Του ΓΙΑΝΝΗ ΛΥΒΙΑΚΗ
Μεγάλη Εβδομάδα 2012. Με την κοινωνία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, ελέω της οικονομικής κρίσης και τη χώρα να κινείται σε ρυθμό εκλογών.
Αλλά ας μην γκρινιάξουμε άλλο αυτή τη φορά.
Υπάρχει, ευτυχώς, και μια άλλη Ελλάδα, που δεν θα χαθεί ποτέ. Οχι, βέβαια, αυτή των πελατειακών σχέσεων και εξαρτήσεων. Αλλά εκείνη της παρέας και του γλεντιού.
Μια Ελλάδα που συνυπάρχει, ειδικά αυτές τις χρονιάρες μέρες, σε σπίτια και πλατείες. Τόσο στις πόλεις όσο -και κυρίως- στην ύπαιθρο. Τόσο στην Κρήτη όσο και στην υπόλοιπη χώρα.
Είναι αυτές οι μέρες που ερχόμαστε όλοι πιο κοντά. Που απολαμβάνουμε την ομορφιά της εξοχής και της ελληνικής φύσης.
Με συγγενείς και φίλους που συνευρίσκονται για το ψήσιμο του οβελία, σε ατμόσφαιρα εορταστική και χαλαρή.
Με τις μουσικές, τα γλέντια και τις χαρές. Με μικρούς και μεγάλους να ξεφεύγουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Να συζητούν, μα πάνω απ' όλα να μοιράζονται.
Είναι αυτές οι απλές -και άρα μοναδικές- χαρές, που κάνουν τη διαφορά.
Ας ζήσουμε λοιπόν την Ελλάδα που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Αυτήν που ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης, δεν μπορεί να ισοπεδώσει.
Κι ας επιστρέψουμε μετά τις εορταστικές αυτές ημέρες, στην πεζή καθημερινότητα. Αλλά με άλλη διάθεση. Με διάθεση αναθεώρησης.
Με περίσκεψη και περισυλλογή. Με κριτική και αυτοκριτική. Με συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης. Με θυμό αλλά και ελπίδα. Με σκέψεις θετικές. Γιατί τον Κόσμο τον φτιάχνουμε και με τη σκέψη. Με τη διάθεση και την επιθυμία. Με τη δύναμη της θέλησης.
Κι ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι μικρές στιγμές. Τι μένει αν όχι αυτές;
(Χανιώτικα νέα - 12/4/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/94522-akrobasies/
Μεγάλη Εβδομάδα 2012. Με την κοινωνία στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, ελέω της οικονομικής κρίσης και τη χώρα να κινείται σε ρυθμό εκλογών.
Αλλά ας μην γκρινιάξουμε άλλο αυτή τη φορά.
Υπάρχει, ευτυχώς, και μια άλλη Ελλάδα, που δεν θα χαθεί ποτέ. Οχι, βέβαια, αυτή των πελατειακών σχέσεων και εξαρτήσεων. Αλλά εκείνη της παρέας και του γλεντιού.
Μια Ελλάδα που συνυπάρχει, ειδικά αυτές τις χρονιάρες μέρες, σε σπίτια και πλατείες. Τόσο στις πόλεις όσο -και κυρίως- στην ύπαιθρο. Τόσο στην Κρήτη όσο και στην υπόλοιπη χώρα.
Είναι αυτές οι μέρες που ερχόμαστε όλοι πιο κοντά. Που απολαμβάνουμε την ομορφιά της εξοχής και της ελληνικής φύσης.
Με συγγενείς και φίλους που συνευρίσκονται για το ψήσιμο του οβελία, σε ατμόσφαιρα εορταστική και χαλαρή.
Με τις μουσικές, τα γλέντια και τις χαρές. Με μικρούς και μεγάλους να ξεφεύγουν από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Να συζητούν, μα πάνω απ' όλα να μοιράζονται.
Είναι αυτές οι απλές -και άρα μοναδικές- χαρές, που κάνουν τη διαφορά.
Ας ζήσουμε λοιπόν την Ελλάδα που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε. Αυτήν που ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης, δεν μπορεί να ισοπεδώσει.
Κι ας επιστρέψουμε μετά τις εορταστικές αυτές ημέρες, στην πεζή καθημερινότητα. Αλλά με άλλη διάθεση. Με διάθεση αναθεώρησης.
Με περίσκεψη και περισυλλογή. Με κριτική και αυτοκριτική. Με συναισθήματα αγάπης και αλληλεγγύης. Με θυμό αλλά και ελπίδα. Με σκέψεις θετικές. Γιατί τον Κόσμο τον φτιάχνουμε και με τη σκέψη. Με τη διάθεση και την επιθυμία. Με τη δύναμη της θέλησης.
Κι ας μην ξεχνάμε ότι η ζωή είναι μικρές στιγμές. Τι μένει αν όχι αυτές;
(Χανιώτικα νέα - 12/4/2012)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/94522-akrobasies/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου