Κάπως έτσι αισθάνονται και πολλοί άνθρωποι της γενιάς μου. Μιας γενιάς που μεγάλωσε μέσα στο μεταίχμιο της αναλογικής με τη ψηφιακή εποχή. Από τη μια με βινύλια, από την άλλη με cd. Απο τη μια με ροκ και τον Λουκιανό Κηλαηδόνη να τραγουδά “όλοι μου οι φίλοι παντρευτήκανε” και να λέει “είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόι” και από την άλλη με Λούκι Λουκ και Αστερίξ.
Ανατρεπτικός, ευαίσθητος, μελωδικός, σεμνός και ελεύθερο πνεύμα, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης σημάδεψε με τη μουσική του τη γενιά του και τις γενιές μας. Την δική μας πορεία προς την ενηλικίωση μέσα από τις δικές μας αναζητήσεις, αμφισβητήσεις, προσπάθειες απελευθέρωσης...
Ηταν τον Αύγουστο του 2007 όταν είχε έρθει στα Χανιά για μια συναυλία στην Ανατολική Τάφρο, μαζί με την Ηρώ Σαΐα. Αργότερα, τη νύχτα, είχαμε ανταμώσει στο “Φαγκότο”. Πολλά χρόνια πιο πριν, είχε εμφανιστεί στις Βουκολιές. Ενας φίλος που ήταν τότε μαθητής στο δημοτικό σχολείο της περιοχής, θυμάται: «Πρέπει να πήγαινα Δ' Δημοτικού και ο Λουκιανός είχε έρθει μαζί με την Πρωτοψάλτη σε εκδήλωση του Πολιτιστικού Συλλόγου. Πήγα και του ζήτησα αυτόγραφο, το οποίο μού έδωσε με προθυμία, ρωτώντας με πως με λένε. Του απαντάω: “Μαθιός”. Και γράφει πάνω στο αυτόγραφο: “Ο Μαθιός, ο Μαθιός, ο Μαθιός, ω! Ο Μαθιός!”. Και χαμογελώντας μου το δίνει και μου λέει: “Είδες φίλε μου, σε έκανα τραγούδι!”. Η χαρά μου απερίγραπτη και η στενοχώρια μου μεγάλη όταν έχασα το μπλοκάκι με τα αυτόγραφα...».
Ο Κώστας Λειβαδάς τον θυμάται τον Λουκιανό επίσης στα Χανιά. Ο Κ. Λειβαδάς σε μια ανάρτησή του στο facebook γράφει: «Αντίο Λουκιανέ. Εκτός της ανεκτίμητης παιδικής και εφηβικής επιρροής και της τελευταίας συζήτησης στο Μεταξουργείο -με τον μεγάλο αδερφό του πατέρα μου πάντα να σε αποθεώνει και να σου ζητάει το φάκινγκ φίφτυς -κρατάω πάντα την συζήτηση μας στα Χανιά έξω από το Αωτον (σ.σ.: έναν πολυχώρο -κλαμπ που είχε ανοίξει και λειτούργησε για κάποια χρόνια στην παλιά πόλη, απέναντι από τα Νεώρια, στη θέση του ρεμπετάδικου “Σκάλα”), με το χαβανέζικο πουκαμισό σου και το ποτήρι στο χέρι... για τη Νέα Ορλεάνη, τον Λαιόνελ Χάμπτον και τον Γιάννη Σπάρτακο. Οπως και για τον φοβερό και τρομερό γυμνασιάρχη Πατρά στο δεύτερο Γυμνάσιο της Χέυδεν (το ίδιο δηλαδή στο οποίο μαθήτευσε και ο πατέρας μου και οι θείοι μου), τον Τομ Γουέιτς, το Μέντια Λουζ, τον Αντρέα Τρούσσα, με το αεράκι του λιμανιού, αλκοόλ και κάπνα και ένα φάνκυ τζαμ από μακριά...”.
Ο Λουκιανός ξεκίνησε το μεγάλο του ταξίδι στις γειτονιές του ουρανού. Και ένας ακροατής της μουσικής του, τού έστειλε, ίσως, τον πιο συγκινητικό αποχαιρετισμό: “Γεια σου Λουκιανέ. Γέμισε μελωδία και τον πάνω κόσμο”...
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
(Χανιώτικα νέα - 8/2/2017)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/o-loukianos-ta-chania-i-melodies/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου