Ο Πολυχρόνης Ρεμπουλάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ζυμβραγού (τότε Δήμος Κισσάμου, σήμερα Πλατανιά) Χανίων, σε αγροτική οικογένεια. Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Πατρών (1998) και έχει μεταπτυχιακό (2001) και διδακτορικό (2008) τίτλο από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ηράκλειο (Τμήμα Βιολογίας). Υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Αριστείδη Οικονομόπουλου, απέκτησε διεθνή εμπειρία σε φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους καταπολέμησης βλαβερών εντόμων (μύγα Μεσογείου, δάκος της ελιάς). Τα τελευταία 15 χρόνια έχει εργαστεί για τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας ως εμπειρογνώμονας σε εθνικά προγράμματα φυτοπροστασίας σε πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Νότιου Ειρηνικού και ως επικεφαλής του εργαστηρίου εντομολογικών ερευνών στην Βιέννη της Αυστρίας (2012).
Δούλεψε στην Κρήτη ως σύμβουλος εταιριών βιοτεχνολογίας και στο Πανεπιστήμιο
της Χάιφα και το Υπουργείο Γεωργίας του Ισραήλ ως ερευνητής (2011-2015).
Το 2015 μετακόμισε με την οικογένεια του (είναι παντρεμένος με δύο γιους) στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας, μετά από πρόσκληση του Πανεπιστημίου Μακουάρι (ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας) , για να ιδρύσει εκεί ερευνητική ομάδα με θέμα τη βιολογία και συμπεριφορά εντόμων. Σήμερα είναι ο κορυφαίος εντομολόγος του τομέα Βιοασφάλειας και Ασφάλειας Τροφίμων και Διευθυντής εντομολογικών ερευνών στο Υπουργείο Γεωργιας της Νέας Νότιας Ουαλίας της Αυστραλίας, διεξάγοντας έρευνα στην εφαρμοσμένη εντομολογία, και επιβλέπει και υποστηρίζει μια μεγάλη ομάδα ερευνητών σε τέσσερα διαφορετικά ινστιτούτα.
Ο ίδιος έχει συνεισφέρει στην ανάπτυξη συστημάτων μαζικής εκτροφής εντόμων και σε πολλεές τεχνικές πτυχές της βιοτεχνολογίας εντόμων. Εχει δημοσιεύσει εργασίες σε κορυφαία περιοδικά του τομέα του, έχει πραγματοποιήσει πολλές ομιλίες σε συνέδρια και έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα. Ακαδημαϊκά, κατέχει επίτιμη θέση Ερευνητή στο Πανεπιστήμιο Macquarie. Υπό την ιδιότητα αυτή εποπτεύει η συνεποπτεύει πολλούς διδακτορικούς φοιτητές. Είναι επίσης ιδρυτής ή μέλος σε διάφορους οργανισμούς (μέλος του παγκόσμιου συμβουλίου για Μύγες Οικονομικής Σημασίας, Πρόεδρος της Οργανωτικής Επιτροπής του Παγκόσμιου Συνεδρίου το 2022, TEAM, TAAO), μέλος Ινστιτούτων και πολλών συμβουλευτικών επιτροπών στην Αυστραλία, κ.α.
Για το πώς προέκυψε η δουλειά στην Αυστραλία ο ίδιος εξηγεί ότι το σκεφτόταν από το 2008 και από τότε είχε κάνει και σχετικές επαφές στα Πανεπιστήμια.
Για κάποια χρόνια τον απορρόφησαν η ερευνητική δουλειά και οι αποστολές στη Μέση Ανατολή και σε άλλες περιοχές. Στα τέλη του 2014 έλαβε πρόσκληση από το Πανεπιστήμιο Μακουάρι για να ιδρύσει εκεί ερευνητική ομάδα για ένα μεγάλο πρόγραμμα καταπολέμησης βλαβερών εντόμων που είναι και το ερευνητικό του αντικείμενο.
Ετσι, μετά από πολλή σκέψη πήρε την απόφαση και οικογενειακώς μετακόμισε στα τέλη του 2015.
Εκτοτε ζουν και εργάζονται εκεί, ο ίδιος ως ερευνητής αρχικά στο Πανεπιστήμιο και τώρα ως διευθυντής ερευνών στο υπουργείο Γεωργίας και η γυναίκα του στον ιδιωτικό τομέα και στη δική της εταιρεία βιοτεχνολογίας.
Για τη ζωή στην Αυστραλία επισημαίνει είναι πολύ καλή σε ποιότητα καθώς η Αυστραλία είναι πλούσια σε πόρους (ορυκτά, μέταλλα, πρωτογενή παραγωγή) , με «σχετικά μικρές κοινωνικές ανισότητες, η μεσαία της τάξη δηλαδή είναι πολυπληθής και αρκετά ισχυρή οικονομικά. Επίσης είναι ευνομούμενη και οργανωμένη χώρα, ο κόσμος έχει ανεπτυγμένο το αίσθημα της κοινωνικής συνέχειας και δεν φοροδιαφεύγει παρόλο που η φορολογία εισοδήματος είναι υψηλή. Πολύς κόσμος αναπτύσσει εθελοντική δράση, οι μισθοί και οι συντάξεις είναι καλοί και το σύστημα υγείας έχει καθολική κάλυψη για όλους και σχεδόν δωρεάν. Τα προϊόντα και οι υπηρεσίες είναι πολύ καλής ποιότητας, αλλά το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα της Αυστραλίας είναι η αίσθηση ασφάλειας και η ευγένεια στην καθημερινότητα. Υπάρχει μια αρμονική πολυπολιτισμικότητα εδώ, ο μέσος Αυστραλός από όπου και να κατάγεται είναι κατά βάση καλόκαρδος, πραγματιστής, φιλικός και πολύ ομιλητικός αλλά απαιτεί και σεβασμό στους κανόνες».
Για τις προοπτικές για έναν Ελληνα επιστήμονα στην Αυστραλία, ο Πολυχρόνης σημειώνει ότι «υπάρχει ακόμη ζήτηση για ταλαντούχους επιστήμονες και στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα και γενικά η χώρα προσπαθεί να προσελκύσει καλά μυαλά, αλλά σε λίγο μικρότερο βαθμό από παλιότερα (βίζες και άδειες μόνιμης παραμονής έχουν γίνει πιο δύσκολες στο να εκδοθούν γενικά). Παρ’ όλα αυτά, ειδικά για τους Ελληνες ερευνητές που τυχαίνει να γνωρίζω αρκετούς, οι περισσότεροι έχουν καλές θέσεις και το έργο τους αναγνωρίζεται στην χώρα και διεθνώς. Να προσθέσω ότι η ελληνική ομογένεια είναι πολύ μεγάλη και με σημαντικότατη ιστορία στη χώρα. Συμπερασματικά θα έλεγα ότι η Αυστραλία δίνει ακόμη πολλές ευκαιρίες για μια επιτυχημένη καριέρα και όποιος είναι διατεθειμένος να εργαστεί σοβαρά, θα έχει καλή ανταμοιβή και μέλλον εδώ».
Για την έρευνά του σημειώνει ότι εργάζεται τα τελευταία είκοσι χρόνια στην
εφαρμοσμένη εντομολογία, με εξειδίκευση στα δίπτερα έντομα (όπως η Μύγα της Μεσογείου και ο πολύ σημαντικός για την Κρήτη δάκος της ελιάς).
«Με συνεργάτες και φοιτητές μου έχουμε ασχοληθεί ερευνητικά με συστήματα παγίδευσης, νέες μεθόδους καταπολέμησης και επιμέρους αντικείμενα, πάντα με σκοπό να προστατεύσουμε την πρωτογενή παραγωγή αποτελεσματικά και με το ελάχιστο δυνατό περιβαλλοντικό κόστος».
Ο ίδιος επισημαίνει ότι «το πιο σημαντικό πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε σε σχέση με τους εχθρούς των καλλιεργειών όπως ο δάκος είναι η κλιματική αλλαγή» και ότι οι καλλιεργητικές πρακτικές πρέπει και αυτές να αλλάζουν σύμφωνα με τις αλλαγές του περιβάλλοντος.
Για την Κρήτη υπογραμμίζει ότι «διαθέτει καλό κλίμα και θεωρητικά είμαστε σε θέση να παράγουμε καλής ποιότητας προϊόντα που είναι και υγιεινά και έχουν και καλή τιμή στις αγορές. Δυστυχώς έχουμε την ατυχία να είμαστε ιδιαίτερα ευπαθής στα έντομα και χρειάζεται επαγρύπνηση και πού σωστό πρόγραμμα στην καλλιέργεια και τη φυτοπροστασία. Βλέπετε τι έγινε φέτος με τον δάκο που διέλυσε την παραγωγή και φοβούμαι ότι θα επηρεάσει αρνητικά και τη θέση μας στις αγορές για τις επόμενες χρονιές. Το ακολουθούμενο μοντέλο είναι κατά την γνώμη μου απαρχαιώμενο, καθώς βασίζεται σε μεταπολεμικές πρωτοβουλίες του Υπουργείου Γεωργίας και πρέπει να εναρμονιστεί με τον 21ο αιώνα και να αλλάξει ριζικά αν θέλουμε να επιβιώσει ο τομέας. Επίσης, ένα άλλο σημείο που η πρωτογενής μας παραγωγή πάσχει βαρύτατα είναι η εμπορία και διάθεση.
Είναι αδιανόητο στις μέρες μας να φεύγει προς το εξωτερικό Ελληνικό χύμα ελαιόλαδο και να βρίσκω στο σούπερ μάρκετ στην Αυστραλία το Ισπανικό πιο φτηνό από το ντόπιο το Αυστραλιανό! Ενας φιλόδοξος αλλά υλοποιήσιμος στόχος θα ήταν μέχρι τα τέλη της επομένης δεκαετίας να μηδενιστούν οι ανεμφιάλωτες ποσότητες λαδιού προς εξαγωγή».
«Θα ήθελα να επιστρέψω»
Για το αν θα επέστρεφε στα Χανιά αν είχε την ευκαιρία, λέει:
«Ναι, θα ήθελα πολύ να επιστρέψω και να προσφέρω πίσω στον τόπο μου που τον αγαπώ βαθύτατα και όπως είπα και πριν, έχω ιδέες και προτάσεις για τη βελτίωση της γεωργικής έρευνας και του παραγωγικού μοντέλου στην Κρήτη και στην Ελλάδα γενικότερα».
Ωστόσο, σημειώνει ότι για αρκετούς επιστήμονες αυτό θα μπορούσε να γίνει «μόνο με σωστές συνθήκες και σε ένα υγιές σύστημα, ώστε και να μπορέσουν αυτές οι ιδέες να τελεσφορήσουν και εμείς και οι οικογένειες μας να έχουμε καλές προοπτικές στην ζωή μας».
Ακόμα σημειώνει για τον ίδιο πως, «ό,τι είμαι και ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα, το χρωστώ στην οικογένειά μου και στον τόπο που μεγάλωσα. Οι προπτυχιακές και μεταπτυχιακές μου σπουδές είναι σε Ελληνικά Πανεπιστήμια με εγχώριες υποτροφίες και είμαι υπερήφανος για αυτό και ευγνώμων για την ποιότητα της δωρεάν εκπαίδευσης που απόλαυσε η δική μου γενιά. Λυπούμαι βέβαια που τα τελευταία χρόνια με την οικονομική (και όχι μόνο) κρίση, το όλο σύστημα φαίνεται να είναι σε ελεύθερη πτώση και ανησυχώ για το τι μέλλει γενέσθαι, αλλά δεν σταματώ να ελπίζω, οι καιροί είναι μεν χαλεποί, αλλά δεν επιτρέπεται καμία παραίτηση και μεμψιμοιρία, παρά σοβαρή δουλειά και αισιοδοξία».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 20/12/2019)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/chaniotes-toy-exoterikoy-polychronis-rempoylakis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου