Στο Λουξεμβούργο ζει και εργάζεται η Θεανώ Γιαλεδάκη η οποία κατάγεται από τα Χανιά. Εδώ γεννήθηκε και μεγάλωσε και όταν ήρθε η ώρα να επιλέξει καριέρα, ανοιξαν οι δρόμοι στο εξωτερικό. Είναι μόλις 25 χρόνων και ήδη έχει λαμπρή καριέρα. Εχει συνεργαστεί ως ερευνήτρια στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ενώ σήμερα εργάζεται στην Deutsche Bank Luxemburg. Για την πορεία της από τα Χανιά στο εξωτερικό μας λέει: «Αρκετά νωρίς δήλωσα ότι θέλω να πάω στο εξωτερικό. Είχα έφεση στις ξένες γλώσσες, αγαπούσα την ιστορία και ήθελα να αποκτήσω νέες εικόνες και εμπειρίες. Στο λύκειο θυμάμαι το ανακοίνωσα στους γονείς μου και στην αρχή δεν ήταν σύμφωνοι. Η μητέρα μου πρώτη μου έδωσε το πράσινο φως και έτσι ξεκίνησε μια περίοδος με ώρες αναζήτησης δημοσίων πανεπιστημίων στα οποία θα γινόμουν δεκτή μέσω εξετάσεων. Δεν ήταν εύκολο. Υπήρχαν πολλές δυσκολίες, κυρίως οικονομικές. Έκανα και εγώ τον προσωπικό μου αγώνα κάνοντας διάφορες περιστασιακές δουλειές. Το πιο σημαντικό ήταν πως γνώριζα ότι έπρεπε να κάνω ότι ήταν δυνατόν για να επενδύσω στο μέλλον μου και στην καριέρα μου και πιστεύω αυτό με ώθησε να έχω υψηλές βαθμολογίες και να εκμεταλλευτώ τις ευκαιρίες που ακολούθησαν. Ήταν δουλειά και το πανεπιστήμιο δεν ήταν η συνέχεια του σχολείου αλλά υποχρέωση και ευθύνη».
Για το αν βλέπει σημαντικές διαφορές στην εκπαίδευση στην Ελλάδα και το εξωτερικό σημειώνει: «Σίγουρα. Στην Ελλάδα η αντιμετώπιση της βαθμολογίας έχει καθιερωθεί ως στόχος πάνω από την ίδια την επιστήμη/μόρφωση. Αυτό στο εξωτερικό δεν υπάρχει. Η βαθμολογία πάντα παίζει ρόλο αλλά η διεκδίκησή της δεν είναι προϊόν μιας μεμονωμένης εξεταστικής περιόδου. Δεν υπάρχουν “αιώνιοι φοιτητές ” ούτε αντίστοιχες αντιλήψεις. Αν κοπείς σε ένα μάθημα χάνεις όλη την χρονιά, και φυσικά καλείσαι καθόλη την διάρκεια του έτους να συμμετέχεις, να παραδίδεις εργασίες, να ολοκληρώνεις παρουσιάσεις να παρευρίσκεσαι σε σεμινάρια κλπ».
ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
Για το πως προέκυψε η εργασία στο εξωτερικό και η απόφασή της να παραμείνει έξω, αναφέρει:
«Από την στιγμή που έγινε το πρώτο βήμα η επιστροφή ήταν όλο και λιγότερο πιθανή. Αφιέρωσα και χρόνο και κόπο στις σπουδές μου με το αντίστοιχο κόστος σε προσωπικό επίπεδο οπότε το να γυρίσω στην Ελλάδα για έναν μισθό που δεν θα με αφήσει να ανταμείψω τους κόπους μου δεν μου φάνηκε δίκαιο. Στο Λουξεμβούργο είμαι σε μια θέση που μπορώ να μου παρέχω όσα χρειάζομαι να ζω μόνη μου αυτόνομα και νιώθω καλά με τον εαυτό μου και την πορεία μου. Σίγουρα σε ένα βαθμό η Ελλάδα και η ζωή και η διασκέδαση δεν συγκρίνεται με κανένα μέρος που έχω βρεθεί αλλά θέλω να χτίσω και εγώ κάτι και όχι απλά να συντηρώ τον εαυτό μου. Με τα δεδομένα της οικονομίας και τις ελάχιστες ευκαιρίες που υπήρχαν έφυγα. Η τελευταία δουλειά που έκανα στην Ελλάδα πριν φύγω ήδη τότε με μεταπτυχιακό ήταν στην τάξη των 200 ευρώγια part time. Πριν από αυτό, το καλοκαίρι του 2019, σε μαγαζί εστιάσης 565. Ολες οι άλλες ευκαιρίες που παρουσιάστηκαν ήταν στην τάξη των 800 ευρώ. Με δεδομένο την οικονομική κατάσταση της χώρας μου και τις ελάχιστες ευκαιρίες που είχα πήρα αυτή την απόφαση. Νομίζω το εξωτερικό ήταν μονόδρομος».
Το εξωτερικό ανοίγει δρόμους σε έναν νέο, π.χ. από τα Χανιά που έχει διάθεση για καριέρα έξω;
«Σίγουρα υπάρχουν ευκαιρίες για όποιον έχει όρεξη και διάθεση. Το να χτίσεις μια ζωή από το μηδέν στο εξωτερικό δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ακούγεται».
Μπορεί να συγκριθεί το έξω με το εδώ; και το αν η Ελλάδα τελικά δίνει κίνητρα για να κρατήσει δημιουργικά τμήματα της νεολαίας της;
«Μου λείπει πολλές φορές το μπλε, η μουσική, το φαγητό, οι άνθρωποι και η “φασαρία” μας από την άλλη όλα αυτά που περιγράφω είναι πράγματα που με την οικονομία και τους μισθούς ως έχουν δεν μπορώ ούτε να τα απολαύσω ούτε να τα χαρώ στον ανάλογο βαθμό. Ανυπομονώ για τα καλοκαίρια που επιστρέφω πίσω αλλά πλέον ξέρω ότι η ζωή μου αν έχει ως γνώμονα μια ανοδική πορεία στην καριέρα μου δεν μπορεί να είναι εκεί.
Πώς είναι η ζωή στο Λουξεμβούργο; Ποια ακριβώς η εργασία σου στην DB Luxembourg;
«Σε σχέση με άλλα μέρη που έχω ζήσει το Λουξεμβούργο έχει μια ηρεμία. Είναι μέρος που ζεις μακροπρόθεσμα, το κράτος προσφέρει σχεδόν τα πάντα, και οι απολαβές είναι από τις καλύτερες στην Ευρώπη. Οι άνθρωποι εδώ έχουν πολύ υψηλό επίπεδο μόρφωσης αλλά και μια πνευματική καλλιέργεια. Επίσης μου αρέσει αρκετά ότι είναι μια ανάσα από αρκετές χώρες της κεντρικής Ευρώπης και αυτό δίνει και την δυνατότητα ταξιδιών και εξορμήσεων.
Η δουλειά στην τράπεζα προέκυψε κάπως ξαφνικά. Εκείνο το διάστημα έκανα διάφορες συνεντεύξεις με σκοπό να φύγω. Την συγκεκριμένη την έκανα μεταξύ σοβαρού και αστείου καθώς σκοπός μου ήταν το Ηνωμένο Βασίλειο. Τελικά έμαθα ότι πήρα την δουλειά μέσα σε μία εβδομάδα και ύστερα μου είπαν ότι έχω δύο μήνες μέχρι να μετακομίσω. Την επόμενη μέρα μου είπαν ότι έχω τέσσερις μέρες. Κάπως έτσι τον Φλεβάρη έκλεισα ένα χρόνο εδώ.
Στην τράπεζα έχουμε πορτφόλιο πελατών και σκοπός είναι η συμμόρφωση των εταιριών με τους κανόνες που τίθενται από τις χρηματοπιστωτικές εποπτικές αρχές. Ανάλογα με την εταιρία υπάρχει και μια αντίστοιχη αντιμετώπιση. Το αγαπημένο μου κομμάτι σε αυτή την δουλειά και αυτό που είναι πιο κοντά στο αντικείμενο των σπουδών μου είναι οι συζητήσεις που αφορούν την νομοθεσία, την εφαρμογή της νομοθεσίας και τυχόν αντιμετώπιση προβλημάτων που προκύπτουν από ασάφειες στο νομικό αλλά και στο ρυθμιστικό κομμάτι. Θα έλεγα ότι είναι μια δουλειά στην οποία η λεπτομέρεια είναι πολύ σημαντική».
Ο ΟΟΣΑ
Στον ΟΟΣΑ η Θεανώ συνεργάστηκε για μια έρευνα σχετικά με την ελληνική γραφειοκρατία.
Όπως μας λέει: «Στον ΟΟΣΑ ήρθα σε επαφή με ανθρώπους από διαφορετικά μέρη, εξειδικευμένους στην βελτίωση κρατικών δομών με βάση τα διεθνή πρότυπα. Η δουλειά ήταν κυρίως ερευνητική και πολλές φορές πολύωρη. Θυμάμαι ότι το συμπέρασμα στα περισσότερα δοκίμια που ετοιμάσαμε είναι ότι στην Ελλάδα για να ολοκληρώσουμε μια απλή αίτηση τα απαραίτητα βήματα και έγραφα ήταν πολλές φορές διπλάσια από άλλες Ευρωπαικές χώρες, καθώς επίσης και ότι σχεδόν καμία διαδικασία δεν παρέχεται διαδικτυακά κάτι που στο εξωτερικό είναι όχι απλά σύνηθες αλλά αναμενόμενο.
Για το αν θα επέστρεφε στα Χανιά αν της δινόταν η ευκαιρία, αναφέρει:
«Έχω σκοπό να περνάω τα καλοκαίρια μου στην Κρήτη, τώρα το αν θα γυρνούσα μόνιμα είναι μια δύσκολη συζήτηση. Δεν νομίζω στο άμεσο μέλλον ότι θα επιστρέψω. Οι στόχοι που έχω αυτή την στιγμή είναι αρκετά διαφορετικοί από τον Ρυθμό της ζωής στα Χανιά. Σίγουρα κάθε απόφαση έχει και τα αρνητικά σημεία της, αλλά είμαι σχεδόν εφτά χρόνια στο εξωτερικό οπότε νομίζω κάπου μέσα μου καταστάλαξα και γνωρίζω ότι η ζωή μου είναι εδώ».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
