Τη μνήμη της Θέλμας Μαυρίδου τίμησε το Πολυτεχνείο Κρήτης

Τη μνήμη της αείμνηστης Θέλμας Μαυρίδου, που έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο δυστύχημα στις 2 Σεπτεμβρίου 2021 τίμησε χθες το Πολυτεχνείο Κρήτης με απόφαση της Συγκλήτου του Ιδρύματος.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο του Κτηρίου Επιστημών το οποίο ήταν γεμάτο από καθηγητές, διοικητικούς υπαλλήλους και φοιτητές καθώς η Θέλμα ήταν σε όλους ιδιαίτερα αγαπητή.
Το αμφιθέατρο ονομάστηκε: “Αμφιθέατρο Θέλμα Μαυρίδου” ενώ στην είσοδό του έγιναν τα αποκαλυπτήρια τοιχογραφίας που επιμελήθηκε το εργαστήριο Μεταβαλλόμενων Ευφυών Περιβαλλόντων.
Επίσης, όπως ανακοινώθηκε, η “Ημέρα Επιστήμης και Τεχνολογίας” θα ονομαστεί: “Ημέρα Επιστήμης και Τεχνολογίας Θέλμα Μαυρίδου”.
Η εκδήλωση έγινε σε κλίμα συγκίνησης παρουσία της οικογένειας της Θέλμας.
Σε χαιρετισμό του όσο και σε δηλώσεις του, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, Ευάγγελος Διαμαντόπουλος, υπογράμμισε ότι η χθεσινή ήταν «μια ειδική μέρα, μια ημέρα μνήμης, για να τιμήσουμε την προσφορά και το έργο της αγαπητής σε όλους μας Θέλμας Μαυρίδου η οποία χάθηκε με τραγικό τρόπο πριν ένα χρόνο. Η σύγκλητος του Πολυτεχνείου Κρήτης εκτιμώντας την προσφορά, τιμώντας όλη τη δουλειά που έχει προσφέρει η Θέλμα στο Πολυτεχνείο Κρήτης, αποφάσισε να ονοματοδοτήσει το αμφιθέατρο αυτό σε αμφιθέατρο: “Θέλμα Μαυρίδου”. Υπάρχει επίσης ένα ειδικό σχέδιο το οποίο υπάρχει στην είσοδο. Επίσης αποφάσισε μία πολύ σημαντική επιστημονική εκδήλωση, την Ημέρα Επιστήμης και Τεχνολογίας να την ονομάσουμε: “Ημέρα Επιστήμης και Τεχνολογίας Θέλμα Μαυρίδου”. Με αυτόν τον τρόπο θεωρούμε ότι θα τιμήσουμε όχι μόνο τη μνήμη της, θα τιμήσουμε κυρίως όλα αυτά τα οποία μας άφησε ως παρακαταθήκη η Θέλμα η οποία είναι πλέον μακριά μας αλλά η παρουσία της είναι αισθητή κάθε μέρα στους χώρους του Πολυτεχνείου με το έργο το οποίο προσέφερε για πάρα πολλά χρόνια».
Στη συνέχεια τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της Θέλμας και ακολούθησε αναφορά στην προσφορά και το έργο της Θέλμας από τον αντιπρύτανη, Μιχάλη Λαγουδάκη, ο οποίος συγκινημένος ανέφερε μεταξύ άλλων: «Είναι δύσκολο να βρει κανείς λόγια να μιλήσει για την προσφορά και το έργο σου. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να εκφράσει κανείς το πόσο μας λείπεις! Έχουμε σχεδόν ένα χρόνο να σε δούμε και να σου μιλήσουμε, να γελάσουμε και να χαρούμε μαζί. Εκείνο το απόγευμα της Πέμπτης 2 Σεπτεμβρίου 2021, όλα έμοιαζαν φυσιολογικά. Κλείσαμε τα θέματα της ημέρας, είδαμε τις εκκρεμότητες, είπαμε τα σχέδιά μας για την επόμενη ημέρα και έφυγες από το γραφείο σου για να πας στην Αλμυρίδα, όπως το συνήθιζες κάθε απόγευμα μέσα στους καλοκαιρινούς μήνες. Και έφυγες κυριολεκτικά… Και πέταξες… ψηλά, μα πολύ ψηλά… Και μας βλέπεις τώρα από εκεί… και εύχομαι να αναπαύεται και να χαίρεται η ψυχή σου…».
«Λέγεται ότι το μεγαλύτερο κεφάλαιο ενός Πανεπιστημίου είναι οι άνθρωποί του. Ρίξε μια ματιά γύρω σου, σήμερα, εδώ, αυτήν την ώρα και σ’ αυτήν την αίθουσα. Όλη η πολυτεχνική σου οικογένεια είναι συγκεντρωμένη εδώ, όλοι οι άνθρωποι του Πολυτεχνείου Κρήτης, από τους φοιτητές μέχρι τους καθηγητές, από το τακτικό μέχρι το έκτακτο προσωπικό, για να σε τιμήσουμε και γιατί όχι, για να σε γιορτάσουμε, ως έναν εξαίρετο άνθρωπο, ως ένα λίαν αγαπητό μέλος της οικογένειάς μας. Κι ας νιώθουμε τώρα την έλλειψη της φυσικής σου παρουσίας. Μέχρι να ξανασμίξουμε πάλι, όλοι μαζί, στην αιωνιότητα…».
Κατά την αναφορά στο έργο της Θέλμας, προβλήθηκαν βίντεο με μουσική υπόκρουση ροκ, με τραγούδια που αγαπούσε η Θέλμα.
Στη συνέχεια μίλησαν συνεργάτες και φίλοι της Θέλμας. Μεταξύ άλλων, η εκπρόσωπος των διοικητικών υπαλλήλων, Ζήνα Τζομπανάκη, οι εκπρόσωποι των φοιτητικών ομάδων (Ράδιο Ενταση, Στέργιος Χαϊτόγλου, ESN Νέλια Μανωλάκη, BEST Φραγκίσκος Μαραγκουδάκης).
Ακολούθησε μουσικό διάλειμμα με τον Αλέξανδρο Στεφανάκη στη λύρα και τον Ελευθέριο Δουνδουλάκη στο λαούτο.
Την απόφαση της συγκλήτου ανέγνωσε ο καθηγητής Μιχάλης Ζερβάκης ενώ ο πρύτανης κ. Διαμαντόπουλος απέδωσε τιμητική πλακέτα στην οικογένεια της Θέλμας.
Συγκινημένος ο σύζυγος της Θέλμας, Σωτήρης Καμενόπουλος, σε χαιρετισμό του τόνισε:
«Η συγκίνησή μου είναι μεγάλη καθώς και όλης της οικογένειας και των φίλων, να βρισκόμαστε εδώ εκπροσωπώντας την οικογένεια της Θέλμας. Αθροιστικά με τη Θέλμα σαν ζευγάρι είχαμε 43 χρόνια ενασχόλησης με το Πολυτεχνείο Κρήτης αν υπολογίσουμε τη δουλειά της, τις σπουδές της, τις σπουδές μου. Μαζί μοιραζόμασταν λύπες, χαρές, μικρά και μεγάλα επιτεύγματα του Πολυτεχνείου Κρήτης. Οσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, δεν πρέπει να υπάρχει προηγούμενο τόσο σε ελληνικό, ίσως και σε παγκόσμιο επίπεδο, ονοματοδοσίας ακαδημαϊκής αίθουσας προς τιμήν αναγνώρισης της προσφοράς στην επιστήμη, σε υπάλληλο ιδρύματος. Συνηθίζεται να είναι προς πολιτικούς, προς καθηγητές, προς σημαίνοντα πρόσωπα τοπικών κοινωνιών. Είναι λοιπόν τεράστια η τιμή και η αναγνώριση στο πρόσωπο της Θέλμας η απόφαση της συγκλήτου του Πολυτεχνείου Κρήτης, μια απόφαση – σταθμός, η οποία αναγνωρίζει για πρώτη φορά τη συμβολή στην ανάπτυξη της επιστήμης, των υπαλλήλων των ακαδημαικών ιδρυμάτων, τόσο στην Ελλάδα όσο, ίσως, και παγκοσμίως».
Ακόμα ο κ. Καμενόπουλος αναφέρθηκε στους φοιτητές τους οποίους η Θέλμα αποκαλούσε «τα αστέρια μας».
Η εκδήλωση έκλεισε με τα αποκαλυπτήρια των σχετικών τιμητικών δράσεων.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ

(Χανιώτικα νέα - 30/8/2022)

Link: https://www.haniotika-nea.gr/ti-mnimi-tis-thelmas-mayridoy-tima-to-polytechneio-kritis/

Εφυγε από τη ζωή ο Γιώργος Βίγλης

Εφυγε από τη ζωή ένας αγαπητός άνθρωπος που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή στη βραδινή διασκέδαση.
Ο θάνατος του Γιώργου Βίγλη προκάλεσε θλίψη σε όλους όσοι τον είχαν γνωρίσει.
Ο Γιώργος ξεκίνησε την επαγγελματική του διαδρομή στον τόπο καταγωγής του στην Αγ. Ρουμελη Σφακίων.
Οταν ανέβηκε στην Αθήνα, ανοίξε στα Εξάρχεια το “Αλλοθι”, ένα μπαρ που έγραψε τη δική του ιστορία.
Στη συνέχεια, επέστρεψε στα Χανιά και δημιούργησε μαζί με τον Π.Φ. την “Πύλη της Αμμου”, στον λόφο, που με τις μουσικές και τις παρέες που μάζευε, είχε επίσης αφήσει εποχή στα Χανιά.
Μετά την “Πύλη της Αμμου”, άφησε τη σφραγίδα του στο “Ελληνικό”, ενώ πέρασε και από άλλα καφέ – μπαρ.
Στη συνέχεια, επέστρεψε στην Αθήνα, στο μεζεδοπωλείο “Οξω Νου” δίπλα στον καλό του φίλο Δημήτρη.
Ο Γιώργος Βίγλης ήταν μια ξεχωριστή μορφή.
Ηταν επαγγελματίας με άποψη, ανήσυχο πνεύμα και υπέροχος στην παρέα. Οπως λένε όσοι τον γνώριζαν, ο Γιώργος, με την παρουσία του και τα λόγια του, δημιουργούσε ατμόσφαιρα όπου κι αν βρισκόταν.
Ηταν πάντα ανήσυχος, χαμογελαστός και ιδιαίτερα αγαπητός. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί Χανιώτες στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και σε συζητήσεις, αναφέρονται αυτές τις μέρες στον θάνατο του Γιώργου και στη γνωριμία τους μαζί του.

Γ. ΛΥΒ.

(Χανιώτικα νέα - 18/8/2022)

Link: https://www.haniotika-nea.gr/efyge-apo-ti-zoi-o-g-viglis/

Μνήμες Μικρασιατικής Καταστροφής: Οι πρόσφυγες στα Χανιά του 1922

Ενδιαφέροντα στοιχεία για την έλευση, την εγκατάσταση και τη ζωή των πρώτων προσφύγων από τη Μικρά Ασία στα Χανιά, το 1922, παρουσίασε η ειδική συνεργάτις των Γενικων Αρχείων του Κράτους, Ζαχαρένια Σημανδηράκη, στην εκδήλωση μνήμης για τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, που πραγματοποιήθηκε προχθές το βράδυ στον αύλειο χωρο του Ιερού Ναού Ζωοδόχου Πηγής στις Μουρνιές.
Όπως ανέφερε η κα Σημανδηράκη, η οποία ήταν η ομιλήτρια της εκδήλωσης, «οι πρώτοι πρόσφυγες που είχαν φθάσει στα Χανιά με το ατμόπλοιο “Σμύρνη” στις αρχές Αυγούστου 1922 ήταν από τον Πόντο. Με απόφαση του Γεν. Διοικητή Κρήτης συγκροτείται επιτροπή, στην οποία ανετέθη η διενέργεια εράνων για τη συνδρομή τους, η οποία και απευθύνει αμέσως (3/8/1922) δραματική έκκληση για την περίθαλψη των Ποντίων ξεριζωμένων. Μετά την Καταστροφή αρχίζει η έλευση των ξεριζωμένων Μικρασιατών. Τα ατμόπλοια “Μετέωρα”, “Ελευθερία”, «Ρούμελη», “Ιθάκη”, “Νείλος”, “Άγιος Σπυρίδων”, “Ευγενία Σ. Εμπειρίκου”, “Κλειώ”, “Άρης”, μεταφέρουν συνεχώς στην Κρήτη πρόσφυγες. Οι πρόσφυγες τοποθετούνται προσωρινά στο Στρατώνα δίπλα στον Κήπο, στα διάφορα διαμερίσματα της Μοιραρχίας και στον Φιρκά, αλλά και στη Μουσουλμανική Σχολή της συνοικίας Καστέλλι και αλλού. Στη Σούδα αποβιβάζεται τεράστιος αριθμός προσφύγων ενώ με Ρωσσικό ατμόπλοιο ναυλωμένο από την Αμερικανική Κυβέρνηση αποβιβάζονται άλλοι 500 πρόσφυγες στα Χανιά και υπόλοιποι σε Ρέθυμνο, Κολυμπάρι, ΄Αγιο Νικόλαο και αλλού».
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε η κα Σημανδηράκη, «μέχρι την τελευταία εβδομάδα του Σεπτεμβρίου 1922 είχαν φθάσει στα Χανιά πάνω από 17.000 Μικρασιάτες που στεγάσθηκαν στον Ιταλικό Στρατώνα, στη Σχολή Χωροφυλακής, στο Παρθεναγωγείο, στη Μουσουλμανική Σχολή, στο κενό τζαμί του Κάτωλα, στο Γυμνάσιο και σε πλείστα κενά οικήματα.
Μεγάλοι κατάλογοι με ονόματα ορφανών που παραλαμβάνονται από φιλάνθρωπους πολίτες δημοσιεύονται στον Τύπο, ενώ πραγματικές οάσεις συμπόνιας είναι η βοήθεια εύπορων ευαισθητοποιημένων πολιτών, καθώς επίσης η φροντίδα της Επιτροπής Περιθάλψεως, αλλά και οι συνεχείς έρανοι».
Η ειδική συνεργάτις των Γενικων Αρχείων του Κράτους, σημείωσε ότι παρατηρήθηκε «πρόβλημα στην επάρκεια τροφίμων και ιδιαίτερα του σίτου, αφού τα διατιθέμενα άλευρα έπρεπε να καλύψουν τις ανάγκες 55.000 κατοίκων αλλά και 15.000 περίπου προσφύγων» ενώ στις εφημερίδες της εποχής, εκτός «από τα δελτία αναζήτησης αγνοουμένων», εμφανίζεται «το Δελτίον Θνησιμότητας Προσφύγων. Οι άτυχοι Μικρασιάτες φαίνεται να μαστίζονται από γαστρεντερίτιδα σε μεγάλο βαθμό, ενώ στο δελτίο αναγράφονται και βρέφη ή νήπια με ένδειξη θανάτου: “εξ αθρεψίας”…».
«Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού από τη Μικρά Ασία προς την πατρίδα είχαν σημειωθεί μεταξύ των προσφύγων μερικά κρούσματα χολέρας και εξανθηματικού τύφου, κάποια από αυτά θανατηφόρα, ενώ μετά την εγκατάστασή τους τα παιδιά προσβλήθηκαν από ιλαρά και ευλογιά. Ορίζονται γιατροί ανά συνοικία, για την άμεση περίθαλψη των πασχόντων, πραγματοποιείται σύσκεψη του ιατρικού κόσμου των Χανίων, και λειτουργεί στον Καψαλώνα νοσοκομείο μολυσματικών νόσων με ενέργειες της Γενικής Διοικήσεως Κρήτης και του Δήμου Χανίων. Ας σημειωθεί, ότι κατά τους γιατρούς, είχαν καταγραφεί 300 κρούσματα φυματίωσης, αλλά και 5 κρούσματα οστρακιάς, ενώ σύμφωνα με αναφορές πολλοί πρόσφυγες που είχαν εγκατασταθεί στη Σούδα είχαν προσβληθεί από οφθαλμικά μεταδοτικά νοσήματα. Ο κίνδυνος επιδημιών ήταν μεγάλος».
Η κα Σημανδηράκη ανέφερε ότι «επισημαίνεται από τον Τύπο η ανάγκη παραμονής των προσφύγων στις αγροτικές περιοχές και η απασχόλησή τους στις γεωργικές εργασίες και στηλιτεύεται η ενέργεια ορισμένων να φύγουν από τα αγροκτήματα και να επιστρέψουν στην πόλη, αποφεύγοντας την εργασία».
Ωστόσο, «μέσα από τη δυστυχία, τις στερήσεις και την αναστάτωση της πόλης των Χανίων, αναδύεται ο Σμυρνέϊκος θίασος του Ζαχαρία Μέρτικα που ήλθε και εγκαταστάθηκε στα Χανιά αμέσως μετά την καταστροφή της Σμύρνης. Η πρώτη παράσταση δόθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1922. Τα έργα που έπαιζε ο θίασος ήταν Ελλήνων δραματουργών όπως η “Γκόλφω” ή επιθεωρήσεις, όπως ο “Παπαγάλος” και τα “Παναθήναια”, με ορχήστρα, χορό και τραγούδια. Συνέχισε να δίνει καθημερινές παραστάσεις για δύο συνεχή χρόνια ακόμη κι όταν έρχονταν στην πόλη άλλοι ελληνικοί θίασοι. Το καλοκαίρι του 1924 σταματούν οι παραστάσεις του».
Ο Σκοπευτικός Σύλλογος Χανίων “Εθνική Αμυνα” είχε τελέσει την Κυριακή 25-9-1922 στο Μητροπολιτικό Ναό Χανίων αρχιερατικό μνημόσυνο υπέρ πάντων των υπό τη μάχαιραν των αγρίων Κεμαλικών ορδών ευρόντων τον θάνατον στρατιωτών και λοιπών Χριστιανικών πληθυσμών της Μικρασίας.
Σημειώνεται ότι η προχθεσινή εκδήλωση διοργανώθηκε από την Τοπική Κοινότητα Μουρνιων σε συνεργασία με την Αντιπεριφέρεια, τον Δημο Χανίων και την Ενορία Αγ. Ελευθερίου Μουρνιών και περιλάμβανε μικρασιατικούς σκοπούς και τραγούδια από ορχήστρα, τραγούδια από τη Χορωδία της Ενορίας και χορούς από τον “Αροδαμό”.

Γ. ΛΥΒ.

(Χανιώτικα νέα - 10/8/2022)

Link: https://www.haniotika-nea.gr/mnimes-mikrasiatikis-katastrofis-oi-prosfyges-sta-chania-toy-1922/

Αρχαιολογικός χώρος “περιμένει” ανάδειξη στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας στα Χανιά

Παραμένει “κρυμμένο” μέσα στο Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας ένα εντυπωσιακό μικρό τμήμα του νεκροταφείου της αρχαίας Κυδωνίας (4ου αι. π.Χ.). Αν και επισκέψιμος, ο συγκεκριμένος αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος βρίσκεται δεξιά από την είσοδο του Πάρκου, από την πλευρά της οδού Ανδρέα Παπανδρέου (πίσω από τη στάση του Αστικού ΚΤΕΛ), δύσκολα εντοπίζεται, αφού έως σήμερα δεν έχει διαμορφωθεί μονοπάτι που να οδηγεί προς το συγκεκριμένο σημείο.
Η συγκεκριμένη ανασκαφή είχε γίνει το 1986.
Στην ταμπέλα που έχει τοποθετηθεί μπροστά από το τμήμα αυτό του νεκροταφείου της Αρχαίας Κυδωνίας, αναγράφεται μεταξύ άλλων:
«Το 1986, κατά τις εργασίες για τη δημιουργία του Πάρκου Ειρήνης και Φιλίας στο χώρο του πρώην στρατοπέδου Ζομπανάκη, αποκαλύφθηκε τμήμα του νεκροταφείου της αρχαίας Κυδωνίας. Συνολικά ανασκάφτηκαν 35 τάφοι διαφόρων τύπων και ένας λάκκος απορριμμάτων της πρωτομινωικής περιόδου. Οι τάφοι χρονολογούνται κυρίως στα υστεροκλασικά και πρώιμα ελληνιστικά χρόνια (τέλος 4ου αι. π.Χ.). Εντοπίστηκαν, όμως, και ρωμαϊκοί τάφοι, καθώς και ένας υστερογεωμετρικός και ένας υστερομινωικός. Ορατοί και επισκέψιμοι διατηρούνται σήμερα ένας λαξευτός θαλαμωτός τάφος της εποχής της ρωμαιοκρατίας, μία λίθινη λάρνακα και τρεις κτιστοί κιβωτιόσχημοι, που μετακινήθηκαν από το χώρο τους και τοποθετήθηκαν γύρω από τους δύο παραπάνω τάφους».

Γ. ΛΥΒ.

(Χανιώτικα νέα - 10/8/2022)

Link: https://www.haniotika-nea.gr/archaiologikos-choros-perimenei-anadeixi-sto-parko-eirinis-kai-filias/

Κοινωνική Κουζίνα στα Χανιά από τον “Άλλο άνθρωπο”

Μήνυμα αλληλεγγύης έστειλε για ακόμη μία φορά η “Κοινωνική Κουζίνα: Ο Άλλος Ανθρωπος Χανίων” που μαγείρεψε και μοίρασε φαγητό σε απόρους και όσους έχουν ανάγκη, προχθές, στην πλατεία 1886 (Νέων Καταστημάτων).
Στη δράση αυτή βρέθηκε και ο δημιουργός της Κοινωνικής Κουζίνας: “Ο Αλλος Ανθρωπος”, το 2011 στην Αθήνα, Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος. Στα Χανιά, “Ο Αλλος Ανθρωπος” ξεκίνησε τον περασμένο Μάιο με πρωτοβουλία της Μαρίας Μυτιληνάκη.
Οπως είπε στα “Χανιώτικα νέα”, ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος, «ο Άλλος Ανθρωπος έχει ξεκινήσει τη δράση του στα Χανιά χάρη στους εθελοντές. Είναι ένα σημάδι ότι η αλληλεγγύη πάει παντού, δεν έχει κανένα εμπόδιο, χωράει όλους, χωρίς καμία διάκριση. Η αλληλεγγύη δεν έχει χρώμα και δεν έχει και πατρίδα. Ολη η Γη είναι μια πατρίδα. Η αλληλεγγύη είναι μία. Και είναι όλοι για όλους».
Ο κ. Πολυχρονόπουλος σημείωσε ότι με το πέρασμα των χρόνων αυξάνεται η ανάγκη για παροχή φαγητού. Πλέον δεν είναι μόνο στον δρόμο όπως όταν ξεκίνησα, είναι πολλοί οι άποροι: πάρα πολλοί συνταξιούχοι, φοιτητές οι οποίοι έχουν σταθερό ή χαμηλό εισόδημα, ενώ το κόστος ζωής έχει αυξηθεί, οπότε οι άνθρωποι αυτοί δεν τρώνε κάθε μέρα. Κανονικά, δουλειά του κράτους είναι να προσφέρει τουλάχιστον το αυτονόητο: το φαγητό, την υγεία και την Παιδεία, δεν έχει κάτι άλλο να κάνει. Άμα δεν μπορεί να προσφέρει αυτά, τότε οι πολιτες παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους».
Μάλιστα, όπως είπε ο κ. Πολυχρονόπουλος, στις συναυλίες του Γιάννη Χαρούλη σε Χανιά και Ρέθυμνο συγκεντρώνονται τρόφιμα για τον “Αλλο Ανθρωπο Χανίων”.
Η φιλοσοφία των εθελοντών του “Αλλου Ανθρώπου” και στα Χανιά είναι:
«Μαγειρεύουμε και τρώμε όλοι μαζί χωρίς διακρίσεις».

Γ. ΛΥΒ.

(Χανιώτικα νέα - 8/8/2022)

Link: https://www.haniotika-nea.gr/koinoniki-koyzina-sta-chania-apo-ton-quot-allo-anthropo-quot/

Τοπικά προϊόντα και επιχειρήσεις

Βρέθηκα προ ημερών σε κατάστημα εστίασης – “σουβλατζίδικο” της Παλιάς Πόλης. Και με έκπληξη και χαρά είδα στο ψυγείο του γκαζόζα και αναψυκτικά Κισσαμίτικης εταιρείας. Σε ένα άλλο εστιατόριο, όπως και σε μπαρ της πόλης, είδα στον τιμοκατάλογο μπίρες χανιώτικες – άλλωστε στα Χανιά παράγονται τουλάχιστον 4 μπίρες. Γιατί τα αναφέρω αυτά; Μα επειδή συχνά γίνεται λόγος για την ανάγκη στήριξης των τοπικών προϊόντων. Και αυτό δεν αφορά μόνο στους καταναλωτές αλλά και στις επιχειρήσεις που επιλέγουν να διαθέτουν και τοπικά προϊόντα στους πελάτες τους.
Αλλωστε, αρκετοί επισκέπτες δεν μένουν μόνον στα, εν προκειμένω, αναψυκτικά και αλκοολούχα των πολυεθνικών που βρίσκουν και στις πόλεις τους, αλλά επιδιώκουν να ανακαλύψουν και τοπικές παραγωγές. 
Σε τελική ανάλυση η στήριξη των τοπικών προϊόντων μας αφορά όλους.

Γ. ΛΥΒ.

(Χανιώτικα νέα - 6/8/2022)

Link: https://www.haniotika-nea.gr/topika-proionta-kai-epicheiriseis/