Οχι τόσο για τους “αόρατους” αυτού του κόσμου, τους άστεγους και απόρους, οι οποίοι δυσκολεύονται να αγοράσουν τα προς το ζην.
Μέρες γιορτινές και οι πόλεις φοράνε τα… καλά τους.
Χρώματα και στολίδια τις κοσμούν.
Πίσω, όμως, από τα στολίδια, βρίσκεται η “αόρατη” πόλη. Τη βλέπεις μόνο στα συσσίτια και τα κοινωνικά παντοπωλεία. Τη βλέπεις σε κοινωνικές δομές που είναι κοντά στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, όχι μόνο κατά την περίοδο των γιορτών, αλλά όλες τις μέρες του χρόνου.
Οπως μαθαίνω, η Συλλογική Κουζίνα Αλληλεγγύης, μαγειρεύει κάθε Κυριακή πάνω από 100 μερίδες φαγητού για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
Μέρες γιορτινές και οι Δήμοι θέλουν να εντυπωσιάσουν με τον χριστουγεννιάτικο στολισμό.
Και ο στολισμός των Χανίων, ειδικά στο λιμάνι, έχει τη δική του αίγλη. Αλλά και εδώ τα, κατά τη γνώμη μου, περιττά εξοδα είναι γεγονός. Είδα το δέντρο στην πλατεία στο Γυαλί Τζαμί. Δέντρο χριστουγεννιάτικο αξίας 30.000 ευρώ. Αλλά δεν θα ήταν προτιμότερο αυτά τα 30.000 ευρώ να τα διέθετε ο Δήμος για τρόφιμα – φαγητό σε απόρους που δεν είναι λίγοι στα Χανιά; Ρητορικό φυσικά το ερώτημα. Προφανώς τόσα χρήματα αν διατίθεντο για όσους έχουν πραγματικά ανάγκη, αντί για δέντρο που έτσι και αλλιώς υπήρχε ή θα μπορούσε να βρεθεί ένα πιο φτηνό, θα ήταν το πιο σημαντικό “δώρο” των Χριστουγέννων.
Μέρες γιορτινές και η σκέψη βρίσκεται όχι μόνο στα στολίδια αλλά και, κυρίως, στους ανθρώπους. Εκείνους τους ανθρώπους στη θέση των οποίων μπορεί να βρεθεί ο καθένας από εμάς.
Μέρες γιορτινές αλλά και μέρες… περισυλλογής και ανατρέχω σε ένα διαχρονικότατο κείμενο του Μάνου Χατζιδάκι από “Τα Σχόλια του Τρίτου” που μεταδόθηκε την Κυριακή 24 Δεκεμβρίου 1978 και δημοσιεύτηκε αργότερα στην ανθολογία “Τα σχόλια του Τρίτου” (Εκδόσεις Εξάντας).
«Ούτε για τα παιδιά, δεν έμειναν τα σύμβολα ανέγγιχτα. Κι αυτά ακόμη προσπαθούν να ονειρεύονται μέσα από τις εφιαλτικές ειδικές εκπομπές της τηλεόρασης, κι από ένα σπίτι που τις μέρες αυτές, δεν έχει να προσθέσει κανένα αληθινό αγαθό, ούτε υποδομή για μια γενναία ονειροπόληση -ονειροπόληση ενός κόσμου ιδανικού, που να τον κυβερνάει ο Χριστός και οι Άγιοι του, με αρχηγό τον Αη Βασίλη. Ιδιαίτερα στον τόπο μας, τα Χριστούγεννα γίνανε μέρες συναλλαγής και αυτοϊκανοποίησης. Ευκαιρία για μια ευρωπαϊκή παράσταση…».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 4/12/2021)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου