Τα λόγια των νέων που εννοούν να ενημερώνονται, να διαβάζουν και να διαμορφώνουν άποψη έχουν πάντα ενδιαφέρον. Είναι λόγια που έρχονται από το μέλλον. Σαν αυτά ενός νέου τις προάλλες:
"Στον κόσμο που ζούμε, όλα συγκλίνουν σαν να έχουμε μπει σε έναν μονόδρομο από τον οποίο δεν μπορούμε να παρεκκλίνουμε. Δεν τον θέλουμε αυτόν τον μονόδρομο. Τον μονόδρομο της επιβολής των πολιτικών των ισχυρών, τον μονόδρομο της ελαστικής εργασίας και των πτυχίων χωρίς αντίκρισμα, τον μονόδρομο της φτώχειας. Δεν θέλουμε αυτή την... κανονικότητα. Το νέο που θα ’ρθει δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με αυτά".
Ετσι σκέφτεται μεγάλο ποσοστό του νεανικού -και δη του φοιτητικού- πληθυσμού. Διεκδικούν όλοι αυτοί οι νέοι το δικαίωμα στο όνειρο, το δικαίωμα στην ουτοπία. Ενα δικαίωμα που καμία τρόικα και καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να τους και να μας στερήσει.
Γιατί όπως σημειώνει και ο Ουάιλντ στο αντισυμβατικό κείμενό του «Η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό»: «Ενας χάρτης του Κόσμου που δεν περιλαμβάνει την ουτοπία δεν αξίζει ούτε για να του ρίξει κανείς μια ματιά, γιατί αφήνει απέξω τη μοναδική χώρα στην οποία πάντα η Ανθρωπότητα αποβιβάζεται. Και όταν η Ανθρωπότητα φτάνει εκεί, κοιτάζει τριγύρω και, βλέποντας μια καλύτερη χώρα, βάζει πλώρη για εκεί. Η πρόοδος είναι η υλοποίηση των Ουτοπιών».
«…Αυτό που πάντα αναζητούσε ο άνθρωπος, δεν είναι ούτε ο πόνος, ούτε η χαρά, αλλά απλά η Ζωή. Ο άνθρωπος επεδίωξε να ζήσει έντονα, ολοκληρωμένα, τέλεια. Οταν θα μπορεί να το κάνει αυτό, χωρίς να ασκεί περιορισμούς στους άλλους ή να τους υφίσταται ο ίδιος και οι δραστηριότητές του θα τον ευχαριστούν, τότε θα είναι πιο λογικός, πιο υγιής, πιο πολιτισμένος, περισσότερο ο εαυτός του», γράφει ο Οσκαρ Ουάιλντ.
Πόση ανάγκη έχουμε σήμερα από νέες «ουτοπίες» ως απάντηση στους «μονοδρόμους» της φτώχειας…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Εφημερίδα των Συντακτών - 15/11/2016)
Link: http://www.efsyn.gr/arthro/dikaioma-stin-oytopia
"Στον κόσμο που ζούμε, όλα συγκλίνουν σαν να έχουμε μπει σε έναν μονόδρομο από τον οποίο δεν μπορούμε να παρεκκλίνουμε. Δεν τον θέλουμε αυτόν τον μονόδρομο. Τον μονόδρομο της επιβολής των πολιτικών των ισχυρών, τον μονόδρομο της ελαστικής εργασίας και των πτυχίων χωρίς αντίκρισμα, τον μονόδρομο της φτώχειας. Δεν θέλουμε αυτή την... κανονικότητα. Το νέο που θα ’ρθει δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με αυτά".
Ετσι σκέφτεται μεγάλο ποσοστό του νεανικού -και δη του φοιτητικού- πληθυσμού. Διεκδικούν όλοι αυτοί οι νέοι το δικαίωμα στο όνειρο, το δικαίωμα στην ουτοπία. Ενα δικαίωμα που καμία τρόικα και καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να τους και να μας στερήσει.
Γιατί όπως σημειώνει και ο Ουάιλντ στο αντισυμβατικό κείμενό του «Η ψυχή του ανθρώπου στον σοσιαλισμό»: «Ενας χάρτης του Κόσμου που δεν περιλαμβάνει την ουτοπία δεν αξίζει ούτε για να του ρίξει κανείς μια ματιά, γιατί αφήνει απέξω τη μοναδική χώρα στην οποία πάντα η Ανθρωπότητα αποβιβάζεται. Και όταν η Ανθρωπότητα φτάνει εκεί, κοιτάζει τριγύρω και, βλέποντας μια καλύτερη χώρα, βάζει πλώρη για εκεί. Η πρόοδος είναι η υλοποίηση των Ουτοπιών».
«…Αυτό που πάντα αναζητούσε ο άνθρωπος, δεν είναι ούτε ο πόνος, ούτε η χαρά, αλλά απλά η Ζωή. Ο άνθρωπος επεδίωξε να ζήσει έντονα, ολοκληρωμένα, τέλεια. Οταν θα μπορεί να το κάνει αυτό, χωρίς να ασκεί περιορισμούς στους άλλους ή να τους υφίσταται ο ίδιος και οι δραστηριότητές του θα τον ευχαριστούν, τότε θα είναι πιο λογικός, πιο υγιής, πιο πολιτισμένος, περισσότερο ο εαυτός του», γράφει ο Οσκαρ Ουάιλντ.
Πόση ανάγκη έχουμε σήμερα από νέες «ουτοπίες» ως απάντηση στους «μονοδρόμους» της φτώχειας…
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Εφημερίδα των Συντακτών - 15/11/2016)
Link: http://www.efsyn.gr/arthro/dikaioma-stin-oytopia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου