Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στους δρόμους χιλιάδες πολίτες, που με τα νέα μέτρα φθάνουν στο χείλος του γκρεμού. Η αμφισβήτηση των μέτρων και του υπό χρεοκοπία πολιτικού συστήματος είναι στοιχείο υγείας μιας ζωντανής κοινωνίας.
Οχι μόνο στην Ελλάδα, μα και σ’ όλο τον κόσμο. Μόνο που η ανθρωπότητα ακροβατεί στον αστερισμό της… βίας. Ολοένα και περισσότεροι πολίτες ξεχνάνε-φαίνεται- ότι από αυτόν τον κόσμο είμαστε απλώς περαστικοί. Οτι με τη βία του ενός κατά του άλλου δεν κερδίζουμε τίποτα. Καταρρέουμε και εμείς μαζί με τη χώρα και τον πλανήτη.
Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος στην «Ελευθεροτυπία» του Σαββάτου 22 Οκτωβρίου:
«Η βία είναι αποκρουστική. Δεν ήταν αποτρόπαιο το λιντσάρισμα του Καντάφι; Για την πεπολιτισμένη, όμως, ανθρωπότητα ήταν κάτι φυσιολογικό! Δεν υπάρχουν πια δικαιοσύνη, ανθρωπιά, επιείκεια. Ο πρωτογονισμός έχει επανακάμψει (και δεν φαίνεται οι πρωτόγονοι να ήσαν τόσο βίαιοι, τόσο χαιρέκακοι, τόσο διεστραμμένοι...).
Χυδαία συνθήματα ('Γιωργάκη, κάνε ένα καλό, έβγα στο μπαλκόνι και πέσε στο κενό'!) είναι αποδεκτά, εκστομιζόμενα από λυσσασμένα, φανατισμένα πλήθη, κρεμάλες αιωρούνται υποδηλώνοντας τον απαγχονισμό των κυβερνώντων και λοιπά.
Παντού η βία, η εκδίκηση, η άγρια χαρά του λιντσαρίσματος. Δεν θα έπρεπε, εντούτοις, να οδηγούν εκεί η οργή και η αγανάκτηση των καταπιεζόμενων πολιτών, αλλά σε εξεύρεση πολιτικής λύσης, ικανής να επιφέρει την ομαλότητα και να εκδιώξει την ανισότητα».
Προσθέτει ο ίδιος:
«Προσπάθειες από τα 'κάτω' γίνονται παντού, κινήματα κοινωνικά αναφύονται καθημερινά· κάποια στιγμή μπορούν όλα αυτά να γίνουν ένα. Και ας θεωρούν οι υπέρμαχοι του φιλελευθερισμού ότι το 'πιστεύω' τους είναι ανίκητο από τότε που αυτοθεσμίστηκαν οι άνθρωποι. Ισως γιατί 'γνωρίζουν' ότι η βαρβαρότητα είναι στο αίμα μας... Είναι όμως;».
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει; Η ακραία βία προς το διαφορετικό, προς όποιον έχει άλλη γνώμη και άλλη πεποίθηση από τη δική μας, οδηγεί στα χειρότερα. Μια κοινωνία, όσο οργισμένη κι αν είναι, όσο δίκιο κι αν έχει, όταν χάνει την ανθρωπιά, την ευγένεια και τον πολιτισμό της και περνάει στη βαρβαρότητα αντί για την αλληλεγγύη, οδηγείται στον ολοκληρωτισμό…
(Χανιώτικα νέα - 25-10-2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/80936-entos-ektos-epi-t-auta/
Η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει στους δρόμους χιλιάδες πολίτες, που με τα νέα μέτρα φθάνουν στο χείλος του γκρεμού. Η αμφισβήτηση των μέτρων και του υπό χρεοκοπία πολιτικού συστήματος είναι στοιχείο υγείας μιας ζωντανής κοινωνίας.
Οχι μόνο στην Ελλάδα, μα και σ’ όλο τον κόσμο. Μόνο που η ανθρωπότητα ακροβατεί στον αστερισμό της… βίας. Ολοένα και περισσότεροι πολίτες ξεχνάνε-φαίνεται- ότι από αυτόν τον κόσμο είμαστε απλώς περαστικοί. Οτι με τη βία του ενός κατά του άλλου δεν κερδίζουμε τίποτα. Καταρρέουμε και εμείς μαζί με τη χώρα και τον πλανήτη.
Γράφει ο Γιώργος Σταματόπουλος στην «Ελευθεροτυπία» του Σαββάτου 22 Οκτωβρίου:
«Η βία είναι αποκρουστική. Δεν ήταν αποτρόπαιο το λιντσάρισμα του Καντάφι; Για την πεπολιτισμένη, όμως, ανθρωπότητα ήταν κάτι φυσιολογικό! Δεν υπάρχουν πια δικαιοσύνη, ανθρωπιά, επιείκεια. Ο πρωτογονισμός έχει επανακάμψει (και δεν φαίνεται οι πρωτόγονοι να ήσαν τόσο βίαιοι, τόσο χαιρέκακοι, τόσο διεστραμμένοι...).
Χυδαία συνθήματα ('Γιωργάκη, κάνε ένα καλό, έβγα στο μπαλκόνι και πέσε στο κενό'!) είναι αποδεκτά, εκστομιζόμενα από λυσσασμένα, φανατισμένα πλήθη, κρεμάλες αιωρούνται υποδηλώνοντας τον απαγχονισμό των κυβερνώντων και λοιπά.
Παντού η βία, η εκδίκηση, η άγρια χαρά του λιντσαρίσματος. Δεν θα έπρεπε, εντούτοις, να οδηγούν εκεί η οργή και η αγανάκτηση των καταπιεζόμενων πολιτών, αλλά σε εξεύρεση πολιτικής λύσης, ικανής να επιφέρει την ομαλότητα και να εκδιώξει την ανισότητα».
Προσθέτει ο ίδιος:
«Προσπάθειες από τα 'κάτω' γίνονται παντού, κινήματα κοινωνικά αναφύονται καθημερινά· κάποια στιγμή μπορούν όλα αυτά να γίνουν ένα. Και ας θεωρούν οι υπέρμαχοι του φιλελευθερισμού ότι το 'πιστεύω' τους είναι ανίκητο από τότε που αυτοθεσμίστηκαν οι άνθρωποι. Ισως γιατί 'γνωρίζουν' ότι η βαρβαρότητα είναι στο αίμα μας... Είναι όμως;».
Ποιος μπορεί να διαφωνήσει; Η ακραία βία προς το διαφορετικό, προς όποιον έχει άλλη γνώμη και άλλη πεποίθηση από τη δική μας, οδηγεί στα χειρότερα. Μια κοινωνία, όσο οργισμένη κι αν είναι, όσο δίκιο κι αν έχει, όταν χάνει την ανθρωπιά, την ευγένεια και τον πολιτισμό της και περνάει στη βαρβαρότητα αντί για την αλληλεγγύη, οδηγείται στον ολοκληρωτισμό…
(Χανιώτικα νέα - 25-10-2011)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/80936-entos-ektos-epi-t-auta/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου