητα που βιώνουν πολλές οικογένειες του κόσμου;
"Το έργο μιλάει για πράγματα που βιώνει όλος ο κόσμος πίσω από το συνειδητό επίπεδο της ζωής του και αυτό είναι που το κάνει τόσο ενδιαφέρον. Σου δείχνει πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια από την παιδική μέχρι την ενήλικη ζωή των ανθρώπων. Σου δείχνει τους παράγοντες που καθορίζουν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου από την πρώτη στιγμή που έρχεται στον κόσμο αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί ως ενήλικας εξαιτίας ακριβώς αυτών των επιρροών που δέχτηκε στην παιδική ηλικία. Σου αποκαλύπτει δηλαδή με έναν ποιητικό τρόπο τον μηχανισμό της ζωής, όπως αυτός λειτουργεί απανταχού της γης και όποιος τολμήσει να πει πως εκείνον δεν τον αφορά, ίσως ήδη να είναι ο ίδιος ένα θύμα του... Ομως και αυτό ακόμα θα ήταν χρήσιμο να το ανακαλύψει!".
-Πόσα χρόνια πλέον λειτουργεί η Εταιρεία Θεάτρου 'Μνήμη'; Στο διάστημα αυτό, έχετε παρατηρήσει αλλαγές στο επίπεδο του θεατρόφιλου κοινού; Ο κόσμος της πόλης έρχεται πιο κοντά στο θέατρο;
"Η Εταιρία Θεάτρου "Μνήμη" ιδρύθηκε το 1991 και λειτουργεί ανελλιπώς 21 χρόνια εκ των οποίων τα 11 στα Χανιά. Εχει να επιδείξει μέχρι σήμερα 23 παραστάσεις και μια πληθώρα συνεργατών, οι περισσότεροι των οποίων διδάχτηκαν το θέατρο μέσα στις τάξεις της Δραματικής μας Σχολής. Σε ό,τι αφορά τα 11 χρόνια της λειτουργίας μας στα Χανιά, το θέατρο έχει καταφέρει να δημιουργήσει γύρω του έναν σταθερό κύκλο θεατρόφιλων που εμπιστεύονται τις επιλογές του ρεπερτορίου μας και κυρίως αναγνωρίζουν τον μόχθο και την ποιότητα της δουλειάς μας σε σκηνοθετικό και υποκριτικό επίπεδο, αυτό κυρίως!
Ο κύκλος αυτός των ανθρώπων διευρύνεται όσο περνάνε τα χρόνια και ποσοτικά και ποιοτικά, συμπεριλαμβάνοντας στις τάξεις των φίλων του θεάτρου μας καθηγητές Πανεπιστημίων, λογοτέχνες, γνωστούς καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, θεατρολόγους, που παρακολουθούν ανελλιπώς τη δουλειά μας και ενδιαφέρονται για την τύχη του θεάτρου μας αναγνωρίζοντας τη μοναδικότητα και την πρωτοτυπία της λειτουργίας του μέσα στο σύνολο της ελληνικής επαρχίας".
-Ακούμε συχνά ότι σε εποχές κρίσης ο άνθρωπος έρχεται πιο κοντά στην Τέχνη.
Αποδέχεστε αυτή την άποψη; Και, εν πάση περιπτώσει, πώς απαντά η Τέχνη στα προβλήματα της εποχής; Ή, αν θέλετε, συνδέεται η Τέχνη με λύσεις ή έστω... απαντήσεις σε θέματα της κοινωνίας;
"Κοιτάξτε, δεν πιστεύω πως προορισμός της Τέχνης είναι να απαντήσει στα προβλήματα της εκάστοτε εποχής και επίσης δεν πιστεύω πως η γνωστή ως "στρατευμένη" Τέχνη είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ιστορία της Τέχνης στις αναρίθμητες σελίδες των βιβλίων της. Ομως επηρεάζεται και επηρεάζει την εποχή, όχι με έναν τρόπο άμεσο αλλά σχεδόν αδιόρατα, ακολουθώντας τους βραδείς ρυθμούς της φύσης κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Και οι ρυθμοί αυτοί είναι πολύ πιο κοντά στο βάδισμα ενός μυρμηγκιού πάρα στην ταχύτητα ενός υπερηχητικού αεροπλάνου. Γι' αυτό κι η αληθινή Τέχνη δεν προσφέρεται ως μέσον για να κηρύξουμε επανάσταση απέναντι στα κακώς κείμενα της εποχής μας. Σας θυμίζω τα λόγια του Μανώλη Αναγνωστάκη από το ποίημά του Επίλογος: "Κι όχι αυταπάτες προπαντός... Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες. Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα".
Τα προβλήματα της εποχής μας οφείλουν να τα λύσουν οι πολιτικοί που τα δημιούργησαν. Μέχρι τότε η Τέχνη θα στέκει δίπλα μας σαν μια πολύτιμη παρηγοριά, σαν μια προσωπική έξοδος κινδύνου, όταν η μιζέρια και η αποφορά των ημερών μας χτυπάει το κόκκινο, να θυμίζει τον προορισμό μας και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας".
-Ποια είναι τα επόμενα σχέδια του θεάτρου: "Κυδωνία"; Τι θα δούμε στο μέλλον;
"Το επόμενο έργο που θα παρουσιάσουμε τον Απρίλιο είναι το πρωτοεμφανιζόμενο στην Ελλάδα θεατρικό έργο του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Τζον Κλάνσυ "Το συμβάν" σε μετάφραση Δημήτρη Κιούση και σκηνοθεσία δική μου. Το έργο μέχρι σήμερα έχει σημειώσει μεγάλη διεθνή επιτυχία κάνοντας παραστάσεις σε πολλά μέρη του κόσμου.
Ο Τζον Κλάνσυ, εκτός από συγγραφέας, είναι επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής της Present Company και του Διεθνούς Φριντζ Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, του μεγαλύτερου θεατρικού φεστιβάλ στη Βόρεια Αμερική. Το έργο ερευνά με παιχνιδίζοντα αλλά ουσιαστικό τρόπο την ίδια τη θεατρική εμπειρία, όπως διαμορφώνεται από τον ηθοποιό μπροστά στα μάτια των θεατών του.
Μια τολμηρή διερεύνηση του θεατρικού 'συμβάντος' που σύντομα διευρύνεται και περιλαμβάνει όλες τις ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές ιδωμένες και αυτές ως μία παράσταση, όπου οι άνθρωποι αναλαμβάνουν ρόλους που άλλοι έχουν επινοήσει και αναθέσει σε αυτούς.
Ενα πρωτότυπο και ευφυές έργο που φωτίζει και ταυτόχρονα συνδέει την κοινωνική με τη θεατρική πραγματικότητα. Ενα έργο που ιδιαίτερα σήμερα, σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ίσως να δίνει κάποιες κατευθύνσεις στη σκέψη μας.
Ισως να απαντάει με τον τρόπο του σε ερωτήματα που όλους μάς απασχολούν, πώς έτσι ξαφνικά η κρίση προέκυψε στις ζωές μας, ποιοι τη δημιούργησαν, τι στόχους έχει, τι κρύβεται πίσω απ' αυτήν κ.λπ.".
-Και μια ερώτηση για την πόλη. Πώς θα θέλατε να είναι τα Χανιά του μέλλοντος; Πείτε μας το όνειρό σας για το αύριο της πόλης.
"Η μεγάλη αυτή οικονομική και πολιτική περιπέτεια στην οποία έχει βυθιστεί ολόκληρη η χώρα μας τα τελευταία χρόνια δείχνει πως επί δεκαετίες, από την μεταπολίτευση και μετά, ζούσαμε με έναν λάθος τρόπο, πιστεύοντας σε λάθος αξίες, δημιουργώντας ολόκληρους μηχανισμούς που επέβαλαν τις λάθος αξίες, παρασυρθήκαμε από πολιτικά πρόσωπα που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η διατήρηση της εξουσίας, μετατρέψαμε τον τόπο μας σε ένα παράδεισο της αναξιοκρατίας, της ίντριγκας και της απάτης. Τα φαινόμενα αυτά στην επαρχία είναι ακόμα πιο ενοχλητικά και δύσμορφα. Με γνώμονα λοιπόν τη γνωστή ρήση του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού "Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές" απαντώ στην ερώτησή σας πώς θα ήθελα να δω κάποτε την χώρα μου, αλλά και την ιδιαίτερη πατρίδα μου τα Χανιά, να απεγκλωβίζονται από αυτό το νοσηρό παρελθόν, προτείνοντας ως κοινό τόπο συνεννόησης, όλων των Ελλήνων, αρχές που να διαπνέονται από την αλήθεια, όσο σκληρή και να είναι, και την αισθητική".
Η "Αγρυπνία" θα παίζεται μέχρι τις 3 Μαρτίου στο θέατρο "Κυδωνία" σε μετάφραση από τα σουηδικά Κώστα Κουκούλη και Ξενοφώντα Παγκαλιά. Η επιμέλεια του κειμένου της παράστασης και η δραματουργική επεξεργασία είναι της Λίλας Τρουλλινού, η σκηνοθεσία και η αισθητική της παράστασης του Μιχάλη Βιρβιδάκη. Βοηθοί σκηνοθέτη είναι η Μαρία Μπαλαντίνου και η Πηνελόπη Τσιαμήτρου. Παίζουν οι ηθοποιοί Μιχάλης Βιρβιδάκης (Γιον), Μαρία Μπουλουγούρη (Σαρλότ), Τατιάνα Τζιάκη (Μόνικα) και Αντώνης Παλιεράκης (Άλαν).
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές - 28/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88415-lampri-theatriki-giorti-i-agrupnia/
"Λαμπρή θεατρική γιορτή" χαρακτηρίζει σε συνέντευξή του στις "διαδρομές" ο Μιχάλης Βιρβιδάκης, "ψυχή" του θεάτρου "Κυδωνία", τις τελευταίες παραστάσεις της "Αγρυπνίας", σε ορισμένες από τις οποίες παρουσιάζεται ολόκληρο το έργο, το οποίο έχει διάρκεια 5 ώρες και 45 λεπτά με δύο δεκάλεπτα και ένα τριαντάλεπτο διάλειμμα.
Παράλληλα, απαντώντας σε ερώτηση για τα προβλήματα της εποχής μας και τον ρόλο της Τέχνης, ο κ. Βιρβιδάκης υπογραμμίζει ότι "τα προβλήματα της εποχής μας οφείλουν να τα λύσουν οι πολιτικοί που τα δημιούργησαν. Μέχρι τότε η Τέχνη θα στέκει δίπλα μας σαν μια πολύτιμη παρηγοριά, σαν μια προσωπική έξοδος κινδύνου, όταν η μιζέρια και η αποφορά των ημερών μας χτυπάει το κόκκινο, να θυμίζει τον προορισμό μας και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας".
-Από τις τελευταίες παραστάσεις της "Αγρυπνίας" ξεχωρίζουν αυτές στις οποίες παρουσιάζετε ολόκληρο το έργο του Λαρς Νουρέν. Πόσες ώρες διαρκούν και πώς πήρατε την τολμηρή απόφαση να παρουσιάσετε ολόκληρο το έργο; Δεν φοβάστε μη τυχόν κουραστείτε, εσείς, οι ηθοποιοί, αλλά και το κοινό;
"Αγαπητέ Γιάννη Λυβιάκη, τόσο ως δημοσιογράφος όσο και ως φίλος του θεάτρου Κυδωνία, παρακολουθείτε από κοντά την πορεία μας τα 11 τελευταία χρόνια στα Χανιά. Νομίζω θα συμφωνούσατε μαζί μου πως ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά αυτής της πορείας είναι η έρευνα και ο πειραματισμός πάνω στην ουσία του θεάτρου. Ηταν λοιπόν φυσικό κάποια στιγμή να πέσουμε πάνω σε ένα από τα μακρόπνοα κείμενα του θεατρικού ρεπερτορίου -δεν είναι το μόνο, υπάρχουν πολλά- και να θελήσουμε να δοκιμάσουμε και σ' αυτόν τον τομέα τις δυνάμεις, τις αντοχές μας, καθώς και την εμπιστοσύνη του κοινού, που τόσα χρόνια μας περιβάλλει με την αγάπη του, επειδή ακριβώς τολμάμε να ταράζουμε τα λιμνάζοντα ύδατα της ελληνικής επαρχίας. Ως προς την φυσική κούραση που μπορεί να αισθανθούν ηθοποιοί και θεατές, θα ήθελα να επισημάνω την απλή και σοφή ρήση πως τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς κόπο. Τα αγαθά κόποις κτώνται. Το διακύβευμα της ενέργειάς μας μόνον πνευματικό και καλλιτεχνικό κέρδος επιφυλάσσει στους συμμετέχοντες θεατρόφιλους. Αυτές οι παραστάσεις θα είναι μια λαμπρή θεατρική γιορτή, με πολλά διαλλείματα και ένα κεντρικό, μεγαλύτερο από τα άλλα, κατά το οποίο θα σερβίρεται ελαφρύ φαγητό και θα προσφέρονται αναψυκτικά, μια προσφορά των καταστημάτων "Γρηγόρης Μικρογεύματα". Στο τέλος θα υπάρχει άφθονη κρητική τσικουδιά και κουβέντα με τους συντελεστές της παράστασης για όσους το επιθυμούν. Το έργο παιγμένο ολόκληρο, Α' και Β' μέρος, έχει διάρκεια 5.45΄, με δύο διαλείμματα 10 λεπτών και ένα κεντρικό 30 λεπτών. Και όλα αυτά στην τιμή του εισιτηρίου των 20 ευρώ (15 φοιτ.) που θα ισχύει για ολόκληρο το έργο. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να ενημερώνονται για το πρόγραμμα των παραστάσεων από την ιστοσελίδα μας www.theatrokydonia.gr".
-Πότε ξεκίνησαν οι προσπάθειες να παρουσιάσετε το συγκεκριμένο έργο και τι ήταν εκείνο το οποίο, προσωπικώς, σας ενθουσίασε στο κείμενο του Λαρς Νουρέν;
"Οι πρώτες πρόβες με τους ηθοποιούς ξεκίνησαν το φθινόπωρο του 2009 ενώ το έργο διαβάστηκε και ξεκίνησε να μεταφράζεται ήδη από το 2007! Το 2010 και το 2011 παρουσιάσαμε το πρώτο μέρος, με διαφορετική διανομή κάθε φορά, ενώ στο τέλος του 2011 και το 2012 παρουσιάζουμε το δεύτερο μέρος αλλά και ολόκληρο το έργο σε συνεχή ροή έξι περίπου ωρών! Ο λόγος που συνδέθηκα για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με το συγκεκριμένο κείμενο αφορά ασφαλώς στην ποιότητα της γραφής του και σ' αυτόν τον μοναδικό τρόπο του συγγραφέα να λέει τα πράγματα με το όνομά τους χωρίς να γίνεται χυδαίος ή επιφανειακός. Αλλά αντιθέτως να αποκαλύπτει σε βαθιά τομή το ψυχογράφημα της σύγχρονης οικογένειας και κατ' επέκταση της σύγχρονης κοινωνίας! Είναι ένας σπουδαίος συγγραφέας -στη χώρα του θεωρείται ο διάδοχος του Αύγουστου Στρίντμπεργκ- και είμαι σίγουρος πως οι Χανιώτες που θα παρακολουθήσουν την παράσταση, θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν και να εκτιμήσουν την αξία του".
-Πόσο απέχει η "Αγρυπνία" από την πραγματικότητα που βιώνουν πολλές οικογένειες του κόσμου;
"Το έργο μιλάει για πράγματα που βιώνει όλος ο κόσμος πίσω από το συνειδητό επίπεδο της ζωής του και αυτό είναι που το κάνει τόσο ενδιαφέρον. Σου δείχνει πώς διαμορφώνονται οι σχέσεις μέσα στην οικογένεια από την παιδική μέχρι την ενήλικη ζωή των ανθρώπων. Σου δείχνει τους παράγοντες που καθορίζουν τη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου από την πρώτη στιγμή που έρχεται στον κόσμο αλλά και τον τρόπο που λειτουργεί ως ενήλικας εξαιτίας ακριβώς αυτών των επιρροών που δέχτηκε στην παιδική ηλικία. Σου αποκαλύπτει δηλαδή με έναν ποιητικό τρόπο τον μηχανισμό της ζωής, όπως αυτός λειτουργεί απανταχού της γης και όποιος τολμήσει να πει πως εκείνον δεν τον αφορά, ίσως ήδη να είναι ο ίδιος ένα θύμα του... Ομως και αυτό ακόμα θα ήταν χρήσιμο να το ανακαλύψει!".
-Πόσα χρόνια πλέον λειτουργεί η Εταιρεία Θεάτρου 'Μνήμη'; Στο διάστημα αυτό, έχετε παρατηρήσει αλλαγές στο επίπεδο του θεατρόφιλου κοινού; Ο κόσμος της πόλης έρχεται πιο κοντά στο θέατρο;
"Η Εταιρία Θεάτρου "Μνήμη" ιδρύθηκε το 1991 και λειτουργεί ανελλιπώς 21 χρόνια εκ των οποίων τα 11 στα Χανιά. Εχει να επιδείξει μέχρι σήμερα 23 παραστάσεις και μια πληθώρα συνεργατών, οι περισσότεροι των οποίων διδάχτηκαν το θέατρο μέσα στις τάξεις της Δραματικής μας Σχολής. Σε ό,τι αφορά τα 11 χρόνια της λειτουργίας μας στα Χανιά, το θέατρο έχει καταφέρει να δημιουργήσει γύρω του έναν σταθερό κύκλο θεατρόφιλων που εμπιστεύονται τις επιλογές του ρεπερτορίου μας και κυρίως αναγνωρίζουν τον μόχθο και την ποιότητα της δουλειάς μας σε σκηνοθετικό και υποκριτικό επίπεδο, αυτό κυρίως!
Ο κύκλος αυτός των ανθρώπων διευρύνεται όσο περνάνε τα χρόνια και ποσοτικά και ποιοτικά, συμπεριλαμβάνοντας στις τάξεις των φίλων του θεάτρου μας καθηγητές Πανεπιστημίων, λογοτέχνες, γνωστούς καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, θεατρολόγους, που παρακολουθούν ανελλιπώς τη δουλειά μας και ενδιαφέρονται για την τύχη του θεάτρου μας αναγνωρίζοντας τη μοναδικότητα και την πρωτοτυπία της λειτουργίας του μέσα στο σύνολο της ελληνικής επαρχίας".
-Ακούμε συχνά ότι σε εποχές κρίσης ο άνθρωπος έρχεται πιο κοντά στην Τέχνη.
Αποδέχεστε αυτή την άποψη; Και, εν πάση περιπτώσει, πώς απαντά η Τέχνη στα προβλήματα της εποχής; Ή, αν θέλετε, συνδέεται η Τέχνη με λύσεις ή έστω... απαντήσεις σε θέματα της κοινωνίας;
"Κοιτάξτε, δεν πιστεύω πως προορισμός της Τέχνης είναι να απαντήσει στα προβλήματα της εκάστοτε εποχής και επίσης δεν πιστεύω πως η γνωστή ως "στρατευμένη" Τέχνη είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ιστορία της Τέχνης στις αναρίθμητες σελίδες των βιβλίων της. Ομως επηρεάζεται και επηρεάζει την εποχή, όχι με έναν τρόπο άμεσο αλλά σχεδόν αδιόρατα, ακολουθώντας τους βραδείς ρυθμούς της φύσης κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων. Και οι ρυθμοί αυτοί είναι πολύ πιο κοντά στο βάδισμα ενός μυρμηγκιού πάρα στην ταχύτητα ενός υπερηχητικού αεροπλάνου. Γι' αυτό κι η αληθινή Τέχνη δεν προσφέρεται ως μέσον για να κηρύξουμε επανάσταση απέναντι στα κακώς κείμενα της εποχής μας. Σας θυμίζω τα λόγια του Μανώλη Αναγνωστάκη από το ποίημά του Επίλογος: "Κι όχι αυταπάτες προπαντός... Κανένας στίχος σήμερα δεν κινητοποιεί τις μάζες. Κανένας στίχος σήμερα δεν ανατρέπει καθεστώτα".
Τα προβλήματα της εποχής μας οφείλουν να τα λύσουν οι πολιτικοί που τα δημιούργησαν. Μέχρι τότε η Τέχνη θα στέκει δίπλα μας σαν μια πολύτιμη παρηγοριά, σαν μια προσωπική έξοδος κινδύνου, όταν η μιζέρια και η αποφορά των ημερών μας χτυπάει το κόκκινο, να θυμίζει τον προορισμό μας και την ευθύνη απέναντι στον εαυτό μας".
-Ποια είναι τα επόμενα σχέδια του θεάτρου: "Κυδωνία"; Τι θα δούμε στο μέλλον;
"Το επόμενο έργο που θα παρουσιάσουμε τον Απρίλιο είναι το πρωτοεμφανιζόμενο στην Ελλάδα θεατρικό έργο του αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Τζον Κλάνσυ "Το συμβάν" σε μετάφραση Δημήτρη Κιούση και σκηνοθεσία δική μου. Το έργο μέχρι σήμερα έχει σημειώσει μεγάλη διεθνή επιτυχία κάνοντας παραστάσεις σε πολλά μέρη του κόσμου.
Ο Τζον Κλάνσυ, εκτός από συγγραφέας, είναι επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής της Present Company και του Διεθνούς Φριντζ Φεστιβάλ της Νέας Υόρκης, του μεγαλύτερου θεατρικού φεστιβάλ στη Βόρεια Αμερική. Το έργο ερευνά με παιχνιδίζοντα αλλά ουσιαστικό τρόπο την ίδια τη θεατρική εμπειρία, όπως διαμορφώνεται από τον ηθοποιό μπροστά στα μάτια των θεατών του.
Μια τολμηρή διερεύνηση του θεατρικού 'συμβάντος' που σύντομα διευρύνεται και περιλαμβάνει όλες τις ατομικές και συλλογικές συμπεριφορές ιδωμένες και αυτές ως μία παράσταση, όπου οι άνθρωποι αναλαμβάνουν ρόλους που άλλοι έχουν επινοήσει και αναθέσει σε αυτούς.
Ενα πρωτότυπο και ευφυές έργο που φωτίζει και ταυτόχρονα συνδέει την κοινωνική με τη θεατρική πραγματικότητα. Ενα έργο που ιδιαίτερα σήμερα, σε περίοδο παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ίσως να δίνει κάποιες κατευθύνσεις στη σκέψη μας.
Ισως να απαντάει με τον τρόπο του σε ερωτήματα που όλους μάς απασχολούν, πώς έτσι ξαφνικά η κρίση προέκυψε στις ζωές μας, ποιοι τη δημιούργησαν, τι στόχους έχει, τι κρύβεται πίσω απ' αυτήν κ.λπ.".
-Και μια ερώτηση για την πόλη. Πώς θα θέλατε να είναι τα Χανιά του μέλλοντος; Πείτε μας το όνειρό σας για το αύριο της πόλης.
"Η μεγάλη αυτή οικονομική και πολιτική περιπέτεια στην οποία έχει βυθιστεί ολόκληρη η χώρα μας τα τελευταία χρόνια δείχνει πως επί δεκαετίες, από την μεταπολίτευση και μετά, ζούσαμε με έναν λάθος τρόπο, πιστεύοντας σε λάθος αξίες, δημιουργώντας ολόκληρους μηχανισμούς που επέβαλαν τις λάθος αξίες, παρασυρθήκαμε από πολιτικά πρόσωπα που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η διατήρηση της εξουσίας, μετατρέψαμε τον τόπο μας σε ένα παράδεισο της αναξιοκρατίας, της ίντριγκας και της απάτης. Τα φαινόμενα αυτά στην επαρχία είναι ακόμα πιο ενοχλητικά και δύσμορφα. Με γνώμονα λοιπόν τη γνωστή ρήση του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού "Το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθές" απαντώ στην ερώτησή σας πώς θα ήθελα να δω κάποτε την χώρα μου, αλλά και την ιδιαίτερη πατρίδα μου τα Χανιά, να απεγκλωβίζονται από αυτό το νοσηρό παρελθόν, προτείνοντας ως κοινό τόπο συνεννόησης, όλων των Ελλήνων, αρχές που να διαπνέονται από την αλήθεια, όσο σκληρή και να είναι, και την αισθητική".
Η "Αγρυπνία" θα παίζεται μέχρι τις 3 Μαρτίου στο θέατρο "Κυδωνία" σε μετάφραση από τα σουηδικά Κώστα Κουκούλη και Ξενοφώντα Παγκαλιά. Η επιμέλεια του κειμένου της παράστασης και η δραματουργική επεξεργασία είναι της Λίλας Τρουλλινού, η σκηνοθεσία και η αισθητική της παράστασης του Μιχάλη Βιρβιδάκη. Βοηθοί σκηνοθέτη είναι η Μαρία Μπαλαντίνου και η Πηνελόπη Τσιαμήτρου. Παίζουν οι ηθοποιοί Μιχάλης Βιρβιδάκης (Γιον), Μαρία Μπουλουγούρη (Σαρλότ), Τατιάνα Τζιάκη (Μόνικα) και Αντώνης Παλιεράκης (Άλαν).
(Χανιώτικα νέα - Διαδρομές - 28/1/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/88415-lampri-theatriki-giorti-i-agrupnia/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου